JAN SCHEELE,
„MANAGER" BIJ
RIJKSWATERSTAAT,
JUBILEERT
Eerste computercertificaten
voor leerlingen Willibrordus
Succesvol circus-festijn
Zierikzeese Beatrixschool
ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Vrijdag 30 mei lm Nr. 23938
3
„Die stormvloedkering, dat moest ik meemaken
ZIERIKZEE - Parkeerruimte te over
voor het gebouw van Rijkswaterstaat
te Burghsluis. Een tijdje terug was het
daar nog zoeken naar een plaatsje...
Van de bijna driehonderd werkne
mers zijn er daar nog ruim dertig over.
Dertig man van afdeling 5: het bouw
bureau. Die verhuizen - evenals de
(geslonken) overige vier afdelingen -
voor de bouwvak naar het gebouw van
Rijkswaterstaat op „Neeltje Jans".
Onder die dertig bevindt zich een ju
bilaris: ing. Jan Scheele, toegevoegd
hoofd organisatie bouwbureau Storm
vloedkering. Op 1 juni heeft hij er
veertig jaar bij Rijkswaterstaat opzit
ten. Twintig juni is de receptie, in het
Topshuis.
werk noemt hij dat, want de persoonlijke belangen
behoren weer tot de taak van anderen.
Wat Jan Scheele (samen met zijn door hem gepre
zen team) deed en doet is steeds van te voren uitstip
pelen: dat werk houdt op, dat start op, kunnen er
mensen worden „overgeheveld" of moeten er nieuwe
aangetrokken worden. Van de grote tot de kleine
deelprojecten toe heeft hij zodoende een totaalover
zicht van de totale bouw gehad. En ziet hij nu met
voldoening hoe dat werk gereed komt, tastbaar en
zichtbaar wordt.
Met voldoening, maar ook een beetje triest.
De afbouw
Het accent ligt nu op de afbouw van de organisatie:
,,Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Wanneer vroeger
een werk klaar was, zaten ze elders al weer om men
sen te springen
Jan Scheele is zeer nauw bij die afbouw betrok
ken. Hij is voorzitter van de werkgroep afbouw Del
tadienst, in het kader van de operatie Drieluik. Dat
voorzitterschap slokt - nu de bouwwerkzaamheden
ten einde lopen - een groot deel van zijn werktijd op.
Daarop is de laatste tijd het accent komen te liggen.
Jubilaris Jan Scheele, met de stormvloedkering op de achtergrond, vlakbij zijn kantoor van Rijkswa
terstaat op Burghsluis.
Nog een week of zes zit hij achter zijn bureau in een
schitterend gelegen hoekkamer van dat kantoorpand
aan het haventje van Burghsluis. Schitterend omdat
hij van daaruit de Oosterschelde van Zeelandbrug tot
stormvloedkering kan overzien. Deze zonnige dag
glinstert dat Oosterscheldewater. Het water dat zo
veel jaren van zijn leven heeft beheerst en dat hij
heeft helpen beheersen. Van achter zijn bureau, want
Jan Scheele is geen man van het veld.
Hij zit met het gezicht gekeerd naar het breedste
uitzicht, met in de verte de ranke Zeelandbrug. En
met zijn rug naar de stormvloedkering toe. Maar hij
hoeft zijn hoofd maar een stukje om te draaien, of op
te staan en door de ramen achter hem te kijken, om
de Oosterscheldekering in vol ornaat uit het water te
zien rijzen. Zo kon hij dat waterbouwkundig werk
van wereldformaat als het ware stukje bij beetje zien
groeien. Zelf behoorde hij tot de eersten die met de
uitvoering van de stormvloedkering te maken kre
gen.
Draaiboek
Jan Scheele stelde namelijk het draaiboek voor de
bouw samen. Halverwege de jaren zeventig werd
daar anderhalf jaar aan gewerkt en hij is er nog
steeds een beetje trots op.
Wat houdt dat nu in: zo'n draaiboek?
,,Het gaf goed aan wat er moest gebeuren, dat
bleek bij het gebruik", vertelt hij, ,,Er staan drie
vier mijlpalen in verwerkt en na iedere mijlpaal kon
er worden geëvalueerd."
