'Ze kunnen die wateroverlast wel voorkomen maar ze doen het niet' 'Ze moeten niet zo lang wachten om die schuiven dicht te doen' CENTRALE VERWARMING DEURLOO BV. Politie zoekt contact met betrokkene bij aanrijding Nieuwerkerk Aanrijding Oosterland Noordwesterstorm laat zijn sporen wederom na Advertentie INSTALLATIEBEDRIJF SCHUDDEBEURS -TEL. pm0--16255 NIEUWERKERK - De politie zoekt contact met een man die op zondag 25 februari met zijn auto was betrok ken bij een aanrijding op de Kapelle- weg te Nieuwerkerk. Het ongeluk gebeurde op zondag 25 februari om 15.30 uur. De man, reed met zijn auto per ongeluk over de voet van een kind. Het dochtertje van mevrouw De W. uit Nieuwerkerk. Na de aanrijding ging de man mee in de woning van de familie De W. om mo gelijke schade te bespreken. Omdat het allemaal met een sisser afgelopen leek te zijn vertrok hij weer zonder zijn naam bekend te hebben ge maakt. Maar achteraf is gebleken dat de voet van het meisje is gebroken. In verband met de verzekering wordt aan de bestuurder, die in een blauwe Peugeot reed, verzocht zich alsnog te melden bij de politie. Telefoon 01110- 14055. OOSTERLAND - Op de kruising Groenendaal/Burgemeester Van der Havestraat te Oosterland kwamen woensdag twee auto's in botsing. Het ongeluk gebeurde om ongeveer 14.05 uur. Een landrover bestuurd door D. van B. uit Renesse naderde het kruispunt vanuit de Burgemees ter Van der Havestraat en een perso nenauto bestuurd door mevrouw A. C. S. uit Oosterland vanuit het Groe- nendaal. Bij het nemen van de bocht kon A. C. S. de Landrover niet meer ontwijken omdat die niet voldoende links zou hebben gehouden. Beide voertuigen werden bij de aanrijding beschadigd, niemand werd gewond. Onrust en boosheid vanwege sluitingsbeleid Stormvloedkering BRUINISSE - „Nu hebben ze door die Stormvloedkering' het middel in handen om wat te doen aan de wateroverlast en nu gebruiken ze het niet. Dat begrijp ik niet. Die paar kubieke meter water minder in de Oosterschelde zijn heus niet slecht voor het mi lieu. Als ik hoor en lees hoe ze praten over het waterpeil waarop de kering moet wor den gesloten denk ik: Ze zullen wel net zo lang doorgaan tot we vandaag of morgen met zo'n 80 man het Topshuis bezetten om zelf die knop in te drukken waardoor de schui ven gaan zakken". H. Padmos uit Bruinisse is samen met zijn broer eigenaar van de machinefabriek Padmos. Een familiebedrijf dal sinds 1930 aan de Bruse haven is ge vestigd. Sinds de jaren zestig loopt het havenplateau, de werkvloer van het bedrijf, on- dep water wanneer het waterpeil in de Oosterschelde stijgt tot boven 2,80 meter plus NAP. De Stormvloedkering wordt pas bij 3,00 meter plus NAP gesloten. De gebroeders Padmos: ,,Paar kubieke meter water minder heus niet slecht voor het milieu". (Foto: Joop van Houdt). Het is dit jaar (in het twee maanden oude 1990) al zeven keer gebeurd dat Padmos zijn werknemers naar huis moest sturen omdat een 'overstro ming' het werken onmogelijk maak te. „Tegenwoordig doe ik bij de ge meente Bruinisse steeds mededeling van wat het mij heeft gekost. Ik heb 25 mensen in diénst die mij ongeveer 70 gulden per uur kosten. Dus reken maar waar dat op uit komt als ik die een dag naar huis moet sturen". Waterkering Boven het havenplateau ligt het fa brieksgebouw waar de machines en onderdelen van machines worden ge maakt die op het havenplateau met behulp van heftrucks in boten wor den gebouwd. „Om te voorkomen dat het water ook op de fabrieksvloer loopt hebben we om het fabrieksge bouw een waterkering gemaakt. Die moet in stelling worden gebracht, be waakt en weer worden afgebroken. Dat kost extra werkuren voor het personeel". Padmos is er inmiddels van over tuigd dat het een vergissing was toen het bedrijf in de jaren zestig vanaf de dijk bij de Bruse haven verhuisde naar de buitenkant van de haven. ,,Dat gebeurde omdat de haven van Bruinisse werd aangepast en ver bouwd. Mijn vader en broer die naar het gemeentehuis gingen om inlich tingen, kregen te horen dat de (nieu we) vloer van het havenplateau op een niveau van 3,20 meter plus NAP zou