Mijnendienst vervult ook civiele taken Bevrijdingsdag De Tweede Wereldoorlog en de Tachtigjarige oorlog, die historisch gezien beter een opstand kan worden genoemd. De mijnendienst van de Koninklijke Marine en Zierikzee. Zo op het eerste gezicht vier aparte grootheden. Met een flexibele geest is tussen die totaal verschillende gegevens echter wel. enig verband te leggen. Tbegegeven enige geestelijke souplesse moet wel aanwezig zijn. Op de dag dat Nederland massaal terugdenkt aan de oorlogsjaren 1940-1945 door het herdenken van hen, die in de strijd tegen de willekeur en onrecht ten onder zijn gegaan, verschijnt even na 20.00 uur de mijnenjager Zierikzee aan de havenmonding. Aan boord een voltallige bemanning, burgemeester mr. J. J. P. M. Asselbergs van Zierikzee en echtgenote, doopstster mevrouw M. A. Bij de Vaate plus een aantal genodigden. Een kleine week ligt dit pronkjuweel van de Koninklijke Marine „aan de ketting" bij 't Luitje, waar dit schip donderdag 7 mei officieel door de bouwmeester aan de Koninklijke Marine wordt ovegedragen. Met de nodige plechtigheden wel te verstaan, want de marine is rijk aan tradities waarbij vlagvertoon een rol van betekenis speelt. Aan dit schip, een mijnenjager uit de Alkmaar-klasse zit een hele geschiedenis vast. De geschiedenis van de mijnendienst, maar ook een stukje historie van de zeemijn zelf. Van Maanen, die in 1969 zijn entree maakte bij de Koninklijke Marine geeft in grote lijnen de geschiedenis en bestaansreden van deze dienst, die 14 mei precies tachtig jaar bestaat en die in de afgelopen jaren ook civiele taken uitvoert. In dit verband wijst Van Maanen erop dat de mijnendienst ook betrokken is bij het opsporen van neergestorte Starfighters en het opsporen van gifvaten. Kortom voor het schoonmaken van de zeebodem in de brede zin des woords. „Primair staat echter het vrijhouden van de vrije wateren". „De Mijnendienst van de Koninklijke Marine is in 1907 opgericht ten einde de zeeverbindingen te vrijwaren voor mijnen. Deze dienst die 1250 werknemers telt heeft dan ook als wapenspreuk Sit Mare Securum oftewel opdat de zee veilig zij". Het bevaarbaar houden van deze verbindingen over zee is voor het westen in het algemeen en voor een zeevarende handelsnatie als Nederland in het bijzonder van zeer groot belang. Wie weet dat het westen voor het vervoer van bulkgoederen en olie volledig op het transport over zee is aangewezen, begrijpt hoe belangrijk het open houden van de vaarwateren is. Wat er gebeurt wanneer die zeeverbindingen, de belangrijkste verbindingen tussen de continenten verstoord raken werd duidelijk tijdens de Duitse bezetting. Meer dan honderdduizenden mijnen ZIERIKZEE - Daar komen de Jantjes, daar komen ze aan". Of de Zierikzeese bevolking deze beginregels van een vooroorlogse deun zal neuriën of fluiten wanneer maandag 4 mei even na acht uur de gloednieuwe mijnenjager hr ms Zierikzee de haven binnenvaart, valt te betwijfelen. De tijd dat een marineman in uniform hoge ogen scoorde bij het andere geslacht en in de publieke opinie afgeschilderd werd als een stoere bink, voor wie geen zee te hoog was is voorbij. De marineman is geen pur sang ijzervreter of roekeloze avonturenzoeker. Het „Jantje van vandaag" is iemand die goed thuis is in de techniek en niet bepaald krijgslustig Een gesprek met de commandant, luitenant ter zee der eerste klasse M. A. van Maanen, bevelvoerder van de Zierikzee, werkt in dit opzicht verhelderend. bemanningsleden van de Zierikzee de sportieve strijd aan met een „eenheid" van de personeels vereniging van de gemeente, een zestal van Marco Holm en twee teams van volleybalvereniging MEVO. Een dag later worden de sportieve banden nog wat aangehaald met een voetbalwedstrijd. De evenementen, die zich rond de overdracht van het schip voltrekken worden niet door iedereen op prijs gesteld. Dat wil zeggen de kosten die met de plechtigheid zijn gemoeid - zo'n tien mille - zijn door de PvdA-raadsleden aangekaart. Volgens de gemeentevoorlichter valt aan de kosten echter niet te ontkomen. Om Ruim driehonderd genodigden onder wie de bevelhebber van de zeestrijdkrachten, C. Brainieh von Brainich Felth te kunnen ontvangen moet de gemeente Zierikzee, die als gastheer fungeert, uitwijken naar hotel/restaurant Mondragon. Bovendien moet er voor het verblijf van een kleine week ook geld worden uitgetrokken. Daar tegenover staat een stuk promotie van Zierikzee. komt voor dat een veger zeven keer over een