'Achter zo'n paard op het land kom je rust' helemaal tot Nostalgie viert hoogtij tijdens graanoogstdemonstratie Kerkwerve: DONDERDAG 19 AUGUSTUS 1993 NR 25411 5 KERKWERVE - Vroeger heeft hij nog in de landbouw met paarden gewerkt. Nu is het zijn hobby geworden. A. Verhage uit het Walcherse Serooskerke en J. Pauwe uit Gapinge hebben een gezamenlijke passie: het werken met Zeeuwse trekpaarden op het land. „Wat er zo mooi aan is? Het is de rust. Je bent alleen met dat paard op het land. Je hoort niets. Je komt helemaal tot rust", vertelt Verhage. „Het mooiste is het 's ochtends vroeg op het land, als er nog zo'n ochtenddamp hangt". De geur van versgemaaid graan, onrustig briesende Zeeuwse werkpaarden en het monotone stampende geluid van een Lanz Bull-dog tractor. Drie stoere trekpaarden lopen voor de zelfbinder, een machine die het graan afsnijdt en meteen tot schoven bindt. Maar dan wel een machine die door echte paarde-krachten aangedreven wordt... Wat verderop worden met een drieling-wagen de opgebonden schoven opgeladen. Eén man op de bok van de kar, twee mannen ernaast die met de riek de schoven oppikken en met een sierlijke zwaai op de wagen gooien. Nostalgie vierde hoogtij dinsdag tijdens een graanoogstdemonstratie op een perceel landbouwgrond langs de Heuvelsweg bij Kerkwerve. Vorig jaar werd op initiatief van de Stichting Het Werkend Trekpaard Zeeland voor het eerst een oogstdemonstratie georganiseerd, en dat was een groot succes. Dinsdag werd de graanoogstdemonstratie bij Kerkwerve een primeur voor Schouwen-Duiveland. Tfe zien waren allereerst natuurlijk dé trekpaarden, maar ook fraai gerestaureerde, stuk voor stuk door pure paardekracht aangedreven, landbouwwerktuigen. Alle aspecten van de oogst werden belicht zodat de bezoekers zich een compleet beeld konden vormen van hoe het er vroeger op het land aan toeging. De gebroeders De Visser uit Biggekerke waren er met hun fraai gerestaureerde zelfbinder. „Ik denk dat dit soort landbouwwerktuigen in Zeeland tot net na de Tweede Wereldoorlog gebruikt is", aldus één van de gebroeders. „Dit soort machines is door de komst van de combine verdrongen. Wij zijn gewoon stomweg tegen dit exemplaar aangelopen. Het stond in een schuur bij een boer die leefde als een soort kluizenaar". De zelfbinder die de gebroeders in de schuur aantroffen verkeerde nog in goede staat. „Hij zat helemaal onder het vet, en dan roest het niet zo snel". Machines als de snelbinder van de gebroeders De Visser werden in vroeger tijdeh vooral gebruikt door loonbedrijven. Een zelfbinder was niet iets dat iedere boer in de schuur had staan. De gebroeders De Visser zijn wars van mechanisatie. Zij werken nog steeds op het land met Zeeuwse trekpaarden, al proberen zij wel de machines van weleer te verbeteren. Het moet simpel maar functioneel zijn. En gemakkelijk te repareren. Maar eerst en vooral moeten de machines door paarden 'aangedreven' worden en niet door motoren. „Een tractor is handig, maar het is en blijft een dood ding. En een paard leeft" Zo denkt ook J. van der Wekken uit Kerkwerve erover. Hij mende dinsdag de zogenaamde drielingwagen, een boerenkar die begin vijftiger jaren op Schouwen- Duiveland gebruikt werd. Van der Wekken is zelf boer en heeft de steeds verder oprukkende mechanisatie zelf meegemaakt. De liefde voor het werken met paarden is echter nooit verdwenen. „Ach ja, op gegeven moment moet je wel om hè. Om het geld. Voor mij is het boeren met paarden puur een hobby", aldus Van der Wekken. Acht maanden geleden kocht hij de drie-jarige merrie Claudia. „Dat paard had nooit gewerkt en wat dat betreft is het voor mij wel een succes dat ze nu zo goed luistert". Na het maaien van het graan en het opladen van de graanschoven op een boerenkar moést het stoppelveld dat achterbleef omgeploegd worden om het weer zaaiklaar te maken. A. Verhage uit Serooskerke op Walcheren nam dat onderdeel voor zijn rekening. Hij was aan het werk met een tweescharige stoppelploeg. Zijn brood verdient Verhage in de haven van Vlissingen, maar als hij even kans ziet is hij achter een Zeeuws trekpaard op het land te vinden. „Al het overwerk dat ik doe laat ik omzetten in vrije tijd en niet in geld. Dan kan ik in de zomer twee of drie maanden vrij nemen en dan werk ik samen met J. Pauwe op het land". Gezamenlijk beschikken zij over elf Zeeuwse trekpaarden. De passie voor het bewerken van het land met de hulp van trekpaarden is bij Verhage ontstaan door het ringrijden. hij heeft intussen geleerd dat ieder paard zijn eigen eigenaardigheden heeft. „Je moet ze echt kennen en weten hoe je ermee om moet gaan. Anders gebeuren er ongelukken", aldus Verhage. De graanoogstdemonstratie werd dinsdag door naar schatting vijfhonderd mensen bezocht. TekstPiet Kleemans Foto's: Joop van Houdt

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1993 | | pagina 5