Het maken van dat draaiboek voor de totale studie
tot de bouw (een analyseplanning) gebeurde juist
weer weinig achter het bureau. Omdat bijvoorbeeld
de aannemerij bij de studie was betrokken, was Jan
Scheele weinig thuis en veel op pad. Vanuit Bergen
op Zoom, waar hij toen nog woonde en werkte, op tal
van plaatsen mogelijkheden bestuderend.
Een bureauman op pad dus, maar geen probleem.
Want zodra Jan Scheele van die plannen voor de
stormvloedkering hoorde, had bij hem de gedachte
post gevat: „Daar wil ik bij zijn!"
„Ik heb dat eigenlijk altijd al gehad", overpeinst
hij, „Ik ben altijd bij de werken terecht gekomen die
mijn interesse hadden. Daar streefde ik ook wel naar.
Wanneer het ene werk ten einde liep, had ik al ter
sprake gebracht waar ik graag aan verder wilde
gaan."
Manager
Jan Scheele zou bestempeld kunnen worden als een
manager. Hij is één van de twee rechterhanden van ir.
Tj. Visser, hoofd van het vijf afdelingen tellende
bouwbureau. De officiële term van de functie van
Jan Scheele is toegevoegd hoofd organisatie, pc an
dere rechterhand van Visser is ir. L. J. C. Huis in 't
Veld, toegevoegd hoofd uitvoering.
„Manager" Jan Scheele is speciaal belast met het
instandhouden van een doelmatige organisatie voor
het realiseren van de stormvloedkering. Dat houdt
voor ieder onderdeel(tje) van het project in: daar
moeten zoveel mensen komen in die en die functies.
Aantallen, soort, kwaliteit, de „harde kant" van het
Afbouwen. Een minder leuke bezigheid, maar Jan
Scheele prijst zich gelukkig dat de inkrimping bij
Rijkswaterstaat grotendeels door natuurlijke af
vloeiing (VUT) heeft kunnen verlopen en velen op an
dere plaatsen konden worden tewerkgesteld. Er is
nog niemand gedwongen ontslagen. „Drieluik ver
loopt vrij goed, zegt hij, al doen zich wel probleem
pjes voor en is solidariteit soms ver te zoeken." Maar
toch: „We zijn zoveel mogelijk aan de wensen van de
mensen zelf tegemoet gekomen," geeft hij aan, „hoe
wel de nood toch wel eens heel hoog is. Voor honk
vaste mensen is het bijvoorbeeld heel moeilijk om
overplaatsing te aanvaarden."
Verhuizen
Zelf heeft hij daar, omdat er een keer of vier moest
worden verhuisd, thuis ook wel problemen mee ge
kend. Meestal verbleef hij een jaar of tien in een
plaats. „Dan ben je net ingeburgerd. M'n vrouw heeft
het bij het weggaan wel eens moeilijk gehad. Maar
na een maand was het altijd weer over. Ze maakt ge
makkelijk contacten. En vooral toen de kinderen
klein waren, waren die door schoolbezoeken en 'der
gelijke gemakkelijk gelegd."
Axel/Zierikzee
Uit Zierikzee gaat Jan Scheele niet meer weg. De
familie kwam er in 1977, het jaar van de start van de
bouw van de stormvloedkering, te wonen. De vier
kinders zijn inmiddels het huis uit, maar hij en zijn
echtgenote wonen er bijzonder graag. Hij is trouwens
Zeeuw, geboren in Axel, in Zeeuws-Vlaanderen waar
meer Rijkswaterstaters het levenslicht zagen. Ook
Jan Scheele wilde altijd al in de waterbouw. „Wat wil
je, je bent in zo'n gebied geboren, ontmoet mensen
die daar werken. In Zeeland kom je nu eenmaal vlug
ger op dat idee dan in Drente..."
Nog een jaartje in de „dubbeldekker", zoals het wa
terstaatsgebouw op Neeltje Jans wordt genoemd, tot
het einde van het project is bereikt en de afbouw is
voltooid. Het volgende draaiboek (gebaar: zó'n pil)
voor de overdracht van de kering aan de toekomstige
beheerder, de dienstkring Deltakust ligt al gereed.
Volgend jaar: de VUT
Daarna gaat Jan Scheele (natuurlijk verloop!) in de
VUT. Na eenenveertig jaar Rijkswaterstaat. In '46 be
gonnen met herstel oorlogsschade in Zeeuws-Vlaan
deren, werd hij van medewerker tot hoofd van een
ontwerpafdeling, om daarna als stafmedewerker be
drijfskundige ondersteuning aan de studie voor de
stormvloedkering te beginnen.
