Onverwacht einde van een
geslaagde Nieuwshodereis
In 't Opper gaat bezuinigingen
te lijf met donateurstichting
Chauffeur/reisleider getroffen door hartinfarct
Vrienden van verzorgingshuis In 't Opper
Nieuwe
dichtbundel
Contactdagen
voor
bedrijven
De Piek viert zilveren
jubileum met feestmaand
ZIERIKPLEE
MAANDAG 27 MAART 1995 NR 25746
De laatste Nieuwshodereis van dit jaar is vanochtend, maandag, begonnen en duurt tot en met woensdag. (Foto: Joop van Houdt).
(Door D. L. van 't Leven)
DINANT/ZIERIKZEE - „Dat kan niet meer stuk". Typerend voor de lezersreizen van de Zierikzeesche
Nieuwsbode. Nauwelijks op weg en dan al zo'n opmerking. De tweede reis van dit jaar voltrok zich onder
bijzonder zomerse omstandigheden. „De eerste reis was een succes en dat ondanks de vaak miserabele
weersomstandigheden. Dan is het slagen van deze reis gegarandeerd", aldus onze chauffeur en reisleider
Rinus van der Voorden van Busbedrijf Van Oeveren bij het begin van een van de mooiste Nieuwsbodereizen.
Op dat moment wist niemand dat de derde dag een onverwachte wending zou krijgen.
Donderdag 23 maart. Nadat de
laatste deelnemers in Oude-
Tonge zijn instapt wordt op het
parkeerterrein aan de Schaaps-
weg de gebruikelijke groepsfo
to gemaakt. Naar aanleiding
van het verslag van de eerste
reis wordt onderweg geïnfor
meerd of de washandjes niet
vergeten zijn.
Het weer op deze eerste dag
kan tot nu toe als de beste dag
van het jaar worden gekwalifi
ceerd. Deskundige instructie
voor„het bedienen van de zon
wering is dan ook geen overbo
dige luxe.
Na de koffiestop in Moergestel
had als gevolg van dit prachti
ge weer niemand haast om in
de bus te komen. Datzelfde
herhaalde zich na de lunch in
restaurant De Bokkenrijder op
het drielandenpunt.
Daarna ging de tocht verder;
richting Henri Chapelle via
Eupen door de voerstreek en de
Hoge Vennen, met als hoogste
punt Baraque Michel. Via de
plaatsjes Trois Ponts en Hotton
kwamen we even voor vier uur
in Dinant aan.
Ons verblijf, het fraaie Hotel
Mercure Castel de Pont-a-
Lesse, ligt iets ten zuiden van
Dinant aan het riviertje de Les-
se en is werkelijk een oase van
rust. Met een voortreffelijk di
ner werd deze eerste dag afge
sloten. Voordat de kamers wer
den opgezocht is er door velen
nog gebruik gemaakt van de
ontspanningsmogelijken die
dit hotel biedt.
Vrijdag 24 maart. Na het uitge
breide ontbijtbuffet rijden we
naar Han sur Lesse voor een
bezoek aan de gelijknamige
grotten. Deze excursie mag als
het hoogtepunt van deze reis
beschouwd worden.
De enorme inspanning, zeker
niet alleen voor de ouderen (in
België de derde generatie ge
noemd), wordt ruimschoots be
loond door de fraaie formaties
van de stalagmieten en stalag-
tieten, die op deskundige wijze
zijn verlicht.
Onze enthousiaste gids geeft
daarbij dan ook nog de nodige
aanvullende informatie. Bijna
aan het eind worden we verrast
met een klank- en lichtspel.
Hierbij besef je hoe sterk de in
vloed van muziek is bij de beel
den die ons voorgetoverd wor
den. Het applaus na afloop be
vestigde hoezeer men hiervan
genoten had.
Het water in de grotten kan in
de wintermaanden tot onge
kende hoogtes stijgen, wat dui
delijk zijn moddersporen na
laat. Het was deze dag voor het
eerst dat we het laagste gedeel
te in de grotten konden bezoe
ken. Het betekende ook dat er
meer geklommen moest wor
den. Ook deze inspanning kon
het enthousiasme niet druk
ken. Nadat het laatste stuk met
de boot varend werd afgelegd
stonden we even later weer bui
ten in het prachtige lenteweer.
