J. D. Aalbregtse neemt afscheid als filiaalhouder Esselink BV boussac EEN GOED BEGIN IS HET HALVE WERK! P'tMi Laatste telg uit een roemrijk redders- en vuurtorengeslacht r ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE 4 4 BOS VISHANDEL Garclisettey deur/oo Zesenveertig jaar bij hetzelfde bedrijf Mijmeringen langs de waterkant Oproep aan de lezers Poortershof 01870-86144 'n Knap staaltje van opruimen!! HHi f°toerat FOTO VERSCHOORE dé krant van schouwen - duiveland! NIEUWSBODE EXTRA WOENSDAG 22 JANUARI 1992 GRATIS HUIS AAN HUIS BLAD EDITIE SCHOUWEN DUIVELAND VITRAGE VRAAGT DE AANDACHT DECORATION DECORATION T. ZIERIKZEE - Vanavond, woensdag 22 januari, is het zover. Dan neemt J. D. Aalbregtse voorgoed afscheid van de werkkring waar hij in totaal zesenveertig jaar heeft volgemaakt. Hoewel hij al sinds 1 januari niet meer op het kantoor in Zierikzee te vinden is, vindt vanavond de afscheidsreceptie plaats in Mondragon. Begonnen als jongste bediende bij het bedrijf Van Dijk en Co en sinds 1982, bij overname van het bedrijf aan het Groeneweegje door Esselink Bouwmaterialen BV, filiaalhouder in Zierikzee. De nieuw verworven vrije tijd wordt nu nog met een beetje terughoudendheid bekeken, maar er wordt al hard gezocht naar hob by's om die tijd te gaan vullen. De lange carrière van Aalbregt se werd gestart op 6 november 1945. Hij begon toen bij de ou de D. J. Lukas, filiaalhouder van Van Dijk en Co aan de Scheepstimmerdijk te Zierik zee. Het bedrijf verhuisde in 1978 naar het Groeneweegje. Het werk bestond uit het rege len van de administratie en de verzorging van de verkoop van materiaal als stenen, dakpan nen, rioleringsmateriaal, plaatmateriaal en afbouwma- teriaal als sanitair en wand- en vloertegels. Opdrachten kwa men op het bureau binnen en de jonge Aalbregtse zorgde voor de verzending van de ge vraagde goederen. Doordat hij zijn papieren als boekhouder had weten te behalen een om geving waar de jongste bedien de zich prima in thuisvoelde. Aalbregtse begon bij Van Dijk en Co in een tijd dat het bedrijf net goed liep. Vlak na de oor log werden veel van de door de bombardementen vernietigde bouwwerken, onder meer in Bruinisse, weer opgebouwd, wat natuurlijk het nodige ma teriaal vroeg. Enkele jaren la ter maakte het bedrijf weder om een dergelijke soort piek mee toen na de Watersnood ramp veel van de-boerderijen in de polders van Schouwen- Duiveland door waterschade of geheel opnieuw gebouwd moesten worden, of gedeelte lijk moesten worden her bouwd. Welk materiaal Doordat Aalbregtse vanaf dat moment heel actief bezig is ge weest bij Van Dijk en Co kent hij bijna alle huizen op Schou- wen-Duiveland die na de ramp zijn gebouwd. En niet alleen kent hij ze, hij vertellen welk kan ook precies materiaal des tijds voor de bouw werd ge bruikt. Van de stenen tot aan de dakpannen. ,,Je hebt het destijds zelf verzorgd, dus zie je het weer voor je als mensen over een bepaald huis praten of iets erover vragen. Dat komt natuurlijk ook wel eens goed van pas", aldus Aalbregtse. ,,Als mensen een stuk aan een oude boerderij of aan een oud huis willen bouwen is het na tuurlijk het mooist om dat in dezelfde steen te doen, in de zelfde stijl. Als je dan weet van welke fabriek de stenen en het overige materiaal destijds van daan kwamen kun je proberen dat. materiaal terug te vinden". Zijn vrouw stelt lachend voor dat haar man wel mee zou kun nen doen aan Wedden Dat, van Jos Brink. J. D. Aalbregtse, hier voor het laatst in zijn vertrouwde kantoor van Esselink Bouwmaterialen in Zierikzee. (Foto: Marijke Fol- kertsma). ,,Ik zou denk ik 95 procent van de stenen en pannen herken nen. Maar als ik kijk naar een man die door het eten van post zegels weet waar ze vandaan komen, geblinddoekt, zie ik mezelf