Bruse Margrietstraat
Activiteiten van de
afgelopen jaren
1
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Donderdag 22 januari 1987 Nr. 249(0
5
BRUINÏSSE - De Margrietstraat in Bruinisse. Een zijstraat van de Dorpsweg in het
centrum van het dorp waar de Christelijke Woningbouwvereniging Schouwen-Duive-
land 35 jaar geleden haar eerste project realiseerde. Zeventien, toentertijd zeer eigen
tijdse, woningen gebouwd in drie rijen van zes of vijf. In dertien huizen daarvan wo
nen vandaag de dag nog steeds de mensen die er in 1956 als eerste huurders introkken.
„Het zijn leuke huisjes. Ze zijn niet groot maar we zitten hier niet slecht op het oude
Bru", aldus een van deze echtparen M. Houkamp en P. J. Houkamp-Hoek.
Met hun leeftijd van 61 en 55 jaar
horen zij bij de jongsten van de huur
ders waarvan het merendeel tussen
de zeventig en tachtig jaar is. „Wij
zijn zeer content over het huis en over
de woningbouwvereniging", zegt het
echtpaar na een dertigjarige ervaring
vol overtuiging. Als belangrijkste re
den daarvan zien zij de kleinschalig
heid van de Christelijke Woning
bouwvereniging Schouwen-Duive-
land. „Er bestaat een heel direct con
tact met de bewoners. Klachten wor
den onmiddellijk serieus genomen.
Bovendien wordt het meeste werk
bftitien de woningbouwvereniging
projdeo gedaan. Er werkt geloof ik
maar een ambtenaar bij de vereni
ging en dat drukt natuurlijk de
bestuurskosten", aldus Houkamp.
Mair de liefde komt niet van een
kant want hij vindt ook de mentali
teit xan de huurders naar de woping-
bouvövereniging toe een belangrijk
aspec\ voor de goede verhouding.
„De mensen hier zijn honkvast en on
derhouten hun huizen goed. In het al-
gemeei hebben ze er veel zelf aan ge
daan".
Bruse markt
Het echtpaar Houkamp kan zich de
oprichting van de woningbouwver
eniging 35 jiar geleden niet zo precies
meer herinneren. Maar zij weten nog
wel precies hoe zij aan hun woning in
de Margrietstaat 16 kwamen. „Wij
woonden na ons trouwen in een klein
oud huisje in cb Molenstraat dat we
voor f 3,50 per veek huurden van een
particulier. Het vas weliswaar klein
maar wel gezell^. Beneden had je
een kamer en eenloze (een soort bij
keuken) en verde: was er een open
zoldertje met een Hein kamertje. De
wc was een houter, plee in de tuin
waarvan de ton regelmatig werd op
gehaald". De jaarlijlse Bruse Markt
werd de directe aaneiding voor de
verhuizing. Daar oitmoette Hou
kamp namelijk de tienmalige wet
houder Dies van de Bjrge die infor
meerde of hij misschbn zin had in
een nieuw huis. „Ik s^nng een gat in
de lucht. Dat was voorois geen slech
te markt", herinnert Houkamp zich
grinnikend. De huurlaV.en voor het
echtpaar stegen door q? verhuizing
tot f 9,50 per week. Maardaar hadden
ze dan ook een huis vcbr met drie
slaapkamers, een keuktnblok, een
wc met stromend water |n zelfs een
douche. „Het was een hek grote ver
andering. Het leek wel eèi soort pa
leis", aldus het echtpaai] Houkamp
dat zich levendig dö üirichtings-
activiteiten herinnert,! onder meer
om alles te beleggen net zeil. „En
daarop kwam een mooi kleed waar
van ik de franjes elke dit uitkamde".
In de loop van de dertig daarop vol
gende jaren steeg de huur van 9,50
per week tot 357,05 per maand op
dit moment. Maar ook het huis on
derging verbeteringen. Er werd cen
trale verwarming aangelegd, een
nieuw keukenblok geïnstalleerd, de
schuur onderging een vernieuwing en
er werd dubbele beglazing aange
bracht. De enige wens die het echt
paar momenteel ten aanzien van zijn
huis noriheeft is een verbetering van
de douch^. „Die werd enkele jaren ge
leden half betegeld maar voor de rest
is hij nog precies hetzelfde als dertig
jaar geleden". De geruchten dat het
zachtboard plafond en de houten
vloer vernieuwd zouden worden ver
vangen hebben zij met enige schrik
vernomen. „We hopen niet dat dat
doorgaat vanwege de troep en de toe
standen die dat zou geven. We zijn er
best tevreden mee zo".
