'Leuk om iets te maken op de manier zoals dat vroeger ging De dichters van Bruiriisse Toren van Pisa weer wat schever Ontruiming- flats Wormerveer wegens instortings gevaar galerijen ZIERIKZËËSCHE NIEUWSBODE Dinsdag 28 juni 1988 Nr. 24360 PISA - De scheve toren van Pisa helt weer wat verder over. De gemeentelijke universiteit, die op elke 21e juni de twaalf- de-eeuwse witmarmeren toren meet, berichtte vorige week dat hij in de verstreken twaalf maanden nog eens 1,29 milli meter uit het lood was geraakt. Volgens de universiteit is het cijfer niet buitengewoon, hoe wel de conservator, Giuseppe Tbniolo, de schatting heeft ge maakt dat de toren over 100 jaar omvalt als het huidige ge middelde van verzakking on veranderd blijft. De 56 meter hoge toren is de campanile van een kathedraal en doopkapel op hetzelfde grasvlak in het centrum van Pisa. Vorig jaar beklommen 800.000 bezoekers de 294 spi- raaltreden naar de top. Deskundigen zoeken - klaar blijkelijk op hun gemak - naar een middel om de fundering te stutten. WORMERVEER - Loco-burgemees ter T. van Dam heeft met een nood verordening de 240 bewoners van drie flats met negentig wooneenhe den aan de Albert Meijnlaan in Wor merveer (gem. Zaanstad) vanaf maandagavond acht uur verboden hun woning te betreden. Zondagavond brak een galerij van een van de flats over een lengte van dertig meter af. Er zit vermoedelijk een constructiefout in het beton- vlechtijzer, aldus de loco-burgemees ter. Er bestaat acuut instortingsge vaar voor alle flatgalerijen. Technici van TNO uit Delft onder zoeken de situatie en komen dinsdag .om tien uur met .een eerste rapporta ge. Voor de bewoners wordt eerste op vang geregeld in een ontspannings centrum. Het Rode Kruis heeft voor zestig bedden gezorgd. Enkele bewo ners hebben al onderdak gevonden bij familie of vrienden. Zij zullen het naar verwachting zeker nog enige da gen zonder eigen dak boven het hoofd moeten stellen. De flats zijn twintig jaar oud en eigendom van woning bouwvereniging De Arbeid. Nieuwerkerker Haak maakt authentieke iepenhouten baard voor de molen van Oosterland NIEUWERKERK - In de garage van D. A. Haak uit Nieuwerkerk staat op een stel ling de ruim twee eeuwen oude baard van de molen van Oosterland. Een licht gebogen houten bord met daarop naam en/of jaartal van de molen zoals men dat vooral bij mo lens van het type grondzeiler/bovenkruier aantreft. Op de baard van de ambachts- heerlijkheidsmolen van Oosterland werden 236 jaar geleden via houtsnijwerk de wa pens van Oosterland en Sirjansland afgebeeld temidden van rijkelijke versiering van loofranken, een strik en een Sint Jacobsschelp. Anno 1988 heeft de tand des tijds dui delijk zijn sporen achtergelaten op de iepenhouten baard. Daarom heeft molenliefheb ber D. A. Haak het initiatief genomen om een nieuwe baard te maken. Op precies de zelfde wijze en met hetzelfde materiaal zoals dat enkele eeuwen geleden ook gebeurde. Haak die bij de gemeente Duive- land werkzaam is als directeur ge meentewerken doet dat in zijn vrije tijd. Hij houdt van molens en heeft de opleiding timmerman. ,,Ik vind het leuk om in mijn vrije tijd met hout te werken en daarbij toch wat nuttigs te maken. Vooral het maken van een dergelijk werkstuk leek mij een uit daging. Iets te maken op de manier zoals dat vroeger ook ging. Dat vind ik leuk". Opruiming Haak is in zijn vrije tijd ook mole naar van de grondzeiler/bovenkruier molen te Nieuwerkerk die hij weke lijks op zaterdagmiddag in werking stelt en ook onderhoudt. Hij werd in eerste instantie op de slechte toe stand van de baard van de molen in Oosterland geattendeerd toen de mo lenvereniging vier jaar geleden opruiming hield bij molenmakerij Van den Hamer in Brouwershaven. „Tussen het afvalhout vonden we ou- WASHINGTON - President Reagan heeft de Turkse president, Kenan Ev- ren, op het witte huis ontvangen. Het is voor het