Samenvoegen doe je pas
als het echt moet voor
mensen en de gemeenten
Uitreiking diploma's
Bruse basisscholen
Cursus tekstverwerking voor
herintredende vrouwen klaar
4
Afscheid
leerlingen
de Meerpaal
Nabestellen
van foto's
Drs. P. J. de Groot
nieuwe directeur Werkvoorzieningsschap De Zuidhoek:
ZIERIKZEE - „Samenvoegen doe je pas als het echt
moet; als het voor de mensen en de gemeenten ontzet
tend goed zou zijn", antwoordt drs. P. J. de Groot, nieuwe
directeur van Werkvoorzieningsschap De Zuidhoek, op
de vraag hoe hij denkt over de geruchten rond een even
tuele fusie tussen De Zuidhoek en Werkvoorzienings
schap Betho in Goes. De Groot ziet het niet zo'n vaart lo
pen met die samenvoeging. Volgens hem is de meeste
druk al weer een beetje van de ketel en als het aan hem
ligt, is De Zuidhoek als zelfstandig werkvoorzienings
schap nog een heel lang leven beschoren.
De nieuwe Zuidhoek-directeur, drs. P. J. de Groot.
Het gevolg zou zijn, dat de popula
tie binnen de sociale werkvoorzie
ning na verloop van tijd uitsluitend
zou worden gevormd door mensen,
die in het vrije bedrijf absoluut geen
enkele kans maken en voor wie uit
sluitend routine-matig werk aange
trokken zou moeten worden. En...in
die sector is de concurrentie voor het
krijgen van opdrachten juist al het
grootst.
De werkvoorzieningsschappen in
Zeeland wachten niet al kwalijke
ontwikkelingen passief af, maar wa
penen zich er zo mogelijk tegen. Zo
gaat begin september voor hun me
dewerkers een aangepaste scho
lingsmogelijkheid van start in Goes.
Dat geschiedt in de vorm van een sa
menwerkingsverband tussen de
YVerk^oorzieningsschappen in Zee
land en het REC (Regionaal Educa
tief Centrum).
De discussie over fusie tussen De
Zuidhoek en Betho, naar aanleiding
van de nieuwe wet op de gemeen
schappelijke regelingen en de daar
uit voortvloeiende grotere regiovor
ming, heeft de gemoederen de laatste
tijd danig bezig gehouden. De Groot
blijkt zich er wat minder druk om te*'
maken en toont zich overtuigt van de
kracht van de argumentatie tegen een
dergelijke samenvoeging.
Schouwen-Duiveland geen enkele
aanleiding voor een fusie. Verder vor
men in zijn optiek de gevoelsmatige
aspecten zowel wat betreft het perso
neel als ook de gemeenten, een zeer
belangrijke factor. Ten slotte zijn er
argumenten op organisatorisch vlak
tegen een fusie aan te voeren. Als je
als kleinste partner immers een fusie
aangaat, heb je het minste te vertel
len en daar zullen de gemeenten op
Schouwen-Duiveland ook weinig
voor voelen.
De Groot zegt zich de overweging
van gs best te kunnen voorstellen,
verwijzend naar de relatief kleine
werkvoorzieningsschappen in Zee
land en het extra kostenaspect, dat
een dergelijke kleinschaligheid met
zich meebrengt. De geografisch si
tuatie in de provincie vergt dat, vol
gens hem echter.
Veel tijd voor het beoefenen van
hobbies heeft De Groot in zijn studie-
rijke loopbaan (naast veel lezen) niet
gehad. Als hij zich straks definitief
in Zierikzee heeft gevestigd - de wo
ning is nog niet gereed - hoopt hij zich
echter af en toe eens t^;kunnen bezig
houden met surfen en vissen. Boven
dien heeft hij inmiddels aaiV/ be
drijfsleider D. Dool beloofd ook eens
op de banen van de LTC Zierikzee te
komen tennissen.
Als opvolger van een - zeg maar -
bijna legendarische figuur als Jan
Pomper staat hij voor de taak die kar
te gaan trekken. De Groot geeft er
blijk van vertrouwen te hebben in de
toekomst van De Zuidhoek, al signa
leert hij anderzijds ook heel duide
lijk de gevaren die, ten gevolge van
een gewijzigd rijksbeleid het huidig
functioneren van de sociale werk
voorziening kunnen bedreigen.
