RIA GELUK - Als ik niet gezond
waskon ik dit allemaal niet doen"
berichten
ZILT ALS DE ZEEWIND
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Donderdag 11 april 1985 Nr. 23708
11
ZIERIKZEE - Tijdens het interview
regelt ze vlug en efficiënt telefonisch
iets in verband met de zeilvloot De
Zeeuwse Stromen, zet ze om elf uur de
deur open van haar café De Gekroonde
Suikerbiet en in één moeite door de
terrasstoeltjes buiten, reikt ze de eer
ste klant zijn bestelling aan en bij het
afscheidnemen plukt ze al pratend een
schaar van achter de bar vandaan om
een uitsteekseltje van de bekleding
van een barkruk te verwijderen.
Zo maar een paar simpele voorbeelden, maar het
tekent Ria Geluk (38) ten voeten uit. Altijd bezig,
geen minuut onbenut latend, overal aan denkend,
flexibel overschakelend van het een naar het ander
en töch niet chaotisch.
Integendeel: Ria Geluk is zeer praktisch ingesteld.
Organiseren is haar sterke punt. Ze kan goed zake
lijk zijn (niet bedoeld in commercieel opzicht),
want ze houdt ervan zaken vlot en to the point af te
wikkelen, zowel in haar dagelijkse bezigheden als
bij vergaderingen, bij het nemen van beslissingen, ei
genlijk in alle opzichten. Ze doet soms tien dingen te
gelijk en doet die ook nog goed.
,,Ik wil tempo houden," geeft ze toe, ën mijn tempo
ligt nu eenmaal hoog..."
Ze komt daardoor kordaat over, zoals de
bestuursleden van de voormalige stichting Samenle
vingsopbouw (die ze geruime tijd voorzat) zich onge
twijfeld zullen herinneren.
Opbouwwerkster
Haar eigenlijke vak is opbouwwerkster, een be
roep dat deze geboren Schouwse uitoefende in Zwol
le, nadat zij was afgestudeerd aan de sociale acade
mie in Amsterdam. „Meer dan een full-time baan",
vertelt ze erover, terwijl bovendien haar hulp bij
haar ouders thuis wegens privé-omstandigheden
hard nodig was. Ze hield niet veel tijd over voor zich
zelf, hetgeen ze totaal geen punt vond, maar het geeft
wel aan dat ze toen al gewend was om zeven dagen
per week bezig te zijn. Het werd kennelijk een ge
woonte, want ze doet dat nog...
Terug op Schouwen-Duiveland, op de ouderlijke
boerderij in Capelle, pakte ze een jaar of zes geleden
meteen (voor een half jaar) een baan aan als taxi
chauffeur...
Enige tijd daarna, op zaterdag 12 april 1980, deze
week precies vijf jaar geleden, nam ze het café Dei
Gekroonde Suikerbiet over. „Impulsief", zegt ze vro
lijk, Omdat ik het zo leuk vond, een café aan de ha
ven."
(Haar horecapapieren had ze al eerder eens ge
haald, omdat die ook in het opbouwwerk te pas ko
men.)
Inderdaad was die beslissing tot pachten van het
café impulsief, want daarnaast had ze destijds een
part-time functie als consulente van de Kindercen
tra Zeeland (een overkoepelende organisatie van
peuterspeelzalen en kinderdagverblijven), waarvan
ze verleden jaar na vier en een half jaar afscheid
nam.In datzelfde jaar (1980) werkte ze tevens als in-
formatrice in het Informatiecentrum Stormvloedke
ring op het werkeiland Neeltje Jans. Drie banen te
gelijk dus. En die heeft ze nu weer...
Drie ondernemingen
Behalve het café heeft ze tevens het boekingskan
toor voor de zeilvloot De Zeeuwse Stromen, die tien
traditionele schepen (tjalken en klippers) omvat. Pu
bliciteit en het afsluiten van contracten zijn daarvoor
de voornaamste bezigheden.
