J. D. Aalbregtse neemt afscheid
als filiaalhouder Esselink BV
boussac
EEN GOED BEGIN
IS HET HALVE WERK!
P'tMi
Laatste telg uit een roemrijk
redders- en vuurtorengeslacht
r
ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
4
4
BOS
VISHANDEL
Garclisettey
deur/oo
Zesenveertig jaar bij hetzelfde bedrijf
Mijmeringen langs de waterkant
Oproep aan
de lezers
Poortershof
01870-86144
'n Knap staaltje
van opruimen!!
HHi f°toerat
FOTO VERSCHOORE
dé krant van schouwen - duiveland!
NIEUWSBODE EXTRA
WOENSDAG 22 JANUARI 1992
GRATIS HUIS AAN HUIS BLAD EDITIE SCHOUWEN DUIVELAND
VITRAGE VRAAGT DE AANDACHT
DECORATION
DECORATION
T.
ZIERIKZEE - Vanavond, woensdag 22 januari, is het zover. Dan neemt J. D. Aalbregtse voorgoed afscheid
van de werkkring waar hij in totaal zesenveertig jaar heeft volgemaakt. Hoewel hij al sinds 1 januari niet
meer op het kantoor in Zierikzee te vinden is, vindt vanavond de afscheidsreceptie plaats in Mondragon.
Begonnen als jongste bediende bij het bedrijf Van Dijk en Co en sinds 1982, bij overname van het bedrijf
aan het Groeneweegje door Esselink Bouwmaterialen BV, filiaalhouder in Zierikzee. De nieuw verworven
vrije tijd wordt nu nog met een beetje terughoudendheid bekeken, maar er wordt al hard gezocht naar hob
by's om die tijd te gaan vullen.
De lange carrière van Aalbregt
se werd gestart op 6 november
1945. Hij begon toen bij de ou
de D. J. Lukas, filiaalhouder
van Van Dijk en Co aan de
Scheepstimmerdijk te Zierik
zee. Het bedrijf verhuisde in
1978 naar het Groeneweegje.
Het werk bestond uit het rege
len van de administratie en de
verzorging van de verkoop van
materiaal als stenen, dakpan
nen, rioleringsmateriaal,
plaatmateriaal en afbouwma-
teriaal als sanitair en wand- en
vloertegels. Opdrachten kwa
men op het bureau binnen en
de jonge Aalbregtse zorgde
voor de verzending van de ge
vraagde goederen. Doordat hij
zijn papieren als boekhouder
had weten te behalen een om
geving waar de jongste bedien
de zich prima in thuisvoelde.
Aalbregtse begon bij Van Dijk
en Co in een tijd dat het bedrijf
net goed liep. Vlak na de oor
log werden veel van de door de
bombardementen vernietigde
bouwwerken, onder meer in
Bruinisse, weer opgebouwd,
wat natuurlijk het nodige ma
teriaal vroeg. Enkele jaren la
ter maakte het bedrijf weder
om een dergelijke soort piek
mee toen na de Watersnood
ramp veel van de-boerderijen
in de polders van Schouwen-
Duiveland door waterschade of
geheel opnieuw gebouwd
moesten worden, of gedeelte
lijk moesten worden her
bouwd.
Welk materiaal
Doordat Aalbregtse vanaf dat
moment heel actief bezig is ge
weest bij Van Dijk en Co kent
hij bijna alle huizen op Schou-
wen-Duiveland die na de ramp
zijn gebouwd. En niet alleen
kent hij ze, hij
vertellen welk
kan ook precies
materiaal des
tijds voor de bouw werd ge
bruikt. Van de stenen tot aan
de dakpannen. ,,Je hebt het
destijds zelf verzorgd, dus zie
je het weer voor je als mensen
over een bepaald huis praten of
iets erover vragen. Dat komt
natuurlijk ook wel eens goed
van pas", aldus Aalbregtse.
,,Als mensen een stuk aan een
oude boerderij of aan een oud
huis willen bouwen is het na
tuurlijk het mooist om dat in
dezelfde steen te doen, in de
zelfde stijl. Als je dan weet van
welke fabriek de stenen en het
overige materiaal destijds van
daan kwamen kun je proberen
dat. materiaal terug te vinden".
Zijn vrouw stelt lachend voor
dat haar man wel mee zou kun
nen doen aan Wedden Dat, van
Jos Brink.
J. D. Aalbregtse, hier voor het laatst in zijn vertrouwde kantoor van Esselink Bouwmaterialen in Zierikzee. (Foto: Marijke Fol-
kertsma).
