'De moeilijkste reis van mijn leven' Nieuw: Zeeuwse popprijzen Haarlems Toneel met Claus* Spaanse Hoer in Concertzaal Whiplash, ofwel de klap met moeilijk bewijsbare gevolgen Kunstbende in teken van vrijheid Juniorkamer schenkt bomen aan Goemanszorg Stichting wil steun voor onderzoek 6 ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE ZIERIKZEE - Het Haarlems Toneel speelt woensdag 23 november in de Concertzaal in Zierikzee het to neelstuk De Spaanse Hoer van Hugo Claus uit 1970. De Spaanse Hoer is een humoristisch toneelstuk over lust en hebzucht, gierigheid en liefde. De voor stelling valt onder auspiciën van Uit op Schouwen- Duiveland. t De Spaanse Hoer nog niets aan actualiteit i Pieper). De Spaanse Hoer gaat over de rijke leeghoofdige jongeman Calisto, die verliefd wordt op het rebelse jonge meisje Meli- bea. Zelf durft hij haar niet te benaderen en schakelt de oude koppelaarster Celestina in. Ge dreven door haar schraperige hebzucht probeert zij de twee tot elkaar te brengen. Met de hulp van twee onbetrouwbare knechten weet zij alle schroom uit de weg te ruimen maar het geluk blijkt van korte duur. De liefde raakt verstrikt in de hebzucht van de twee knech ten. Zeer geprezen De Spaanse Hoer werd in 1970 voor het eerst met veel succes gespeeld door Globe. Het stuk werd door pers en publiek zeer geprezen en een triomf voor Hugo Claus genoemd. In zijn bewerking werd 'La Celestina' een tijdloos toneelstuk over huichelarij, corruptie en liefde. In het jaar waarin Claus zijn 65ste verjaaardag viert, zag het Haarlems Tbneeel een prima aanleiding om een van de leuk ste toneelstukken van de schrijver in het repertoire op te nemen. In De Spaanse Hoer spelen: Vastert van Aardenne, David Asser, Jim Berghout, Ju les Croiset, Rick Engelkes, Ric ky Koole, Sjoera Retèl, Elsje Scherjon en Marianne Vloet- graven. De regie is in handen van Frances Sanders. Kaarten De voorstelling begint om 20.00 uur. Kaarten zijn ver krijgbaar bij het VW-kantoor in Zierikzee. ROTTERDAM (ANP) - De Kunstbende, de cultuur wedstrijd voor jongeren tussen de 13 en 19 jaar, staat volgend jaar in het teken van de vrij heid. De keuze van het thema sluit aan bij de viering van 50 jaar bevrijding van Neder land. De organisatie maakte dat donderdag in Rotterdam bekend. De Kunstbende is een initiatief van het ministerie van onder wijs, cultuur en wetenschap pen, bedoeld om de cultuur deelname onder jongeren te stimuleren. In 1995 viert het project z'n eerste lustrum. Tra ditiegetrouw kunnen jongeren in verschillende categorieën als theater, dans, muziek, taal, en fotografie video, strijden om de hoofdprijs. Vanaf maart tot en met mei volgend jaar vinden in veer tien regio's (de twaalf provin cies en Amsterdam en Rotter dam) voorrondes plaats. Jonge ren kunnen meedoen aan één of meer onderdelen. De regio nale winnaars strijden tegen elkaar in de landelijke finale op zaterdag 24 juni in Muziek centrum Vredenburg in Utrecht. Voor de beste deelne mers zijn er Gouden, Zilveren en Bronzen Ratjes te verdie nen. In het nieuwe seizoen gaat de Kunstbende ook samenwerken met andere organisaties zoals het Nationaal Comité 4 en 5 mei, de Stichting CJP en de Ne derlandse bibliotheken. Zo wordt onder meer een schrijf wedstrijd gehouden voor jon geren tussen de 12 en 26 jaar. Deelnemers moeten een ver haal afmaken waarvan Leon de Winter de eerste regels schreef. DREISCHOR - De Juniorka mer Schouwen-Duiveland schenkt aan de stichting Goe- manszorg in Dreischor 282 beu ken en tien lindebomen. Op zaterdag 26 november plan ten leden van de Juniorkamer deze bomen persoonlijk langs de afscheiding van de monu mentale boerderij met de Wel- leweg. Zoals bekend wordt de boerderij momenteel ver bouwd en gerestaureerd. Het pand wordt het nieuwe onder komen voor het Landbouwmu seum, dat voorheen gevestigd was in het vroegere lagere schoolgebouw in de kern van Dreischor. Dat gebouw werd afgebroken om plaats te maken voor een nieuw dorpshuis in combinatie met een servicewoningencom- plex voor ouderen