Even het lijntje
mee de maatschappij
verbreken
EEN JAAR DOOR AFRIKA
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Vrijdag 9 augustus 1985 Nr. 23774
5
Fred Lugo en Conny den Boer. Ze zijn vol enthousiasme aan de voorbereiding van hun Afrika-reis te beginnen.
ZIERIKZEE - Fred gaat wegFred Lugo de char
mante, immer beminnelijke bedrijfsleider van restau
rant Mondragon te Zierikzee gaat een jaar door Afrika
trekken. Zomaar? Nee, niet zomaar. Daar gaat een zeer
gedegen voorbereiding aan vooraf. Sinds zijn komst
naar Nederland op elfjarige leeftijd - Fred werd een klei
ne dertig jaar geleden in Oranjestad op Aruba geboren -
leefde bij hem het plan zijn geboortegrond nogeens te
gaan opzoeken, liefst als onderdeel van een wereldreis.
Vijf jaar geleden ging hij inderdaad, samen met zijn va
der en zuster Annette nog eens voor een maand terug
naar de Nederlandse Antillen. Die trip heeft Freds reis-
drift alleen maar doen groeien en de gedachte aan een
wereldreis bleef rondwaren in zijn hoofd. Nou zal Fred
Lugo niet de enige zijn, die het verlangen koestert de
wijde wereld in te trekken. Wie mijmert niet eens van
knapzak en avontuur, maarreje zet toch ook niet zo
maar alles aan de kant, wat je in het kikkerlandje hebt
opgebouwd? Fred wel; hij gaat voor een jaar het lijntje
met de maatschappij verbreken.
geldig, evenals de ziektekostenverze
kering. Een allrisk-verzekering
blijkt in Nederland voor een dergelij
ke tocht niet mogelijk. Alleen een
maatschappij in Hamburg blijkt be
reid - tegen aanzienlijke premie - dat
risico op zich te nemen, maar daartoe
hebben onze reisgenoten niet beslo
ten. Ze volstaan met reis-, bagage- en
„Misschien valt het allemaal ge
weldig tegen, maar dat vind ik toch
beter dan dat ik over twintig jaar zit
te denken: „Had ik het toen toch
maar gedaan". Wel zegt hij per 1 ok
tober met spijt te zullen vertrekken
bij restaurant 'Mondragon' waar hij
in zijn functie van bedrijfsleider ge
durende zes jaar met veel plezier
heeft samengewerkt met exploitant
de heer N. J. W. van der Zwan.
De Afrikareis wordt geen eenzaam
avontuur voor Fred. Zijn levensgezel
lin Conny den Boer gaat mee. Sinds
hij haar leerde kennen zijn de
reisplannen zelfs in een stroomver
snelling geraakt. Conny is werkzaam
in de gezondheidszorg. Thans heeft
zij nog een vaste baan in verzor
gingstehuis 'De Wieken', maar ook
daar komt dus binnen afzienbare tijd
een einde aan.
Het reisgezelschap zal verder wor
den gevormd door Freds zuster An
nette en door zijn achttienjarige
broer Franklin. Annette is ook werk
zaam in de verpleging en Franklin is
automonteur. „Beroepen dus waar
we tijdens de reis iets aan kunnen
hebben", lacht Fred: „alleen het voor
deel van horecabedrijfsleider is mis
schien niet zo duidelijk tijdens zo'n
tocht".
Voorbereiding
Bij alle vier leefde een duidelijk
verlangen er inderdaad op uit te trek
ken. In eerste instantie gingen de ge
dachten uit naar een wereldreis,
waarbij Zuid-Amerika, een stuk Azië
en Afrika aangedaan zouden worden.,
Van die omvangrijke plannen werd
wat teruggenomen, voornamelijk
toen reeds in gesprekken met de
ANWB in het premature stadium der
voorbereiding bleek, dat dit finan
cieel en qua formaliteiten niet haal
baar was.
Er komt namelijk nogal wat kijken
voordat je goed verzekerd en voor
zien van alle noodzakelijke docu
menten op weg kunt gaan. „Het lijkt
wel of je hier gewoon niet weg mag",
zegt Conny, want vooral haar vallen
die papierwinkel en al die stappen
die daar voor nodig zijn, nogal tegen.
