Receptie roept herinneringen op Eerste cd Zierikzees kinderkoor De Sjofar Muzikaal presentje door Kunst en Eer Vernieling automaten Accu leeg Drankrijder maakt schade Ongevallen in Ellemeet Brandweerposten naar landelijke wedstrijden YES! FRIET! MAANDAG 26 ME11997 NR 26184 5 Openbare repetitie Havenpark ZIERIKZEE - Het winkelpubliek in Zierikzee kreeg zaterdagmiddag een aangenaam presentje aangebo den van de Koninklijke Harmonie Kunst en Eer. Het leerlingenorkest, onder leiding van Adrie de Vos, gaf gedurende een klein uur een repetitiecon cert vanuit de muziektent aan het Havenpark. Vijfentwintig jaar CJV-kampeen goed concept en de wind mee RENESSE - De receptie ter ere van het 25-jarig be staan van het CJV-kamp in Renesse bracht zaterdag heel wat oud-leden, medewerkers en gebruikers bij een. Vele herinneringen kwamen boven. En hoewel de meningen over de jaartallen nogal eens verschil den, waren de aanwezigen het over één ding eens. ,,Het was altijd zo gezellig," aldus mevrouw T. Vier gever - Boot (88) uit Haamstede. De CJV-leden kregen een feestelijke dag aangeboden met onder meer een uitstapje naar Neeltje Jans. Een paar leden waren op het kamp gebleven om de organisatie in goede banen te leiden. (Foto: Marieke Mandemaker) Mevrouw Viergever verrast- te het bestuur van de Stich ting CJV-kamp met haar on verwachte bezoek aan het kampterrein. Haar band met de jeugdvereniging is veel ouder dan vijfentwintig jaar. Voordat het CJV aan de Rampweg 10 een onderko men vond, kampeerden de le den gedurende twintig jaar op camping De Molenhoeve aan de Hoogenboomlaan. Dat terrein was eigendom van de familie Viergever. ,,Ik ben nu 88, maar dat ver geet ik nooit. Ze waren altijd zo prachtig aan het zingen in die tenten. Van die stichtelij ke liederen enzo. Nee, last heb ik er nooit van gehad. Het was juist zo gezellig," herinnert zij zich. De CJV-leden moesten zich toen nog zien te redden met tenten. Vanaf begin jaren zestig huurde de club jaar lijks een vast stuk grond op het terrein. De tenten die werden opgezet, werden naast eigen gebruik ook doorverhuurd aan derden. .Altijd een hele belevenis," volgens de zoon van de vroe gere campinghoudster - P. Viergever. „Het was natuur lijk wel eens rumoerig, maar de discipline zat er goed in. En het was een hele happe ning. Na het kamperen moes ten de tenten ook weer afge broken worden. Maar dat gebeurde altijd in de vrije tijd, dus vaak pas in de weekenden daarna." Het CJV wilde op een gege ven moment een permanent onderkomen. ,,Onze locatie was te klein, dus daar ver dween het CJV voor ons uit beeld," vertelt Viergever. ,,Het heeft nog twee jaar ge duurd voor het zover was, maar het is in ieder geval al lemaal in goed overleg ge gaan." B. Schot, voorzitter van het CJV-kamp, verwijst naar nog langer vervlogen tijden. „De eerste tent werd in 1918 aangeschaft. Die werd toen met paard en wa gen naar Haamstede ver voerd. De leden zelf gingen te voet naar het kamp," schetst hij het allereerste begin uit de kampeergeschiedenis van de Zierikzeese jeugdclub. Zelf kwam hij als 11-jarige jongen bij het CJV. Vanaf het moment van verhuizing naar de huidige locatie vervult hij al de rol van voorzitter. „Vanwaar die inzet? Ik heb zelf veel geleerd binnen de vereniging, dus dat is toch wel uit een soort dankbaar heid. Je doet een stuk om gang met andere mensen op en je leert leidinggeven. Die zelfwerkzaamheid schept een band binnen zo'n groep en diezelfde ervaring wil je doorgeven." Met uitzondering van de ac commodatie, die door de in zet van vele vrijwilligers - zo'n 22.600 manuren in totaal - in de loop der jaren steeds comfortabeler werd, is er aan het hele kampconcept weinig veranderd. „Nog steeds hetzelfde recept. Dat is gewoon een goed concept geweest en we hebben altijd de wind