Haar derde onderneming; de boerderij van haar va
der, die ze kort geleden overnam. Zodat ze nu bezig is
zich te verdiepen in de akkerbouw. „Het stoort me,
dat ik er niet genoeg van afweet", zegt ze, en dat om
schrijft precies hoe gedegen ze bezig wil zijn met het
geen ze onderneemt. „Ik wil er greep op hebben", legt
ze uit. Binnen een jaar of twee/drie wil ze de boerde
rij goed in werking hebben, met behulp van de geble
ven medewerker van haar vader: „Mijn rechter
hand."
Ria Geluk prijst haar hulpvaardige vrienden, zon
der wie ze toch nooit zoveel tegelijk kan doen als nu.
Ze houden haar tuin bij in Capelle, ze assisteren of
vervangen haar in de Suikerbiet. Niet alleen met het
kasteleinswerk, maar ook met verbetering van het
interieur.
„Ik kan veel organiseren en regelen," geeft ze toe,
„maar ik zou alles niet alleen kunnen."
Drie bureaus
Haar organisatie is op alle fronten strak. Zo heeft
ze thuis drie bureaus staan. Ze wijst: „Zo naast el
kaar: één voor het café, één voor het boekingskantoor
en één voor de boerderij."
Drie administraties voor drie zaken die haar bij
zonder ter harte gaan. Waarnaast zij bovendien de
clubkas van de Watersportverniging Zierikzee be
heert en penningmeester is van de buurtvereniging
Havenkwartier.
En het toch weer niet kon laten haar eigen stiel
weer enigszins op te vatten, door kort geleden „ja"
te zeggen op de uitnodiging om landelijk bestuurslid
te worden van de W.K.N., de Werkgemeenschap Kin
dercentra Nederland. Iedere maand vergaderen in
Oosterbeek, bijhouden van de materie, praten met
de vaste kamercommissie van W.V.C., dat komt er al
lemaal bij.
„Maar allemaal even boeiend", aldus Ria Geluk, en
dat woord boeiend komt steeds weer terug in alle on
derwerpen die worden aangesneden. Ook over die
kinderopvang („We moeten in Nederland een net van
goede kinderopvang hebben, er zijn 24.000 plaatsen
tekort!") geeft ze haar gefundeerde zienswijze.
Ze dringt geen eigen visies op bij anderen, maar
laat beslist wel weten hoe zij over bepaalde zaken
denkt. Als gastvrouw in haar café houdt zij zich
meestal buiten discussies. „Maar als het te gortig
wordt, grijp ik in." Met vloeken schelden of discri
minatie bijvoorbeeld moeten ze bij haar niet aanko
men. „De mensen beseffen niet, hoe rijk wij het hier
hebben." Ze heeft de ellende met eigen ogen gezien in
Zuid-oost Azié. Ze heeft overigens heel wat over de
wereld gereisd.
Eigen sfeer
Ze denkt, dat ze in die vijf jaar tijd haar café rede
lijk haar eigen sfeer heeft gegeven, aangepast aan
haar smaak en interesse. Geen gokkasten, wel een
biljart (dat is leuk). Geen populaire op de jeugd geö-
rienteerde muziek, wel niet te harde muziek waar je
bij kunt praten. „Iedereen moet hier kunnen komen,
geeft ze aan, het moet een open café zijn. En kin
deren moeten hier 's zondags rustig om een ijsje kun
nen komen, zonder dat er iemand met een slok te veel
op aan de bar zit."
„Ik heb hier eigenlijk drie grpepen klanten. 1. De
vroegere groep die iets veranderd is, maar nóg steeds
een "hechte kern vormt. 2. De groep vrienden en ken
nissen die hier met bepaalde regelmaat komt en zich
leuk mengt met de vaste kern. 3. De watersporters,
die zich hier goed thuisvoelen en (breed lachend) die
zo langzamerhand weten dat ze hier gebruik kunnen
maken van douche en toilet, zolang de (tweede) ge
meentelijke voorziening er nog niet is."