en een on derkomen voor de peuterspeel zaal. Als onderkomen voor het Landbouwmuseum werd Goe- manszorg aangekocht. De Juniorkamer hield tijdens de Vlasdag in augustus een rommelmarkt ten bate van het nieuwe onderkomen van het Landbouwmuseum. Van de op brengst van dat evenement werden de bomen gekocht die over ongeveer een week wor den aangeplant. De plantacti- viteiten beginnen om 10.00 uur. Na afloop daarvan overhandi gen leden van de Juniorkamer een symbolische cheque aan de voorzitter van de stichting Goemanszorg, L. N. Labruyère. BRUINISSE - Na het overlijden van haar man Ko van de Klooster, vertelde de 79-jarige Johanna van de Klooster-van de Vliet uit Bruinisse een verhaal aan haar kinderen dat zij nog nooit hadden gehoord. Zoon Jan van de Klooster vond de geschiedenis zo interessant dat hij haar optekende en opstuurde naar de redac tie van de Nieuwsbode. Hieronder volgt de onverkorte versie van 'De moeilijkste reis van mijn leven'. Het was 1937, en ik was pas met mijn man, Ko getrouwd. Het was een moeilijke tijd, vlak voor de oorlog. Maar ik was erg gelukkig op ons bin- nenvaartscheepje de Zeelands Luister. Het was een mooi, de gelijk nieuw schip, we hadden er werk voor, er was brood op de plank en het leven lag voor ons. De Luister was 110 ton groot en er stond een stevige 'kar' in, een industrie-diesel van 60 pk. We voeren met haar iedere week op en neer tussen Brussel en verschillende'plaat- sen in Zuid-Holland. In Brus sel zorgde meneer v. d. Berg, dat er vracht voor ons op de ka de in wagons stond te wachten. Dit was in het Grote Dok in Brussel. V. d. Berg verdiende daar ook weer wat aan en wij hadden redelijk vast werk. El ke week een reis: met glas rich ting Nederland en een retour- reis sla-olie van Calvé in Delft terug naar Antwerpen en Brus sel. Dit deden we overigens sa men met de Zeelands Luister II van mijn zwager. Op een vrijdag in het najaar van 1937, we waren net in Brus sel geladen met kisten glas, werd mijn man plotseling erg ziek. Het was om een uur of drie 's middags. Ko, die snel ze nuwachtig en bezorgd is, zei: ,,Hoe moet dat nou in Gods naam? We moeten maandag ochtend in Delft lossen. Alles is besteld!" Vrachtwagens, Westlanders! (*dit zijn plat boomde bootjes voor vervoer van glas naar de tuinders in het Westland)! Uur bedenktijd Ik heb toen een dokter laten komen. Natuurlijk was dit een Frans sprekende man, maar gelukkig hadden we v. d. Berg om voor ons te vertalen. Ko bleek een soort griep te heb ben, die in zijn hoofd was gaan zitten. De dokter was onver biddelijk, als mijn man niet een paar dagen volledig bed- rust nam, dan zou hij de rest van zijn leven door hoofdpij nen gekweld worden. Toen men vertrokken was, keek hij mij aan. Wat nu? Hij vroeg of ik alleen de Luister naar Delft durfde te varen. Maar dat vond ik nog al wat. Ik vroeg een uur bedenk tijd. Dat uur heeft voor mij wel een dag geduurd. Per slot van rekening was ik toch nog maar een meisje van eenentwintig, al had ik nu plotseling de sta tus van schippersvrouw. Na tuurlijk, ik kwam voort uit een binnenvaartfamilie, en de weg wist ik ook wel. Maar tussen Lillo en Hansweert was een ge vaarlijk traject voor zo'n klein schip als de Zeelands Luister. De zeevaart voer daar toenter tijd nog vaak onder eigen stoom, en dat ging nogal eens wild en niet altijd met evenveel kennis van zaken. En alleen is maar alleen. Zo liep ik maar te tobben. Na een uur ben ik naar Ko z'n bed gegaan en ik heb ge zegd: ,,Ik doe het". Hij keek mij eens aan, maar zei verder niets. Ik ging aan dek en vroeg een buurman" of hij mij wilde helpen met kleden sjorren over de dek-last van de lege olieva ten voor Calvé. Na een uurtje stevig sjouwen zat alles „zee waardig". Onze agent v. d. Berg was inmiddels op komen dra ven met de papieren en met medicijnen voor Ko. Eerst even de hondjes, Fora en Bobbie, uitgelaten. Tben van de Indu strie alls smeerpuntjes ge smeerd, de luchtkraan open en hup, hij liep weer als een naai machine. Nog even lucht ge pompt, de touwtjes los en