Na een uitstekende maaltijd
verlieten we om half drie Han
sur Lesse en ging onze tocht
verder naar Bastogne. Deze
plaats is vooral bekend door
het Ardennenoffensief in 1944,
waarbij 78.000 Amerikaanse
geallieerden omkwamen.
Op het naar generaal Mc Aulif-
fe genoemde plein in het cen
trum staat nog een legertank
en een borstbeeld van Patton.
Uieindelijk was het deze gene
raal die uiteindelijk de Ameri
kanen uit hun benarde positie
bevrijdde.
Terug in het hotel konden we
genieten van een uitstekend
verzorgd warm en koud buffet.
Na nog wat ontspanning in de
fraaie salon met het prachtige
houtsnijwerk kwam ook aan
deze geslaagde dag een eind.
Onverwacht
Zaterdag 25 maart. Zoals altijd
was onze reisleider en chauf
feur deze morgen weer al vroeg
in de weer om alle zaken af te
handelen voordat we de terug
reis zouden aanvaarden. Ter
wijl de meesten van het gezel
schap aan het ontbijtbuffet za
ten werd Rinus van der Voor
den onwel en werd vrijwel on
middellijk naar het ziekenhuis
St. Vincent in Dinant gebracht.
Naar later zou blijken was hij
getroffen door een hartinfarct.
In plaats van dat we om half
tien zouden vertrekken werd
het gezelschap bijeengeroepen
en medegedeeld wat er aan de
hand was. De heer Willemse,
oud-touringcarchauffeur, was
meegeweest naar het zieken
huis en bracht ons van de situa
tie op de hoogte.
Geschokt werd er gereageerd.
Iedereen had volledig begrip
voor deze onverwachte wen
ding van het programma. Op
dat moment vond men het be
langrijker dat het goed zou
gaan met Rinus van der Voor
den. De hoteldirectie bood
spontaan een kopje koffie aan
om van de schrik te bekomen.
Om niet bij de pakken neer te
zitten is meteen een alternatief
voorstel gedaan om de tijd te
overbruggen die nodig was om
een nieuwe chauffeur over te
laten komen.
Een bezoek aan Brussel werd
uitgesloten. In plaats hiervan
zou een bezoek aan Dinant een
optie kunnen zijn. Via het ho
tel meteen een touringcar gere
geld.
Helaas was, als gevolg van de
Autorally van de Ardennen,
Dinant vrijwel geheel afgeslo
ten. Daarom een bezoek ge
bracht aan Beauraing, bekend
als bedevaartplaatsje en om
zijn grotten. Toen we in Beau
raing de bus weer instapten be
gon het te regenen, gelukkig
maar voor korte duur.
Terug in het hotel stond een in
gelaste lunch voor ons gereed.
Inmiddels waren met de heer
A. van Oeveren, de vrouw van
Rinus en onze 'nieuwe' chauf
feur Nelis Hage aangekomen.
Via een brief, ondertekend
door het gezelschap, hebben we
Rinus het allerbeste gewenst
en toen we met zekerheid wis
ten dat hij moest blijven een
bloemstuk in het ziekenhuis
laten bezorgen.
Terugreis
Na directie en medewerkers
van het hotel te hebben be
dankt voor hun uitstekende
zorg reden we om twee uur
huiswaarts. Plaatsvervanger
Nelis Hage, voor velen geen on
bekende, liet ons zien dat ook
hij zijn vak verstond en gaf on
derweg uitgebreid tekst en uit
leg over het gebied en de steden
die wij passeerden.
Een tussenstop bij een wegres
taurant in Wavre, vlak voor
Brussel, zodat ook de laatste
Belgische francs nog een be
stemming kregen.
Hier bleek dat een van de deel
nemers, in alle consternatie,
vergeten had de sleutel van zijn
hotelkamer in te leveren.
