Abonneebestand Tafeltje
Dekje wisselt sterk
door flankerend beleid
'Zierikzee staat zeker zijn
mannetje op cultuurgebied'
Open huis met bolussen
4
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Donderdag 25 februari 1988 Nr. 2429?
3
Burgemeester Asselbergs van Zierikzee:
ZIERIKZEE - De Grieken in de Oudheid hadden het
qua kostenbeheersing' dik voor mekaar. Toneelstukken
werden zonder allerlei technische hulpmiddelen op
klaarlichte dag in de openlucht opgevoerd. Kosten nihil.
Een ondenkbare situatie hier in de natte en winderige la
ge landen, waar theatervoorstellingen per definitie een
binnengebeuren zijn. Een kostbaar binnengebeuren ove
rigens want niet alleen een professionele theater
voorstelling loopt flink in de papieren, ook het onder
houd van een theater, het instandhouden van een
bibliotheek om maar eens iets te noemen is bepaald geen
kwestie van af en toe een aalmoes. Dat blijkt uit de
woorden van burgemeester mr J. J. P. M. Asselbergs
wanneer deze het culturele leven in zijn gemeente onder
de loep neemt.
Burgemeester mr. J. J. P. M. Asselbergs: .Cultuur is niet goedkoop."
,,Ik denk dat we gerust kunnen
stellen dat we in Zierikzee behoorlijk
wat aan cultuur doen. Kijk, je moet
onze uitgaven niet gaan vergelijken
met die welke grotere gemeenten
doen. Als Goes circa 32.000 inwoners
opm red) bij voorbeeld twintig mille
extra geeft aan de Stichting Uit in
Zeeland ligt dat anders dan wanneer
een plaats als Zierikzee datzelfde be
drag beschikbaar stelt" aldus de eer
ste burger van het monumentenstad
je aan de Oosterschelde.
Kritiek
Wie in Zierikzee over het cultuur
aanbod en de financiële consequen
ties daarvan praat wordt in negen
van de tien gevallen geconfronteerd
met het verschijnsel Concertzaal en
de verhouding tussen de uitgaven die
voor sport en cultuur worden gedaan.
De gemeente Zierikzee is bijzonder
gul waar het het subsidiëren van
sportaangelegenheden aangaat, en
wordt door deze en gene weieens met
enige mismoedigheid aangevoerd.
Een gegeven dat Asselbergs niet on
der tafel veegt, maar wel nuanceert.
,,Het zijn niet zozeer de subsidies aan
de verschillende sportverenigingen,
maar de investeringen voor de diver
se sportaccommodaties die de sport
tot een kostbaar iets maken. Die sub
sidies vormen maar een zeer gering
deel van die totale kosten" ontze
nuwt Asselbergs de indruk dat sport
een hogere prioriteit geniet dan di
verse professionele en amateuristi
sche cultuuruitingen in Zierikzee.
Wanneer je het begrip cultuur
ruim interpreteert dan scoort Zierik
zee hoog". Het vluchtig doorbladeren
van de gemeentegids waarin diverse
muziek- en toneelverenigingen als
ook een aantal koren staan vermeld,
de aanwezigheid van een handjevol
galeries in een stadje met nog net
geen tienduizend inwoners plus het
uitpluizen van de gemeentebegroting
leveren het bewijs dat Asselbergs
niet zonder reden positief denkt over
datgene wat zich hier op cultureel ge
bied afspeelt.
Kostbaar
Die culturele aspiraties die Zierik
zee als centrumstad koestert, kosten
de gemeente overigens een lieve duit.
