de opticien
Een dag op stap met
Mensen als Jacques cVAncona leveren een positieve bijdrage aan de brillencultuur9
4
ZIERIKZEE - Hoewel een
bril een sterk persoonlijk
karakter heeft komt het
niet zelden voor, dat de
klant de opticien naar een
'Lee Towers-bril' vraagt of
informeert naar het
welhaast imponerende
montuur van Loes
Haasdijk. Vaak gaat de
brildrager met een ander
model huiswaarts, omdat
een bril haar uiterlijke
schoonheid pas toont bij
een passend gezicht.
„Maar natuurlijk zijn we
best blij met mensen als
Jacques d'Ancona. Zo'n
man levert toch een
positieve bijdrage aan de
Nederlandse
brillencultuur". Aan het
woord is de 36-jarige
optometrist/opticien Coen
Honig, die desgevraagd
een bijdrage levert aan de
serie Een dag op stap
met
Deze in Rotterdam geboren
ondernemer kwam elf jaar geleden
naar Zierikzee met niet veel meer
dan een flinke doos levensmiddelen,
die zijn moeder hem had
meegegeven om de vaak moeilijke
aanvangsperiode als ondernemer te
overbruggen. Honig heeft het niet
nodig gehad en lijkt een
succesformule gevonden te hebben.
Inmiddels hekft de nog jonge
ondernemer een zaak in zowel
Zierikzee als Burgh-Haamstede. Met
vijf medewerkers voorziet hij de
eilandelijke bevolking van passende
brillen of lenzen. En hoewel de
eigen regio verzadigd lijkt, is Honig
voor andere gebieden niet expansie
vreemd.
Honig mag met respect een
'beroepsgek' genoemd worden. Het
opticien-wereldje is hem met de
paplepel ingegoten, doordat zijn
vader een eigen zaak had. Het kon
dan ook niet missen, dat hij zich
liet inschrijven voor de vierjarige
opleiding tot opticien. Nogeens een
zelfde periode aan cursussen en
bijscholing geeft Honig nu ook de
kwalificaties optometrist en
contactlenzenspecialist. En daarmee
kan hij de klant een totaalpakket
aanbieden.
Vaak lopen de mensen pas bij hem
binnen als ze al-klachten hebben.
Die klachten omstaan op het werk
of in de privésfeèr. Ook het verkeer
lijkt een signaalfunctie te hebben.
En dat ook beeldschermen niet
zelden om een oogcorrectie vragen
of hoofdpijn een teken kan zijn voor
een vermindering van de
oogkwaliteit, is eigenlijk iedereen
wel bekend. In dè regel stapt
iemand met soortgelijke klachten
bij 'de optometrist binnen. Het is
zeker geen vanzelfsprekendheid, dat
te allen tijde een gespecialiseerde
oogarts in de arm wordt genomen.
,,Ik denk toch, dat mensen
gemakkelijker bij een opticien
binnenlopen, dan bij een oogarts.
Wij zijn wat bereikbaarder", aldus
Honig. Mensen die wel in eerste
instantie bij de oogarts zijn
binnengelopen gaan naar een
opticien voor een bril, maar ook om
veel nog onbeantwoorde vragen te
stellen. Dat betekent overigens niet,
dat de oogarts en de opticien iets
als concurrenten van elkaar zouden
zijn. Een opticien/optometrist is
geen vervanger van de oogarts.
Ogen, die door een medische reden
niet aan de verwachtingen voldoen,
zijn door een opticien niet te
corrigeren. Deze kan 'alleen' iets
betekenen voor mensen met optisch
gezonde ogen. Het gebeurt dan ook
met regelmaat, dat de opticien een
klant doorverwijst naar de oogarts.
Op de vraag of er geen
tegenstrijdigheid ligt in het feit, dat
de opticien enerzijds een
ondernemer is en anderzijds een
adviseur, weet Honig een duidelijk
antwoord. Je kunt iemand geen bril
aanpraten als deze hem niet nodig
heeft. ,,Dan zouden ze de volgende
dag natuurlijk weer op je stoep
staan". In de werkruimte van de
opticien mag niet commercieel
gedacht worden. Alleen het belang
van de ogen staat centraal. Dat is
een van de redenen, waarom Honig
in zijn zaken de werkruimtes
visueel loskoppelt van de
verkoopruimte. Ook oefent een
goede opticien zich in het geestelijk
loskoppelen van de adviserende
taak ten opzichte van het
ondernemerschap. ,,Je moet in de
adviserende fase je
ondernemerschap als het ware
uitschakelen. Dat je daarna graag
een bril verkoopt als die nodig is,
spreekt natuurlijk voor zich".
Maar ook daarin liggen
beperkingen. Een bril is zo
gezichtsbepalend, dat alleen een
verantwoorde keuze van het
montuur op zijn plaats is. ,,ïk vind
dat de klant er op de eerste plaats
gelukkig mee moet zijn. Ook moet
een bril een compliment ontlokken
en dat laatste is natuurlijk weer
goed voor de zaak". Die adviserende
factoren in het beroep, maken het
een arbeidsintensieve branche. Zo is
een goede opticiën per klant
gemiddeld twee uur en drie
kwartier bezig (van het oogmeten
tot het afleveren van de bril). ,,Het
gebeurt maar zelden, dat iemand
'Geen gezicht'. Vólgens Coen Honig
is de bril eep deel van iemands
persoonlijkheid geworden. Een deel
dat net als de inrichting van de
woning of de keuze van de kleding
sterk afhankelijk is van de
persoonlijke voorkeur.
