'Als er meer dan twaalf mensen
aanwezig waren, maar één kopje'
i
24
vervelend. Dat weet je als je op de
baan solliciteert". Hij heeft het
voordeel, dat hij door zijn woning
in het gemeentehuis altijd een
thuiswedstrijd speelt.
De commissievergaderingen worden
slechts matig bezocht. Vaak heeft
Baumann alleen het gezelschap van
een verslaggever van de
Zierikzeesche Nieuwsbode. Verder
zijn er maar twee personen in de
gemeente, die met enige regelmaat
acte de présence geven. Rustige
avonden dus voor de conciërge, die
om zeven uur de deur opent van het
gemeentehuis, de lichten aandoet en
koffie gaat zetten.
,,In het verleden was het zo, dat
eerst geteld werd hoeveel
belangstellenden er waren op de
publieke tribune Waren het er meer
dan zeg maar twaalf, dan kregen ze
maar één kop koffie. Dat is
gelukkig niet meer zo, nu serveren
we er sowieso twee per persoon en
eigenlijk is dat maar goed ook".
Tijdens de raadsvergaderingen is de
belangstelling aanzienlijk groter.
Meestal zijn er zo'n twintig tot
vijfentwintig mensen aanwezig om
het bestuurlijke schouwspel te
volgen.
Baumann staat dan in de
deuropening en telt de koppen.
Ondertussen pruttelt de koffie al in
de keuken en staan de kopjes
gereed. De koffie wordt eigenlijk
door iedereen op prijs gesteld
tijdens de vergaderingen. En
evenals bij de v
commissievergaderingen, blijft
Baumann ook luisteren bij dé.
raadsvergaderingen en dat terwijl
hij zegt niet geïnteresseerdie zijn in
politiek. Maar je kunt niet naar
huis, want je hebt toch de
verantwoording over het
gemeentehuis. De voordeur staat
open tijdens de vergaderingen.
Maar ik vind het best leuk om de
vergaderingen bij te wonen al
spreekt niet alles mij aan".
Baumann vertelt zijn verhaal in de
keuken, van waaruit hij zijn werk
doet. Sinds de verbouwing vorig
jaar een moderne keuken met goede
apparatuur. Naast het
koffiezetapparaat, dat Baumann in
vier minuten tijd dertig koppen
koffie bezorgt, is er ondei'meer een
vaatwasmachine. ,,Ik stop niet met
werken voordat ik alle kopjes heb
afgewassen en de asbakken geleegd.
Als je daarmee wacht wordt alles
kleverig en kost het je de volgende
morgen veel meer tijd". Baumann is
ondanks de avondvergaderingen de
volgende morgen gewoon present.
Door een apart vergoedingssysteem
voor het avondwerk blijft hij
overdag beschikbaar en hoeft hij
geen tijd te compenseren.
Baumann is een rustige man, die
nimmer gedurende de vergadering
aan het opruimen slaat om snel
thuis te zijn. ,,Nee, dat doe ik nooit.
Ik vind het storend als je kopjes
tijdens een vergadering gaat
ophalen. Ook als de raad of
commissie na het openbare gedeelte
nog vergadert wacht ik met
opruimen. Met die vaatwasser is het
zo gebeurd, dus waarom zou ik de
vergadering storen".
Op de tafel in de keuken ligt op een
centrale plaats zijn dikke blauwe
agenda, waarin alle afspraken staan
geschreven. Bij speciale
gelegenheden is er extra werk aan
BURGH-HAAMSTEDE -
Hij woont in een van
Westerschouwens duurste
panden, maar is geen
miljonair. Hij bezoekt alle
raads- en
commissievergaderingen,
maar heeft geen
bestuurlijke inspraak.
Zijn uniform wordt
opgesierd met het
gemeentewapen van
Westerschouwen, maar
toch is hij niet de
gemeentebode. Het gaat
om L. J. Baumann, sinds
1972 conciërge van het
gemeentehuis in Burgh-
Haamstede, dat gelegen is
aan de Kloosterweg. De
plaats, waar Baumann
ook woont.
De gemeente Westerschouwen is de
enige gemeente op Schouwen-
Duiveland, die én een
gemeentebode én een conciërge
heeft. Baumann weet zich de
sollicitatie nog goed te herinneren.