Asselbergs beaamt dat. Niet alleen
krijgt een aantal gezelschappen, zo
als bij voorbeeld de Amateur Come-
die, Rust Roest, Kunst en Eer, het Zie-
rikzees Kamerkoor een financieel
steuntje in de rug, ook de Openbare
Bibliotheek (1,5 ton per jaar) en de
Zeeuwse Muziekschool 1,8 ton per
jaar) laat de gemeente Zierikzee niet
in de kou staan. Voeg daarbij nog
eens 35.000,- voor de Stichting Uit
in Zeeland, die Schouwen-Duiveland
van een aantal (zestien) professionele
theatervoorstellingen voorziet, de
uitgaven voor de verbeteringen aan
de Concertzaal (dit jaar geraamd op
ruim veertig mille) en de vele duizen
den gulden kostende investeringen
die voor de beide musea zijn gepland
en het zal duidelijk zijn dat het Zie
rikzee als centrumstad niet gepermit
teerd is om voor een dubbeltje eerste
rang te zitten. De kunst moet betaald
worden nietwaar.
Hoe groot het aandeel uitgaven
voor verschillende cultuuruitingen
binnen het totale uitgavenpatroon is
kan Asselbergs niet precies geven.
Wel dat er aardig wat in die richting
verdwijnt. Een goede zaak vindt de
eerste burger van Zierikzee, die zich
tijdens het gesprek als een warm
pleitbezorger van cultuurspreiding
toont.
Drempel
.Juist door verschillende cultuu
ruitingen over de provincie te sprei
den voorkom je het ontstaan van een
drempel om naar het theater te gaan",
luidt de visie van Asselbergs, die de
opvatting dat de Middelburgse
schouwburg door de Stormvloedke
ring naast de deur ligt" linea recta
naar het rijk der fabelen verwijst.
,,Kijk, voor topvoorstellingen ont
kom je er niet aan om naar Rotter
dam te gaan. Wanneer je echter voor
een beetje goed toneelstuk naar el
ders moet, dan is er een aantal
Schouwen-Duivelanders, dat afhaakt
omdat ze geen eigen vervoer hebben.
Ga maar eens om elf uur met de bus
uit Middelburg terug" signaleert As
selbergs een stukje realiteit.
Leefbaarheid
Het,aan kunnen bieden van ver
schillende cultuuruitingen maakt
een plaats als Zierikzee ook als woon-
gemeente aantrekkelijker. De uit
spraak van Thorbecke dat kunst geen
zaak van de i-egering (lees de plaatse
lijke overheid) is gaat maar ten dele
op. Hoewel het volgens Asselbergs
niet de taak van de gemeente is cul
tuur ,,te maken" moet de plaatselijke
overheid wel voorwaarden scheppen
voor allerlei cultuuruitingen. Dat
kan variëren van het subsidiëren van
amateurgezelschappen, het beschik
baar stellen van een passende accom
modatie voor deze amateurs, het be
vorderen van kunstzinnige vorming
tot en met het leveren van een bijdra
ge aan de Stichting Uit in Zeeland.
Dat laatste is de afgelopen maand
in de vergaderingen van de commis
sie Concertzaal en welzijn aan de
kaak gesteld. Nu het er naar uitziet
dat er een einde komt aan de periode
dat Zeeland tegen een .zacht" prijsje
van een aantal klinkende theaterpro
ducties wordt voorzien wordt over
wogen om de bijdrage aan deze stich
ting (35 mille per jaar) nog eens met
vijfduizend gulden te verhogen, ten
einde te voorkomen dat het aantal
voorstelling volgend jaar van zestien
naar vijf a zes voorstellingen terug
loopt. Asselbergs rechtvaardigt dit
voorstel dat door beide commissies
positief werd beoordeeld door erop te
wijzen dat de belangstelling voor de
professionele voorstellingen op
Schouwen-Duiveland op grond van
de bezoekersaantallen zeker goed te
noemen is. ,,De Concertzaal zit regel
matig bomvol" aldus de burgemees
ter.
Cultuurtempel
Die bezoekersaantallen verzachten
dan in elk geval de kosten die de ge
meente Zierikzee jaarlijks maakt om
deze cultuurtempel in tact te houden.
