Marco van Oeveren neemt
aanvoerdersband over van
'good-old' Kees Verkaart
Sjaak Vermeulen; hét brein
achter achtste editie van
toeristentafeltennisfestijn
7
Cijsouw
acteert sterk
in Domburg
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Maandag 24 juli 1989 Nr. 24579
Helemaal bezeten van de organisatorische facetten
ZIERIKZEE - Het eerste elftal van voetbalvereniging Zierikzee kent voor het ko
mende seizoen twee belangrijke nieuwe bezettingen. In de eerste plaats, zoals inmid
dels wordt verwacht bekend te zijn, heeft men een andere trainer aangetrokken in de
persoon van de alom bekende Jack Schipper, die reeds drie jaar voor de periode 'Hans
van der Wekke' de training van de beste elf in handen had. Tevens heeft aanvoerder
Kees Verkaart zijn band beschikbaar gesteld en deze de laatste competitiewedstrijd,
tegen Sluiskil, overgedaan aan zijn - logische - opvolger middenvelder Marco van Oeve-
De 'benoeming' tot aanvoerder van
het eerste elftal kwam Marco van Oe
veren niet helemaal onverwacht.
„Kees is langzaam aan het afbouwen,
en ik zie het eigenlijk al zo'n drie jaar
aankomen, zodoende groei je er min
of meer vanzelf naar toe", aldus de
vierentwintigjarige Van Oeveren.
Omdat de nieuwe aanvoerder al jaren
bij de zogenaamde vaste kern van het
Zierikzeese elftal behoort was het ei
genlijk vanzelfsprekend dat hij op
een gegeven moment het roer zou
overnemen van good-old Kees Ver
kaart.
Broer
Voor de broer van Ronald van Oeve
ren, die dit jaar de stap naar het be
taalde voetbal heeft gewaagd, RBC,
is het komende voetbalseizoen al
weer zijn zevende bij de W Zierik
zee. Gekneed en gevormd is hij des
tijds bij ZSC in Scharendijke, alwaar
hij momenteel ook nog steeds woon
achtig is. „Het was destijds wel aan
passen bij Zierikzee. Maar omdat ik
totaal geen problemen heb met het
aanpassen behoorde ik al vrij snel tot
de vaste kern", vertelt Marco van Oe
veren, in het dagelijks leven be
drijfsleider bij boekhandel De Vries
in Zierikzee.
„Het zal heel moeilijk worden om
Kees te vervangen. Want hij is na
tuurlijk een goede routinier én een
echte gangmaker, zoals bijvoorbeeld
in de bus begint hij altijd te zingen of
zo. Dat zal voor mij wat moeilijker
wezen. Maar Kees blijft in ieder ge
val nog één jaar dus...". En dan over
deze Verkaart als aanvoerder: „Kees
is nu geloof ik tien jaar aanvoerder
geweest en heeft dus een heleboel er
varing. Maar toch vond ik hem te in
dividueel ingesteld en gaf hij niet al
tijd even goed aanwijzingen aan zijn
medespelers. Maar dat is nu eenmaal
ook het spel van Kees, hij is niet voor
niets topscorer van het elftal".
Het aanvoerderschap is Marco van
Oeveren niet helemaal vreemd. In
zijn ZSC-tijd was hij meerdere jaren
aanvoerder. Hij is er dan ook van
overtuigd dat hij de juiste kwalitei
ten bezit om deze belangrijke band
om de arm te dragen. „Als aanvoer
der moet je niet alleen die band dra
gen, maar ook kunnen organiseren,
een voortrekkersfunctie en inzicht
hebben, en wat ik ook zeer belangrijk
vind, je moet een constante speler
zijn".
Ideaal
Van Oeveren's positie als mid-mid
is naar zijn zeggen een ideale plaats
voor een aanvoerder. Je kunt hier al
les goed overzien en min of meer over
al assisteren en bijspringen. Hoewel
Marco komend seizoen pas officieel
de 'titel' aanvoerder krijgt opge
speld, voelt hij zich al enkele jaren
mede-verantwoordelijk voor het wel
en wee van het Zierikzèese elftal.
