n
Hernieuwde kennismakingen,
herinneringen, vernemen en
vertellen over levensloop
Geslaagd solistenconcours
Zierikzeese Kunst en Eer
Echtpaar
Slabbekoorn
trekt
belangstelling
ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
Aanrijdingen
in Dreischor
'Stepping Out'
Eerste reünie bij zestigjarig jubileum
Prinses Julianaschool
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Maandag 17 maart 1981! Nr. 238)18
3
ZIERIKZEE - „O, dat was het waslokaal". ,,Ja daar
hebben we nog mangelen geleerd". „Hé weet je nog
hier kregen we zingen van Luikenaer". „Ja, dat weet ik
nog, want de toiletten waren er naast, daar ging' ik dan
naar toe, want ik hield niet van zingen". Talloze van dit
soort uitroepen waren zaterdagmiddag te horen tijdens
de zeer druk bezochte reünie in het kader van het zestig
jarig bestaan van de Prinses Julianaschool voor LHNO
(de voormalige huishoudschool dus) in Zierikzee.
Het enthousiasme 0111 aan de jubi
leumviering op deze wijze deel te ne
men, was zeer groot. In plaats van de
vierhonderd aanvankelijk verwach
te oudleeringen uit de jaargangen
1926 tot en met 1957, gaven vooral de
afgelopen week nog zeer velen zich
op, zodat er zaterdagmiddag in
Graanbeurs en Huis van Nassau on
geveer zevenhonderd vrouwen bijeen
kwamen.
Onder hen ook oud-directrice me
vrouw C. J. van Liere, die vanaf het
podium - die ruimte moest immers
ook benut worden voor het plaatsen
van stoelen en tafeltjes - een riant
zicht had over die talloze meisjes van
toen, die onder haar supervisie de
eerste beginselen van het huishoud-
onderwijs leerden. Mevrouw Van Lie
re was ruim veertig jaar directrice
van de Prinses Julianaschool en zij
zal derhalve bij alle vier reüniebij
eenkomsten aanwezig zijn.
Uitgezwermd
Velen van de reünisten hadden on
derlinge contacten gehouden met de
meisjes met wie ze in de klas hadden
gezeten of op school waren gegaan.
Dat was uiteraard het geval met de
zes zussen Van der Wielen, die zater
dagmiddag allen acte de présence ga
ven. Vele anderen echter waren uitge
zwermd naar steden of regio's elders
in het land en hadden vrijwel geen
binding meer met Schouwen-Duive-
land.
Verbazing was er veelvuldig over
hoe iemand in die dertig a veertig ja
ren was veranderd of juist een frap
pante overeenkomst had behouden
met dat bakvissnoetje van toen. Her
inneringen werden opgehaald, foto's
werden bekeken en er werd verteld
over en geluisterd naar vrolijke, ge
lukkige en ook trieste gebeurtenis
sen in de levensloop der vroegere
klasgenootjes.
Beetje sneu voor die twee - blijk
baar niet zo intensief contact hebben
de - buurvrouwen uit de Noordoost
polder, die bij de ontvangsttafel in De
Graanbeurs moesten ervaren, dat ze
beiden - onafhankelijk van elkaar -
de rit naar het Zierikzeese hadden ge
maakt.
Welkom
Omdat het succes van een reünie
meestal wordt bepaald door de niate
waarop je met die vele bekenden van
vroeger herinneringen kunt ophalen,
was besloten het hele programma
daar op af te stemmen. Met andere
woorden: geen officiële plechtighe
den, maar enkele uurtjes geanimeerd
bijeen zijn onder het gebruik van een
drankje en een hapje.
Een welkomstwoord werd uitge
sproken door de heer H. van Dam,
huidig directeur van de Prinses Juli
anaschool. Het verheugde hem zeer,
dat zovelen aan de uitnodiging voor
deze reünie gehoor hadden gegeven.
Dat duidde volgens hem op goede
herinneringen hetzij aan de school,
hetzij aan docenten of mede
leerlingen.
Een bijzonder woord van welkom
richtte Van Dam tot alle oud
docenten, die deze middag aanwezig
waren. Verder sprak hij zijn dank uit
tot hot organiserend comité, bestaan
de uit voormalig adjunct-directrice
mevrouw E. van de Stadt, oud-
diroeteur P. de Moor en docent J. J.
Huisson. Zonder hun inzet was het,
volgens Van Dam, nooit mogelijk ge
weest deze grootscheepse reünie op
touw te zetten. Hij betrok in zijn
dankwoorden vooral ook alle con
tactpersonen, die zich per leerjaar
hadden ingezet hun vroegere klasge
nootjes op te sporen en aan te schrij
ven met een uitnodiging.
