Sportman tussen de sporters
ZÏERIKZEESCHE NIEUWSRODE Vrijdag 30 december 1988 Nr. 24465 21
Barkeeper Leo Nouwen van Restaurant Onderdak:
„Ik doe het mooiste werk dat er hfstaaat"
Nouwen is aan deze baan
gekomen nadat hij een advertentie
had gelezen. In deze advertentie
stond onder andere: 'meisje
gevraagd van zeventien jaar'. Leo
Nouwen nam de telefoon en vroeg
of dat ook 'een jongen van twintig
jaar' mocht zijn. Dat bleek geen
probleem en na een positieve
sollicitatie-procedure kon Leo in
Restaurant Onderdak beginnen.
Hoewel hij op de meest vreemde
tijden moest werken had hij het er
direct al vanaf het begin naar zijn
zin.
Meestal begint Leo doordeweeks
zijn werkdag om 15.00 uur 's
middags en is hij rond middernacht
weer klaar. In het weekend wordt er
meer gesport en moet hij derhalve
ook 's morgens al beginnen. ,,Maar
het mooiste van dit werk is dat, als
de 'normale' h^oreca het in de
zomermaanden hartstikke druk
heeft, wij het dan juist in verband
met de zomervakantie erg rustig
hebben in Onderdak. Zodoende kan
ik toch van een fijne zomer
genieten".
De eerste barkeeperswerkzaam
heden heeft de Zierikzeese
Brouwenaar bij zijn oom in
cafetaria Het Centrum in Zierikzee
geleerd. Daar begon hij als
vakantiewerker en al heel snel
bleek dat Leo daar graag zijn
beroep van wilde maken. Nadat hij
op achttien-jarige leeftijd, met het
MAVO-diploma op zak, definitief
bij zijn oom terecht kon, sloeg de
toekomstige barkeeper aan het
studeren voor zijn horecapapieren.
Die behaalde hij vervolgens vrij
vlot en gemakkelijk.
Terwijl de twee poezen van huize
Nouwen lekker met elkaar liggen te
ravotten komt echtgenote Jolanda
binnen. Jolanda Nouwen-de Jonge,
ook uit Brouwershaven, is kapster
en tweeëntwintig jaar. Zij is een zus
van Martin de Jonge welke bij
Zierikzee voetbalt. Ook Jolanda
houdt van sport. Ze voelt zich nauw
betrokken bij het werk van haar
man en bezoekt derhalve ook
regelmatig het 'Onderdakse
sportcafé'. Op de vraag of ze elkaar
toevallig ook tijdens het sporten
tegen het lijf hebben gelopen, moet
Leo ontkennend beantwoorden.
,,Nee hoor, op de Brouwse kermis in
de bots-autootjes. Daar is het
begonnen", glimlacht Leo.
Leo Nouwen kan door zijn
opgeruimde karakter met veel
mensen opschieten, zo ook met Jaap
van Groningen, de baas van
Restaurant Onderdak. ,,Ik zie Jaap
helemaal niet als mijn baas, maar
meer als een maatje", aldus Leo.
,,Als er bijvoorbeeld zwemmen is
dan hoef ik maar één ding te zeggen
en Jaap komt opdraven en weet
precies wat ik bedoel. Er is dan
namelijk weer een mooie meid in
het zwembad te zien". Zo voelen die
twee elkaar, zonder vaak maar één
woord te wisselen, aan als een
ééneiïge tweeling. De 50-jarige Van
Groningen is bij het behalen van
deze leeftijd trouwens flink verrast.
Achter zijn rug om had Leo
Nouwen namelijk met de hulp van
vrouw, vrienden en kennissen een
groot feest georganiseerd. Het
gehele restaurant was versierd en
'volgestopt' met familie, vrienden
en kennissen. De dag voordat hij
Abraham zou gaan zien had Jaap
van Groningen nog enkele van zijn
beroemde koude schotels
samengesteld, zogenaamd voor
iemand anders. Maar in feite voor
zijn eigen verjaardagsfeestje.
Op de beruchte dag was Abraham
natuurlijk nog lekker thuis en zat
hij te wachten op de visite die hij 's
avond normaal altijd verwacht met
zijn verjaardag. Met een smoesje
lokte zijn vrouw hem mee naar de
sporthal. Alles was daar in het
donker gehuld. Maar toen Jaap van
Groningen het licht aandeed barstte
er een koor van zeventig stemmen
in een luidkeels lang zal ze leven.
Jaap was aangenaam verrast en
genoot met volle teugen.
Restaurant Onderdak staat vooral
bij de 'tegenpartijen' bekend om
zijn lekkere soep die chef-kok Van
Groningen zelf maakt. Zo probeert
het duo Van Groningen en Nouwen
in een harmonieuze samenwerking
door middel van een hapje en een
drankje het de klanten zo goed
mogelijk naar de zin te maken.
