'Eigenlijk kun je niet meer spreken van De Jongeren' Van jeugdsoos naar jongerencentrum DINSDAG 29 DECEMBER 1992 OUDEJAARSBIJLAGE ZIERIKZEE - De tijd van de 'ouderwetse' jeugdsoos lijkt voorbij te zijn. Op Schouwen- Duiveland is er eigenlijk nog maar één van het oude stempel; De Pul in Bruinisse. Brogum in Zierikzee is geen jeugdsoos meer maar een podium voor theater en muziek. En ook in Haamstede is het tij aan het keren. Ook Big S is zichzelf aan het omvormen van een jeugdsoos tot een jongerencentrum. Een requiem voor de jeugdsoos. Het begon allemaal in de jaren zeventig. Onder jongeren werd de roep om een eigen ruimte steeds sterker. Zij wilden een ontmoetingsruimte waar ze ongedwongen elkaar konden ontmoeten, waar de muziek werd gedraaid die ze ook thuis zelf draaiden en waar eventueel ook een licht alcoholische versnapering kon worden genuttigd zonder dat het zakgeld in één klap op was. Met andere woorden; de jongeren wilden een plek waar ze hun eigen cultuur konden beleven zonder afhankelijk te zijn van commerciële instellingen. „Het was eigenlijk een soort staartje van de Flower Power", aldus jeugdwerkleider J. Elenbaas. Een jeugdsoos was in de zeventiger jaren vaak ook een politiek centrum, een soort reactie van de jongeren op de maatschappij waarin zij moesten leven. Er was onder jongeren verzet tegen de gevestigde orde, verzet tegen bijvoorbeeld de oorlog in Vietnam. Jongeren zochten naar hun eigen identiteit. Jeugdsosen ontstonden vaak uit heel idealistische overwegingen". Ook op Schouwen-Duiveland schoten de jeugdsosen als paddestoelen de grond uit. In Burgh-Haamstede klopten een paar jongeren aan bij de toenmalige burgemeester Everwijn. Na het nodige praten en onderhandelen kregen de jongeren een leegstaande woning'•aan het Sluispad toegewezen. Niet veel later, in 1969 was Big S, zoals de soos in Burgh- Haamstede gedoopt werd, een feit. Een paar jaar later, in 1972, werd in Zierikzee jeugdsoos Brogum opgericht. Vérder kreeg Brouwershaven zijn Zenith, werd in Bruinisse De Pul opgericht, en ging in Scharendijke jeugdsoos Trace van start. Weer wat later kwam in Nieuwerkerk De Kêête van de grond, ontstond jeugdsoos De Gouwe in Noordgouwe en werd in Zonnemaire soos Theseus opgericht. Na de teloorgang van Zenith zag in Brouwershaven jeugdsoos Tootje het levenslicht. Jongste loot aan de stam was, en is, jeugdsoos The Well in Noord welle. Van meet af aan konden vrijwel alle jeugdsosen op Schouwen-Duiveland zich verheugen in een grote, zelfs steeds toenemende, belangstelling. De jeugdsoos werd het toevluchtsoord bij uitstek voor het merendeel van de jongeren. Een jeugdsoos was toen in de regel een vrij donkere spelonk met afgetrapte bankstellen als zit- of ligplaatsen, een verlaagd en in ieder geval donker geschilderd plafond, en vooral natuurlijk een stereo installatie die wellicht niet geheel zuiver klonk maar wel de muziek produceerde waar om gevraagd werd. De disc- jockeys waren over het algemeen zeer populair. Hun belangrijke rol in het soosgebeuren gaf hen een zeker aanzien. De enorme belangstelling was er de oorzaak van dat de meeste jeugdsosen al snel met ruimtegebrek te kampen kregen. Brogum in Zierikzee verhuisde naar het huidige onderkomen aan de Julianastraat, de Bruse jeugdsoos De Pul verhuisde van de kelder onder het dorpshuis naar een eigen' honk aan het Stenenpad. Kortom; het ging de jeugdsosen voor de wind. In de beginperiode organiseerde iedere zichzelf respecterende jeugdsoos