Tbchnisch-economische feeling en
een sterke sociale gerichtheid waren
belangrijke kwaliteitseisen, waar -
volgens de profielschets - de nieuwe
Zuidhoek-directeur aan diende te vol
doen. De combinatie van beide aspec
ten lijkt in de persoon van drs. De
Groot prima verweven.
Geen woninginrichting
Niet dat hij vanaf zijn prilste besef
in de ban was van de sociale werk
voorziening. Het was meer de erva
ring in de praktijk met mensen, aan
gewezen op deze vorm van werkle-
genheid, die zijn interesse voor de
doelgroep van sociale werkvoorzie
ning opwekte.
Aanvankelijk stond alleen voor
hem vast: „Niet in de woninginrich
ting". Treden in de voetsporen in het
vak van zijn vader ambieerde hij dui
delijk niet.
„Laat'm maar even gaan", zal va
der De Groot wellicht gedacht heb
ben toen zijn zoon hem zijn voorlief
de voor het varen kwam vertellen.
Zoonlief koos inderdaad gedurende
anderhalf jaar het ruime sop, maar
zijn liefde voor het varen was daar
mee niet bekoeld, eerder aangewak-
kerd.
Hij toog dan ook naar de Zeevaart
school in Vlissingen. De maritieme
stad waar hij ook zijn toekomstige
echtgenote zou ontmoeten.
Tbt 1973 voer De Groot als tweede
werktuigkundige op de Nederlandse
koopvaardijvloot, die in de loop der
jaren echter steeds meer aan beteke
nis bleek in te boeten.
De zee werd dé rug toegedraaid
toen eind 1973 de aanbieding van To
tal kwam in Vlissingen mee te wer
ken aan de totstandkoming van de
raffinaarderij. Alle bij dat karwei be
trokkenen volgden een speciale op
leiding in Engeland. Maar....in 1974
diende de oliecrisis zich aan en wer
den de plannen van Total doorkruist.
Er kwam geen raffinaarderij en De
Groot zag zijn mogelijkheden binnen
het bedrijf derhalve danig beperkt.
Vertrek
Hij vertrok in 1975 naar Tilburg
waar hij chef technische dienst/be
drijfsleider van het gemeentelijk
slachthuis werd. Luttele jaren later -
in 1978 - besloot hij te gaan studeren
aan de Katholieke Hogeschool te Til
burg. Zijn kennismaking met de Ge
meenschappelijke Medische Dienst
(GMD) in deze stad leidde tot de keus
van een onderwerp voor zijn afstu
deerscriptie. 'WAO, het einde?', luidde
daar de titel van. De Groot stelde
daarin de vraag of WAO voor velen nu
inderdaad het absolute einde bete
kent; of het echt het afsluiten van het
werken moet zijn.
Hij concludeerde, dat dat voor
sommigen inderdaad het geval is.
Een soort vervroegd pensioen, een
bevrijding voor lien, die jarenlang -
ondanks ernstige klachten - hun
werk voorzetten.
Hij onderscheidde echter ook ande
re groepen: Zij, die - ondanks hun
mindere validiteit - hun pogingen om
op de commerciële arbeidsmarkt aan
de slag te komen, voortzetten. Daar
naast zijn er de mensen, die trachten
in het informele circuit aan de bak te
komen en verder signaleerde hij hen,
die zich min of meer binnenshuis
schuil houden en de hond pas na vijf
uur 's middags uitlaten, uit angst
door de buitenwereld als 'arbeidson
geschikt' te worden bestempeld. De
keus voor de sociale werkvoorziening
wordt - zo stelde De Groot vast - vaak
op grond van min of meer emotionele
overwegingen binnen de gezinssitua
tie gemaakt. Dat er soms een zekere
drempel in deze te overwinnen is,
valt niet te ontkennen. De ervaringen
in de praktijk leerden echter wel, dat
die drempel snel overwonnen is.
Combinatie
De combinatie van technisch in
zicht en sociale gerichtheid diende
zich voor De Groot bij de GMD in Til
burg reeds aan. Als voorbeeld noemt
hij zaken als aanpassingen en voor
zieningen in woningen ten behoeve
van lichamelijk gehandicapten.
De doelgroep van de GMD sprak
hem bijzonder aan en zijn sollicitatie
naar de directeurs-vacature bij De
Zuidhoek vloeide daar uit voort.