mee gehad," aldus Schot. Enthousiast J. Boeye en K. Goossen, bei den uit Zeeuws-Vlaanderen, vertegenwoordigden tijdens de receptie het Gereformeer de Jeugdkamp Zeeland. Deze organisatie maakt al sinds vierendertig jaar gebruik van het CJV-kamp en ver huisde een kwart eeuw gele den dus ook mee naar de Rampweg. Nog steeds zijn de heren en thousiast over de mogelijk heid die het CJV aan groepen biedt. „De accommodatie is fantastisch en de ligging is ideaal. Dat vindt je nergens zo. De relatie met het CJV is ook altijd heel goed geweest en de campinggasten werken regelmatig mee aan activitei ten. Je hebt hier mogelijkhe den, ook met slecht weer, die je elders niet hebt," licht Boeye toe. De verbeteringen die in de afgelopen vijfentwintig jaar aan het kampgebouw zijn aangebracht, vindt hij enorm. „Daar heb je mensen voor nodig die zich er echt voor willen inzetten. En die daar naast bok nog in staat zijn andere mensen mee te sle pen," complimenteert hij de Stichting CJV-kamp Zierik zee. Aan het begin van de middag namen de leerlingen, aange vuld met enkele gevorderde spelers, plaats op de houten stoeltjes die in de muziek tent waren neergezet. Elders in de binnenstad vermaakte het duo Rijn Trijn op het zelfde tijdstip het theater- minnende publiek. Maar ook het leerlingenorkest kon zich op flink wat belangstelling verheugen. Toevallige voorbijgangers, familie en vrienden schaar den zich rond de muziektent om naar de prestaties te luis teren van de jeugdige muzi kanten. Zo ook de trotse ou ders en oma van Freya Plaisier. Om dat 'trotse' moeten ze lachen, maar toch. „Ik weet niet hoe anderen dat ervaren, maar ik vind wel dat het heel snel gaat," zegt pa Plaisier. „Als je ziet dat zij driekwart jaar gele den nog geen noot kon lezen en nu gewoon meespeelt. Dat vind ik toch wel bijzonder." Repetitieconcert of niet, de discipline onder de leerling- spelers bleek groot. Gecon centreerd speelden zij in de volgepakte tent een uiterst gevarieerd repertoire. „On geveer tien nummers. Van al les en nog wat. We spelen bij voorbeeld The Lion King," vertellen een paar muzikan ten vooraf. 'Jammer voor hen' Voor Lisanne (9), Fenneke (11) en Nadine (12), alledrie klarinetspelers, was het de eerste keer dat zij in de bui tenlucht speelden. Sinds vo rig jaar september zijn zij aangesloten bij Kunst Eer. Zenuwachtig voorafgaand aan het optreden waren zij geen van drieën, want con certervaring hebben zij in middels wel al in zalen opge daan. „Anders om buiten te spelen? Nee hoor, dat is het zelfde. Misschien lopen er ook wel mensen rond die het niet leuk vinden, maar dat is dan jammer voor hen." NIEUW-HAAMSTEDE - Een 60-jarige inwoner van Zonnemaire heeft in de nacht van vrijdag op zaterdag zes parkeerau tomaten aan de Strand weg in Nieuw-Haamste- de vernield. Na aanhouding gaf de man te kennen het niet eens te zijn met het par keerbeleid van de ge meente Schouwen-Dui- veland. De man is na onderzoek op vrije voe ten gesteld. Hij kreeg een dagvaarding mee en zal zich bij de rechter voor zijn gedrag moeten ver antwoorden. TERNEUZEN - Bij de Zeeuws-Vlaamse politie kwamen zondag ver schillende meldingen binnen over een vrouw die met haar invalidewa gentje op het fietspad langs de N252 tussen Sluiskil en Sas van Gent bij Driekwart was ge strand. De vrouw was van Ter- neuzen via Sluiskil naar Sas van Gent gereden en volgens de gebruiksaan wijzing bij het invalide wagentje moest de accu in staat worden geacht het karretje inclusief op zittende ook weer terug naar Terneuzen te bren gen. De werkelijkheid was anders. De accu bleek reeds in Sas van Gent leeg. De politie heeft de onfortuinlijke vrouw - inclusief inva lidevoertuig - met behulp van een aanhangwagen naar huis in Terneuzen gebracht. AUTOKRAKEN RENESSE/BRUINISSE - In Bruinisse zijn