Ze prijst de gemeentelijke medewerking ten aan
zien van het terras aan de haven, waarmee ze verle
den jaar startte, en is er verheugd over dat er nu een
openbare toiletgelegenheid komt bij het Vismarktje,
waar ze nu voor de vijfde zomer (ook weer met be
hulp van vrienden) tijdens toeristendagen een „mos-
selmarkt" van maakt. En laat zich ontvallen, hoe
doodzonde ze het vindt dat dit een van de meest
sfeervolle plekjes van Zierikzee niet méér wordt ge
bruikt voor evenementen.
Zaterdag feest
Haar eigen „evenement" speelt zich aanstaande
zaterdag 13 april af. Ze had zich gesteld de Gekroon
de Suikerbiet op zijn minst vijf jaar te pachten, om
dat de vorige vier pachters in de twintig jaar daar
voor geen van allen de vijf jaren volmaakten.
Daarom wordt dat gevierd. De hele dag. Met „wat
aardigheidjes voor de klanten" en 's avonds met een
muziekje, door het Schelde Trio.
Ria Geluk wijdt zich die zaterdag voor een keertje
aan één van haar ondernemingen tegelijk. Laat al
haar andere activiteiten even voor wat ze zijn. Activi
teiten die ze doet, omdat ze ze boeiend en leuk vindt.
„Maar die ik niet had kunnen doen, als ik niet ge
zond zou zijn. Dat is zó belangrijk, zet dat er maar bo
ven..."
Ria Geluk in haar café De Gekroonde Suikerbiet, dat ze sinds vijf jaar pacht van de familie Helmstrijd die
het al sinds 1919 in bezit heeft. De schitterende pom, met een kleurrijk beschilderde voet van (vermoedelijk)
majolica (Italiaans aardewerk) en een bronzen beeltenis van Artemis (of Diana) de godin van de jacht, is
haar eigendom.
Het Mechelse buffet, dat bij het interieur van het café behoort, dateert waarschijnlijk uit de dertiger jaren.
OOSTERHOUT - De verkoop van
de produktiebedrijven van de faillie
te Jamin BV in Oosterhout is bijna
rond.
Beursbericht Markt Goes
dinsdag 9 april 1985
Aardappelen
Bintje, directe levering, op auto ge
leverd, veldsgewas, 10-12 cent per kg,
suikervrij 13-15 cent per kg; 0 mm op
waarts, binnenlandse kwaliteitsei
sen, 12-16 cent per kg. Voeraardappe-
len 8l/2-9 cent per kg. Exclusief B.T.W.
Notering Rotterdamse Beurs d.d. 9
april 1985: Bintje, 35-50 mm, IOV2-IIV2
cent per kg; Bintje, 50 mm opwaarts,
I6V2-I8 cent per kg. Exclusief B.T.W.
Uien
Directe levering, op auto geleverd,
40 mm opwaarts, tot 8 cent per kg.
Exclusief B.T.W.
Vlas
Ongerepeld, op auto geleverd, 50-60
cent per kg. Afwijkende partijen, 30-
49 cent per kg. Exclusief B.T.W.
Granen, zaden en peulvruchten
Alle prijzen per 100 kg en exclusief
B.T.W.: Tarwe, basis 16%, uit opslag
handel en coöperatie, 50,75-/ 52,00;
tarwe, basis 16%, uit eigen opslag,
53,25; brouwgerst, boerenschoon,
52,25-/ 53,75; voergerst 46,50-
48,25; haver 47,50-/ 49,00; erwten,
kleine groene, 88,00-/ 90,00; capu-
cijners 78,50-/ 79,00; bruine bonen,
vrij van grond en halve bonen, 45,00
-ƒ 180,00; blauwmaanzaad, boeren
schoon, 102,50-/ 127,50; blauw
maanzaad, prima doorsnee, 157,50;
karwij, boerenschoon, 200,00-
355,00; karwij, prima doorsnee,
470,00.
Hooi en stro
Alle prijzen per 1000 kg, op auto ge
leverd en exclusief B.T.W.: Weidehooi
275,350,—; dijkhooi 265,
300,—; lucernehooi 375,
425,—; veldbeemd 190,— - 250,—;
roodzwenk/rietzwenk 160,—
200,—; Engels raaigras 170,— -
210,—; tarwestro 130,145,—;
gerstestro 160,190,—; erwten
stro 145,— - 195,—; schokkerstro
110 - 150,—.
