Na zesendertig jaar dienst
verlaat J. J. Dorst zijn stek
„Ik kan net zo goed als een
jongen zak aardappels tillen"
ft
MIDDEN
MIDDENSTAND
Verton's Schoenen 25 jaar
in binnenstad Zierikzee
Nieuwe
aardappel
4
Het echtpaar toont zich heel beurs gaat voor de inkoop van zijn
dankbaar voor die jaren waarin produktem
zij in hun werk geen tegenslagen
ondervonden. „We zijn dankbaar Geduld
dat we zo gezegend werden". Na
twee jaar in de Meelstraat vestig- Een belangrijke eigenschap in
de Verton zijn zaak in 1963 in het zjjn vak vindt hij geduld. „Men-
huidige pand aan het Havenplein sen twijfelen vaak voor een aan-
dat toen nog een particulier woon- koop en dan is het heel belangrijk
huis was. „Het was hard werken om ze ^et juiste advies over pas
en .steeds een stukje winkel erbij vorm te geven. Ik ben altijd blij
herinnert het echtpaar zich de ver- met tevreden klanten waarvan ik
bouwingen die elkaar in snel tem- achteraf hoor dat ze veel plezier
po opvolgden. Twaalf jaar geleden van hun schoenen hebben gehad",
werd de zaak uitgebreid met een
tweede pand waarin de huidige
Shoeshop werd gevestigd met een
collectie Pp, de jeugd gericht, mode
schoeisel. En twee jaar geleden
werd het pand tussen deze beide
winkels overgenomen zódat de af
deling waarin de duurdere mer
ken met de nadruk op pasvorm en
kwaliteit belangrijk kon worden Verton vindt de gezelligheid door
uitgebreid. de omgang met zijn klanten een
van de plezierigste kanten van
Naast Louw Verton zelf werken zijn beroep. Daarnaast is hij altijd
in de schoenenwinkel momenteel geboeid door de spanning van de
vijf personeelsleden en in de 200 mode. „Je koopt schoenen altijd
vierkante meter winkelruimte een half jaar tevoren in en dan
kunnen de klanten kiezen uit en- weet je nooit tevoren of de nieuwe
kele duizenden modellen schoe- lijnen en kleuren aanslaan of
nen. Daarnaast verkoopt Verton niet". Mina Verton is door haar
tassen en handschoenen. „We heb- grote gezin altijd achter de scher-
ben hier op Schouwen-Duiveland men bij de "zaak betrokken ge-
een breed publiek, daar moet het weest. „Wij hopen dit nog lang te
assortiment op aangepast zijn", al- kunnen doen", spraken zij als
dus Verton, die wekelijks naar de wens uit.
N DE
Welfare-handwerken plaats. Men kan
zijn keuze maken uit een veelheid
aan nuttige en mooie spullen die alle
met de hand werden vervaardigd
door de medewerksters van deze Ro
de Kruis onderafdeling. Van 14.00 tot
16.00 uur.
ELLEMEET
Blijspel
Tbneelvereniging Ellemeet voert
zaterdag 22 november een blijspel in
drie bedrijven op in het plaatselijke
dorpshuis. Het stuk Hoogheid uw ka-
moei is geschreven door Max Andrea
en neemt de kijkers mee naar het
Midden-Oosten, waar een sjeik een
huwelijksaanzoek doet aan het ver
keerde meisje. Een bemoeizuchtige
tante en een verliefde verslaggever
maken het geheel er niet gemakkelij
ker op. Als er bovendien nog aansla
gen op de sjeik worden geploegd,
komt het landsbelang in het gedrang
en ziet do veiligheidsinspecteur het
helemaal niet meer zitten. Het Schel
do Trio speelt do emoties na afloop
weg. Het toneelspel begint om 19.30
uur.
RILLAND-BATH - Als grote aard
appel is het bintje tot nog toe de on
geslagen kampioen als meest ver
bouwde aardappelnis in Nederland
en de beste aardappel voor de frites
industrie. Gaat dat in de toekomst
veranderen? Bij het aardappel-
kweekbedrijf C. Meijer B.V. in het
Zuid Bevelandse Rilland Bath werd
eon feestje gebouwd omdat het aar
dappelras Gigant van dit bedrijf een
plaats is toegekend op de rassenlijst,
opgesteld door het Rijksinstituut in
Wageningen. De naam zegt al dat het
om een grote aardappel gaat, die vol
gens Meijer resistent is tegen aardap
pelmoeheid en uitstekend geschikt
voor export omdat ze niet transport-
gevoelig is. In eerste instantie is de
Gigant een produkt van de teler E.
