Jaap Knuist uit Dreischor:
een veelzijdige duizendpoot
Diany Stoel uit Brouwershaven
is drijfveer achter Apollonia
'Naar elkaar kijken
en luisteren is van
belang voor muzikant'
10
demotiverend. ,,Het blijft heel be
langrijk iedereen enthousiast te hou
den. Zo is iedereen bijvoorbeeld ont
zettend enthousiast als we naar een
festival zijn geweest. Dan hebben ze
andere korpsen gezien en ook vaak
oudere meisjes. Maar na een tijdje
zakt dat weer weg".
BROUWERSHAVEN - Het
enige majorettenkorps dat
heeft deelgenomen aan de
eilandelijke muziekdag
was Apollonia uit Brou
wershaven. Het majoret
tenkorps bestaat uit twee
groepen. Een jongere groep
voor meisjes van acht tot
plus minus elf jaar en de
oudere groep waarvan de
leeftijd vanaf twaalf jaar.
BROUWERSHAVEN - Tij
dens de eilandelijke mu
ziekdag had Jaap Knuist
uit Dreischor een druk pro
gramma. Knuist is diri
gent van meerdere muziek
verenigingen op Schou-
wen-Duiveland. Drie van
deze verenigingen verleen
den hun medewerking aan
de door de Lions Club
Schouwen-Duiveland geor
ganiseerde muziekdag.
Knuist is geboren en getogen in
Dreischor en toonde al vroeg veel in
teresse voor de muziek. Op jonge
leeftijd liep hij al met een trommeltje
over straat. Het eerste instrument dat
hij bespeelde was een cornet bij de
muziekvereniging in Dreischor. Als
muzikant heeft hij vaak gedacht aan
toekomstige dirigent-activiteiten.
Iets wat bewaarheid werd toen de
Oosterlandse Fanfare zonder dirigent
kwam te zitten. Hij heeft het dirige
ren nooit als een zware taak gezien,
maar als heel leuk werk. Voordat
Knuist een muziekstuk kan gaan in
studeren met de muzikanten wordt
het muziekstuk geanalyseerd. Dit
wordt bij hem thuis op het orgel ge
daan.
Om naast het dirigeren ook nog zelf
te kunnen musiceren speelde hij in
1983 bij de brassband van Apollo de
cornet. Knuist was al regelmatig in
gevallen voor Piet Everwijn, de toen
malige dirigent van Apollo en op een
gegeven moment heeft hij het hele
maal overgenomen. Met deze brass
band heeft de Dreischorse dirigent de
muziekdag afgelopen zaterdag ge
opend.
De dirigent uit Dreischor heeft
nooit de ambitie gehad om een be
roepsdirigent te worden. Als hij op
nieuw beginnen kon, zou hij best de
opleiding aan het conservatorium
voor orkest-directie willen volgen.
Het heeft hem altijd fascinerend gele
ken om eens een philharmonisch or
kest te dirigeren. Maar voor Knuist is
het nu goed zoals het is. Hij is ver
knocht aan Schouwen-Duiveland en
heeft hier 'wortel geschoten' in het
muziek wereldje. Het bevalt hem zo
prima.
,,Op dit moment is het oudste lid
van het majorettekorps veertien
jaar", aldus Diany Stoel uit Brou
wershaven. „Het is eigenlijk ontzet
tend jammer, maar als meiden zo'n
jaar of zestien zijn, stoppen ze met de
majorette. Dat is ook de reden dat de
jongste groep van Apollonia dertien
leden telt en de oudste afdeling maar
negen". Zelf is de achttienjarige Dia
ny ongeveer vanaf haar achtste jaar
actief bij de majorettes.
,,Op het moment dat ik begon wa
ren we nog dansmarietjes en waren
we verbonden aan de plaatselijke
carnavalsvereniging. Deze vereni
ging werd na een bepaalde tijd ont
bonden en toen zijn we doorgegaan
als majorettes". Het verschil tussen
dansmarietjes en majorette is dat de
laatstgenoemde met 'stokken' wer
ken, legt Diany uit.
Diany is leidster van de oudste
groep majorettes. Met de show die af
gelopen zaterdag te zien was in Brou
wershaven is zij na Sinterklaas be
gonnen. ,,Wij oefenen als oudste
groep iedere donderdag in de gym
zaal. De hele groep is gestart met het
oefenen in gemeenschapscentrum het
Tonnenmagazijn. Maar tijdens het oe
fenen met het gooien van de stokken,
bleek het .plafond voor de oudste
groep te laag te zijn".