Veemarkt Den Bosch
DEN BOSCH, 10-4. Prijzen per ki
logram geslacht gewicht en ontvet:
Extra kwaliteit dikbillen 11,00-
14,00; stieren: le 8,20-/ 9,20, 2e
7,55-/ 8,20; vaarzen: le 7,55-/ 8,60,
2e 6,65-/ 7,55; koeien: le 7,50-
8,50,2e/ 6,60-/ 7,50,3e/ 6,00-/ 6,60;
worstkoeien 5,50-/ 6,50,
Prijzen per kilogram levend ge
wicht: Vette kalveren: le 6,65-/ 6,90,
2e 6,40-ƒ 6,65; zeugen: le 3,00-
3,10, 2e 2,90:/ 3,00..
Prijzen per stuk: Schapen ƒ190-
250, lammeren (rammen) 130-
200; lammeren (ooien) 130-/ 200;
melk- en kalfkoeien: le soort 2425-
3025, 2e soort 1600-/ 2425; melk
en kalfvaarzen: le soort 2200-
3000, 2e soort 1550-/ 2200; guste
koeien 1 *^0-2200; enterstieren
1250-/ 2150; pinken 725-/ 1675;
graskalveren 500-/ 825; nuka's voor
de mest, roodbont, stieren f 275-
580, en zwartbont 175-/ 400; nu
ka's voor de mest roodbont vaars
koeien 200-/ 380, en zwartbont
125-/ 300; schaap met lammeren
250-/ 400; weidelammeren 100-
190; bokken en geiten 25-/ 100.
Aanvoer: totaal 9255 stuks, waaron
der: slachtvee 1734, stieren 326, ge-
bruiksvee 1501, jongvee 871, nuka's
roodbont 1403, nuka's zwartbont 1135,
slachtschapen en lammeren 964, ge-
bruiksschapen en lammeren 348, var
kens 869, bokken en geiten 104.
Overzicht: slachtvee en stieren:
handel willig, en prijzen gelijk; ge-
bruiksvee: handel redelijk, en prij
zen iets hoger; jongvee: handel rede
lijk, en prijzen gelijk; nuka's
roodbont: handel stroef, en prijzen
gelijk; nuka's zwartbont: handel re
delijk, en prijzen iets hoger; slacht
schapen en lammeren: handel willig,
en prijzen iets hoger; gebruiksscha-
Nederland 1
9.30 en 13.00 uur Nieuws voor doven
15.30 uur De Carsons. Jennifer heeft
het moeilijk vanwege gestolen testa
mentpapieren.
16.15 uur Een ongewone oma
16.20 uur Vrouwtje theelepel. Teken
filmserie, gebaseerd op boeken van
Alf Proysen.
16.45 uur Perplex. Maandelijks jon
gerenmagazine, waarin wordt gespro
ken over seksualiteit, eigenaardighe
den, over twee vriendinnen, gelijk
gezind en gekleed en een muzikale
onderbreking van Noodweer en de
schoolband Channel.
17.30 uur Nieuws
17.45 uur Wissels
18.20 uur Bijbels prentenboek. Ver
teld wordt het verhaal „Koning Salo
mo".
19.00 uur De acrobaten van Peking.
Canadese film met acrobatiek op
hoog niveau.
19.25 uur De roze panter
20.00 uur Journaal
20.28 uur Op naar de top show. De fi
nale van de strijd om de NCRV Show
trofee 1985.
21.35 uur Hier en nu. Actualiteitenru
briek.
22.10 uur The winds of war. Pug ont
moet Pamela, in gezelschap van de
Britse journalist Alistair Tudsburry.
Madeline treft in Pearl Harbour, in
verband met werkzaamheden voor de
radio aldaar aanwezig, haar beide
broers Byron en Warren aan.
23.00 uur Kerk vandaag. Nieuws uit
kerk en samenleving.
23.20 uur Hill street blues. Een
gestoorde schiet op alles wat maar
zweemt naar politie-uniform. De cor
ruptie bij de politie prikkelt de
speurzin van LaRue en Washington.
