De Nieuwsbode-reis ZIERIKZEESOHE NIEUWSBODE Uinsil;is 25 llliuirl 198ti Nr. 23903 5 Gewoon ieder jaar een dag extra tot een veertiendaagse reis Het enige dat enkele passagiers liet merken, dat Nederland verlaten was, was het feit, dat de autogordel ver plicht werd. De reis ging verder en na een uitge breide koffiepauze, eerder al in Resteren (Nederland) en een lunch in Werl naderden de vakantiegangers Arnsberg, waar het Dorint-hotel hen opwachtte. Het was een luxe uitge voerd hotel met tal van ontspan ningsmogelijkheden en de eerste dag werden de reizigers na vier uur vrij gelaten te doen wat men wilde. En wat wilde men: de boel verkennen. ,,Können sie mij zeggen waar ich iets trinken kan?" en „Hoe laat gehen wir et was essen und waar 1st das", waren veel Schouws-Duitse vragen. Veren Donderdagmorgen erg vroeg uit de veren gaat niet in de koude kleren zit ten en het waren er maar enkelen, die deze avond nog een 'tocht' naar de bar maakten, die na het eten werd open gesteld. Deze zogenaamde Bierklau- se trok de volgende avond meer be langstelling. Een mengelmoesje van Duitsers en Nederlanders levert soms vreemde en wederzijds onbegrepen situaties op, waar hartelijk om kan worden gelachen en dat gebeurde dan ook. In maart naar Duitsland afreizen betekent eigenlijk een groot risico. Het is zeer de vraag of er nog wei- sneeuw ligt en of de regen het hele festijn niet letterlijk en figuurlijk in het water gooit. De tweede dag aan gekomen in Wintersberg ^n op de hierachter gelegen hoge berg van 841 meter stonden de Schouwen-Duive- landers oog in oog met een pak sneeuw van 43 centimeter. Grijpen de vrouwen thuis in Oosterland, Brui- nisse, Haamstede of Renesse bij het zien van het dikke pak meteen een bezem, deze keer genoten zij er echt van. Ook de mannen dachten niet aan een sneeuwschuiver. Foto Waar sneeuw ligt moet uiteraard een foto gemaakt worden voor het verslag in de Zierikzeesche Nieuws bode. De chauffeurs Nelis en Rinus deden er alles aan om het ijs figuur lijk te doen smelten en plantten ie dereen in de dikke laag vlokken. De een na de ander zakte weg, terwijl de een na de ander ook nogeens een sneeuwbal in de nek kreeg. (En de 'fo tograaf' maar plaatjes schieten met de goede hoop er ééntje over te hou den voor de krant- red). ARNSBERG - „Je kunt je goed voorstellen, dat de mensen naar ons komen waar het nog fris is. Hier hoef je je was niet buiten te hangen, want dan is het zo zwart". Zomaar een ge hoorde opmerking tijdens de vakantiereis naar het Duitse Sauerland; een ini tiatief van de Zierikzee sche Nieuwsbode en tou- ringcarbedrijf Van Oeveren. Geen negatief ge luid over de bosrijke omge ving van eindbestemming Arnsberg, maar een kriti sche noot over het smog- vormig Ruhrgebied, waar langs de 100 deelnemers donderdagmiddag reden. Tussen het vroege opstap pen op allerlei plaatsen en het thuis weer afgezet wor den, zaten drie dagen. Zaterdagavond was ieder Na een vermoeiend uitstapje in Win terberg terug de bus in en je door de chauffeur laten rijden. De jongste deelnemer, Andrè; ge knipt voor de bus Rinus (links) en Nelis voor een van de bussen. Op datzelfde hoogste punt van Sauerland bevond zich ook een klein museum, waar verschillende plaatse lijke dieren stonden 'opgesteld'. De reizigers hadden er belangstelling voor en maakten menig plaatje. Zou den ze thuis vertellen, dat ze oog in oog met een slimme vos of snelle bos uil hadden gestaan, terwijl de beesten in werkelijkheid opgezet wa ren? De Zierikzeesche Nieuwsbode or ganiseert al enkele jaren met succes lezersreizen, waarbij de firma Van Oeveren de organisatie in handen krijgt. Voor de ëerste maal echter werd de vakantiereis uitgebreid met één dag tot drie dagen. Eén groot suc ces en iedereen was er zeker over te spreken. „Als we er nu ieder jaar een dag bijdoen komen we nog wel aan een veertiendaags uitstapje", klonk het. Aan het eten in Duitsland is haast keer te zwichten. Nu moet de bus overal maar naar toe. Eten Maar verder over het eten dus. De eerste dag kregen de gasten een één voudige, maar voedzame maaltijd. Groente, aardappelpuree en een stuk vlees. Reisleider Rinus kreeg niets dan complimenten over het voedsel en dat stimuleerde hem de volgende dag bij de hotelleiding het onderste uit de kan te halen. Het resultaat: een zeer uitgebreid diner, waar grote ta fels vol stonden met allerlei soorten groenten, soorten brood, vleeswaren, vleesgrechten, paté's enzovoort enzo voort. Een zalige gedachte toch, om te weten dat de afwas door een ander wordt gedaan. Een driedaags uitstap je lijkt-niéï al te lang, maar het duurt lang genoeg, om je het gevoel te geven er echt even uit te zijn. Sauerland kenmerkt zich door de innerd. Toch was het uitzicht voor hen, die niet hoefden te concluderen, dat zij hoogtevrees hadden waar schijnlijk prachtig. Ondergetekende