Van Oeveren: „Nu als aanvoerder
moet je natuurlijk je mond open
doen en aanwijzingen geven. Maar
toen bijvoorbeeld Martin de Jonge
pas opgesteld stond als rechtsback
en het daar nog niet zo goed deed,
was ik met mijn gedachten steeds bij
die rechtse kant en voetbalde dan
ook met opzet een beetje meer naar
rechts. Dat hoefde Kees niet te ver
tellen. En bijvoorbeeld ook vorig
jaar toen we niet zoveel kracht in de
voorhoede hadden verlegde ik mijn
spel meer naar voren, daardoor kre
gen we soms weer wel problemen in
de verdediging, Omdat ik nu eenmaal
een verdedigende middenvelder
ben".
Als Marco van Oeveren de trainers
Jack Schipper en Hans van der Wek
ke moest vergelijken weet hij direct
enkele grote verschillen tussen beide
oefenmeesters aan te geven. „Schip
per is echt een clubmens en socialer
en vriendelijker in de omgang dan
Van der Wekke. Hans die ging bij
voorbeeld nooit bij de A's kijken, en
dat doet Jack wel, en naar mijn idee
is dat toch ook belangrijk omdat
daar het materiaal voor het eerste elf
tal in principe toch vandaan moet ko
men".
Aanvallend
Marco van Oeveren kan deze verge
lijking maken omdat hij reeds twee
jaar training heeft gehad van Jack
Schipper. Qua tactiek zijn beide voor
noemde oefenmeesters hetzelfde in
gesteld; aanvallend. Dat is ook het
spelletje dat de nieuwe aanvoerder
het liefste speelt. Vorig seizoen was
VV Zierikzee weinig fortuinlijk om
dat het met name in die voorhoede
ontbrak aan de juiste stootkracht. Zo
moest men het geruime tijd stellen
zonder Rini Stoutjesdijk en was bij
voorbeeld Theo Wittenberg regelma
tig geblesseerd.
Marco van Oeveren (24) neemt de aanvoerdersband over van Kees Verkaart. ,,Ik zie het eigenlijk al zo'n drie jaar aan
komen".
Marco van Oeveren is voor het sei
zoen 1989/90 in ieder geval optimis
tisch gestemd. „Vorig jaar ging het
tot de winterstop erg slecht, maar na
de stop ging het steeds beter en ik
verwacht dat dit zich in het nieuwe
seizoen gewoon voortzet. Een kam
pioenschap is misschien te hoog ge
grepen maar we moeten toch mini
maal mee kunnen komen in de top
drie. Vooropgesteld dat we weer niet
die problemen krijgen met allerlei
blessures en zo".
Op de vraag welke andere twee
ploegen er dan ook in die top drie
meestrijden noemt Marco van Oeve
ren het elftal van RKDVC en WVO,
maar ook VOAB vindt hij een goede
ploeg. Hoewel hij WVO (gedegra
deerd uit de eerste klasse) niet kent
verwacht hij toch dat dit een goede
ploeg is omdat zij juist uit die eerste
klasse komen. „Maar als al de kop
pen maar in dezelfde richting wijzen
komen we er wel, mits we natuurlijk
blessurevrij blijven".
Met zijn eigen 'functie' denkt Mar
co van Oeveren weinig problemen te
krijgen. „We hebben nu een hele fijne
groep, met allemaal jongens die
graag willen. Hoewel, als ik heel eer
lijk ben, het niet altijd even makke
lijk zal worden voor mij als aanvoer
der. Daarmee bedoel ik de mentali
teitsverandering die in de maat
schappij maar ook op het veld merk
baar is. Als je wat zegt wordt dit niet
altijd opgevolgd omdat ze dan den
ken dat ze het zelf beter weten. Ik
denk dat ik het daarmee het moei
lijkste krijg".
Op de vraag hoe hij de VV Zierik
zee vindt als vereniging moet Marco
van Oeveren lang nadenken. Uitein
delijk: „Het kan beter, het is niet al
lemaal even goed geregeld. Vooral
het jeugdplan kan naar mijn idee be
ter, maar ook de begeleiding. Er
wordt altijd in de regio tegen Zierik
zee opgekeken en daarom heben we
ook de status van een goede ploeg.