„Bovendien", stelt hij lakoniek vast:
„Zeeland trok ons wel en in Brabant
waren we tenslotte ook maar im
port". Zijn vrouw wilde graag terug
naar het Zeeuwse en' voor de beide
zoons betekende het geen onmogelij
ke overstap. De oudste gaat juist als
eerstejaars student naar Utrecht en
de tweede zoon wordt derdejaars
VWO-leerling.
Maar....voor de opgave te staan een
man als Pomper op te volgen, is onge
twijfeld niet niks. De Groot erkent
dat. „Pomper heeft heel duidelijk
zijn stempel gedrukt op de sociale
werkvoorziening en op de organisa
tie binnen de Zuidhoek. Hij heeft
nooit een andere functie gehad en is
als het ware helemaal met het bedrijf
meegegroeid. Dat op zich is iets om
veel respect voor te hebben, als je be
denkt dat vele anderen op een derge
lijke lange weg zijn gesneuveld."
Zelf zegt De Groot een wat andere
man te zijn, afkomstig uit een andere
invalshoek. Hij ziet in Pomper toch
nog iets van de vroegere regent. Werd
zijn voorganger wellicht door de
werknemers van De Zuidhoek op een
soort troon geplaatst, dan zullen ze er
nu even aan moeten wennen, dat De
Groot zich voornamelijk tussen de
mensen zal bewegen.
Hij laat duidelijk weten voorlopig
geen ambities te hebben in Pompers
voetsporen te treden wat betreft de
vele functies, die deze bekleedde bij
provinciale en landelijke instanties.
De Groot toonde zich wel bereid zit
ting te nemen in het bestuur van Ge
zinsvervangend tehuis Schouwen-
oord en van het kinderdagverblijf
Brugzicht, daar hij die functies in het
verlengde van zijn werk ziet liggen.
Elkaar accepteren
In een relatief klein werkvoorzie
ningsschap als De Zuidhoek is het
beslist geen unicum, dat zowel licha
melijk als verstandelijk minder-
validen in één bedrijf werken. Vol
gens De Groot is dat slechts een kwes
tie van elkaar accepteren, hetgeen in
de praktijk geen wezenlijke proble
men behoeft op te leveren. Uiteraard
dient er wel op verschillend niveau
gewerkt te kunnen worden: routine
matig voor hen, die daar goed mee
kunnen functioneren, ander werk
voor de mensen met een arbeidsverle
den.
Het aanbod van werk voor De
Zuidhoek geeft vrijwel geen aanlei
ding tot zorgen. Uiteraard dient de
vinger aan de pols, oftewel de markt,
te worden gehouden, maar De Groot
schuwt de concurrentie met het com
merciële bedrijfsleven zeker niet. In
tegendeel, de prikkel om kwalitief
goede productie te leveren ziet hij er
mee gestimuleerd.
Anderzijds, zo geeft hij aan, dient
ook scherp gelet te worden op het
geen bepaalde opdrachten voor het
personeel betekenen. Met een voor
beeld illustreert hij, dat op grond van
de arbeidsvoldoening, die een zekere
productie kan bieden, ook weieens
met een wat mindere prijs genoegen
moet worden genomen. Een kwestie
van afwegen uiteraard.
Populatie
Veel meer zorgen baren de nieuwe
directeur de mogelijke maatregelen
op rijksniveau, die een directe in
vloed kunnen hebben op de populatie
van de sociale werkvoorziening. Zo
was er ooit al eens sprake van het
voornemen de zogenaamde B-
categorie (mensen, die minder dan
éénderde arbeid leveren van hetgeen
normaal als norm kan worden ge
steld) met behoud van uitkering te
gaan laten werken. De Groot zegt het
niet eens te zijn met een dergelijke
maatregel, omdat er een belangrijke
(financiële) motivatie voor deze men
sen zou wegvallen. Hij hoopt dan ook
dat dergelijke plannen in het nieuwe
kabinet niet wederom boven water
zullen komen.
Een eerste aanzet met het bezuini
gen op de sociale werkvoorziening
werd, zoals wellicht bekend, reeds
gegeven met de volumebeperking:
Het terugbrengen van het perso
neelsbestand met 1% gedurende drie
jaar.
Een mogelijk volgende bui ziet on
ze woordvoerder hangen in de vorm
van het invoeren van een 32-urige
werkweek en een daarbij overeen
komstige korting op de honorering.
Het zou - simpel gezegd - inhouden,
dat in de sociale werkvoorziening
geen volwaardig loon meer zou zijn te
verdienen en daarmee ondergraaft
men, volgens De Groot, de doelstel
ling in die sociale werkvoorziening
volwaardige arbeidsplaatsen te creë
ren.