daar ging Jo. Op hoop van Zegen! De eerste sluis was Kapelle op de Bos. Toen die open ging, heel zachtjes de Luister naar binnen laten drijven, op de achterbolder een touwtje vast gezet en de schroef zachtjes aan. Het eerste obstakel was genomen en ik had even tijd om bij mijn man te kijken. Die lag doodop van de zenuwen. Zou je het nou wel doen, zou je het nou wel doen?" Maar ik had A gezegd, en dan moet B er ook komen. De sluis ging in middels weer open en toen doorgevaren naar de volgende sluis in Willebroek. Die was onklaar en er was even tijd voor een boterham. Akietje Tben de sluis gepasseerd was ben ik doorgevaren naar Wind- ham en daar zijn we 's nachts gebleven. Ik heb toen aan mijn man gevraagd hoe laat het hoog water was, voor de plan ning van de volgende dag. Die zocht het in de almanak op, 4 uur hoog water, dan wilde ik om 3 uur schutten. Nog even naar de sluis gelopen om te vragen of dat mogelijk was, en dat kon. Dan kon ik nu even naar bed, maar veel slapen was er niet bij. Ik was ook best ze nuwachtig. Al spoedig ging de wekker weer. Gauw even wat eten en de hondjes op de kant uitlaten. Mijn man was vrese lijk nerveus, ik dacht nog, dat dat ook wel niet zo goed zou zijn voor een vlotte genezing, maar ja wat moet je? Ik had nog net even om de machineka mer in te duiken, om alles nog te smeren, en toen was het tijd om de sluis in te varen. Tijdens het varen moest ik dan ook nog allerlei dingetjes regelen, zoals papieren voor de douane et ce tera. Voor Antwerpen aangekomen, waar het heel erg druk was, moest ik voor stroom opdraai en om bij de douane te kunnen komen. Dit was heel erg span nend, maar ondanks de drukte is het me gelukt! In het hokje van de douanes lagen ze alle maal in bedden te slapen. Tben ik daar binnen kwam, als jong vrouwtje, werd er enthousiast geroepen: "Allez! Kom toch even bij ons liggen, daar zult ge geen spijt van hebben!" Dan moet je toch even denken, hoe los ik dit nou weer op? Maar met een grapje en met het ver haal, dat mijn man ziek aan boord lag, had ik ze toch snel aan het stempelen. Ik kreeg een zogenaamd 'akietje', wat bij de post in Lillo weer ingele verd moest worden. Hier in Antwerpen begon het spannen de gedeelte, tot aan Hansweert moest ik het water delen met de zeevaart. Zweet in schoenen Tben Lillo genaderd was, lag er een situatie voor me, die het zweet in mijn schoenen bracht: veel stroom, een paar grote zee boten, stroom-op- en -af va rend, en een zwerm binnen vaartschepen. Hiertussendoor moest ik ook weer opdraaien om bij de douanepost de papie ren af te kunnen geven. Uitein delijk is het gelukt, maar ik was wel een kilo lichter! Nu de grote ruk naar Hans weert, eerste de Schelde, dan het Nauw van Bath en vervol gens de Westerschelde. Hier kwamen de zeeboten onder stoom met grote snelheid op je af. Omdat die zeeschepen door onnauwkeudig navigeren daar nogal eens uit de bocht vlogen en aan de grond raakten, had je daar behalve die varende zwa re jongens, ook nog veel wrak ken, die met het materiaal, wat toentertijd beschikbaar was, niet geborgen konden worden. Die werden bij laag water stukje voor stukje met snij branders gesloopt. Extra obstakels dus, die veel concen tratie van de vrouwelijke kapi tein vroegen. Bij het naderen van een tegemoetkomend zee schip, was het zaak om op tijd de motor te stoppen, en met de neus recht op de golven de 'zee' drijvend te nemen. Als je ge woon op de motor door voer> had je kans dat de kop onder de golven stak, en dan kwam er zoveel water overheen, dat de deklast en misschien wel het hele schip gevaar liep. Lang zaam maar zeker, obstakel na obstakel, kwam toch Hans weert in zicht. Hier werd ook nog even wat stuurmanskunst gevraagd, want je moest het schip zo voor de monding zet ten, dat je ondanks de stroom toch veilig tussen de dammen terecht kwam. Maar alles lukte prima en de grootste en gevaar lijkste oversteek was achter de rug! Ko stak zelfs zijn hoofd even in de stuurhut, en toen hij zag waar we waren, gaf hij me opgelucht een zoen. Na het aan leggen eerst naar de deklarant, de heer Griep en vervolgens naar de kommiezen. Op de te rugweg even opgeven aan de sluis en al snel kon de reis voortgezet worden. In de vluchthaven van Zijpe ge stopt voor de zaterdagboot schappen en olie geladen bij Bakker. De tocht voortgezet naar Rot terdam. Na het passeren van de Parksluis, konden we niet ver der dan de Lage Erfbrug, dus de zondag hebben we in de Koolhaven doorgebracht. Ik kon inmiddels wel wat rust ge bruiken. 