IJsverenigingen Haamstede-Burgh en
Renesse huldigen hun Elfstedenrijders
op bijeenkomst in 't Grote Zwijn
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Maandag 3 maart 1986 Nr. 23890
De Elfstedentocht-rijders, die in restaurant 't Grote Zwijn in Burgh-Haamstede werden gehuldigd. Van links naar Ier. Joost Hogenstein. Piet van den Aarsen. Rini Jonker en Ad Verseput. Huih de Ligt en Fop Fonteijne waren afwe-
rechts Roelof Huneman, Bram Stein, Piet Quaak, Jan van der Maas. Jacob den Engelsman, Marijke Romijn, Cor Mul- zig.
der. Ze is 91. we dachten dat zij het
niet halen zou, maar dit keer heeft ze
toch weer naar de televisie zitten kij
ken". vertelde Huneman tot groot
vermaak van de toehoorders. ,,De
grote verschillen tussen toen en nu
zijn. dat er toen veel minder deelne
mers waren, klunen dat woord kende
je toen niet. Aan de andere kant is
liet zo, dat de techniek van de schaat
sers flink verbeterd is".
Wedstrijdrijder Piet van den Aar
sen stelde vast. dat hij en zijn maats
BURGH-HAAMSTEDE - Zoals dat een jaar geleden
ook het geval was geweest, zo was er zaterdagavond in
restaurant 't Grote Zwijn in Burgh-Haamstede een
feestelijke huldiging van de deelnemende leden van ijs-
vereniging Haamstede-Burgh. Dit keer gebeurde dit
evenwel in combinatie met de Westerschouwse zusterver
eniging Renesse, omdat ook deze vereniging voor het
eerst in de historie een rijder op het Friese ijs had. Ad
Verseput zorgde voor die primeur, zoals Marijke Romijn
uit Burgh-Haamstede voor de primeur van de eerste
Schouwen-Duivelandse deelnemende vrouw zorgde. Zij
reed de tocht niet helemaal uit. Bij Bartlehiem waren de
vooruitzichten bepaald niet echt lekker meer, waarna zij
besloot om de pijp aan Sipkema te geven. Dat deed ook
de oudste Schouwen-Duivelandse deelnemer, maar wie
Roelof Huneman kent, weet, dat er dan wel heel erg ver
zachtende omstandigheden moeten zijn geweest, anders
geeft de super-kilometervreter gegarandeerd niet op. Al
le overige gehuldigden voltooiden de bijna 200 kilometer
lange tocht wel, zoals dat ook het geval was met enkele
rijders van elders van Schouwen-Duiveland, die geen
huldiging te beurt viel, hetgeen jammer mag worden ge
noemd.
,,Wc hadden dit jaar wat minder
deelnemers dan het vorig jaar, maar
toen was het ook gemakkelijker om
deel te nemen. Nu viel het bepaald
niet mee", stelde Nico Dambruin.
voorzitter van de ijsvereniging
Haamstede-Burgh vast. ..Wc hadden
dit jaar deelnemers in verschillende
categorieën: we hadden nu wedstrijd
rijders, wc hadden een lid in het da
mesklassement en verder hadden we
rijders in het officiële kruisjesklasse
ment en in het Afrikaanse klasse
ment". De enige Renesser deelnemer
Ad Verseput deed mee in het raam
van het officiële kruisjesklassement,
zoals Dambruin dat zo fraai betitel
de. Hij was vorig jaar op het lumineu
ze idee gekomen zich onmiddellijk na
afloop van de dertiende editie als lid
te laten inschrijven, iets wat vele an
deren niet deden en daar nu dan ook
de naweeën van ondervonden door
niet te kunnen starten, behalve dan
in het Afrikaanse klassement, zoals
Joost Hogenstein en Jan van der
Maas dat deden. ..Je hoorde iedereen
in Renesse al fluisteren 'zou hij het
wel halen?', maar ik had daar eigen
lijk niet zoveel twijfels over, want hij
heeft toch een aardig sportief verle
den. Als je op de fiets Luik-
Bastenaken-Luik kunt hebben, dan
moet de Elfstedentocht op de schaats
ook kunnen", argumenteerde ijsver
eniging Renesse-voorzittcr Jan Ho-
gendoorn.