Bezoek aan de school
De directeur benadrukte, dat ieder
een uiteraard vrij was de middag
naar eigen keuze door te brengen,
maar dat het de organisatoren een
leuk idee leek ook de mogelijkheid te
bieden een bezoek aan het schoolge
bouw in het Jannewekken te bren
gen. Voor een goede gang van zaken
diende dat uiteraard verdeeld in
groepen te geschieden.
Velen maakten van deze gelegen
heid gebruik en togen naar de Prin
ses Julianaschool, waar een rond
gang door de lokalen werd gemaakt
en waar bovendien een film over het
schoolgebeuren omstreeks het begin
van de jaren vijftig werd vertoond.
Nog driemaal
Om alle oud-leerlingen uit de afge
lopen zestig jaar de herinnering aan
de Prinses Julianaschool en de ont
moeting met hun vroegere klasgeno
ten te bieden, zal de komende weken
nog driemaal een reünie in de Graan
beurs worden gehouden. Te weten op
zaterdag 22 maart voor de jaargangen
1958 tot en met 1969; op zaterdag 12
april voor de toenmalige eerste klas
sen uit de jaren 1970 tot en met 1978
en op zaterdag 19 april voor de jaren
1979 tot en met 1983.
Oud-directrice mevrouw C. J. van Liere in gesprek met enkele oud
leerlingen.
ZIERIKZEE - De Koninklijke Harmonie Kunst en Eer
te Zierikzee hield zaterdagavond in het repetitielokaal
aan de Manhuisstraat een onderling solistenconcours.
Gezien het aantal deelnemers, de behaalde resultaten en
de belangstelling kan gesproken worden van een
geslaagde avond. Het solistenconcours heeft als doel de
persoonlijke prestaties van de muzikanten te bevorde
ren; dit in tegenstelling tot de korpsoptredens in groeps
verband.
Aan de uitnodiging deel te nemen aan de eerste reünie ter gelegenheid van het zestigjarig jubileum van de Prinses
Julianaschool werd door in totaal 710 vrouwen gehoor gegeven.
Verheugend was dat op dit concours
ook een zevental leerlingen zijn
prestaties liet horen. De leerlingen
kwamen uit in de introductie-afde
ling. De beoordeling van de negen
tien verschillende optreden^, was^in
handen van J. H. Blom. Üe blazers
werden beoordeeld op zuiverheid,
klankgehalte en klankverhouding,
techniek en articulatie, algehele mu
zikale uitvoering, samenspel en rit
miek en opvatting en tempo; bij de
slagwerkers bleef de beoordeling om
trent de zuiverheid buiten beschou
wing. Blom constateerde een opmer
kelijke vooruitgang in de muzikale
prestaties ten opzichte van het con
cours in 1984. Aan de deelnemers in
de introductie-afdeling werden al
leen punten toegekend voor de gele
verde prestaties.
Uitslag
In deze afdeling behaalden Juliën
Baart, Jolanda Bijl en Karin van
Dienst (allen op klarinet) met de wer
ken Gelukkig is het land, Pavane en
Husars are Coming 41 punten; Egbert
de Jong (klarinet) met Andante Can
tabile 43 punten; Angelique v. d. Ha
ve (klarinet) met Var. op Long, Long a
go 43 punten en Hans Jan Rijbering
(altsaxofoon) met song of the Sun 44
punten.
In de derde afdeling behaalden
Martijn Hanse (cornet) met Sonatine
van J. de Wolf en M. C. Fiere, Cynthia
Plette, Jan Dekker en C. G. Grinwis
(trombone-kwartet) een derde prijs;
Wouter Eggink (klarinet) en S. Eg-
gink du Burck (hobo) met Menuet van
Mozart en Sonja Dekker (klarinet)
met Music Hall een tweede prijs; Jbco
v. d. Poel (cornet) met Sonatine van J.
de Wolf een eerste prijs.
In de-tweede afdeling behaalden
Martijn Beèkthdn (Waldhoorn)'friet
Romance en Wouter Eggink (klarinet)
met Sérénade een tweede prijs en
Paul van Geesbergen (trom) met Thm-
boergeintjes een eerste prijs.
In de eerste afdeling behaalden M.
Pipping (tenor saxofoon) en E, v. d.
