'Deze hobby vergt veel geduld' 'Dit geeft gewoon een kick' MerMse BEPROEVING -*** M Duur foutje Vlam in de pan Diefstal van Mercedessen Schennispleger NBvP MAANDAG 5 MEI 1997 NR 26174 Onverwacht is in alle rust van ons heengegaan on ze lieve schoonzusteren tante MARIA CORNELIA ELISABETH VAN DER LINDE in de leeftijd van 87 jaar. Zevenbergen: E. VAN DER LINDE-TIMMERS Middelburg: J. F. DOMINICUS Dreischor: H. BARENDREGT L. BARENDREGT-OKKERSE Middelburg: M. P. BIJLSMA-DOMINICUS Kerkwerve: H. M. DOMINICUS M. L. S. DOMINICUS- BOOGAARD Zierikzee, 3 mei 1997 Zorgcentrum "De Wieken" Correspondentie-adres: H. Barendregt Bogerdweg 19 4315 CB Dreischor Woensdag 7 mei is er van 13.00 tot 13.25 uur gele genheid tot condoleren in de zaal van "De Wie ken", Hoge Molenstraat 13 te Zierikzee. Aansluitend zal om 13.30 uur de rouwdienst ge houden worden, waarna de begrafenis zal plaats hebben op de algemene begraafplaats te Kerk werve, omstreeks 14.30 uur. Oegstgeest Missionaris 3 mei 1997 KIM en GINGER, de plaats die voor jullie, met zoveel liefde gereser veerd was in deze wereld, hebben jullie helaas niet kunnen innemen. Echter wel voor eeuwig in de harten van jullie pappa en mamma, GEORGE BRUGMAN en DEBORAH RAAIJEN en bij hen die hun na staan. Zierikzee: DIDY ADRIE ANNETTE THEO SEBASTIAAN DANIELLE WENDY TINEKE BARRY Hapert: THEA HENK ANGÉLIQUE TANJA Almere: SASCHA NORBERT Kim Ginger worden woensdag 7 mei in besloten kring gecremeerd. Correspondentie-adres: Boogschutter 18, 5527 CV Hapert BROUWERSHAVEN - Een 63-jarige inwoner van Noordgouwe maakte zaterdag een duur foutje. Hij wilde zijn hond uitla ten bij de Dwarsdijk bij Brouwershaven en par keerde zijn auto in de berm van de dijk. Toen hij later bij zijn auto te rug kwam bleek deze acht meter lager in de sloot te liggen. Kennelijk had de man de auto niet goed op de handrem ge zet. De auto werd zwaar beschadigd. BRUINISSE - De keuken van een woning aan de Noordstraat in Bruinisse is donderdagmorgen bij een korte brand besmeurd met roet. Het vuur werd gedoofd door kordaat optreden van de vrouw des huizes. Het ij lings toegeschoten brand weerkorps van Bruinisse hoefde niet meer in actie te komen. BROUWERSDAM - Een 59- jarige Duitsers deed zater dag bij de politie aangifte van diefstal van zijn auto. Het betreft een paarskleuri- ge Mercedes 230 E voorzien van het duitse kenteken BN- WR72. De auto stond gepar keerd aan de zeezijde van de Brouwersdam Diezelfde za terdagmiddag werd de aan de Rampweg bij Renesse ge parkeerd staande zwarte Mercedes 300 E van een 36-ja- rige Duitser gestolen. In het voertuig - dat op zich al een waarde van een ton verte genwoordigt - lag voor enke le duizenden guldens aan duikapparatuur. ZIERIKZEE - Een 15-jarige Zierikzeeënaar werd zater dagavond bij het uitlaten van zijn hond geconfron teerd met een schennisple ger. De jongen was zijn hond aan het uitlaten bij de speeltuin in het park Kaaskenswater. Daar was ook een man van naar schatting 20 a 30 jaar oud. De man had zijn onderli chaam ontbloot en maakte aanstootgevendegebaren. Zeshonderd Volkswagens op twaalfde editie Bruse Keverdagen BRUINISSE - Zeshonderd luchtgekoelde Volkswa gens, enkele duizenden bezoekers en zowel stralend zomerweer als miezerende regen. Dat waren zater dag en zondag de ingrediënten van de twaalfde edi tie van de Bruse Keverdagen. Twee dagen vooral voor de Keverliefhebbers. Veertien paard-en-wagens' op Schouwen-Duivelandse dreven Keverfans zijn in verschil lende kampen onder te bren gen. Aan de ene kant de men sen die hun Volkswagen zo origineel mogelijk maken en houden en andere de kant zij die hun Kever ombouwen tot een verlaagde sportwagen met brede banden en giganti sche geluidsinstallaties. Het echtpaar E. van Dijk en W. van Dijk-Langerak uit Oud Beierland hoort thuis in de eerste categorie. Sinds een paar maanden zijn zij de ge lukkige eigenaars van een origineel 'brilletje' uit 1950. Gekocht van een andere Ke ver-freak na een zoektocht van vier jaar. Die nieuwe aanwinst brengt het totaal aantal Kevers in huize Van Dijk op drie: het brilletje, een iets jongere Ke ver en een Kever-cabriolet uit 