met enige regelmaat thema avonden. Drugs, alcohol en niet te vergeten geslachtsziekten waren geliefde onderwerpen. Ook schroomde men niet discussie avonden met een politiek tintje te houden. „Politiek was vaak een hot item", aldus Elenbaas. „Er was begin zeventiger jaren wat dat betreft van alles gaande. In Amsterdam had je de provo's en ook op het platteland stonden de jongeren niet onverschillig tegenover politiek. Ze hadden nog zoiets van: De jeugd heeft de toekomst. Wij kunnen de maatschappij veranderen als wij dat willen". De jongeren kwamen op voor het voortbestaan van hun cultuur. Tben piraat radio Veronica van de zee en uit de ether dreigde te verdwijnen trokken grote aantallen jongeren, vaak daartoe aangespoord door jeugdsosen, naar Den Haag om te protesteren tegen wat zij een onzalig en onzinnig plan van minister Van Doorn vonden. Ondertussen evolueerden de jeugdsosen van jeugdhonk met louter muziek naar plaatsen waar je ook in alle rust een goed gesprek kon voeren. Onder meer Brogum beschikte toen over een leeszaal en een speelzaal waar een biljartje gelegd kon worden of waar men een potje kon tafeltennissen. Financiële problëmen waren in die hoogtijdagen in de regel niet aan de orde. Van de contributie van de leden konden de meeste evenementen betaald worden, het onderhoud werd vaak in eigen beheer door vrijwilligers gedaan en het was vrijwel nooit een probleem om vrijwilligers voor bar en disco te vinden. Meer en meer werd het beleid doelmatiger. Jeugdsozen groeiden uit tot professionele instellingen. Er kwamen statuten en reglementen. De thema-avonden verdwenen langzamerhand. Zij maakten plaats voor concerten. In het begin van de jaren tachtig keerde het tij voor de jeugdsozen. De commercie meende een gat in de markt te ontdekken. Discotheken verrezen overal en de jeugdsoos was niet langer het belangrijkste ontmoetingscentrum voor de jeugd. Jeugdwerkleider Elenbaas: „Het publiek veranderde ook in die jaren. Soosbezoekers werden steeds kritischer". In het begin kon men volstaan met een relatief goedkope en simpele stereo installatie. De eisen werden echter steeds verder opgeschroefd. Disco exploitanten sprongen daar handig op in met fraaie installaties en uitgebreide lichtshows. In die jaren tachtig komen steeds meer jeugdsozen in de problemen. De ledentallen lopen terug en alleen bij concerten of andere evenementen slaagt men er zo nu en dan nog in de zaal vol te krijgen. Financiële problemen dienen zich aan. Dé jeugdsozen doen er alles aan om het verloren publiek weer terug te halen, maar dat blijkt een schier onmogelijke opgave. Het enige dat erop zit is het roer omgooien. Op zoek gaan naar wegen om een andere, breder, publiek te trekken. Dat houdt in dat de ene verbouwing op de andere volgt en dat veel jeugdsozen bij hun gemeenten aan moeten kloppen om steun. Hier en daar leeft het soosleven weer tijdelijk op, maar de conclusie dat de echte ouderwetse jeugdsoos eigenlijk niet meer past in de jaren tachtig dringt door. Elenbaas: „Ik denk dat het veranderen van de jeugd daar de belangrijkste oorzaak van is. In de zeventiger jaren kon je spreken van 'de jongeren'. Nu kun je niet meer spreken van een homogene groep. Onder jongeren zie je niet één jongerencultuur, maar een heleboel kleine subculturen". Elenbaas trekt een vergelijking met de muziek. „Popmuziek is vaak een heel goede spiegel van de maatschappij. Goed beschouwd is er eigenlijk niet zoveel verschil tussen een fenomeen als