's Zondags ging het al weer een beetje beter met Kc. Tben de maandag aanbrak weer vroeg op pad want om acht uur 's morgens moesten we in Delft lossen. Na Delft moesten we nog in Den Haag, Leiden en Aalsmeer lossen. Maar omdat het elke dag een beetje beter met mijn man ging, en omdat hij mij elke dag wat meer kon helpen, ging dat van een leien dakje. Dit is echt gebeurd en ik vind het leuk om het eens door mijn zoon op papier te laten zetten. Ook vroeger konden vrouwen hun mannetje staan! Mijn man is vorig jaar op 84-jarige leef tijd overleden en omdat je daarna vaak aan vroeger denkt, is deze gebeurtenis weer bij mij boven gekomen. MAARSSEN (ANP) - De Nederlandse Stichting Whiplash Patiënten (NSWP) wil medewerking van overheid, verzekeraars en GAK/GMD om een onderzoek te la ten verrichten naar de oorzaken en preventie van whiplash. Als duidelijk is waaruit letsel door een whiplash (zweepslag in de nek) precies bestaat, kunnen de diagnosemogelijkheden misschien worden verbeterd en kunnen er preventie ve maatregelen worden getroffen. De NSWP voert al geruime tijd gesprekken met verzekeraars. Die gesprekken komen nu in een versnelling, na de uitlatin gen van directeur F. Rosenmul- ler van verzekeringsmaat schappij Royal Nederland. Hij zei de premie van autoverzeke ringen te hebben moeten ver hogen door het toenemend aan tal letselschaden. Gedupeer den claimen volgens hem snel ler voor het ongerief als gevolg van een botsing en vooral de schaden door de nekzweepslag zouden daardoor alsmaar ho ger worden. Rosenmuller beschuldigde de politie er zelfs van bij ongeval len brochures uit te delen van de NSWP, die bij schadeclaims zou bemiddelen. Volgens hem kan dat makkelijk leiden tot Amerikaanse toestanden, waar enorme schadeclaims de verze keringspremies flink hebben opgedreven. Van een bemiddelende functie is echter helemaal geen sprake, zeggen voorzitter J. Smit- Filarski en bestuurslid M. Hoogstraaten-Jansen van de NSWP. „De stichting bemid delt niet, in uiterste gevallen verwijzen we wanhopige pa tiënten door naar specialisten. Wel probeert de stichting meer begrip te krijgen voor de situa tie waarin whiplashpatiënten terecht kunnen komen." Een nekzweepslag ontstaat als het hoofd ten opzichte van de romp in een fractie van een se conde een heftige slingerbewe ging maakt. Daardoor kunnen er beschadigingen ontstaan aan spieren, banden en ge wrichten in de nekstreek. Ook kunnen zenuw- en hersenweef sels beschadigd raken. De ge volgen daarvan zijn zeer uit eenlopend. Het centrale ze nuwstelsel raakt van slag, waardoor allerlei stoornissen in het lichaam kunnen optre den. Veel voorkomende klach ten zijn hoofd-, nek- en schou derpijn, concentratiestoornis sen en slaapproblemen. Volgens de stichting is de oor zaak van die stoornissen zeer moeilijk aan te tonen. Hoogstraaten: „Patiënten wor den van het kastje naar de muur gestuurd, zoekend naar een medische verklaring. Op röntgenfoto's is vaak niets bij zonders te zien, medisch onder zoek levert evenmin iets op. Dat er wel degelijk schade ont staat, is tot nu toe alleen aan getoond door lijkschouwing bij mensen van wie bekend was dat ze whiplash-sympto- men vertoonden." Naar schatting lopen jaarlijks twintig- tot dertigduizend mensen een nekzweepslag op. Bij ongeveer 80 procent geneest dat binnen afzienbare tijd, de overige 20 procent houdt er langdurig last van. Voor men sen met een whiplash geldt dat een volgende klap meer schade kan aanrichten. Voorzitter Smit: „Zoiets blijft altijd een zwakke plek." In 75 tot 80 procent