1975. De cabrio wordt voor het dagelijks verkeer gebruikt, maar de andere twee worden alleen voor shows de garage uit gereden. Vanwaar die liefde? Moeilijk uit te leggen volgens Van Dijk. „Het is gewoon een aparte auto. Een auto waar je nog echt in moet werken. In oude Kevers moet je met tus sengas schakelen, de rich tingaanwijzer moet je zelf te rugzetten in de neu traalstand en er zit geen rem- of stuurbekrachtiger op. Oliekoeler Een oude Kever in originele staat brengen en houden doe je 'niet effe snel'. „Voor deze hobby moet je veel geduld hebben," erkent Van Dijk. „Ik ben een keer op zoek ge weest naar een oliekoeler. Om acht uur 's ochtends ben ik aan de telefoon gaan han gen en om vier uur 's mid dags had ik er eindelijk een gevonden. In Duitsland. De telefoonrekening was hoger dan de prijs van het onder deel." In Keververzamelland wordt men door schade en schande wijs, zo heeft Van Dijk ondervonden. „Ik heb een keer een gigantische mis koop gehad. We hadden die Kever net gekocht en gingen tanken. Op gegeven moment dacht ik 'ben ik nou gek of heb ik echt voor honderd gul den getankt'. Toen bleek in de auto zelf een laagje benzi ne te staan." Het echtpaar Van Dijk kwam die miskoop te boven is heeft zich nu ge stort op het via originele as- secoires verder compleet ma ken van hun Kevers. De ene heeft al 'wimpers' bo ven de koplampen, het 'bril letje' nog niet. En er zijn nog veel meer assecoires te krij gen. zoals bijvoorbeeld de kurketrekkervormige veer die aan de zijkant bevestigd dient te worden. „Dat dient om je banden te beschèrmen. Als je te dicht langs de stoep gaat, schraapt die veer langs de stenen. En dat hoor je." Sportief M. van de Hondel uit Gouda hoort in het andere kamp van Keverliefhebbers thuis. Zijn bloedrode Kever uit 1974 is ontdaan van overbo dige zaken als bumpers, ver laagd, voorzien van brede lichtmetalen 17-inch velgen, lage en brede banden, een 1600 cc motor en een sportuit laat. „Ik ben nog jong en ik kan al tijd nog op de originele toer gaan. Ik wilde nu iets spor- In Bruinisse was het afgelopen weekeinde alles Kever wat er bromde. tiefs," verklaart Van de Hondel zijn keuze voor het 'aanpassen' van zijn Kever. Ook het interieur is dras tisch aangepakt. De origine le zetels maakten plaats voor sportieve kuipstoelen, het dashboard werd voorzien van extra meters en in plaats van de gebruikelijk versnel lingspook heeft Van de Hon del een quick-shifter gemon teerd. Zo uit de racerij overgenomen. Tikje vooruit is opschakelen, tikje achter uit is terugschakelen. „Dat is vooral voor 't mooi," aldus de kever-liefhebber uit Gouda die alles bij elkaar zo'n vijf jaar zijn vrije tijd heeft besteed aan het vervol maken van zijn kever. Keverdagen-organisator A. van Gilst uit Bruinisse hoort in geen van beide kampen. Hij handelt in zowel het een als het ander. Wel valt het hem op dat het een beetje ge daan is met het hele extreme ombouwen van Kevers. „De trend is meer naar origineel aan het verschuiven. Wat ook steeds populairder wordt is de volkswagenbus. Het wordt wel steeds moei lijker om aan iets goeds te komen. Dan moet je al snel toch in Duitsland gaan zoe ken," aldus Van Gilst. Een van de fraaiste auto's - hij zou hem wel in zijn showroom willen hebben (Foto: Marijke Folkertsma) staan. - vindt Van Gilst de verhoogde VW-bus, ooit ge bruikt voor de straatver koop van hotdogs. Verder constateert hij dat er ook steeds meer belangstelling ontstaat voor de sport-VW's. „Je ziet dat mensen op gege ven moment uitgekeken zijn op de Kever en iets anders willen. Dat wordt dan vaak een Karmann-Ghia. Maar daar is heel moeilijk aan te komen." briolet kopen en daar op zo merse dagen mee rijden, maar het geeft gewoon een kick om met zo'n rijtuig op pad te zijn." Hoewel antiek, biedt de Jachtwagen van Van der Wekken onverwachte snuf jes. Met een simpele handbe weging zijn de bankjes weg te klappen en onder de zit ting van het bankje van de passagiers bevindt zich een forse laadruimte. De zweep hoort bij de vast uitrusting van het rijtuig. „Maar dat is puur voor de show. Ik ge bruik de zweep nooit," aldus Van der Wekken. Hij