Werelddierendag
....een strikje
of stukje worst is
niet genoeg
4
NIEUWERKERK - Een
huisdier is geen ding, dat
je in een onbezonnen bui
aanschaft, om het enige
tijd later weer op straat te
zetten. Wie een hond, kat,
konijn of hamster in huis
haalt moet zich goed laten
informeren over de voors
en tegens van het dier, zo
dat zowel baas als dier niet
voor onplezierige verras
singen komen te staan. Het
is allemaal al honderden
keren gezegd en toch blij
ven zich vervelende situa
ties voordoen. Maar vrij
dag is het, Werelddieren
dag; een unieke gelegen
heid, om het dier toch weer
en „gaat een stevig gesprek aan met
de persoon in kwestie". Heijboer:,,
Gelukkig is een goede woordenwisse
ling meestal voldoende en hoeft de
inspectie geen proces-verbaal uit te
schrijven. Een boete kan' het effect
hebben, dat de verwaarloosde hond
of kat achteraf nogeens een trap na-
krijgt, omdat het de schuld van de be
keuring zou zijn".
Vijanden
Zoals met alles maken mensen, die
zich voor iets inzetten ook weieens
ongewild vijanden. Ook Heijboer
heeft bedreigingen gehad en tele
foontjes met de melding, dat zijn rui
ten ingegooid worden. Het laat hem
koud. Zolang hij iets voor dieren kan
doen, ondanks dat dit weieens men
sen tegen de borst stuit blijft hij
doorgaan, en dat niet alleen op die
rendag.
Hij staat een beetje sceptisch tegen
over dierendag. Natuurlijk prijst hij
de grote aandacht voor de dieren en
hun beschermers op iedere vierde ok
tober van het jaar. „Ik heb ook geen
problemen met een extra stukje
worst of een vette kluif, maar eigen
lijk moeten de dieren elke dag vol
doende aandacht krijgen", legt hij
uit. Tbch heeft een speciale dag voor
beesten wel positieve gevolgen ach
teraf. Het helpt belangstellenden
soms over de beroemde drempel, zo
dat de Sophiavereeniging wat leden
kan bijschrijven. Dit geldt uiteraard
ook voor andere belanghebbende or
ganisaties.
Aandacht
En die aandacht grijpen de dieren
beschermers meteen aan, oni toehoor
ders hun ervaringen te vertellen en
hier een mening over te vormen. Zo
zijn er ook mensen, die hun dier te
veel als naasten beschouwen en het
een jasje aandoen of een strik in het
haar. „Ik denk dat je hiermee rede
lijk ver kunt gaan en de dieren er
weinig of geen last van hebben, maar
er is een grens. Hetzelfde gaat voor
tentoonstellingen op. Maar ieder ge
val moet goed bekeken worden. Spe
ciaal getrimde honden kunnen meest
al geen kwaad, maar een kat 3 dagen
in een kooitje stoppen voor een wed
strijd gaat voor mij duidelijk te ver".
Wie over dergelijke zaken vragen
heeft kan te allen tijde bij Heijboer
om advies komen vragen. Ook voor
de opvang van beesten (zolang het
geen tijdelijke vakantie-opvang be
treft) is Heijboer de aangewezen per
soon. Om dit laatste goed te laten ver
lopen heeft hij een klein asiel achter
in de tuin, dat momenteel verbouwd
wordt. De zes hokken en een grote ren
worden afgebroken en maken plaats
voor metalen kooien. Maar ook tij
dens deze verbouwingstijd, die nog
enkele weken duurt, blijft het werk
gewoon doorgaan. De Sophiavereeni
ging heeft nog een hondenpension in
Kerkwerve, waar Tineke Bogh de
scepter zwaait. Daar krijgen alle an
dere huisdieren ook tijdelijk een
slaapplaats. Het beantwoorden van
vragen kan vanzelfsprekend gewoon
doorgaan
En dat er behoefte aan goede voor
lichting op het gebied van dicrcnver-
zorging is staat buiten kijf. Woens
dag trok een speciale middag in
clubhuis De Lichtboei te Zicrikzcc
maar liefst 40 kinderen, die hun dier
Onbesuisd
Maar de bijeenkomst gaf een rede
lijk beeld van hoe jeugdigen soms
met hun troetelbeestjes omgaan.
Hoewel de meesten het zeer veilig in
de arm hielden konden enkelen het
niet nalaten om onbesuisd rond te
rennen, waarbij sommige konijnen,
katjes en hamstertjes ietwat be
nauwd uit de ogen keken. Ook in dit
opzicht kunnen ouders dus nog veel
aan hun kinderen leren of om met de
woorden van Heijboer te spreken
,,geef de dieren een kans", om bij
voorbeeld zichzelf te zijn.
Voordat de dieren een keuring on
dergingen liet begeleider Rudy Pra-
ger de kinderen wat ervaringen over
hun huisdier vertellen. Een van de
jonge spreeksters was Simone Kie-
vits, die een en ander over haar hond
Kenny verhaalde. Zo springt haar
hond over de bank, rent de trap op en
af en gaat diep de zee in achter een
bal aan. Op alle ogenblikken van de
dag vraagt het dier aandacht, die hij
dan ook van Simone krijgt. Ook an
dere kinderen deden hun zegje, waar
uit mag worden opgemaakt, dat de
nodige tijd aan de beesten moet wor
den besteed. Dat geldt wel in minde
re mate voor enkele aanwezige die
ren, zoals een tortelduif, een muis en
nog enkele knaagdieren, zoals de
hamster en het konijn, waarvan er
zelfs een met een grote rode strik
rondliep.
