Klaas en Gré op zoek naar
een ouderengeschikte woning
PROJECT VOORLICHTING
AAN OUDEREN OP
SCHOUWEN-DUIVELAND
Als de ouderdom met gebreken komt
Voorlichting ouderen
in vorm van project
Thema
middag
over wonen
voor ouderen
A
t
VRIJDAG 4 JUNI 1993 NR 25368
Oud word je vanzelf. Die wijsheid wordt te
pas en te onpas gebezigd, maar strookt niet
helemaal met de werkelijkheid. Niet alleen
de lichamelijke gesteldheid is van invloed op
de manier waarop het verouderingsproces
zich voltrekt. Ook de kennis van regelingen
en voorzieningen en hulpverlenende
instellingen speelt een belangrijke rol bij dit
proces. Gezien de veelheid en
ingewikkeldheid daarvan zien veel ouderen
door de hulpverlenende bomen het
zorgverlenende bos niet meer. Daaraan wil
het VOORLICHTINGSPROJECT VOOR
OUDEREN op Schouwen-Duiveland iets
doen.
Dit project dat zich met
name richt op de
zelfstandig wonende
oudere, is in opdracht van
het Intra- en Extramuraal
Zorgoverleg Schouwen-
Duiveland uitgewerkt door
de Gemeenschappelijke
Gezondheidsdienst Zeeland
en de vakgroep
Voorlichtingskunde van de
Landbouwuniversiteit
Wageningen. Het project
loopt van februari '93 tot
en met april '94 en bestaat
uit allerlei vormen van
voorlichting. Dat varieert
van mondelinge
voorlichting tijdens
gesprekken,
themamiddagen en
cursussen tot en met
allerlei schriftelijk
informatie-materiaal over
thema's als financiële
voorzieningen, huisvesting,
gezondheid en
zorgvoorzieningen
Elk thema staat drie
maanden lang in het
middelpunt van de
belangstelling. Ook in de
Zierikzeesche Nieuwsbode
wordt dit jaar en begin
volgend jaar de nodige
aandacht aan dit
voorlichtingsproject
besteed. Elk thema wordt
aan de hand van een
inleidend verhaal bij de
lezer geïntroduceerd
waarna eens in de veertien
dagen een specifiek
onderdeel van dat
onderwerp wordt belicht.
Dit houdt in dat van elk
thema in totaal zes
artikelen in deze krant
verschijnen. Na het thema
financiën waarbij de lezer
kennismaakte met het wel
en wee van Piet en Maatje
wordt vanaf vrijdag 7 mei
de schijnwerper gericht op
het thema OUDEREN
HUISVESTING.
•Na de eerder verschenen
artikelen over de
woonwensen van ouderen,
de verschillende typen
ouderengeschikte
woningen en de
mogelijkheden om de
eigen woning
ouderengeschikt te maken,
wordt in dit artikel
aandacht besteed aan
ouderengeschikte
woningen zonder extra
dienstverlening. Dat kan
de bekende (traditionele)
bejaardenwoning met alle
vertrekken op de begane
grond zijn, maar ook een
wat modernere
ouderengeschikte woning
met een extra kamer op
zolder of een gestapelde
woning. Deze
ouderengeschikte
woningen zonder service
worden op Schouwen-
Duiveland verhuurd door
woningbouwvereniging
Beter Wonen en de
Christelijke
Woningbouwvereniging in
Bruinisse. Welke
mogelijkheden er allemaal
zijn worden in dit derde
artikel belicht aan de hand
van de belevenissen van
Klaas en Gré, een al wat
ouder Schouwen-
Duivelands echtpaar dat
op zoek is naar een
ouderengeschikte woning.
ZIERIKZEE - „Hier wil ik nooit meer weg, want
hier voel ik me echt thuis". Hoe vaak had Klaas
zijn Gré dit niet horen zeggen. Hoewel Bruse van
origine voelde ze zich helemaal thuis in de woning
aan de rand van Zierikzee, die zij vijfendertig jaar
geleden hadden gekocht. Een paar jaar geleden
hadden ze hun hypotheek afgelost en dus woonden
ze er nu bijzonder voordelig. Toch zei Gré de
laatste tijd niet meer zo vaak dat ze er niet weg
wilde. Niet omdat ze het in hun apart staande
woning niet meer zo naar haar zin had, maar
omdat ze er vanwege hfet verergeren van haar
arthrose steeds moeilijker uit de voeten kon.
