'Burgemeester zijn is mijn enige hobby'
Gepensioneerde G. Hokken bestuurt Duiveland
VRIJDAG 30 DECEMBER 1994
OUDEJAARSBIJLAGE
9
,,Ik kom bij de baron binnen. Daarvan ben ik heilig overtuigd
moeite mee. Ik heb een hele
nuchtere instelling. Ik wor.d
van nature niet gauw boos en
in de loop van de jaren heeft
die eigenschap zich nog
versterkt."
Op een nuchtere manier zocht
Hokken ook contact met
Schimmelpennick-van der
Oye, de in Den Haag wonende
baron die in en om
Oosterland vele stukken
grond in bezit heeft.
Al jaren probeert het
Duivelandse gemeentebestuur
tevergeefs de baron te
bereiken. Men heeft zijn
toestemming nodig om op het
oude sportveld in Oosterland
een service-woningencomplex
voor ouderen te realiseren. De
ongeveer negentig-jarige
baron heeft die grond
indertijd ter beschikking
gesteld van de gemeente
onder voorwaarde dat het
gebied voor sport en spel zou
worden gebruikt. Na de
aanleg van een nieuw en
groter sportcomplex op een
andere lokatie, wordt het veld
nog maar af en toe gebruikt.
Het gemeentebestuur wil er
graag een complex realiseren
zoals de Steenzwaenshof in
Nieuwerkerk.
Hokken zocht contact met de
baron via een korte brief
waarin hij zichzelf voorstelde
als de nieuwe burgemeester
van Duiveland en liet weten
dat hij en zijn echtgenote
graag persoonlijk kennis
wilden maken met de baron
en daarbij ook een zakelijk
punt wilden bespreken. „Na
ruim een week was er reeds
een brief terug, waarin de
baron liet weten dat hij ons
graag wilde ontvangen. Ik
telefoneerde om een datum af
te spreken, maar dat kon nog
niet omdat hij momenteel
sukkelt met zijn ogen en
enkele keren achtereen naar
de oogarts moet. Maar ik kom
bij hem binnen. Daarvan ben
ik heilig overtuigd. Dan zal
ik op een redelijke en
zakelijke manier het gebruik
van het oude sportveld naar
voren brengen. Ik hoop voor
Oosterland dat het lukt."
Dat zijn echtgenote mee gaat
bij zo'n missie is voor de
burgemeester
vanzelfsprekend. ,,Mijn
vrouw staat volledig achter
me. Wij vinden het prettig om
dingen samen te doen, zodat
we met elkaar kunnen
meeleven." Hokken is ervan
overtuigd dat zijn echtgenote
het nodige verstand heeft van
bestuurszaken.
,,Zij kijkt op een nadere
manier tegen dingen aan.
Daar kan ik soms veel van
leren. Bijvoorbeeld
woningbouw. Vroeger was ik
een groot voorstander van een
uniforme bouwstijl. Allemaal
dezelfde huizen op een rij.
zakelijk en efficiënt. Mijn
vrouw vond_dat maar niets.
Zij pleitte voor meer
verscheidenheid in
woningbouw en ze had gelijk.
Het hoeft niet allemaal één
pannekoek te zijn. Via
verscheidenheid ontstaat een
meer speelse, leefbare
woonomgeving. Ook
groenvoorzieningen in een
kern vond mijn vrouw
aanvankelijk veel
belangrijker dan ik. Ik heb
van haar geleerd het groen
meer naar voren te halen bij
het ontwikkelen van een
nieuwbouwgebied."
Het echtpaar Hokken heeft
vijf kinderen en een aantal
kleinkinderen, die zij
regelmatig bezoeken. ,,Elk
kwartaal neem ik een week
vrij. Dan rijden we 1300
kilometer door heel
Nederland om bij allemaal
langs te gaan, want we willen
niet van ze vervreemden."
