SNUFFEL DE KNUFFEL
Linssen:
gedeien
situatie99
Organisator Ad
Snuffelmarkten
door economische
1 rmmmtmil
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Maandag 19 augustus 1985 «Nr. 23779
5
De snuffelmarkt heeft heel veel te
bieden. Naast de normale
produkten, zoals postzegels, boeken,
grammofoonplaten,
prentbriefkaarten, huishoudelijke
artikelen, autootjes en treinen zijn
er ook tal van artikelen, die slechts
incidenteel voorkomen. Militaire
onderscheidingen van landen uit de
meest onbekende landen ter wereld,
toiletpotten, kasten en zelfgemaakte
poppen vinden niet zo snel een
nieuwe eigenaar. Ook bandrecorders
uit de periode, dat ze pas op de
markt kwamen, potjes en pannetjes
van het vreemdste soort en tal van
gebruiksvoorwerpen uit
grootmoeders tijd zijn bepaald niet
gemakkelijk te verhandelen.
Opmerkelijk is het gemak waarop
gebruikte kleren van eigenaar
veranderen. Nog niet zo lang n
geleden lag het voor de hand, dat
afgedragen kledij of kleren die de
eigenaar niet meer bevielen in een
van de vele zakken voor het Leger
des Heils of andere instanties
werden gedeponeerd. Daar komt
vrij regelmatig verandering in,
omdat veel mensen - vooral in de
wat rijpere jeugdjaren - het
nostalgische van dergelijke kledij
inzien. Leren jassen, bontjassen of
militaire kledij krijgen even
gemakkelijk een nieuwe eigenaar
als een postzegel van veertig cent
uit 1973.
Voorlopig betekende de
snuffelmarkt van afgelopen
zaterdag de laatste editie van dit
fenomeen, dat zich mag verheugen
in een enorme populariteit, maar op
5 oktober wordt de draad weer
opgepakt. Met een frequentie van
een markt per twee maanden
worden de kramen dan weer
opgebouwd en komen de tientallen
particulieren weer naar Burgh-
Haamstede om hun dan weer flink
aangegroeide quantum
'snuffelartikelen' aan het speurende
publiek aan te bieden voor een
kwartje, een gulden of voor welk
minimaal bedrag ook.
Tbkst: Peter Wijnen
Foto's: Joh. D. C. Berrevoets
kunnen krijgen met zijn handel.
Anders ligt het met Frits Krikke
uit Brouwershaven. Krikke heeft
het rondslenterende publiek een
heel ander aspect uit het
kinderwereldje te bieden. Keurig
gebundeld liggen stapeltjes rails
voor speelgoedtreinen gerangschikt
op zijn kraam. Ook zijn er diverse
locomotieven en treinstellen
aanwezig, evenals hulpstukken om
het treinencomplex eventueel aan te
kleden. ,,Ik ben inmiddels zo'n vijf
entwintig jaar met treinen bezig. Er
zit bijzonder veel in", vertelt
Krikke. ,,Wat ik hier verkoop is
verzamelmateriaal, wat ik via een
bepaalde selectie kwijt wil om dan
van het geld dat het opbrengt weer
nieuwe onderdelen voor mijn eigen
spul te kunnen kopen. Wanneer ik
een treinenstel krijg aangeboden
door iemand, dan moet ik meestal
alles meenemen. Daar zitten dan
dingen bij, die ik niet kan
gebruiken. De snuffelmarkten geven
me de gelegenheid om via via
stukken aan te schaffen, die ik nog
mis. Zodoende wordt het voor ieder
een aantrekkelijk. Het publiek kan
onderdelen kopen voor een prikkie,
terwijl ik weer wat geld krijg om
mijn eigen collectie verder uit te
bouwen". Krikke bevestigt, dat het
uitbouwen van een treinencollectie
heel wat geld opslurpt, ,,maar", zo
voegt hij er aan toe, ,,dat geldt voor
iedere hobby. Iemand die postzegels
verzamelt, moet er heel wat geld
insteken en dat is ook zo bij iemand
die oude auto's spaart of noem maar
op".
een aantal dezelfde artikelen, dan
wordt de stand alsnog ontruimd".
Iedere deelnemer moet bij Linssen
een verklaring ondertekenen, dat
hij of zij als particulier deelneemt
en hij of zij geen detail- of
ambulante handelaar is. ,,We
checken de opgaven nauwkeurig na.
