Zierikzeese brandweer in
nieuwste pakken gestoken
ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
Koninklijke onderscheiding voor
jubilaris C. van Nieuwenhuijze
Ik lees de Zierikzeesche Nieuwsbode, omdat....
de krant er altijd bij is als er iets gebeurt
'Krantefoto's zijn geen
gewone vakantiekiekjes'
dé krant van schouwen - duiveland!
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Donderdag 3 september 1987 Nr. 24194
3
Zaterdag naar de landelijke wedstrijd in Zevenaar
Ze elan dia-man in liart en nieren
De Zierikzeese burgemeester feliciteert de jubilaris met zijn koninklijke onderscheiding.
ZIERIKZEE - Als een van de weinigen in Nederland en
als tweede in Zeeland (Kloetinge heeft de provinciale
primeur) is het brandweerkorps van Zierikzee in nieuwe
kleding gestoken. Eindelijk kunnen de geel-zwarte pak
ken aan de kapstok gehangen worden om plaats te ma
ken voor donkerblauwe kledij van speciale stof, die de
vuurbestrijders moet beschermen tegen te grote hitte.
Brandweercommandant H. J. Fierens toont zich zeer te
vreden en blij over de nieuwe aanwinst.
De pakken zijn zogezegd donker
blauw en hebben op verschillende
plaatsen reflecterende én rode stuk
ken, zodat de brandweerlieden goed
zichtbaar zijn. Nieuw aan de kledij
is, dat het pak uit twee delen bestaat:
een tuinbroek en een kort jasje. Het
voordeel hiervan is, dat de mannen
tijdens bijvoorbeeld het oprollen van
slangen geen last hebben van de lan
ge jas als ze op de knieën moeten.
Bluswerk
,,Maar daarnaast is het ook zo, dat
het jasje na het daadwerkelijke blus
werk eventueel uit kan. Als je het
warm hebt na een brand, dan is het
prettig om de nawerkzaamheden in
de tuinbroek te doen", aldus Fierens.
Maar misschien nog het belangrijk
ste van de pakken is, dat ze vuurwe-
rend zijn door de toegepaste Nomex-3
techniek. In het verleden moesten de
vuurbestrijders elkaar weieens nat
houden om de hitte tegen te gaan. Dat
lijkt nu voorbij.
Nadat de pakken waren gearri
veerd in cle brandweerkazerne (in to
taal 30 stuks) kwam ook burgemees
ter en hoofd van de brandweer mr. J.
J. P. M. Asselbergs een kijkje nemen
bij het vrijwillige korps. Meteen
kreeg hij de eerste oefening met de
nieuwe pakken voorgeschoteld. Een
training voor de brandweerkazerne,
die voornamelijk bestond uit het leg
gen van brandslangen voor de water
toevoer.
De oefening werd gedaan door acht
leden van het Zierikzeese korps. Die
groep gaat zaterdag 5 september
naar Zevenaar, waar zij gaat strijden
om de landelijke titel in de eerste
klasse lage druk. Zoals bekend heeft
het korps het afgelopen jaar goed ge
presteerd en dat uit zich in de
topstrijd in Zevenaar, waar M. Bin
bevelvoerder zal zijn. Fierens gaat
uiteraard ook mee, maar moet zich
afzijdig houdend
Het is de bedoeling, dat de groep
brandweerlieden in het nieuw naar
de wedstrijd gaat. Vandaar dus de
snelle oefening voor de brandweerka
zerne. De reacties van de eerste dra
gers waren overwegend positief. Voor
de een was het nog wel even wennen,
terwijl de ander er meteen tevreden
over was. Zaterdag moet blijken of de
brandweer de juiste keuze heeft ge
maakt. Fierens is daar zeer optimis
tisch over gestemd en is blij met de
houding van de gemeente, die immers
het geld op tafel moest leggen voor de
nieuwe pakken.
ZIERIKZEE - „Bij een bedrijf dat het predikaat ko
ninklijke voert en hofleverancier is hoort een koninklijk
geschenk", aldus burgemeester mr. J. J. P. M. Asselbergs
van Zierikzee in zijn toespraak tot C. van Nieuwenhuij
ze. De laatste vierde zijn 40-jarig dienstverband bij de
Koninklijke Zeelandia. Uit handen van burgemeester
Asselbergs mocht de jubilaris de zilveren medaille ver
bonden aan de orde van Oranje Nassau ontvangen.
„Een veertigjarig bedrijfsjubileum
is heel bijzonder. Ik denk dat in dit
geval ook een gelukwens aan het
adres van de werkgever op zijn plaats
is en het zegt uiteraard ook nogal wat
over het werkklimaat bij het be
drijf", aldus burgemeester Assel
bergs. ,,U bent in uw loopbaan mee
gegroeid met. het bedrijf. Het zit u
aan het hart gebakken". Van Nieu
wenhuijze begon zijn loopbaan bij
Zeelandia op 17-jarige leeftijd als
jongmaatje. Momenteel is hij werk
zaam als contract-administrateur.