Linde-Radewalt (alt saxofoon) met
Ingres 9e duo de Concours een tweede
prijs; Conny van Oudheusden (dwars
fluit) met Suite de 3 Morceau, C. L. v.
d. Linde (sopraan saxofoon) met The
Return, E. v. d. Linde-Radewalt (alt
saxofoon) met 17e Solo de Concours,
Edwin Eggink en Janco v. d. Linde
(trompet-duo) met Cornet Beef en
Paul van Geesbergen, J. A. van Gees
bergen en C. J. Struijk (slagwerkers
trio) met Stylemasters een eerste
prijs.
In de ere-afdeling béhaalde K.
Broekhuizen (tuba) met Concert van
Korsakow een eerste prijs.
Het hoogste aantal punten van de
blazers werd behaald door Conny van
Oudheusden (52 punten); zij kreeg zo
doende de wisselbeker.
De wisselbeker voor de slagwer
kers ging naar Paul van Geesbergen,
J. A. van Geesbergen en C. J. Struijk
(51V2 punten).
Vervolg van pagina 1
der Ph. J. van Ast de driedelige
encyclopedie van Zeeland aangebo
den, terwijl wethouderS. Loschacoff-
de Kanter namens de gemeenteraad
en de gemeentesecretaris het Zeeuws
woordenboek aanbood.
Lawine
Behalve door de lawine van felici
taties kreeg de receptie een zeer le
vendig karakter door diverse gezon
gen huldeblijken. Het Smalstads
gemengd koor, waarvan de burge
meester actief lid is. zong onder lei
ding van Jaap Zuidgeest een persoon
lijk op het jubilerende echtpaar
gemaakt feestlied. De Rooie Vrouwe-
nafdcling zette haar beste beentje
voor met het idealistisch lied Er is
een land. En zelfs Sinterklaas ver
scheen ten tonele omdat, naar zijn
zeggen, de burgemeester in december
Brouwershaven en Hansweerd onvei
lig placht te maken alsof daar een
echte bisschop rond zou waren. Maar
toch bleek de goedheiligman zeer
veel waardering te hebben voor het
echtpaar Slabbekoorn. Brouwers
haven wees zuinig en trots op dit stel
dat bij jullie hoort". De muziekkorp
sen uit alle vier kernen van de ge
meente Brouwershaven verzorgden
aan het eind van de receptie een geza
menlijk optreden ter ere van het jubi
lerende echtpaar.
129
Een hoekje in de tuin onder de veel
geprezen kastanje. Daar zat Gerrit
Jan met de handen om zijn knokige
knieën. Hij voelde zich herboren. En
naast hem zat Lenie.
,,Ik was zó bang, dat je niet terug
zou komen, toen je Ella had wegge
bracht," zei Gerrit Jan voor de tiende
keer.
Natuurlijk kwam ik terug," zei
Lenie weer.
,,Vind je vind je me óók een ver
rader?" vroeg G. J. tragisch.
Welnee." Lenie keek neer op haar
handen.
,,Ben ik voor jou niet veranderd,"
drong Gerrit Jan, ,,nu ik geen jonk
heer meer ben?"
.Welnee," zei Lenie weer. Ze keek
even op. Keek weer neer op haar han
den.
,,Dus Lenie Gerrit Jan
schoof zijn stoel wat dichterbij
,,ben ik voor jou precies dezelfde ge
bleven?"
,,Ja," zei Lenie zacht - Gerrit Jan
moest zich naar haar overbuigen om
het antwoord te verstaan - ,,ja, pre
cies dezelfde."
De bank van boomstammen. En op
de bank van boomstammen zaten
Mia en Charles en zwegen. En op de
rooie stoeltjes onder de treurwilg za
ten Hetty en Paul. En zwegen ook.
Maar meer dan woorden uiten kun
nen was hun zwijgen welsprekend.
door CISSY VAN MARXVELDT
En bij het hek stonden'Robbert en
Erica en keken uit over de verre
hei Erica had haar handjes om de
spijlen van het hek geklemd. En
naast haar omklemden ook Robberts
handen de spijlen van het hek. Pit
keek de weg af. Haar voetjes schop
ten tegen het grind. Ze had zich al eni
ge keren vergist door in plaats van
Robbert Lucas te zeggen. Maar
hij dwong haar steeds opnieuw om
zijn naam te noemen.
„Wat ben je stil de hele avond. Eri
ca," zei Robbert tenslotte.
,,lk ben kapot van al die onthullin
gen," zei Pit.
„Nee, er mankeert wat anders aan,
Erica," drong Robbert.
Pit keek hem even aan. Ze keek
weer voor zich.