eerst in 21 jaar dat een Turkse president een staatsbezoek brengt aan de Verenigde Staten. Voor naamste onderwerpen van gesprek waren de Turkse wens tot uitbreiding van de handel en de Amerikaanse hulp. Verleden jaar ontving Turkije 520 miljoen dollar aan Amerikaanse hulp. Het leeuwendeel daarvan 490 miljoen was militaire hulp. PARIJS - Bij een ongeluk op een spoorwegstation in Parijs zijn zeker tien doden gevallen, zo is uit politie bronnen vernomen. Het ongeluk ge beurde op het gare de Lyon waar een binnenkomende trein op een stil staande trein inreed. Naar verluid za ten een uur na de botsing nog steeds passagiers ingesloten. In een van de wagons van de trein die op het station stond. de stukken van de datumplaten van de molen van Oosterland. Dat zagen we aan het jaartal en omdat we wis ten dat Van den Hamer de platen in dertijd had gerestaureerd". Haak ging aan de slag en maakte aan de hand van die oude jaartalpla ten twee nieuwe exemplaren. Die ou de platen zaten al van oudsher boven de baard van de Oosterlandse molen. Toen de platen klaar waren kwam Haak op het idee om ook de baard van de molen, die danig gehavend en verweerd was, op authentieke wijze na te maken. Voor het exemplaar zo ver beschadigd zou zijn dat de origi nele vormen niet meer te herkennen zouden zijn. Een werk dat 236 jaar werd uitge voerd door een schrijnwerker die daarvoor opdracht kreeg van Susan na Maria Loncque. Vrouwe van Oos terland, Sir Jansland en Oosterstein en voorouder van de huidige eigenaar van de molen baron F. A. L. C. Schimmelpenninck-van der Oye. De molen van Oosterland heeft geen naam maar is een ambachtsheerlijk- heidsmolen, evenals die in Nieuwer kerk van het type grondzeiler/boven kruier. Van oudsher werd er graan mee gemalen en dat gebeurt ook nu nog regelmatig door M. Witte uit Zie- rikzee die de molen beheert. Tekening Haak begon in oktober 1987 met zijn werkzaamheden voor de nieuwe baard. Hij legde het originele exem plaar op een stelling in zijn garage met daaronder een nieuw stuk iepen hout. Met behulp van een tekenma chine tekende hij alle vormen en krullen van de originele baard op wa re grote precies na op een stuk papier. Om in het hout de gebogen vorm van de oude baard te krijgen maakte hij de iepenhouten plank nat en leg de hem buiten om 'uit te diselen'. Met behulp van een tien tons vijzel en het vuurtje van een peteroleumstel werd deze operatie volbracht. „Vroeger ge bruikte men een vuur van stro, maar dat ging mij iets te ver". Tben de drie meter lange, 50 centi meter brede en 8 centimeter dikke plank op deze wijze de juiste ronde vorm had gekregen, plakte Haak met behangsellijm zijn zelfgemaakte te kening erop en begon te zagen en te haken, steken en snijden met beitels. „Elke avond na het eten een paar uur tjes en op zaterdag wat langer. Het was heel leuk werk. Soms was het moeilijk om te stoppen". Na ongeveer 140 uur werk is Haak nu gereed met dit gedeelte van de werkzaamheden. Linten Onder de oude gehavende baard ligt nu een splinternieuw iepenhou ten exemplaar waarop de wapens van Sirjansland en Oosterland op precies dezelfde wijze, aan weerszijden van de Sint Jacobsschelp prijken. De wa pens lijken op te hangen aan een gestrikt lint en daaromheen is de mo- lenbaard rijkelijk versierd met loofwerk. „De baard van elke molen is weer anders. Maar dit is een heel bijzon der exemplaar. Dat komt dat hij zo rijkelijk is besneden. De wijze waar op dit vroeger gebeurde was een soort statussymbool. Hoe rijker de eigenaar van de molen was, hoe rij ker de baard werd versierd". Het vol gende onderdeel van de werkzaam heden van Haak bestaat uit het conserveren van de baard ter be scherming tegen houteworm en schimmels. Als het hout van het werkstuk daarna voldoende is ge droogd kan het worden geverfd. Een werk waarbij uiteraard ook de originele kleuren worden gebruikt. Om die precies vast te