DeZeeuwsche dracht Wat wil de N.S.B. Het belang van met het onderwijs? heel ons volk De Engelsche zender Het dubbele aangezicht H E-& EEN BANK Democratie kracht hongei en dood. De N.S.B. brengt werk en brood Ieder kind krijgt zijn kans. „Wie de jeugd heeft, heeft het volk," zegt een oud spreekwoord en „oude boomen laten zich niet meer overplan ten". Menschen die vastgeworteld zijn in de oude vormen en denkbeelden, zijn als die oude boomen. Men kan hen losscheuren en ver planten in nieuwe aarde, maar weini gen zullen zich kunnen handhaven. Gelukkig de mensch, die niet zoo ver groeid is met zijn gewoonten, dat hij geen oog meer heeft voor het nieuwe. Daarom gaat onze aandacht, bij den nieuwen tijd, die voor ons staat, aller eerst naar de jeugd, wier hart nog blanco, nog onbeschreven is. Wij moeten vaststellen, dat als ge volg van een democratisch wanbeheer, van een verwildering op zedelijk ge bied, een lectuur die slecht was, een onderwijs dat verouderd is en ingesteld op een materialistisch bestaan, het tegenwoordig opgroeiende geslacht weinig begrip heeft van orde, moed, offer, tucht, beleefdheid, bescheiden heid en zoovele andere deugden, waar op vroegere geslachten hier trotsch konden gaan. Dit is niet de schuld der jeugd, doch die der opvoeders en die der ouders. Maar allereerst, die der regeering. Voor geestelijke opvoeding moest de predikant of de priester hier zorgen en hoevelen van hen hebben zich niet vaak bij kerkbestuur, ouders en in hun bladen beklaagd over de bandeloos heid, de onverschilligheid en de gren- zelooze brutaliteit van de catechisan ten? Hoe kan ook de jonge mensch in één uur per week inhalen, wat hij de andere dagen ontbeerde En hoe kon den de jonge onderwijzers tenslotte in vloed uitoefenen op de jeugd, indien hun leerstof zoo beperkt was, zoo een zijdig eensdeels en zoo verschillend van richting anderzijds. Daarom moet vanaf heden, of in de naaste toekomst, de zorg voor ons jong Nederlandsche volk aan een verant woordelijke leiding worden toever trouwd. Men zal er rekening mee moe ten houden, dat bij de jeugd in een toekomstige maatschappij sterke ver antwoordelijkheidszin moet gekweekt worden, dat de jeugd alleszins ontwik kelde krachten moet voortbrengen, die het Hollandsche leven in zijn breedste vertakkingen stuwkracht kan geven. Lichamelijke zorg. De zorg moet zich over twee gebie den uitstrekken, het geestelijke en het lichamelijke. Wat het lichamelijke be treft, men zal moeten toegeven, dat men met enkele marcheer-passen en pas-op- de-plaats oefeningen, met wat stokbe- wegingen in een stoffig lokaal, weinig gebaat is. De lichamelijke oefening moet dage lijks, zoo mogelijk in het vrije veld, onder goede en degelijke leiding ge schieden. Het kind moet bovendien onder strengere controle van artsen staan, dan tot heden het geval was. In een Nat. Soc. samenleving zal van slechte voeding en kleeding, onvol doende hygiëne, geen sprake meer kunnen zijn. Het kind moet gezond op groeien, opdat er een gezonde geest in kan wonen. Het stoffelijk huis, ons lichaam, is ook een tempel Gods, die we niet mo gen verontreinigen of verwaarloozen. Nog slechts kort geleden, maar ook nu nog, was de verzorging van een groot deel onzer kinderen verre onder normaal peil. De kinderen van werk- loozen en voor zeer gering loon tewerk gestelde arbeiders ontbeerden het noo- digste. De tuberculose onder de jeugd nam in één jaar zooveel toe, als het daar voor in 10 jaar was afgenomen. Maar ook de misdaad, als gevolg van een verwaarloosde opvoeding, groeide. De armste gezinnen waren aangewe zen op liefdadigheid. Leger des Heils, diaconie en maatschappelijke steun. Maar zeer veel geld ging verloren aan salarissen