gisteren twee auto's opengebroken. Om 14.00 uur gebeurde dit op parkeerterrein De Tong aan de Hoogerswerfweg. Van een personenbusje van een 43-ja- rige man uit Vlissingen werd een schuifdeur en het slot van het voorportier openge broken. Uit het voertuig werd niets gestolen. Om 15.47 uur werd aan de Jacht havenweg de auto van een 38- jarige man uit Geldermalsen opengebroken. De auto stond geparkeerd in een loods van zeilschool Aquavitesse. Uit de auto werden geluidsappa ratuur en ongeveer twintig cd's meegenomen. In Renesse werd aan de Jan van Renesseweg eveneens geluidsapparatuur gestolen uit de auto van een 22-jarige man uit Keulen. RENESSE - De politie heeft een 48-jarige Noordwelle- naar aangehouden die zater dagnacht door is gereden na aanrijding van het wegmeu- bilair op de Mauritsweg in Renesse. De man bleek vier maal meer te hebben gedron ken dan toegestaan. De bestuurder reed, in zijn personenauto, door na het veroorzaken van de schade. De politie wist de dader ech ter te achterhalen, waarna bleek dat hij teveel gedron ken had. Bij onderzoek op het bureau blies de mman 825 microgram per liter. Zijn rij bewijs werd ingevorderd en de automobilist kreeg pro ces-verbaal opgemaakt. Het was voor iedereen heel hard werken' ZIERIKZEE - „Er is nooit een boos woord gevallen. Ik was wel eens bang dat er tranen zouden vloeien, maar het is allemaal goed gegaan. Het was voor ie dereen heel hard werken." Dirigente Ellen van den Hoek-Boot is tevreden over de eerste cd van Kinder koor De Sjofar, het kinderkoor van de Christelijke Gereformeerde Kerk in Zierikzee. Door het gezongen woord het evangelie van Jezus Christus doorgeven aan anderen. Dat is de doelstelling van het in 1976 opgerichte kinderkoor De Sjofar. De naam is ont leend aan die van een mu ziekinstrument dat in Israël wordt gebruikt om het sig naal voor een feest te geven: de ramshoorn ofwel Sjofar. Het zestig leden tellende kin derkoor zingt op bekende christelijke feestdagen, treedt regelmatig op in ver zorgingscentra en verpleeg huizen, tijdens evangelisa tiebijeenkomsten en op zangavonden. Het idee om een cd op te gaan nemen speelde al enige tijd door het hoofd van de leiding van het koor. „Ik geloof dat het uiteindelijk Marcel van de Zande (de voorzitter, red.) is geweest die het zaadje heeft laten vallen," ver woordt Van den Hoek-Boot de ontstaansgeschiedenis van de eerste cd van De Sjof ar. „Zeker, het is voor een kinderkoor een hele stap om een cd op te nemen, maar wij vonden het belangrijk om een nieuwe impuls te geven aan het koor," aldus de diri gente. Daarnaast past het uitbrengen van een cd vol gens haar ook uitstekend in de doelstelling van het koor. Zelf g'ekozen De kinderen zelf mochten kiezen welke liedjes op de cd terecht moesten komen. Uit eindelijk werden dertig lie deren geselecteerd. Hoewel het koor ook wereldse liedjes zingt werd ervoor gekozen om op de cd alleen voor bij belse liederen plaats in te ruimen. Helemaal nieuw was daarbij de begeleiding door een speciaal voor de op name samengestelde begelei dingsgroep bestaande uit Kees Groenleer (piano en or gel), Mar van der Veer (key board), Astrid Boot-Schouls (dwarsfluit), André van der Schelde (bas) en Dik de Ko ning (gitaar). Marjolein Kloet verzorgde de solozang op de cd. De begeleidende muziek werd opgenomen in Wolfert Jumelets Studio 2 in Ouwer- kerk. Deze biedt geen plaats aan zestig kinderen plus een dirigente, dus verplaatste Jumelet zijn studioappara tuur naar het MFC aan de De Huybertstraat in Zierikzee waar in vier middagen tijd alle dertig liedjes van de cd werden ingezongen. Dat ging niet altijd van een leien dak je. „Sommige liedjes moes ten we wel vier keer opnieuw doen,'.' aldus de 13-jarige Mirjam van Leeuwen, al sinds haar zesde lid van het koor. Zij heeft