"ocus
pocus
P't-4T Us
PAS
Lsch
M
WOENSDAG 30 DECEMBER 1992
Bij de intrede van een nieuw jaar behoort het uitspreken
van goede wensen en verwachtingen voor de toekomst.
We maken ons zelf wijs, dat we een periode afsluiten en dat
er sprake is van een nieuw begin.
Ik stel vast dat we ons daarbij niet kunnen en mogen afslui
ten voor het verleden, ons verleden gaat mee het nieuwe
jaar in.
Waar mensen samen optrekken, in welk verband dan ook,
is een goed samenspel, begrip voor eikaars belangen en res
pect voor eikaars opvattingen een eerste voorwaarde.
Helaas laat de goede verstandhouding tussen mensen on
derling in het klein en in het groot nog al wat te wensen
over, met alle gevolgen van dien.
Bemiddelaars en vredestichters reizen de wereld rond, we
zijn zelfs al vertrouwd met het begrip humanitaire
krijgsmacht.
Mijn eerste wens voor 1993 is een verbetering van de relatie
tussen mensen onderling, die er mede toe bijdraagt dat er
een einde komt aan onrecht en geweld.
Als bestuurder verwacht ik dat 1993 een belangrijk jaar zal
worden voor de bestuurlijke gang van zaken in onze regio.
Van belang daarbij is te weten welke uitgangspunten het
provinciaal bestuur zal hanteren voor een bestuurlijke re
organisatie, alsmede de reactie daarop van het lokale be
stuur.
In dit verband is mijn wens voor 1993 dat er meer ruimte
komt voor regionaal denken en handelen, waarbij het eigen
plaatselijk belang niet bij voorbaat de eerste plaats in
neemt.
Intussen zal aan diverse samenwerkingsvormen meer in
houd gegeven moeten worden. Een minder kwetsbaar be
stuur, dat goed toegerust is voor de taken waar het zich voor
gesteld ziet, is in het belang van onze regio.
Als we daarin 1993 een eerste aanzet aan kunnen geven ben
ik content.
Allen die dit lezen wens ik een goed en voorspoedig 1993
toe.
W. den Boer
Burgemeester van Middenschouwen
Het uitspreken van de woorden „Gelukkig Nieuwjaar" of
„Voorspoedig 1993" al of niet met de toevoeging „goede ge
zondheid" en of „goede zaken" etc. klinkt zo eenvoudig.
Het op papier verwoorden van de achtergronden .van je
xvensen is veel minder eenvoudig en gaat ook veel dieper.
Bij de goede wensen voor een nieuw jaar kan ik mij veel
voorstellen, zowel ver weg als heel dicht bij.
Van harte wens ik vrede waar dan ook. Vanzelfsprekend
denk ik dan aan het voormalig Joegoslavië, maar ook aan
Cambodja, het Midden-Oosten, delen van de voormalige
Sovjet-Unie enz.
Schrijnend zijn de beelden van door ondervoeding uitge
teerde mensen, zoals momenteel in Somalië, dus is een har-
tewens voldoende eten voor alle mensen.
Heel veel ongerechtigheid en misdaad schrikt ons steeds
weer op. De wens om gerechtigheid voor iedereen en uit
banning van de misdaad ligt dan ook voor de hand.
Gezondheid zou ik allen willen toewensen, maar ook ver
draagzaamheid. Veel ellende vloeit voort uit onverdraag
zaamheid, machtswellust, pesterijen.
Ook discriminatie op basis van huiskleur, geloof of sekse
wens ik de wereld uit.
U leest wel, dat ik veel wensen heb en er is nog veel meer
te noemen, daarom wil ik alles toch samenvatten in de vol
gende zo veel gebruikte eenvoudige woorden:
Een heel Gelukkig Nieuwjaar
A. Bergshoeff
Burgemeester van Duiveland
Van ganser harte wens ik u allen een gezond en gelukkig
Nieuwjaar toe.
Met prachtig vuurwerk, het nodige geknal (helaas al we
ken te horen) en veel jolijt wordt 1992 afgesloten en in de
annalen bijgeschreven. De klok tikt ons in zijn vast ritme
van „perpetuum mobile" weer in een nieuw jaar.
Oud en Nieuw zijn met de jaarwisseling onafscheidelijk
met elkaar verbonden. Maar ook voor nu geldt de oude
wijsheid: „het oude wordt nooit oud; oud wordt alleen het
nieuwe". Het is nuttig bij zo'n gelegenheid de persoonlijke
balans op te maken, alles wat we hebben meegemaakt in
vogelvlucht de revue te laten passeren, de goede herinne
ringen op te halen, de minder plezierige zaken te verwer
ken, teleurstellingen, verstoorde relaties, persoonlijk leed.
Onze fouten op een rijtje te zetten, ons aan zelfkritiek te on
derwerpen, ons voor te nemen het beter, anders te gaan
doen.
Ja, we zijn zo weer een jaar ervaring rijker, of een illusie ar
mer? Laten we ons allen voornemen er iets goeds van te ma
ken, van dat jaar 1993. Alléén, maar ook sémen. Wat we al
leen kunnen is weinig, wat we met z'n allen kunnen is veel.
Ik wil deze Nieuwjaarswens niet vullen met allerhande be
stuurlijke en politieke wensen voor het komende jaar voor
Zierikzee en de Zierikzeeënaren. De lezers van deze rubriek
komen uit een veel groter gebied en hebben denk ik geen
behoefte aan bestuurlijke navelstaarderij
Ik wens u zelf. het allerbeste, mogen uw persoonlijke ver
wachtingen voor 1993 vervuld worden. Ik wens u succes met
uw voornemen er iets goeds van te maken, laat ons probe
ren met een schone lei te beginnen, het oude achter ons te
laten en met frisse moed er weer tegenaan te gaan. Er is nog
zoveel te doen in ons persoonlijk leven, in gezinsverband, in
de familie- en vriendenkring, het werk. En laat ons vooral
optimistisch zijn, de goede kanten van het leven trachten te
zien.