van ambtenaren, of bleef hangen aan verschillende andere strijk stokken. Na Mei 1940 bleek, bij onder zoek, dat van de gelden eener liefda- digheids-vereeniging, waarvan de op brengst f40.000 bedroeg, er ongeveer f28.000 niet voor het doel was aan gewend. Een ongelooflijke knoeierij maakte dus deze befaamde Holland sche liefdadigheid tot een bedenkelijke instelling. Intusschen leefde de kapitalistische klasse even zoo vroolijk voort en boog nimmer af van de hoofdwegen, waar over zij veerende en wiegende van overdaad voort-ijlde, naar de kleine zijstraatjes, waar 't pauperkind leefde. En deze langzame moord werd ge dekt door de geestelijkheid, die nooit openlijk protesteerde en die alleen aan dié gezinnen Samaritaansche barm hartigheid bewees, welke van...... het kerkje, het politiekje waren. O 1 miserabele, tegen alle begrippen van recht en liefde ingaande samen leving 1 En dat wenscht de Anglopaath van deze dagen nog terug, nota bene 1 Laat het niet meer zijn zooals één onzer volksche dichters eens schreef over het arme kind, het paupertje, dat in een bedompte volksschool, met kip pengaas voor de ramen (zooals in en kele volksbuurten), zijn leventje, dat in de jeugd een leven van droom moet zijn, verslijt in ellende, om straks nog dieper ellende tegemoet te gaan. Hij zegt daarin dit: Vergeefs wuift over 't kind van 't volk de bloesem en de zomerwolk. Vergeefs omgeurt een pauperkind de lucht, de weide en de wind. Van 't slob naar school, van school naar 't slob, de zon gaat weg en nergens op. Het leert in koor het abc, den naam van land, rivier en zee. Het rekent wat en spelt en leest wie koning is en groot geweest. Het leert de jaren bij 't getal, van oorlog, roof en overval, En zingt dat god heeft welbehagen met d' armpjes op elkaar geslagen en dat is al En danja dan? 't Is dertien jaar Het kindje is voor de wereld klaar. Dan kreunt cacao- en stroofabriek al donderend haar doodsmuziek. Dan gaat het, meegesleurd en schraal naar werf en zaal en werklokaal. Dan gaat het kleintjes, moe en vuil in arbeids-brug-gewelven schuil. Dan gaat het tusschen d' anderen mee en leert een ander abc. Dan wordt 't slechts een spaakje meer in 't machtig drijfwiel van den heer. Dan zijn de voetjes en de handjes slechts kleine radertjes en tandjes. Toch ruischen in het park de boomen Laat de kinderkens tot mij komen...... Neenl Dat zal, wanneer de Staat nationaal-socialistisch geregeerd wordt, dat zal onder den Leider Mussert nooit weer kunnen gebeuren. Ons land, ons geheele Staatsbestel, onze weermacht, is gebaat bij een ge zonde, sterke, frissche jeugd. Daarom zal het onderwijs in de toekomst met deze lichamelijke opvoeding rekening moeten houden. Er zijn dienaangaande reeds plan nen ontworpen. Doch ook geestelijk moet een geheel nieuwe richting worden ingeslagen. Het leerplan van heden is totaal ver ouderd, de leermiddelen voor de lagere scholen uiterst primitief. Daarbij komt, dat het onderwijs op verschillende scholen ook nog anders wordt gegeven. Reeds op de bewaarscholen worden verschillende opvoedings-systemen op onze kleintjesuitgeprobeerd. Wij denken aan Montessori-onderwijs, Dal ton-systeem en anderen Laten wij aannemen dat deze syste men op zichzelf goed zijn, dan is het belachelijk, dat de jeugd reeds vóór de lagere school verschillend wordt opgevoed. Onze Fröbelscholen en be waarscholen zijn reeds in al te veel kampen verdeeld. Alsof het kind, met blokjes spelende, dan reeds met kerke lijk politieke overtuigingen belast kan worden. De verdeeldheid is groot en het kan niet anders, of reeds in de vroegste ja ren wordt een kiem tot klasse-moraal en klasse-geest aangekweekt, die even verderfelijk als gevaarlijk is. Wij heb