dat nog niet doen met stenen. Daarbij gaat het zuiver om het zien van de stenen; naar de kleur, de gladheid, de hand vorm, het herkennen van de di verse fabrieken. En bij dak pannen om het model en de kleur", aldus J. D. Aalbregtse. Dat de liefde voor het vak bij de jubilaris inderdaad heel diep zit blijkt wanneer hij ver telt: ,,We waren vorige week bij Kanters in Moerdijk, die open den daar een nieuw pand. En ik wist precies wat voor mate riaal voor de binnenbouw was gebruikt. In de loop van de ja ren doe je dat bijna automa tisch. Het is het eerste wat ik doe als ik ergens ben. Maar ja, dat brengt het vak met zich mee, denk ik".. Enorme inzet Met het vertrek van Aalbregtse gaat er dus niet alleen een van de langst medewerkenden van het bedrijf weg, maar ook een enorme bron van informatie en kennis. Volgens directeur ing. T. C. van Dieren van Esselink Middelharnis zal dat wel ge mist worden aan Aalbregtse. ,,Maar dat niet alleen", aldus de direkteur. „Aalbregtse heeft ook altijd een enorme inzet en werkkracht getoond voor het bedrijf. Hij heeft nog de ouder wetse en degelijke instelling, in de positieve zin van het woord natuurlijk. Wanneer er een klant 's avonds nog mate riaal nodig had dan ging Aal bregtse altijd nog naar de zaak om ervoor te zorgen. Hij is heel erg servicebewust en heeft al tijd hart voor de zaak gehad en het maakte hem nooit uit hoe lang hij moest werken. Dat zul len we missen met zijn vertrek. Hij heeft zich voor dit bedrijf ingezet, alsof het van hem zelf was", zo vindt Van Dieren. Ook over de bescheiden man achter Aalbregtse spreekt de direc teur lovend. Maar wat gaat deze 'beschei den persoon' nu doen? ,,Ik zal mijn werk vreselijk missen", zo vertelt Aalbregtse. ,,En ik vervolg pagina 3 OUDDORP/BURGHSLUIS - Eeuwenlang- is de geschiedenis van het Reddings wezen en de vuurtorens van Schouwen en Goeree doorspekt geweest met de fa milienaam Van der Klooster. Moedige, onverschrokken redders waar geen zee voor te hoog ging, die met gevaar voor eigen leven de stormen trotseerden om schipbreukelingen op te pikken voor de kust. Die met ware doodsverachting met kleine bootjes vele honderden drenkelingen wisten te redden. Of die met scherpe opmerkingsgave vanaf de vuurtorens een stranding wisten te voorko men. De 78-jarige Cor van der Klooster uit Ouddorp is de laatste uit dat mar kante geslacht. Sinds Andries van der Kloos ter zich vanuit.Sint Annaland in 1763 in Burghsluis vestigde, waren hij en z'n nakomelingen vissers, schippers en zeehon denjagers. Maar vooral redders en vuurtorenwachters. Twee honderd jaar lang hebben de Van der Kloosters de scheep vaart bediend bij de Kust wacht. Eerst met de kolen- en houtvuren, later met de vuren die met petroleum en varoline gestookt werden en tenslotte met de elektrische verlichting. ,,Je moet goed opschrijven dat het nu lichtwachters zijn en geen vuurtorenwachters meer" vertelt Cor van der Klooster over die omwenteling in tech niek. Zelf was hij Hoofdlicht wachter van de Post Ouddorp, z'n vader was er lichtwachter, terwijl z'n opa Andries licht-, wachter was op de toren van Haamstede. Razende branding Honderden jai-en lang, van ge neratie op generatie, ten dien ste van de scheepvaart en ter redding van schip maar vooral de opvarende. Want hoe vaak hadden de kustbewoners van de twee eilanden niet onmach tig moeten toekijken naar gestrande schepen die op de harde banken voor de kust ka- potsloegen en waarbij de be manningen hulpeloos verzwol gen werden door de razende branding. Sommige manmoe dige pogingen met kleine vis- De acht-kantige lichttoren van Ouddorp die in mei 1945 werd op- sersscheepjes om nooddruftige geblazen. zeelui te redden lukten, maar velen verdronken. Vooral het bankengebied van de Ban- jaard, de Ooster