Zoveel mogelijk nam Klaas haar werk uit handen,
maar ideaal was dat niet. Daarom besloten Klaas
en Gré om dan toch maar eens naar een andere en
meer ouderengeschikte woning uit te zien. Maar
dan wel eentje zonder extra zorgverlening, want
daar waren ze nog niet aan toe.
Tben de jongste, een
nakomertje, na veel wikken
en wegen uiteindelijk toch
besloten had om te verhuizen
naar Goes waar hij werkte,
was er voor Klaas en Gré
geen reden meer om een
verhuizing voor zich uit te
blijven schuiven. Dus waren
ze op een dinsdagmorgen
maar eens naar het
Informatiecentrum van Beter
Wonen aan de Calandweg
gestapt om daar te
informeren welke
mogelijkheden die had om
Klaas en Gré aan een
ouderengeschikte woning te
helpen. Een aardige dame aan
de balie had hen gewezen op
verschillende typen
ouderengeschikte woningen,
waarvan in het infocentrum
diverse foto's te zien waren.
Toen ze bij Klaas en Gré toch
enige aarzeling proefde - een
verhuizing is immers een
ingrijpend iets in een
mensenleven - had ze hen
gewezen op de mogelijkheid
om zich al vast als
woningzoekende in te laten
schrijven en daarbij zelf aan
te geven
wanneer men het liefste zou
willen verhuizen. Daarbij was
er ook nog de mogelijkheid
om op het inschrijfformulier
een eerste en tweede keuze
voor een bepaalde kern aan te
geven.
Met het oog op Gré, die door
haar arthrose nogal mank
liep had ze hen bovendien
aangeraden om contact op te
nemen met de
vertrouwensarts van Beter
Wonen, dokter L'. J. van de
Zande. Dit in verband met het
verkrijgen van een medische
urgentie. Hierdoor konden
Klaas en Gré extra punten
krijgen, waardoor ze sneller
voor een huis in aanmerking
zouden komen. Zeker in
Zierikzee, Renesse en Burgh-
Haamstede waarvoor een
wachtlijst gold kon dat
weieens een groot pluspunt
zijn. Een aardige hoeveelheid
informatie en een
aanvraagformulier voor
woonruimte rijker waren
Klaas en Gré naar huis
gegaan, waarna ze 's avonds
eens rond de tafel waren gaan
zitten. Om alles eens op een
rijtje te zetten, want afgezien
van de emotionele kant
brengt een verhuizing toch
ook heel wat praktische
beslommeringen met zich
mee. Het huis zou verkocht
moeten worden en
waarschijnlijk zouden ze ook
een deel van'hun inboedel
weg moeten doen. Bovendien
waar zouden ze voor kiezen;
om in Zierikzee te blijven of
zoals Gré dat zo graag wilde
om weer naar Bruinisse te
gaan.
Daarom lieten ze zich voor
alle zekerheid ook maar
inschrijven bij de Christelijke
Woningbouwvereniging
Schouwen-Duiveland, die
woningen in de gemeenten
Duiveland en Bruinisse
verhuurt.
Na het inleveren van deze
inschrijfformulieren raakten
de verhuisplannen van Klaas
en Gré wat op de achtergrond.
Zo goed en zo kwaad dat ging
redderden zij zoveel mogelijk
zelf in hun huis. Tbtdat een
strenge winter met veel ijs- en
sneeuwoverlast volgde en hen
deed beseffen dat ze echt aan
een ouderengeschikte woning
toe waren. Klaas had toen op
een grijze dag resoluut de
telefoon gepakt om de
woningbouwvereniging in te
lichten dat ze zo snel
mogelijk wilden verhuizen.