Maar als ik heel eerlijk ben snap ik
wel waar dit aan ligt, want om een
goed jeugdplan uit te voeren heb je
voldoende mensen nodig en daar be
gint het probleem denk ik. Verder
heeft Zierikzee ook vele goede din
gen zoals bijvoorbeeld het aantrek
ken van een goede sponsor als Louis
Goedbloed".
Marco van Oeveren heeft indertijd
een beslissing moeten nemen waar
hij nu vrede mee kan hebben. Want
net zoals zijn broer Ronald was ook
Marco in de gelegenheid om een car
rière in de voetballerij te veroveren.
Na lang wikken en wegen heeft hij
toch gekozen voor een loopbaan als
boekhandelaar. „Ik ben blij dat ik
het zo gedaan heb, nu kan ik gewoon
ontspannen voetballen en hoef ik me
niet zo nodig meer te bewijzen. Daar
bij speel ik ook nog steeds in het
Zeeuws elftal en dat blijft toch ook
wel leuk", aldus de kersverse aan
voerder van de rood-zwarten.
ZIERIKZEE - Woensdag 26 juli aanstaande wordt in de botenloodsen van de gebroe
ders Van Ast te Brouwershaven de achtste editie van dat toernooi met die ontzettende
lange naam gehouden; het Toeristenrecreatietafeltennisevenement. Niet alleen de be
naming is er één die er wezen mag, maar ook de gehele organisatie eromheen verdient
de nodige lof. Want wie mocht denken dat het een koud kunstje is om een dergelijk
groots evenement elk jaar weer op poten te zetten, komt bedrogen uit. Alleen al het
in orde brengen van het financiële plaatje vergt de nodige inspanning. „En laten we
eerlijk zijn een dergelijk evenement valt of staat met de financiële middelen, maar tot
nu toe is het elk jaar nog gelukt", aldus de grote organisator achter dit toeristentoer-
nooi, Sjaak Vermeulen van tafeltennisvereniging Scaldina.
De mensen moeten op zo'n dag ook
kunnen zitten. Voor tafels en stoelen
vond men de kosteloze medewerking
van Brouwershaven bv, afdeling Ka-
vero Verhuur Zeeland bv. Het herin
neringvaantje dat alle deelnemers
aan het einae van de dag ontvangen
wordt beschikbaar gesteld door auto
bedrijf Braai uit Zierikzee. „Zulke
medewerking is gewoon onbetaal
baar, anders kon je nooit zo'n evene
ment organiseren", is de realistische
opmerking van Sjaak Vermeulen.
Kosten
De grote organisator van het Toeristenrecreatietafeltennisevenement, Sjaak Vermeulen.
selen voor die grote kale botenlood
sen. Deze zaken moesten betaald
worden uit het inschrijfgeld 5,-) en
naast de in de vorige alinea vermelde
materiaalsponsoring ontvangt men
ook nog een geldbedrag van ongeveer
1250,-. Dit wordt betaald door 25
campings die elk jaar 50,- aan dit
evenement schenken.
Vermeulen: „En dat bedrag komt
weer helemaal ten goede aan de deel
nemers. Toch vind ik het jammer dat
niet veel meer campings, en toeristi
sche bedrijven, hieraan hun mede
werking geven. We organiseren dit
toch ook min of meer voor de cam-
pinggasten. Speciaal voor de groe
pen die via deze betalende campings
meedoen is de zogenaamde camping-
prijs ingesteld. De camping met de
hoogste score maakt kans op een ech
te tafeltennistafel ter waarde van
zo'n 600,-, dat is toch niet niks".
De organisatie van het toeristenre-
creatietafeltennisevenement is dus
danig opgezet dat het eigenlijk geen
enkel risico kan lopen. Mede door het
instellen van voorinschrijvingen
weet Sjaak Vermeulen reeds twee da
gen van tevoren hoeveel deelnemers
hij kan ontvangen. „Maar ook omdat
we verzekerd zijn van deelname van
die 25 campings weten we dat we mi
nimaal 300 deelnemers kunnen ver
wachten".