00.15 uur Journaal
00.20 uur The cameraman. Ameri
kaanse komische film met Bustor
Keaton en Marceline Day in de hoofd
rollen.
Nederland 2
13.00 en 18.15 uur Nieuws voor doven
18.20 uur Paspoort
18.30 uur Sesamstraat
18.45 uur Jeugdjournaal
19.00 uur Nieuws
19.10 uur Klassewerk. Leerlingen en
docenten van de scholen „De Loof
hut" en „De Tjalk" nemen het tegen
elkaar op in dit spelprogramma.
20.15 uur Het hart klopt bij u aan.
Programma, gepresenteerd door Ted
de Braak, waarin aandacht gegeven
wordt aan de Hartstichting.
20.40 uur Sport op vrijdag
21.20 uur Lou Grant. Er is sprake van
een fikse ruzie tussen twee collega's.
Lou doet een pijnlijke ontdekking.
22.10 uur Gesprek met de minister
president
22.30 uur Journaal
22.45 uur Na de jodenvervolging. In
gegaan wordt op de uitwerking van
de oorlogsellende op joden, waarvan
ouders en familie uitgeroeid werden
in kampen.
23.30 uur Nieuws voor doven
Vrijdag 12 april, Nederland 1, 00.20 uur: 'The cameramanEen scène uit
deze film met Buster Keaton in het midden, die weer het nodige uit de
hand heeft laten lopen.
pen en lammeren: handel redelijk, en
prijzen gelijk; varkens: handel wil
lig, en prijzen iets hoger; bokken en
geiten: handel flauw, en prijzen lager.
Nederlandse Hervormde Kerk
Aangenomen naar Boornbergum-
Kortehemmen: mevr. D. Kisjes-de
Vries, kand. te Assen.
Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt
Beroepen te Driebergen-Rijsen-
burg en te Dronten: Jt. Janssen te
Loppersum-Westeremden.
Christelijke Gereformeerde Kerken
Tweetal te Maassluis: M. van der
Sluis te Kerkwerve en J. Brons te
Urk.
Gereformeerde Gemeenten
Beroepen te Berkenwoude in com
binatie met Dovenzorg: Th. van Stuij-
venberg te Emmeloord; te Slikker
veer: A. Moerkerken te Nieuw-Beijer-
land.
Bedankt voor Waarde: M. Mondria
te Waardenburg; voor Rotterdam-C
en voor Vlaardingen: J. W. Verweij te
Ridderkerk.
Gereformeerde Kerken
Aangenomen naar Surhuisterveen:
K. Meijer te Middenmeer.
Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt
Aangenomen naar Beverwijk: G.
Kwakkel, kand. te Kampen, die be
dankte voor Beilen in combinatie
met Hooghalen, Drogeham, Hoek,
Langerak in samenwerking met Go-
rinchem, Monster, Nijverdal, Wetsin-
ge-Sauwerd.
Christelijke Gereformeerde Kerken
Beroepen te Alphen a/d Rijn: A.
Baars te Dundas (Ont.).
Gereformeerde Gemeenten
Beroepen te Hoofddorp: L. Blok te
Nunspeet; te Hilversum: A. Bac te
Bodegraven, die bedankte voor
Aalst.
Bedankt voor Veen: J. C. Weststrate
te 's-Gravenpolder.
17
„Nog een toekomstige professor,"
stelde Wim vast.
„Tbch was het misschien niet gek,
als je ook eens het een en ander ging
lezen," zei Van Duin bedachtzaam.
„Voor een toekomstig gemeente
raadslid is het toch wel goed als hij
overal iets vanaf weet."
„Kijk eens aan, ga je in de poli
tiek?" vroeg Karei belangstellend.
„Ik heb toevallig een heel goed boek
over staatsinrichting meegebracht.
Als je daar interesse voor hebt, dan
kan je het met alle plezier van me le
nen."
„Staatsinrichting? Wel nee, dat is
niks voor mij. Wat ik weten moet kan
vader me wel vertellen, die is al zo
lang raadslid, dat hij er alles van
weet."