Als iemand alle snuffelmarkten
meedoet, dan beginnen we ook onze
twijfels te krijgen"
Vaak zijn er mensen, die best wat
spullen aan de man zouden willen
brengen, maar die zich schamen om
dat ook in daden om te zetten. ,,Die
mensen zijn er zeker en zij moeten
dan over de streep getrokken
worden", constateert Linssen. Hij
herinnert zich daarbij een paar
aardige voorbeelden. ,,De vrouw
van een wethouder uit Roosendaal
is een regelmatige standhoudster op
snuffelmarkten, maar zij gaat niet
in Roosendaal op de markt staan,
maar wel in Goes. Die durft het
ogenschijnlijk niet in eigen stad te
doen. Zo hebben we ook een dokter
uit Goes. Die staat wel in
Roosendaal en Bergen op Zoom,
maar niet in zijn eigen woonplaats.
Zulke dingen zie je regelmatig.
Willen ze hun handel wel in de
eigen plaats kwijt, dan wordt er
een scholier gecharterd en die doet
dat dan". Het is natuurlijk moeilijk
te zeggen wanneer iemand zijn
zolder leeg is, „maar het is
natuurlijk wel zo, dat dat eens een
keer zover moet zijn. Zoals ik al
eerder stelde, wanneer iemand voor
de twaalfde keer meedoet, dan
wordt het een beetje dubieus".
Er.zijn standhouders, die oude
spullen bij elkaar vergaren om die
op een snuffelmarkt aan de man c
Een van de meest voorkomende
produkten op vrijwel iedere
snuffelmarkt is het boek. Vaak
worden meters kraam gevuld met
boeken. Zo ook in Krayestein. „Er
zijn best mensen, die voor een spe
ciaal boek komen", vertelt Piet
Remmers. „Ze doorzoeken mijn helë
handel, maar vaak komen ze
onverrichterzake, want naar een
boek zoeken van twintig of dertig
of meer jaar geleden, dat is
ongeveer hetzelfde als zoeken naar
een speld in een hooiberg. Er
verschijnen immers ieder jaar
duizenden boeken". Geliefde
onderwerpen in de speurtocht van
boekenwurmen zijn bloemenboeken,
kookboeken, technische boeken,
bijbels en dergelijke. „Ze zoeken
zoveel. Als je toevallig dergelijke
boeken ertussen hebt, dan zijn ze zo
weg", vertelt Remmers. Alle boeken
gaan veelal weg voor een
eenheidsprijs, een gulden per stuk
of drie voor een rijksdaalder. „Als
er toevallig iemand is, die na weken
of maanden een boek vindt, dat hij
dolgraag wilde hebben, omdat hij
of zij het mist in een serie, dan
wens ik hem of haar geluk. Ik heb
beslist geen spijt, dat ik er
uiteindelijk niet meer voor heb
gevraagd dan een piek, want ik sta
hier niet om een hoop winst te
vangen. Ik zie het voornamelijk als
hobby. Ik vind het gewoon leuk, dat
de mensen voor weinig iets kunnen
kopen wat ze graag wilden hebben.
Bovendien is het voor mij erg
belangrijk om hier enkele uren
onder de mensen te zijn. Dat vind
ik een bel' -enis". Remmers vindt
het niet belangrijk hoeveel boeken
hij tijdens een snuffelmarkt
verkoopt. „Het gebeurt best wel
eens, dat ik er mijn staangeld niet
eens uithaal. Dat is dan jammer,
maar ik lig er niet van wakker. Ik
brengen, gewoon omdat zij het leuk
vinden om gedurende enkele uren
onder de mensen te zijn. „Dat vind
ik niet erg, want daar heb je het
weer, er is een aantal mensen, dat
wel graag op een snuffelmarkt zou
willen staan, maar het gewoon niet
aandurft. Zij brengen hun spullen
dan naar iemand, die wel achter een
kraam gaat staan. Later rekenen zij
met elkaar af. Dat vind ik geen
probleem, al ben ik ervan
overtuigd, dat het schaamtegevoel
volkomen onnodig is". Zolang
standhouders gebruikte goederen
verkopen zullen zij van Linssen
nooit enige oppositie ondervinden.
„Zo gauw er hele kramen met
nieuwe spullen komen, dan gaan ze
eraf. De vorige week hadden we
hier een een man, die kwam
's ochtends aan met een hele kraam
met nieuwe sportschoenen. Die
hebben we onmiddellijk
weggestuurd, want dat gaat gewoon
niet. De eerste keer hadden we ook
zo'n geval. Er kwam een mevrouw
met allemaal Indiase kleding. Ook
daar trappen we niet in, want daar
krijg je gedonder mee. Het is dan
weliswaar niet wettelijk gebonden,
omdat we binnen de reglementen
van de winkelsluitingswet blijven,
maar het is een principe, dat we
hanteren. We sturen dergelijke
handelaren weg uit respect voor de
middenstand. Je schopt dan mensen
tegen de voeten en daar heeft
niemand wat aan, dus zondermeer:
iemand met nieuwe handel, die gaat
hier weg", zegt Ad Linssen
gedecideerd.
pak vanavond mijn boeken weer in
en de volgende keer leg ik ze weer
neer en dan zie ik wel weer. Het so
ciale contact staat bij mij voorop,
want ik heb anders niks om
handen".