Verhuizingen van Axel naar Tbmeuzen, Bergen op
Zoom, om in Zierikzee terecht te komen, waar hij ou
derling/scriba van de Gereformeerde Kerk vrijge
maakt is. Ook die kerkelijke besognes kosten hem
veel tijd, maar daar gaat hij in de VUT zeker mee
door.
De laatste tien jaar kwam er niet meer van or
gelspelen, weinig tijd en het instrument was versle
ten. Maar voor wie hem met zoveel genoegen in zijn
stem over muziek en Bach hoort spreken, lijdt het
geen twijfel dat Jan Scheele die liefhebberij straks
weer gaat oppakken.
Met succes Input-project afgesloten
ZIERIKZEE - De Sint Willibrordus basisschool in Zie
rikzee heeft als eerste school op Schouwen-Duiveland
een groep leerlingen afgeleverd, die de zogenaamde
input-eomputercursus met succes heeft afgerond. De
Nutsspaarbank te Zierikzee heeft enige jaren geleden
het initiatief genomen om met financiële steun het eom-
puteronderwijs ook al op de basisscholen te bevorderen.
De Sint Willibrordusschool maakte hier dankbaar ge
bruik van met bovengenoemd resultaat.
liet leren van verleden en tegenwoor
dige tijd en breuken. De mogelijkhe
den zijn eigenlijk onbeperkt.
Aan het project op deze school heb
ben 23 kinderen deelgenomen en zijn
ook allen geslaagd. Was het dan zo ge
makkelijk? Volgens schooldirecteur
P. van der Sneppen zeker niet. Hij be
nadrukt het speelse karakter van de
cui-sus'. „Spelenderwijs kun je de
leerlingen van de groepen zeven en
acht wijzen op de mogelijkheden van
de computer. Natuurlijk zijn het nog
geen programmeurs, maar toch vind
ik het heel belangrijk", aldus Van der
Sneppen.
Enthousiasme
Hij staat in zijn enthousiasme niet
alleen. Vanzelfsprekend denkt de
bank er hetzelfde over en ook het on-
derwijsteam heeft met een bijscho
lingscursus aangegeven, dat zij het
helemaal ziet zitten. Gecompleteerd
met de aanhoudende hulp van vier
moeders (de dames Hasselmeyer,
Stamperius, Baris en Wesdorp) kon
het project eigenlijk niet stuk.
Toen de lagere scholen van 'weleer'
werden omgezet in de basisscholen
kwam de gemeente over de brug met
geld voor computers. Ook de Sint
Willibrordusschool kreeg er twee.
Aangevuld met een apparaat van de
bank ging de schoolleiding aan de
slag. Volgens Van der Sneppen biedt
de apparatuur veel meer mogelijkhe
den, dan alleen het afnemen van exa
mens. Zo gebruikt de school de nieu-
-nve techniek bijvoorbeeld ook voor
De laatste jaren wordt veel gespro
ken over de computer en vanaf welke
leeftijd kinderen geconfronteerd
moeten worden met dit fenomeen.
Voor Van der Sneppen staat het bui
ten kijf, dat juist al op de basisschool
bij leerlingen van ongeveer tien tot
twaalf jaar al een en ander bijgeleerd
kan worden. Geen ingewikkelde pro
gramma's, maar toch wel een ba
sispakket aan basic-toepassingen.
Blij
Vandaar dat Van der Sneppen blij
is met de investeringen van zowel de
gemeente als de bank. Hij twijfelt er
niet aan, dat volgend schooljaar weer
verder gegaan wordt met het project.
Tijdens de plechtigheid in de school
was ook A. J. R Zwart van de
Nutsspaarbank aanwezig. Ook hij
toonde zich zeer tevreden over het
verloop van het project.
Bankmedewerker Zwart (midden) deelt de certificaten uit, terwijl directeur
Van der Sneppen (links) toekijkt.
Scapino brengt leerlingen in feeststemming
ZIERIKZEE - Wie het Amsterdamse Scapino Circus
naar de school haalt, kan er zeker van zijn, dat de leerlin
gen er enthousiast op reageren. Die wetenschap hebben
de ouders en leerkrachten donderdag op kunnen doen bij
een Scapino-project op de Beatrixschool te Zierikzee.