Ze had gedacht op reis te kunnen
gaan na geld te hebben gespaard en
enkele reisdocumenten te hebben
verzorgd, maar dat blijkt heel wat
ingewikkelder.
Zo is er het eerste 'zorgenkind', het
zogenaamde 'carnet de passage'. Dat
is een uiterst belangrijk document
nodig bij de in- en uitvoer van de auto
in vrijwel elk Afrikaans land. Het
document wordt in Nederland pas
verstrekt als op de bankrekening ook
als borgsom de aanschafwaarde van
de auto staat. Een honderd procent
borg voor het voertuig dus. Voor lan
den in Zuid-Amerika en Azië be
draagt die borg zelfs tweehonderd
procent, met andere woorden, dan
moet tweemaal de aanschafwaarde
op de Nederlandse bankrekening
blijven prijken.
Zonder een sponsor of iemand, die
zich garant wil stellen, lijkt dat vrij
wel onhaalbaar, want mensen, die op
reis willen gaan, zullen in de meeste
gevallen de spaarcentjes volledig
moeten investeren om hun plannen
te kunnen verwezenlijken en dat
geldt ook voor Fred, Conny, Annette
en Franklin.
Het carnet de passage is een jaar
om te weten, wat je aan elkaar hebt",
vindt Fred.
Conditie
Ook aan de lichamelijke conditie
zal in dat voorbereidende jaar ge
werkt moeten worden. Men denkt
aan zwemmen, fietsen, joggen en
eventueel aan een verdedigingssport.
Ieder mag tempo en niveau van die
trainingen zelf bepalen. Voor Freds
broer Franklin is er ten aanzien van
die lichamelijke conditie nog een an
der aspect. Hij is een amateur-body
builder. Zo werd hij onlangs winnaar
van de zogenaamde Goldcup, een on
derscheiding voor de beste in een
wedstrijd tussen jeugdige body
builders die geen hormoonprepara
ten gebruiken. Op Franklins trai-
ningsschool wordt zijn afhaken be
treurd en aangeboden werd
trainingsmateriaal voor tijdens de
tocht door Afrika. Daar de aan te
schaffen vierpersoons-camper daar
echter wellicht geen ruimte voor zal
bieden, gaat Franklin toch maar af
trainen.
Uiteraard zal er het komend jaar
ook flink gespaard moeten worden.
Inclusief genoemde aanschaf van een
(tweedehands) camper wordt uitge
gaan van een totaal begroting van
115.000,Daar zijn ook bij inbe
grepen alle documenten, inclusief de
voorgeschreven terugvliegtickets,
die bovendien in noodgevallen van
pas zouden kunnen komen.
Om te kunnen sparen, zullen er in-
In Ganvie, Zuid-Benin zijn in de lagune huizen op palen gebouwd. Fred is er
op voorbereid dat de verbindingswegen nog weieens voor verrassingen kun
nen zorgen.
ziektekostenverzekering en zitten
dus eigenlijk wel behoorlijk vast aan
die periode van een jaar. En....eigen
lijk willen ze dat niet.
Niet op schema
Fred laat weten, dat ze zonder al te
veel besef van tijd hun tocht door
Afrika willen gaan maken en zelfs
misschien tussentijds toch ook nog
een vliegtocht naar India. Toch heeft
hij te maken met die geldigheidsduur
der documenten en hij koestert de
hoop, dat - indien de reis niet binnen
een jaar is volbracht - dat één en an
der te verlengen valt bijvoorbeeld
vanuit een land als Kenia of doordat
één der reisgenoten 'even' teruggaat
voor het regelen der documenten.
Zover is het echter allemaal nog
lang niet. Het is bovendien niet eens
zo, dat het gezelschap thans reeds op
het punt staat te vertrekken. Ook
daar zal nog ruim een jaar overheen
gaan, maar de organisatorische,
mentale en psychische voorbereiding
gaat wel binnen afzienbare weken
van start.