Woodstock en een muzieksoort als bijvoorbeeld de Punk. Als je nu naar de top-40 kijkt zie je een heleboel verschillende soorten muziek. House, rock, maar soms ook populair- klassiek". Elenbaas stelt dat de jeugdsozen een belangrijke rol hebben gespeeld in de emancipatie van jongeren. Jongeren in 0e zeventiger jaren waren op zoek naar zichzelf, op zoek naar hun plaats in een maatschappij waar ze zich vaak helemaal niet in thuisvoelden. De eigenwaarde van jongeren stond centraal in jeugdsozen en dat grondbeginsel geldt nog steeds voor jongerencentra. „Ik denk dat heel veel jongeren er heel veel aan hebben gehad", aldus Elenbaas. „Je ziet bijvoorbeeld dat mensen eerst als lid een jeugdsoos binnengaan, maar later in het bestuur terecht komen en leren om dingen te organiseren. Leren om met anderen in groepsverband om te gaan. Bij het opzetten van een concert of een muziekfestival komt heel wat kijken, en daar leer je ook ontzettend veel van", aldus de jeugdwerkleider. Dat de ouderwetse jeugdsoos nog maar mondjesmaat zal voorkomen in de toekomst doet Elenbaas met enige weemoed terugkijken op al die jaren dat die jeugdsozen een toevluchtsoord waren voor jongeren. Volgens Elenbaas is in het uitgaanspatroon van jongeren ook weer een kentering zichtbaar. Veel jongeren hebben genoeg van strakke en cleane disco's. Zij willen sfeer. De jeugdsoos zoals die in de zeventiger jaren bestond zal niet meer terugkomen. Maar er komen andere zaken voor in de plaats en de teloorgang van jeugdsozen wil volgens Elenbaas absoluut niet zeggen dat jongeren niet meer actief bezig zouden kunnen zijn met hun eigen cultuur. „Je ziet toch steeds weer dat groepen jongeren met nieuwe initiatieven komen. Neem bijvoorbeeld Beachpop. Dan is er toch weer een stel mensen dat z'n schouders zet onder zo'n project". Vergelijkbaar is de situatie in en om Scharendijke. In 1989 werd jeugdsoos Trace opgeheven. Maar met het verdwijnen van Trace verdween de muziek niet uit de Middenschouwse kern. Trace verdween en het bluesfestival kwam. „En nu zie je daar weer dat uit de organisatie van dat festival de Stichting Middenschouwen Cultureel is voortgekomen", aldus Elenbaas. Brogum, ooit de grootste jeugdsoos van Schouwen- Duiveland is anno 1992 een theater voor muziek en theater. Elenbaas: „Je ziet dat wat vroeger een jeugdsoos wordt nu een culturele voorziening is. Dat is een heel andere benadering, maar je ziet het wel steeds meer. Je ziet steeds meer een bedrijfsmatige benadering. Ik vind het wel jammer dat de eigenlijke functie van de jeugdsozen verloren gaat, maar er komt iets anders voor in de plaats". Wie als podium voor muziek en theater goed wil draaien moet concurreren met disco's, sportverenigingen, tv. De praktijk leert dat als je de zaal vol wilt hebben je niet net als vroeger de indertijd roemruchte Westerschouwse formatie Vol Schouwse Hoop moet uitnodigen maar moet zorgen dat er een band met een klinkende naam op het podium staat. En theateroptredens zijn volgens Elenbaas een hoofdstuk apart. „Als je echt een theaterprogramma wilt brengen dat staat is daar geld, moed en doorzettingsvermogen voor nodig". Elenbaas, zelf een produkt van, The Seventies, mist die speciale sfeer van de zeventiger jaren wel een beetje. „Je ziet ook dat jongeren daar weer steeds meer behoefte aan hebben. Ik heb er ook vertrouwen in dat die sfeer weer terugkomt. Ook al verdwijnen de jeugdsozen".

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1992 | | pagina 9