„Daarbij wil ik graag vermelden
dat ik persoonlijk nog nooit iemand
met een glaasje teveel op heb zien
vertrekken. Onze klanten komen in
eerste instantie om te sporten en
niet om te drinken. Er wordt door
de meesten voor de gezelligheid
voor het naar huis gaan wel even
een glaasje gedronken, maar daar
blijft het dan ook bij". Zo hoopt Leo
dat vooroordeel ook eens uit de
wereld geholpen te helpen. Een
echte sportman onder de sporters.
Tbkst: Ben Hameeteman
Foto: Johan Junior
ZIERIKZEE - Als er één bedrijfstak is waar men
juist moet werken als een ander vrij is, is'het wel in
de horeca. Menigeen vraagt zichzelf dan ook
regelmatig af wat iemand aantrekt om bij nacht en
ontij en op zon- en feestdagen te moeten werken. Maar
toch is dat het liefste en leukste beroep wat ook Leo
Nouwen van het Restaurant Onderdak zich kan
voorstellen. De vierentwintig-jarige, uit
Brouwershaven afkomstige, barkeeper werkt nu
alweer ruim vier jaar achter de bar in sporthal
Onderdak te Zierikzee. De in Brouw geboren en
getogen Nouwen heeft, na zijn huwelijk met Jolanda
de Jonge, in juni van dit jaar een leuk verbouwd pand
aan de Appelmarkt in Zierikzee betrokken.
willen leren spelen. Maar zijn
drukke bestaan stelt hem
vooralsnog niet in die mogelijkheid.
Tijdens zijn werk probeert Leo door
middel van muziek vaak de
stemming erin te brengen.
Afhankelijk van het aanwezige
publiek, zet Leo de muziek harder
of zachter, zet hij een rustig
muziekje op of juist iets stevigs.
„Hoewel het wel steeds moeilijker
wordt met die inbraken van de
laatste tijd", merkt Leo droevig op.
(Tijdens een aantal inbraken de
laatste maanden is er veel
geluidsapparatuur gestolen -red-).
De sportieve barkeeper is altijd
bezig om de mensen op welke
„Eerst wil ik voor eeuwig en
altijd het volgende misverstand uit
de wereld helpen", begint Leo
Nouwen. „Restaurant Onderdak is
absoluut géén sportkantine, wat de
meeste mensen echter wel denken.
Je kunt ons het beste vergelijken
met een café, een sportcafé. Net
zoals elk ander horecabedrijf
hebben wij, in tegenstelling met
échte sportkantines, te maken met
alle lasten die een dergelijk bedrijf
met zich meebrengt".
Het Restaurant Onderdak, zoals
het sportcafé in sporthal Onderdak
officieel heet, is een particulier
horecabedrijf in handen van Jaap
van Groningen. Het is dan ook met
name met hem dat Leo Nouwen met
veel plezier wekelijks zo'n 700
sporters van allerlei pluimage, van
een hapje en drankje voorziet. Zelf
is Nouwen ook in het bezit van de
nodige papieren om eventueel een
eigen horecabedrijf te beginnen.
Naast de aantrekkingskracht dat
het vak barkeeper op hem uitoefent
vindt hij het als fervente
sportfanaat dubbel leuk deze beide
zaken in zijn werk te kunnen
combineren. Want er zullen niet veel
mensen zijn die in hun werk met
zoveel sporten en sporters te maken
hebben. „Soms zegt men wel eens
tegen me niet te snappen dat ik dit
werk blijf doen. Maar ik vind dit
werk hartstikke leuk, vooral omdat
je te maken hebt met zoveel sporten
en sporters", aldus Leo Nouwen.
Voor zover Leo zich kan
herinneren heeft hij heel zijn leven
al aan sport gedaan en van sport
gehouden. Hij spaarde de bekende
voetbalplaatjes en was elke
zaterdag op het voetbalveld te
vinden. Na jaren veel op straat en
veldjes te hebben gevoetbald werd
hij op acht-jarige leeftijd lid van
ASV Brouwershaven. Daar kwam
hij in de spits bij de D-pupillen
terecht. Zoals bij veel jongens van
die leeftijd was Cruijff ook voor
Leo Nouwen hét voorbeeld. Hij was,
met zo'n dertig goals per seizoen,
een verdienstelijke aanwinst voor
ASV Brouwershaven.
Via het tweede team kwam hij*-
tenslotte bij de beste elf van
Brouwershaven. Zijn aanvallende
positie had hij inmiddelsjngeruild
voor die van een verdedigende. Het
liefst speelde Nouwen laatste man
of voorstopper. „Ik bleek vooral
nogal verdedigend ingesteld. En ik
voel mij als laatste man of
voorstopper lekker op mijn plaats.
Je hebt daar het overzicht en je
kunt het spel verdelen door
bijvoorbeeld lange ballen naar
voren te geven. Mijn spel is een
beetje te vergelijken met dat van
Spelbos".
Op de vraag of Nouwen verschil
ziet in het voetbal van toen en nu
moet hij helaas negatief
antwoorden. Nouwen: „Het is
droevig om te zien dat de laatste
tijd steeds meer geweld in en rond
het veld valt te constateren.