komen. Daarom hebben we ons bedrijf daar gevestigd. Hadden we het maar nooit gedaan". Padmos zegt dat omdat zijn hoop op verbetering door de aanleg van het Deltaplan ook de grond is ingeboord. Eerst hadden we goede moed. We dachten even geduld hebben want het Deltaplan wordt in fases uitgevoerd. Als de Stormvloedkering klaar is wordt vanzelf de waterstand wat la ger. Maar het blijkt toch anders te 4. zijn". Verrast Na een periode waarin in de Oos terschelde geen extra hoge waterstan den voorkwamen, werd Padmos de afgelopen maanden keer op keer 'ver rast' door overstromingen. „Verrast, ja. Want het blijkt bij de overheid nog steeds niet mogelijk om ons even te waarschuwen wanneer er een hoge waterstand op komst is. Dat moeten we zelf maar proberen in te schatten met natte vingerwerk. Terwijl ze bij Rijkswaterstaat tot op de centimeter nauwkeurig kunnen zien wat er gaat gebeuren. Ik krijg de indruk dat. het technisch heel goed mogelijk zou zijn ons tijdig te waarschuwen als het ha venplateau gaat overstromen, maar dat men niet wil. Ze leggen wel de verantwoording op onze nek, maar ze weigeren mee te denken". Met die verantwoording bedoelt Padmos de verplichting die zijn be drijf heeft om er voor te zorgen dat geen schadelijke stoffen vanaf hpt havenplateau in het Oosterschelde- water terecht komen. ,,Als dat pla teau overstroomt is het toch niet te voorkomen dat gemorste olie en an dere afvalstoffen mee spoelen met het water". Padmos wijst er op dat de overheid op dit gebied ook de hand in eigen boezem moet steken. ,,In verband met de sanering van de havenbodem staat nu op het havenplateau een tij delijk rioleringstelsel. Toen het Oosterscheldewater van de week weer over de kade spoelde bleek de riooltank daartegen niet bestand te zijn en liep over. Nu is het wel geen supertanker. Maar er liep toch zo'n drie kubieke meter olie het water in. Dan vind ik dat de gemeente zijn werk beter moet doen door bij het plaatsen van zo'n riooltank rekening te houden met de mogelijkheid van overstroming van het havenplateau. Of dat ze de kering eerder moeten sluiten natuurlijk". Noodzakelijk Dat laatste is volgens Padmos zon der meer noodzakelijk. ,,Wij hadden wel gedacht dat de overheid zoveel verstand zou hebben dat ze ervoor zou zorgen dat dit soort toestanden tot het verleden zou behoren na de in gebruikname van de Stormvloedke ring. Ze hebben mij nog steeds niet duidelijk kunnen maken wat het na deel is van een lager sluitingspeil. In de afgelopen drie jaar kwamen maar af en toe hoge waterstanden voor. Ik heb niemand van die milieumensen horen uitleggen dat het milieu schade opliep door die betrekkelijk lage wa terstanden. Ik vraag mij ook af of het milieu er erg door wordt benadeeld". Dat laatste is volgens Padmos wel het geval als het Oosterscheldewater dat het havenplateau overstroomt de olie en het andere afval dat zich daar bevindt steeds meeneemt. ,,Er wordt gewoon te veel geluld terwijl men niet weet waar men eigenlijk mee be zig is". Het zit Padmos dwars dat er bij Rijkswaterstaat zo weinig begrip is voor de problemen waarmee hij en nog vier andere bedrijven die aan de buitenzijde van de Bruse haven zijn gevestigd kampen. „Als ze de kering zouden sluiten wanneer het water op het niveau komt van het havenpla teau zouden ze een boel overlast en vervuiling voorkomen". Onrust en angst vanwege sluitingsbeleid Stormvloedkering NIEUWERKERK - „Als we op televisie zien hoe ze erover staan te praten wanneer de schuiven in de Stormvloedkering dicht gaan. Dan denken we: moet dat nu pas bij een waterstand van drie meter. Dat ding is toch in de eerste plaats gemaakt voor de veiligheid. Laten ze hem dan ook wat eerder dichtdoen. Dat zou voor de meeste oudere mensen toch een hele geruststelling zijn". Het echtpaar P. Quist en A. E. Quist-van Dienst uit Nieuwerkerk is 70 en 62 jaar oud. De afgelopen weken hebben zij heel wat onrustige dagen en slapeloze nachten gehad. Dagen en nachten waarin de herinnerin gen aan de watersnoodramp van 1953 weer boven kwamen. „Wind vinden wij ver schrikkelijk. Er zit dan een onrust in je