ben de resultaten gezien. Het Nat. Socialisme pleit voor een disciplinair geleid onderwijs, dat alle kinderen, arm of rijk, katholiek of pro testant, de groote zelfde grondbeginse len bijbrengt. De parate kennis moet dezelfde zijn. Geen bevoorrechting zal er plaats heb ben. Kan een arbeidersjongen studee ren, dan mag hl] studeeren en dan zorgt de Staat daarvoor. Kan een kind van rijke ouders niet studeeren, dan is het onmogelijk dat het door zoovele hijschkranen en privaatlessen eindelijk op een kansel of een rechterstoel ge- heschen wordt. Wij willen elk kind gelijke kansen geven. Dit is rechtvaardig en niemand kan tegen deze opvatting redelijke be zwaren inbrengen. Hoe wij ons onderwijs, het lagere en middelbare, indenken straks, zullen wij in de volgende nummers van ons blad uiteenzetten. Laat Mau maar mauwen Nog' al te vaak hooren wij van ka meraden die naar de verboden uit zendingen luisteren waarin de jood Mau van Blankenstein, de voormalige ster-correspondent van de Nieuwe Rott. Courant, de gelegenheid hem geboden ten volle aanneemt, alle haat die in zijn Aziaiischen geest tegenover het nat. socialisme "leeft, via de luidspre kers, in de daarvoor nog steeds zoo vatbare Nederlandsche gemoederen over te enten. Dat deze daarmee nog steeds zooveel succes heeft, pleit ten zeerste tegen de bewering van de Ned. Unie, dat ons Volk zoo „nuchter" zou zijn. Dit laatste immers zou doen veronderstellen, dat men de zaak „van twee kanten" zou bekijken Wij nationaal-socialisten hebben tot voor 10 Mei 1940 de zaak van twee kanten bekeken I En zijn tot de con clusie gekomen, dat alles wat van de Engelsche zijde tegenover het nat. so cialisme in Nederland zoowel als in Duitschland is beweerd, van A tot Z gelogen was. Terwijl datgene wat van Duitsche zijde door den aether werd gfzonden, van A tot Z door den gang van zaken werd bevestigd Daarna hebben wij voorgoed ons standpunt bepaald, en wel aan de Duitsche zijde. Verschillende N.S.B.-ers denken een bevoorrechte positie te kunnen innemen en achten zichzelve gerechtigd de ver bodsbepaling van de bezettende over heid te ontduiken. Dit is totaal fout! Zij luisteren weliswaar „omdat het zoo leuk is, die vent te hooren schelden", doch schijnen niet te beseffen dat zij dusdoende en er dan zelfs zich tegenover tegenstanders nog op beroe mend een groot gemis vertoonen aan zelftucht. Eén der peilers, waarop de toekomstige Staat zal moeten wor den gebouwd 1 Velen zullen over dezen kant van deze overigens ondergeschikte zaak nooit hebben nagedacht. Dit is dan ook de reden waarom wij het nuttig achten, er hier op te wijzen. De over heid, die wij nat. socialisten volledig vertrouwen, heeft het noodig geacht, dit verbod uit te vaardigen voor alle Nederlanders. En daarmee moet voor ons de zaak uit zijn I Wilt U graag weten wat Mau te ver tellen had, welnu, praat dan even met Uw buurman, die lid is van de Ned. Unie. U doet voor onze Beweging dan meteen een nuttig werk ook, omdat U dan al die leugens kunt trachten te weerleggen. Thans zal deze U welis waar nog niet gplooven, maar over eenigen tijd zal hij wel moeten be kennen, „dat die N.S.B.-er het toch zoo gek nog niet voor had" 1 Maar bel vooral niet aan om twee uur, of zeven uur, of beslist niet om kwart over achtl Hij ziet U toch al niet graag, maar dan komt U beslist ongelegen, ja, misschien wel voor een gesloten deur KAPITALIST EN ARBEIDER IN ENGELAND Verwarring in het Katholieke kamp. Iedereen weet dat de Roomsch-Ka- tholieke Kerk in Nederland, door haar verbodsbepalingen openlijk den strijd heeft aangebonden met het Nationaal Socialisme. De N.S.B. heeft nimmer op haar programma (kent men dat eigenlijk wel?) in één syllabe of één statuut