Het echtpaar Houkamp vindt dat
de huurbedragen voor woningen in
het algemeen beter op een peil kun
nen worden gehouden dat de mensen
kunnen betalen in plaats van het toe
passen van huursubsidie. „Veel oude-
Voorzitter B. de Groot.
donderd omdat de totale keuken al
was uitgebroken. Toen ben ik maar in
de lach geschoten. Wat moet je anders
doen in zo'n situatie".
De Groot omschrijft de Christelij
ke Woningbouwvereniging Schou
wen-Duiveland als 'klein maar fijn'.
„In de afgelopen 35 jaar groeide ons
woningbezit van de 17 woningen in
de Margrietstraat waarmee we be
gonnen naar een totaal van 158 wo
ningen. Dat is natuurlijk een lacher
tje. Maar de kracht van onze vereni
ging zit niet in de macht van het ge
tal maar in het streven naar begelei
ding en zorg voor de huurders. Dat is
ook een taak. Je kunt het vergelijken
met het feit dat het publiek wel ap-
plaudiseert voor een vuurwerk maar
niet voor de zonsopgang- of onder
gang. Dat is in dit geval ook zo".
De Christelijke Woningbouwver
eniging Schouwen-Duiveland werd
opgericht op 27 juni 1952. De Groot:
„Het begin werd gevormd doordat
BRUINISSE - Via een keerjarenisolatieprogramma heeft de Christe
lijke Woningbouwvereniging Schouwen-Duiveland in de afgelopen ja
ren haar totale woningbetand voorzien van isolerende voorzieningen.
In 1985 werden deze activieiten afgerond met de vervanging van kozij
nen en deuren en met het enbrengen van dubbel glas bij 14 woningen
in Ouwerkerk en Nieuwerfcrk. De achtergrond van deze activiteiten is
dat men van het standpunthitgaat dat goed en tijdig onderhoud altijd
kostenbesparend voor de tokomst is. En dat met een goed onderhouden
woning het woongenot van (^huurder toeneemt. Buiten het normale on
derhoud werd in de periode 980 tot 1986 bijna 700.000 gulden extra be
steed aan groot onderhoud. Qdanks deze extra uitgaven stegen de geza
menlijke Onderhoudsfondséj en de Algemene Bedrijfs Reserve
gedurende die vijf jaar van 2.4.000 naar 409.000 gulden. In 1986 werden
de 17 schuurtjes van de wonindn in de Margrietstraat te Bruinisse gere
noveerd. De Christelijke Wonilgbouwvereniging Schouwen-Duiveland
is lid van het Nederlands Chrisfclijk Instituut voor Volkshuisvesting in
De Bilt. Van daaruit ontvangt ton alle informatie die noodzakelijk is
voor een goed beleid en beheer. Cjder andere juridische adviezen, bege
leiding bij statutenwijziging, grfot onderhoud en ondersteuning in de
vorm van circulaires. Het leden^ntal van de woningbouwvereniging
wordt gevormd door ongeveer 95 p^cent van de huurders. Uit hen is een
bewonersraad samengesteld die inbraak heeft in het beleid.
re mensen willen hun hand niet op
houden. Dat hebben zij vroeger al
vaak genoeg moeten doen". Het echt
paar vindt het huidige huurbedrag
voor de woningen in de Margriet-
straat goed.
Gezelligheid
Hoewel zij alle mensen in hun
straat goed kennen vinden de Hou-
kampen dat er gedurende de dertig
jaar dat zij in de Margrietstraat wo
nen wel veel veranderd is in de sfeer
van de straat. „Vroeger werd er regel
matig een praatje gehouden via de
tuinen. De mensen leefden met el
kaar mee. Tegenwoordig heeft ieder
een zijn eigen leventje. Men woont
meer op een eilandje". Een trend die
Houkamp overigens niet typisch acht
voor zijn straat maar voor de hele
maatschappij. Met zijn vrouw be
waart hij de beste herinneringen aan
activiteiten van de buurtvereniging
onder andere in verband met de
feestelijkheden rondom het 500-jarig
bestaan van Bruinisse.