Om half vier begonnen we aan
het laatste stuk van de terug
reis via Antwerpen, over de
Philipsdam naar restaurant de
'Grevelingendam', waar de reis
met een rijsttafel werd beslo
ten.
Dank
Woorden van dank aan Tou-
ringcarbedrijf Van Oeveren;
aan. Rinus van der Voorden,
met de hoop dat hij er volgend
jaar weer bij zal zijn; aan zijn
vervanger Nelis Hage en de
heer Willemse; bovenal dank
aan de deelnemers voor het be
grip dat zij hebben getoond
voor deze onverwachte situatie.
Terugkeer
Volgens de laatste berichten
van vanochtend, maandag, is
de toestand van Van der Voor
den stabiel. Tegen het middag
uur zouden de artsen beslissen
wanneer de chauffeur terug
mag naar zeeland. Dat gebeurt
mogelijk nog vandaag, maar in
elk geval dinsdag. Na zijn te
rugkeer wordt Rinus van der
Voorden opgenomen in het zie
kenhuis van Goes of Zierikzee.
Over dat laatste bestond bij
het ter perse gaan van deze
krant nog geen duidelijkheid.
Het gezelschap van de tweede Nieuwshodereis, afgelopen vrijdag op weg naar de grotten van Han.
VLISS1NGEN - Bij het pand
nummer 12 aan de boulevard
in Vlissingen wordt zondag 26
maart de nieuwe dichtbundel
Echoput Luchtkasteel van
Hans Verhagen gepresenteerd.
Ter hoogte van de ouderlijke
woning van de Vlissingse dich
ter wordt om 16.00 uur een na
tuurstenen plaat onthuld waar
op de volgende regel staat:
'misschien geen verheven plek,
maar hier begon het'. Deze re
gel is tevens het thema van de
nieuwe dichtbundel. Directeur
uitgeverij De Bezige Bij, A.
Voster houdt een korte speech.
In galerie Hannelore Meijaard
aan de Hendrikstraat wordt
vervolgens een expositie ge
opend van recente, niet eerder
tentoongestelde schilderijen
van Hans Verhagen. De dich
ter/schilder/filmer leest daar
bij een gedicht voor uit zijn
nieuwe bundel. De expositie is
geopend van vrijdag tot en met
zondag van 14.00 tot 17.00 uur
en na telefonische afspraak.
GOES - De Bedrijvencontact-
dagen die jaarlijks worden ge
houden in de Zeelandhallen in
Goes krijgen dit jaar een bre
dere opzet.
Behalve bedrijven uit Zeeland
zullen ook bedrijven uit West-
Brabant bij het evenement
worden betrokken. De Contact
dagen krijgen daarmee een
meer dan provinciale beteke
nis. Daarmee wordt ingespeeld
op de ontwikkelingen van het
bedrijfsleven in Zuid-West-
Nederland waarbij het indus
triegebied in de grootregio
Bergen-op-Zoom en Roosen
daal een belangrijke rol speelt.
De Bedrij vencontactdagen
worden gehouden van 9 tot en
met 11 oktober.
VLISSINGEN - De Piek in Vlissingen bestond 26
maart officieel 25 jaar. Dit jubileum wordt in april
gevierd met een groot aantal speciale activiteiten.
De viering van het zilveren jubileum gaat 31 maart
van start met een receptie voor genodigden en een
reünie voor oud-medewerkers.
Na een korte periode in het
Groenewoud heeft De Piek
(muziek, theater, open podium,
cultcafé) een vaste stek gevon
den in de Hellebardierstraat in
Vlissingen. In de 25 jaar van
haar bestaan hebben veel gere
nommeerde bands in De Piek
op het podium gestaan.
Daarnaast heeft menig Zeeuw
se en Nederlandse band De
Piek bezocht. Deze ontbreken
daarom niet op het programma
tijdens de feestmaand. Zo zul
len de vaste klanten Herman
Brood en Hans Dulfer op res
pectievelijk 14 en 23 april op de
planken staan in De Piek.