den strijd met deze Kerk aan gebonden. Er is ook geen sprake van, dat men uit dit programma één stelling tegen de leer zal kunnen distilleeren. Vele katholieken zijn dan ook lid der N.S.B. en gaan in de beweging kame raadschappelijk om met de Prot. Chris- telijken. Zoo iets mag natuurlijk wèl in de Kamer (daar werkte Katholiek zelfs samen met rood), wèl in den han del (zaken zijn zaken), en wèl in de Unie. Maar in de N.S.B. is dat verboden. Interessant is echter om de dubbelhar tigheid van zulk een besluit eens nader te beschouwen. Of het eene, of het andereóf het Nat. Socialisme is voor alle Katholieken In strijd met de dogma's der R.K. Kerk en dus over het heele front veroordeel- baar, óf het is wèl toelaatbaar en dan ook voor alle katholieken. Maar ziet- hier nu de politieke invloed op de Kerk. Want terwijl de Nederlandsche Ka tholieke kerkelijke overheid tegen het Nationaal Socialisme waarschuwt met het oog op het zieleheil der geloovigen en de R.K. bladen er den nadruk op leggen, dat het zieleheil der Nederland sche katholieken de eenige beweeg reden voor het voorschrift is geweest, blijkt steeds duidelijker, dat andere R.K. kerkelijke overheden, met name de Duitsche, het nationaal-socialisme in het geheel niet in strijd met het ziele heil der geloovigen achten. Blijkens een herderlijken brief, die In verschillende Duitsche R.K. kerken Is voorgelezen, is de geestelijkheid daar tot de overtuiging gekomen, dat het nationaal-socialisme in het geheel De N.S.B. zal haar beschermen. Gelukkig kan men op de marktdagen nog vele vrouwen in Zeeuwsch cos- tuum aantreffen. Maar twee dingen vallen op, ten eerste dat de jeugd steeds meer overgaat om het prachtige typische Zeeuwsche costuum af te leg gen en dat men onder de mannen, de jonge boeren en hun zonen, bijna geen gewestelijke dracht meer ziet. En dat is jammer 1 Er is veel over het costuum geschre ven en er zijn voortreffelijke pogingen gedaan om reclame voor de oude hoerendracht te maken. De N.S.B. zal deze pogingen niet alleen ondersteu nen doch daadwerkelijk bevorderen. Er zijn jonge vrouwen die allerlei be zwaren naar voren brengen. En eenige hiervan willen wij eens onder de aan dacht van het publiek brengen. In winkels, zoo zeggen deze vrouwen, worden de in costuum gekleeden altijd als boerinnetjes behandeld, d.w.z. ze worden achter gesteld bij de bediening der z.g.n. dames. Wij zeggen uitdrukkelijk zoogenaam de. Want een in costuum gekleede niet zoo'n gevaarlijke leer is, als vele Nederlandsche R.K. geestelijken den geloovigen plegen voor te houden. Zoo spreken de Duitsche bisschoppen in hun brief o.m. van „den eindstrijd voor de vrijheid van het Duitsche volk, die wel van allen groote offers verlangt, doch dan ook na de overwinning voor lange jaren een „ongestoorden vrede zal waarborgen". Hieruit blijkt, dat de Duitsche R.K. overheid volkomen achter het oorlog voerende Nat. Socialistische Duitsch land staat. Elders in den brief zeggen de bisschoppen te hopen, dat de Katho lieke Kerk daadwerkelijk zal medehel pen, aan den „innerlijken opbouw van het Rijk". Verder werd in dit herderlijk schrij ven gezegd en verklaard, dat: „het aantal geloovigen der Katholieke kerk In Duitschland het laatste jaar met niet minder dan 50 is toegenomen. Het kerkbezoek van de zijde van het leger is groot. Verschillende steden hebben groote bedragen uitgetrokken voor kerkbouw." Willen de heeren geestelijken hier in Zeeland eens een antwoord op ge ven? Wij zien dit met groote belang stelling tegemoet. Lidmaten! Let op uw zaak! In één onzer gemeenten heeft één onzer leden een aanschrijven gekregen van den kerkeraad, om binnen den ter mijn van drie weken zich te bekeeren van den