Na zesendertig jaar dienst verlaat J. J. Dorst zijn stek „Ik kan net zo goed als een jongen zak aardappels tillen" ft MIDDEN MIDDENSTAND Verton's Schoenen 25 jaar in binnenstad Zierikzee Nieuwe aardappel 4 Het echtpaar toont zich heel beurs gaat voor de inkoop van zijn dankbaar voor die jaren waarin produktem zij in hun werk geen tegenslagen ondervonden. „We zijn dankbaar Geduld dat we zo gezegend werden". Na twee jaar in de Meelstraat vestig- Een belangrijke eigenschap in de Verton zijn zaak in 1963 in het zjjn vak vindt hij geduld. „Men- huidige pand aan het Havenplein sen twijfelen vaak voor een aan- dat toen nog een particulier woon- koop en dan is het heel belangrijk huis was. „Het was hard werken om ze ^et juiste advies over pas en .steeds een stukje winkel erbij vorm te geven. Ik ben altijd blij herinnert het echtpaar zich de ver- met tevreden klanten waarvan ik bouwingen die elkaar in snel tem- achteraf hoor dat ze veel plezier po opvolgden. Twaalf jaar geleden van hun schoenen hebben gehad", werd de zaak uitgebreid met een tweede pand waarin de huidige Shoeshop werd gevestigd met een collectie Pp, de jeugd gericht, mode schoeisel. En twee jaar geleden werd het pand tussen deze beide winkels overgenomen zódat de af deling waarin de duurdere mer ken met de nadruk op pasvorm en kwaliteit belangrijk kon worden Verton vindt de gezelligheid door uitgebreid. de omgang met zijn klanten een van de plezierigste kanten van Naast Louw Verton zelf werken zijn beroep. Daarnaast is hij altijd in de schoenenwinkel momenteel geboeid door de spanning van de vijf personeelsleden en in de 200 mode. „Je koopt schoenen altijd vierkante meter winkelruimte een half jaar tevoren in en dan kunnen de klanten kiezen uit en- weet je nooit tevoren of de nieuwe kele duizenden modellen schoe- lijnen en kleuren aanslaan of nen. Daarnaast verkoopt Verton niet". Mina Verton is door haar tassen en handschoenen. „We heb- grote gezin altijd achter de scher- ben hier op Schouwen-Duiveland men bij de "zaak betrokken ge- een breed publiek, daar moet het weest. „Wij hopen dit nog lang te assortiment op aangepast zijn", al- kunnen doen", spraken zij als dus Verton, die wekelijks naar de wens uit. N DE Welfare-handwerken plaats. Men kan zijn keuze maken uit een veelheid aan nuttige en mooie spullen die alle met de hand werden vervaardigd door de medewerksters van deze Ro de Kruis onderafdeling. Van 14.00 tot 16.00 uur. ELLEMEET Blijspel Tbneelvereniging Ellemeet voert zaterdag 22 november een blijspel in drie bedrijven op in het plaatselijke dorpshuis. Het stuk Hoogheid uw ka- moei is geschreven door Max Andrea en neemt de kijkers mee naar het Midden-Oosten, waar een sjeik een huwelijksaanzoek doet aan het ver keerde meisje. Een bemoeizuchtige tante en een verliefde verslaggever maken het geheel er niet gemakkelij ker op. Als er bovendien nog aansla gen op de sjeik worden geploegd, komt het landsbelang in het gedrang en ziet do veiligheidsinspecteur het helemaal niet meer zitten. Het Schel do Trio speelt do emoties na afloop weg. Het toneelspel begint om 19.30 uur. RILLAND-BATH - Als grote aard appel is het bintje tot nog toe de on geslagen kampioen als meest ver bouwde aardappelnis in Nederland en de beste aardappel voor de frites industrie. Gaat dat in de toekomst veranderen? Bij het aardappel- kweekbedrijf C. Meijer B.V. in het Zuid Bevelandse Rilland Bath werd eon feestje gebouwd omdat het aar dappelras Gigant van dit bedrijf een plaats is toegekend op de rassenlijst, opgesteld