Frappant
Op de vraag of het evenement valt
of staat met mooi cq. slecht weer
heeft Vermeulen een frappant ant
woord. „Het weer is in al die jaren
niet bepalend geweest. We hadden
steeds eenzelfde aantal deelnemers.
Ik kan het je nog sterker vertellen. In
het begin hadden we steeds mooi
weer en hoopten we als organisatie
min of meer op slecht weer, want we
dachten dat de interesse dan nog gro
ter zou zijn. Maar toen hèdden we een
slechte zomer en wat blijkt, er waren
zelfs minder deelnemers".
Hoewel het evenement zwaar in de
problemen zou komen als Sjaak Ver
meulen zich er niet mee zou bemoei
en, is hij toch ook wel zo eerlijk om te
vertellen dat er nog zo'n tafeltennis-
fanaat zich helemaal richt naar de
laatste woensdag in juli. Dit is trai
ner Ad de Graaf, die ook heel veel
werk voor zijn rekening neemt en
speciaal hierop zijn vakantie af
stemt. Verder krijgt Vermeulen ook
de hulp van diverse Scaldina-leden,
hoewel de meesten niet overlopen
van enthousiasme. „Maar ook van
wege de vakantie is niet iedereen in
de gelegenheid om te helpen", weet
Vermeulen.
Tbrwijl 'sjaak Vermeulen ons te
woord staat weet hij dat er nog het
één en ander te doen is, voordat over
enkele dagen voor de achtste keer de
deuren geopend worden voor dit ta
feltennisfeest. „Vanavond moeten er
nog zestig tafels worden opgebouwd
en verder in de loods is het nog erg
kaal en moeten er nog posters en der
gelijke worden opgehangen. Dan
neem ik vervolgens twee dagen voor
het evenement verlof en ga al de in
schrijvingen verwerken; zoals inde
lingen maken en inschrijvingen ver
gelijken met voorgaande jaren. Dus
ik heb nog wel wat te doen".
Nadat we afscheid hebben geno
men en nog even napraten schiet bij
de druk bezette Vermeulen nog wat in
zijn gedachte: „Oh ja, voordat ik het
vergeet, de prijsuitreiking wordt ge
daan door de burgemeester van Brou
wershaven, Labruyere".
DOMBURG - Tijdens de straten-
loop in Domburg ging de overwin
ning naar de Middelburgse atleet
John Vcrmeuic. De nationale topper
hoefde zich nauwelijks in te spannen
om zijn overige concurrenten voor te
blijven. Leon van der Velden, de win
naar van de Singclloop in Zierikzee,
behaalde een tweede plaats met een
halve minuut achterstand op de win
naar.
Henk Cijsouw liep een sterke wed
strijd. de Delta Sport-atleet werd
vijfde in een prima tijd van 31.37 over
de negen kilometer. Jan Hoek uit Ou
de Tonge wist zich nog net bij de eer
ste tien te klasseren in 31.55.
Veteranen
De veteraan Eddy Smit uit Zierik
zee liep eveneens een sterke wed
strijd, bij de veteranen behaalde hij
een zevende plaats wat goed was voor
een 28e klassering in de totale uit
slag.
Arie van Dijk, een Delta Sport-at
leet uit Middelharnis werd 44e in
35.06. Johan van de Hoek werd 86e in
39.03 en Joop Kristalijn uit Zonne-
maire finishte in de achterhoede met
een 96e plaats in 41.51. Greetje Smit.
de vetarinne van Delta Sport had
41.19 nodig over de negen kilometer
door de straten van de badplaats
Domburg.
De tweeënvij fig jarige Vermeulen
kan met recht eèn organisatie-freak
genoemd worden. Heel zijn leven al
staat in het teken van het organise
ren. „Mijn ambities gaan nu eenmaal
voornamelijk uit naar het organise
ren, het maakt niet uit wat. Wel heb
ik de idealistische'instelling dat alles
100% in orde moet komen, anders ben
ik niet tevreden". Ook in zijn beroep
van magazijnbeheerder, bij de PZEM,
heeft Vermeulen heel veel te maken
met organisatorische elementen.