Dan zei ze: „Wat zul je om me gela
chen hebben met de jongens. Stel je
voor, ik die je Engelse les gaf. Wat
zullen jullie gebruld hebben om mij."
Haar stem beefde even.
„Nee, Erica!" Zijn handen waren nu
vlak naast de hare. „Daar heb ik
nooit over gesproken. Dat was me
véél te dierbaar, Erica!"
„Oh!" zei Pit. Ze hield even haar
adem in.
En nu lag zijn hand om de hare
heen. En hij zij zacht:
„Volgende zondag, dan kom ik met
de auto naar Amsterdam. Erica!"
Ze keek naar hem op.
„Goed Robbert," zei Pit.
„Dan kom ik kennis maken met je
ouders. Erica!"
„Goed Robbert," zei Pit.
„En dan kom je met Kerstmis bij
ons in Den Haag. Bij Hetty logeren,
Erica!"
„Goed Robbert," zei Pit.
„En volgende zomer gaan we weer
naar 'Sonnewende', Erica!"
„Goed Robbert," zei Pit.
Het was even stil. Haar hand zat ge
vangen in de zijne. Haar hart zong!
Dan boog hij zich dicht naar haar
over.
„Erica, wie vind je liever Lucas
of Robbert?"
„Nu, ik geloof ik gelóóf ik
geloof warempel Lucas!" zei Pit.
En dan verscheen op de stoep van
'Sonnewende' Jef. Hij liep de stoep
af. Hij liep voorzichtig langs het gras.
Hij meende overal gefluister van
stemmen te horen en zacht gelach en
hoge, blijde kreten.
En midden op het grasveld, met de
handen in de zakken, bleef Jef staan.
Hij wierp zijn hoofd achterover. Hij
keek naar de maan, die bleekjes te
voorschijn kwam. En luid smachtend
en jammerend zong Jef;
„Ich weiss nicht, was sol es bedeuten,
Dass ich so trau-aurig bin
EINDE
Uitgever:
B.V. Drukkerij v/h Lakenman Ocht-
man te Zierikzee.
Direktie:
D. L. van 't Leven.
Chef-redaktie:
M. Kaat.
Advertenties en bezorging:
J. van Loon.
Kantoor:
Jannewekken 11, Zierikzee;
postbus 1, 4300 AA Zierikzee;
telefoon: 01110-6551.
Woonhuisaansluitingen:
Advertenties en bezorging (na 18.30
uur): 01119-1660.
Redaktie (na 17.30 uur): 01110-6719,
01110-4669, 01110-5396.
Fotograat (na 17.30 uur): 01110-3568.
Abonnementen:
Per 3 maanden (bij vooruitbetaling)
f 40,00; per jaar 152.50; losse
nummers f 0,80.
De abonnementsprijzen zijn inclu
sief 5% B.T.W.
Opzeggingen dienen een maand,
voor het einde van de lopende
abonnementsperiode schriftelijk bij
de Zierikzeesche Nieuwsbode ge
meld te worden.
Verschijnt maandag, dinsdag,
donderdag en vrijdag.
Advertentietarieven:
52 cent per mm. „succesjes" (t/m 4
regels) f 6,40.
Kontrakttarieven op aanvraag.
De advertentieprijzen zijn exclusief
5% BTW
DREISCHOR - In het afgelopen
weekeinde deden zich twee aanrijdin
gen voor in Dreischor. beide met lich
te materiële schade als gevolg. Vrij
dagmiddag zou de bromfietsbestuur
der D. D. uit Dreischor geen voorrang
verleend hebben aan de auto van C.
B., eveneens uit Dreischor. Het ge
beurde op de kruising
Slotstraat/Zandstraat /dr. Oc ker
sestraat. D. kreeg een extra proces
verbaal wegens het rijden met een
niet verzekerde brommer.
Dezelfde middag werd nog een aan
rijding gemeld, nu tussen A. de B. en
G. van K. uit Dreischor. De B. reed op
de mr P. Moggestraat met zijn auto en
passeerde de voetganger Van K.,
waarbij de spiegel van de auto werd
afgereden. Van K. liep slechts een
schrammetje op.
Uit op Schomven-Uuivelnml
ZIERIKZEE - Een ontspannend
schouwspel, beslist niks meer, maar
zeker ook niks minder.„..zou je na
het zien van 'Stepping Out' kunnen
constateren. Dit musical-achtige
blijspel, opgevoerd door negen vrou
wen en één man, trok in Zierikzee
vrijdagavond een vol huis. Gemeten
naar het langdurig slotapplaus, liet
deze vrije produktie ook een welwil
lend en waarderend publiek achter
in de Concertzaal.