door het Rijksinstituut in Wageningen. De naam zegt al dat het om een grote aardappel gaat, die vol gens Meijer resistent is tegen aardap pelmoeheid en uitstekend geschikt voor export omdat ze niet transport- gevoelig is. In eerste instantie is de Gigant een produkt van de teler E. Duursema uit Creil in de Noordoost polder. Deze verkocht zijn bevindin gen en rechten aan Meijer. Meijer mag. nu de Gigant op de rassenlijst staat, de aardappel gaan telen en het pootgoed verkopen. ZIERIKZEE - „Je moet van mensen én van mode houden", verklaart de 48-jarige Louw Verton uit Zierikzee het feit dat hij dagelijks nog met heel veel plezier in zijn schoenenzaak aan het Havenplein werkt. Het is dit jaar 25 jaar geleden dat Verton en zijn vrouw Mina Vcrton- Kooyman als jong getrouwd stel een eigen schoenwinkel begonnen in de Meelstraat te Zierikzee. Gedurende de afgelopen weken hebben zij dat zilveren jubileum herdacht door elke klant bij aankoop van een paar schoenen een banketstaaf cadeau te doen. 19-Jarige Zierikzeese is agrarisch medewerkster op verschillende bedrijven ZIERIKZEE - ,,Je wordt toch wel een beetje bevooroor deeld bekeken wanneer je als meisje met een overal en klompen aan voor het eerst op een agrarisch bedrijf komt. Dan zeggen ze: Kan jij dat, doe jij dat zomaar En dat moet je dan soms wel bewijzen. Maar dat lukt prima hoor. Ik ben dan misschien niet zo sterk als een jongen, maar ik kan toch net zo goed een zak aardappelen tillen als dat nodig is". Vol plezier vertelt de negentien-jarige Ellie Flikweert uit Zierikzee over haar baan als combi werkster op verschillende agrarische bedrijven waarmee zij als enige vrouw in Zeeland een unicum is. Ellie kreeg haar job door te reage ren op het zogenaamde STAP (Stich ting Agrarische Projecten). Een ini tiatief van het Landbouwschap, dc arbeidsbureaus en de vakbonden dat erop is gericht om werk te creëren in de agrarische sector dat aansluit op de personeelsbehoefte van dc bedrij ven. Omdat daarbij bleek dat do meeste agrariërs een vaste kracht voor een hele week te duur vinden, heeft men het begrip combi werker ingesteld. Dat wil zeggen dat een ar beidskracht per week op verschillen de bedrijven werkt. Een volle baan dus, maar samengesteld uit werk bij meerdere bedrijven. Bij STAP Zee land zijn op deze wijze de laatste tijd tien arbeidskrachten aangenomen en Ellie is daarvan de enige vrouw. Na haar MAVO-opiciding volgde de Zierikzeese do middelbare land bouwschool. „Ik wilde altijd al zo graag iets met plantjes doen. Dat leek mij zo hartstikke leuk", aldus Ellie die als voorbereiding op haar agrarische opleiding alvast eens ging kijken bij een boer die veertig koeien had. „Het koeienmelken werd mijn grote hobby en ik leerde er ook op de tractor rijden", vertelt ze vol enthou siasme. Aanvankelijk kreeg Ellie van haar ouders niet zoveel begrip voor haar beroepskeuze. „Laat dat werk toch aan een vent over, zei mijn vader. Maar ik ben nu heel blij dat ik toch het beroep heb gekozen dat ik het liefste wilde", vertelt Ellie stralend. Na haar agrarische opleiding bleek het werk niet zo dik gezaaid te lig gen. „Ik ben nu ruim een jaar van school en gedurende die tijd heb ik. soms noodgedwongen, van alles aan gepakt. Ik werkte op een champig nonkwekerij en een hoveniersbedrijf, maar ook op een fabriek en als afwas- kracht in de Corneliastiehting omdat in de agrarische sector niets was te krijgen". Toen Ellie in de Nieuwsbo de een stukje las over het STAP- project liet ze zich daarvoor onmid dellijk inschrijven. „Het