Dat is mijn wens voor u allen, laat dat ook ons aller wens
zijn bij de start van dit nieuwe (tolvrije!) jaar. Een goed be
gin is immers het halve werk!
Mr. J. J. P. M. Asselbergs
Burgemeester van Zierikzee
1992 heeft inmiddels zijn geheimen prijs gegeven.
1993 hult zich nog in nevelen. Met hoop en verwachtingen
op gezondheid, voorspoed, vrede en geluk gaan wij het
nieuwe jaar tegemoet.
Al deze goede dingen wens ik een ieder - jong en oud - van
harte toe. In het bijzonder richt ik deze wens als vanzelf
sprekend tot de inwoners van Bruinisse.
Bruinisse, een plaats apart, al 525 jaar! Wat zal 1993 be
stuurlijk brengen voor ons goede dorp?
Zal het provinciaal bestuur besluiten de eerste stap te zet
ten in een proces, dat leidt naar het einde van het eigen,
zelfstandige beschikkingsrecht?
In weerwil van de nadrukkelijke, unanieme uitspraak van
de gemeenteraad en de gevoelens van de Bruse bevolking?
Ik hoop dat het provinciaal bestuur, dat zich onlangs nog zo
duidelijk uitsprak over het zelfstandig voortbestaan van de
eigen provincie, terecht overigens, op gepaste wijze zal om
gaan met de gevoelens van onze Bruse gemeenschap.
Met een vooruitblik pöar 1993 wil ik de hoop uitspreken,
dat de plannen kunnen worden uitgevoerd, die op stapel
zijn gezet. Ik denk dan in het bijzonder aan de 4e fase van
de reconstructie van de dorpskern, de woningbouw in Rie-
kusweel 2 en de realisering van de uitbreiding van het be
drijventerrein. Zaken van groot belang voor ons dorp.
Voorts gaan mijn gedachten uit naar de mosselvisserij, de
palingvisserij en de landbouw. Bedrijfstakken die onder
grote druk staan. Moge 1993 uitzicht bieden op een beteren
stabieler perspectief. Uiteraard wens ik verder iedereen in
betrekking of het bedrijf veel goeds toe.
1993 ligt voor ons als een uitdaging. Daarbij mogen wij be
seffen dat wij, op wereldschaal bezien, in een land leven,
waar vrijheid en welvaart heerst.
A. Vogelaar
Burgemeester van Bruinisse
In de allereerste plaats wens ik iedereen, geluk, gezondheid
en vrede toe.
Ik zou er graag iets aan toe willen voegen, n.l. een beetje
verdraagzaamheid.
Bijna iedereen leeft vanuit bepaalde opvattingen. We heb
ben allemaal wel een bepaalde kijk op mens en wereld, we
ten voor onszelf wat goed is en wat slecht. Die opvattingen
bepalen voor een groot deel ons doen en laten. Maar ze zijn
vaak zo vanzelfsprekend, dat we er nauwelijks bij
stilstaan.
Tbch is daar reden genoeg voor.
We moeten stilstaan bij die eigen vanzelfsprekendheden,
omdat die tot vooroordelen zouden kunnen leiden en voor
oordelen leiden tot onverdraagzaamheid.
Wat onverdraagzaamheid met zich meebrengt lezen we ie
dere dag in de krant. Ook zien we veelvuldig beelden uit
voormalig Joegoslavië en Somalië op de televisie.
Maar ook dicht bij huis, in Duitsland, Frankrijk en België
steekt het monster van onverdraagzaamheid zijn kop weer
op. We leven in een democratie, waarvan vrijheid en ver
draagzaamheid een uitgangspunt zijn.
Voor vrijheid is verdraagzaamheid nodig, d.w.z. respekt
hebben voor andere meningen, begrip hebben t.o.v. mensen
die andere gewoontes, een andere huidskleur, een ander ge
loof hebben, of uit een ander milieu komen.
Waarom is dat nou zo moeilijk?
We ervaren iets dat „anders" is al gauw als een bedreiging.
Wat vreemd voor ons is, begrijpen we niet altijd. Datgene
wat we niet begrijpen, daar hebben we meestal moeite mee.
Veel vooroordelen die we hebben ten opzichte van andere
groeperingen, zijn hier een voorbeeld van.
Andere gewoonten, een ander geloof, een ander milieu, we
hebben onze mening gauw klaar. En veel goeds vinden we
er meestal niet van.
Een paradijs op aarde zullen we nooit krijgen, dat moet ons
echter niet verhinderen om op z'n minst te streven naar een
samenleving waarin verdraagzaamheid centraal staat.
Verdraagzaamheid kent ook zijn grenzen, n.l. daar waar de
vrijheid in het geding komt. Denk aan de demonstraties
van de neo-facisten. Verdraagzaamheid ten opzichte van de
ze uitingen kunnen tot rampen leiden. Mensen die ver
draagzaam zijn, zijn bereid om „redelijk" na te denken en
zich niet alleen door emoties te laten leiden en zij zijn ook
bereid om te durven twijfelen aan hun eigen opvattingen.
Om enigszins in vrijheid met elkaar te kunnen leven, met
al onze verschillen in uiterlijk, gedragingen, overtuigin
gen, is verdraagzaamheid absoluut noodzakelijk.
L. N. Labruyère
Burgemeester van Brouwershaven
11c
'N
M,
SISM Pn