Zo gaan Fred, Conny, Annette en
Franklin vanaf oktober in Rotterdam
wonen in het voormalig woonhuis
van vader en moeder Lugo. Om geza
menlijk te kunnen voorbereiden,
maar vooral ook om heel intensief
aan elkaar te wennen. Uiteraard heb
ben ze er alle vier vertrouwen in. dat
ze samen een goed reisgezelschap zul
len vormen, maar ze zijn reëel genoeg
om te beseffen, dat er in bepaalde ex
treme omstandigheden conflicten
zouden kunnen ontstaan. Om die si
tuaties het hoofd te bieden zal er op
diverse manieren worden proefge
draaid. Zo zullen door middel van
rollenspellen diverse situaties nader
worden uitgewerkt."want het is goed
komens moeten zijn. Annette en
Franklin houden hun huidige banen
aan. Conny zoekt een job in de ver
pleging in Rotterdam en Fred weet
zich inmiddels verzekerd van een
jaarcontract met Novotel in de
Maasstad. Ze zijn van plan tot na de
zomer volgend jaar door te werken en
tussentijds met de inmiddels aange
schafte camper nog even te gaan
proefdaaien in Griekenland.
Talen
Een ander aandachtspunt geduren
de het komende jaar vormen de talen.
Met Engels en Frans zullen de reisge
noten zich wellicht enigszins kunnen
redden. Fred beheerst ook het papia-
mento, dat overeenkomsten vertoont
met het Afrikaanse Creollo. Verder
spreek hij ook Spaans en begrijpt hij
redelijk goed de Portugese taal. Bo
vendien wordt overwogen de belang
rijkste begrippen in het Swahilli te
gaan leren. Ten slotte zal een lijst
worden samengesteld met de meest
denkbare standdaardzinnen in alle
genoemde talen.
Aan de hand van een inmiddels op
gestelde checklist zullen vele belang
rijke punten worden voorbereid.
Daartoe behoort uiteraard het verza
melen en bestuderen van documenta
tie over Afrika en vooral van infor
matie van mensen, die eerder een
dergelijke tocht hebben gemaakt.
Fred hoopt met velen in contact te
zullen komen en waardevolle advie
zen te zullen krijgen.
Verder zouden de vier reisgenoten
via familieleden hier graag adressen
ontvangen van emigranten in Afrika.
Wellicht zouden die adressen als mo
gelijke contactpunten kunnen dienen
als het reisgezelschap behoefte zou
hebben aan Westerse begeleiding of
hulp. Uiteraard zouden de opgegeven
emigranten vooraf door middel van
een brief van de reisplannen op de
hoogte worden gesteld, zodat ze we
ten wie er aan de deur kloppen als er
over enkele maanden eventueel vier
Nederlandse reizigers op de stoep
zouden staan. Fred en Conny hopen
op positieve reacties op deze oproep
aan mensen, die familieleden in Afri
ka hebben.
Ambasades
en consulaten
Zelf gaan ze natuurlijk ook een be
zoek brengen aan de hier gevestigde
ambassades van Afrikaanse landen
en zullen ze alle adressen van de Ne
derlandse ambassades en consulaten
in Afrika noteren. Verder zal een lijst
van Afrikaanse ziekenhuizen worden
gemaakt en zal getracht worden iets
te weten te komen van gang van za
ken en niveau in de diverse hospita
len. Natuurlijk prijken op de check
list op dit gebied ook zaken als:
inentingen, samenstelling huisapo
theek, informatie inwinnen over tro-
penziekte, zoals de symptonen, oorza
ken en wat je ertegen moet doen.
Kennis van het Afrikaanse kli
maat vormt ook een belangrijke fac
tor. Het reisschema zal daar ook op
afgestemd moeten worden. Met on
begaanbare wegen dient immers re
kening te worden gehouden. Zo
wordt het afgeraden in de periode
tussen mei en september door de Sa
hara te trekken. Wie zich het Sahel-
zand op de Nederlandse auto's nog
herinnert, zal beseffen dat het daar
ter plekke flink kan spoken.
De precieze datum van vertrekt
staat nog niet vast. Fred denkt aan
eind september/begin oktober 1986.
Om warm te draaien wordt eerst een
tocht naar Madrid ondernomen. Al
daar zullen tijdens een verblijf van
ongeveer een maand de laatste for
maliteiten worden geregeld. Ten slot
te zal de oversteek naar Algerijè wor
den gemaakt. Gelet op politieke
spanningen zal Marokko wellicht
niet worden aangedaan.
Grote werk
Het echte grote werk begint bij In
Amenas: de piste voorafgaand aan de
Sahara. Wie de woestijn ingaat wordt
geregistreerd, wie er uitkomt ook.