spreekt alleen maar mee over spier pijn. Na het Keulen-uitstapje (alle acti viteiten kunnen in deze beperkte ruimte niet uitgemeten worden) werd de reis voortgezet naar Neder land, waar in Moergestel een diner stond te wachten op de 100 Nieuwsbode-vakantiegangers. Even eens in deze Brabantse plaats was het eten niet te versmaden. De Zeeu wen kregen een typisch Belgische tractatie op de koop toe: een Decap orgel Antwerp. De vrolijke deuntjes ondersteunden het nuttigen van de sorbets en menig Schouwen-Duive- lander waagde zich aan een dansje. Een feestelijk etentje, want chauf feur Nelis feliciteerde enkele jarigen onder de deelnemers en de twee win naars van de bus-prijsvraag, die de reis sneller moest laten doen gaan. een tevreden en veelal ook moe. Terwijl de meesten donderdagmor gen nog met slaperige ogen een plaatsje in de bus zochten, zaten de beide chauffeurs Rinus van der Voor den en Nelis Hagens al klaarwakker achter het stuur. Geen bijzondere reis voor hen, want achteraf zou blijken, dat de reis ongeveer een kleine 1200 kilometer heeft geduurd. Dit terwijl 1000 kilometer op één dag geen uit zondering vormt voor de chauffeurs. Nelis en Rinus Om Nelis en Rinus (de gemoedelij ke en vrije vakantiesfeer liet het noe men van de voornamen zeker toe - red) chauffeurs te noemen is eigenlijk niet juist. Beide mannen toonden zich uitermate geschikte reisleiders, die niet alleen een brok informatie aan de reizigers toespeelden en te vens de weg in de gaten hielden, maar er ook alles aan deden het de mensen naar de zin te maken. De sneeuwpret even onderbroken voor een vakantiekiekje, maar daarna weer verder met het sneeuwballengooien. een apart hoofdstuk te wijden. Geen klachten, maar volop lof voor de koks van zowel het hotel als de ver schillende lunchplaatsen. De buiten lucht wekt de eetlust op en een stevi ge wandeling niet minder. De beide reisleiders lieten het gezelschap vrij willig een steil pad aflopen, om een blik over de Biggesee (een groot stuwmeer) te werpen. Eindelijk uit geput terug bij de bus, vertellen de chauffeurs lachend, dat 'we' er straks zittend vanuit de bus naar kunnen kijken. De reizigers kunnen de grap gelukkig prima waarderen, maar ne men zich voor hiervoor geen tweede vele vakwerkhuizen, die stuk voor stuk veel groter zijn dan de in Neder land gangbare maten. Alles buiten proporties. En dat gold ook een beet je voor Keulen; de plaats waar het au de Cologne uitgevonden moet zijn. Keulen heette vroeger namelijk Co logne. Een grote stad, waar het extra vagante normaal is en de Dom als een kolossaal gevaarte met kop en schou ders boven de stad uitsteekt. Wie het zaterdagmiddag heeft gewaagd om de 160 meter hoge toren te beklimmen (een ware uitputtingsslag voor rokers - red) wordt daar vandaag waar schijnlijk nog met spierpijn aan her Gedurende de gehele reis vroegen de chauffeurs de deelnemers eventue le klachten meteen te berde te bren gen, maar riïëftiand ha!d die eigenlijk. „Ik zou je graag iets willen melden, maar alles is nu éénmaal helemaal naar wens, dus van mij hoor je niets. Ja, dat ik volgende keer weer mee ga", antwoordde iemand. Haast tradi tiegetrouw ligt de gemiddelde leef tijd van de deelnemers goed boven de 50-55 jaar, maar er waren toch enkele jongere passagiers, zoals André, die nog maar veertien lentes jong was. Die had het niet minder naar de zin en dat bewijst maar weer, dat jong en oud prima samen kunnen. Oud, wat heet oud? Wie de deelnemers van de Nieuwsbode-reis enkele dagen heeft kunnen gadeslaan, moet tot de con clusie zijn gekomen, dat zij zich alles behalve oud hebben gedragen. Gezel lig in de bus, plezier met sneeuwbal len en kletsen aan de bar. Je bent zo oud als je je voelt en de reis van afge lopen weekeinde heeft de meesten on getwijfeld enkele jaren jonger van geest gemaakt. Ong-etwijfeld Volgend jaar komt er ongetwijfeld weer een reis van de Zierikzeesche Nieuwsbode en touringcarbedrijf Van Oeveren. Evenals voorgaande ja ren was de belangstelling voor het driedaagse uitstapje dit jaar bijzon der groot en moest al na enkele we ken nee-verkocht worden. FOTO'S EN TEKST: AAD VAN DER WOUDEN De metaalindustrie en hoogovens in het Ruhrgebied, de vele bundeswe- gen in Duitsland en Italië, de fruit teelt in Tiel en de vele besneeuwde bergen in Wintersberg; Rinus en Ne lis maakten van de reis een leergierig intermezzo en de Duitse grens was snel bereikt. Het ging soepel voor de beide bussen, want de douane leek niet veel belangstelling voor de Schouwen-Duivelanders te hebben. De groep van buschauffeur Nelis Hagens. A A 5 Het gezelschap van reisleider Rinus van der Voorden opgesteld in de sneeuw. Het plotseling diep wegzakken van en kele vakantiegangers maakte het er niet gemakkelijker op.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1986 | | pagina 5