De feestmaand start op zater
dag 1 april met een DSFA
deathmetalfestival. DSFA is
een bandpromotie-project van
de Vlissinger Anthony van den
Berg. Hij maakt CD-
compilaties met nieuwe veel
belovende metalbands. De vier
bands die zaterdag 1 april op
treden in De Piek zijn: Penta-
cle, Excision, Acrostichon en
Orphanage. De aanvang van
het festival is 20.00 uur.
Wethouder De Rijke heeft onlangs een nieuw
toilet op de Balie geopend. Hiermee liet hij
zien dat hij ook nog wethouder van niet-pu-
blieke zaken is. Het is een bijzonder toilet. Aan
de buitenzijde lijkt het op een rustiek groen
kotje maar aan de binnenzijde bevindt zich
een high-tech-toilet van het zuiverste spoel
water. Toen ik in de krant een foto van de wet
houder zag, die met de hand in de jaszak zijn
blik richtte op de high-tech-pot, wist ik gelijk
dat dit stof voor een overdenking zou zijn.
Want die blik naar de pot is een stukje rich-
tingbepalende cultuur. Wie de hoogte van be
schaving van een land wil vaststellen hoeft
uitsluitend de openbare toiletten te bestude
ren. Wie door een hoge nood gedwongen wel
eens een bezoek aan dergelijke gelegenhe
den heeft'gebracht verliest alle hoop dat het
met de mensheid ooit nog iets zal worden.
Een blik op een openbare pot vertelt meer
over de burgers en de overheid dan een be
zoek aan het gemeentehuis.
In de krant stond onder de foto van de naar-
de-pot-kijkende wethouder dat 'door een
probleempje met de waterleiding de wethou
der het toilet nog niet in gebruik kon nemen'.
Voor alle duidelijkheid: dit probfeSm sloeg
niet op de wethouder zelf. En omdat de wet
houder op dat moment daar niet toe in staat
was besloot ik om het zelf maar te doen.
Een aantal redenen drong me tot deze daad
die een gulden van mijn zakgeld zou gaan
kosten. In de eerste plaats was ik ongerust
over de onwelkome bejegening van onze
gasten. Want stelt u zich de familie Adams
voor, die in de nieuwe Honda parkeert op de
Balie. Nadat ze zijn gearriveerd staat een
vraatzuchtige parkeermeter klaar die voor
twee uur twee gulden incasseert. Aangevuld
met vier plasjes, twee van pa en ma en de rest
van de kinderen betekent dat ze in de eerste
minuten van hun bezoek aan Zierikzee al zes
gulden kwijt zijn. 'Walgeluk, verschrikkeluk!'
zouden ze uitroepen en dat is geen reclame
voor onze stad. Daarnaast stond in de krant
dat voor mensen die in hun nood asiel zoeken
in het groene kotje een maximale verblijfs
duur van tien minuten geldt. Op de Zierikzee-
se straten ging al het gerucht dat ze daarna
als een projectiel zouden worden gelanceerd
om met een plons in de Varreput terecht te
komen. En in de laatste plaats hoopte ik vurig
dat het high-tech-toilet bij mijn eerste bezoek
net zo veel storingen zou vertonen als een vi
deoverbinding met Hatfield, zodat ik door
middel van een gemeen stukje in de krant zou
zeggen dat ze allemaal de pot op konden met
die nieuwe pot.
In vier talen werd mij verteld dat ik mij aan de
ingang van een bijzonder toilet bevond. Na
elk bezoek reinigt het toilet zichzelf, de on
derdelen van de toerist zijn hierin niet inbe
grepen. Nadat ik mijn Albert Heijn-gulden had
ingeworpen en de deur open schoof bevond
ik mij op de duurste plek van Zierikzee. Tach
tigduizend gulden! En nu maar hopen dat de
toeristen veel hoge nood hebben anders heb
ben we al dat geld in het riool gegooid. Terwijl
ik zo op het nieuwe toilet gezeten in de verte
het carillon hoorde spelen, kwam een warm
gevoel over mij. Een bezoek aan dit oord kan
ik een ieder aanraden. Tot mijn spijt functio
neerde alles naar behoren. Alleen de handen-
droger was wat kortademig. De vraag blijft
natuurlijk bestaan of een gulden voor een
eenvoudige plas niet aan de hoge kant is.
