Flakkeese ploeg de Island Runners wint estafette-loop
In dertig uur lopend van Rotterdam naar Parijs
WOENSDAG 26 MEI 1993
tien, kilometer in het uur leek
deze man absoluut niet +e lij
den onder de omstandigheden.
Bij het passeren van check
point acht bedroeg de voor
sprong 1.25 uur. Deze was nog
niet genoeg voor de eindover
winning, maar steeds opnieuw
liep men verder uit. Na dit
punt viel het besluit om per lo
per drie kilometer af te leggen.
Dit om de snelheid, die gedu
rende de nacht vanzelfstrekend
gedaald was, weer omhoog te
krijgen.
Bij checkpoint tien kwam ten
slotte het beslissende bericht
dat de Island Runners meer
dan twee uur voorsprong, na
melijk 2.03, op hun naam kon
den schrijven. Hans var. Vliet
gebruikte deze mare óm on
danks de problemen toch weer
te gaan lopen. Met een team
van snelle lopers als déze kon
het eigenlijk niet meer ver
keerd gaan, zo werd gedacht.
Gezien de al geleverde presta-
tie's werd er op de weg een
enorme snelheid gemaakt om
de laatste twee checkpoints te
ronden. Het team van de Island
Runners wist tenslotte als eer
ste de finish op Gare de l'Est te
bereiken in een tijd van 32.54
uur, hetgeen een gemiddelde
snelheid inhield van 15.37. Dol
gelukkig om het feit dat ze als
eerste in Parijs waren, liepen
de lopers de resterende tien ki
lometer naar de Eiffeltoren.
Hier begon het ongeduldig
wachten op de achtervolgers.
De kracht van de Island Run
ners bleek toen, inmiddels op
de camping aangekomen, het
bericht kwam dat de achtervol
gers in 35.42 hun tocht beëin
digd hadden. Dit betekende
dus dat de winst naar Flakkee
ging.
Goede zakfen
De Christel -holenge-
meenschap Jacob van Lies-
veldt wist in de laatste dertig
kilometer nog bijzonder goede
zaken te doen. In her verloop
van de race hadden zij een
plaats af moeten staan. Maar
bijna sprintend en elkaar om
de achthonderd meter afwisse
lend wisten leraren en leerlin
gen nog twee team's in te halen
en zodoende een prachtige ze
vende plaats te behalen in een
tijd van 38 uur en 11 minuten.
Welke tijd ieder team ook op de
klokken bracht, allen die met
deze RoPaRun hebben meege
daan verdienen een diep res
pect. Deze loop is een aanslag
op de conditie, zowel fysiek als
mentaal. De Island Runners
bleken veruit de besten. Zij
wisten de RoPaRun met grote
overmacht te winnen. Zelfs
met een straftijd van twee uur
en een verlies van twintig mi
nuten in verband met het ver
keerd lopen. Het team liet zich
nergens door uit het veld slaan
en het beste team heeft dan ook
gewonnen. De lopers van de Is
land Runners behaalden dit re
sultaat mede dankzij het grote
aantal sponsors, dat hun zowel
voor als tijdens de wedstrijd
ter zijde stond. Bij monde van
Jaap van Ast, de teamcaptain,
bedanken zij dan ook Gran Do
rado Port Zélande, Transport
Tburingcar-bedrijf Mijnders,
Spruyt-Petro-Indust rile-Servi-
ces, Rabo-bank Dirksland,
Carwash-centrum Jac. de Gast,
Profil Communicatie bv, TBP
Electronics, Majorettenkorps
The Somi-girls, C-1000 Dirks
land. Running Center Flakkee,
Mega Sport Oude-Tonge, Assu
rantiekantoor de Vogel, Fysio
therapie Ph. van den berg, F.
G. Hoese en A. Wapenaar, Dro
gisterij Hisschemölleren Hans
Groenendijk Fietsen.
Het grote geld werd bijeen ge
bracht door het Jacob van
Liesveldt-team en voor deze
prestatie had iedereen ook bij
zonder veel respect. Meer dan
50.000 gulden bracht dit team
bijeen. Bovendien leverde het
een prima prestatie met het be
halen van de zevende plaats.
Veel mensen hebben onderweg
zwarte sneeuw gezien, maar
met gezien doel en de resulta
ten heeft niemand er echt spijt
van gehad. Aldus luidde de al-
geriiene mening, die in Parijs te
beluisteren viel. Deze happe
ning zal dan ook zeker een ver
volg krijgen, wederom ter on
dersteuning van een goed doel.