,,Ik zou denk ik 95 procent van
de stenen en pannen herken
nen. Maar als ik kijk naar een
man die door het eten van post
zegels weet waar ze vandaan
komen, geblinddoekt, zie ik
mezelf dat nog niet doen met
stenen. Daarbij gaat het zuiver
om het zien van de stenen; naar
de kleur, de gladheid, de hand
vorm, het herkennen van de di
verse fabrieken. En bij dak
pannen om het model en de
kleur", aldus J. D. Aalbregtse.
Dat de liefde voor het vak bij
de jubilaris inderdaad heel
diep zit blijkt wanneer hij ver
telt: ,,We waren vorige week bij
Kanters in Moerdijk, die open
den daar een nieuw pand. En
ik wist precies wat voor mate
riaal voor de binnenbouw was
gebruikt. In de loop van de ja
ren doe je dat bijna automa
tisch. Het is het eerste wat ik
doe als ik ergens ben. Maar ja,
dat brengt het vak met zich
mee, denk ik"..
Enorme inzet
Met het vertrek van Aalbregtse
gaat er dus niet alleen een van
de langst medewerkenden van
het bedrijf weg, maar ook een
enorme bron van informatie en
kennis. Volgens directeur ing.
T. C. van Dieren van Esselink
Middelharnis zal dat wel ge
mist worden aan Aalbregtse.
,,Maar dat niet alleen", aldus
de direkteur. „Aalbregtse heeft
ook altijd een enorme inzet en
werkkracht getoond voor het
bedrijf. Hij heeft nog de ouder
wetse en degelijke instelling,
in de positieve zin van het
woord natuurlijk. Wanneer er
een klant 's avonds nog mate
riaal nodig had dan ging Aal
bregtse altijd nog naar de zaak
om ervoor te zorgen. Hij is heel
erg servicebewust en heeft al
tijd hart voor de zaak gehad en
het maakte hem nooit uit hoe
lang hij moest werken. Dat zul
len we missen met zijn vertrek.
Hij heeft zich voor dit bedrijf
ingezet, alsof het van hem zelf
was", zo vindt Van Dieren. Ook
over de bescheiden man achter
Aalbregtse spreekt de direc
teur lovend.
Maar wat gaat deze 'beschei
den persoon' nu doen? ,,Ik zal
mijn werk vreselijk missen",
zo vertelt Aalbregtse. ,,En ik
vervolg pagina 3
OUDDORP/BURGHSLUIS - Eeuwenlang- is de geschiedenis van het Reddings
wezen en de vuurtorens van Schouwen en Goeree doorspekt geweest met de fa
milienaam Van der Klooster. Moedige, onverschrokken redders waar geen zee
voor te hoog ging, die met gevaar voor eigen leven de stormen trotseerden om
schipbreukelingen op te pikken voor de kust. Die met ware doodsverachting
met kleine bootjes vele honderden drenkelingen wisten te redden. Of die met
scherpe opmerkingsgave vanaf de vuurtorens een stranding wisten te voorko
men. De 78-jarige Cor van der Klooster uit Ouddorp is de laatste uit dat mar
kante geslacht.
Sinds Andries van der Kloos
ter zich vanuit.Sint Annaland
in 1763 in Burghsluis vestigde,
waren hij en z'n nakomelingen
vissers, schippers en zeehon
denjagers. Maar vooral redders
en vuurtorenwachters. Twee
honderd jaar lang hebben de
Van der Kloosters de scheep
vaart bediend bij de Kust
wacht. Eerst met de kolen- en
houtvuren, later met de vuren
die met petroleum en varoline
gestookt werden en tenslotte
met de elektrische verlichting.
,,Je moet goed opschrijven dat
het nu lichtwachters zijn en
geen vuurtorenwachters meer"
vertelt Cor van der Klooster
over die omwenteling in tech
niek. Zelf was hij Hoofdlicht
wachter van de Post Ouddorp,
z'n vader was er lichtwachter,
terwijl z'n opa Andries licht-,
wachter was op de toren van
Haamstede.
Razende branding
Honderden jai-en lang, van ge
neratie op generatie, ten dien
ste van de scheepvaart en ter
redding van schip maar vooral
de opvarende. Want hoe vaak
hadden de kustbewoners van
de twee eilanden niet onmach
tig moeten toekijken naar
gestrande schepen die op de
harde banken voor de kust ka-
potsloegen en waarbij de be
manningen hulpeloos verzwol
gen werden door de razende
branding. Sommige manmoe
dige pogingen met kleine vis-
De acht-kantige lichttoren van Ouddorp die in mei 1945 werd op- sersscheepjes om nooddruftige
geblazen. zeelui te redden lukten, maar
velen verdronken. Vooral het
bankengebied van de Ban-
jaard, de Ooster en de Hinder
vormde vroeger voor de zeil
vaart een dodelijk gevaar.
