Goed jeugdboek is niet
eenvoudig te definiëren
BROOD UIT HET WATER
Zierikzeese wijn- en fijnproever
In steeds meer gemeenten
speciale ophaaldienst voor
gevaarlijke afvalstoffen
Tientallen
gemeenten
willen jacht op
trekvogels
uitsluiten
Onderzoek:
Lijkwade van
Turijn
Middeleeuwse
vervalsing
LP-recensie
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Donderdag 13 oktober 1988 Nr. 24421
5
PARIJS - Een unieke collectie van
manuscripten, brieven en tekeningen
van de Franse bohémien en dichter
Charles Baudelaire is in Parijs bij
een veiling door de Franse nationale
bibliotheek aangekocht voor drie
miljoen gulden. Het manuscript van
,,Mon coeur mis a nu", het enige nog
complete manuscript van de auteur,
bracht bijna 7 ton op. Het werd ge
kocht door een uitgever maar de
Franse bibliotheek behoudt het recht
het op te eisen.
ZEIST - Enkele tientallen gemeen
ten hebben positief gereageerd op de
oproep van de Nederlandse Vereni
ging tot Bescherming van vogels de
jacht op elf trekvogelsoorten uit te
sluiten. Vogelbescherming heeft 700
gemeenten aangeschreven met het
verzoek geen jachten meer te ver
pachten voor goudplevier, winterta
ling, krakeend, pijlstaart, water
snip, houtsnip, slobeend, kuifeend,
tafeleend en patrijs. De jacht op deze
soorten is volgens N. de Haan van de
Vogelbescherming „zinloos, omdat
ze absoluut niet schadelijk zijn".
TURIJN - Wetenschappelijk onder
zoek heeft aangetoond dat de lijkwa
de van Turijn, door veel Rooms-Ka-
tholieken vereerd als het grafdoek
van Christus, een Middeleeuwse ver
valsing is.
De aartsbisschip van Turijn, kardi
naal Ballestrero, zei op een perscon
ferentie dat een Carbon-14-onderzoek
aan drie universiteiten in Engeland,
de Verenigde Staten en Zwitserland
met 95 procent zekerheid heeft vast
gesteld dat het doek uit de periode
tussen 1260 en 1390 dateert.
Het gele doek toont het gezicht van
een man met een baard die dezelfde
wonden heeft als die welke Christus
tijdens de kruisiging opliep. De lijk
wade, die 4,40 bij 1,40 meter groot is,
wordt in een zilveren kist in een ka
pel van de kathedraal van Turijn be
waard.
Forumdiscussie iu De Stolpe over jeugdboeken
ZIERIKZEE - Waar het ene kind van zwijmelt, daar
haalt het andere kind minachtend zijn neus voor op.
Kortom, vaste regels voor wat een goed jeugdboek is en
wat niet, zijn niet zo één twee drie voorhanden. Daarover
waren het forum en de toehoorders, die in de Zierikzeese
bibliotheek De Stolpe over jeugdliteratuur discussieer
den het roerend met elkaar eens.
Het forum, samengesteld uit panel
leider Ton Brandenbarg (neerlandi
cus en docent aan de RSG), leer
kracht onderbouw Gerda Buysse,
auteur en illustrator Wim Hofman,
Thea de Leeuwen, consulente jeugd-
bibliotheekwerk, de elfjarige Hans
Doeleman en de dertienjarige Eva
Marike de Lange kwam wat moei
zaam uit de blokken. Begrijpelijk,
want een antwoord geven op een
vraag als „Wat is een goed jeugd
boek?" is bepaald geen makkie.
Voor Eva Marike de Lange en Hans
Doeleman moet de lezer zich in zo'n
boek in kunnen leven en moet het
verhaal daarom in redelijke mate aan
de werkelijkheid beantwoorden.