was geen enkel punt dat ik een vrouw was", vertelt ze enthousiast. Haar officiële werkcontract ging in op één novem ber en in het kader daarvan is Ellie momenteel werkzaam bij een witlof kwekerij in Dreischor. „Dat is tot nu toe nog mijn enige bedrijf, maar ik hoop dat er nog een paar bijkomen", aldus de Zierikzeese die 'hartstikke blij' is werk in haar eigen branche te hebben. „Ik zou nog liever bij een koeienboer werken. Dat is mijn hob by. maar dit is ook heel leuk. Witlof snijden en met een heftruck scheu ren". Ellie vertelt alle werkzaamheden die zich op een agrarisch bedrijf voordoen zelfstandig aan te kunnen. „Er zijn mensen die dat niet geloven, maar die noem ik 'een fietc' want ik kan het wel", besluit de Zierikzeese zelfverzekerd in goed Zeeuws. Van schrijver tot hoofdcommies A „gespaard gebleven voor allerlei ver nieuwingen. Van onderafdeling alge mene zaken is deze afdeling nu een aparte sectie van het gemeentelijk apparaat. Het takenpakket van deze dienst is bovendien aanmerkelijk uit gebreid en verdiept. De komst van buitenlandse werknemers heeft er toe geleid dat het personeel van bur gerzaken zich heeft moeten verdiepen in de vreemdelingenadministratie. Daarbij is de gemeente sinds een wéék of zes ook belast met de afgifte van rijbewijzen. Een bron van erger nis, wie op de berichten afgaat. Voor Zierikzee valt het euvel van de lange wachttijden enorm mee, zegt Dorst, omdat de gemeente aangesloten is op het gemeentelijk rekencentrum Rot terdam, dat op zijn beurt weer direct gekoppeld is aan het landelijk rijbe- wijzenbestand in Veendam. De ge middelde wachttijd bedraagt dan ook gemiddeld twee weken", aldus Dorst. Uiteraard is ook de afdeling zelf niet gevrijwaard gebleven voor de automatiseringsgolf. Zierikzee en Middenschouwen zijn de enige ge meenten op Schouwen-puiveland die volledig geautomatiseerd zijn, het geen, volgens de scheidende ambte naar de dienstverlening aanmerke lijk heeft verbeterd. Afscheid Hoewel Dorst ambtenaar in hart en nieren is, is hij niet het type man om zich na zijn werk in zijn huis te ver schansen achter een krant. Ook op maatschappelijk gebied heeft hij het nodige gedaan. Een greep uit het lijstje vrijwillige functies: admi nistrateur van de kring Schouwen- Duiveland en Sint Philipsland van de bescherming bevolking, bestuurslid van het Hervormd Verenigingsge bouw, secretaris van de vereniging voorchristelijk kleuteronderwijs Re- hoboth en lid van de provinciale com missie van de NCRV. Daarnaast is hij al jarenlang actief op kerkelijk ge bied. Voor de tweede keer is hij sinds begin dit jaar ouderling, hetgeen hem, zoals hij zelf zegt meer dan eens in aanraking brengt met een brok maatschappelijk isolement, waarin velen verkeren. Wanneer hij vanaf 1 december ambtenaar af is gaat hij dit werk meer uitbouwen. „De tijd die ik krijg is genadetijd en die moet ik goed besteden" was zijn reactie toen een goede vriend hem vroeg hoe hij die zee van vrije tijd denkt in te gaan vullen. Kerkelijk werk, het onder houd van een sier- en een moestuin plus de mogelijkheid dat hij zich op Schouwen-Duiveland in gaat zetten voor de afdeling Zeeland van de Bond voor Oorlogsinvaliden bieden vol doende houvast voor een goed gevul de dag. Bezigheden genoeg, maar toch geeft Dorst schoorvoetend toe dat hij zijn afdeling ongetwijfeld gaat missen. „Nu het afscheid nadert realiseer ik me dat het achter me dicht trekken van de deur van het ge meentehuis toch wat minder simpel is dan dat ik op het eerste gezicht heb gedacht", aldus