„Dan moeten we straks edelachtba
re tegen je zeggen," giechelde Maart-
je.
„Zeg, Marjan, hoe vind jij dat, dat
je straks een man hebt die edelacht
bare is?" vroeg ze.
„Wat eh schrok Marjan op. Ze
was zo in het boek verdiept dat ze
niet precies had gehoord wat haar ge
vraagd werd.
„Of je het niet geweldig vindt, dat
je man straks edelachtbare is, of wist
je nog niet dat Wim raadslid zou wor
den?"
„Oh, dat. Ja, het is natuurlijk altijd
leuk als je een man krijgt die edel en
achtbaar is," zei Marjan met een effen
gezicht en ze vervolgde, „maar
raadslid, dat hoeft van mij niet.
hoor."
Meteen verdiepte Marjan zich weer
in het boek.
„Zeg, Karei, zo'n Romeinse woning
was toch eigenlijk wel ideaal, hè? Zo
lekker open en zo."
„Dat zou je hier niet erg bevallen,
denk ik," antwoordde Karei. „Want
die huizen waren niet zo best tegen de
kou gebouwd en zeker niet tegen zo'n
koude winter als we hier gewend
zijn."
„Tóch zouden ze hier ook best heel
andere huizen kunnen bouwen, dan
wat je hier allemaal ziet," vond Mar
jan. Een beetje schamper voegde ze er
aan toe: „Je kunt aan alles merken
dat het mannen zijn die hier de hui
zen bouwen. Als ze er eens een vrouw
bij haalden dan zou er heel wat an
ders tevoorschijn komen."
Wim keek ongelovig naar Marjan,
dan verscheen er een brede grijns op
zijn gezicht. „Moet je dat eens horen.
Onze bouwmeester Marjan van Duin
zal straks wel vertellen hoe de huizen
gebouwd moeten worden."
Fel viel Marjan uit: „Zo is het nou
precies. Altijd dat stomme gedoe, dat
de vrouwen alleen maar goed zijn om
het huishouden te doen en kinderen
te krijgen, want de heren van de
schepping weten het allemaal toch zo
veel beter. Alleen wanneer er huizen
gebouwd moeten worden, dan verge
ten ze dat de vrouwen de huishouding
voor hun rekening nemen en de halve
dag in de keuken staan, want dan we
ten die mannen ineens alles af van de
inrichting van een huis en een keu
ken."
door ARIETA DE MAN
Ze zweeg maar voordat Wim of Ka-
rel, die allebei aanstalten maakten
iets te zeggen er de kans voor kregen
ging ze verder: „Weet je, gisteren ben
ik nog wezen kijken bij Janny van de
Ban, die bij mij in de klas heeft geze
ten op de meisjesvakschool. Die is vo
rige maand getrouwd en woont nu in
een van de nieuwe huizen van de ge
meente. Belachelijk gewoon! Dc keu
ken is zo klein, dat je met je ellebo
gen tegen de muur staat als je wilt
koken en er zitten vier deuren in dat
keukentje, zodat je er nog geen bloe
mentafeltje in kan zetten, laat staan
een tafel om van te eten. En dat hier
in het dorp, waar toch iedereen nog in
de keuken eet. Tben ik er was, kwam
net haar man thuis van het land en
die voelde zich in de huiskamer net of
hij op visite was."
Marjan schoot, ondanks het feit dat
ze zich wel boos maakte toch in de
lach toen ze vervolgde: „Ja. en Piet,
die goeie knul vond het natuurlijk
zonde met z'n werkbroek op de mooie
stoelen te gaan zitten eten en daarom
moest Janny er een paar kranten op
leggen! Aan een bijkeukentje hadden
ze helemaal niet gedacht, zodat Piet
natuurlijk ruzie met Janny kreeg om
dat hij z'n eigen bij de aanrecht stond
te wassen en natuurlijk over het eten
van Janny spatte. Hij kon z'n klom
pen ook niet kwijt, dus die moesten
buiten op de stoep blijven staan.
Handig als het straks regent. In de
keuken is geen plaats want dan breek
je je nek er over."
(wordt vervolgd)