Voor Wim Hofman, auteur van ver
schillende kinderboeken is zo'n be
oordeling alleen na veel lezen en ver
gelijken te geven. Ofschoon Thea de
Leeuwen, werkzaam bij de Zeeuwse
Bibliotheek, erkende dat zo'n beoor
deling zeker in het bibliotheekwezen
moeilijk is, gezien de brede doel
groep, zijn er toch wel enige duidelij
ke criteria te geven zoals een helder
taalgebruik en het aansluiten van de
inhoud op de leerwereld van het
kind.
Ook het fenomeen stripboek bleef
niet onbesproken. Voor auteur Wim
Hofman was het een duidelijke zaak
dat een stripfiguur als Kuifje een
deel van onze cultuur is geworden,
waardoor iedereen dit rossig-blonde
mannetje eigenlijk zou moeten ken
nen. Die strip, zo meldde Branden
barg, ontbreekt in de bibliotheek van
de Rijksscholengemeenschap terwijl
het verschijnsel stripverhalen (als be
paalde verteltechniek) niet onbespro
ken blijft in de les.
Maatschappelijk
Een belangrijk punt dat werd aan
geroerd was de vraag of kinderboe
ken maatschappelijk geëngageerd
moeten zijn. Brandenbarg illustreer
de deze maatschappelijke betrokken
heid door het voorlezen van een vier
tal fragmenten waarin onderwerpen
als straf, weglopen en de dood wer
den aangevoerd. Voor Thea de Leeu
wen is het geen must dat kinderboe
ken een „maatschappelijke lading"
hebben, ,,'t Mag naar mijn mening
ook gewoon ontspannend zijn, mits
er maar sprake is van een goed taal
gebruik".
Hoewel het belangrijk is dat de
kinderen, en zeker zij die niet bijster
graag lezen, een stukje herkenning
vinden in het verhaal is dat geen ab
solute voorwaarde voor een goed kin
derboek. Leerkracht Gerda Buysse
wees erop dat het pure fantasieboek
tijdens deze bijeenkomst weliswaar
op de achtergrond was geschoven,
maar dat er nog wel degelijk kinde
ren zijn die smullen van een sprook
jesboek.
Indeling
Hoe zorg je ervoor dat het boek bij
het kind komt (een stukje boekpro-
motie dus) en het hoe hanteer je een
indeling naar leeftijd? Die punten
werdén na de pauze aangeroerd. Met
name dat laatste punt was voor Eva
Marike de Lange een bron van erger
nis, omdat ze als dertienjarige gebon
den was aan de jeugdafdeling, terwijl
een veertienjarige zijn toevlucht tot
de volwassenenafdeling mag nemen.
Ook Hans Doèleman vond het soms
lastig dat de volwassenenafdeling
voor hem nog verboden terrein is.
Voor dat vasthouden aan die leef
tijdsindeling was wel begrip toen
Thea de Leeuwen wees op het ver
schijnsel dat volwassenen die gratis
jeugdkaart gebruiken voor het lenen
van een boek voor henzelf. Voor.de
consulente jeugdbibliotheek werk is
ZIERIKZEE - Voor zover wij weten is Zierikzee nooit een bolwerk van geheel
onthouders geweest. Bier, wijn en sterke drank zijn eeuwenlang met graagte
door velen geconsumeerd. Er was verschil tussen de drinkgewoonten bij de ge
wone man en de hogere, meer ontwikkelde standen. Zoals bekend was bier over
al de volksdrank bij uitstek. Een glaasje wijn was voor tallozen een grote uit
zondering. Mits met mate gebruikt achtte men de wijn niet alleen strelend voor
de tong maar men schreef er ook een heilzame werking aan toe: „ook wijn is
volgens de (Zierikzeese geneesheer) Lemnius een belangrijk voedingsmiddel;
het versterkt hart en geest en vrolijkt ze op, zegt hij meer dan eens". Aldus dr.
C. M. van Hoorn in zijn Lemnius-biografie. En verder: „brood en wijn vormen
samen een levensstaf, ze dienen ter versterking en zijn tot steun voor een lang
leven, mits men ze niet mate gebruikt".