Duursema uit Creil in de Noordoost
polder. Deze verkocht zijn bevindin
gen en rechten aan Meijer. Meijer
mag. nu de Gigant op de rassenlijst
staat, de aardappel gaan telen en het
pootgoed verkopen.
ZIERIKZEE - „Je moet van mensen én van mode houden", verklaart
de 48-jarige Louw Verton uit Zierikzee het feit dat hij dagelijks nog met
heel veel plezier in zijn schoenenzaak aan het Havenplein werkt. Het
is dit jaar 25 jaar geleden dat Verton en zijn vrouw Mina Vcrton-
Kooyman als jong getrouwd stel een eigen schoenwinkel begonnen in
de Meelstraat te Zierikzee. Gedurende de afgelopen weken hebben zij
dat zilveren jubileum herdacht door elke klant bij aankoop van een
paar schoenen een banketstaaf cadeau te doen.
19-Jarige Zierikzeese is agrarisch medewerkster
op verschillende bedrijven
ZIERIKZEE - ,,Je wordt toch wel een beetje bevooroor
deeld bekeken wanneer je als meisje met een overal en
klompen aan voor het eerst op een agrarisch bedrijf
komt. Dan zeggen ze: Kan jij dat, doe jij dat zomaar En
dat moet je dan soms wel bewijzen. Maar dat lukt prima
hoor. Ik ben dan misschien niet zo sterk als een jongen,
maar ik kan toch net zo goed een zak aardappelen tillen
als dat nodig is". Vol plezier vertelt de negentien-jarige
Ellie Flikweert uit Zierikzee over haar baan als combi
werkster op verschillende agrarische bedrijven waarmee
zij als enige vrouw in Zeeland een unicum is.
Ellie kreeg haar job door te reage
ren op het zogenaamde STAP (Stich
ting Agrarische Projecten). Een ini
tiatief van het Landbouwschap, dc
arbeidsbureaus en de vakbonden dat
erop is gericht om werk te creëren in
de agrarische sector dat aansluit op
de personeelsbehoefte van dc bedrij
ven. Omdat daarbij bleek dat do
meeste agrariërs een vaste kracht
voor een hele week te duur vinden,
heeft men het begrip combi werker
ingesteld. Dat wil zeggen dat een ar
beidskracht per week op verschillen
de bedrijven werkt. Een volle baan
dus, maar samengesteld uit werk bij
meerdere bedrijven. Bij STAP Zee
land zijn op deze wijze de laatste tijd
tien arbeidskrachten aangenomen en
Ellie is daarvan de enige vrouw.
Na haar MAVO-opiciding volgde de
Zierikzeese do middelbare land
bouwschool. „Ik wilde altijd al zo
graag iets met plantjes doen. Dat
leek mij zo hartstikke leuk", aldus
Ellie die als voorbereiding op haar
agrarische opleiding alvast eens ging
kijken bij een boer die veertig koeien
had. „Het koeienmelken werd mijn
grote hobby en ik leerde er ook op de
tractor rijden", vertelt ze vol enthou
siasme. Aanvankelijk kreeg Ellie van
haar ouders niet zoveel begrip voor
haar beroepskeuze. „Laat dat werk
toch aan een vent over, zei mijn vader.
Maar ik ben nu heel blij dat ik toch
het beroep heb gekozen dat ik het
liefste wilde", vertelt Ellie stralend.
Na haar agrarische opleiding bleek
het werk niet zo dik gezaaid te lig
gen. „Ik ben nu ruim een jaar van
school en gedurende die tijd heb ik.
soms noodgedwongen, van alles aan
gepakt. Ik werkte op een champig
nonkwekerij en een hoveniersbedrijf,
maar ook op een fabriek en als afwas-
kracht in de Corneliastiehting omdat
in de agrarische sector niets was te
krijgen".