Maar ook voor de jeugd uit de
gemeente Duiveland heeft het
burgemeestersechtpaar veel
belangstelling. Tijdens de
officiële ingebruikname van
het vernieuwde
centrumgebied in Oosterland
liet Hokken in zijn toespraak
weten dat de kinderen, die
daarbij struiken plantten, de
belangrijkste aanwezigen
waren. Onder meer omdat zij
in de toekomst
verantwoordelijk zijn voor de
instandhouding van het mooie
centrumgebied. ,,Ik ben ervan
overtuigd dat enkele kinderen
toch hebben geluisterd naar
wat ik zei. De jeugd van nu
zijn de bestuurders van
morgen. Het is belangrijk dat
we een appél op ze doen en
behandelen als volwaardige
mensen. Dan gedragen ze zich
ook zo,"
Dat respect toont Hokken ook
voor de volwassenen waarmee
hij omgaat. ,,Ik heb een
fotografisch geheugen.
Wanneer mensen eenmaal iets
tegen mij hebben gezegd kom
ik daarop terug en probeer er
wat mee te doen. Maar de
raad is het hoofd van de
gemeente. Wanneer die een
advies naast zich neer legt,
dan respecteer ik dat." De
waarnemend burgemeester
wil er de komende twee jaar
nog even flink tegenaan om in
Duiveland het nodige te
realiseren voor de
gemeentelijke herindeling een
feit is. „Wanneer Schouwen-
Duiveland straks moet gaan
werken als één gemeente gaan
er enkele jaren overheen voor
zich dat gesetteld heeft.
Voordal de raadsleden gewend
zijn le denken aan de
belangen van één grote
nieuwe gemeente, inplaats
van die van de oude gemeente
waaruit ze afkomstig zijn.
Daarom moeten we voor die
NIEUWERKERK - De ambtenaren omschrijven
hem als 'zeer voortvarend'. De bevolking valt het
op dat hij bij elk optreden in het openbaar wordt
vergezeld door zijn echtgenote. Binnen enkele
weken slaagde hij er in contact te leggen met 'de
baron van Oosterland' F. A. L. C.
Schimmelpenninck-van der Oye. En iedere
ochtend, wanneer hij in de burgemeesterskamer
zijn jas heeft uitgetrokken, loopt hij eerst alle
afdelingen in het gemeentehuis langs om een
praatje te maken. ,,Dat stelt men zeer op prijs en
ik wordt op een goede wijze geïnformeerd over de
zaken die spelen." Duiveland heeft een nieuwe
burgemeester. Op 1 september van dit jaar nam G.
Hokken uit het Utrechtse Houten het bestuur van
de gemeente over van A. Bergshoeff. Een functie
die hij mag vervullen tot 1 januari 1997, wanneer
Duiveland vanwege de gemeentelijke herindeling
ophoudt te bestaan. De reeds gepensioneerde, 67-
jarige bestuurder beschouwt zijn tijdelijke baan
als 'de hoofdprijs'. Werken als burgemeester is
altijd mijn hobby geweest. Ik heb verder geen
hobby's."
Gijsbertus Hokken werd
geboren in Sliedrecht en
begon daar in 1944 zijn
loopbaan als leerling
gemeente-ambtenaar. Nog
hetzelfde jaar werd hij op
staande voet ontslagen. ,,Ik
paste niet in het regime van
de NSB-burgemeester en
gemeentesecretaris." Hij
voelde zich zo bedreigd dat
hij onderdook en met hulp
van de illegaliteit door het
bezette gebied heen naar
Brabant vluchtte. Gedurende
de oorlogsjaren werkte hij in
Tilburg als gemeente
ambtenaar, om die functie
daarna weer op te pakken in
Sliedrecht. Daar werd hij ook
raadslid en wethouder.
Functies die het verlangen
wakker maakten om
burgemeester te worden.