Toen hem ter ore kwam, dat met de
ingebruikname van het nieuwe
gemeentehuis aan de Kloosterweg
mogelijk een conciërge-echtpaar
gezocht werd, stapte hij meteen
naar burgemeester Everwijn. Het
nieuwe gemeentehuis was
aanzienlijk groter dan het oude
raadhuis en een conciërge was
allesbehalve overbodige luxe.
Baumann kreeg de baan niet op een
presenteerblaadje, want de
burgemeester hield een slag om de
arm. Op het moment, dat de
personeelsadvertentie verscheen in
de krant reageerde Baumann
meteen. Met hem nog zestien andere
echtparen. Wat heeft al die mensen
zo getrokken in de vacature? ,,Ik
denk dat het mooie woonhuis in het
gemeentehuis de mensen wel
aangesproken heeft. Voor mij
speelde ook, dat ik zekerheid voor
mijn gezin wilde hebben".
Baumann, die tot zijn
indienststreding met de gemeente
op 15 september 1972 in hotel Bom
te Haamstede werkte, heeft altijd
als kelner gewerkt. Dat betekende
werken op tijden dat anderen vrij
zijn. ,,Op een bepaald moment werk
je langs je gezin heen. Zeker als er
een tweede kind komt en de eerste
gaat lopen. Dan zijn die vreemde
werktijden niet echt plezierig.
Daarnaast vond ik het ook prettig
om voortaan met zon- en feestdagen
thuis te zijn", aldus de conciërge,
die zijn wensen met zijl) aanstelling
in vervulling zag gaan.
Volgens hem verschilt het werk van
een kelner niet wezenlijk met dat
van een conciërge in het
gemeentehuis. Overigens, de
gemeenteraad bedient hij al 25 jaar
van koffie door zijn
werkzaamheden in hotel Bom, dat
op een steenworp afstand lag van
het oude raadhuis. Het raadhuis
had niet de faciliteiten, zoals die er
nu zijn en koffie zetten gebeurde
tijdens avondvergaderingen in hotel
Bom. Baumann serveerde het
warme vocht.
Maar hoewel er overeenkomsten te
vinden zijn tussen het werk van een
kelner en een conciërge in zo'n groot
gebouw als het gemeentehuis in
Burgh-Haamstede, heeft Baumann
wel cursus gevolgd om zich te
scholen in het onderhoud van het
gebouw. Koffie zetten en serveren
was hem niet vreemd, maar bij het
schoonhouden van een groot
gebouw komt heel wat kijken. Tbt
vorig jaar deed hij dat samen met
zijn vrouw, die nu om
gezondheidsredenen gestopt is.
Vandaag de dag heeft Baumann een
schoonmaakbedrijf tot zijn
beschikking. Terwijl hij zich met
deze zaken bezig houdt, zorgt de
gemeentebode met name voor de
post en het kopiëren van de
paperassen.
baumann is door zijn continue
aanwezigheid op het gemeentehuis
een bekend figuur in de gemeente.
Alle openbare vergaderingen van de
raad en de commissies woont hij
bij. Zijn werk bij de gemeente loopt
haast parallel met het uit de
beslotenheid halen van de gemeente.
Westerschouwen mag zich met
Zierikzee de meest openbare
gemeente noemen. Slechts een
beperkt aantal
bestuursvergaderingen speelt zich
achter gesloten deuren af. Dat
betekent voor Baumann dus
gemiddeld zo'n tien avonden werk
per maand. „Ik vind dat niet
de winkel. Eén ding hoeft hij niet te
noteren omdat dat zich iedere dag
vier keer voltrekt; het rondbrengen
van de koffie. Hij kan zich niet
vinden in de zinsnede van het
bekende liedje Eén kopje koffie, dat
als er geen koffie geserveerd wordt,
alles stil ligt. „Maar het is wel zo,
dat als ik om welke reden dan ook
later kom met de koffie, er altijd
door dezelfde personen gebeld
wordt. Gelukkig gaat dat altijd op
een leuke manier".
Baumann (zelf ook ambtenaar - red)
weet als geen ander of ambtenaren
nu wel of geen harde werkers zijn.
Volgens hem wel, want er is
voldoende bedrijvigheid in het
gemeentehuis. „Zeker in
begrotingstijd en nu op de afdeling
waar alle gegevens ingevoerd
moeten worden in de computer. Dan
wordt er 's avonds nogaleens
overgewerkt".
