Urker blijmoedig bajes in
zo,.. LAAGSTE PRIJS
^/TOPKWALITEIT
DINSDAG 14 OKTOBER 1997 NR 26265
7
188 dagen celstraf voor 'Robin Hood' wegens aandeel in visfraude
URK - De Urker Geert Nentjes (60) heeft zich vorige
week bij de justitiële inrichting in Heerhugowaard
gemeld voor een gevangenisstraf van 188 dagen. De
roemruchtige heftruckchauffeur uit de tachtiger ja
ren werd gevonnist in verband met zijn aandeel in
het wegwerken van illegale vis eind jaren tachtig.
Zijn bedrijf heette Neboma.
In een met cowboy trekjes ge
lardeerd verhaal doet Nen
tjes in het plaatselijk
nieuwsblad Het Urkerland,
dat in de vissersenclave huis-
aan-huis (en ver daarbuiten)
verschijnt, zijn memoires uit
de doeken. Opvallend ge
noeg doet hij dat met plezier.
Geen enkele spijt zegt de
voormalige vishandelaar in
'grijze' zeevruchten te heb
ben van hetgeen hij heeft ge
daan. Alleen een AID-be-
ambte slaan. Nee, dat had hij
achteraf beter niet kunnen
doen. ,,Heb ik ook mijn excu
ses voor aangeboden en daar
ben ik voor gestraft", bekent
hij.
Zegeningen
Zichtbaar berustend vertelt
Nentjes: ,,Ik ga de bajes in.
Mijn advocaat Moszkowicz
zei: Geert, nou moet je maar
stoppen. Jij hebt in zes jaar
gedaan wat een ander in 25
jaar doet. Dat houdt geen
mens vol." Nentjes weet wat
hem te wachten staat. Tij
dens het vooronderzoek ver
bleef hij ook al drie keer tien
dagen achter de tralies.
Wat heeft deze meest bespro
ken Urker nu op zijn kerf
stok? We schrijven 1989. Jus
titie en de AID houden een
ongekende razzia om illegale
vis op te sporen. Vis die in
die tijd met de regelmaat van
de klok in het 'grijze' han
delscircuit verdween. De Ur-
kers manifesteerden zich
'hyperstandvastig' in hun
opvattingen. Vis die je eer
lijk hebt gevangen zijn 'zege
ningen' en mag je niet over
boord gooien. Dat is 'zunde'!
Spin
Door het feit dat de visvang
sten groter waren dan de
vangstrechten (quota) ont
plooide de directeur van het
inmiddels opgeheven hef-
truckbedrijf zich als een spin
in het web van de aanvoer en
de afzet van gequoteerde vis
soorten. Nentjes wist altijd
raad en speurde constant
naar mazen in de wet. En als
er geen mazen waren zocht
hij een andere oplossing.
Soms buiten de wetGeert
Nentjes is de laatste die dat
zal ontkennen. De Urker vis
sers konden hun vis lossen en
verkopen en hij zorgde voor
de rest. Heel Urk, inclusief
het gemeentelijke afslagbe-
drijf, kon met deze gang van
fcaken goed uit de voeten. En
niemand wist eigenlijk pre
cies hoe de vork in de steel
zat. Geert Nentjes wel.
Het eind van het liedje is dat
de FIOD een aanslag van 3,5
miljoen gulden in Nentjes
brievenbus heeft laten bezor
gen in verband met niet be
taalde BTW-gelden. Nentjes
wordt er niet koud of warm
van. ,,Ik heb gezegd, dat ik
honderd gulden wil betalen
en geen cent meer. Nee, daar
kan ik me niet druk om ma
ken. Ze bekijken het maar,
ik heb betaald wat ik moest
betalen."
Rilling-en
Tot op heden krijgen justitie,
de AID en de FIOD nog ril
lingen over de rug als ze aan
de grijze markt terugdenken.
Geert Nentjes niet. Smake
lijk lacht hij om de stunts die
in die tijd werden uitge
haald. Het is gebeurd dat ter
wijl de AID-ambtenaren om
de tuin werden geleid de
vangst van een kotter werd
afgevoerden de schipper
daarna 70.000 gulden kreeg
uitbetaald. In het bewuste
artikel vertelt Nentjes hier
over een smeuïg verhaal.
,,A1 verdien ik er niets aan,
dan zou ik het nog doen",
verklaarde Nentjes aan de
vooravond van een half jaar
verblijf achter de tralies.
Nuchter zegt hij: „Ik ben een
makkelijk mens, ik red het
wel." Het enige wat hij mee
neemt is een tasje kleding en
- om zijn tijd niet te verbeu
zelen - honderd preken op
cassetteband.
Vrienden
Nentjes onthulde zijn per
soonlijke besognes op de dag
dat hij zestig werd. De pagi
na wordt gecompleteerd met
een foto waarop duidelijk is
te zien dat aan zijn linker
hand drie vingers groten
deels ontbreken.
Nentjes letterlijk: „Mijn
vrienden van nu kan ik op
deze hand tellen. En je ziet
hoeveel vingers ik ben kwijt
geraaktMaar toen was ik
wel goed als ze een probleem
hadden. Al was het midden
in de nacht: bel Geert maar.
En het klopte. Ik kwam mijn
bed uit en loste de problemen
van de visserman op. Waar
om? Ik denk omdat het
moest, we konden niet an
ders. Alles wat ik deed, deed
ik voor de visserman. Ja, ik
weet wel dat ik er zelf niet
minder van geworden ben,
maar ook niet veel beter. Ik
weet ook dat als ik de deur
van de gevangenis achter me
dicht doe, ik daar alleen
sta."
Nentjes vrienden uit de fa
meuze glorietijd zijn volgens
zijn zeggen veel vergeten.
Toen eens een ambtenaar
van de Algemene Inspectie
Dienst (AID) werd ontslagen
omdat hij met de vissers zou
hebben samengewerkt stelde
de directeur van Neboma
voor om de advocaat die de
ambtenaar in de arm nam te
betalen. Een reder reageerde
toen spontaan. Ik betaal de
helft, 33.000 gulden. Zo ge
zegd, zo gedaanDat is ver
leden tijd.
Nentjes gaat zijn straf zon
der morren uitzitten, alhoe
wel hij zich liever productief
zou maken, bijvoorbeeld als
nachtwaker in een zieken
huis. Van het doelloos zitten
in 'de bak' wordt volgens
hem niemand wijzer.
Het eerstvolgende half jaar
hoopt hij daarom zoveel mo
gelijk rustig door te brengen
onder meer met zingen, want
dat doet hij graag.
Post
Mogelijk krijg je daar post
ter bemoediging?, klonk de
slotvraag. Nentjes rekent er
niet al te veel op, maar wacht
af. Niet zonder sentiment be
sluit hij: „Na dit verhaal kan
in ieder geval niemand meer
zeggen; machtig Geert, had
dat nou "effen tegen me ge
zegd!
„Mijn vrienden van nu kan
ik op deze hand tellen."
(Foto: Het Urkerland)
t-f mtB*
