'Mijn vader kookt graag en
mij lijkt het ook wel wat'
Bruinisse wil toeristenbelasting
verhogen ten bate van dorpsplan
'Van gelijkwaardige positie man
en vrouw nog lang geen sprake'
Lekke band
op de
Zeelandbrug
Eindverslag Bureau Positieve Actie:
Overvallen
Open Horecadag trekt meer jongeren
GEMIER
MAANDAG 23 JANUARI 1995 NR 25710
BRUINISSE - Het college van b en w van Bruinisse
wil de tarieven van de toeristenbelasting met tien
cent verhogen om een gedeelte van de uitvoering van
het dorpsplan te kunnen financieren. Dit komt aan
de orde tijdens een gemeenteraadsvergadering die
wordt gehouden op donderdag 26 januari om 19.30
uur in het gemeentehuis van Bruinisse.
Al in september 1993 werd een
krediet beschikbaar gesteld
voor het opstellen van een
dorpsplan. De werkzaamheden
voor dit plan zijn toen opgedra
gen aan de Grontmij. Ter bege
leiding werd een werkgroep in
gesteld, die tot nu toe drie
maal vergaderd heeft. Nu is het
plan nagenoeg rond en kan één
en ander concreet gemaakt
worden.
Nadat alle knelpunten geïn
ventariseerd waren, vond op 8
maart 1994 een hoorzitting
plaats in het dorpshuis. Met de
opmerkingen vanuit die zit
ting is weer verder gewerkt en
op 28 oktober werd het con
ceptplan aan de bevolking
voorgelegd in het verenigings
gebouw.
Belasting
Het plan werd onderverdeeld
in projecten met genummerde
prioriteiten. Zo zal het project
met prioriteitnummer één uit
gevoerd worden in 1995 en 1996
en de nummers twee en drie in
de periode vanaf 1997. Ver
wacht wordt dat de kosten van
prioriteit gedekt kunnen wor
den binnen een sluitende meer
jarenbegroting. Om de overige
projecten te kunnen bekosti
gen wil de gemeente met in
gang van 1 januari 1996 de ta
rieven van de land- en water-
toeristenbelasting verhogen
van zestig naar zeventig cent.
De huidige tarieven van Brui
nisse zijn volgens de gemeente
de laagste op Schouwen Duive-
land en sinds '91 en '92 niet
meer verhoogd. Verder is in het
dekkingsplan zeer terughou
dend omgegaan met eventueel
te verkrijgen subsidies.
Klokketoren
Bij een inspectie van de toren
met uurwerk van het kerkge
bouw van de Nederlandse Her
vormde kerk in Bruinisse is ge
bleken dat met name het ijzer
werk zodanig is aangetast dat
renovatie en vernieuwing
noodzakelijk is. De totale kos
ten van dit groot onderhoud
bedragen 23.000 gulden.
Voor de kosten van onderhoud
van de toren geldt een ver
deelsleutel van 40 procent voor
de kerkelijke gemeente en 60
procent voor de burgerlijke ge
meente. Deze verdeelsleutel is
ook hierop van toepassing, met
uitzondering van het vernieu
wen van de wijzerplaat verlich
ting. De kosten hiervan komen
volledig voor rekening van de
gemeente Bruinisse. Het be
drag hiervoor, 14.930 gulden
kan worden afgeschreven in
twintig jaar. Eerder heeft de
commissie financiën al positief
geadviseerd over dit voorstel.
Milieucontainers
Verder zal de gemeenteraad
zich buigen over de aanvraag
van BV Jachthaven voor het
plaatsen van milieucontainers.
Alhoewel dit in principe niet
mogelijk is omdat het betref
fende perceel slechts gebruikt
mag worden voor de winter-
berging van boten, is de ge
meente toch bereid om even
tueel medewerking aan dit ver
zoek te verlenen. Ook de be
noeming van de heer K. M. van
den Berge tot adjunct-directeur
van de obs De Meerpaal staat
op de agenda van de gemeente
raadsvergadering.
Verder komen onder meer aan
de orde: vervanging van het
keukenblok van obs De Meer
paal en de verkoop van een wo
ning aan de Prinses Wilhelmi-
nalaan. Eind vorig jaar werden
de huurders van deze bejaar
denwoningen benaderd met de
vraag of zij interesse hadden
om hun woning te kopen. Hier
op reageerde alleen de familie
P. van der Blom op nummer 31.
Hun dochter wil de woning ko
pen. Hierop zijn de andere
huurders weer aangeschreven
met de mededeling dat ook aan
anderen dan zijzelf verkocht
kan worden. Hierop zijn tot nu
toe geen reacties gekomen.