„Wanneer je eenmaal in de
keuken hebt gekeken wil je
ook zelf koken." Zijn wens
ging in vervulling toen de
minister hem per 1 februari
1970 benoemde als
burgemeester van Bruinisse.
Bijna vijf jaar was Hokken
eerste burger van het
eigenzinnige, vissersdorp. Een
periode waaraan hij goede
herinneringen heeft. „De
persoonlijke contacten met de
raad en de bevolking waren
heel goed. We hebben daar nu
nog steeds goede vrienden. De
Bruenaren waardeerden het
wanneer je je inzette voor hun
gemeente." Dat deed Hokken
onder meer door de 225.000
gulden op tafel te krijgen die
ontbraken om het huidige
'Durpsuus' te kunnen
bouwen. Het gebouw werd
indertijd door hem geopend.
Onder Hokkens
burgemeesterschap kwam ook
het vakantiepark Aqua Delta
van de grond. „We hebben in
Bruinisse een zeer prettige
tijd gehad."
Eind 1974 vertrok Hokken uit
het vissersdorp om
burgemeester te worden v'an
Lexmond, Schoonrewoerd en
Hei- en Boeicop, drie kleine
zelfstandige dorpen in de
Alblasserwaard, die elk hun
eigen gemeentehuis en
gemeenteraad hadden.
Daarna was hij nog
werkzaam als burgemeester
van Zaltbommel en van
Nijeveen. In al die gemeenten
had hij het uitstekend naar
zijn zin. „Je moet als
burgemeester niet de
populaire man uithangen,
maar jezelf blijven. Nooit
proberen om iemand te
evenaren, want iedereen heeft
zijn eigen stijl." Volgens
Hokken is het is ook heel
belangrijk om consequent te
zijn, zodat mensen weten
waaraan ze toe zijn. „Dat
komt soms hard over, maar
het geeft wel duidelijkheid."
De pensioengerechtigde
leeftijd kwam voor Hokken
als een verplichting. „Het is
heel jammer dat de werklust
en energie van 65-plussers
niet wordt gebruikt, terwijl
sommige jongere mensen
uitkijken naar de VUT. Ik
ben een voorstander van
flexibele pensionering
waarbij mensen tussen hun
zestigste en 68e levensjaar
zelf kunnen bepalen wanneer
ze met pensioen gaan. Zolang
iemand de geest heeft om zich
in te zetten voor een baan
moet dat ook kunnen."
Hokken vestigde zich met zijn
echtgenote in het Utrechtse
Houten. „We zijn centraal in
Nederland gaan zitten om alle
„Deze functie is voor mij geen
I
vijf'onze kinderen
gemakkelijk te kunnen - -
bezoeken. Zij wonen namelijk
verspreid over heel
Nederland." Van de Utrechtse
commissaris van de koningin
Beelaard Van Blokland (die
wist hoe Hokken tegenover
flexibele pensionering stond)
kwam de tip dat Duiveland
twee jaar zonder
burgemeester kwam te zitten.
Hokken nam het initiatief om
met de Duivelandse raad te
gaan praten. „Het klikte
direct". Die conclusie trok
ook de commissaris van de
koningin in Zeeland Van
Gelder, die Hokken voor ruim
twee jaar benoemde als
inspanning, maar ontspanning."
waarnemend burgemeester
van Duiveland. Het-echtpaar
nam zijn intrek
in een woning in Zierikzee en
brengt de weekeinden door in
het huis in Houten.
„Duiveland is een hele
rustige, prettige gemeente
waar ik niet op mijn tenen
hoef te lopen", is de conclusie
die Hokken na bijna vier
maanden waarnemend
burgemeesterschap trekt.
Desalniettemin heeft hij in
die korte tijd reeds de nodige
initiatieven genomen. Zo trad
hij op als bemiddelaar in het
conflict tussen de eigenaar
van het bedrijf Hanse
Staalbouw in Sirjansland en
enkele omwonenden. De
onenigheid werd veroorzaakt
door een uitrit aan de
Lageweg, die het bedrijf
realiseerde zonder vergunning
aan te vragen. Later
verleende het
gemeentebestuur die
vergunning alsnog, maar
enkele omwonenden begonnen
een procedure bij de Raad
van State.