Tferwijl Baumann zijn verhaal doet
wordt hij enkele keren onderbroken
door ambtenaren. De ene steekt zijn
hoofd door de deuropening en de
ander belt op. maar allebei met
dezelfde,vraag; is er nog koffie? „In
dit gemeentehuis is er altijd verse
koffie", reageert Baumann, die en
passant twee koppen inschenkt.
Enkele keren spreekt hij zijn
tevredenheid uit over 'zijn' keuken
en daarmee lijkt hij het goed naar
zijn zin te hebben als conciërge van
het Westerschouwsè gemeentehuis.
De meeste dagen lijken op elkaar.
Maar vrijdagmiddag heeft de
conciërge een andere taak. Dan
stapt hij in de auto om de
raadsleden de agendastukken te
bezorgen voor de eerstvolgende
vergadering. De gemeente
Westerschouwen heeft ook de
service, dat inwoners het paspoort
of rijbewijs thuisbezorgd krijgen.
Ook dat is de taak van Baumann.
„Ik geloof, dat die paspoorten niet
over de post verstuurd mogen
worden. Dan is het toch wel leuk,
dat de gemeente dit als service naar
de mensen doet. Vroeger gooide ik
het paspoort of rijbewijs gewoon in
de bus, als de mensen niet thuis
waren. Dat gebeurt nu niet meer,
want het kan gebeuren, dat het
paspoort verzeild raakt in de
reclamefolders en zo weggegooid
wordt. Nee, tegenwoordig doe ik een
briefje in de bus en dan kan de
betreffende persoon het paspoort
alsnog zelf komen halen".
Baumann noemt zichzelf een
'nuchter man' en voert deze
karaktertrek aan als reden, dat
opmerkelijke of leuke anecdotes
hem niet te binnen schieten. „Ze
gebeuren wel, maar ik vergeet ze
meestal snel", zegt hij. Desgevraagd
zegt hij zichzelf wel goed te
herinneren, dat er volledige
dijkbewaking was en het
gemeentehuis derhalve in rep en
roer. In de nachtelijke uren werd
Baumann dan uit bed gebeld met
het verzoek de lichten aan te doen
^en koffie te zetten. Dan kwam het
gemeentebestuur en een delegatie
van de Bescherming Bevolking.
Uit die periode dateert ook de BB-
kamer. Hoewel de Bescherming
Bevolking is opgegeven, leeft de
naam van deze kamer hardnekkig
door. Daar staat een bed en een
directe telefoonverbinding met de
hulpcentrale in Goes. Dat is voor
gevallen, dat de normale
telefoonverbinding is uitgevallen.
„Ik ben van die volledige
dijkbewaking nooit geschrokken.
Als je goed naar de radio luisterde
zag je het aankomen. Dan zette je
de telefoon naast je bed". Baumann
heeft dit zo'n acht keer
meegemaakt, maar de komst van de
Stormvloedkering maakt dit in het
vervolg onmogelijk.
De conciërge van het
Westerschouwse gemeentehuis volgt
v- zoals gezegd - beroepsmatig de
raad- en commissievergaderingen.
Hoewel hij de mogelijkheid heeft
om gebruik te maken van het
spreekrecht doet hij dit slechts
hopgstzelden. Behalve als de
volkstuintjes aan bod komen, dan
kan de bezitter van één van deze
tuintjes weieens zijn visie geven op
het gemeentelijke beleid. Hij
schroomt dan niet kritiek te uiten.
Baumann is dan wel een rustige
man, hij weet als geen ander wat er
zich in de gemeente afspeelt en doet
daar - als hij dit nodig acht - ook
zijn mond\vel over open. Verder
blijft hij eigenlijk liever op de
achtergrond en probeert met zijn
dienstverlenend ambt alles op
rolletjes te laten verlopen. Haast
onzichtbaar, want het werk, dat
Baumann verricht wordt door velen
als vanzelfsprekend ervaren. Tbtdat
Baumann om welke reden dan ook
een keer verstek któt gaat. Dan
buigen de voorzitter en de secretaris
van de vergaderende commissie zich
met enig stuntelwerk over het
koffiezetapparaat en probereh de
koffie meer te laten zijn dan een
zwartkleurige vloeistof op
temperatuur.