Schoonmoeder
Roelof Huneman, bijna 68 jaar.
strandde bij Bartlehiem. De Zierik-
zeeënaar wilde daar wel even zijn
zegje over zeggen. ..Ik maakte tot
Bartlehiem een aantal fikse smakken
op het ijs. Op een gegeven moment
moesten een paar EHBO-crs me op
vissen om me weer op mijn benen te
zetten. Daarna heb ik tien minuten
nagedacht of ik nog wel verder zou
gaan. Doordat ik als brildrager op
het ijs zonder bril rijd. waren de
scheuren voor mij nog slechter te on
derkennen, waarop ik maar besloot
om te stoppen", vertelde Huneman.
,,Ik mag het niet van mijn vrouw,
maar als ik striptease zou doen, dan
zou ik een soort maanlandschap kun
nen laten zien van allemaal blauwe
plekken. Aan die kant zit er een
enorme grote en aan de andere kant
zit er een, die mogelijk nog groter
is", gekscheerde hij. Hij stelde ver
volgens vast, dat het wel degelijk
zijn bedoeling was geweest om het
kruisje te halen. In 1941 en 1942 haal
de Huneman zijn eerste twee kruis
jes. .Vorig jaar lukte het niet. want
toen ben ik niet geweest vanwege een
ernstige ziekte van mijn schoonmoe
Mosselkweker
Behalve uit de Westhoek waren er
ook nog enkele rijders uit andere hoe
ken. Uit Zierikz.ee voltooiden ook
nog Sipko Visser, Ger Villerius en Ido
Klijnsma de tocht, terwijl Dick van
Eek tussen Hindelopen en Workum
stopte, nadat hij al vroeg in de tocht
een schaalspunt in het scheenbeen
had gekregen Met bloed in de schoe
nen ging hij nog door. maar na een
kleine 100 kilometer viel alsnog het
Elfstedendoek
Uit Dreischor reed Kees van der
Weel mee. De bedrijfsleider van
drukkerij L (1 in Zierikzee ver
bruikte ruim zestien uur en slaagde
er daarom niet in zijn tijd van het vo
rig jaar te evenaren. Toen had hij der
tien uur nodig. Onder het legioen
schaatsliefhebbers tenslotte ook nog
een Bruënaar. die het Elfstedenkruis
verdiende. Hans de Waal is een 39-
jarige mosselkwekcr op de Bru 90.
Hij verbruikte iets meer dan twaalf
uur. De Waal had vooraf niet zoveel
kilometers in de benen. De gedegen
sportman was nog maar twee weken
uit het ziekenhuis, waar hij voor een
breuk was behandeld. Ondanks deze
handicap, ondanks de ijzige wind en
de vele scheuren in het ijs, die vooral
tijdens de duisternis verraderlijk
waren, is ook hij, evenals alle ande
ren. gedragen door het enthousiasme
van de omstanders én zijn doorzet
tingsvermogen de trotse bezitter van
hel Elfstedenkruis.
Cor Muller en Fop Fonteijne naar zijn
mening als amateurs bezig waren in
een wedstrijd, die verder voor een
groot deel - zo niet helemaal - bestond
uit professionele mensen. ,,Je moet
alleen daarom er al niet vanuit gaan,
dat je het ooit mensen als Van Ben-
them moeilijk kunt maken. Wat we
misschien wel nog een keer kunnen
bereiken is, dat we binnen de tijdsli
miet binnen komen. Dat willen we
ook graag proberen", vertelde Van
den Aarsen. Ad Verseput volbracht de
tocht in twaalf uur en vijf minuten en
arriveerde vlak voor ene W. A. van
Buren op de Bonke in Leeuwarden.