Uit verschillende bronnen valt op
te maken dat het wijngebruik in
het aloude Zierikzee groot is ge
weest. Wijnkopers hadden in deze/
stad een goed bestaan. Sommige7
Zierikzeese behuizingen houden
op de een of andere wijze de herin
nering vast aan een vroegere wijn-
koperij en het wijngebruik, zoals
het aan de Oude Haven ZZ gelegen
huis „Die Wijnkelre". Enkele ge
neraties van het geslacht Roskam
hadden er een „wijnnegotie" van
af het jaar 1732 tot 1806 toen de
weduwe van Jeremias Roskam de
wijnkoperij overdroeg aan C. J.
Armstrong. Ook toen bleef het
voorshands een echte familiezaak:
eerst 'werd de zaak voortgezet
door zijn zoon Hendrik Arm
strong en vervolgens door een
kleinzoon M. C. Mulock Houwer.
Na diens overlijden in 1922 kwam
tenslotte W. C. van der Linde er als
slijter te wonen.
Er waren nog meer botteliers in
Zierikzee; zij hadden er een goede
boterham. Veel stadgenoten die
zichzelf respecteerden hielden er
een eigen wijnkelder op na. Zij
bleven vaak een mensenleven lang
hun wijnen bij dezelfde wijnko
per betrekken. Laatstgenoemden
zorgden dan ook wel dat er zorg
vuldig op kwaliteit werd gelet.
Van overheidswege was er toezicht
op de wijnen, die vooral uit
Frankrijk, Portugal en Duitsland
werden geïmporteerd. Voor het
wijnproeven werd een zilveren
schaaltje gebruikt. Een zeer fraai
exemplaar uit het laatst van de
17e eeuw, voorzien van het Zierik
zeese stadswapen, bevindt zich in
de stedelijke verzameling.
Steekspel
Het wijngebruik vond meestal
plaats in een sfeer van gezellig
heid en intimiteit. Toch was het
vroeger niet anders dan tegen
woordig: het was voor sommige
zwakke broeders moeilijk maat te
houden. Niet alleen in de particu
liere woningen maar ook ten stad-
fruize met zijn aangebouwde loka
liteiten kon de wijn soms rijkelijk
vloeien. De heren van het patrici
aat vielen van een paar glaasjes
heus niet van hun stoel maar dik
wijls ging het fles na fles. Door
overvloedige consumptie wilde
het dan wel eens uit de hand lopen
zoals in het pas begonnen jaar
1715. In de eerste dagen van janua
ri wanneer benoemingen en her
benoemingen voor diverse ambten
plaats vonden was er ook aanlei
ding om overvloedig te eten en te
drinken.
Zo ook in de nacht van zaterdag
5 op zondag 6 januari 1715. Na de
verkiezing van de keurmeesters
voor de meekrap bleef men nog
een poos gezellig bijeen in de zgn.
keurkamer, een vertrek dat gele
gen was achter de voormalige
waag.
Met het vorderen van de uren
dunde het gezelschap geleidelijk
uit todat er tenslotte nog een twee
tal overbleef: Pieter Kempe en
Pieter Pietersz. Mogge. Van laatst
genoemde werd in het algemeen
beweerd dat hij een moeilijk en
twistziek man was. Op de bewuste
avond hadden de beide heren een
flinke hoeveelheid wijn gedron
ken. Op een gegeven ogenblik
wenste Kempe het samenzijn te
beëindigen maar Mogge bleef
halsstarrig aandringen om ook
verder nog wat wijn te consume
ren. Kempe weigerde....
Van het een kwam het ander zo
dat na enige handtastelijkheden
van de zijde van Mogge tenslotte
de degens werden getrokken!
Kempe liep verwondingen op en
werd volgens het overgeleverde
verhaal danig in het nauw gedre
ven. Daarop bracht Kempe aan
Mogge zodanige kwetsuren toe dat
deze ter plekke dood bleef liggen!