Rotte steunbalken
Houkamp was vroeger werkzaam
in de bouw. De enige dissonant die hij
zich in verband met de woningbouw
vereniging herinnert is die keer toen
hij zelf een nieuwe keuken wilde aan
leggen en daarbij tot de ontdekking
kwam dat de steunbalken van het
huis rot waren. „Ik heb onmiddellijk
opgebeld dat ze moesten komen kij
ken. Dat is ook gebeurd maar er
kwam niet direct respons op. Later
hebben ze bij alle huizen de balken en
de keukens vernieuwd hoor". De heer
B. de Groot die sinds 1974 voorzitter
is van de Christelijke Woningbouw
vereniging herinnert zich die situatie
nog levendig. „Ik was helemaal over
een aantal brave lieden op eenvoudi
ge wijze iets wilde doen voor de
volkshuisvesting. Zij spraken dc taal
der huurders en leefden mee met hun
persoonlijk lief en leed. Zo ging het al
die jaren door en zo is het ook nog in
1987". De voorzitter onderkent dat de
ze houding voor- en nadelen heeft.
„Als iemand in de zorgwoningen
overlijdt gaat een afvaardiging van
het bestuur condoleren. Dat is tradi
tie, wij vinden dat dat moet omdat
we direct bij de huurders zijn betrok
ken, ook op het persoonlijke vlak".
De Groot vindt dat er alle reden is
om op de gebruikelijke kleinschalige
wijze verder te gaan met de woning
bouwvereniging. „De mensen bou
wen daar op. Wij ondervinden veel
waardering van onze huurders waar
van ook het grootste deel lid van de
vereniging is". De woningbouwver
eniging wordt geleid door vijf be
stuursleden die allen pro-deo wer
ken. Het enige vaste personeelslid is
administrateur in part-time dienst A.
J. Deurloo die volgens De Groot voor
een belangrijk deel het gezicht van de
vereniging bepaalt. „Verder activeren
we de mensen zelf zoveel mogelijk te
doen aan het onderhoud van hun hui
zen". De woningbouwvereniging stelt
voor dat doel onder meer op regelma
tige tijden behang en verf ter be
schikking aan de bewoners. Klachten
over mankementen aan de huizen
worden volgens De Groot altijd cou
lant bekeken waarbij men ook reke
ning houdt met de achtergronden van
de huurders.
Geen leegstand
De huizen van de vereniging staan
alle in de gemeente Bruinisse en Dui-
veland. De voorzitter is van mening
dat er tegenwoordig in deze hoek
geen woningnood meer is. „Voor het
gewone woningbestand hebben wij
geen wachtlijst. Wel voor de zorgwo
ningen", zegt hij daarbij doelend op
de 32 woningen voor alleenstaanden
of echtparen die bij bejaardencen
trum In 't Opper staan. De bewoners
wonen zelfstandig maar maken ge
bruik van een groot deel van de voor
zieningen van het bejaardencentrum.
In het algemeen vindt hij een beschei
den leegstand van woningen wense
lijk. „Dat geeft een grotere keuzemo
gelijkheid. We kunnen dan makkelij
ker inspelen op de wensen die bewo
ners uiten in verband met verande
rende gezinsomstandigheden".
Achterhaalde zaak
Het feit dat huren van de huizen
van de woningbouwvereniging rela
tief gezien laag liggen verklaart De
Groot uit de omstandigheid dat het
voor het merendeel oudere com
plexen betreft waaronder zich geen
echt grote woningen bevinden. De
woningbouwvereniging heeft de af
gelopen jaren al deze huizen voorzien
van isolatie waaronder dubbele be
glazing. Voor 1987 staat het realiseren
van enkele woningen in de voormali
ge smidse te Sirjansland op het pro
gramma. En ook over de verdere toe
komst wordt al nagedacht. „Want
stilstand is achteruitgang", aldus De
Groot. Men bekijkt in dit verband de
mogelijkheden van project koopwo
ningen waarmee steun wordt ver
leend aan minder draagkrachtigen
die zelf willen bouwen. Wat De Groot
absoluut niet meer ziet zitten is de so
ciale woningbouw. „Dat is een ach
terhaalde zaak. We gaan niet bouwen
om leegstand te kweken". De woning
bouwvereniging is niet van plan bij
zondere aandacht aan het 35-jarig ju
bileum te schenken. „Het is geen
prestatie geweest en we vinden een
jubileumviering zo'n opgepept ge
doe". Men is van plan om in de toe
komst gewoon door te gaan met een
zo goed mogelijk beheer waarbij men
duidelijk gericht is op de huurders.
Tbkst: Marijke Vael
Foto's Johan D. C. Berrevoets
Eerste project Christelijke Woningbouwvereniging
t