de cd inmid dels al gehoord en was aange naam verrast. „Het is eerst wel een beetje vreemd, want het klinkt heel anders als bij een optreden," aldus Mir jam. Inzet Dirigente Van den Hoek- Boot is vol lof over de inzet van de kinderen. „Op één van de opnamedagen was het heel warm. Echt zo'n dag dat je liever naar buiten gaat. Maar de kinderen bleven net zolang als nodig was." Toen de opnames klaar waren kre gen de kinderen van de koor leiding zes weken vrij. „Daar waren ze wel aan toe, want is heel vermoeiend," aldus Van den Hoek-Boot. Achteraf constateert zij dat het opnemen van de cd veel meer werk is geweest dan zij eerst had gedacht. „Aan het monteren bijvoorbeeld heb ben we ook heel veel werk gehad. Van één ding is zij na de opname heilig overtuigd. „Je kunt zoiets alleen doen als je het echt met elkaar doet. Anders lukt het niet." De cd telt dertig bijbelse lie deren en heeft een oplage van 500 stuks. Kinderkoor De Sjofar heeft momenteel 60 leden. (Foto: Leen Koper) ELLEMEET - Op de Schelp- weg in Ellemeet zijn gisteren twee auto's zwaar bescha digd bij eenzijdige ongeval len. Niemand raakte ge wond. Het eerste ongeluk gebeurde omstreeks 16.45 uur. Een 20- jarige man uit Zierikzee kwam vlak voor het viaduct over de Dammenweg met zijn auto in de rechterberm terecht. De man probeerde zijn auto weer op de weg te krijgen, maar belandde in de linkerberm. De auto gleed verder, botste tegen de rand van het viaduct en sloeg over de kop. De auto was zwaar beschadigd. Drie kwartier later had een 22-jarige man uit Halsteren te laat in de gaten, dat een ta kelwagen bezig was, de auto van de Zierikzeeënaar weg te halen. Hij probeerde nog te remmen, maar de auto kwam in een slip terecht en beland deuiteindelijk in de sloot. Het voertuig raakte totaal vernield. VEERE - Brandweerploegen van de posten Zierikzee en Duiveland hebben zich zater dag in Veere geplaatst voor de landelijke wedstrijd hoge- druk in het Limburgse Horst. De twee ploegen wer den respectievelijk tweede en derde bij de wedstrijden in Veere. In totaal 23 ploegen streden in Veere op twee banen voor deelname aan de landelijke wedstrijden. Vier ploegen waren afkomstig van Schou- wen-Duiveland. Van deze ploegen reikte Zierikzee, met een tweede plaats op baan B, naar de beste presta tie. Volgens de jury had dit korps de beste aanvalsploeg op baan B. Eerste op deze baan werd Wemeldinge. Dui veland werd derde. Midden- schouwen werd derde op baan A. Het puntentotaal van deze ploeg, was echter niet toereikend voor deelna me aan de landelijke wed strijden. Westenschouwen eindigde op baan B op een achtste plaats. ALCOHOL BRUINISSE - Een 23-jarige inwoner van Bruinisse is in de nacht van zaterdag op zon dag in zijn woonplaats aan gehouden omdat hij met te veel alcohol op autoreed. De man blies 395 microgram per liter, wat hem op een dag vaarding kwam te staan. De Bruenaar moet zich verant woorden voor de rechter in Middelburg. iva Column ontstaan tijdens een brug-stop- boot-stop-stoplicht-stop-brug-stop-stop- licht-stop-zucht-puf autorit naar Goes. Datum: Einde Tweede pinksterdag. Snel heid: geen. Weer: ook geen. Voor, achter en naast me: Duitse toeristen op weg naar huis. Ik voelde me een plaatje uit een glossy fol der van Van Oeveren. Daar zat je dan aan het klotsende blauwe water, in de warme zon, op een klein eilandje in de Zee van Marmara. Klaar voor een heerlijk etentje in de open lucht. Even leek het feestje ver stoord te worden door de zeurende jeugd die liever naar Mc Donalds wilde. 'Je gaat toch niet naar Turkije voor zo'n kleffe ham burger?' foeterde ik. 'In Turkije moet je Turks eten.' 'Mag ik de kaart riep ik in on berispelijk Engels. 