lichaam doordat je altijd het idee houdt dat het weer kan gebeuren. Het water is zo machtig". Uit bed in het water De achterzijde van het gemeentehuis in Nieuwerkerk tijdens de dagen van de ramp. Kering voor vierde heer gesloten ZIERIKZEE - In de nacht van woensdag op donderdag is weer een korte maar hevige noordwester- storm over ons land getrokken. Voor al in het zuiden en zuidwesten liet hij zijn sporen na in de vorm van kapot te ramen en daken en omgevallen bo men. De storm hield vooral huis tus sen twaalf uur en een uur of drie in de ochtend. De Zeeuwse dijken wer den korte tijd gebeukt door een wind van 11 Beaufort en opnieuw was eni ge tijd dijkbewaking nodig. De Stormvloedkering in de Oosterschel de ging om half twee voor de vierde keer in deze stormweek dicht. Uiteindelijk werd rond vier uur bij de Stormvloedkering een waterhoog te gemeten van 3,35 meter boven NAP. In Vlissingen was het hoogste punt iets later 3,63 meter boven NAP. Daarmee bleef de stand onder de ver wachte vier »meter. Het tij was vol gens woordvoerders van de Dienst Deltakust Rijkswaterstaat en de Stormvloedwaarschuwingsdienst in Den Haag deze nacht ook eerder dan verwacht gekenterd. De dijkbewa king werd daarna opgeheven. Talloze bomen in Zeeland (in Wes- terschouwen is de brandweer tot 03.00 uur in de weer geweest), Noord- Brabant, het zuiden van Zuid- Holland, Limburg en ook Nijmegen sneuvelden. Alle rijkspolitiekorpsen daar meldden stormschade. In de Rotterdamse haven sloegen schepen van hun trossen en gingen kranen aan de wandel. Het door de janua- ristorm al zwaar gehavende dak van het Sparfastadion moest opnieuw een veer laten. Op de rijkswegen waren door bui en, gladheid en windstoten wat onge vallen zonder ernstige gevolgen. Er waren ongeveer twintig auto's bij be trokken volgens de Algemene Ver keersdienst. In Limburg moest de weg Weert-Nederweert-Meijdel wor den afgesloten omdat er twintig tot dertig bomen overheen lagen. In de vroege ochtend was die weg nog niet vrij. Op de rijkswegen waren verder geen blokkades. Wel waren er weer wat vrachtwa gens de dupe van het weer. Woensdag avond laat zorgden twee vrachtwa gens die gebotst waren op Rijksweg 20 bij Moordrecht voor problemen. Om vijf uur 's morgens lag een vrachtwagen op zijn kant in de berm van de rijksweg van Utrecht naar Amsterdam, ter hoogte van Breuke- len. De Algemene Verkeersdienst in Driebergen waarschuwde 's morgens voor zware windstoten en gladheid. De rijkspolitiekorpsen meldden vooral in het noorden in het begin van de ochtendspits enkele aanrij- dinkjes door gladheid. De wind zat tegen zeven uur in de west/noord- west hoek en de windkracht was 8 Beaufort aan de kust in het zuid westen en 9 in de rest van het land. Hij zou nog verder afnemen volgens het KNMI, maar in de loop van de middag kan weer op meer wind wor den gerekend. i Het echtpaar Quist is van mening dat Rijkswaterstaat, bij de beslissing over het waterpeil waarbij de kering dicht gaat, te weinig rekening houdt met de gevoelens van ouderen. Wij zijn er van overtuigd dat die angst voor wind en water er nog steeds in zit bij het grootste gedeelte van de mensen die de ramp hebben meege maakt. „Wij weten zeker dat 90 pro cent van de oude mensen veel liever had gehad dat ze die Oosterschelde- dam gewoon dicht hadden gemaakt in plaats van de aanleg van die pijler- dam. Dat stukje Oosterschelde kan het milieu ook niet meer redden. En nu moeten ze ik weet niet hoe lang er over nadenken voor ze de schuiven in de pijlerdam dichtdoen. Dat is wel heel erg als het zulk weer is. Hij is er toch voor gemaakt. Dan moeten ze hem toch dicht doen. Wat geeft het dat het water een poos een halve me ter lager is. Wij hebben toch genoeg meegemaakt in 1953". Glashelder Gebeurtenissen die het echtpaar Quist nog glasheldèr voor de geest staan. Onder de ongeveer 290 doden die in Nieuwerkerk als gevolg van de watersnoodramp waren te betreuren bevond zich ook een aantal familiele- i den van het echtpaar. „Ooms, tantes, neven en nichten. Maar je kreeg in dertijd een schok door iedere naam waarvan je hoorde dat hij