,,Dat is dan ook de reden dat we
uitgeweken zijn naar de gymzaal, die
hoger is". De groep van de kleinere
majorettes oefent nog steeds in het
gemeenschapcentrum. Deze" laatste
groep wordt getraind door Wilfra;
Jonker, woonachtig in Brouwersha
ven. De groep kinderen heeft tijdens
de muziekdag met de drumband op
getreden. De negen oudere meisjes
werden begeleid door een cassette
bandje.
Gemiddeld wordt er door de oude
ren drie a vier maanden aan één show
gewerkt. „Voordat we aan het optre
den kunnen gaan werken, wordt er
eerst door mij muziek uitgezocht.
Apollo verleent dan wel haar mede
werking. Op het moment dat voor
mij duidelijk is wat de muziek wordt,
neem ik deze mee naar huis. Daar be
luister ik die dan een paar keer en ga
dan de pasjes bij de uitgezochte mars
bedenken".
De achttienjarige leidster van
Apollonia combineert de pasjes zelf.
,,Het is niet zo dat het allemaal pas
jes en bewegingen zijn die ik zelf be
denk. Tijdens festivals waar ook an
dere majorettekorpsen optreden,
kijk ik goed rond en probeer een aan
tal variaties te onthouden. Als ik ze
thuis nog kan herinneren dan pro
beer ik uit of ze in een bepaald stuk
muziek passen".
gedaan aan een festival. Tijdens zo'n
gebeuren zijn er geen prijzen, maar
worden er rapporten gemaakt met
daarin een beoordeling en kritiek
punten. In de rapporten die ze gekre
gen hebben werden vaak duidelijke
kritiekpunten aangewezen. Voor Dia
ny is dit niet altijd leuk, maar ze
troost zich met de gedachte dat het in
Brouwershaven allemaal zo anders is
als in de stad.
„Andere korpsen hebben instruc-
trices die voor het begeleiden van ma
jorettes een opleiding gevolgd heb
ben. Ik doe alles zonder begeleiding
en haal bijna alles uit boekjes en kijk
het van anderen af. Een andere reden
is dat het heel moeilijk is om deze
groep bij elkaar te houden. Als de le
den rond zestien jaar zijn stoppen ze
ermee. De meisjes jutten elkaar op
door bijvoorbeeld te zeggen dat het
eigenlijk maar iets stoms is".
Op het moment dat er één majoret
te verdwijnt gaan er zo verschillende
mee. Dat is voor de ex-majorette vaak
„We zouden niet zo heel lang gele
den ook mee hebben kunnen doen
aan een festival, maar dit was op een
zondag, wat voor een aantal kinderen
weer een probleem was, zodat het
niet doorging. Dat is dan toch jam
mer". Soms heeft de leidster van
Apollonia er wel eens genoeg van,
maar het vooruitzicht op een nieuwe
show geeft haar opnieuw de moed om
door te gaan.
Door met het korps een show op te
zetten en in te studeren wil niet zeg
gen dat de leidster het niet mist orn
zelf een majorette te zijn. „Ik vind
het erg jammer dat hier geen club is
voor oudere majorettes. Als die er
was, dan zou ik daar zeker lid van
zijn". Maar zolang dit een wens blijft
van Diany Stoel blijft ze doorgaan
rqet het trainen van de leden van ma-
jorettenvereniging Apollonia. „En
ondertussen blijf ik mijn fantasie ge
bruiken om iedereen enthousiast te
laten blijven voor het gebeuren rond
het majorettenkorps".
Het majorettenkorps Apollonia
staat los van van muziekvereniging
Apollo. „We zijn twee aparte vereni
gingen met ieder een eigen bestuur.
Het is eigenlijk wel een onpraktische
naam, want veel mensen denken on
terecht dat we bij Apollo zijn aan
gesloten. Maar tijdens de prijsvraag
die was uitgeschreven voor een nieu
we naam werd deze naam drie keer
genoemd".
Het bedenken van de variaties ge
beurt niet doordat Diany aan de tafel
gaat zitten en het dan allemaal op
schrijft. „Het klinkt misschien raar,
maar de meeste composities van pas
jes bedenk ik in bed of als ik een lan
ge tijd bij de bushalte moet wachten.
