Q)
<A
Q)
(A
9m
O
O
9m
SEROOSKERKE-
Ingebed tussen de
Delingsdijk en de
Rijksweg 18 ter hoogte
van de Schelphoek ligt
Serooskerke. Een typisch
Zeeuws ringdorp waar de
meeste huizen van de 230
inwoners knus rond het
prachtige Middeleeuwse
kerkje staan gegroepeerd.
Geheel volgens een
eeuwenlang gehanteerde
manier van bouwen wordt
de ruimte tussen de
huizen onderling groter al
gelang zij verder van de
kerk staan tot de enkele
boerderijen toe die
uitgewaaierd in de polder
staan. Sommige van de
ludieke bouwsels worden
gebruikt als tweede
woning want ook in
Serooskerke heeft de tijd
niet stil gestaan. Maar
toch ademt de sfeer in het
dorp waar ruim 230
mensen wonen nog wat
uit van de knusheid en
beslotenheid van een
hechte onderlinge
gemeenschap die vroeger
heel gewoon was.
„Dat klopt, het is hier wel een
hechte gemeenschap, iedereen kent
elkaar", vertelt de presidente van de
bejaardensoos van Serooskerke A.
van Nieuwenhuizen-van Gosliga.
Omgeven door ongeveer twintig
ouderen zit zij in het Dorpshuis dat
aan de dorpsring tegenover de kerk
staat. De mannen en de vrouwen
elk aan een kant van de zaal. „Elke
veertien dagen komen we bij elkaar
om met elkaar te praten en wat
spelletjes te doen". De kaarten, de
sjoelbak, het scrabblespel en het
tafelbiljart komen dan ook al gauw
te voorschijn en iedereen blijkt zich
prima te vermaken. Serooskerke
blijkt er een bloeiend
verenigingsleven op na te houden
want behalve de bejaardensoos is er
ook een jeugdsoos en een
toneelvereniging met de suggestieve
naam Lere, lerc. „Dat zei onze
regisseur altijd als we een nieuw
script in ons hoofd moesten
stampen". De toneelgroep dateert al
van voor de ramp en telt ruim 10
leden. De sportvereniging Velocitas
die in 1941 werd opgericht floreert
ook nog steeds en verder zijn er
twee gymnastiekclubs, een
klaverjasclub, een beatballetgroep
voor de jongeren en een Beter
bewegen groep voor de ouderen.
Een unieke vereniging is
ongetwijfeld de Dorpsgemeenschap.
Zij zorgt ervoor dat de dorpelingen
bij bijzondere gebeurtenissen als
geboorte, huwelijken of ziekte een
persoonlijke attentie namens de
medebewoners ontvangen.
Geboortes komen in Serooskerke
weer vaker voor dan enkele jaren
geleden. „De vergrijzing is gestopt.
Er kwamen hier meer jonge mensen
wonen en vorig jaar werden er
negen baby's geboren", meldt
mevrouw Van Nieuwenhuizen trots.
Iemand die daaraan zijn aandeel
heeft bijgedragen is de enige
winkelier van het dorp bakker U.
Vinakur. „Ik heb vier kinderen. Die
maken straks een flink gedeelte van
de schooljeugd uit", zegt hij
lachend. Vinakur zorgde ervoor dat
het dorp acht jaar geleden weer een
winkel kreeg na een 'winkelloos
tijdperk' van zeven jaar. Dagelijks
zorgt hij voor vers brood en banket
in een nieuw optrekje achter zijn
huis aan de Ring waarnaar hij vorig
jaar verhuisde. De 31-jarige Vinakur
is geboren in Israël en getrouwd
met een Nederlandse vrouw. Aan
zijn spraak in zijn buitenlandse
afkomst nog duidelijk te horen.
Maar ondanks dat accent heeft hij
de intentie om een echte dorpeling
te zijn. „Ik doe gewoon Zeeuws. Wij
zijn hier helemaal opgenomen want
het grootste gedeelte van de
dorpelingen komt hier zijn brood
kopen". Aan de wanden van zijn
winkel prijken platen van Anton
Pieck en Koningsgist.
Een andere bekende Serooskerker
is de 67-jarige Cor de Rijke Twintig
jaar voorzitter van de
sportvereniging, dertig jaar
regisseur van de toneelvereniging
en voorzitter van de plaatselijke
afdeling van de FNV. „Ze kennen
me overal. Niet beroemd maar meer
berucht", zegt hij grinnikend.
Geboren in Nieuwerkerk kwam hij
op zesjarige leeftijd met zijn ouders
in Serooskerke wonen. En hij wil er
blijven. „Nergens ter wereld kan ik
me beter thuis voelen dan hier". Hij
motiveert dat standpunt met de
uitleg dat men in dit kleine dorp zo
gemoedelijk onder elkaar kan zijn.
„De mensen zijn heel tolerant. Ik
ben zelf buitenkerkelijk maar daar
merk je in de omgang niets van".