de toekomstige VUT- ter. ZIERIKZEE Vrouwen bijeen De Gereformeerde Vrouwen Con tactgroep komt woensdag 12 novem ber bijeen in de bovenzaal van de Ge reformeerde kerk te Zierikzee. Voor de bijeenkomst zijn ook de zusterver enigingen uit Bruinisse, Haamstede en Nieuwerkerk uitgenodigd. Een en ander begint om 19.45 uur. Koeken Korfbalvereniging All Ready komt woensdagavond 12 november langs de deur om kruid- en gemberkoeken van de hand te doen. De opbrengst komt ten goede aan de clubkas. BROUWERSHAVEN Verkoopmiddag Welfare-handwerken In het Dokter Ittmangebouw aan de Nieuwstad te Brouwershaven vindt op maandagmiddag 17 novem ber de jaarlijkse verkoopmiddag van Ellie Flikweert is als enige vrouw in Zeeland als combi-werkster aan de slag bij agrarische bedrijven. ZIERIKZEE - „Er te zijn voor de ander, ook al leidt niet elk contact tot een ontmoeting-". Het hoofd van de afdeling burger- en interne zaken J. J. Dorst, die zich met ingang van 1 december schaart bij het legioen van VUT- ters blijkt een man met een filosofische inslag te zijn. Een man ook die tijdens zijn diensttijd van ruim 36 jaar meer dan eens heeft bewezen dat een ambtenaar niet per definitie een onpersoonlijke en kille uitvoerder van 's lands wetten hoeft te zijn. het militaire dienstplichtregister. „Door de jaren heen heb ik zonder veel theoretische achtergrondkennis veel, heel veel geleerd en niet in de laatste plaats door de steun van de toenmalige chef H. E. S. Sincke van de afdeling Algemene zaken, waartoe ook de dienst burger- en interne za ken behoorde. Stapje voor stapje be reikte Dorst de hogere regionen van het ambtenarendom. Van schrijver werd hij vervolgens klerk, adjunct commies, commies, hoofdcommies en uiteindelijk in januari 1981 chef van de inmiddels zelfstandig geworden afdeling burger- en interne zaken. Die stapsgewijze carrière was niet alleen het gevolg van de studie-ijver van Dorst, die sinds 1955 het huwe lijk van menig bruidspaar voor de wet heeft bevestigd. De inzet en voor al ook de persoonlijke benadering van Dorst hebben aan deze loopbaan ongetwijfeld hun steentje bijgedra gen. De scheidende chef burgerzaken bewijst dat een ambtenaar niet auto matisch een rationeel denkende bu reaucraat is, die slechts één doel voor ogen heeft: het uitvoeren van de re gels. „Het aspect van dienstverlening plus de persoonlijke betrokkenheid bij de hoogte- en dieptepunten in een mensenleven maken dit werk zo boei end. Het inzegenen van een huwelijk tussen twee jonge mensen die samen de stap van een verbintenis wagen heeft mijn leven verrijkt. In nog ster kere mate geldt dat voor mensen die na een gestrand huwelijk opnieuw beginnen." Als hoofd burger- en interne zaken heeft Dorst altijd getracht om een. „klant" van de afdeling zo persoon lijk mogelijk te benaderen.. Geen ba- liewerk, maar als de situatie het even toeliet een onderonsje in zijn kan toortje. Of het nu een zenuwachtige prille vader was of een jong gieche lend koppeltje dat in ondertrouw ging, Dorst had oor en oog voor hen, vooral in het laatste geval met het oog op de huwelijksspeech die hij in tegenstelling tot vele collega's niet via een kant en klaar recept oplepelt, maar een „op maat" gesneden toe spraak waarin de bijzonderheden van,het bruidspaar aandacht krijgen. Traantjes Bewogenheid De heer J. J. Dorst legt in december zijn functie na 36 jaar neer. Dat het leven van Han Dorst zoals bekenden hem plegen te noemen zich voor het grootste gedeelte heeft af gespeeld binnen de muren van het Zierikzeese