TEKST RUUD DE HAAN
MIDDELHARNIS - In een schitterende tijd van 32.54 uur hebben de Island Runners donderdag 20 mei de
RoPaRun op hun naam weten te schrijven. De langste non-stop loop-estafette van Europa, van Rotterdam
naar Parijs, over maar liefst 674 kilomter, beleefde dit jaar haar tweede editie. Met de eerste plaats wisten
de Island Runners het vooraf gestelde doel te bereiken. Ook een ander doel, dat van de organisatie, werd
bereikt. Zij wilden met deze wedstrijd minimaal 150.000 gulden bijeenbrengen voor de aanschaf van tele
foons en toebehoren voor de Dr. Daniël den Hoedkliniek in Rotterdam. Mede door toedoen van de Christe
lijke Scholengemeenschap Jacob van Liesveldt uit Hellevoetsluis, met hierin twee Flakkeese deelnemers,
die maar liefst een bedrag van 50.000 gulden inbrachten, werd dit streefbedrag ruimschoots gehaald.
De RoPaRun, ooit onstaan als
weddenschap na het misluk
ken van het uitlopen van de
Rotterdamse marathon, startte
woensdag 19 mei om 12.00 uur
precies, aan de voet van de Eu
romast. Voor de 23 team's van
acht lopers en begeleiders was
de opdracht zo snel mogelijk in
estafettevorm naar Parijs te lo
pen. De RoPaRun is in zijn
soort de langste non-stop hard
loopwedstrijd van Europa. In
de eerste editie wist het team
van PAC uit Rotterdam de
winst te pakken in een tijd van
32 uur. De wedstrijd ging van
start op de Barendrechtseweg
en de officiële finish lag bij Ga
re de l'Est in Parijs. Hierna
moest bij wijze van epiloog
met het hele team en indien
mogelijk de begeleiders nog
tien kilometer worden gelopen
naar de Eiffeltoren, waar de
team's op passende wijze ge
huldigd werden.
Indruk
Het startschot in Rotterdam
werd gegeven door Tfed van der
Parre, de sterkste man van de
wereld. Als eerste werd een
proloog gelopen van elf kilo
meter, dwars door Rotterdam.
Deze proloog werd door alle
team's kompleet gelopen met
een snelheid van tien kilome
ter per uur. Opvallend was de
publieke belangstelling in Rot
terdam. De loop geniet een
aanzienlijke bekendheid in het
Rotterdamse. Onder escorte
van de politie werd het hele
veld met alle volgauto's en bus
sen onder meer langs de dr. Da
niel den Hoedkliniek gevoerd.
Op heel veel lopers maakte
vooral dit een enorme indruk.
Een enorme mensenmassa had
zich bij de kliniek verzameld
om de lopers en begeleiders
een hart onder de riem te ste
ken.
Patiënten, verpleegkundigen,
familieleden en belangstellen
den zorgden voor een enorm
ovationeel applaus toen de lo
pers langs de kliniek trokken.
Eef Kooman was van grote
waarde voor de Island Run-
Goed voorbereid wist dit team
zich al verzekerd van een eerste
plaats wat betreft de bijeenge
brachte gelden. Door verschei
dene aktie's op school en het
aanwerven van sponsors had
dit team er voor gezorgd dat
het streefbedrag met maar
liefst 50.000 gulden werd over
schreden. Een enorm succes al
voor de RoPaRun van start was
gegaan. De sfeer bij het team
was dan ook vanaf het begin af
aan prima. Het doel van de
school was bereikt; het hoogste
bedrag voor de dr. Daniel den
Hoedkliniek. Het tweede doel
dat de school zich had gesteld
was het uitlopen van deze
monstertocht. Vooraf had men
in de verwachtingen uitgespro
ken dat men dacht ongeveer
tien uur na het eerste team Pa
rijs te bereiken. Hetgeen uit
eindelijk ook lukte.
Het andere team was de Island
Runners. Dit team bestond uit
lopers, voornamelijk afkom
stig van Goeree-Overflakkee.
Jaap van Ast uit Melissant had
na de goede ervaring van 1992
besloten een team samen te
stellen. Daarvoor werden Hans
van Vliet uit Herkingen, de 52
jaar jonge Leen van 't Hoff,
Bert Vroegindewey en Eef Koo
man uit Dirksland en Jan van
Hassent en Arie van Dijk uit
Sommelsdijk benaderd.
Slechts Yoeri Verolme, afkom
stig uit Vierpolders was een
overkanten Hij had vorig jaar
ook al in een team gelopen. Als
reserveloopster werd Jaap's
vrouw Liesbeth ingeschreven.
Rondom deze lopers verzamel
de Van Ast een groot aantal be
geleiders en sponsors. Zo stel
de de firma Mijnders twee bus
sen beschikbaar voor het ver
voer en wist van Ast zich te
verzekeren van mooie Gran
Dorado prijzen voor de in
gestelde verloting.
Voorts werden Running Center
Flakkee en MEGA sport in de
hand genomen voor trainings-
en voedingstips. Het team van
begeleiders telde verder een
aantal fysiotherapeuten, mas
seurs, fietsers die voor de bege
leiding van de lopers zorgden
en chauffeurs voor de grote en
kleine bus, die zorg droegen
voor het tijdig aflossen van de
lopers.