dwaalweg en uit de N.S.B. te treden, daar hij anders geschrapt zou worden als lid der Kerk. Dit is een onduldbare tyrannie, die natuurlijk zal moeten worden beant woord. Het is ons bekend, dat deze Kerk geen Synodaal besluit heeft ge nomen over het wel of niet lid mogen zijn der N.S.B. De kerkeraad handelt hier dus op eigen initiatief, in strijd met de voor schriften. De leden, die voor een der gelijke keuze gesteld zijn of worden, verzoeken wij, hun namen op te geven bij onze redactie. In een eventueel proces, dat volgen kan, zou moeten uitgezocht worden, ten eerste, hoe de kerkeraad staat tegenover het Nat. Socialisme en of deze werkelijk het kerkelijk leven al daar vertegenwoordigtten tweede, in hoeverre het lidmaatschap van de Pro- testantsche Kerk in strijd is met de doc trine van het Nat. Socialisme. Als dit openbaar wordt, dan zullen wij eindelijk eens weten, op welke gronden de N.S.B. bestreden wordt, want deze zijn nog nooit aangegeven. Wij wachten met belangstelling op besluiten. Litmaten, let op uw zaak, het is een gewetenszaak, het is Gods zaak! vrouw ziet er vaak heel wat voornamer, gedistingeerder en smaakvoller uit en zeker karaktervoller, dan een als dame of juffrouw gekleede, met haar moderne mantel en hoedje. Wij zien liever de stijlvolle kap, dan de mondaine mode-hoedjes, die vaak gelijken op fluitketels of omgekeerde trechters. Wij willen als nationaal-socialisten, die den boerenstand in eere willen houden en herstellen ten eerste dit ver zekeren, dat ons één in costuum ge kleede vrouw eerder volwaardiger dan minderwaardiger voorkomt, en dat bij een Nat. Soc. bewind, de behandeling dezer vrouwen in winkels juist anders om zal zijn. Het moet zoo worden, dat zij, die de traditie en eer van hun land hooghouden, ook voorrechten zullen moeten genieten. In bepaalde deelen van Frankrijk heeft de vrouw met costuum en kap tegen verminderden prijs toegang tot openbare instellingen, alsbioscoop, schouwburg, trams etc., terwijl zij een sterke reductie krijgt bij aankoop van stoffen en benoodigdheden voor hun kleeding. De N.S.B. zal deze kwestie, zoodra de tijden normaler zijn onder de oogen zien. Zij zal de industrie, die hier vroe ger was, voor het maken van mutskant, jakken, beuken, goudsiraden etc. wil len bevorderen en waar zij uitgestorven is, weer nieuw leven geven. Zij zal er voor willen zorgen, dat de prijzen rede lijker zijn en bereikbaar voor iedereen. Zij zal ook zinnen naar bevoorrechting van hen, die het costuum dragen in zekere nog nader te overwegen vormen. Men kan er vast op rekenen dat de N.S.B., die de zeden en gewoonten vcm ons eigen volk op den voorgrond stelt, en waar die vervallen zijn weer her stelt, al het mogelijke zal doen, om ons Zeeland weer zijn vriendelijk, schoon en karakteristiek uiterlijk te geven van vroeger. Het zal velen wellicht nog niet be kend zijn, dat ook de Duitsche bezet- tings-overheid al een finantieele bij drage heeft verstrekt aan het „Molen wiekje" te Westkapelle. Maar niet al leen kleedjes en sjaals moeten hier worden vervaardigd, doch ook mutsen en kappen. Daar de grondstoffen mo menteel (dank zij de Engelsche oorlog, waarmee Nederland voor de vijfde maal is opgescheept) slecht te krijgen zijn, blijven deze plannen voorloopig nog plannen, doch zeker is het, dat, zoodra de tijden beter worden, deze kwestie ernstig aangepakt zal worden. Doch nu reeds zal de N.S.B. en haar leden tegenover de Zeeuwsche dracht met respect en erkentelijkheid moeten staan en waar zij kan, haar bestaan en opbloei bevorderen. Het Zeeuwsche volk in Zeeuwsch costuum, dit geldt natuurlijk ook voor de N.S.B.-ers zelve.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1941 | | pagina 3