Maar dat probleem bleek ook snel opgelost.
Als ze een beetje van opschieten weten kan
de familie Adams er allemaal voor diezelfde
gulden in, op dezelfde manier zoals wij vroe
ger allemaal met een kwartje van hetzelfde
toilet gebruik konden maken.
Als de toestand van de openbare toiletten
kenmerkend is voor een beschaving heeft
Zierikzee sinds een week een grote sprong
voorwaarts gemaakt. Een zwak punt is nog
een toilet voor invaliden.
Maar ook daar komt een oplossing voor. Vol
gens De Rijke stappen de meeste invaliden in
het hartje van de stad uit. Bij de bestaande
toiletaccommodati'e van de Hoge Molen
straat komt dan zowaar een invalidentoilet. Ik
raad de wethouder aan om in een invaliden-
wagen gezeten een poging te wagen om
vanaf het Havenplein richting Hoge Molen
straat te gaan. Daar gaat hij. Door het vrij-
poortje scheurt hij naar beneden om onder
aan tegen een ijzeren barrière aan te botsen.
Even oplappen en weer terug naar boven.
Dan langs de Gasthuiskerk righting Verwijs.
Vanaf dat punt breken bloedstollende ver
keerssituaties aan op de Schuithaven en in de
Hoge Molenstraat. Na een hachelijk avontuur
komt hij eindelijk aan bij het nieuwe toilet.
Maar ik garandeer u. Zoiets houdt zelfs De
Rijke niet vol. Het is te laat. Een wethouder is
geen waterhouder.
BRUINISSE - Het bestuur van het Bruse verzorgingshuis In 't Opper heeft het
initiatief genomen om een donateurstichting op te richten. Op die manier hoopt
men financiële middelen binnen te krijgen die ontspannende en recreatieve eve
nementen voor de ouderen mogelijk maken.
prettig woon- en leefklimaat te
bieden. Omdat de financiële
middelen waarmee het verzor
gingshuis moet worden gerund
steeds meer worden beperkt,
worden bestuur en personeel
dagelijks geconfronteerd met
beperkingen en tekortkomin
gen.
,,De eerlijkheid gebiedt ons te
zeggen dat de zaken die het le
ven van de ouderen aangenaam
maken daarbij het eerst in de
verdrukking komen. Dit om
dat prioriteiten moeten wor
den gesteld", aldus Postema.
De directie maakt zich daar be
zorgd over, maar ziet het als
een uitdaging om nieuwe we
gen te zoeken die doorgang van
de recreatieve activiteiten voor
ouderen waarborgen.
Op die manier ontstond het
idee vooj; oprichting van de
stichting 'Vrienden van In 't
Opper'. Een stichting die het
verzorgingshuis wil ondersteu
nen door het (mede) financie
ren van de activiteiten en voor
zieningen die als gevolg van de
bezuinigingen niet meer aan
bod dreigen te komen in In 't
Opper. De stichting wil het be
nodigde geld bijeen brengen
door het werven van dona
teurs, het plaatsen van een col
lectebus bij de ingang van het
verzorgingshuis, giften en ac
ties als een bazar, rommel
markt en verkoping.
Vanwege de voortdurende be
zuinigingen, die de overheden
aan verzorgingshuizen opleg
gen, dreigen die activiteiten in
de knel te komen. In een brief
die huis-aan-huis verspreid is
in de kernen Bruinisse, Nieu-
werkerk, Ouwerkerk, Ooster-
land en Sirjansland legt de di
recteur van het verzorgings
huis, F. Postema de situatie
uit.
In 1996 bestaat In 't Opper 25
jaar. Hoewel in die periode veel
is veranderd, streeft het be
stuur en het personeel van het
verzorgingshuis er nog steeds
naar de bewoners naast een
goede zorgverlening, ook een