Toen Ellie in de Nieuwsbo
de een stukje las over het STAP-
project liet ze zich daarvoor onmid
dellijk inschrijven. „Het was geen
enkel punt dat ik een vrouw was",
vertelt ze enthousiast. Haar officiële
werkcontract ging in op één novem
ber en in het kader daarvan is Ellie
momenteel werkzaam bij een witlof
kwekerij in Dreischor. „Dat is tot nu
toe nog mijn enige bedrijf, maar ik
hoop dat er nog een paar bijkomen",
aldus de Zierikzeese die 'hartstikke
blij' is werk in haar eigen branche te
hebben. „Ik zou nog liever bij een
koeienboer werken. Dat is mijn hob
by. maar dit is ook heel leuk. Witlof
snijden en met een heftruck scheu
ren".
Ellie vertelt alle werkzaamheden
die zich op een agrarisch bedrijf
voordoen zelfstandig aan te kunnen.
„Er zijn mensen die dat niet geloven,
maar die noem ik 'een fietc' want ik
kan het wel", besluit de Zierikzeese
zelfverzekerd in goed Zeeuws.
Van schrijver tot hoofdcommies A
„gespaard gebleven voor allerlei ver
nieuwingen. Van onderafdeling alge
mene zaken is deze afdeling nu een
aparte sectie van het gemeentelijk
apparaat. Het takenpakket van deze
dienst is bovendien aanmerkelijk uit
gebreid en verdiept. De komst van
buitenlandse werknemers heeft er
toe geleid dat het personeel van bur
gerzaken zich heeft moeten verdiepen
in de vreemdelingenadministratie.
Daarbij is de gemeente sinds een
wéék of zes ook belast met de afgifte
van rijbewijzen. Een bron van erger
nis, wie op de berichten afgaat. Voor
Zierikzee valt het euvel van de lange
wachttijden enorm mee, zegt Dorst,
omdat de gemeente aangesloten is op
het gemeentelijk rekencentrum Rot
terdam, dat op zijn beurt weer direct
gekoppeld is aan het landelijk rijbe-
wijzenbestand in Veendam. De ge
middelde wachttijd bedraagt dan
ook gemiddeld twee weken", aldus
Dorst. Uiteraard is ook de afdeling
zelf niet gevrijwaard gebleven voor
de automatiseringsgolf. Zierikzee en
Middenschouwen zijn de enige ge
meenten op Schouwen-puiveland die
volledig geautomatiseerd zijn, het
geen, volgens de scheidende ambte
naar de dienstverlening aanmerke
lijk heeft verbeterd.
Afscheid
Hoewel Dorst ambtenaar in hart en
nieren is, is hij niet het type man om
zich na zijn werk in zijn huis te ver
schansen achter een krant. Ook op
maatschappelijk gebied heeft hij het
nodige gedaan. Een greep uit het
lijstje vrijwillige functies: admi
nistrateur van de kring Schouwen-
Duiveland en Sint Philipsland van de
bescherming bevolking, bestuurslid
van het Hervormd Verenigingsge
bouw, secretaris van de vereniging
voorchristelijk kleuteronderwijs Re-
hoboth en lid van de provinciale com
missie van de NCRV. Daarnaast is hij
al jarenlang actief op kerkelijk ge
bied. Voor de tweede keer is hij sinds
begin dit jaar ouderling, hetgeen
hem, zoals hij zelf zegt meer dan eens
in aanraking brengt met een brok
maatschappelijk isolement, waarin
velen verkeren. Wanneer hij vanaf 1
december ambtenaar af is gaat hij dit
werk meer uitbouwen. „De tijd die ik
krijg is genadetijd en die moet ik
goed besteden" was zijn reactie toen
een goede vriend hem vroeg hoe hij
die zee van vrije tijd denkt in te gaan
vullen. Kerkelijk werk, het onder
houd van een sier- en een moestuin
plus de mogelijkheid dat hij zich op
Schouwen-Duiveland in gaat zetten
voor de afdeling Zeeland van de Bond
voor Oorlogsinvaliden bieden vol
doende houvast voor een goed gevul
de dag. Bezigheden genoeg, maar
toch geeft Dorst schoorvoetend toe
dat hij zijn afdeling ongetwijfeld
gaat missen. „Nu het afscheid nadert
realiseer ik me dat het achter me
dicht trekken van de deur van het ge
meentehuis toch wat minder simpel
is dan dat ik op het eerste gezicht heb
gedacht", aldus de toekomstige VUT-
ter.