Enkele jaren geleden verkeerde dit
gebouw dat eigendom is van de ge
meente, maar geëxploiteerd wordt
door de eigenaar van Mondragon, N.
van der Zwan in dusdanige toestand
dat sommige toneelgezelschappen er
liever niet meer optraden. Dankzij
een kostbaar meerjarenprogramma
(enkele tonnen) is de toestand van de
ze zaal dusdanig verbeterd dat het
voldoet aan de eisen die professionele
theatermensen aan een accommoda
tie stellen. Omdat hier de professio
nele voorstellingen (onder andere die
van Uit op Schouwen-Duiveland)
worden gegeven, die niet alleen Zie-
rikzeeënaars maar ook mensen van
elders trekken zou wellicht gedacht
kunnen worden aan een gemeen
schappelijke regeling voor de Con
certzaal. Hoewel Asselbergs dit idee
wel verdedigbaar vindt heeft hij
vraagtekens achter de haalbaarheid
ervan: ,,Je moet realistisch blijven,
Zierikzee heeft nu eenmaal altijd al
in deze accommodatie geïnvesteerd.
De andere gemeenten (alleen Bruinis-
se doet niet mee, opm redactie) dra
gen allemaal bij aan Uit in Zeeland".
Het ideaal om deze Concertzaal
dusdanig aan te passen dat deze in de
toekomst geschikt zou zijn voor mul
tifunctioneel gebruik is inmiddels in
de koelkast gezet. ,,Het is gewoon
niet mogelijk, de zaal kun je niet met
een schuifwand of iets dergelijks in
tweeën delen. Het is geen ideale si
tuatie maar-het is nu eenmaal zo ge
groeid. De Concertzaal is een zaal die
alleen voor grotere theaterproducties
en uitvoeringen geschikt is" consta
teert Asselbergs. Dat optreden in de
Concertzaal is overigens niet alleen
voorbehouden aan professionals.
Kunst en Eer blaast er eens per jaar
een vrolijke noot, Rust Roest bracht
er het afgelopen jaar een wervelende
show en de Amateur Comedie gaf op
de planken van deze Zierikzeese cul
tuurtempel een staaltje van haar
kunnen ten beste.
Voor die verenigingen blijft het
daarmee, want het gebruik van de
Concertzaal voor de repetities is voor
hen een te kostbare zaak. Over die
prijzen klagen de verenigingen dan
ook. Voor hen doemt aan de horizon
een alternatief. In '89, '90 wordt de
gemeente Zierikzee eigenaar van het
schoolgebouw aan de Manhuisstraat,
waar nu onder meer de Zeeuwse Dag
en Avondscholengemeenschap is on
dergebracht. Dit gebouw zou wellicht
uit knnen groeien tot een centrum
voor verenigingsactiviteiten. Te den
ken valt hierbij aan de Amateur Co
medie, de Belangengroep Poortam-
bacht en de muziekkorpsen.
Hoewel uit eerdere raadsdiscussies
naar voren is gekomen dat dit als een
geschikt alternatief wordt be
schouwd, is het nog de vraag of het in
slechte staat verkerende gebouw ook
daadwerkelijk die functie krijgt.
„Pas als het gebouw vrij is kunnen
we exact beoordelen wat er moet ge
beuren" tempert Asselbergs een te
voortvarend enthousiasme af. Hoe
wel de eerste burger van Zierikzee de
indruk heeft dat er redelijke behoef
te aan een dergelijke multifunctione
le ruimte bestaat houdt hij met het
oog op de financiële consequenties
wijselijk een slag om de arm. ,,De
discussie hierover zal erg moeilijk
worden, te meer daar er juist in de
periode '92/'93 een einde komt aan
de drie ton die de provincie Zeeland
gedurende elf jaar aan de Stichting
Uit in Zeeland gaf ter dekking van
de bureaukosten.
Wanneer de gemeenten die drie ton
op moeten hoesten lijkt het een voor
de hand liggende zaak te zijn dat die
gemeenten hun uitgaven voor cul
tuurzaken nog eens kritisch na zul
len lopen". Asselbeigs is vooralsnog
niet somber gestemd, omdat er door
particulieren buiten de subsidiesfeer
om aardig wat gebeurt. De vrees dat
door een culturele drooglegging van
minister Brinkman Zierikzee in een
poel van cultuurbarbarisme ont
aardt is dan ook zeker niet gegrond.
ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
Uitgever:
B.V. Drukkerij v/h Lakenman Ocht-
man te Zierikzee.
Directie:
D. L. van 't Leven.
Chef-redactie:
A. van der Wouden
M. Kaat
Kantoor:
Jannewekken 11. Zierikzee;
postbus 1. 4300 AA Zierikzee;
telefoon: 01110-16551
Telefax 01110-14315,
Woonhuisaansluitingen:
Advertenties en bezorging (van
18.00 tot 19.00 uur): 01119-1941
Redactie (na 17.30 uur): 01110-14417
en 01110-12449.
Fotograaf (na 1730 uur): 01110-16706
Abonnementen:
Per 3 maanden (bij vooruitbetaling)
f 42,25; per jaar f 161,20; losse
nummers 0,80.
De abonnementsprijzen zijn inclu
sief 6% B.T.W.
Opzeggingen dienen een maand,
voor het einde van de lopende
abonnementsperiode schriftelijk bij
de Zierikzeesche Nieuwsbode ge
meld te worden.
Verschijnt maandag, dinsdag.
donderdag en vrijdag.
Advertentietarieven:
58 cent per mm; „succesjes" (t/m 4
regels) f 6,60.
Contracttarieven op aanvraag
De advertentieprijzen zijn exclusief
6% B.T.W
haar toe te schrijven aan de kerken
,<j.aar, die ipeebetalen aan, (jmaal
tijden. In Zierikzee, waarde gr pik
kerkgenootschappen zittfhg nerne'u
in het bestuur van Tafeltje Dekje,
dragen deze bij in de kosten voor de
„inventaris" (aanschaf pannensets
in '69, het laten drukken van maal
tijdbonnen) en de bestuurskosten.
Een ander punt is verder dat in te
genstelling tot elders de maaltijden
in Zierikzee vanaf het allereerste be
gin door een particuliere onderne
ming worden verzorgd. „Bij het van
start gaan van Tafeltje Dekje hebben
we de Corneliastichting, het Rode
Kruisziekenhuis plus de twee rust
huizen gevraagd of zij deze Tafeltje
Dekje-inaaltijden (zo'n twintig in to
taal) konden verzorgen. Daarvoor
bleken deze instellingen echter on
voldoende capaciteit te hebben" al
dus Van der Sluis. Een cafetaria-
eigenaar nam die klus toen een tijd
lang voor zijn rekening. Sinds een
jaar of tien worden de maaltijden nu
in het Huis van Nassau „klaarge
stoomd" en dat gebeurt volgens de
leidster naar tevredenheid omdat
daar rekening wordt gehouden met
bijzondere wensen van de afmfmers.
Ook op een ander punt ziet ze voor
delen aan deze nieuwe benadering
van het oudcrenvraagstuk. Dankzij
dit beleid is Thfeltje Dekje Zierikzee
in de gelegenheid gesteld om voor een
bedrag van circa vijftienduizend gul
den dertig warmhoudsets (in vakter
men thermocaters genoemd) aan te
schaffen. „Zo'n bedrag hadden we
zelf nooit op kunnen brengen meent
mevrouw Van der Sluis. Welke sets
het gaan worden is nu nog niet be
kend. maar wel is het zo dat het eten
er goed warm in bliift"
Het flankerend ouderenbeleid
brengt evenwel ook nadelen met zich
„Als je eens wist hoe slecht sommi
ge mensen eten. Je hebt er die de
bloemkool al om negen uur opzetten
en ook zijn er heel wat ouderen die de
middagmaaltijd overslaan. Die ne
men een boterhammetje of een bordje
pap" spreekt zij uit ervaring. Zo ver
telt zij van een weduwe die na het
overlijden van haar man geen warme
maaltijd meer heeft aangeroerd.