Scheidsrechters die in elkaar
worden geslagen en supporters die
langs de lijn met elkaar op de vuist
gaan. Als dit zo door blijft gaan
bestaat er geen voetbal meer in de
toekomst".
manier dan ook het zo goed
mogelijk naar de zin te maken.
Zodoende vindt Leo Nouwen het
ook belangrijk dat hij als barkeeper
contact heeft met zijn klanten.
Meestal probeert hij toch wel even
tussen neus en lippen door in de
zaal te gaan kijken hoe men
presteert. In de eerste plaats omdat
hij zoals we inmiddels weten een
fervente sportfanaat is maar ook
omdat hij na afloop met de
betrokken persoon, cq. personen,
graag over zijn/haar prestaties
praat. Dat verstevigt de vaak al
aanwezige goede band met deze
klant.
Tijdens zijn 'voetbal-carrière' is
Leo één keer flink geblesseerd
geweest. Nadat hij twee weken in
Restaurant Onderdak werkte brak
Nouwen zijn been. Leo Nouwen
moest in de tweede helft van een
wedstrijd als keeper in het Brouwse
doel gaan fungeren. Hij heeft daar
zeven minuten staan keepen. Toen
kreeg hij een trap tegen het
scheenbeen dat spontaan in tweeën
brak. Vier maanden gips was het
resultaat. „Anders keepte ik nooit,
maar dan ga je één keer keepen en
dan gebeurt er zoiets".
In verband met zijn werk in de
horeca kon hij niet meer bij zijn
oude club blijven voetballen.
Derhalve is hij daar op een gegeven
moment mee gestopt. Maar hij
denkt nog vaak terug aan de fijne
tijd die hij daar heeft gehad. Vooral
in de periode 1982-1986 toen trainer
Kees Kommer de leiding van de
Brouwenaren op zich had. De
sportieve barkeeper houdt nog
wekelijks de prestaties van zijn
oude club bij.
„Vroeger wanneer wij moesten
voetballen had je ontzag voor een
scheidsrechter. Maar toen ik op een
gegeven moment zelf bij de C's en
de D's ging fluiten kreeg je al de
ergste woorden naar je hoofd
geslingerd. Ik denk dat de jeugd net
verkeerde voorbeeld krijgt van
vooral de tv en de verkeerde
uitspattingen langs de lijn", moet
Leo Nouwen spijtig opmerken.
Hij vindt het verder voor het
Nederlandse voetbal jammer dat er
zoveel goede spelers naar het
buitenland verdwijnen. „Maar
gelukkig komt er steeds meer
m,. JM
Met trots vertelt hij over zijn tijd
bij Brouwershaven. „Ik bereidde me
ruim voor een wedstrijd helemaal
voor en dacht aan "niets anders. Ik
kon dan amper eten en kreeg
allerlei kriebels in mijn maag". Leo
Nouwen is er ook van overtuigd dat
het presteren van een club afhangt
van de sfeer die er in een team
heerst. „Ik weet nog goed dat ik
elke week zeker één mop speciaal
onthield om tijdens het verkleden
te kunnen vertellen", grapt hij.
een rode draad door zijn leven. Ook
in dienst van het vaderland had hij
een plaatsje weten te bemachtigen
in het militaire team. Verder heeft
hij nog jaren aan tennis gedaan, en
na een poosje gestopt te zijn is hij
er vorig jaar weer mee begonnen.
Naast sport speelt ook muziek een
grote rol in het dagelijks bestaan
van Leo Nouwen. De gehele dag
luistert hij naar de radio en het
lijkt hem leuk om als drummer in
een band te.zitten.
Leo Nouwen is zelf ook niet
helemaal a-muzikaal. Vröeger heeft
hij orgelles gehad en hij zou graag
ook nog eens op een saxofoon
Leo Nouwen
Spaans en Italiaans voetbal op de
tv, zodat je deze goede voetballers
toch nog regelmatig aan het werk
kunt zien". Leo is inderdaad een
echte voetballiefhebber. Want nog
regelmatig bekijkt hij de video
banden van het dit jaar gespeelde
Europees Kampioenschap. „Als ik
dan weer die mooie doelpunten zie
van Marco van Basten krijg ik nog
kippevel", klinkt het uiterst
verrukt.
Leo heeft als fanatieke voetballer
ook nog veel aan zaalvoetbal
gedaan. Maar mede door zijn werk
moest hij ook daarmee ophouden.
Hij zit nog wel in het bestuur van
de zaalvoetbalclub Stella Boys. „Dit
team is een echt gezelligheidsteam
dat in het café is opgericht", weet
Nouwen te vertellen. Gezelligheid
draagt Leo hoog in het vaandel. Hij
is altijd wel voor een feestje te
porren. Ook in militaire dienst
heeft hij een leuke tijd gehad en
vooral veel lol getrapt.
Maar altijd weer liep de sport als