ZIERIKZEE - Een 22-jarige in
woner van Nieuwerkerk kreeg
afgelopen vrijdag rond 17.00
uur twee lekke banden tege
lijk op de Zeelandbrug. Dit
kwam doordat midden op de
brug een autowiel lag waar de
bestuurder overheen reed.
Om het euvel te verhelpen
moest de eigenaar van de auto
zijn voertuig enige tijd op de
rijbaan van de brug laten
staan.
MIDDELBURG - Volgens het Bureau Positieve Actie is er nog lang geen sprake
van een gelijkwaardige positie op de arbeidsmarkt voor mannen en vrouwen.
„Veel vrouwen hebben er een taak bij gekregen in plaats van dat er sprake is van
een daadwerkelijke herverdeling van betaalde en onbetaalde arbeid tussen
mannen en vrouwen", schrijft het bureau in haar eindverslag.
Het project Bureau Positieve
Actie (BPA) is een driejarig
project dat ontwikkeld is door
Vrouw en Werk Zeeland, onder
gebracht bij het Emancipatie
bureau Zeeland (voorheen
Zoé), en gesubsidieerd door het
Sociaal Economisch Ontwik-
kelings Fonds (SEOF) van de
provincie Zeeland. Doel van
het Bureau Positieve Actie is
Zeeuwse bedrijven en instel
lingen te activeren en stimule
ren om positieve actie te reali
seren binnen de eigen organi
satie zodat de positie van vrou
wen op de Zeeuwse arbeids
markt en in arbeidsorganisa
ties verbetert. Het project
loopt af in februari dit jaar.
Extra inzet
Hoewel het project ten einde
loopt is volgens het Bureau Po
sitieve Actie de doelstelling
nog bij lange na niet gereali
seerd. „Een extra inzet blijft
noodzakelijk", aldus Ditty
Kempe-Geschiere in het voor
woord bij het eindverslag. Er is
volgens haar wel sprake van
een verschuiving. Arbeidspar
ticipatie, zo schrijft zij, was
oorspronkelijk een achter-,
standsvraagstuk, maar is nu
een herverdelingsvraagsuk ge
worden.
„De arbeidsparticipatie van
vrouwen stijgt wel, maar deze
ontwikkeling heeft nog steeds
niet geleid tot een aanpassing
in het arbeidspatroon van
mannen. De heersende opvat
ting is nog steeds dat het ver
vullen van zorgtaken door
mannen geen consequenties
zou moeten hebben voor hun
deelname aan de arbeids
markt", aldus Kempe-Geschie
re. In haar visie is het belang
rijk dat de aandacht voor de
positie van vrouwen in ar
beidsorganisaties niet ver
slapt.
„Veel arbeidsorganisaties ont
kennen het probleem door te
stellen dat mannen en vrouwen
in hun organisatie gelijk be
handeld worden en dat vrou
wen zich dus maar aan moeten
passen aan het bestaande
werknemersprofiel", aldus
Kempe-Geschiere. „Er is echter
een werknemersprofiel aan het
ontstaan waarin mannen en
vrouwen arbeid en zorg, even
als maatschappelijke partici
patie en vrije tijd, combine
ren".
Het Bureau Positieve Actie
werd niet bestierd vanuit een
kantooi*, maar men ging ook de
boer op. „Uit de bedrijfsbezoe
ken werd duidelijk dat er, in te
genstelling tot het uitgangs
punt, wel belangstelling maar
weinig draagvlak was voor in
tegratiebeleid van vrouwen in
arbeidsorganisaties", aldus het"
eindverslag. Men liep tegen
verschillende vooroordelen en
verouderde ideeën aan. Vaak,
zo was de ervaring van het Bu
reau Positieve Actie wordt er
vanuit gegaan dat mannen en
vrouwen al gelijke kansen en
mogelijkheden hebben en dat
maatregelen voor het verbete
ren van de positie van vrouwen
derhalve overbodig zijn.