„Ik ben met alle partijen
gaan praten om te kijken of
een oplossing mogelijk was.
In de sfeer van: mensen moet
dit conflict nu zover worden
doorgevoerd. Is het niet beter
om samen een compromis te
zoeken. Maar Hanse
Staalbouw wilde eerst de
uitspraak afwachten van de
afdeling Rechtspraak van de
Raad van State."
Hokken reageert in zo'n geval
niet rancuneus. „Daar lig ik
geen moment wakker van. In
het democratische land
waarin we wonen behoort de
keuze voor een juridische
uitspraak tot de
mogelijkheden. Ik weet dat ik
het uiterste heb gedaan om de
zaak in der minne te
schikken. Wanneer dat niet
lukt houdt het op voor mij."
De burgemeester zette zich
ook actief in om bij het
provinciaal bestuur alsnog
goedkeuring te krijgen voor
de vestiging van
glastuinbouwbedrijven in de
gemeente Duiveland.
„Ik heb daarover gesproken
met twee gedeputeerden;
Bruinooge en L. Nederhoed-
Zijlstra. En ik heb het
onderwerp via het
inspreekrecht naar voren
gebracht tijdens een
vergadering van de
provinciale adviescommissie
Ruimtelijke Ordening. Ik heb
de indruk dat het college van
Gedeputeerde Staten haar
aanvankelijke afwijzing van
glastuinbouw in Duiveland
toch serieus aan het
heroverwegen is. Ik heb goede
hoop dat het alsnog lukt
toestemming te krijgen.
Wanneer dat niet zo blijkt te
zijn heb ik daar ook geen
tijd in Duiveland nog voor
elkaar stomen wat mogelijk
Hokken wil in het nieuwe
jaar de met de raadsleden
nagaan wat op dit gebied
financieel gezien mogelijk is
en welke prioriteiten daarbij
moeten worden gesteld. „Ik
ga aan de vier politieke
fracties vragen hun wensen
op een rijtje te zetten. In een
werkbespreking met de raad
moeten we dan bekijken -
welke wensen overeen komen
en aan de hand daarvan een
prioriteitenlijst opstellen. Die
projecten kunnen we dan nog
proberen te realiseren." De
waarnemend burgemeester
maakt er geen geheim van dat
hij geen voorstander is van
samenvoeging van Duiveland
en Bruinisse tot een
gemeente. „Omdat Bru een
echt vissersdorp is, gaat het
om twee gebieden met een
duidelijk verschillend
karakter. In één gemeente
Schouwen-Duiveland valt dat
verschil minder op dan
wanneer de twee gemeenten
aan elkaar zouden worden
gekoppeld."
Een ander argument om
Schouwen-Duiveland samen
te voegen tot een gemeente
vindt hij het feit dat die
nieuwe gemeente nog maar
32.000 mensen zou tellen.
„Relatief is dat niet veel.
Behalve natuurlijk in de
zomer wanneer er zo'n 80.000
vakantiegangers bij komen."
Hokken is er daarom van
overtuigd dat het nieuwe
gemeentebestuur zich in de
eerste plaats zal moeten
inzetten voor voldoende
politietoezicht in de
Westhoek. „Ik ben er heilig
van overtuigd dat dat
preventief werkt. Vooral
wanneer de surveillances te
voet of op de fiets worden
uitgevoerd." Voorlopig richt
de burgemeester zich op zijn
taak in Duiveland. Met veel
plezier. „Deze functie is voor
mij geen inspanning maar
ontspanning. Wat ik na I
januari 1997 ga doen De tijd
zal het Ieren."
Tekst Marijke Vael
Foto's Joop van Houdt