stellen heeft Haak de oude en de nieuwe baard on langs nog bekeken met baron Schim- melpennick-van der Oye. „We twijfel den wat over de juiste kleur van het lint waaraan de wapens hangen. Op de oude baard is dat gedeeltelijk blauw en gedeeltelijk zwart". De mo lenliefhebber verwacht dat de nieu we baard op zijn vroegst volgend voorjaar op de molen van Oosterland bevestigd zal worden. „Als ik persé wil is hij over drie weken klaar. Maar dan weet ik nu al dat hij volgend jaar opnieuw moet worden geschilderd. Ik wacht liever tot het hout intens droog is voor ik ga schilderen. Dan kan het goed gebeuren. En ook de op- hangbeugels moeten nog worden ver nieuwd". Voldoening Het vervaardigen van de baard op de authentieke manier heeft Haak veel voldoening gegeven. „Ik vind het heel leuk om dit soort werk naast mijn dagelijks werk op het gemeente huis te doen. Het zorgt voor een even wicht in het bezig zijn met je handen en met je hoofd. Het prettige is ook dat er geen druk achter zit. Ik ben ben er aan begonnen en het enige wat ik me daarbij heb voorgenomen is: ik doe het. Voor de rest zie ik wel, ik wil geen verplichtingen in mijn vrije tijd". Met die instelling is Haak in middels al weer bezig aan een ander werkstuk, een houten spoorwiel voor de 'kleine' molen op het bolwerk van het Slingerbos dat wordt beheerd door zijn zoon. Na ongeveer 140 werkuren heeft D. A. Haak een baard voor de molen van Oosterland vervaardigd die authentiek is. De baard moet alleen nog worden geschilderd. Jan de Ronde Ez BRUINISSE - Zijn gedichten zijn weliswaar nooit gepubliceerd, maar toch was het in Bru wel bekend dat Jan de Ronde Ez een vaardige pen bezat en goed gedichten kon maken. Eigenlijk zat het zo: Jan de Ronde schreef in de periode, dat de Bruenaren vijf a zes weken achter elkaar naar het Wad gingen, wei eens aan zijn vrouw, Tona Roukema. Dat ging hem niet zo goed af, dat schrijven op de geijkte manier. De Ronde had zo zijn eigen manier om het thuis front op de hoogte te stellen van datgene wat hij zo al meemaakte: hij schreef in dichtvorm. En dat kon hij des te beter. Wetend dat deze gedichten de mensen (vrienden en bekenden) wel aan spraken, heeft men in Bru een aantal dichterlijke brieven van hem be waard. In deze derde aflevering van de dichters van Bruinisse enkele brieven ri dichtvorm die De Ronde in het begin van de jaren dertig van uit het Waddengebied schreef. Toen Zuiderzee werd vrijgesteld. Was er geen zaad, werd er verteld Toch voeren allen moedig heen. Doch zaadjes vond men er geen een. 't Was alles volgens maat, te groot Zodat men 't vissen toen verbood. Er was dus op die grote plas Niets anders dan klein hallef was Er werd toen tot elkaar gezeid t Is goed dat er zo weinig leit De vangst die viel dus hier niet mee t Liep tegen met de Zuiderzee. Doch later kwam de overvloed Er was toen zaad aan Hellevoet. Het lag zelfs vol met al die rommel Tot Stad aan 't Haringvliet - Den Bommel Men viste toen, zo hard al 't kon Betaalde een gulden tien per ton Er viel ook nog behalve dat In De Laagte en in 't Bokkegat Op hoge platen, tussen spranten 't Was volop zaad aan alle kanten Doch 't goedje dat was veel te klein 't Was voor de krabben een festijn 't Was groot diner voor al die beesten Die hielden daaglijks mosselfeesten De prijs is dan ook sterk gedaald Er werd nog dertig cent betaald. De een die zaait op zijn perceel Wat overbleef was niet te veel Een ander zei: Doe net als ik En je goedje maar op 't slik Ze werden danig hier versierd 't Werd ene lange, groen sliert Dat deugt beslist en zeker niet Er ligt nog veel in het verschiet Daar is nog heel wat te doorstaan Voordat zebedoeld is de volwassen mosselen) in de zakken gaan, En gaan ze dan nog in de baal Dan is het prijsje nog maar schraal Het is dus voor de mosselaar Echt heel erg dunnetjes dit jaar Hij hoeft met 't geld niet naar de Bank Want 't prijsje