De Rijke is altijd werkzaam
geweest in de landbouw als
loonwerker. „Nu trek ik van Drces
en ik ben ook gedeeltelijk invalide".
Dat laatste verhindert hem niet om
behalve zijn activiteiten in het
verenigingsleven ook druk bezig te
zijn met houtbewerken, knutselen
en stoelen matten. „Na een
werkzaam leven kun je niet gelijk
ophouden". Hij vindt dat het dorp
nog niet veel i'eranderd is na de
ramp „De inlanders en hun
mentaliteit is nog precies
hetzelfde En het lukt ook goed om
de import bij het dorpsgebeuren te
L.
„het is hier
een hechte
gemeenschap,
iedereen
kent elkaar"
betrekken. Ze worden lid van
verenigingen on doen mee aan
allerlei activiteiten".
De ramp is nog steeds een
sleutelwoord in dit Zeeuwse dorp
dat in 1953 zwaar werd getroffen
Men spreekt van voor of na de ramp
en bij een bezoek aan het pittoreske
ringdorp kan men niet heen om het
herdenkingsmonument dat voor de
Nederlands Hervormde kerk staat,
die het middelpunt van het dorp
vormt. Het vormt de herinnering
aan de 15 dorpsbewoners die door
de stormvlocdramp het leven
verloren Do jeugd van nu rent er
vrolijk roepend voorbij. Op weg
naar de speelwerktuigcn die aan de
zijkant van de kerk staan. Het zijn
vier van de 24 leerlingen die de
dorpsschool telt. Geen van allen
geboren in Serooskerke. Dc
tienjarige Angelique komt uit
Amsterdam, de 5-jarige Sandra
werd ijl Zierikzcc geboren, de 13-
jarigo Pascal in Rotterdam en de 8-
jarige Icéc komt oorspronkelijk uit
Goes. Zij hebben een heel
verschillende mening over hun
huidige woonplaats. De drie
jongsten tonen zich heel tevreden.
„Het is hier veel-gezelliger, looker
en rustiger. Er zijn veel meer
vcrstopplaatscn en je kunt hier
overal lopen In Amsterdam mocht
ik nooit uit dc straat". De 13-jarige
Pascal die al elf jaar in Serooskerke
woont ziet het niet zo zitten. ,,Er is
geen pap aan. In de winter komt
hier niemand en alle dorpsbewoners
letten op je". De 24 kinderen van de
openbare, basisschool de Schelphoek
zijn ondergebracht- in twee lokalen
De wat 'oudere"mensen vinden de
rust in Serooskerke een positief
punt. „Je moet er zelf wat van
maken". De,meeste van hen hebben
zelf een kippenhok en een
groententuintje waarvan zij de
opbrengst in de diepvries doen
Want een winkel waarin deze
produkten worden verkocht is er
niet. Een van de oudste inwoners
van Serooskerke is de 91-jarige heer
M. de Blonde. Hij kan zich nog
verheugen in een prima gezondheid
en zou niet weg willen uit zijn dorp
hoewel hij werd geboren in
Nieuwerkerk. „Ik ben het hier
gewoon. Ik woon hier al 68 jaar,
sinds 1918", aldus de krasse oude
heer die nog samen met zijn vrouw
zelfstandig woont. Ook hij sjouwt
nog graag in de tuin en houdt zich
verder bezig met lezen, puzzelen en
het maken van miniaturen in de
vorm van antieke boerenwagens en
stoven.
Een andere fan van Serooskerke
is een voormalige inwoonster van
Vlaardingen. „Ik hoop hier de rest
van mijn leven te wonen", aldus de
68-jarige mevrouw A van
Heukelum-Krommchock die het
Zeeuwse dorp uitverkoos boven
haar geboorteplaats. Oorspronkelijk
kwam zij met haar man alleen in dc
vakanties naar Zeeland maar toen
dc voormalige boerderij aan de
rand van het dorp vrijkwam greep
het echtpaar de kans om daar te
komen wonen dankbaar aan. „Ik
kom uit een groot gezin en daarom
ben ik ontzettend op mijn eigen. Ik
ben dol op handwerken en dat kan
ik nu naar hartelust doen". De man
van mevrouw Heukelum heeft nu
alle ruimte om zijn karweitjes te
•doen en de resultaten daarvan zijn
ondermeer een fraai rond
kippenhok met windwijzer dat in
de tuin prijkt. Ook mevrouw
Heukelum vindt het niet stil op
Serooskerke. „Er is hier vaak wat
te doen. Nu ga ik weer naar de soos
in het Dorpshuis".
Serooskerke, een besloten
gemeenschap met over het algemeen
tevreden mensen die elkaar bepaald
niet links laten liggen Dc
geneugten van de moderne tijd
hebben ook hier hun intrede gedaan
maar daarnaast heeft men enkele
positieve elementen van vroeger
weten te behouden zoals de
aandacht voor elkaar en de
bereidheid om met elkaar een
hechte gemeenschap te vormen.