De verlichting en betonning
lieten nog veel te wensen over
en als tijdens westerstorm een
bark, brik of schoener tussen
de banken verdaagde verging
het vaak met man en muis. Als
er al wel eens bemanningsle
den gered werden met vissers
bootjes zat er altijd wel een
Van der Klooster aan boord.
Het was de normaalste zaak
van de wereld dat na een suc
cesvolle redding van opvaren
den nog enkele reisjes naar een
wrak werden gemaakt om,
soms letterlijk, ook nog een
graantje mee te pikken van de
lading voordat het in handen
viel van de officiële instanties
of een bergingsmaatschappij.
Enig licht
In die bijna uitzichtloze positie
waarin gestrande schepen voor
de kust zich bevonden kwam
enig licht toen in 1824 de Zuid-
Hollandse Maatschappij tot
redding van drenkelingen
werd opgericht. Pas in 1862
kwam er in Burghsluis een ij
zeren reddingsboot omdat
voordien het haventje bij laag
water te ondiep was. Maar ook
het nieuwe aangelegde haven
tje bleek voor die boot te on
diep en daarom werd op de
westelijke havendam een bo
tenhuis gebouwd van waaruit
de boot via een helling te water
kon worden gelaten.
Het zal geen verbazing wekken
dat de eerste schipper Van dei-
Klooster heette. Gezien de
moed en onverschrokkenheid
en hun betrokkenheid bij het
water en de scheepvaart was
dat bijna een vanzelfsprekend
heid. Het is een unicum dat ge
durende 83 jaar één familie de
schippers leverde voor een red
dingsboot maar van 1862 tot
1945 toen de Duitsers de boot
vernielden was dat zo in
Burghsluis. Vele medailles
voor betoonde moed vielen hen
ten deel.
Opstapper-lichtwachter
Cor van der Klooster begon als
opstapper-lichtwachter als 16-
Cor uan der Klooster met de
dagseinlamp waarmee morse
seinen naar de schepen werden
gegeven.
jarige op de toren van Oud
dorp. Z'n vader Jacob was
opstapper op de toren van
Haamstede. Die ging in 1912 als
opvarende van het lichtschip
Maas naar de monding van de
Waterweg en werd in 1917 over
geplaatst als lichtwachter op
Ouddorp. Naast opstapper, dus
invaller als er iemand ziek was
of vakantie had, viste Cor mee
op de garnalenkotter OD 19
van Hans Sperling. In 1939 in
dienst, mobilisatie en zonder
een schot te hoeven lossen de
mobilisatie. Wel werd hij later
tijdens een razia opgepakt en
tewerk gesteld in Duitsland.
Daarvoor, in 1942, had hij met
z'n vader en Hans Troost met
toestemming van de bezetter
de lichtkoepel van de toren ge
haald.
Na het transport naar Amster
dam „verdween" de koepel ech
ter ondergronds om na de oor
log weer op te duiken. De koe
pel brandt nu nog op de toren
van Ameland. Slechter verging
het de toren van Ouddorp zelf.
Op zaterdag 5 mei 's morgens
om vier uur werd de toren door
de Duitsers opgeblazen, 4 uren
voor de officiële capitulatie.
De vrijdagmiddag daarvoor
hadden verzetsmensen de be
drading van de springlading
nog onschadelijk gemaakt
maar het mocht niet baten.
Vlak na de oorlog, de toren was
nog niet herbouwd, verging er
een Belgische kotter op de
Ooster waar alle tien vissers
bij verdronken. Na nog enige
jaren op het lichtschip Goeree
gedobberd te hebben kwam hij
in 1950 voorgoed op de toren
van Ouddorp. In 1957 volgde
promotie als Hoofd Kustlicht-
wacht, tot z'n pensionering in
1978.
„Een vuurtoren is een echte
obsvatiepost. Je keek de hele
Noordzee af, de Ooster, Hinder
en Maasvlakte. Daarnaast de
zeegaten Grevelingen tot Brui
nisse en het Haringvliet tot
voorbij Hellevogtsluis. Naast
het vroegtijdig waal-schuwen
van schepen voor stranding
ben je ook de ogen van de red
dingsmaatschappij als het toch
mis gaat. Je voelt je verant
woordelijk voor dat stuk zee.