Die voorkeur moet centraal staan
bij de keuze van een bril. Dat
betekent dat de opticien de
toekomstige brildrager probeert te
'analyseren' om zo tot een
verantwoorde keuze te komen. Niet
alleen de klant moet tevreden zijn,
ook de opticien moet overtuigd zijn
van de keuze. Die keuze wordt in
het Zeeuwse - zo merkt Honig op -
in de regel door het functionele
bepaald. Meer dan in bijvoorbeeld
de Randstad is een bril in Zeeland
allereerst een functioneel
hulpmiddel. Honig erkent dat je als
opticien in dergelijke gevallen niet
altijd de modieuze bril kunt
verkopen die je in gedachten hebt
„maar toch ben ik bijzonder content
met die benadering. Het scherpt je
streven naar voor perfectie aan. De
mensen vragen immers een
kwaliteitsprodukt en dat is ook een
uitdaging".
„Je dient als opticien aan de vraag
van de mensen te voldoen. Maar je
kunt het functionele van de bril
behouden en tegelijkertijd in de
toekomst denken: Soms moet je
mensen weieens een duwtje in de
goede richting geven. We proberen
mensen in positieve zin te
beïnvloeden bij de keuze van een
bril".
Zoals gezegd is de bril anno 1989
minstens zo aan mode onderhevig
dan kleding. Met pame de kleur van
de bril is aan de grillen van de,
ontwerpers onderhevig. Tijdens de
presentatie van een nieuwe lijn
worden vaak bijzonder excentrieke
brillen getoond. Brillen, die ook
Jacques d'Ancona niet zouden
misstaan. Slechts zelden worden
deze brillen echt verkocht. Door het
excentrieke hier en' daar wat af te
zwakken worden de monturen
verkoopbaar gemaakt en blijkt er
een grote marjkt te pestaan. Het is
voor een opticien zaak zicht te
houden op de laatste
ontwikkelingen. Honig's echtgenote
is verantwoordelijk voor het
inkoopbeleid en door veelvuldig
beurzen te bezoeken bestaat de
wetenschap wat de klant wil
hebben.
Maar mode of geen mode; niet
iedereen met minder goede ogen
accepteert het dragen van een-bril.
Met name jongeren lijken nog
steeds bezwaar te hebben tegen het
dragen ervan. Tot het veertigste
levensjaar („daarna wordt de kans
van slagen minder") kunnen lenzen
dan uitkomst bieden. Wat Honig
betreft kan de groep lenzendragers
best nog wat groter worden. Maar
wie 'aan de lens' wil moet zich wel
goed laten informeren over de
nadelen ten opzichte van de bril.
Lenzen kunnen zoals gezegd
uitkomst bieden, maar het is niet
reëel om te denken dat er geen
nadelen zijn. Een stofje op de lens
is vervelend en ook een flinke bries
kan het dragen van lenzen miniler
aangenaam maken.
Per saldo is Honig blij met het
bestaan van de lpns. „Het
belangrijkste is,'dat de motivatie er
moet zijn om lenzen te willen,'
dragen. Er moet over nagedacht
zijn. Het laat je uiterlijk heel,
waardoor je je prettiger kunt
voelen. Dat kan een groot voordeel
zijn. Maar wie lenzen draagt heeft
daarbij toch een bril nodig als
vervanger en dat maakt het weer
wat duurder".
Er zijn twee soorten lenzen. Ten
eerste is er'de zuurstofdoorlaatbare
harde lens, die in de volksmond wel
de halfzachte lens genoemd wordt.
Daarnaast is er de zichtbaar en
voelbaar zachte lens, die zo'n 60%
tot 70% groter is dan de harde lens.
Het is moeilijk aan te geven wie
welke lenzen moet dragen. De
zachte lens biedt uitkomst voor
sporters, maar een oogcorrectie
vraagt weieens om een harde lens,
die meer mogelijkheden heeft.
Honig vindt een harde lens op lange
termijn beter. Het comfort van de
zachte is groter, maar nadelen zijn
dat de lens sneller vervangen dient
te worden en daardoor hoger in
prijs is. Ook de bijbehorende
lensvloeistof is duurder. Wat Honig
betreft is er voor een aantal mensen
toch reden genoeg eens na te
denken over het gebruik van lenzen.
De wilde verhalen maken
sommigen toch wat angstig.
Honig heeft iedere dag plezier in
zijn werk. Factoren als creativiteit,
vakmanschap, ondernemerschap en
het werken als optometrist zijn
bepalend voor dat plezier. Op die
manier heeft Honig ziin zaak weten
op te bouwen. „Maar je moet niet
vergeten, dat de groei in die elf jaar
mede bepaald wordt door je
medewerkers". Dat moeten
deskundige mensen zijn, die aan
Honig's drang naar persoonlijke
benadering van de klant tegemoet
weten te komen. Het kopen van een
bril is in principe eenvoudig en de
opticien is goed bereikbaar. Maar
het kiezen van een bril (en zeker de
eerste) is en blijft voor veel mensen
een hele stap. Daarin moet je ze als
opticien bijstaan.
Foto: Joop van Houdt
die hier binnenloopt niets mooi zegt
te vinden. Ik vraag dan meteen of
hij het dragen van een bril
misschien niet leuk vindt en daarop
tijd dat iedereen ongeveer dezelfde
bril droeg is duidelijk voorbij. Veel
mensen kennen nog de eerste
branche-reclame onder de titel
reageert de cliënt dan met
'inderdaad, ik vind het
verschrikkelijk'. Dat maakt het
natuurlijk wel moeilijker voor ons"
Maar in de regel vindt men wel een
passende bril. Sinds de jaren
zeventig is de bril een onderdeel
van het modebeeld geworden. De