Enkele kramen verderop staat een
vrouw met-boeken. Zij lacht als om
haar omzet wordt gevraagd. „O, het
gaat vaak heel leuk", legt ze uit.
„Mijn man zei laatst nog 'als je dat
elke dag met je handel verdient,
dan blijf ik thuis'. Dus we hoeven
niet te mopperen. De mensen kopen
van alles. Van seksboeken tot
romans en van vogelboeken tot
kinderboeken. Er is voor iedereen
altijd wel wat bij". Voor haar be
staat er geen eind van de bezoeken
aan een snuffelmarkt. „Als je
handel op begint te raken, dan koop
je weer wat in van vrienden en
kennissen. Je moet het natuurlijk
goedkoop aan kunnen kopen en het
dan weer wat duurder verkopen.
Tbnslotte moet je er minimaal je
staanplaats uithalen". De
boekenverkoopster erkent, dat zij
de gedachte achter de snuffelmarkt-
formule enigszins verkeerd
interpreteert door winstbejag na te
streven, maar zij zwakt een en
ander snel af. „Het is bovenal een
hobby. Als ik geen zin heb dan ga
ik niet. Ik sla best wel eens een
snuffelmarkt over. Dit is dit jaar
pas mijn vijfde markt, twee in het
voorjaar en nu deze drie hier in
Krayestein, dus het valt allemaal
nogal mee".
Veel minder spraakzaam is een
verkoper met honderden
verschillende speelgoedautootjes.
Hij kwam op het allerlaatste
moment achter een kraam terecht,
toen deze vlak voor de opening van
de snuffelmarkt leeg bleef. Hij is
overduidelijk niet gecharmeerd over
de eventuele publiciteit, die hij zou
tenminste wat op". In principe zijn
de snuffelmarkten louter bedoeld
voor particulieren, maar incidenteel
krijgt toch ook een handelaar een
plaatsje toegewezen. „Het gaat dan
om aparte zaken, zoals posters of
dergelijke, die je bij particulieren
vrijwel zeker niet aantreft. Ook
speelt het feit of de aangeboden
handel niet concurrerend is voor de
plaatselijke middenstand een rol",
legt Linssen uit. „Op de meeste
van het spui, waarop ze zijn
uitgekeken, veel beter in. Hier
vangen ze er tenminste nog iets
voor en kunnen ze voor de centjes
die het opbrengt, nieuwe dingen
kopen. Je ziet vooral nogal wat
babykleertjes van mensen die uit de
kleine kinderen zijn. Dat brengt nu
plaatsen zit er geen enkele
handelaar bij. We letten daar erg
streng op, want we willen geen
gedonder met wie ook. Bij de
inschrijving van de standhouders
letten we zeer goed op. dat het
inderdaad geen echte handelaren
zijn. Wanneer we kramen zien met
BURGH-HAAMSTEDE
- In recreatiecentrum
Krayestein in Burgh-
Haamstede werd zaterdag
de derde en laatste
snuffelmarkt in de
toeristenperiode
gehouden. Vele honderden
bezoekers waren
gedurende de acht uur, die
de markt duurde, actief
om iets van hun gading te
vinden „Mijn knuffel
ging eei paar dagen
geleden kapot", vertelt
Annemiike van Delden
uit Apeldoorn. „Misschien
vind ik hier wel een
nieuwe, maar ik heb al
alles afgezocht en nog
niets gevonden. Maar ik
blijf het toch proberen.
Mijn pappie helpt me
mee. Ik hoop dit het lukt,
want ik kan mjjn knuffel
niet missen. Zonder
knuffel kan ik/eigenlijk
niet slapen".
Organisator Ad iinssen uit
Bergen op Zoom ligt uit waarom de
snuffelmarkten zfn succes boeken.
„Het fenomeen siuffelmarkt begon
eigenlijk opgangyte maken in het
begin van de jarin tachtig, toen de
economische teriggang begon",
meent Linssen. /.Vroeger was het zo,
dat de mensen lingen, die ze niet
langer wilden lebben, bij de
vuilnisbak zet jen. Die tijd is
voorbij. De mmsen zien de waarde
ii >1111111111
tiliïiuinimj
'«UMJIllIHlb
iinrtiuiini!
wiaMiisuit