van de ge vallen is de whiplash ontstaan door een kop-staartbotsing in het verkeer. Zo'n driekwart van die gevallen vindt plaats binnen de bebouwde kom, als een auto wachtend voor een rood verkeerslicht, van achte ren wordt aangereden. Niet voor niets staat whiplash ook wel bekend als het „red- lightsyndrome". Verder lopen mensen de nek zweepslag op tijdens het spor ten, bij ongevallen in en om huis en door mishandeling. Een voorbeeld daarvan is het „shaken-infant-syndrome" dat ontstaat als een jong kind hef tig heen en weer wordt ge schud. Moeilijke diagnose Voor whiplash bestaat nog geen duidelijke behandeling. Rustig bewegen en goede medi sche begeleiding zijn erg be langrijk, vooral in het begin. Door de moeilijke diagnose ontbreekt het daar juist in het begin vaak aan. De stichting probeert dat te on dervangen door via de politie en de wegenwacht folders over whiplash uitte delen. „Daarin staat dus niet vermeld hoe slachtoffers een schadeclaim kunnen indienen, maar wel welke symptomen kunnen wij zen op een whiplash en welke acties dan ondernomen moeten worden. Belangrijk is dat men sen met klachten zo snel moge lijk na het ongeval naar de huisarts gaan. Tot die tijd kun nen ze hun nek koelen met ijs en stabiliseren met een opge rolde handdoek. Daarmee kan ernstiger letsel worden voorko men", licht Smit toe. Onverwacht Onduidelijk is nog wat precies een whiplash veroorzaakt. Bij de kop-staartbotsingen is van belang of het slachtoffer de klap heeft zien aankomen. In de praktijk blijkt het letsel er ger te zijn als de klap onver wacht komt, wat meestal geldt voor inzittenden. Van invloed is ook de stand van het hoofd. Iemand die recht vooruit kijkt, loopt minder snel en minder ernstig letsel op dan iemand die op het moment van de klap net over zijn schouder kijkt. Uit onderzoek moet nog blij ken welke rol hoofdsteunen en veiligheidsgordels spelen. Hoofdsteunen kunnen de klap weliswaar opvangen, maar het letsel verergeren als ze niet op de goede hoogte zitten. Veilig heidsgordels lijken een nega tieve invloed te hebben, maar onduidelijk is wat ze precies doen. Omdat veiligheidsgor dels automobilisten en inzit tenden wel hoeden voor ander en ernstiger lichamelijk letsel, is het noodzaak ze te blijven dragen. Psychisch leed Het onderzoek waar de NSWP op uit is, moet ook de onduide lijkheden rondom whiplash wegnemen. Daar zijn vooral de mensen mee gebaat die langdu rig met de gevolgen van de whiplash te maken hebben. Hoogstraaten: „Vaak lijdt hun sociale leven daaronder en zijn ze niet of nauwelijks in staat te werken. Het uitblijven van een diagnose geeft daarnaast nog eens psychisch leed. Mensen moeten veel moeite doen om anderen, bij voorbeeld werkge-" vers, ervan te overtuigen dat ze zich de pijn en vermoeidheid niet inbeelden, maar echt pijn hebben. Als we meer weten over whiplash, kan dat leiden tot meer medisch begrip, en daardoor tot meer sociaal be grip." Aanrijdingen aan de achterzijde van de auto zijn grote veroorzakers van whiplash, ofwel zweepslag in de nek. (Archieffoto). MIDDELBURG - De Stichting Popmuziek Zeeland zet de Zeeuwse pop aan het eind van 1994 extra in het zonnetje. Voor het eerst worden in Zee land prijzen toegekend aan popmusici en bands die in het voorbije jaar een opmerkelijke prestatie aan het popfront heb ben geleverd. De uitreiking van de Zeeuwse Popprijzen vindt plaats op woensdag 28 december in café Schuttershof in Middelburg tijdens een feestavond die onder meer wordt opgeluisterd met een op treden van De Grootste Band van Zeeland, een sessieband bestaande uit popmuzikanten afkomstig uit alle delen van de provincie. De Zeeuwse Popprijzen zijn be doeld als een extra duwtje in de rug voor de popmuziek in Zeeland, die het doorgaans zonder grote bekendheid en pu bliciteit moet stellen. Een jon ge aanstormende band kan in de visie van de stichting een even bijzondere prestatie leve ren als een popgroep van ge routineerde oude rotten.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1994 | | pagina 6