'Stepping Out' bracht de toeschou
wers in het repetitielokaaltje van een
Rotterdams buurthuis, waar weke
lijks zeven vrouwen en één man bij
een komen om de kunst van het tap
dansen machtig tè worden onder
leiding van de deskundige Marleen
Tuinstra. Voor de pianobegeleiding
zorgt een zuurpruimerige juffrouw
Gerda Visser.
De repetitiebijeenkomsten vormen
de pijlers van dit spel. Het door de to
nelisten goed beheerste tapdansen zit
op sprankelende wijze door de voor
stelling gelardeerd.
Fragmentarisch
Beloofd, vooraf in de beschrijving,
wordt een blik achter de schermen in
ieders persoonlijk leven. Voor de wa
re toneelliefhebber komt dat nou ech
ter veel te fragmentarisch en te onvol
ledig aan bod. Bovendien geschiedde
dat nog met acteerprestaties, die bij
sommigen nauwelijks boven het ni
veau der middelmaat uitkwamen.
Auteur Richard Harris lijkt in zijn
goede bedoelingen te zijn blijven ste
ken.
Jammer, want de opzet op zich mag
een vondst genoemd worden.
Rommelig
Vooral het eerste kwartier bij
'Stepping Out' kom je ogen te kort.
Heel boeiend immers dat klasje tap-
dansers in hun soms bizarre outfit be
zig te zien. Beetje rommelig om te
volgen misschien, maar dat droeg
toch vooral bij in de charme van zo'n
buurthuis-activiteit. Zodra je dat
stukje op je hebt laten inwerken, wil
je inderdaad meer weten van de deel
nemers.
Waarom?
Waarom komen ze allen zo fanati'ek
elke donderdagavond? Hoe komt het
dat Suzan zo'n tutje is, waarom is An-
kie zo'n bang vogeltje, welke achter
grond heeft Vera, is Martine wel dat
vlotte vrouwtje dat ze pretendeert te
zijn, gaat Sylvia geestelijk gebukt
onder haar indrukwekkende li
chaamsgewicht, heeft Roos moeite
met haar donkere huidskleur, wat be
zielt Joop als enige man tussen zeven
vrouwen te komen tapdansen en
waarom laat leidster Marleen zich
die dominerende houding van juf
frouw Visser welgevallen?
Goed op al die vragen wordt wel
iets van een antwoord gegeven, maar
niet voldoende en - afhankelijk van
de acteerprestaties - ook wel wat on
geloofwaardig. Al met al blijf je zit
ten wachten op meer achtergronden
van deze trouwe beoefenaars van hun
hobby. Maar die informatie blijft
uit, terwijl het 'Stepping Out' wel
licht wat meer diepgang had kunnen
geven.
Chargering
In het op de planken zetten der di
verse typeringen viel nogal wat char
gering te constateren. Van iemand als
Hetty Blok (Vera) valt dat te ver
wachten en blijft het humoristisch;
duidelijk een verdienste van deze ac
trice zelf. Wat de andere personages
betreft, had .regisseur Andrew Vis-
nevski wat minder aandikkingen
kunnen aanbrengen. Subtiele ken
merken kunnen immers ook duide
lijk zijn.
Leontien Ceulemans bijvoorbeeld
als Ankie was wel erg zielig en
grauw; Inge Ipenburg wel erg tuttig
en Marjolein Sligte wel erg dik, hoe
wel dat laatste zeker bijdroeg aan de
sympathie van het publiek voor dit
succesrolletje. Elsje de Wijn bleek ge
loofwaardig in haar typering, maar
schoot wat te kort in een emotionele
re scène.
Prettig acteertalent spreidden Mar-
loes van den Heuvel en Gerda Haver
tong ten toon, terwijl Hannah de
Leeuwe als de tapdans-docente er
blijk van gaf over een breed talent te
beschikken. Guusje Westerman
mocht gestalte geven aan de zure pia
nospeelsters, deed dat geloofwaar
dig, af en toe een beetje té zelfs.
Verrassend
Hans van WiJligenburg? Heel aar
dig. In het sullige rolletje van Joop
dat hij toebedeeld had gekregen.
Aangedikt af en toe weer, dat wel,
maar dat was ook de enige manier
voor een duidelijke typering, want
z'n tekst bood in dat opzicht weinig
mogelijkheden.
Het slot was verrassend in de vorm
van een pittige tapdans-demonstra
tie. Het moet bovendien gezegd, dat
de executanten vooral in dat opzicht
respect afdwingen met hun presta
ties.
A. P.