Uitzending
Radio Flakkee liet zich van
zijn beste kant zien en vertrok
in een auto van de firma Kareis
richting Parijs met de verslag
gevers Jeroen Witte en Ruud de
Haan om in. samenwerking met
een groot team in de studio een
live uitzending van maar liefst
38 uur te maken. Een klus die
achteraf een enorm succes
bleek, gezien de veelheid van
reaktie's en berichten welke de
studio binnenkwamen tijdens
deze marathon-uitzending. De
berichten uit de wedstrijd wer
den door beide verslaggevers
doorgegeven aan de desbetref
fende lopers en begeleiders.
Een lokale omroep liet zich op
deze wijze weer eens op een
voortreffelijke manier zien.
Het winnende team de Island Runners. Boven van links naar rechts: Arie van Dijk, Hans van Vliet,
Jaap van Ast en Jan van Hassent. Onder van links naar rechts: Yoeri Verolme, Eef Kooman, Leen
van 't Hof en Bert Vroegindewey.
Yoeri Verolme (98) tijdens zijn race tegen de klok.
vier lopers plaats in de kleine
Mijndersbus en liepen zij vier
keer twee kilometer zodat elke
keer 32 kilometers werden af
gelegd. In de tussentijd reed de
grote bus vooruit naar het vol
gende 32 kilometerpunt. In de
ze grote bus deden de fysiothe
rapeuten en masseurs met ver
ve hun werk.
Bij checkpoint twee Hooger-
heide) was de voorsprong opge
lopen tot 24 minuten. De orga
nisatie begon zich toen al zor
gen te maken, in verband met
de enorme snelheid die het
team op de weg wist te ontwik
kelen. Met een gemiddelde van
boven de zeventien kilometer
per uur spoedde het team zich
richting Antwerpen, waar zich
checkpoint drie bevond. Veel
sneller dan welk schema ook
werden de doorkomsten ge
klokt. Het team van Jacob van
Liesveldt presteerde ook bij
zonder. Met slechts een achter
stand van 41 minuten kwam
het als achtste door bij check
point twee.
Noodlot
In Antwerpen sloeg voor de Is
land Runners het noodlot toe.
Na eerder een waarschuwing te
hebben gehad voor het ver
keerd lopen in Bergen op
Zoom, liep het team in Antwer
pen de verkeerde tunnelbuis
in. Het gevolg was dat zij ver
voorbij checkpoint drie boven
water kwamen. Qua kilome
ters hadden zij geen voordeel,
maar het regelement schrijft
voor dat de teams alle check
points dienen aan te doen. De
fietser van dat moment, Jan
Witte uit Sommelsdijk, reali
seerde zich dat zij verkeerd wa
ren gelopen en reed terug naar
het checkpoint.
Hier stond de rest van het team
ongeduldig te wachten. Witte
liet de kaart stempelen en .ver
trok met grote spoed weer naar
de loper. De wedstrijdleider
pastte geheel terecht het rege
lement toe en legde de Island
kilometer. Acht uur en twaalf
minuten waren gelopen toe het
Flakkese team zich daar meld
de. De voorsprong op de achter
volgers bedroeg op dat moment
maar liefst 45 minuten. Het
team van de Hellevoetse school
verbaasde menigeen door ook
daar nog steeds als achtste
door te komen met een achter
stand van 1 uur en 37 minuten.
Het veld was toen al zo enorm
uit elkaar getrokken dat het
voor Radio Flakkee, maar ook
voor de organisatie al een hele
klus bleek om een totaal over
zicht te geven. Op weg naar
checkpoint zes, terwijl het al
bijzonder donker was en de
weergoden besloten om flinke
buien op de lopers en de bege
leidende fietsers uit te storten,
kregen de Island Runners op
nieuw met tegenslag te maken.
Een afslag werd gemist en pas
na twintig minuten werd deze
fout ontdekt.
De voorsprong liep hierdoor te
rug naar slechts een kwartier
en men raakte behoorlijk in de
put. Er moest immers twee uur
straftijd goed gemaakt worden
en nu waren er veertig minuten
verspeeld.
Het karakter van het team
bleek echter van een bijzonder
gehalte, want bij de zesde con
trolepost (grens België/Frank
rijk, na 249 kilometer) had men
de voorsprong toch weer weten
uit te breiden naar 53 minuten.
Het team kreeg echter nog een
tegenslag te verwerken in de
vorm van het uitvallen van
Hans van Vliet. Deze kreeg
dermate last van zijn knie dat
hij moest besluiten de strijd te
staken, zodat men het vervolg
van de race tegen de klok met
zeven lopers moest voltooien.