,,Ik dacht, dat de koningin daar spe
ciaal op mij stond te wachten, maar
dat bleek bij nader inzien toch niet
het g.eval te zijn", onderkende dQ,de-
butarit vaii de ijsvereniging Renèssc.
Luttele seconden na zijn constatering
omhelsden moeder en zoon Van Bu
ren elkaar en zond de NOS prompt
het langstdurendc STER-spotje aller
tijden uit. Het is voor meneer Marl
boro niet te hopen, dat minister
Brinkman nog een navordering over
weegt en vervolgens ook op papier
/.et
Ijsberen
..Ik las vandaag in de krant, dat
Henri Ruitenberg het vorig jaar in
Kuopio in Finland halverwege uit
stapte. omdat hij onderweg ijsberen
naar hun voorhoofd zag wijzen. Zo
erg was het gelukkig niet, maar het is
een vreselijk vermoeiende tocht,
maar 'dat weet je vooruit. Daar train
je voor", legde Bram Stein uit.
„Waar zit hem dat leuke van die
Elfstedentocht nu eigenlijk in, want
als ik mezelf naga, dan heb ik veer
tien uur aan een stuk naar scheuren
lopen kijken en heb ik beter weinig
van de mooie omgeving gezien",
vroeg hij zich af. ,,Het is een giganti
sche tocht met een enorme historie.
En dan die Friezen, die zijn natuur
lijk helemaal gek. Als je probeert
een sprintje te trekken in Dokkum,
dan beginnen ze al te schreeuwen. Ie
dere Fries is volledig betrokken bij
die Elfstedentocht. Het is echter een
belevenis om dat eens mee te ma
ken". Stein had nog een aardig pro
motioneel rekensommetje voor VVes-
terschouwen. „Iets meer dan een op
de duizend Nederlanders heeft mee
gedaan aan de Elfstedentocht, maar
als ik dat eens neem voor Wester-
schouwen, dan zie ik dat er bijna vier
van de duizend meededen. Dat is ze
ker bijzonder. Dat moet een gevolg
zijn van die bijzondere ijsvereniging
hier op Burgh-Haamstede".
Marijke Romijn startte samen mot
-jhaar tweelingzus. - nadat .zij tevoren
enkele grote tochten'hadden gereden.
Lang konden zij echter niet bij elkaar
blijven „Mijn zus kon me tot ons bei
der verrassing niet volgen. Bij Stavo
ren ging ik door de scheuren in het ijs
enkele keren door mijn enkel, maar
Mater ging het toch weer beter. Van
Harlingen naar Franeker ging hot
zelfs lekker", vertelde Marijke Ro
mijn. Tijdens het traject naar Bartle
hiem begon evenwel de ellende, Door
het slechte ijs kwam de 44-jarige
Burgh-Haamsteedse herhaaldelijk in
onzachte aanraking met het ijs, maar
na veel ploeteren naderde /.ij toch
Bartlehiem. „Toen ik daar wat had
rondgehangen en me regelmatig had
afgevraagd wat ik /ou gaan doen.
stoppen of doorrijden, toen hoorde ik
plotseling ergens roepen Marijke' en
even later kwam mijn /us weer te
voorschijn. Ze had eerder op de dag
ergens haar schaatsen laten slijpen
en had vervolgens de goede cadans
hervonden. Nou. op dat moment was
ik blijer, dat ik haar zag dan het
kruisje. Toen wc wat later hoorden
hoe slecht de Dokkumer Ee erbij lag,
hebben we maar besloten om ons
naar de Frieslandhal te laten rijden.
We hebben geen kruisje, maar we
De oudste Schouwen-Duivelandse l
met zijn echtgenote in gesprek met PU
len.
hebben desondanks genoten van onze
Elfstedentocht".