„En u bent nog steeds betrekkelijk
jong, dus u hebt blijkbaar plezier in
uw werk. En al bent u daar toe ge
rechtigd, u stapt nog niet op. U houdt
blijkbaar meer van 40-plus dan van
jong belegen", aldus Asselbergs.
Vaste koers
„Niets is zo bestendig als verande
ring,--Maar vaart al 40 jaar een vaste
koers. Ik denk dat u met meer- dan ge
paste trots op die 40 jaar terug kunt
kijken", aldus Asselbergs.
Asselbergs dook in zijn toespraak
ook nog even in het verleden. „In 1947
toen u in dienst trad bij Zeelandia
verkeerde Nederland in een moeilij
ke periode. En ook op u rustte een
grote verantwoordelijkheid voor het
scheppen van een goed sociaal kli
maat. In die tijd had u nog niet dur
ven dromen van vakantie".
,,U heeft het bedrijf zien uitgroeien
tot een gigant in de bakkerij
grondstof fenbranche. Een bedrijf dat
in hoog aanzien staat", aldus Assel
bergs. Van Nieuwenhuijze is geboren
en getogen in Zonnemaire en is ook
nog steeds penningmeester van Har
monievereniging Nut en Uitspan
ning. Asselbergs: „Dat is Zonnemairs
voor ontspanning".
Huldiging-
Algemeen directeur van Zeelandia
H. J. Do'eleman had VanNieuwen
huijze voor 'een speciale reden' op
zijn vrije dag op laten draven. Dat die
speciale reden het opspelden van een
koninklijke onderscheiding betrof
was Van Nieuwenhuijze wijselijk
niet toevertrouwd. Binnenkort wordt
de jubilaris nog uitgebreid gehul
digd. v
mensen zijn, die voor hun hobby
kiekjesmaken. Het is een
relatief goedkope
vrijetijdsbesteding geworden en
lokt menig amateurfotograaf.
Wordt de fotojournalist weieens
gedirigeerd door omstanders als
hij ergens een foto van wil
maken?
„Ja, er zijn mensen, die
denken dat wanneer de
vakantiefoto's gelukt zijn, zij de
fotograaf van een krant ook
kunnen instrueren. Daar heb ik
.altijd moeite mee. Ik vind het
juist goed als mensen een
suggestie aan de hand doen,
want zij weten je soms een leuk
idee aan de hand te doen, maar
tot in de details vertellen hoe je
het als fotograaf moet doen, nee
dat zie ik niet zitten. Die mensen
hebben niet door, dat een
krantefoto een andere functie
heeft, dan de vakantieplaatjes".
De freelance-fotograaf 'heeft
het momenteel prima naar zijn
zin bij de Zierikzeesche
Nieuwsbode en heeft geen
behoefte aan grotere kranten,
waaraan hij incidenteel ook
foto's levert.
„Het is een leuke groep
mensen, waarmee ik werk en
persoonlijk voel ik me sterk
verbonden aan Zierikzee. Of ik
dit werk altijd wil blijven doen,
kan ik niet zeggen. Ik vind het
nu leuk werk en maak er geen
punt van, dat ik 's nachts uit
mijn bed gebeld kan worden
voor een brand ofzo. Dat hoort
erbij. Of mijn instelling ooit nog
verandert, kan ik nu niet
zeggen".
Wie nu de bon invult krijgt de Zierikzeesche Nieuwsbode het komende
laar voor geen 156,50 gulden, maar voor slechts 140,— gulden. Een
unieke kans om kennis te maken met Schouwen-Duiveland's enige
echte objectieve nieuwsblad. Vier keer per week het laatste nieuws in
de bus. Niet alleen de gemeentepolitiek wordt op de voet gevolgd,
maar ook de sportieve regio komt uitvoerig aan bod. Daarnaast krijgt
de lezer van de Zierikzeesche Nieuwsbode regelmatig een bijlage
cadeau over uiteenlopende onderwerpen als mode, auto's, sport en
woninginrichting. En daarnaast mogen de vele rubrieken genoemd
worden. Na 144 jaar mag best gezegd,.dat de lezer van de Zierikzeesche
Nieuwsbode als geen ander weet wat er in de eigen regio speelt.
BEL NU VOOR EEN ABONNEMENT 01110-16551
JA IK NEEM EEN JAARABONNEMENT OP DE ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE!
IK BETAAL DUS GEENJéflStTGULDEN, MAAR SLECHTS 140,- GULDEN
Naam
Adres
Postcode Plaats:
ZIERIKZEESCHE KS1
NIEUWSBODE IK!