Historisch gegroeid
„Veel werkgevers hebben het
historisch gegroeide werkne
mersprofiel voor ogen van de
man die 40 uur (of meer) kan
werken omdat hij thuis geen
zorgtaken heeft", aldus het
eindverslag. Overigens zijn het
niet alleen de mannen die er zo
over denken, maar leeft dit
beeld ook bij vrouwen zelf.
'Vrouwen mogen werken, maar
moeten zich wel aanpassen aan
het bestaande werknemerspro
fiel' luidt een veelgehoorde
kreet.
Het Bureau Positieve Actie
heeft het als een gemis ervaren
dat er geen werk-relatie van
het bureau met het bedrijfs
leven was. Verder wordt ge
steld dat de duur van het pro
ject te kort is geweest. Door
dat het project oorspronkelijk
maar voor twee jaar was opge
zet konden nauwelijks concre
te plannen ontwikkeld laat
staan uitgevoerd worden", al
dus het eindverslag. „De ver
lenging met een jaar heeft wel
geleid tot een meer verant
woorde afronding van het pro
ject, maar kon de stagnatie die
ontstaan was in het tweede
jaar niet helemaal ongedaan
maken".
Het wekken van interesse en
het ontwikkelen van aanbod
naar bedrijven is volgens het
bureau een kwestie van contac
ten leggen, vertrouwen wek
ken en onderhandelen. „Kort
om, een kwestie van lange
adem", aldus het eindverslag.
„Een stimuleringsproject als
het Bureau Positieve Actie zou
een looptijd van vijf jaar moe
ten hebben". Gelukkig is er
ook positief nieuws te melden:
„Als winstpunt kan gezien
worden dat de positie van
vrouwen op de arbeidsmarkt
en in arbeidsorganisaties veel
meer aandacht krijgt, alhoewel
dat meestal niet met de term
positieve actie omschreven
wordt".
DEN HAAG - Naar schatting
150 mensen hebben zaterdag
middag in Den Haag geprotes
teerd tegen de militaire invasie
van Rusland in Tsjetsjenië. De
betogers keuren de agressie
van Rusland af en vragen be
grip voor het in het nauw ge
dreven Tsjetsjeense volk, dat
zich van de Russische Federa
tie heeft afgescheiden.
DEN HAAG - Het aantal over
vallen op supermarkten is vo
rig jaar met een derde gedaald.
In 1993 werden 142 supermark
ten in het land overvallen. In
1994 waren dat er 95. Dat blijkt
uit cijfers van het Centraal Bu
reau Levensmiddelenhandel.
DEN HAAG - De ANWB gaat
de meeste van haar activiteiten
onderbrengen in een BV. De
aandelen daarvan komen in
handen van een stichting. Vol
gens de toeristenbond, die
ruim drie miljoen leden telt, is
deze verandering nodig om het
toezicht op de groeiende com
merciële activiteiten professio
neler te laten verlopen.
De belangstellenden werden per groep rondgeleid langs de horeca-ondernemers op het Gran Place op Port Zélande. (Foto: Marijke
Folkertsma).
SCHARENDIJKE - Precies 231 mensen kwamen zaterdag naar het overdekte horeca/winkelcentrum Gran
Place in vakantiebungalowpark Port Zélande om daar, in het kader van de Open Horecadag, een kijkje te
nemen in verschillende restaurants. Daar waren medewerkers van hotel-restaurant Bom uit Burgh-
Haamstede, hotel-restaurant De Zeeuwse Stromen uit Renesse, Auberge la Butte uit Ouwerkerk, restau
rant de Waag en hotel-restaurant De Schelphoek, beide uit Serooskerke en Gran Dorado Port Zélande om
de bezoekers te informeren over hun werkwijze in de bediening, keuken en receptie. Onder de bezoekers
bevonden zich dit jaar vrij veel jonge mensen. Leerlingen van het voortgezet onderwijs, die binnenkort een
keuze moeten maken voor het beroep dat zij willen gaan uitoefenen. „Mijn vader kookt graag. Het lijkt mij
ook wel wat om kok te worden. Maar een bloemenzaak vind ik ook leuk", aldus de veertienjarige Maatje
Paap uit Noordwelle, die met haar buurvrouw Katrien Beije naar de Open Horecadag kwam.