of zij omge komen was. Want vroeger kende ie dereen in het dorp elkaar en leefde met elkaar mee". Zelf bracht het echtpaar Quist het er levend af omdat het huisje waarin zij nu al 45 jaar wonen aan de Hoge Kerkstraat staat. Een van de hoogst gelegen gedeeltes in het midden van het dorp. Op 1 februari 1953 was het echtpaar ongeveer 30 jaar en had een dochtertje van vier jaar. „Het was verschrikkelijk weer, maar niet zo erg als we nu de afgelopen tijd heb ben gehad hoor. We lagen gewoon te slapen. Dat lukte toen nog, want je was jong en wist niet wat er zou ko men hè". Zelfs door het luiden van de kerk klok midden in de nacht sliep het echtpaar heen. „We werden een poos later wakker doordat we allemaal mensen hoorden lopen buiten". Tben ze van de overstroming hoorden ging meneer Quist op weg om de ouders van zijn vrouw te halen. „Die woon den in een huisje langs de provinciale weg. Daar waar de stoplichten bij Nieuwerkerk staan". Zover kwam hij niet. „Halverwege hoorde en zag ik het water met donderend geweld als een vloedgolf aankomen. Ik moest te rug". In het huis van het echtpaar Quist kwam het water tot een hoogte van ongeveer 1,60 meter. „Maar mijn ou ders stapten vanuit hun bed zo in het water dat tot op de bovenverdieping van hun huis was gestegen", aldus mevrouw Quist. Met behulp van een vlot, dat werd gemaakt van balken- hout van timmerman Tieleman, slaagde haar echtgenoot er in het oudere echtpaar en hun zoon via een gat in het dak uit hun huis te halen en over te brengen naar de Hoge Kerk straat. „We gingen met zijn allen op zolder bij onze buren hiernaast die een ho ger huis hadden. Daar zaten we met zo'n 70 mensen. Heel veel mensen kwamen naar de Hoge Kerkstraat om hier wat veiligheid te zoeken. De meeste huizen in de lager gelegen ge bieden waaiden om als lucifersdoos jes". Via kleine bootjes werden de mensen later overgebracht naar een kotter uit IJmuiden die buiten bij 'het gat van Ouwerkerk' lag om hen te evacueren. Mevrouw Quist verbleef een poosje bij een arts in IJmuiden, maar me neer Quist was na een week alweer terug op Schouwen-Duiveland om te helpen met het verstevigen van de poldertussendijk het Beiersdijkje. „Daarmee konden we voorkomen dat het water zou overlopen naar Drei- schor en Schuddebeurs". Later werk te Quist ook mee aan het herstel van andere dijken. Niet aanzien „Ik ben ook een paar keer door de politie gevraagd om lijken van over leden mensen te identificeren. Maar dat heb ik maar een keer gedaan. Ik kon het gewoon niet aanzien". Toen het echtpaar een tijdelijke barak wo ning kreeg toegewezen bij de Beiers- dijk kon mevrouw Quist zich vanuit haar evacuatie-adres weer bij haar man voegen. „Ik ben nog nooit zo blij geweest. Dat was een echt feest. Dat je elkaar weer zag. Al die mensen van Ouwerkerk en Nieuwerkerk. Er werd onderling veel gepraat over de dingen die waren gebeurd". Nadat het gat bij Ouwerkerk, waar de zee door de dijk heen brak, was gedicht kon het echtpaar Quist weer naar het eigen huis in Nieuwerkerk terugkeren. „Dat was verschrikke lijk, alles zat dik onder de modder en stonk. Ik wilde niet meer terug. Maar we hadden nog geluk, want er waren genoeg mensen wiens huis er helemaal niet meer stond". In die tiid waren groepen jonge mensen uit landen als Canada, Zweden, Noorwe gen actief om te helpen met het weg scheppen van de modder. Na de herstelwerkzaamheden leef de het echtpaar jarenlang met het angstige idee dat opnieuw een wa tersnoodramp kon plaatsvinden. „Het water is zo machtig. Als dat echt wil is er niets tegen te doen. We hebben nu wel een Stormvloedke ring. Maar de schuiven die daarin zit ten kunnen ook weigeren. Of het wa ter kan doorbreken naast die kering. Over de duinen. Wij zijn piet de eni gen die er zo over denken. We kennen mensen die de afgelopen weken ver schillende keren de hele nacht heb ben opgezeten. Het is niet zo dat we direkt denken dat de dijk zal door breken. Maar toch zou er iets mis kunnèn gaan waardoor weer een wa tersnoodramp zou kunnen gebeuren".

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1990 | | pagina 4