De dader Pieter Kempe was in
middels door „de knape van the-
saurieren", die hem bloedend op
straat had aangetroffen, paar het
huis van zijn vader ds. Adriaan
Kempe gebracht. De wonden wer
den door een chirurgijn behandeld
waarna Kempe Zierikzee zo spoe
dig rhogelijk verliet.
Hij ging in onvrijwillige bal
lingschap naar Kuilenburg en
keerde nimmer weer in Zierikzee
terug...
WIEBE KEIKES
Zilveren wijnproeversschaaltje, eind 17de eeuw. Verzameling gemeen
te Zierikzee.
die leeftijdsindeling ook niet meer
dan een richtlijn die de bieb geeft. De
uiteindelijke verantwoordelijkheid
blijft bij de ouders.
Het voorlezen, dat met de komst
van de beeldbuis verdrongen leek te
worden, beleeft momenteel een ople
ving. Gezien die grote vraag naar
voorleesboeken heeft De Stolpe nu
een speciale categorie voorleesboe
ken, die loopt als eeti trein. Dat voor
lezen was volgens Gerda Buysse ook
een middel om het leesplezier bij
kinderen te bevorderen.
Voor Wim Hofman stond het niet
onomstoten vast dat hoe meer er gele
zen wordt des te beter het is. „Kinde
ren behoeven voor mij niet zoveel en
erg snel te lezen" aldus de auteur die
zo zijn bedenkingen had tegen de vele
boeken die jaarlijks op de markt
worden gebracht en de hoeveelheid
prijzen en griffels die aan goede boe
ken worden toegekend. Dat laatste
werd niet door iedereen onderschre
ven want griffels en andere prijzen
kunnen ook worden beschouwd als
een mogelijkheid om duidelijkheid
te scheppen. Ook de stelling dat alle
kinderen en» ook volwassenen tot le
zen aangespoord moeten worden
werd door Brandenbarg aangevoch
ten omdat er altijd een groep zal zijn
die liever andere bezigheden zoekt.
Dat is een gegeven dat je volgens de
panelleider moet accepteren.
JOAN ARMATRADING - De
creaties van Joan Armatra-
ding zijn weer als vanouds op
haar nieuwe album The Shou
ting Stage (Polydor). Nu ze de
produktie van dat album in ei
gen hand nam, is er een eigen
tijds soundje ontstaan, dat
wordt gedragen door integri
teit en souplesse. Het eerste
nummer The devil I know be
vat als basis het slagwerk van
de drummer, maar door haar
donkere stem blijft ze aan
voerder in het spel. De blazers
sectie komt beter naar voren
in Living For You. Armatra-
dings mannenstem vloeit sub
tiel over in het volle geluid
van de blazers. Deze twee fei
ten geven het album een duide
lijke identiteit, zoals een fan
bij al haar andere twaalf el-
pees weet op te sommen. Ken
merkend is de warmte die
wordt uitgestraald. Vooral
kant één tekent daar voor. The
Shouting Stage overbrugt een
periode van twee jaar na de re
lease van haar vorige album
Sleight Of Hand in 1986. The
Shouting Stage bevat tien
nieuwe composities, waarvan
Stronger Love bijna tot het a
capella behoort. De opnames
van alle nummers werden on
dersteund door een stel gere
nommeerde artiesten van de
bovenste plank, zoals Mark
Knopfler en Alan Clark van de
Dire Straits, Manu Katche en
Dave Rhodes van Peter Ga
briel's band, drummer Mark
Brézicki van Big Country en
Paul Young-bassist Pino Pala-
dino. Tracy Chapman zou ook
bijna behoren tot de groep en
die zou dan ook het beste naast
Joan Armatrading te zetten
zijn. Sinds Chapman in de
schijnwerpers staat worden
beide artiesten vergeleken. Op
zich nog geen ramp, maar wan
neer er over klasse en kwali
teit wordt gesproken, dan
wint Tracy Chapman het.
RV
'Vrijdag 14 oktober
Nederland 1
13.00 uur Nieuws voor doven en
slechthorenden.
15.25 uur Cousteau's herontdekking
van de wereld, afl. 2.