ZIERIKZEE
Vrouwen bijeen
De Gereformeerde Vrouwen Con
tactgroep komt woensdag 12 novem
ber bijeen in de bovenzaal van de Ge
reformeerde kerk te Zierikzee. Voor
de bijeenkomst zijn ook de zusterver
enigingen uit Bruinisse, Haamstede
en Nieuwerkerk uitgenodigd. Een en
ander begint om 19.45 uur.
Koeken
Korfbalvereniging All Ready komt
woensdagavond 12 november langs
de deur om kruid- en gemberkoeken
van de hand te doen. De opbrengst
komt ten goede aan de clubkas.
BROUWERSHAVEN
Verkoopmiddag
Welfare-handwerken
In het Dokter Ittmangebouw aan
de Nieuwstad te Brouwershaven
vindt op maandagmiddag 17 novem
ber de jaarlijkse verkoopmiddag van
Ellie Flikweert is als enige vrouw in Zeeland als combi-werkster aan de slag
bij agrarische bedrijven.
ZIERIKZEE - „Er te zijn voor de ander, ook al leidt
niet elk contact tot een ontmoeting-". Het hoofd van de
afdeling burger- en interne zaken J. J. Dorst, die zich met
ingang van 1 december schaart bij het legioen van VUT-
ters blijkt een man met een filosofische inslag te zijn.
Een man ook die tijdens zijn diensttijd van ruim 36 jaar
meer dan eens heeft bewezen dat een ambtenaar niet per
definitie een onpersoonlijke en kille uitvoerder van
's lands wetten hoeft te zijn.
het militaire dienstplichtregister.
„Door de jaren heen heb ik zonder
veel theoretische achtergrondkennis
veel, heel veel geleerd en niet in de
laatste plaats door de steun van de
toenmalige chef H. E. S. Sincke van
de afdeling Algemene zaken, waartoe
ook de dienst burger- en interne za
ken behoorde. Stapje voor stapje be
reikte Dorst de hogere regionen van
het ambtenarendom. Van schrijver
werd hij vervolgens klerk, adjunct
commies, commies, hoofdcommies en
uiteindelijk in januari 1981 chef van
de inmiddels zelfstandig geworden
afdeling burger- en interne zaken.
Die stapsgewijze carrière was niet
alleen het gevolg van de studie-ijver
van Dorst, die sinds 1955 het huwe
lijk van menig bruidspaar voor de
wet heeft bevestigd. De inzet en voor
al ook de persoonlijke benadering
van Dorst hebben aan deze loopbaan
ongetwijfeld hun steentje bijgedra
gen. De scheidende chef burgerzaken
bewijst dat een ambtenaar niet auto
matisch een rationeel denkende bu
reaucraat is, die slechts één doel voor
ogen heeft: het uitvoeren van de re
gels. „Het aspect van dienstverlening
plus de persoonlijke betrokkenheid
bij de hoogte- en dieptepunten in een
mensenleven maken dit werk zo boei
end. Het inzegenen van een huwelijk
tussen twee jonge mensen die samen
de stap van een verbintenis wagen
heeft mijn leven verrijkt. In nog ster
kere mate geldt dat voor mensen die
na een gestrand huwelijk opnieuw
beginnen."
Als hoofd burger- en interne zaken
heeft Dorst altijd getracht om een.
„klant" van de afdeling zo persoon
lijk mogelijk te benaderen.. Geen ba-
liewerk, maar als de situatie het even
toeliet een onderonsje in zijn kan
toortje. Of het nu een zenuwachtige
prille vader was of een jong gieche
lend koppeltje dat in ondertrouw
ging, Dorst had oor en oog voor hen,
vooral in het laatste geval met het
oog op de huwelijksspeech die hij in
tegenstelling tot vele collega's niet
via een kant en klaar recept oplepelt,
maar een „op maat" gesneden toe
spraak waarin de bijzonderheden
van,het bruidspaar aandacht krijgen.
Traantjes
Bewogenheid
De heer J. J. Dorst legt in december zijn functie na 36 jaar neer.