Een paar maanden lang
hoorden Klaas en Gré niets
van Beter Wonen. Totdat er op
een morgen een
toewijzingsbrief door de
brievenbus gleed. Jawel hoor,
ze konden, als ze dat
tenminste wilden, verhuizen
naar een kleine en al wat
oudere bejaardenwoning in
Bruinisse.
Op een middag gingen ze er
samen met hun jongste zoon
een kijkje nemen. Aan de
woning mankeerde niets; goed
onderhouden en met een klein
tuintje op het zuiden. Toch
moesten Klaas en Gré,
gewend aan redelijk ruime
kamers, wel even slikken toen
ze de vrij kleine kamers - een
typisch kenmerk van
ouderenhuisvesting in de
jaren zestig - zagen. Het
grootste bezwaar vonden Gré
en Klaas echter dat de
woning geen echte
bovenverdieping had, maar
alleen een vlierinkje waar je
via een vlizotrap kon komen.
„Hoe moet dat dan als 'Jan
weer eens een'weekendje
thuis wil zijn óf-als een'van
de kleinkinderen wil komen
logeren. Die moeten dan op
de bank in de woonkamer
slapen" had Gré wat
sombertjes opgemerkt. „Nee,
't was best een aardige
woning in een leuke buurt,
maar toch moesten ze het
maar niet doen" vond ze. De
volgende dag al ging Klaas
langs bij Beter Wonen om te
zeggen dat ze afzagen van
deze woning en waarom. Zo
bleven ze nog even „in de
molen" van de
woningbouwvereniging.
Op aanraden van een kennis
die actief was in het bestuur
van een ouderenorganisatie
had Klaas inmiddels al
contact opgenomen met een
makelaar voor het verkopen
van de eigen woning. Nog
geen twee weken later had die
al laten weten een potentiële
koper te hebben gevonden:
een jong echtpaar dat zich op
korte termijn in Zierikzee
wilde vestigen. Dat ze voor de
koop van de woning van
Klaas en Gré nog even geduld
moesten hebben totdat die
een andere woning hadden
gevonden, kwam hen slecht
uit en dus ging de koop niet
door. Na dit echtpaar kwamen
er nog verschillende
belangstellenden naar dé
woning kijken. Eén ervan
bleek zo gecharmeerd te zijn
van de serre achter het huis,
dat die best wat geduld kon
opbrengen. Al met al viel dat
echter nogal mee want een
maand of wat later kwam er
opnieuw een toewijzingsbrief
van Beter Wonen, dit keer
voor een modernere
ouderengeschikte woning met
een extra kamer op de
bovenverdieping en nog wel
in Zierikzee.
Opnieuw gingen Klaas en Gré
op woningbezoek, dit keef in
het gezelschap van hun
kennis. Die bleek zeer
enthousiast over de woning te
zijn. ,,'t Is zeker een woning
die een seniorenlabel
verdient" had die
uitgeroepen. Dat is een
consumentenkeurmerk voor
ouderenhuisvesting waarmee
de ouderenbonden ANBO,
PCOB en de Unie KBO in de
toekomst aan kunnen geven
dat de woning geschikt is
voor bewoning door ouderen.
Daarvoor moest deze wel aan
bepaalde eisen voldoen.
„Kijk hier, bijvoorbeeld. De
deuren zijrrbreed 'genoeg voor
een rolstoel eh"bok?kié andere
vertrekken--zijn zö bfeed dat
zij voldoende bieden voor een
rolstoeler om met zijn rolstoel
te draaien" had hun kennis
Frans als toelichting gegeven.
„En die drempels dan" had
Klaas gevraagd, „dat is toch
niks voor een rolstoeler".
Zolang die drempels niet
hoger zijn dan 2 cm was dat
volgens Frans geen bezwaar.
Behalve deze extraatjes was
de woning op verzoek van de
vórige bewoner ook al
voorzien 'van een douchez'itj e
en steunen in de douchecel en
een verhoogde toiletpot. Stuk
voor stuk zaken die het
(zelfstandig) wonen voor
ouderen aanmerkelijk kunnen
vergemakkelijken.Het meeste
oog hadden Klaas en Gré
echter voor de extra kamer op
de bovenverdieping; een vrij
ruime kamer die niet alleen
goed als logeerkamer dienst
kon doen maar ook als
hobbykamer voor Klaas.