16.15 uur De appelgaard, serie. Afl. 2.
Herh.
17.15 uur Pimmetje Panda, serie. Afl.
2.
17.30 uur Journaal.
17.46 uur De wereld van het mario
nettenspel. Vandaag: Richard Brad-
shaw uit Sydney, Australië.
18.42 uur Tom en Jerry, tekenfilmse
rie.
19.00 uur Journaal.
19.17 uur Mini playbackshow. Vijf
jonge kandidaten laten zien hpe goed
ze hun favoriete artiest kunnen imite
ren. Presentatie: Henny Huisman.
20.17 uur Hannay, Engelse serie. Afl.
3.
21.05 uur Mijn dochter en ik, Engelse
comedyserie.
21.30 uur Brandpunt, actualiteiten
magazine.
22.30 uur Journaal.
22.40 uur In 't holst van de nacht, Ca
nadese politieserie.
23.30 uur Lieve jongens, Nederlandse
speelfilm.
Nederland 2
13.00 uur Nieuws voor doven en
slechthorenden.
16.00 uur Te land, ter zee en in de
lucht, spelprogramma. Vandaag: Tob-
bedansen. Herh.
16.50 uur Tita Tovenaar, serie. Afl. 15.
17.15 uur Familie Oudenrijn, Neder
landse serie. Afl. 3.
17.40 uur TROS Aktua junior, actua
liteitenmagazine voor en door kinde
ren.
18.05 uur TROS sport.
18.30 uur Kunst voor een kind, pro
gramma rond Kunst voor een kind,
een actie van UNICEF.
18.55 uur De Fabeltjeskrant.
19.00 uur The highwayman, Ameri
kaanse serie.
20.00 uur Journaal.
20.29 uur Bloed en Orchideeën, 2-
delige tv-film.
22.10 uur Jongbloed en Joosten, actu
aliteitenmagazine.
22.40 uur Derrick, Duitse misdaadse
rie.
23.40 uur Sport extra: 2200 km skee
ler extra, verslag van een Elfsteden
tocht voor schaatsen op de weg.
00.05 uur Journaal.
Nederland 3
09.00, 13.00 en 17.15 uur Nieuws voor
doven en slechthorenden
09.05 uur Het verhaal, afl. 2.
09.30 uur Als muziek in je oren, afl. 4.
10.00 uur Nieuws uit de natuur, afl. 4.
10.30 uur Typisch iets voor jou, afl. 5.
11.00 uur Schooltv-weekjournaal, afl.
4.
17.30 uur Journaal
17.46 uur Sesamstraat
18.00 uur Paspoort voor Turken.
18.30 uur Grafische technieken, les 6.
19.00 uur Jeugdjournaal.
19.10 uur Het Klokhuis, informatie
jeugdprogramma.
19.25 uur TV-3, gevarieerd magazine.
20.00 uur Journaal.
20.29 uur De muziek van Theo Loe-
vendie. Rechtstreekse uitzending van
de feestelijkheden rond de uitreiking
door minister Brinkman van het 3-M
Stipendium 1988 aan de componist
musicus Theo Loevendie.
22.30 uur Journaal
22.40 uur Interview met de minister
president.
22.50 uur Nieuws voor doven en
slechthorenden.
BRT 1
14.00 uur Schooltelevisie
15.00 uur Zonen en dochters. Austra
lische serie. Afl. 589. (Herh.).
15.25 uur Hoger-lager, spelprogram
ma.
16.05 uur Panorama. Herh.
16.55 uur Modem. De Fenix. Herh.
17.55 uur Nieuws.
18.00 uur Tik tak, animatieserie voor
de allerkleinsten. Afl. 242. Herh.
18.05 uur Plons, Plons en de wekker.
Herh.
18.10 uur Prikballon, kleutermagazi
ne.
18.25 uur Schoolslag, spelprogramma
waarin leerlingen en leraren van
twee secundaire scholen getest wor
den.
19.05 uur Spinnolio, Canadese ani
matiefilm.
19.15 uur Uitzending door derden,
programma van de Socialistische
Omroep.