De in IJzendijke geboren Vermeu
len is in verband met zijn werk bij de
PZEM via Middelburg in Zierikzee
terecht gekomen. Hier woont en
werkt hij alweer twintig jaar. Tien
jaar daarvoor kwam hij al in aanra
king met het tafeltennis.
„Maar dat had net zo goed een an
dere sport kunnen zijn, mijn belang
stelling ging toch voornamelijk uit
naar het organisatorische gedeelte.
Ik heb ook wel in de competitie mee
gespeeld, maar het liefst deed ik mijn
werk als competitie-leider, van de af
deling Zeeland, en het werk als lid bij
de Commissie Toernooien en Wed
strijden Nederland; een commissie
die veel topwedstrijden organiseert".
Acht jaar geleden kwam Sjaak Ver
meulen min of meer toevallig in aan
raking met de commissie STD (Sti
mulering Thfeltenis Deelname) van
de NëVoBo. Deze commissie stelt zich
als doel evenementen te organiseren
waarbij het tafeltennis wordt gepro
moot en zoveel mogelijk mensen, die
nog nooit hebben gespeeld, moet sti
muleren te kiezen voor de tafelten
nissport. Met dat gegeven is Sjaak
Vermeulen aan de gang gegaan en
werd op een gegeven moment het Toe-
ristenrecreatietafeltennisevenement
geboren.
Tijdens de eerste editie van dit
toernooi werden alle deelnemers nog
in één klasse ingedeeld. Toen had
men al snel in de gaten dat dit de vol
gende keer anders moest. De tweede
keer zijn de diverse klassen inge
deeld, zoals wedstrijd- en recratie-
klasse en aparte klassen voor jon
gens en meisjes. „Met de situatie van
nu is iedereen tevreden. Zo bereik ik
dat de echte recreant beschermt
wordt en tevens kunnen deze zien bij
de wedstrijdklasses hoe het in het
echt moet", vertelt Sjaak Vermeulen.
Het toernooi scoort elk jaar weer
bijzonder hoog voor wat betreft het
deelnemersaantal. Eén keer versche
nen er 425 liefhebbers, maar meestal
schommelt het rond de 350. Wat voor
een dergelijk evenement vrij hoog is.
„Want...", zo zegt Vermeulen, de
mensen komen tenslotte naar Schou-
wen-Duiveland voor het strand en de
zee en niet om te komen tafeltennis
sen". De grote stimulator den,kt dat
dit evenement mede zo hoog scoort
omdat iedereen er terecht kan en het
een echt familie-festijn is.
Plezier
„En we maken het aantrekkelijk
door de deelnemers veel wedstrijden
te laten spelen. Kortom, we proberen
er voor iedereen een gezellige dag van
te maken. En als je ziet dat veel men
sen inderdaad plezier hebben is'het
voor mij geslaagd en blijf ik het leuk
vinden om te doen". Aan dit tafelten-
nisevenement kunnen maximaal 480
liefhebbers meedoen. Dat cijfer is
nog nooit bereikt, en Sjaak Vermeu
len heeft de illusie dit ooit te halen
min of meer uit zijn hoofd verban
nen. „Toch ben ik eigenlijk pas écht
tevreden voordat we die 480 deelne
mers een keer halen".
Van alle zaken die met dit evene
ment te maken hebben laat Vermeu
len het belang van de deelnemers het
zwaarste wegen. Zo heeft hij ervoor
kunnen zorgen dat het inschrijfgeld
laag is gebleven door diverse spon
sors te vinden. De zestig tafelten
nistafels worden gratis te huur aan-
eboden, en ook de accommodatie,
e botenloodsen van de gebroeders
Van Ast kost Scaldina niets.
Het opzetten van zestig tafeltennistafels vergt het nodige zwoegwerk.
De werkelijke kosten gaan zitten in
onder andere het huren van sanitair-
wagens, het prijzenpakket en versier