Nestor
De nacht was voor de lopers
bijzonder moeilijk. Onverdro
ten liep men echter door.
Ze bleven om de twee kilome
ter wisselen en in de volgbus
Menig loper heeft daar een
brok in de keel moeten
wegslikken, want allen waren
zich bewust dat de enorme klus
die men voor de boeg had, niet
alleen een sportief maar ook
een charitatief karakter kende.
De lopers en begeleiders liepen
immers voor een nieuwe tele
fooncentrale in de kliniek, on
der het motto Breng een naaste
dichterbij.
Nu nog is het zo dat patiënten,
die soms zeer nabij de dood
zijn, en van wien families niet
in de direkte omgeving van
Rotterdam wonen, de gang op
moeten om daar te bellen met
hun familie. Gesprekken, wel
ke zeer emotioneel kunnen
zijn, maar in geen enkele vorm
van privacy gevoerd kunnen
worden. De Stichting RoPa
Run, onder voorzitterschap
van Peter van der Noordt, had
in nauw overleg met de direk-
teur patiëntenbelangen Joep
van der Blinke, besloten dat
het doel van de tweede RoPa
Run zou zijn, te zorgen voor de
realisatie van deze telefooncen
trale. Hiervoor moest 150.000
gulden bij elkaar gebracht
worden, hetgeen mogelijk
moest zijn, gezien het feit dat
in de vorige editie 100.000 gul
den bij elkaar werd gelopen,
met minder team's.
Twee team's met Flakkeese
bindingen hadden zich inge
schreven. De Christelijke Scho
lengemeenschap Jacob van
Liesveldt uit Hellevoetsluis
liep mee met vier docenten en
vier leerlingen. Onder de leer
lingen Jaqcueline Vlietland uit
Ouddorp cn bij de docenten
Jan Kweekei uit Goedereede.
Na de proloog in Rotterdam
onstond een kopgroepje van
vier lopers, waaronder het
team van de Island Runners.
Vooraf had dit team zich de op
dracht gesteld de winnende
tijd van vorig jaar te verbete
ren om zodoende een plaats op
het podium te bereiken. Om dit
te bereiken had het team en de
begeleiding besloten om het
eerste deel in trajecten van vijf
kilometer te lopen, om vervol
gens steeds per loper twee kilo
meter af te leggen. Dit om de
snelheid zo hoog mogelijk en
de herstelperiode kort te hou
den.
De startloper voor het team
was Hans van Vliet. Een loper
van de Haze Runners was een
behoorlijk stuk vooruit, maar
van Vliet wist het gat te dich
ten voordat het vijf kilometer-
punt bereikt was.
De Island Runners wisselden
dan ook als eerste buiten Ba-
rendrecht. Bij de opgang naar
de Heinenoordtunnel trok Eef
Kooman van leer, richting
checkpoint één. De organisatie
had twaalf van dergelijke con
trolepunten ingericht om na te
gaan of de lopers de juiste rou
te namen. Bij deze punten
moest ook gestempeld worden.
Tbvens werd steeds berekend of
de team's zich aan de, vooraf
verplicht gestelde, gemiddelde
snelheid van minstens tien ki
lometer per uur hielden. Bij
het checkpoint één, na 37 kilo
meter bij de Haringvlietslui-
zen, bedroeg de voorsprong
van de Island Runners acht mi
nuten. Vanaf dat moment wer
den de wissels om de twee kilo
meter toegepast. Steeds namen
Team-captain Jaap van Ast (links) en Bert Vroegindewey wach
ten op de campinq in Parijs qespannen op de eindtijd van de
naaste belager.
Runners twee uur straftijd op.
Na de eerste teleurstelling in
de Flakkeese gelederen, werd
toen besloten dan maar te wer
ken aan een voorsprong in Pa
rijs, die dus groter dan twee
uur zou moeten zijn om de
overwinning te behalen. Het
tempo werd opgevoerd en voor
al Eef Kooman liep bijzonder
sterk. Af en toe kwam een ge
middelde van 22 kilometer per
uur op de teller van de volgwa-
gens.
Checkpoint vier was gelegen in
het Belgische Moerzeke na 121
werd er koortsachtig gewerkt
aan voeding, begeleiderssche
ma's en massage, 's Ochtends
half acht werd checkpoint acht
gerond na 331 kilometer en op
nieuw moest het team zich ver
bijten. Yoeri Verolme uit Vier
polders moest, net als Van
Vliet in verband met kniepro
blemen, afhaken. Uit de ge
zichten bleek dat de nacht
zwaar was geweest. De moraal
was echter nog steeds groots.
Bijvoorbeeld bij de nestor van
het team Leen van't Hoff.
Steeds konstant lopend op der
Jan van Hassent wordt afgelost door Bert Vroegindewey, terwijl enkele begeleiders vanaf de kant
van de weg toekijken.