Hulpbehoevend
Ook aan de eetlust van een aantal
afnemers blijkt het af en toe wat te
ZIERIKZEE - Negenenzestig basisschoolleerlingen waren gisteren woensdag te gast op ae Christelijke Scholenge-
meenschap voor MAVO/LHNO in Zierikzee. Open dag. De kinderen konden kennis maken met het voortgezet onder
wijs door het volgen van drie lessen. Een les Frans, een studieles, en een les algemene techniek. Vooral de laatste les
viel in goede aarde bij de kinderen, want op het programma stond gewoontegetrouw bolussen bakken. Op de open
dag kwam het merendeel van de bezoekers uit Zierikzee. Volgende week woensdag. 2 maart, wordt de tweede open
dag van de Christelijke Scholengemeenschap gehouden. Dan ivorden kinderen verwacht uit Bruinisse. Zonnemaire.
Kerkwerve en Brouwershaven. Diezelfde dag is er ook een open avond voor de ouders of verzorgers van de leerlingen
uit groep acht uan de basisschool over de mogelijkheden na de basisschool. ..Vorig jaar kwamen er. ook weer ver
spreid over twee dagen, zo'n 120 kinderen kijken op de open dagen. Ik denk dat we ongeveer hetzelfde aantal bezoe
kers zullen halen", aldus directeur A. van Drie. ..De praktijk heeft ons geleerd dat ongeveer de helft van de bezoekers
ook daadwerkelijk naar onze school komt".
schorten. Voordat er sprake was van
een flankerend ouderenbeleid was er
sprake van een redelijk stabiel abon
neebestand. Zeker, er vertrokken be
jaarden naar het rusthuis en ook
overleden er vaste klanten. Nu zijn
die schommelingen duidelijker. „We
hebben altijd veel steun van dokto
ren en het ziekenhuis gehad. Dan
kreeg iemand te horen dat hij naar
huis mocht mits hij van Tafeltje Dek
je zou eten. Dat gebeurt nu niet meer.
Wanneer iemand nu na een aantal da
gen uit het ziekenhuis wordt ontsla
gen volgt een periode van revalidatie
in het rusthuis" geeft mevrouw Van
der Sluis als een van.de redejnqp. van
de veranderingen weer. Voeg dqarbij
het gereedkomen van de nieuwe Cor
neliastichting die een veel grotere.op
namecapaciteit heeft plus de ver
plichting van de rusthuizen om de
bewoners van de aanleunwoning van
een warme maaltijd te voorzien, dan
zal het duidelijk zijn dat „de markt
voor Tbfeitje Dekje maaltijden is
afgeroomd"
Eerder
Het verschijnsel van een dalend
abonneebestand is overigens niet
nieuw. Toen Borrendamme werd ge
opend viel er volgens mevrouw Van
der Sluis ook ineens een gat, dat
gaandeweg weer werd opgevuld. Of
dit ook nu het geval zal zijn ïs moei
lijk te voorspellen. De groep oudere
alleenstaanden waarmee de vrijwilli
gers van Tafeltje Dekje worden ge
confronteerd blijkt in toenemende
mate hulpbehoevend te zijn.
Alarm
„Je hebt een aantal abonnees, maar
het wisselt sterk. De zieken hebben
weinig eetlust en willen dan ook niet
dagelijks een warme hap", aldus de
Tafeltje Dekje leidster, dié nu Tte ma
ken heeft' 'met 'meer verschillende
wensen. De ené houdt het bij een keer
per week een kant en klare maaltijd
aan huis, de ander wil weer eens een
weekje geen complete maaltijd maar
een pannetje soep om wat bij te ko
men. Kortom het wordt het comité er
niet gemakkelijker op gemaakt. Ze
ker niet omdat de vrijwilligers door
deze verschuiving in het abonne-
bestand meer dan voorheen worden
geconfronteerd met valpartijen in
huis en zelfs enkele sterfgevallen.