19.40 uur Mededelingen en program
ma-overzicht.
19.45 uur Nieuws.
20.10 uur Weerbericht.
20.20 uur Fanclub, Ben Crabbé pre
senteert nieuw talent en de kijker
mag kiezen wie een vedette wordt.
20.25 uur Extra time.
20.55 uur Wereldoorlog II: Het verzet.
Afl. 3.
22.10 uur De regenwegen van Brei.
23.35 uur Nieuws. Aansl. Paarden-
koersen.
23.55 uur Coda: Een brug, van Wil-
fried Adams.
BRT 2
18.45 uur Babel, tweewekelijkse
nieuwsbrief voor Marokkaanse mi
granten.
19.00 uur Zonen en dochters, Austra
lische serie. Afl. 590.
19.23 uur Intermezzo.
19.25 uur Comedy Capers.
19.40 uur Mededelingen en program-
ma-overzicht.
19.45 uur Nieuws
20.10 uur Weerbericht
20.20 uur Kwidam, videospelletje
met Marleen Gordts.
20.25 uur Close encounters of the
third kind, Amerikaanse speelfilm
uit 1977.
22.35 uur Verwant, kunstmagazine
van Annie Declerck met o.a. De vroe
ge Cézanne.
ZIERIKZEE - Steeds meer gemeen
ten gaan ertoe over, naast de huis-
vuil-ophaaldienst een speciale op
haaldienst in te stellen voor het inza
melen van gevaarlijke afvalstoffen,
bijvoorbeeld met een zogenaamde
chemocar. Uit een door het ministe
rie van verkeer en waterstaat inge
steld onderzoek is dan ook gebleken
dat de in 1986 hiervoor ingevoerde re
geling goed heeft voldaan.
Deze regeling schrijft onder meer
voor dat in gemeenten waar een der
gelijke ophaaldienst bestaat, uit de
huishouding afkomstige brandbare,
giftige en bijtende afvalstoffen en
spuitbussen bij de chemocar persoon
lijk door de burger moeten worden
afgegeven. Verpakking moet goed ge
sloten zijn en er mogen aan de buiten
kant geen gevaarlijke stoffen aan zit
ten. Bij voorkeur moet worden
aangegeven waar de gevaarlijke stof
uit bestaat.
In vele gemeenten zijn inmiddels
ook winkelbedrijven, onder andere
verkopers van verfartikelen en derge
lijke, bij de inzameling van gevaar
lijk afval uit particuliere huishou
dens ingeschakeld. Omdat de be
staande regeling hierin niet voorzag,
is op 1 oktober 1988 een aangepaste
regeling van kracht geworden. Deze
vermeldt onder meer dat detaillisten
met toestemming van b en w van de
gemeente waar zij hun bedrijf uitoe
fenen, bij de inzameling van bepaal
de stoffen kunnen worden betrokken.
De regeling is verder nog op een aan
tal ondergeschikte punten aangepast.
113
De Wisselvalligheid zeilde, met een
strakke gelegenheid uit het zuid
westen, aldus, door elkaar zes kno
pen loggend, naar de noord.
Wijnand Hoogendijk mocht slapen
onder het uitvaren. Zodra ze de zeve
nenvijftig hadden, kwam hij, op kor
te tussenpozen na, definitief boven.
Men riep hem niet, men wist ook niet
waaruit hij het opmaakte. Maar hij
was er.
En als hij kwam, was de rust weg.
Hij dronk dan stug borreltjes. Het
ene ogenblik hing hij over de reling
en keek stilletjes naar het water; het
andere commandeerde hij. Want als
Wijnand dacht, dat zijn want te water
kon, was zijn kalmte verdwenen.
Deze reis maakte daarop geen uit
zondering. Integendeel. Nog voor ze
de Noordwestbank hadden, kwam hij
aan dek.
Hij werd weer kribbig en viel over
kleine onbenullige dingen. Hij gaf
standjes naar alle kanten.