Voortplanting
Maar hoe leuk dieren ook zijn, vele
soorten zien voortplanting als een
aangename bezigheid, hetgeen grote
nesten tot gevolg heeft, waar de baas
of bazin vaak geen raad mee weet.
Een of twee jonge katjes kunnen
meestal nog wel naar een kennisje,
maar een groot deel krijgt het be
ruchte 'inslaapspuitje* of belandt er
gens in een asiel Om dit te voorko
men heeft de Sophiavereeniging voor
haar leden een stcrilisatie-
casteratiefonds in het leven geroepen.
Tegen 60 procent korting ondergaan
de beesten de kleine ingreep. „Dat is
geen cadeautje, maar bittere nood
zaak, om zo een overbevolking van
katten en honden tegen te gaan", legt
Heijboer uit.
Iedereen weet. dat dieren in alle
soorten en maten gevoelens hebben,
waar net als bij mensen voorzichtig
moet worden omgesprongen. Toch ko
men er dagelijks nog erge en minder
erge wantoestanden voor in de we
reld. maar ook dicht bij huis. De Ne
derlandse Vereniging tot Bescher
ming van Dieren heeft een alternatief
wetsvoorstel ingediend bij de Tweede
Kamer, waarmee zij hoopt dat de die
renrechten in een echte wet worden
vastgelegd. Maar als die regels niet
worden nageleefd, of mensen uit on
wetendheid niet goed met de dieren
omspringen, dan heeft het allemaal
weinig zin. Dierendag is een geschikt
moment om eens na te gaan of alle
dieren hel wel zo hebben als hel ei
genlijk hoort. En dat is dan ook met
een het doel van de dag.
Tekst: Aad van der Wouden
Foto's: Joh. D. C. Berrevoets
eens in het middelpunt van
de belangstelling te plaat
sen en aandacht te vragen
voor de vele vrijwilligers,
die zich 365 dagen per jaar
actief opstellen. P. I. Heij
boer is zo iemand, die ach
ter in de tuin een klein op
vangcentrum heeft
gebouwd en al 26 jaar bezig
is met het dierenleed. En
dat dit dichter bij huis is,
dan vaak gedacht wordt
maakt Heijboer graag dui
delijk.
„Het is zo, dat 95 procent van de
dierenbezitters zich met veel verve
inzet voor hun dier. Mishandeling of
verwaarlozing komt bij deze mensen
gelukkig nauwelijks voor. Maar een
goede en optimale verzorging van kat
en hond is een tweede", begint Heij
boer. Je kunt nogal wat in onwetend-1
heid verkeerd' doën; zoals bijvoor
beeld een hond te weinig uitlaten of
een konijn in een evengroot hokje te
plaatsen. Heijboer weet daar uren
over te praten. De dierenbeschermer,
die Zeeuws contactpersoon van de
landelijke Sophiavereeniging tot be
scherming van dieren is, maakt het
dagelijks mee. Hij krijgt in zijn Nieu-
werkerkse woning constant tele
foontjes van mensen, die in het be
lang van hun beest de meest
uiteenlopende vragen stellen en dat
doet Heijboer goed. Onder het motto
Geef het dier een kans, grijpt hij iede
re gelegenheid aan, om een goede
daad te verrichten.
Maar zelf spreekt hij niet van goede
daden: „Als je met dit werk wan
toestanden 2iet, dan kun je het ge
woon niet laten hieraan iets te doen.
Ik word zeker niet immuun voor mis
handeling of slechte behandeling,
maar wordt er zelfs een beetje droe
vig van. En deze emotie zet ik dan om
in verontwaardiging en ga aan de
slag". Dat lijkt heel simpel. De mees
ten kijken met afgrijzen naar onder
voede dieren en aan een boom vastge
zette honden. Toch keren zij liever het
hoofd om en proberen de gedachte uit
het hoofd te zetten. Hetzelfde geldt
voor afschrikwekkende televisie
beelden.
voor een nadere inspectie meebrach
ten. Dierenarts E. Wondergem be
keek de beesten nauwkeurig en voor
zag de kinderen zonodig van een
advies.
Toch komen dergelijke situaties in
verhouding niet zo veel voor en heb
ben Heijboer en zijn collega-
vrijwilligers. meestal met huis-tuin
en keukenproblemen te maken. Een
gezin schaft zich een kater aan, die
binnen enkele weken zes bloempot
ten omgooit, twee keer in de gordij
nen hangt en zijn nagels scherpt aan
het bankstel. Scheldkanonnades van
baas of bazin halen meestal niet veel
uit en de poes moet dan maar weg.
„Als iemand zijn partner of kind op
straat zet, kan die persoon naar de
rechtswinkel. Een huisdier kan dat
niet en moet maar hopen, dat iemand
zich over hem of haar ontfermt. Daar
om is het zo belangrijk, dat de men
sen dieren als een huisgenoot gaan
zien en niet als opvuling van de huis
kamer", aldus Heijboer.
Het werk van de Sophiavereeni
ging in Zeeland is veelomvattend en
de organisatie telt al ruim 1000 le
den. Met de inkomsten uit contribu
ties, donaties en legaten bekostigt de
organisatie de opvang van de dieren
en neemt zij ze mee naar de dieren
arts. Op het Nieuwerkerkse giro
nummer 375150994 wordt regelmatig
geld gestort, waarmee Heijboer aan
de slag kan gaan.
Een andere taak van de organisatie
is het uitoefenen van controle op de
naleving van de rechten van het dier.
De leden houden allemaal de ogen
open en melden Heijboer indien no
dig, dat er iets niet in de haak is. De
vrijwilliger gaat dan meteen op pad
fj