behoorde zaterdag met zijn antieke rijtuig tot de uit zonderingen. De meeste deel nemers aan de rit beschikten over veel modernere wagens variërend van op een auto onderstel gebouwde rijtuig jes tot speciaal gemaakte lichtlopende karretjes met luchtbanden en zelfs schijf remmen. De aangespannen wagens vertrokken 's och tends uit Haamstede voor een rondrit van 23 kilometer over Schouwen-Duiveland. Halverwege de middag wa ren ze weer terug op het startpunt. NOORDWELLE - De afde ling Noordwelle en omstre ken van de Nederlandse Bond van Plattelandsvrou wen houdt dinsdag 6 mei haar jaarlijkse reisje. De keuze is gevallen op een dagtocht naar Brugge. Om 7.45 uur vertrekt men per bus vanaf restaurant Schouwer- hoeck in Renesse. De tocht zelf zal enkele malen onder broken worden voor koffie met gebak en een foto in Damme. In Brugge staat een boottocht gepland. De deel nemers zijn in de pauze vrij hun eigen programma te be-- palen. In de middag wordt een bezoek gebracht aan het kantmuseum, waar een gids voor de nodige toelichting zorgt. De dag wordt afgesloten met een diner in restaurant Schouwerhoeck. In de bus zijn nog een paar plaatsen vrij. Belangstellenden kun nen contact opnemen met het bestuur. Schoenen uit. Sokken uit. Overhemd uit. Broek uit. Het staat allemaal precies op het papiertje. En ik doe het nog ook. Aan de an dere kant van het lege lokaal zie Ik een col lega geschiedenis in een arabier transfor meren. De collega wiskunde met puntmuts probeert zich twee grote plastic oren aan te naaien. Hij is tuinkabouter. En ik, ik worstel met een aftandse trouwjurk uit het jaar nul. Waarom heb ik ooit voor dit beroep geko zen? Was ik maar ambtenaar aan het Hat- fieldplein geworden. Dan stond ik hier niet voor joker. Ik raak verstrikt in die achterlijke trouwjurk. 'Haal die leerlingen erbij' roep ik. Twee Havo 5 leerlingen komen hikkend en knikkend van de lach binnen en beginnen te trekken en te sjorren. Helemaal verkeerd. Het is weer zover. Geen mens weet wat do centen in het middelbaar onderwijs allemaal voor leed moeten verdragen. Maar elke col lega weet wat het is om die bewuste laatste schooldag te moeten meemaken. We zijn allemaal met een stoere mond aanwezig. Maar in ons hart knijpen we hem. Het ergste is om bij die allerlaatste afrekening door de leerlingen helemaal niet genoemd te wor den. Voor de ogen van alle collega's ga je af als een gieter. In de ogen van de leerlingen ben je een nietsnut, een watje. Pijnlijk komt aan de orde dat je in feite helemaal niet meetelt. Als je wel naar voren moet komen wil je vooral leuk lijken en koortsachtig zoek je naar gevatte antwoorden die meestal mislukken. Je kijkt stiekem rond of je voor de zoveelste keer in je leven met pap moet kliederen, babyflessen moet leeglurken, een luier om krijgt of geblinddoekt bij een colle ga in zijn kuiten moet knijpen. Het wordt dit jaar een trouwjurk. Lachen, gieren, brullen om een bruid met baard. Ik probeer mijn voeten in de naaldhak-schoen te zetten. Vier tenen passen erin. De helft van mijn voet lobbert er overheen. Een voor een moeten we vertrekken. In de verte hoor ik arabische muziek. De geschie denis collega moet vast buikdansen of zo. Op het laatst ben ik aan de beurt. 'Daar komt de bruid' schalt het door de installatie. Met een bos plastic bloemen van een af schuwelijk vieze kleur probeer ik de joelen de zaal in te wankelen. Het podium is te hoog. Ik moet het gewaad oplichten. Het behaarde wankelende blote been heeft een ongedacht succes. 'Kunnen we weer gaan?' vraag ik aan Annemiek. Welnee, zegt ze. Het begint pas. O, het begint pas. En dan. beste lezers, volgt een beproeving die z'n weerga niet kent. Bij de ellendelingen is een vreselijk plan ontstaan om de docenten die hen een jaar lang de les hebben gelezen tot het ui terste te beproeven. De hele zaal is tot parcours omgebouwd. Tussen een boer, een bruid, een arabier en tuinkabouter moet gestreden worden om de lauwerkrans. En gek als we zijn doen we nog ons best ook. Temidden van een on stuimige massa begint de beproeving met zaklopen. Na drie meter lig ik in mijn bruids jurk al languit op de