Zij behoort tot de doelgroep
waarvoor het evenement spe
ciaal werd'georganiseerd. „Het
is uitermate belangrijk dafde
instroom van getalenteerde
vakkrachten in de horeca
wordt gewaarborgd. De kwali
teit van de restaurants valt of
staat met het aanbod van ge
motiveerde nieuwe werkne
mers", zo omschreef restau
ranteigenaar C. Simmers van
De Waag in Serooskerke het.
Om die nieuwe werknemers te
bereiken en te motiveren zet
ten horecabedrijven in heel Ne
derland zaterdag hun (keuken
deuren wijd open.
Op Schouwen-Duiveland be
sloten de deelnemende bedrij
ven, voor het tweede achtereen
volgende jaar, om dat via een
gezamenlijk initiatief te doen.
De bezoekers van het evene
ment werden op Port Zélande
ontvangen in café Caribe, waar
zeven horecagroothandels een
uitstalling hadden gemaakt
van hun produkten. Een kar
met Hollands en exotisch fruit
en groenten, een viskraam, een
tafel met gevogelte en wild, fij
ne soorten vlees en allerlei wij
nen en dranken-. De bezoekers
bekeken dit terwijl ze wacht
ten op de rondleidingen die elk
half uur vanuit café Caribe van
start gingen.
Daarbij werd men onder lei
ding van een horeca-leermees-
ter langs de diverse restaurants
in het overdekte centrum ge
voerd, waar de regionale be
drijven zich presenteerden. Zo
lieten medewerkers van De
Waag zien hoe zij de patisserie,
de kleine, verfijnde gebakjes,
maken die in het restaurant bij
de koffie of na de maaltijd wor
den gepresenteerd. „Zeer ar
beidsintensief werk omdat we
het gebak heel ambachtelijk
maken", aldus restauranteige
naar Simmers. Dat houdt on
der meer in dat zelfs de bitter
koekjes die de basis vormen
van sommige gebakjes, uit zelf
vervaardigd deeg worden ge
bakken. De bezoekers konden
zien hoe in de patisserie van
een toprestaurant uitsluitend
natuurlijke grondstoffen wer
den, verwerkt. „Het moeten
kleine, fijne hapjes worden die
een zeer goede smaak hebben."
„Wat grappig, het is gewoon
een handigheidje", was de ver
baasde reactie van een be
zoekster toen Roelof Pots van
hotel-restaurant de Zeeuwse
Stromen liet zien hoe linnen
servetten in prachtige vormen
gevouwen kunnen worden. „In
wezen is het heel simpel. Je
blijft alle punten maar naar
binnen vouwen. Dan draai je
het geheel als een pannekoek
om en vouwt de punten weer
naar binnen. Vervolgens pakje
hem onder zijn rokken, trekt
het staartje uit en daar is je
servet." Op deze manier kregen
tientallen bezoekers een
'spoedcursus servetten vou
wen'.
In de pizzeria legde Gran Dora
do chef-kok Marco Xhaflaire
aan iedere belangstellende de
grondbeginselen uit van het
maken van een pizza. Mensen
die dat wilden mochten daar
bij ook zelf aan de slag. De piz
zabodem die ze belegden werd
in vijf minutentijd bij een
temperatuur van zo'n 350 gra
den Celsius gebakken. „Het
zelf maken van deeg en het in
de lucht gooien van de gedraai
de pizzabodem is er bij ons niet
bij. In een pizzeria heerst een
hoge werkdruk omdat de om
zet redelijk hoog is. In korte
tijd komen veel mensen in de
zaak die voorzien moeten wor
den. Daarom móeten we heel
snel werken en denken."
Medewerkers van Hotel Bom
lieten in een ander restaurant
zien hoe tafels mooi konden
worden gedekt en vertelden
hoe men via het leerlingstelsel
in de horeca aan de slag kan.
„We proberen mensen in onze
branche aan de slag te krijgen
en we proberen er alles aan te
doen dat ze er ook in willen
blijven." Volgens Patricia
Scheers uit Goes, die in Hotel
Bom werkzaam is als gast
vrouw, moet dat niet zo moei
lijk zijn. „Je gaat om met veel
mensen. Dat is heel gezellig,
want die mensen zijn meestal
heel relaxed en ontspannen
omdat ze uit zijn."