ANTWOORDNUMMER 12
4300 VB ZIERIKZEE
(postzegel is niet nodig)
Het team van de Zierikzeese brandweer in het nieuw naar de landelijke wedstrijden in Zevenaar.
Freelance-fotograaf Johan Berrevoets
junior
ZIERIKZEE - Omdat zijn vader zich als
Nieuwsbode-fotograaf onder zijn eigen naam als
lokale 'beroemdheid' heeft gevestigd, werkt zijn
zoon Johan Berrevoets liever onder het
pseudoniem 'junior'. Maar ook zijn dagelijkse
arbeid brengt met zich mee, dat velen hem na zes
jaar regionale fotografie al goed kennen. Een
gesprek met het oog van de Zierikzeesche
Nieuwsbode.
Het beroep fotojournalist is
geen beroep uit duizenden. Hoe
komt iemand eigenlijk in dat
onregelmatige leventje terecht?
Van jongsafaan graag met het
fototoestel op pad geweest?
„Nee, eerlijk gezegd heb er
nooit bij stilgestaan fotograaf te
willen worden. Op een bepaald
moment moet je toch een keuze
gaan maken en doordat mijn
vader al jaren voor de
Zierikzeesche Nieuwsbode
werkte als fotograaf, ben ik
eigenlijk op zijn verzoek eens
mee op pad gegaan. Ik vond dat
in de meeste gevallen erg leuk.
En nu is het sinds een jaar of zes
mijn vak geworden en doe ik de
meeste opdrachten met plezier".
De meeste? Hij legt duidelijk
uit, dat er in de opdrachten, die
hij van de redactie krijgt wel
verschillen zitten. Zo hoeft een
plaatje van een rommelmarkt
voor hem niet zonodig en zo zijn
er wel meer onderwerpen te
verzinnen, waar de fotograaf
zijn creativiteit niet kwijt kan.
„Het is natuurlijk heel iets
anders als het maken van
vakantiefoto's. Mensen zijn er uit
en maken foto's. Als ze die
nogeens bekijken dan maken die
afbeeldingen samen met de
mooie herinneringen het beeld
compleet. Een krantefoto moet
voor iedereen duidelijk zijn en
dat betekent, dat je je zeker bij
markten bijvoorbeeld moet
beperken tot het overzichtelijk
weergeven van het gebeuren. Dat
maakt die onderwerpen voor een
fotograaf minder interessant,
maar dat wil niet zeggen dat ik
met tegenzin op pad ga".
Dat geldt in zekere mate wel
voor het fotograferen van
ongevallen. Als zijn
politiescanner of een urgent
telefoontje hem alarmeert, dan
stapt hij gespannen in de auto:
niet wetend wat hem te wachten
staat. Hij kan geen begrip
opbrengen voor fotografen, die
na een ernstig verkeersongeval
vaktechnisch spreken van een
'mooie' foto.
„Als ik naar een ongeval ga,
dan rijd ik vaak 160 kilometer
per uur. Maar op de terugweg ga
Fotograaf Johan Junior.
ik niet harder dan 70 kilometer.
Bij ernstige ongelukken ben je
toch onder de indruk; ik denk
niet dat dat ooit went. Daarnaast
voel ik me nogal opgelaten bij
zo'n ongeval. Je staat er toch met
je fototoestel te werken, terwijl
anderen in een heel vervelende
situatie kunnen verkeren. Nee,
dat trekt me eigenlijk niet. Maar
ja, het is een onderdeel van je
werk en daarnaast denk ik, dat
van zo'n foto wel een preventieve
werking uitgaat. Als de plaat in
de krant staat spreekt het
boekdelen. Een onderschrift
heeft hieraan dan eigenlijk niets
'meer toe te voegen".
Nee, dan het fotograferen van
portretten; daarbij voelt de
jonge fotograaf zich prima. Aan
hem om te bepalen hoe iemand
op de foto gezet wordt cn op
welke plaats. Zosnel hij zich
kort heeft laten informeren over
het onderwerp van het verhaal.
„Daarin kun je echt creatief
bezig zijn. Wat ik bijvoorbeeld
graag doe, is mensen
fotograferen in hun eigen
omgeving. Ik geloof erin, dat de
omgeving heel wat zegt over de
mensen, die erin leven. Neem
een burgemeester, daar hoort
toch een degelijk bureau bij,
terwijl een oud paar vaak in een
volle huiskamer hoort. Oudere
,mensen fotografeer ik graag.
Hun gezicht heeft meer karakter
en dat maakt een foto sprekend".
En jongeren worden pas
interessant als het om echte
types gaat als punkers,
bijvoorbeeld?
„Fototechnisch gezien wel ja".
De fotograaf erkent, dat er
vandaag de dag steeds meer
gaat hij aan de slag en bedenkt
een passende prent.