Maar ook de directe
verbinding tussen woonkamer
en keuken was iets wat met
name Gré wel aansprak.
Neen, deze woning voldeed.
helemaal aan hun wensen,
ook al was die kleiner dan ze
waren gewend en zouden ze
voor hun verhuizing hier naar
toe een deel van hun inboedel
van de hand moeten doen.
Hoe moeilijk ook, het woog
niet op tegen de voordelen
van deze woning en de
omgeving. ,,M'n liefje wat wil
je nog meer, de dokter woont
twee straten verderop en ook
de supermarkt en slager
bevinden zich op loopafstand.
Alleen als je naar het
centrum wilt dan zul je een
eindje moeten lopen naar de
bushalte, want die ligt
eigenlijk net iets te ver van
deze ouderengeschikte
woningen verwijderd" vond
Frans.
Klaas en Gré vonden dat
echter niet zo bezwaarlijk.
Die enkele keer dat ze naar
de binnenstad wilden konden
ze altijd nog wel een taxi
nemen of vragen of de
wijkbus 60+ hert in de buurt
wilde oppikken. Gezien de
handicap van Gré zou dat wel
mogelijk zijn. Neen, deze keer
ging er echt verhuisd worden
en dus moesten Klaas en Gré
er hard tegenaan. Allereerst
moesten er afspraken worden
gemaakt met Beter Wonen
over het tijdstip waarop de
woning kon worden
betrokken. Tegelijkertijd ook
l>mdest' dé verkoop VaW de
eigen woning'Verder'wórden
afgewikkeld. En of dat nog
niet genoeg was moesten
Klaas en Gré ook een middag
op stap om nieuwe
vloerbedekking en gordijnen
uit te kiezen. Ze moesten er
in hun nieuwe,
ouderengeschikte woning
immers netjes bijzitten,
vonden ze.
TEKST ROSALIEN KORSTANJE
FOTO JOOP VAN HOUDT
ZIERIKZEE - In het Informa
tiecentrum van Beter Wonen
aan de Calandweg (nummer 51)
in Zierikzee wordt dinsdag 8
juni een speciale middag ge
houden rond het thema wonen
voor ouderen. Deze voorlich
tingsmiddag begint om 13.30
uur. De zaal gaat al een half
uurtje eerder open (13.00 uur).
Deze bijeenkomst maakt deel
uit van het project Voorlich
ting aan Ouderen op Schou
wen-Duiveland.
Na de opening van deze mid
dag gaat de heer J. van Wezel,
voorzitter van de adviesgroep
Woonbelangen Senioren
Schouwen-Duiveland, wat die
per in op de woonwensen van
ouderen. De heer L. A. Thnge,
hoofd van de afdeling Verhuur
en Bewonerszaken van Beter
Wonen gaat vervolgens in op de
vraag wat nu precies ouderen
geschikte woningen zijn en
waar ze te vinden zijn. Dat aan
bod loopt uiteen van de beken
de bejaardenwoning met alles
gelijkvloers tot en met wonin
gen in een woonzorgcomplex
zoals de Poortershof.
In de pauze, die om 14.30 uur
begint is er gelegenheid om in
formatie te vragen over oude
renhuisvesting en alles wat.
daarbij komt kijken. Na de
pauze is het woord aan make
laar M. Bij de Vaate die een en
ander zal vertellen over eigen
woningbezit van ouderen. De
reeks inleidingen wordt afge
sloten met een uiteenzetting
over wonen met beperkingen.
Dit thema wordt toegelicht
door de heren J. Nagelhout en
F Kuijper van de Gemeen
schappelijke Medische Dienst.
Zij zullen hierbij iets vertellen
over woningaanpassing, waar*
door het soms mogelijk is om
toch in de eigen woning te blij
ven, ook als men wat minder
goed ter been is of anderszins
gehandicapt raakt.
'4