Vroeger werd er naar vermisten nog
weieens een spontane zoekactie on
dernomen, maar volgens de door
Fred ingewonnen informatie,
volstaat men tegenwoordig met het
eenvoudig vaststellen dat iemand
niet meer uit de Sahara tevoorschijn
is gekomen. Over avontuur gespro
ken.
Proviand bleef tot nu toe buiten
beschouwing. Het plan bestaat veel
ingeblikt vlees mee te nemen. Verder
willen de reisgenoten zoveel moge
lijk inheems voedsel eten. Misschien
verlangt Fred nog weieens terug
naar de rijk gevulde dis van 'Mon
dragon', maar voorshands lijkt hij
zich te verheugen op een week ach
tereen dadels te moeten eten.
slechts volgens het natte vingerwerk
opgezet en kan nog door allerlei in
vloeden worden bijgesteld. Voorlopig
stelt men zich voor na de tocht door
de Sahara door Niger en Nigeria naar
de westkust te trekken door Benim,
Togo, Ghana, Ivoorkust, Guinee en
Senegal. Vervolgens wordt weer te
ruggekeerd naar Nigeria om daarna
naar het zuiden af te zakken en lan
den als Angola en Namibië aan te
doen.
Van elk land zullen zo gedetail
leerd mogelijk kaarten worden aan
geschaft. Toch zegt Fred voortdurend
voorbereid te zullen blijven op ver
rassingen. De verbindingen kunnen
hen voor alle mogelijke situaties
plaatsen. Wellicht moeten af en toe
ook boottochten worden gemaakt.
Een stempel van Zuid-Afrika in de
paspoorten wordt niet geambieerd en
verder dan Botswana wil men dan
ook niet afzakken. Van dat land uit
zal de reis worden voortgezet naar
Zimbabwe.
Kilimanjaro
Aldaar zal rekening worden gehou
den met een wat langer verblijf.
Fred, Conny, Annette en Franklin
willen er namelijk een expeditie on
dernemen naar de top van de Kili
manjaro, één der hoogste bergen van
Afrika. „Eigenlijk is het geen echte
expeditie; de berg is gewoon te belo
pen in een tocht van ongeveer zes da
gen", vertelt Fred. De tochten worden
via een hotel geregeld en per groep
gaan een gids en vier zogenaamde 'lo
pers mee. Onderweg zal men hutten
aantreffen, die destijds door Noorwe
gen werden geschonken ter stimule
ring van het toerisme.
De Kilimanjaro kan op luxe wijze
worden bestegen via de zogenaamde
'easy way', maar ook via de 'hard
way'. Hoe 'hard' die 'way' precies is,
weet Fred niet, maar het gezelschap
zal er wel voor kiezen, gezien het feit
dat die tocht maar 100,— per per
soon kost.
In de omgeving van de Kilimanjaro
bevindt zich ook een groot natuurre
servaat en ook daar zal een bezoek
aan worden gebracht, als alles vol
gens plan gaat. Als het verder meezit
zal verder worden gereisd naar Tan
zania en Kenia, maar het wil weieens
voorkomen dat de grenzen daar
dichtzitten en er lange tijd moet wor
den gewacht voordat er passages mo
gelijk zijn.
India?
Eigenlijk leeft bij ons groepje sterk
de wens in Kenia voor ongeveer een
maand de camper onder te brengen
en vervolgens een tussentijdse vlieg
tocht naar India te maken en daar
met de rugzak een stukje door te
trekken. Een belemmering ter reali
sering van die wens vormt echter
weer dat carnet de passage, het re
gistratieformulier voor de auto. Zon
der voertuig zullen de reizigers het
land wellicht niet kunnen verlaten,
ook niet met het voornemen om na
een maand weer terug te keren. In elk
Een koel drankje in de camper lijkt
er overigens niet in te zitten. Door de
tropische omstandigheden biedt de
ingebouwde koelkast, volgens de in
gewonnen informatie, slechts verkoe
ling tot 20° C. zodat wellicht alleen de
fotorolletjes er echt goed in bewaard
kunnen worden.
Route
De te volgen reisroute is thans nog
zelfde route als aan het begin zal dan
worden teruggekeerd naar Spanje.