Arbeidsgeschikte
Werknemers
Van nadelige inyloed op het ar-
beidsnivo binnen het Werkvoorzie
ningsschap acht hij verder een even
tuele maatregel, die het vrije
bedrijfsleven verplicht een bepaald
percentage zogenaamde arbeidsge
schikte werknemers in dienst te hou
den, eventueel door middel van over
plaatsing naar andere afdelingen
binnen zo'n bedrijf.
Zo bestaat er volgens hem in finan
cieel opzicht voor de gemeenten op
De burgervader hield 'z'n kinderen'
voor dat ze voor de uitoefeing van
hun EHBO-taak niet ver over de gren
zen hoefden te gaan: „Als je er oog
Foto: Joh. D. C. Berrevoets
Tekst: Ali Pankow
voor hebt dan kan die naaste die hulp
en begrip nodig heeft wel eens in je
eigen naaste omgeving zijn. Dat kan
zijn een vriendje of vriendinnetje of
BRUINISSE - Op een feestelijke
maar toch ook plechtige wijze namen
17 leerlingen van groep acht van de
openbare lagere basisschool De
Meerpaal afscheid van hun school en
leerkrachten. De bijeenkomst werd
begonnen met een gourmette-maal
tijd met de leerlingen en alle leer
krachten. De maaltijd was door de
ouderraad voorbereid en verliep ge
zellig.
Later op de avond kwamen de ou
ders van de schoolverlaters erbij. Na
de koffie werd er naar de dia's van
het schoolkamp gekeken. Leuke
plaatjes die vergezeld gingen van lu
dieke teksten door de kinderen zelf
gemaakt. Ze werden juf, meester en
kinderen nog even op de korrel geno
men, nu het nog kon. Burgemeester T.
C. Hekman sprak de kinderen toe tij
dens de uitreiking van de diploma's
van de Jeugd EHBO. Hanny de
Graaf, docente, werd bedankt met
een bloemetje.
Video
Na een leuke video-film over het
schoolkamp, die op zeer professione
le wijze door een van de ouders was
gemaakt, volgde het hoogtepunt van
de avond. Het hoofd van de school, de
heer Van Witzenburg, sprak elke leer
ling persoonlijk toe. In zijn praatje
typeerde hij zijn oud-leerlingen en
gaf hen nog wijze raad voor de toe
komst. De zesde klassers zongen een
afscheidslied en boden de school een
herinnering aan in de vorm van een
meerpaal met daarop hun namen.
Nog vele handen schudden en be
dankjes en de kinderen gingen voor
de laatste maal de schooldrempel
over. Vier gaan er naar de LTS in Zie
rikzee, vier naar het LANO, twee
naar de MAVO in Oude Tonge en zes
naar de Rijksscholengemeenschap.
Het nabestellen van foto's,
welke zijn geplaatst in de Zie-
rikzeesche Nieuwsbode, kan
uitsluitend gebeuren bij het
kantoor van de Zierikzeesche
Nieuwsbode. Het nabestellen
kan zowel mondeling als tele
fonisch: de betaling geschiedt
contant bij het afhalen van de
foto('s) aan de balie van de
Nieuwsbode. Het adres van het
kantoor is Jannewekken 11 te
Zierikzee; het telefoonnum
mer is 01110-6551.
Voor nabestelling van sport-
foto's dient men zich te wenden
tot de heer Johan Berrevoets
Jr., Volkerakstraat 64 te Zie
rikzee; telefoon 01110-6706. De
aldus bestelde foto's dienen
ook op dat adres te word af
gehaald en verrekend.
de buren die je soms in heel kleine
dingen tot steun kunt zijn. Ik hoop
daarom dat jullie daar iets van be-
groepen hebben bij de opleiding en
als de gelegenheid zich voordoet dat
ook in de praktijk brengt".