'Wablief?' antwoordde de jongen in vlekkeloos Turks. Hij kende maar twee engelse woorden, yes en no. Ik tekende een groot vierkant in de lucht. Het hielp. Even later kwam hij met een mandje stokbrood en vier menukaarten aanlopen. 'Geen vis hoor' zuchtte de jeugd. De aanblik in de kraampjes van vette vissen die met lodderige ogen het hiernamaals in staarden had de eetlust niet bevorderd. Doodsbang waren ze om een onbestemd glibberige, drillende, kwabberige substantie naar bin nen te moeten werken, terwijl hun vader on dertussen moedig zou roepen dat de Turkse keuken zo verrassend is. Gelukkig hadden ze in het beschermende glas een gebroken ruit ontdekt waardoor eventueel de vis linea recta naar de plaats van herkomst kon wor den gelanceerd. Ondertussen had ik de kaart van voor naar achteren gelezen. 'Ik snap er geen sikkepit van' bekende ik. 'Laten we maar naar Mc Donalds gaan' klonk het weer. Maar ik wist van geen wij ken. 'Vakantie is avontuur' riep ik met vuur. Opeens kwam de baas aanlopen. Buik vooruit. In zijn handen had hij een reusach tig dienblad waarop zes verschillende scha len met allerlei spijzen stonden. Vragend keek hij ons aan. Verwarring alom. Wat moesten we nu met zes verschillende scha- len?«'Moeten we kiezen stotterden we in het Engels. Geen reactie. 'Dit wordt niks hoor* klaagde m'n vrouw en schudde 'no- no-no' naar de man. De man keek verbaasd, wist niet hoe hij het had, draaide zich om en verdween uit beeld. 'We gaan hier weg, jongens' riep m'n vrouw. Een smalende aftocht, zeker. Dat was m'n eer te na. De jongen kwam met een briefje in de hand zonder woorden vra gend bij ons staan. 'We moeten wat' zucht te ik. Hoera! Mijn vrouw herkende tussen alle acabadabra een of ander voorgerecht dat we ooit bij de Griek naar binnen gewerkt hadden. Vinger bij het gerecht en vier vin gers in de lucht. 'Four!' De jongen straalde. Hij had iets begrepen. Maar we waren nog maar bij het voorafje. In mijn beste Turks begon ik de namen van alle spijzen te has pelen. De ober probeerde enige herkenning te vinden. 'Hebben ze hier geen friet?' vroeg de jong ste. Het wonder geschiedde. Hij verstond dus wel Nederlands. 'Yes, friet', straalde hij. 'Yes, friet!' juichten we allemaal. Ik sloot mijn kaart. Ik gaf me over. Dan maar op z'n Mc Donalds. Een gek voorgerecht en een grote berg friet. De ober liep weg en ik riep dat het hier zo heerlijk was terwijl ik over het blauwe water staarde. De gevulde wijnbla deren waren er snel. Maar het hoogtepunt in Turkije zob toch de Belgische frietjes wor den. Maar toen deze uitbleven kwam er vreemd gevoel over ons. Iets in ons zei dat we wellicht in plaats van een hoofdgerecht een klein bijgerechtje besteld hadden. En het werd waar. Het schaaltje armzalige friet jes dat verscheen zouden we met z'n vieren moeten delen. Weer kwam de ober bij ons staan om nu maar eens onze echte keuze te vernemen. Het werd wederom een grandioze spraak verwarring. Mijn vrouw herhaalde haar standpunt. 'We stoppen er mee. We gaan ergens anders heen.' Ik gaf me over. 'Fi- neshed!' zei ik met een resoluut gebaar. De ober straalde weer. 'Yes, fish!' knikte hij. 'Nee toch!' huilde het kroost.' Nu koos ik volledig hun kant. 'No oen, fin-esh-ed!' her haalde ik. 'Yes, fish, fish'. Inmiddels zagen we steeds meer Turken van verre het vreemde schouwspel bekijken. Eerst willen die gekken hun stokbrood niet beleggen met voedsel uit hun heerlijke schalen. Dan nemen ze een paar stukjes patat en willen ze opeens gaan betalen ter wijl ze nog geen hap door de keel hebben. Een uur later kwamen we uitgeput bij Mc Donalds en bestelden zo'n klef menuutje. 'Wil je frites?' riep mijn vrouw. 'Yes, fish!' straalde ik. Einde column. Aankomst Goes: zeventig minuten na vertrek uit Zierikzee. Lichamelij ke gesteldheid: trek in een vette hamburger. Column fineshed.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1997 | | pagina 5