Ook mevrouw Van der Sluis trof bij
het afleveren vanmaaltijdbonnen ie
mand dood aan tafel aan. „Je kunt
ons tegenwoordig ook een alarm-
groep noemen" meent de leidster
Of de prijs van zeven gulden wel
licht een rol bij de afname van het
aantal abonnees speelt betwijfelt
mevrouw Van der Sluis. „Landelijk
gezien ligt die prijs op 6,50. „Ik
denk dat 7,- een reële prijs is, die ie
dereen kan betalen". Dat die zeven
gulden wel aanzienlijk boven de be
dragen ligt die in onder meer Brui
nisse worden gevraagd is volgens
Minder vaste klanten, meer hulpbehoevenden
ZIERIKZEE - De vaste „klanten" die jaar in jaar uit
hun honger op verantwoorde wijze stilden met een war
me hap van Tafeltje Dekje hebben het afgelopen jaar
veelal plaatsgemaakt voor een aantal hulpbehoevende
en zieke ouderen met over het algemeen een wat geringe
re eetlust. Die verschuiving is volgens mevrouw L. van
der Sluis-Bij de Vaate van het comité Tafeltje Dekje in
Zierikzee, voor een belangrijk deel toe te schrijven aan
het flankerend ouderenbeleid van de overheid.
Een ontwikkeling die door nie
mand was voorzien, want juist door
deze nieuwe visie op het ouderenbe
leid zou het aantal gebruikers van
een Tafeltje Dekje-maaltijd eigenlijk
toe moeten nemen. Het flankerend
ouderenbeleid is er namelijk op ge
richt om de ouderen zo lang mogelijk
in de eigen, vertrouwde omgeving te
laten blijven. „Op zich een goede
zaak dat ouderen zo lang mogelijk
zelfstandig blijven" meent de oud
verpleegster die sinds het begin in
1969 als leidster nauw betrokken is
bij Tbfeltje Dekje in Zierikzee. Een
rusthuis, hoe goed het er ook mag
zijn, is volgens haar een eindstation
voor hen die ook met de nodige hulp
echt niet meer verantwoord op zich
zelf kunnen blijven. „Je ziet nogal
eens dat het verouderingsproces zich
sneller voltrekt bij diegenen die in
een rusthuis verblijven. Ze hebben
niets meer te regelen, hoeven niet
meer voor een kopje koffie of thee te
zorgen en dergelijke. Kortom ze stom
pen er nogal eens af", meent me
vrouw Van dér Sluis.
Financieel
Aan dat zo lang mogelijk zelfstan
dig blijven Is overigens een aantal fi
nanciële consequenties verbonden.
„Je kunt je afvragen of de mensen
dat kunnen opbrengen, denk alleen
maar eens aan de ziektekosten en
dergelijke zaken waarvoor een eigen
bijdrage wordt gevraagd", vraagt de
leidster van Tafeltje Dekje zich af.
mee voor Tafeltje Dekje Zierikzee. In
het onlangs verschenen jaarverslag
over '87 werd gesproken van een on
rustig jaar voor deze voorziening die
in oktober 1969 in Zierikzee van de
grond kwam. Van de dertig abonnees
die in '87 van Tafeltje Dekje aten
overleden er acht terwijl een gelijk
aantal naar een rusthuis vertrok. Het
abonneebestand is hierdoor ongeveer
gehalveerd. Een ander gevolg is dat
de afnemers van de maaltijden die
zes keer per week aan huis worden
bezorgd niet meer diegenen zijn die
voorheen tot de vaste Tbfeltje Dekje-
clan behoorden.
Alleenstaand
Ofschoon Tafeltje Dekje bedoeld is
voor hen die door omstandigheden
(ziekte, ongeval, een drukke werk
kring) er niet toe komen om een war
me hap te fabriceren, zijn het toch
vooral bejaarden die bij Tbfeltje Dek
je „aanschuiven". Voor een bedrag
van zeven gulden per maaltijd, wordt
er zes keer per week een verantwoor
de, niet te vette en niet te zoute war
me hap aan de huisdeur afgeleverd.
Driemaal per week zit daar een kopje
soep bij. „Uitgangspunt is om zeker
vijf keer per week verse groenten te
geven, want wanneer oudoren niet
voldoende vitaminen en mineralen
binnen krijgen, krijgt het afbraak
proces in hot lichaam de overhand"
aldus de leidster, die het idee om drie
keer per week een maaltijd te ver
strekken altijd heeft afgewezen.