en de Hinder vormde vroeger voor de zeil vaart een dodelijk gevaar. De verlichting en betonning lieten nog veel te wensen over en als tijdens westerstorm een bark, brik of schoener tussen de banken verdaagde verging het vaak met man en muis. Als er al wel eens bemanningsle den gered werden met vissers bootjes zat er altijd wel een Van der Klooster aan boord. Het was de normaalste zaak van de wereld dat na een suc cesvolle redding van opvaren den nog enkele reisjes naar een wrak werden gemaakt om, soms letterlijk, ook nog een graantje mee te pikken van de lading voordat het in handen viel van de officiële instanties of een bergingsmaatschappij. Enig licht In die bijna uitzichtloze positie waarin gestrande schepen voor de kust zich bevonden kwam enig licht toen in 1824 de Zuid- Hollandse Maatschappij tot redding van drenkelingen werd opgericht. Pas in 1862 kwam er in Burghsluis een ij zeren reddingsboot omdat voordien het haventje bij laag water te ondiep was. Maar ook het nieuwe aangelegde haven tje bleek voor die boot te on diep en daarom werd op de westelijke havendam een bo tenhuis gebouwd van waaruit de boot via een helling te water kon worden gelaten. Het zal geen verbazing wekken dat de eerste schipper Van dei- Klooster heette. Gezien de moed en onverschrokkenheid en hun betrokkenheid bij het water en de scheepvaart was dat bijna een vanzelfsprekend heid. Het is een unicum dat ge durende 83 jaar één familie de schippers leverde voor een red dingsboot maar van 1862 tot 1945 toen de Duitsers de boot vernielden was dat zo in Burghsluis. Vele medailles voor betoonde moed vielen hen ten deel. Opstapper-lichtwachter Cor van der Klooster begon als opstapper-lichtwachter als 16- Cor uan der Klooster met de dagseinlamp waarmee morse seinen naar de schepen werden gegeven. jarige op de toren van Oud dorp. Z'n vader Jacob was opstapper op de toren van Haamstede. Die ging in 1912 als opvarende van het lichtschip Maas naar de monding van de Waterweg en werd in 1917 over geplaatst als lichtwachter op Ouddorp. Naast opstapper, dus invaller als er iemand ziek was of vakantie had, viste Cor mee op de garnalenkotter OD 19 van Hans Sperling. In 1939 in dienst, mobilisatie en zonder een schot te hoeven lossen de mobilisatie. Wel werd hij later tijdens een razia opgepakt en tewerk gesteld in Duitsland. Daarvoor, in 1942, had hij met z'n vader en Hans Troost met toestemming van de bezetter de lichtkoepel van de toren ge haald. Na het transport naar Amster dam „verdween" de koepel ech ter ondergronds om na de oor log weer op te duiken. De koe pel brandt nu nog op de toren van Ameland. Slechter verging het de toren van Ouddorp zelf. Op zaterdag 5 mei 's morgens om vier uur werd de toren door de Duitsers opgeblazen, 4 uren voor de officiële capitulatie. De vrijdagmiddag daarvoor hadden verzetsmensen de be drading van de springlading nog onschadelijk gemaakt maar het mocht niet baten. Vlak na de oorlog, de toren was nog niet herbouwd, verging er een Belgische kotter op de Ooster waar alle tien vissers bij verdronken. Na nog enige jaren op het lichtschip Goeree gedobberd te hebben kwam hij in 1950 voorgoed op de toren van Ouddorp. In 1957 volgde promotie als Hoofd Kustlicht- wacht, tot z'n pensionering in 1978. „Een vuurtoren is een echte obsvatiepost. Je keek de hele Noordzee af, de Ooster, Hinder en Maasvlakte. Daarnaast de zeegaten Grevelingen tot Brui nisse en het Haringvliet tot voorbij Hellevogtsluis. Naast het vroegtijdig waal-schuwen van schepen voor stranding ben je ook de ogen van de red dingsmaatschappij als het toch mis gaat. Je voelt je verant woordelijk voor dat stuk zee. Als een schip dreigde te stran den seinde je met de daglicht lamp in morse de letter U wat zoveel betekent als u stuurt