mijn vaart, omdat je aan bord niet kunt zien wat zich onder water bevindt". De mijnenjager daarentegen heeft aan tecnhologie meer in huis. Het opsporen, classificeren en identificeren van mijnachtige objecten gaat via verschillende sonars, terwijl het onschadelijk maken van de mijnen via een radiografisch mini- onderzeeërtje gebeurt of eventueel door duikers. Het aanbrengen van dergelijke technische hoogstandjes doet evenwel ook een flinke aanslag op de nationale staatskas. Dit resulteerde in 1971 in het idee om samen met Frankrijk en België de productie van een vijftiental uiterst geavanceerde mijnenjagers, de zogenaamde Alkmaar-klasse, waartoe ook de Zierikzee behoort, voor te bereiden. In 1985 werd op de' werf Van der Giesen de Noord Marinebouw in Alblasserdam een begin gemaakt met de bouw van deze serie met glasvezel versterkte t polyester schepen. De vijftien schepen die in het kader van dit tri-partitie drie partijen)verdrag worden gebouwd dragen alle de naam van een stad, die in het verzet tegen de Spaanse overheerser een toonaangevende rol hebben gespeeld. In deze serie is het dertiende vaartuig dan ook de Zierikzee genoemd. Wie. thuis is in de vaderlandse geschiedenis weet ongetwijfeld waarom Zierikzee in dit lijstje thuishoort. Tijdens het verzet tegen Spanjaarden, werd Zierikzee een jaar lang belegerd. Door de onverzettelijke houding van de bewoners zo lang. Een houding die nu dus beloond wordt met een „eigen" schip, dat 4 oktober '86 door mevrouw M. A. Bij de Vaate- Rozendaal gedoopt is. Het schip dat nu gereed is voor de proefvaart meert vandaag af bij 't Luitje in Zierikzee. Geheel volgens de traditie wordt het schip overgedragen aan de Koninklijke Marine in de plaats, waarnaar het vaartuig is genaamd. Deze overdracht die zich donderdag 7 mëi om 11.00 uur op 't Luitje afspeelt is overigens maar een onderdeel van het programma dat de gemeente Zierikzee in overleg met de Koninklijke Marine heeft opgesteld. Het uitgangspunt hierbij is volgens gemeentevoorlichter Ineke Faass- Beemster dat de plaatselijke bevolking zoveel mogelijk bij het gebeuren wordt betrokken, ten einde de band tussen moederstad en het schip te bevorderen. Een uitgangspunt dat door de commandant Van Maanen wordt ondersteund. Tbn einde die contacten te stimuleren is de Zierikzee drie dagen lang tussen 13.30 en 16.30 uur voor het publiek opengesteld. Waarschijnlijk vanuit de gedachte dat sport verbroedert ontbreek ook het sportieve element niet. Zo wordt er zaterdag een volleybal toernooi afgewerkt in sporthal Onderdak. Hierbij binden twee teams bestaande uit A maakten het varen over de Noordzee tot een traumatisch gebeuren. Menig koopvaardijschip is door deze verraderlijke objecten roemloos ten onder gegaan en wat erger is, menige varensgezel heeft zijn reis met een zeemansgraf moeten betalen. Bijna drieduizend schepen zijn in de Tweede Wereldoorlog hierdoor verloren gegaan. „Tbt in het begin van de jaren vijftig liepen er regelmatig schepen op een mijn en nu, anno 1987, is de Noordzee nog steeds niet mijnenvrij. Deze explosieve erfenissen van de Tweede Wereldoorlog zijn niet meer gevaarlijk voor de scheepvaart" aldus Van Maanen. Desalniettemin wordt een en ander nauwlettend gecontroleerd door de twintig mijnenbestrijdingsvaartuigen van de Mijnendienst. Mijnen bestonden reeds voor de oprichting van de Nederlandse mijnendienst. Deze uitvinding van de Amerikaan Robert Fulton werd als eerste door de Russen gebruikt tijdens de Krimoorlog (1854-1856) ter bescherming van hun havens aan de Zwarte Zee. Sindsdien is de mijn door gebruik te maken van de meest geavanceerde technieken meer en meer geperfectioneerd. Drukmijnen, magnetische mijnen, akoestische mijnen, geprogrammeerde mijnen die slechts afgaan wanneer er een bepaald schip overheen vaart, kortom een hele lijst van mogelijkheden om de vijand voorgoed uit te schakelen. Een troost voor deze wat lugubere realiteit is wellicht dat ook de mijnenbestrijdingsvaartuigen steeds betere apparatuur aan boord hebben om deze explosieve ondingen onschadelijk te maken. Van Maanen: „Voor het onschadelijk maken heb je op dit moment twee typen schepen; mijnenvegers en mijnenjagers. Tot deze laatste categorie behoort ook de Zierikzee. Het verschil tussen beide schepen is dat een veger een relatief goedkoop en eenvoudig uitgerust schip is met magnetische- akoestische eigenschappen. Het

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1987 | | pagina 12