vloer. Het drop-eten zonder handen is nog het mildste onder deel. Maar vijftien keer touwtje springen be tekent tien keer in een bruidsgewaad op je snufferd gaan. De programmamakers van RTL 4 zouden gesmuld hebben van zulke beelden. Dan moet er een ballon worden kapot gemaakt. Maar de ballon wordt door een ander voortgetrokken. Met een naald hak in de hand ren ik heen en weer door de zaal om de ballon te pakken te krijgen. In gedachten besluit ik om in de toekomst nooit meer examenklassen te nemen. De beproeving eindigt door met op een enorme skippy-ba) door de zaal te hippen, leder voelt dat de conditie van het onderwijzend personeel van abominabel is. Hijgend en puffend leg ik de laatste meters af. Het hart klopt in m'n keel. Nog even en een onder wijsloopbaan is op een dramatische wijze ten einde gekomen. Ik heb de laatste plaats gehaald. Morgen worden de fotorolletjes naar de fotograaf gebracht. En volgende week gaan de foto's van hand tot hand. En een leven lang blijven ze in het plakboek. De kleintjes van later wij zen naar een foto van een gevallen bruid in een jute zak. Mama. wie is die rare man? 'O, dat was vroeger mijn leraar muziek.' En zo blijft je herinnering voor het nageslacht be waard. HAAMSTEDE - Het aangespannen rijden op Schou wen-Duiveland begint langzamerhand uit te groeien tot een traditie. Achttien 'paard-en-wagens' ofwel in vaktaal 'aanspanningen' deden zaterdag mee aan de door de Bond van Paardenfokkers georganiseer de aangespannen voorjaarsrit, een rit van 23|kilo- meter over rustige Schouwse dreven. De Bond van Paardenfok kers Schouwen-Duiveland viert volgend jaar het tach tigjarig bestaan, maar het georganiseerd aangespannen rijden bestaat op Schouwen- Duiveland nog maar een paar jaar. Het idee ontstond aanvankelijk bij enkele par ticulieren die het leuk von den om hun hobby, aange spannen rijden, met anderen te delen. Later nam de bond van paardenfokkers het ini tiatief over. Om te laten zien wat er nog is. Wat er al heel lang is, en noe steeds in uitstekende staat verkeert, is de Duitse jacht wagen uit het begin van de eeuw waarmee B. van der Wekken uit Kerkwerve meedeed aan de rit. Het sjie- ke open rijtuig komt uit de verzameling van W. P. de Vrieze uit Haamstede en Van der Wekken gebruikt het vervoermiddel nog regelma tig. „Hij was al gerestau reerd. Ik heb hem zo ge kocht," vertelt Van der Wekken. Dat het rijtuig niet - zoals de meeste andere wagens die deelnamen aan de rit - voor zien is van luchtbanden deert Van der Wekken niet. Dat de met ijzeren banden omspan nen houten wielen behoor lijk wat herrie maken ont kent hij niet, maar dat het oncomfortabel zou zijn ont kent hij. „Er zitten goede ve ren onder" aldus Van der Wekken, wijzend op de grote zwarte bladveren onder het rijtuig. „En in het terrein rijdt het fantastisch." Carbid-lantaarns De Duitse Jachtwagen van Van der Wekken is voorzien van carbid-lantaarns. Ooit wil hij nog weieens proberen die aan de gang te krijgen. „Dat lijkt me wel mooi, om dan 's avonds te rijden. Ik heb het weieens met kaarsen geprobeerd, maar dat was niet zo'n succes. De wagen werd zaterdag getrokken door de zes jaar oude merrie Myrna. Een Belgisch trek paard. Van der Wekken is bijzonder gecharmeerd van dit koud bloedige paardenras. „Ze zijn zo lekker rustig. Heel an* ders dan volbloeden. Ik heb ook weieens een vierspan met volbloeden gemend, maar dat is hard werken hoor. Die dieren hebben een enorm temperament." Van der Wekken gebruikt het rij tuig gemiddeld zo'n tien keer per jaar voor ritten. Weer of geen weer. „We treffen het vandaag natuurlijk heel goed met het weer. Met dit weer is aangespannen rijden gewoon fantastisch. Kijk, je kunt zo'n ding natuurlijk ook in de schuur laten staan en dan zeggen dat je zo'n mooi rijtuig hebt staan, maar het is veel leuker om er gewoon mee te rijden. Na tuurlijk, je kunt ook een ca Een bont gezelschap van moderne en antieke rijtuigen, getrokken door zowel Belgische trek paarden als Haflingers en pony's deed mee aan de voorjaarsrit. (Foto: Marijke Folkertsma)

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1997 | | pagina 5