Alleen Arend-Michiel, zijn stuur
man, ontzag hij. Dat was het volk
niet van hem gewend. Die hem het
dichtst stonden, bejegende hij in zul
ke dagen doorgaans het minst.
Arend-Michiel was hij kennelijk wel
gezind. Hij vroeg soms wat hij van
dit of dat dacht en eerst daarna plaat
ste hij zijn orders. Hij sprak over zijn
vondst van muizen, waaromtrent hij
hem roemde. Hij vertelde niet, dat ze
in de afgelopen winter kif om hem
hadden gehad en Tinus de Ridder,
wiens vleet ze aan boord hadden, niet
erg over hem te spreken was. Hij kon
Door FENAND VAN DEN OEVER
wel wild en driest zijn, ongevoelig
was hij niet.
Tégen de middag van de eerste vis
dag werd hij opgewonden. Het uur
van schieten naderde hem te traag.
Het was weer het oude liedje: deze
een grauw en gene een snauw. Hij
schopte naar Herta en ketterde tegen
een ieder die op zijn weg kwam. Tbch
was hij niet kwaad. Hij droeg altijd
dunne witte doekjes om zijn hals, zij
namen het zweet in zich op. Daar liep
hij nu op te kauwen. Dan wist het
volk wel hoe laat of het met hem was.
De spanning verteerde in zulke uren
Wijnand Hoogendijk.
Hij zag soms vreemde wonderlijke
visioenen, te onmogelijk om na te
vertellen bijkans. Zijn grootheid
werd al groter. Hij had tegen honder
den het nieuwe muizen verdedigd,
men had hem tegengesproken, hij
was met de stukken op tafel geko
men, in zijn opgewondenheid had hij
dingen gezegd, die hij niet verant
woorden kon, onder andere, dat hij er
zéker van was, dat zij de komende
teelt de meeste haring zouden vangen
en nog meer. Allemaal woorden waar
hij nu spijt van had. Want om zulke
woorden vreesde hij in deze ogen
blikken het Opperwezen, wiens Ze
gen hij in de allereerste plaats nodig
had. 'Op hoop van zegen'.
Ze zeilden zonder veel tegenslag
hun droge boeltje uit. Dat gaf Wij
nand yeel genoegen en het volk, naar
traditie, een rakkertje jenever. Wij
nand ging daarna meteen in de kooi,
want hij was moe Tbt lang na het eten
sliep hij. Om een uur of negen kwam
hij eruit. Hij zei niets tegen Arend-
Michiel, die in zijn kooi een beetje lag
te roken. Deze kon niet slapen, want
hoewel hij geen grote verwachtingen
had, hoopte hij toch, als alle vissers,
op het wonder. Daarom had hij ook,
op Wil en d'n heer na, tegen niemand
gesproken over wat zijn verstand zei
over de komende visserij.
Wijnand ging naar boven. Hij keek
bij de man van de wacht hoe ze ervoor
lagen, volgens het kompas. Tben ging
hij op het voorschip staan, vlak bij de
reepbolder. Voor hem uit, wist hij ze
ker, lag nu zijn vleet, als een gordijn
en de haringschollen zwommen er
misschien tegenaan. Hij snakte naar
het uur van halen. Maar dat duurde
nog wel even.
Hij stond hier graag en veel, van
jongen af aan. Het speet hem zo dat
hij ouder werd, hij zou liever nooit
dood gaan. Maar hij wist best, dat
daar niet aan te ontkomen viel.
Eenmaal was de dood bij hem aan
boord geweest, vorig jaar. Een
kwaaie zee bracht de dood mee en Aai
van Noordt werd zijn prooi. Daar wil
den ze hem óók de schuld van geven.
Ja, ja. Wijnand hééft een hoop op zijn
kerfstok. Veel dingen uit zijn schip
pers jaren gingen nu aan zijn geest
voorbij. Hij wond zich op.
Pas toen Gerrit Krab aan dek
kwam en een paar milde melodietjes
speelde, luwde de onstuimigheid wat.
(wordt vervolgd)