De opleidingen werden verzorgd
door Lenie Jumelet en Hanny de
Graaf. Het examen werd afgenomen
door dokter Dorrestein. De geslaag
den zijn: Patrick Brunner; Jeroen van
Gelder; Birgitte Habraken; Gerard
Hilleman; Jeroen v. d. Hoeten; Pia
Jumelet; Anne Jumelet; Barbara
Kortlever; Bianca Leeuwenhage; Wil
liam Lems; Lianne de Looff; José de
Ruiter; Hennie Rijnberg; Natasja Sa-
lamink; Peter Schuller; Edwin
Smits; Jan-Cees v.d. Stigchel; Peter
v.d. Arend; Johan Banard; Annema-
rie v.d. Berge; Jisca van Beveren;
Marco Bolier; Martijn Dijkstra; Hui-
bert den Dikken; Ronald Flikweert;
Jan Giljafn; Suzanne Haeck; Andre
van Hengel; Jaco Hoekman; Cees de
Keijzer; Piet Knop; Martijn Loenen;
Annemiek Quist; Robert Smalheer;
Claudia v. d. Spek; Stefke de Waal en
Jan Peter Wielaart.
Van Rode Kruis cursus
BRUINISSE - „Alle In nood verkerende en hulpbehoevende
mensen helpen. Dat is de hoofddoelstelling; van het Rode
Kruis. Dat geldt niet alleen voor Nederland, maar de taak van
het Rode Kruis strekt zich uit over de hele wereld, zonder dat
daarbij gelet wordt op ras, kleur of geloof. Kortom je naasten
helpen in nood waar ook ter wereld". Burgemeester T. C. Hek
man, voorzitter van het plaatselijk Rode Kruis, bereed met
vuur een van z'n stokpaardjes bij het uitreiken van de diplo
ma's van de leerlingen van de groepen acht van beide basis
scholen.
Zestien geslaagden op Zierikzees, arbeidsbureau
ZIERIKZEE - Voor vrouwen, die om welke reden dan
ook, voor enige tijd uit het arbeidsproces zijn geweest
heeft het arbeidsbureau in Zierikzee een cursus op poten
gezet, die donderdagmiddag werd afgerond met het uit
delen van de certificaten. Deze groep van werkzoeken
den komt moeilijk aan een baan, omdat de schooltijd
van weleer het fenomeen computer nog niet kende. De nu
afgeronde praktijkopleiding tekstverwerking met mi
crocomputers heeft hierin verandering gebracht.
Het initiatief kwam enige tijd gele
den van Vrouw en Werk in Zeeland,
die de behoefte aan bijscholing in de
ze richting ook op Schouwen-
Duiveland constateerde. Omdat het
enthousiasme van arbeidsbureau-
directeur A. P. van der Hulle snel ge
wonnen was, kon al binnen een drie
tal maanden begonnen worden met
de eerste les.
Zestien
In totaal zestien vrouwen in diverse
leeftijden meldden zich aan bij het
bureau, waarna de dienst contacten
legde met het Nederlands Oplei
dingsinstituut voor Informatica (NI-
VO). Deze instelling draagt zorg voor
het cursusmateriaal en levert even
eens een docent. Ook het Districtsbu
reau voor de Arbeidsvoorziening in
Zeeland heeft een aandeel gehad in'
het voor Schouwen-Duiveland unieke
project. Het uitzendbureau Start le
verde de computers af.
De zestien deelneemsters hebben
de cursus met bijzonder veel enthou
siasme gevolgd, ondanks - zoals Van
der Hulle tijdens een feestelijk sa
menzijn sprak - de soms „tropische
warmte". „Ik hoop dat jullie kansen
op een baan nu ook daadwerkelijk
zijn toegenomen", aldus Van der Hul
le. Ir. K. E. van Zanten van het NIVO
verhaalde nogeens over de totstand
koming van de cursus en hield de da
mes voor, dat er grote vraag is naar
tekstverwerkers.
Docent Henk Wouters uit Oss feli
citeerde de studenten met het be
haalde succes, maar legde meteen
uit, dat het niet vaak voorkomt, dat
iedereen slaagt. „Nu er zestien certi
ficaten uitgedeeld worden, lijkt het
alsof dat gebruikelijk is. Toch kent
de cursus over het algemeen een uit
valpercentage van 10 a 15 procent.
Dat betekent voor jullie groep, dat
drie studenten geen certificaat had
den gekregen. Jullie hebben het ver
diend", aldus Wouters.
Namens Vrouw en Werk werden de
certificaten - inclusief een roos - uit
gedeeld door Irma Bogers. Het ligt in
de lijn der verwachting, dat ook op
Schouwen-Duiveland nog meer groe
pen voor deze cursus van 9 dagen aan
de slag kunnen gaan. Het arbeisbu-
reau zal hierover ongetwijfeld nog
nader berichten.
Een beeld van een de studie-uren in een ruimte van het Zierikzeese arbeidsbureau.