Als een schip dreigde te stran
den seinde je met de daglicht
lamp in morse de letter U wat
zoveel betekent als u stuurt een
gevaarlijke koers". Tot 1833
werden er op de kerktoren van
Goedereede kolenvuren
gestookt als baken voor de
scheepvaart, daarna kwam er
een koepel op met een Pharoli-
nelicht met kous. In augustus
1912 ging die koepel naar de in
middels gebouwde achtkantige
vuurtoren van Ouddorp. In
1937 werd de toren elektrisch,
4200 Watt oftwel 5,2 miljoen
kaarsen want zo werd volgens
Van der Klooster vroeger de
lichtsterkte ook wel uitge
drukt.
Vele schepen heeft Cor van der
Klooster voor stranding kun
nen behoeden. De laatste waar
dat niet bij lukte was een Bel
gische viskotter die in 1951 op
de Ooster strandde. Ondanks
verwoede pogingen van Cor
van der Klooster met de dag
seinlamp knalde de kotter bo
ven op de Ooster. Hij seinde di
rect schipper W. de Jager van
de reddingsboot uit Stellen
dam in die de bemanning van
boord haalde. Binnen een dag
was de houten kotter op de har
de plaat tot wrakhout gesla
gen. C. H. van der Klooster, een
leven lang ten dienste van de
scheepvaart. Een telg uit een
roemrucht redders- en vuurto
rengeslacht dat in één zucht
met Dorus Rijkers genoemd
mag worden. Maar hij is wel de
laatste in de lange rij. Opvol
gers ontbreken.
SCHOUWEN-DUIVE-
LAND - Binnen korte
tijd hoopt de redactie
van de Nieuwsbode Ex
tra te starten met een
nieuwe rubriek. Het
gaat hierbij om een aan
vulling van Dier in Het
Vizier. Zij wil de lezers
de mogelijkheid bieden
vragen te stellen over
hun huisdieren. Deze
worden dan beantwoord
door een praktizerend
dierenarts.
Deze dierenarts geeft el
ke week op een paar vra
gen die zijn ingestuurd
antwoord. Zodra de re
dactie merkt dat de le
zers enthousiast reage
ren op deze oproep wordt
begonnen met de ru
briek die wekelijks zal
terugkeren. Ook leuke
verhaaltjes over een bij
zonder huisdier worden
met belangstelling tege
moet gezien. Het mogen
vragen zijn die betrek
king hebben op alle
(kleine) huisdieren. Wan
neer blijkt dat er vragen
zijn die veelvuldig voor
komen wordt daar die
per op ingegaan.
Dierenrubriek
Vragen en verhaaltjes
kunnen worden gericht
aan: Redactie Nieuwsbo
de Extra, Postbus 1, 4300
AA Zierikzee. Wanneer
op de enveloppe staat
vermeld 'dierenrubriek'
zorgt de redactie dat de
vragen bij de dierenarts
terecht komen. Voor
meer informatie kan
men bellen naar 01110-
16551, toestel 226.
BROUWERSHAVEN - Op za
terdag 25 januari aanstaande
houdt het woonzorgcentrum
Poortershof open huis. Belang
stellenden zijn tussen 10.00 en
16.00 uur van harte welkom.
Een aantal bewoners van het
woonzorgcentrum stelt ter ge
legenheid van deze dag hun
woning ter bezichtiging open.
Op deze wijze kunnen de be
zoekers een indruk krijgen van
de huisvesting in het centrum.
Tevens wordt er door een aan
tal bewoners rondleidingen
verzorgd. Het centrum is gele
gen aan de Poortdijkstraat 2 te
Brouwershaven.
Advertentie
Nu
kabeljauwfilet
halen
Zie pagina 00
Advertentie
SKI-BOXEN
SNEEUWKETTINGEN
TE HUUR
Nieuwstraat 3
Middelharnis
Advertentie
Advertentie
foto mmt
■M KLAARÏW
UÜRI WM
H winkelt!
TM
fotografie video
foto's in uur klaar
ZIERIKZEE - DAM 5 - TELEFOON 01110-12796
Blijf op de hoogte van al het nieuws op Schouwen-
Duiveland, met de Zierikzeesche Nieuwsbode.
JA, ik wil een
kwartaalabonnement f 47,50
kwartaalabonnement met autom. afschr. f 45,—
jaarabonnement f 179,—
jaarabonnement met autom. afschr. f 169,—
en ontvang de Zierikzeesche Nieuwsbode de eerste twee
weken gratis.
Ik betaal nog niet, maar wacht eerst uw bericht af.
naam Dhr/mevr.
adres
postcode: plaats:
telefoon handtekening:
Bij automatische afschrijving uw
bank-/gironummer vermelden:
2S Zend de bon in open envelop zonder postzegel naar
Zierikzeesche Nieuwsbode abonnementenadministratie.
tO Antwoordnummer 12, 4300 VB Zierikzee.