Zo'n 50 kinderen namen deel aan het circus en hadden
daar de handen aan vol; maar met veel succes.
Lerares Magda Renden vertelt, dat
de school ieder jaar een kunstzinnig
project mag kiezen en deze keer viel
de keuze op de Scapino Dansdag.
Drie medewerksters van de groep
kwamen donderdagmorgen al vroeg
naar Zierikzee en gingen met de scho
lieren aan de slag. Alles draaide om
het circus. Scapino moest een voor
stelling geven, maar de dieren waren
verdwenen. Dat was voor de leerlin
gen geen enkel punt. Met voldoende
schmink, kleding en hard oefenen
zouden zij wel vooreen oplossing zor
gen.
Hele dag
Er werd een hele dag uitgetrokken
voor de voorbereidingen, zodat het
feest toch kon doorgaan. Na het nodi
ge werk - volgens Magda Renden is er
enorm veel werk verzet door de kin
deren - kon de voorstelling 's middags
toch doorgaan. Terwijl de ouders
gespannen wachtten in de gymzaal en
de muziekband begon te draaien,
kwam het kleurige gezelschap de zaal
binnen. De stemming zat er meteen
De drie Scapino-clowns stelden om
beurten de verschillende dieren voor.
Allereerst kregen de vogeltjes de
kans zich te presenteren. Prima ge
schminkt en voorzien van passende
kledij gaven zij een staaltje van hun
kunnen, waarna het de beurt was
aan de paarden. De scholieren waren
tot in de puntjes verkleed als paard.
Daarbij ontbraken zeker de manen
natuurlijk niet.
Vervolgens was het aan de olifan
ten om het circus op te luisteren.
Voorzien van een lange slurf en grote
oren toonden de scholieren hun kun
sten en deden zij een van de Scapino-
clowns na. Hoewel ongebruikelijk
voor een circus, waren ook de vissen
van de partij. De leeuwen maakten
een en ander compleet. De leerlingen
werden 'overgoten' met applaus van
de ouders, die in groten getale naar
het circus toekwamen.
De Beatrixschool telt drie afdelin
gen. Deze keer deden er twee aan het
project mee. De MLK-groep (Moeilijk
Lerende Kinderen) nam de uitbeel
ding van de vogels, leeuwen en paar
den voor haar rekening, terwijl de
zeer moeilijk lerende kinderen zich
toelegden op het uitbeelden van de
olifanten en de vissen.
Herhaling
Magda Renden toonde zich na af
loop zeer tevreden over zowel de inzet
van de scholieren als het Scapino-
project. „Het is zeker voor herhaling
vatbaar, al betekent dat niet dat het
volgend jaar al weer terugkomt", ver
telt ze. Als het aan de kinderen ligt,
mag uit hun enthousiasme worden
opgemaakt, dat het nog beter van
daag dan morgen herhaald wordt.
Circus in de Beatrixschool met de paarden voorop.
Uitgever:
B.V. Drukkerij v/h Lakenman Ocht-
man te Zierikzee.
Direktie:
D. L. van 't Leven.
Chef-redaktie:
M. Kaat.
Advertenties en bezorging:
J. van Loon.
Kantoor:
Jannewekken 11, Zierikzee;
postbus 1, 4300 AA Zierikzee;
telefoon: 01110-6551.
Woonhuisaansluitingen:
Bezorging (van 18.00-19.00 uur):
01119-1941.
Redaktie (na 17.30 uur): 01110-6719.
01110-4669. 01110-5396.
Fotograaf (na 17.30 uur): 01110-3568.
Abonnementen:
Per 3 maanden (bij vooruitbetaling)
f 40,00; per jaar f 152,50; losse
nummers f 0,80.
De abonnementsprijzen zijn inclu
sief 5% B.T.W.
Opzeggingen dienen een maand,
voor het einde van de lopende
abonnementsperiode schriftelijk bij
de Zierikzeesche Nieuwsbode ge
meld te worden.
Verschijnt maandag, dinsdag,
donderdag en vrijdag.
Advertentietarieven:
52 cent per mm; „succesjes" (t/m 4
regels) f 6,40.
Kontrakttarieven op aanvraag.
De advertentieprijzen zijn exclusief
5% B.T.W.