Tijdens de reis zal een lijntje naar
Nederland blijven bestaan. Binnen
de groep wordt nog nagedacht over de
persoon wie je met de belangenbe
hartiging in Nederland kunt opzade
len. De bereidheid zal er wellicht
zijn, maar men dient daarbij, volgens
Fred en Conny, wel te beseffen, dat
één en ander ook best veel inzet kan
vergen. Alleen de afwikkeling van fi
nanciële en administratieve zaken zal
tijd eisen en bovendien zijn aan een
dergelijke reis zoveel onzekere facto
ren verbonden, dat het niet ondenk
baar is, dat het thuisfront flink in ac
tie zou moeten komen.
Reacties
De reacties die Fred en Conny op
hun plannen horen, zijn over het alge
meen zeer enthousiast, meestal in de
trend van: „Ja, dat zou ik ook best
willen zeg". Soms echter wordt ook
gevraagd wat ze zich op de hals halen
door zomaar hun baan op te zeggen
en erop uit te trekken. Freds vader,
die straks drie van zijn zeven kinde
ren naar Afrika ziet vertrekken, kan
er best begrip voor opbrengen. Zelf
zag hij ook het een en ander van de
wereld toen hij tussen zijn twintigste
en zeventwintigste steward was. Con-
ny's vader toonde zich zeer enthou
siast, maar haar moeder wekt de in
druk niet echt te geloven dat haar
dochter inderdaad zo'n grote reis gaat
ondernemen.
Conny verheugt zich duidelijk op
de toekomst. Ze laat voor het gemak
straks haar haar groeien, zodat ze
het in een paardestaart kan dragen.
Ziet ze er niet tegenop zonder enig
echt comfort soms wellicht barre
tochten te ondernemen. „Nee hoor,
ik neem geen make-up mee, want dat
ziet toch niemand en verder alleen
hele gemakkelijke kleren". Ze
constateert dat het eigenlijk heel te
genstrijdig in haar wezen is, omdat
ze echt van mooie kleding houdt en
zich ook altijd opmaakt. Maar, zoals
gezegd, het lijntje met de maatschap
pij wordt even verbroken.
„Nee hoor we kotsen helemaal niet
van de maatschappij", haast Fred
zich te zeggen als die vraag wordt ge
steld. „We hebben wel kritische kant
tekeningen, maar we draaien er
graag in mee".
Hij erkent, dat het wellicht moei
lijk zal zijn na terugkeer van de Afri-
katocht weer te wennen aan het dage
lijkse leven in Nederland. Tbch
beschouwt Fred zichzelf vakman ge
noeg om dan gewoon weer in de hore
ca aan het werk te kunnen gaan.
En verder?
Op de vraag wat ze verder met al
hun ervaringen en indrukken zullen
doen, lacht Fred: „Ik heb altijd al een
bock willen schrijven". Heel lako-
niek stelt hij'echter vast dat het aan
tal potentiële kopers wellicht niet zo
hoog zal zijn. Conny heeft overigens
het vaste voornemen een reisverslag
te maken. Ze wil dat doen aan de
hand van brieven, die ze naar een
vast contactadres in Nederland
stuurt, waar ze voor haar worden be
waard, zodat ze later eventueel nog
nader uit-en bijgewerkt kunnen wor
den.
Mensen, die naar aanleiding van de
reisplannen van Fred, Conny, Annet
te en Franklin en op de door hen ge
dane oproep willen reageren, kun
nen dat doen bij Conny den Boer,
Delfgaauwstraat 48A, 3027 LP Rot
terdam.
De Kilitnonjaro kan op twee manieren worden bestegen, via de ..easy way
of via de ..hard way".
geval zullen nog wel pogingen om in
Jndia tc komen, worden ondernomen.
De Afrikatocht hoopt men tc ver
volgen via Soedan naar Egypte. Dat
zal echter ongetwijfeld een zware op
gave worden, want hekend is. dat
Soedan vrijwel geen goede verbin
dingswegen telt. Mocht het inder
daad niet lukken ondanks verwoede
pogingen, dan zal via Zaïre en Kongo
de reis worden voortgezet en via dc-
Tekst: Ali Pankow
Foto Fred en Conny:
Joh. D. C. Bcrrevoets