gemeentehuis is min of meer een speling van het lot geweest. „Als jongen hielp ik mijn vader bij het verzorgen van de bodedienst van Oosterland naar Zierikzee. Totdat in 1946 de bekende en door menigeen ge hate brief van het ministerie van de fensie Han Dorst opriep tot het ver vullen van zijn plichten jegens het vaderland. Die opdracht hield in die jaren tevens in dat in Nederlands In- dië paal en perk moest worden ge steld aan de activiteiten van de guer rilla's, die het vaderlandse gezag bedreigden. Dorst: „Met in het ach terhoofd de belofte van koningin Wil- helmina dat deze kolonie geleidelijk zelfbestuur zou krijgen vertrok ik in 1947 als dienstplichtig militair, maar met een vrijwillig hart." Dat militai re avontuur in het verre Indië kreeg door een verraderlijke aanval van gu errillastrijders een nogal onverwach te wending voor Dorst. Zwaar ge wond werd hij voortijdig (1949) op transport gezet naar Nederland, waar hij voor 40% oorlogsinvalide werd verklaard. Rancune jegens die gene die hem dit ernstige letsel heeft toegebracht kent de zestigjarige Dorst overigens niet: „Zowel hij als ik stonden voor een bepaald ideaal". Aan die verwondingen dankt Dorst, hoe gek het ook moge klinken zijn toetreding tot het ambtenarengil- de. „De gemeente Oosterland had nog voordat ik vaste voet aan wal had ge zet al een baan voor mij als volontair op de secretarie gereserveerd." Met nog vier anderen vormde Dorst een dik half jaar het ambtenarenappa raat van Oosterland. Via een plaats als vervanger raakte Dorst uiteinde lijk op het gemeentehuis van Zierik zee verzeild, waar hij in de loop der jaren uitgegroeid is tot een ver trouwd gezicht. Zo vertrouwd zelfs, dat hij bijna een onderdeel van de in ventaris van de sinds 1981 zelfstan dige afdeling burger- en interne za ken vormt. Carrière Een schrijver die een treetje hoger op de ambtenarenladder wil klim men zal dat via studie moeten doen. Dat besefte Han Dorst maar al te goed. Drie jaar lang zat hij avond aan avond over de studieboeken gebogen om bekend te raken met de beginse len van de bevolkingsboekhou ding/burgerlijke stand, het nationa- liteitsrecht en de grote lijnen van het internationale recht. Daarnaast ver diepte hij zich in aangelegenheden als het nauwkeurig bijhouden van Wie een dikke dertig jaar menig echtpaar in de echt heeft verbonden en vele jonge vaders vaderlijk heeft toegesproken zal op het vlak van de menselijke emoties wel een boek kunnen schrijven. Dorst zegt dat dit allemaal wel meevalt. Goed er wordt wel eens een traantje weggepinkt on der het tule van de sluier en een brui degom! zal weleëns wat minder stoer het jawoord hebben gegeven, maar echt gekke situaties waarbij bij voor beeld de bruid of bruidegom niet kwam opdagen heeft hij in zijn lange loopbaan nooit meegemaakt. Echtscheiding Waar hij vooral de laatste tien jaren steeds vaker mee is geconfronteerd zijn echtscheidingen. Over de oor zaak van dit verschijnsel laat hij zich uitermate voorzichtig uit. ,,'t Is ris kant om lichtvaardig te oordelen over het mislukken van het huwelijk van een ander, maar met alle voorzichtig heid vandien vermoed ik dat het hu welijk toch een andere waarde dan voorheen heeft. Hoewel je uitermate voorzichtig moet zijn met uitspraken over deze gevoelige materie lijkt het er soms op dat men toch wat al te lichtvaardig omspringt met de huwe lijksbelofte." Automatisering In de loop van 36 jaar is de afdeling burger- en interne zaken niet

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1986 | | pagina 4