Dat het leven van Han Dorst zoals
bekenden hem plegen te noemen zich
voor het grootste gedeelte heeft af
gespeeld binnen de muren van het
Zierikzeese gemeentehuis is min of
meer een speling van het lot geweest.
„Als jongen hielp ik mijn vader bij
het verzorgen van de bodedienst van
Oosterland naar Zierikzee. Totdat in
1946 de bekende en door menigeen ge
hate brief van het ministerie van de
fensie Han Dorst opriep tot het ver
vullen van zijn plichten jegens het
vaderland. Die opdracht hield in die
jaren tevens in dat in Nederlands In-
dië paal en perk moest worden ge
steld aan de activiteiten van de guer
rilla's, die het vaderlandse gezag
bedreigden. Dorst: „Met in het ach
terhoofd de belofte van koningin Wil-
helmina dat deze kolonie geleidelijk
zelfbestuur zou krijgen vertrok ik in
1947 als dienstplichtig militair, maar
met een vrijwillig hart." Dat militai
re avontuur in het verre Indië kreeg
door een verraderlijke aanval van gu
errillastrijders een nogal onverwach
te wending voor Dorst. Zwaar ge
wond werd hij voortijdig (1949) op
transport gezet naar Nederland,
waar hij voor 40% oorlogsinvalide
werd verklaard. Rancune jegens die
gene die hem dit ernstige letsel heeft
toegebracht kent de zestigjarige
Dorst overigens niet: „Zowel hij als
ik stonden voor een bepaald ideaal".
Aan die verwondingen dankt
Dorst, hoe gek het ook moge klinken
zijn toetreding tot het ambtenarengil-
de. „De gemeente Oosterland had nog
voordat ik vaste voet aan wal had ge
zet al een baan voor mij als volontair
op de secretarie gereserveerd." Met
nog vier anderen vormde Dorst een
dik half jaar het ambtenarenappa
raat van Oosterland. Via een plaats
als vervanger raakte Dorst uiteinde
lijk op het gemeentehuis van Zierik
zee verzeild, waar hij in de loop der
jaren uitgegroeid is tot een ver
trouwd gezicht. Zo vertrouwd zelfs,
dat hij bijna een onderdeel van de in
ventaris van de sinds 1981 zelfstan
dige afdeling burger- en interne za
ken vormt.
Carrière
Een schrijver die een treetje hoger
op de ambtenarenladder wil klim
men zal dat via studie moeten doen.
Dat besefte Han Dorst maar al te
goed. Drie jaar lang zat hij avond aan
avond over de studieboeken gebogen
om bekend te raken met de beginse
len van de bevolkingsboekhou
ding/burgerlijke stand, het nationa-
liteitsrecht en de grote lijnen van het
internationale recht. Daarnaast ver
diepte hij zich in aangelegenheden
als het nauwkeurig bijhouden van
Wie een dikke dertig jaar menig
echtpaar in de echt heeft verbonden
en vele jonge vaders vaderlijk heeft
toegesproken zal op het vlak van de
menselijke emoties wel een boek
kunnen schrijven. Dorst zegt dat dit
allemaal wel meevalt. Goed er wordt
wel eens een traantje weggepinkt on
der het tule van de sluier en een brui
degom! zal weleëns wat minder stoer
het jawoord hebben gegeven, maar
echt gekke situaties waarbij bij voor
beeld de bruid of bruidegom niet
kwam opdagen heeft hij in zijn lange
loopbaan nooit meegemaakt.
Echtscheiding
Waar hij vooral de laatste tien jaren
steeds vaker mee is geconfronteerd
zijn echtscheidingen. Over de oor
zaak van dit verschijnsel laat hij zich
uitermate voorzichtig uit. ,,'t Is ris
kant om lichtvaardig te oordelen over
het mislukken van het huwelijk van
een ander, maar met alle voorzichtig
heid vandien vermoed ik dat het hu
welijk toch een andere waarde dan
voorheen heeft. Hoewel je uitermate
voorzichtig moet zijn met uitspraken
over deze gevoelige materie lijkt het
er soms op dat men toch wat al te
lichtvaardig omspringt met de huwe
lijksbelofte."
Automatisering
In de loop van 36 jaar is de afdeling
burger- en interne zaken niet