Richten wij ons oog op de mierenhoop. Be
treden wij deze wriemelende maatschappij
die zo verdacht veel lijkt op de onze. Langs de
snelwegen van het mierenrijk jagen en jach
ten nijvere mieren in de zorg om het dagelijks
bestaan. Kijken wij om ons heen en ik vraag u:
Zijn alle mieren gelijk? Het antwoord is 'neen'.
Want wie deze schepsels met hun malende
kaken en hun omhooggerichte antennes
voorbij ziet bewegen, ontdekt dat er groeps-
mieren en zelfstandige mieren bestaan. De
groepsmieren: het zijn de werksters die zich
bezig houden met de zorg voor de kleine lar
ven. Zij zijn verenigd in de onderwijsvakbon-
den. Het zijn de werksters die de nesten bou
wen, ofwel de hout-en bouwbonden. Het zijn
de werksters die blaadjes, takjes en buitge
maakte vliegen aanslepen, ofwel de indus
trie- en vervoersbonden. Daarnaast zien wij
ook nog de soldaten. Met hun grote kop en
reusachtige kaken beschermen zij de mieren
maatschappij. Het zijn de politievakbonden.
De mieren zijn verenigd in twee kasten: het
FMV met als motto 'Der mieren hoop', en het
CMV. De laatste laat zich inspireren door de
bijbeltekst: 'Gaat tot den mier'. Maar niet alle
bewoners van het mierenrijk zijn verenigd.
Velen moeten zich zelfstandig in het leven
zien te houden en bovendien wonen er in het
mierenrijk alleenstaande vluchtelingen en
vreemdelingen zoals krekels, kakkerlakken
en andere mieregasten.
Op een dag was er groot tumult in de mieren
hoop. Want de transportmieren waren onte
vreden. Het vervoer van de torren eiste lange
re en onregelmatige werktijden en bovendien
dreigde de koningin hun dagelijks loon met
minstens één torrepoot te verminderen. De
koningin had daar zo haar redenen voor. Str
aks zouden er buitenhoopse trekmieren
komen die de torren tegen concurrerende be
loningen zouden vervoeren. Het was de tijd
van het com-mier-ciële denken. De werkmie-
ren pikten het niet en op een donderdag werd
tak noch tor meer vervoerd. De eerste mieres-
taking was uitgebroken. Alleen de kleine
kaste van het CMV wist nog anderhalve tor te
vervoeren, maar dat Jukte niet best. Het was
het gesprek van de dag. De bonden spoten
met al het mierezuur dat ze in zich hadden
naar de koningin, die op haar beurt het spook
van de miereneter opriep. Ook de volgende
dagen werkten de mieren niet. Al was het ver
schil van mening eigenlijk slechts procenten
van een torrepoot en vonden heel wat mieren
het maar miereneukerij, de FMV-mieren hiel
den hun mierepoten stijf.
De honderden mieren, die niet tot een van de
kasten behoorden en zelfstandig hun miere-
zoet en honingdauw moesten verkopen om in
leven te blijven, keken van afstand toe. Zij her
kenden veel in de problemen van de trans
portmieren. Zij moesten allang onregelmati
ge werktijden maken en door de concurrentie
van de rode bosmieren was het voedsel ook
steeds schaarser geworden. Ook zij moesten
zich met een halve torrepoot tevreden stellen,
hoewel men vroeger weieens tijden van een
hele pooten zelfs een halve kop had gekend.
De volgende dag riep een zelfstandige mier:
'Ik staak ook!' en spuwde de mierehoning de
monstratief op de grond. Toen wachtte hij op
de komst van het MOS-journaal, want het
succes van een staking is natuurlijk van de
pers afhankelijk. Maar er kwam niemand. Al
leen de Mierikzeesche Nieuwsbode plaatste
het berichtje klein op een binnenpagina. De
mieren liepen aan hem voorbij: 'Wat een stak
ker, die staker' zeiden ze. Drie dagen hield de
mier zijn staking vol. Toen lag hij stil met zijn
pootjes omhoog. De transportmieren kwa
men en sleepten hem weg. Hun staking had
succes gehad, omdat ze met zovelen waren.
Richten wij ons oog op de mierenhoop. Kijken
wij om ons heen en ik vraag u? Zijn alle mieren
gelijk. Het antwoord is: neen. Er zijn er die
nooit kunnen staken. Want als zij staken,
gaan ze zelf kapot. Vergeten wij ben niet. dan
zal ik er niet langer over mieren.