een gevaarlijke koers". Tot 1833 werden er op de kerktoren van Goedereede kolenvuren gestookt als baken voor de scheepvaart, daarna kwam er een koepel op met een Pharoli- nelicht met kous. In augustus 1912 ging die koepel naar de in middels gebouwde achtkantige vuurtoren van Ouddorp. In 1937 werd de toren elektrisch, 4200 Watt oftwel 5,2 miljoen kaarsen want zo werd volgens Van der Klooster vroeger de lichtsterkte ook wel uitge drukt. Vele schepen heeft Cor van der Klooster voor stranding kun nen behoeden. De laatste waar dat niet bij lukte was een Bel gische viskotter die in 1951 op de Ooster strandde. Ondanks verwoede pogingen van Cor van der Klooster met de dag seinlamp knalde de kotter bo ven op de Ooster. Hij seinde di rect schipper W. de Jager van de reddingsboot uit Stellen dam in die de bemanning van boord haalde. Binnen een dag was de houten kotter op de har de plaat tot wrakhout gesla gen. C. H. van der Klooster, een leven lang ten dienste van de scheepvaart. Een telg uit een roemrucht redders- en vuurto rengeslacht dat in één zucht met Dorus Rijkers genoemd mag worden. Maar hij is wel de laatste in de lange rij. Opvol gers ontbreken. SCHOUWEN-DUIVE- LAND - Binnen korte tijd hoopt de redactie van de Nieuwsbode Ex tra te starten met een nieuwe rubriek. Het gaat hierbij om een aan vulling van Dier in Het Vizier. Zij wil de lezers de mogelijkheid bieden vragen te stellen over hun huisdieren. Deze worden dan beantwoord door een praktizerend dierenarts. Deze dierenarts geeft el ke week op een paar vra gen die zijn ingestuurd antwoord. Zodra de re dactie merkt dat de le zers enthousiast reage ren op deze oproep wordt begonnen met de ru briek die wekelijks zal terugkeren. Ook leuke verhaaltjes over een bij zonder huisdier worden met belangstelling tege moet gezien. Het mogen vragen zijn die betrek king hebben op alle (kleine) huisdieren. Wan neer blijkt dat er vragen zijn die veelvuldig voor komen wordt daar die per op ingegaan. Dierenrubriek Vragen en verhaaltjes kunnen worden gericht aan: Redactie Nieuwsbo de Extra, Postbus 1, 4300 AA Zierikzee. Wanneer op de enveloppe staat vermeld 'dierenrubriek' zorgt de redactie dat de vragen bij de dierenarts terecht komen. Voor meer informatie kan men bellen naar 01110- 16551, toestel 226. BROUWERSHAVEN - Op za terdag 25 januari aanstaande houdt het woonzorgcentrum Poortershof open huis. Belang stellenden zijn tussen 10.00 en 16.00 uur van harte welkom. Een aantal bewoners van het woonzorgcentrum stelt ter ge legenheid van deze dag hun woning ter bezichtiging open. Op deze wijze kunnen de be zoekers een indruk krijgen van de huisvesting in het centrum. Tevens wordt er door een aan tal bewoners rondleidingen verzorgd. Het centrum is gele gen aan de Poortdijkstraat 2 te Brouwershaven. Advertentie Nu kabeljauwfilet halen Zie pagina 00 Advertentie SKI-BOXEN SNEEUWKETTINGEN TE HUUR Nieuwstraat 3 Middelharnis Advertentie Advertentie foto mmt ■M KLAARÏW UÜRI WM H winkelt! TM fotografie video foto's in uur klaar ZIERIKZEE - DAM 5 - TELEFOON 01110-12796 Blijf op de hoogte van al het nieuws op Schouwen- Duiveland, met de Zierikzeesche Nieuwsbode. JA, ik wil een kwartaalabonnement f 47,50 kwartaalabonnement met autom. afschr. f 45,— jaarabonnement f 179,— jaarabonnement met autom. afschr. f 169,— en ontvang de Zierikzeesche Nieuwsbode de eerste twee weken gratis. Ik betaal nog niet, maar wacht eerst uw bericht af. naam Dhr/mevr. adres postcode: plaats: telefoon handtekening: Bij automatische afschrijving uw bank-/gironummer vermelden: 2S Zend de bon in open envelop zonder postzegel naar Zierikzeesche Nieuwsbode abonnementenadministratie. tO Antwoordnummer 12, 4300 VB Zierikzee.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1992 | | pagina 1