is maar veertien frank en d'onkosten er af geteld Wordt het tachtig centjes, Hollands geld. Met de mossel is 't in deze tijd Een grote concurrentiestrijd En door de grote overvloed. Gaan dus de zaken minder goed. Velen voeren vroeger naar de Stad (Antwerpen) 't Is nu nog maar een stuk of wat Het werd daar met ,,parquee de moule" Een stille droeve slappe boel Men vaart naar Yerseke en Tholen Dat is daarom wel aanbevolen Je doet je reisje eens zo vlug :En bent dan eigen dag terug Men is van alles vrijgesteld Geen onkosten of schippersgeld Doch dit is ook nog niet de eis De hoofdzaak zit em in de prijs Wellicht dat de zaak beter bloeit Als d' Overheid, zich ermee bemoeit Want hu is 't maar een karig vakje Veel mossels weg, geen cent in 't bakje. De Ronde geeft hier een prachtige beschrijving van die tijd over hoe het was in het begin van de jaren dertig toen de overheid nog niet in greep en de concurrentie zo fel was dat tientallen mosselkwekers hun bedrijf moesten opgeven en ander werk zochten. Een tweede dichtwerk van De Ronde verhaalt over de reis naar het Wad. Een tocht geteisterd door wisselvallig weer en met een matig resul taat voor de Bruse mosselvloot. Op maandag, tweede dag van Mei Des morgens vroeg vertrokken wij Wat wel een prachtig uitzicht bood Jan de Ronde Ez. hield er niet van om „gewone" brieven te schrijven. Hij schreef zijn belevenissen liever in dichtvorm op papier. De lichtjes van de heele vloot. 't Was een getuf en een gedraai. Zelfs de dominee was op de kaai. Maar ja, zoon man heeft dit gewin Schiet na 't vertrek zijn bed weer in. In Vreeswijk ging het naar ons zin 't Was regelrecht de sluizen in Zodat de reis Bruinisse-Amsterdam Nog geen twaalf uurtjes van ons nam. Toen lag voor ons het IJsselmeer. De wind was Oost, t was taamlijk weer. Bij 't naadren van het Krabbersgat Stak de wind op, niet mooi was dat De piepers waren toen juist gaar Dus 't middagmaal was kant en klaar. En Willem was aan 't dek verschenen Zijn eetlust helemaal verdwenen Hij zei: Ik laat het zaakje staan Misschien zal 't strakjes beter gaan En na een poosje slingrend varen Toen wij het doel genaderd waren Werd er nog vlug, het kon nog net de gestoorde maaltijd voort gezet De sluis was weldra gepasseerd En in Den Oever werd gesmeerd. De Dinsdag was ons niet gezind. Het werd een dag met harde wind. Zoon dag je weet wel hoe dat gaat Waar moet het heen en waar ligt zaad. 'Zo brak voor ons de Woensdag aan. We zouden nu aan 't zoeken gaan. En dreven zo door 't Amsteldiep Geen zaad in onze korren liep. Dan de steven wenden en non stop Stoomden wij fluks de Wadden op. Ter hoogte van de Zwarte Haan Daar zou het spel beginnen gaan. We lieten onze korren zakken En ja we hadden ze te pakken 't Was enkle nummers wel te groot. Dus hier een drift of wat gedaan En dan maar weer eens verder gaan Maar hoor nu wat het toeval wil We schoten op een hoge ril En zaten als een muur zo vast Zo wat in 't midden van de last. Gelukkig hadden we een makker Die jongens dan van Kees van Sakker Ook David scharrelde daar rond Maar was ook weldra voor de grond Lantarens werden weg gebracht Maar ja, het werd een droevig lot. Zwaar onweer en maar krapjes vlot We zouden vissen in de nacht. Dus gauw de diepte opgespoord En daar het anker over boord Het was dus maar een slecht begin Dus kropen we de kooi maar in 's Voormiddags van dienzelfden dag Ging m'n weer moedig aan de slag. Men viste wat men krijgen kon Het werd twee honderd vijftig ton We hopen op de tweede'keer. En elke reis een beetje meer. Het kan nog mee en tegen lopen We zullen 't beste ervan hopen Nu urns 't niet veel, we werden het zat En verlieten overhaast het Wad. Zo kwamen we toch hoogst voldaan Des Vrijdags in de haven aan Dus mensen deze eerste reis Voor velen maar een halve prijs. S. A. JUMELET AZ

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1988 | | pagina 5