341, 342, 343
Cor Muller, Fop Fonteijne en Piet
van den Aarsen kwamen alle drie uit
in de wedjÉHjd. Zij werden als laat
ste drie toegevoegd aan de officiële
startlijst. iets. wat eerder op cjc dag
niet lukte aan prominente rijders-ais
Emiel Hopman, Richard van Kempen
en nationaal kampioene Ingrid Paul.
„We zijn tot acht uur 's avonds bezig
gebleven om ons ingeschreven te krij
gen, daar.waar anderen vroegtijdig
afhaakten. Het gezegde 'De aanhou
der wint' was op ons van toepassing",
vertelde Cor Muller, de onbetwiste
gangmaker achter het complotje.
Nadat het drietal eindelijk erin
was geslaagd te bewerkstelligen
waarvoor het was gekomen, moest er
nog aardig wat gedaan worden. Eerst
naar het slaapadres in Drachten rij
den, vervolgens drie nummers op de
pakken laten naaien door een buur
vrouw met naaimachine, daarna nog
spaghetti eten en uiteindelijk sla
pen. Toen was het inmiddels na mid
dernacht, terwijl bekend was, dat zij
om drie uur weer op de been moesten
zijn. Om vijf uur zou immers het
startschot vallen. Voor de vrolijke
noot zorgde vanzelfsprekend Fop
Fonteijne. Nadat bij vroeg in de race
al tijdelijk als 'verschrikkelijke
sneeuwman' had gefungeerd, dreig
de hij in Dokkum uit te groeien tol
tv-ster, toen een verslaggever op het
fstedentocht-rijder Roelof Huneman
van den Aarsen: ervaringen uitwisse
idee kwam de laatste uit de wed
strijd (343), in casu Fop Fonteijne uit
Burgh-Haamstede, een interview af
te nemen. „Juist toen de man zijn
eerste vraag wilde stellen, kwam ik
er aan rijden", vertelde Cor Muller.
„'Vergeet het maar' schreeuwde Fop
naar de verslaggever. 'Ik moet ver
der' en vanaf .dat moment zijn we sa
men blijven rijden via Bartlehiem
naar Leeuwarden".
Bij chocoladefabrikant Van Houten
zaUiet gezicht van Fop Fonteijne ook
nog geruime tijd bekend blijven.
Daar zorgde hij wel voor. „Dat lag ei
genlijk aan de juffrouw, die de rij
ders van chocolademelk moest voor
zien", onderkende Fonteijne. „Zij
stond vlak voor Dokkum met een
blad met daar 36 bekertjes chocolade
melk op, maar haar manier van
opstellcn'was strategisch onjuist. Als
het goed is moet je rijdend een be
kertje af kunnen pakken, maar toen
ik mijn bekertje wilde pakken lukte
dat niet, omdat zij - die juffrouw -
zich een kwartslag gedraaid had. Dat
zou haar echter zwaar opbreken,
want terwijl ik mijn bekertje pak
vliegen er nog 35 over de in het keurig
wit gestoken Van Houten-juffrouw.
Ik heb 200 kilometer lang maar een
keer omgekeken. Dat was daar, maar
het was een schitterend gezicht". Zo
vertelde iedereen zijn belevenissen
tijdens de gezellige bijeenkomst, die
nog geruime tijd zou voortduren. Piet
van den Aarsen, Cor Muller en Fop
Fonteijne reden de wedstrijd, Rini
Jonker, Jacob den Engelsman, Huib
de Ligt. Piet Quaak en Bram Stein
voltooiden de toertocht mot succes,
evenals Renesse-rijder Ad Verseput.
Roelof Huneman en Marijke Romijn
strandden voortijdig Joost Ho
genstein en Jan van der Maas voltooi
den de rit binnen het raam van het
Afrikaanse klassement.
Tekst: Peter Wijnen
Foto's: Job an Berrevocts