Om dit alles dan uit te proberen ga ik
vaak op donderdag een half uur eer
der naar de repetitie en probeer het
allemaal uit".
Een optreden blijft ook voor de
leidster een zenuwachtige situatie.
„We hebben dan allemaal hard naar
een optreden toegewerkt, maar ik
ben dan toch steeds benieuwd hoe het
allemaal uitpakt. Ik heb de show zien
groeien en heb deze vaak aangepast
aan de manier zoals ik denk dat deze
goed is. Maar hoe ziet die ander het.
Vinden ze het wel leuk? Zit er wel ge
noeg variatie in en is de show niet te
rommelig?"
Het majorettenkorps uit Brouwers
haven heeft inmiddels twee keer mee-
BROUWERSHAVEN- „Wij als mu
ziekvereniging de Witte van Haeni-
stede vinden het een goed idee om al
le muziekverenigingen van Schou
wen-Duiveland op één dag bij elkaar
te brengen". Dit zijn de woorden van
P. M. Kuzee, die vanaf oktober vorig
jaar voorzitter is van de Koninklijke
Muziekvereniging uit Burgh-Haam-
stede. Hiermee heeft hij de taak van
dr. H. J. van Zuylen overgenomen.
Voor de muziekdag heeft de vereni
ging geen nieuwe stukken ingestu
deerd. „We wisten niet van te voren
wat we gingen spelen. Dat is iets voor
de dirigent om te bepalen. Maar met
een repertoire van twintig nummers
kun je heel wat kanten op", aldus de
voorzitter. Voor de muziekstukken
die door de Witte van Haemstede ten
gehore gebracht zijn was dan ook al
eerder in het jaar op geoefend.
Als er naar het doel van een mu
ziekdag gekeken wordt, dan betwij
felt de voorzitter of dit doel bereikt
wordt. „De bedoeling van een mu
ziekdag is toch dat de verenigingen
onderling ook naar elkaar luisteren
en gaan kijken. Maar vooreen aantal
mensen blijft het toch moeilijk om
een hele dag vrij te houden. Het is
dan vaak zo dat de nummers gespeeld
worden dat er nog even na afloop ge
kletst wordt en dat veel muzikanten
weer naar huis gaan".
Maar toch vinden de leden van de
muziekvereniging het leuk om aan
zo'n dag deel te nemen. Wat dat aan
gaat wil Kuzee de vergelijking ma
ken met voetbal „Als mensen lid zijn
van een voetbalclub is dat omdat ze
voetballen een leuke sport vinden.
Dat geldt ook voor de muziek, anders
word je daar geen lid van. Maar net
zo goed als bij het voetbal, je moet
wc-1 bij uivoeringen zijn".
Wat de vergrijzing betreft van de
Witte van Haemstede zegt Kuzee het
volgende: „Ik zal niet ontkennen dat
we niets te maken hebben met ver
grijzing van de leden. Maar als je de
problemen die vergrijzing met zich
meebrengt kunt inschatten en het
programma aan kunt passen, levert
dat geen beperkingen of pi'oblemen
op".
„Het is een feit dat wij verhou
dingsgewijs veel leden van vijfen
zestig jaar en ouder hebben. Maar je
moet niet vergeten dat deze mensen
ontzettend trouw zijn aan de vereni
ging en ontzettend veel ervaring in de
muziek hebben. Bij deze oudere le
den heb je eerder kans dat ze afhaken
en het blijft dan zaak dit van onderaf
weer te kunnen aanvullen".
Kuzee spreekt dan over de groep
tussen vijfentwintig en vijfenveertig
jaar. „Deze groep telt binnen de ver
eniging het minst aantal leden.
Jeugdleden hebben we daarentegen
weer genoeg. We moeten proberen de
ze jongeren vast te houden". De voor
zitter spreekt het stellig tegen dat de
Witte van Haemstede in de proble
men zou zijn. „Natuurlijk kunnen we
nieuwe leden gebruiken, maar welke
vereniging kan die niet gebruiken".
Voor de muziekvereniging uit
Burgh-Haamstedc gaat het in ieder
geval de goede kant uit. De groep telt
sinds februari zeven nieuwe leden,
waarvan een aantal uit de midden
groep. „Maar nieuwe leden blijven al
tijd welkom bij ons om de muziekver
eniging uit te bouwen," aldus Kuzee.
