Watersportvereniging Brouwershaven
levert puike prestatie via
organisatie van EK in Tornado-klasse
'Oude' Anne Mazurka deed het
weer prima tijdens Delta-week
met verovering Veronica-beker
Liesbeth Kort in Tunesië
zeer dicht bij wereldtitel met
tweede plaats Mistral-klasse
Pleun van der Lugt
begint aan nieuw
groots zeilavontuur
ZIERJKZEESCHE NIEUWSBODE Vrijdag 28 december 1984 Nr. 23851
39
BROUWERSHAVEN - Het begint inmiddels al zo'n
beetje gewoonte te worden, dat Watersportvereniging
Brouwershaven jaarlijks één of meerdere keren flink
aan de weg timmert via de organisatie van
evenementen, die de nationale grenzen te buiten gaan.
Maakte de vereniging van voorzitter Dick Knoester in
1983 furore door de organisatie van de
wereldtitelstrijd in de Cadet-klasse, het afgelopen jaar
was de vereniging andermaal zeer nadrukkelijk actief
op het gebied van de organisatie. In de eerste helft van
september gingen 49 fraaie catamarans van start voor
het Europees kampioenschap in de olympische
Tornado-klasse, een kampioenschap dat uiteindelijk
uitdraaide op een titelprolongatie van de Deense vader
en dochter Paul en Trine Elvström. De Bossche broers
Willie en Cees van Bladel eindigden na een blunder in
de voorlaatste race 'slechts' als tweede.
ZIERIKZEE - Pleun van der Lugt is weliswaar niet echt afkomstig
van Schouwen-Duiveland, maar hij hoort er in de harten van vooral
veel zeilliefhebbers inmiddels wel bij. Vandaar ook, dat vele
eilandbewoners nadrukkelijk geïnteresseerd zijn in wat de
Scheveninger op dit gebied doet en gaat doen. Vandaar ook, dat er
nadrukkelijk veel belangstelling was, toen op vrijdag 2 november in
het Finse Pietarsaari zijn nieuwe jacht 'Equity Law' officieel te
water werd gelaten. Op 28 september 1985 is Van der Lugt hiermee
een van de vertrekkers aan de vierde Whitbread Round The World
Race, het grootste zeilevenement, dat de wereld kent.
Een Whitbread Around The
World Race is voor veel zeilers
het summum. Ex-
straaljagerpiloot Pleun van der
Lugt werkte de afgelopen
anderhalf jaar koortsachtig om
zijn inschrijving serieus te
maken. Nederland blaast de laat
ste jaren regelmatig een partijtje
mee. Met name de verrichtingen
van Conny van Rietschoten
dwongen internationaal respect
af. Hij won in 1982 voor de
tweede keer de monsterrace met
zijn Flyer. Dat jaar werd voor
Pleun van der Lugt een jaar om
nooit te vergeten. Aan boord van
zijn De Zeeuwse Stromen
tekende hij voor een nieuw
wereldrecord door non-stop rond
de wereld te zeilen in 286 dagen.
Bij zijn binnenkomst op 29 mei
1982 stonden in Zierikzee een
kleine tienduizend mensen ter
verwelkoming van de nieuwe
wereldrecordhouder. Sindsdien is
Van der Lugt opgenomen binnen
de eilandelijke sferen.
Een uitgebreide kennismaking
met Connie van Rietschoten
inspireerde Pleun van der Lugt
om deel te nemen aan de
Whitbread-race. „Geen enkele
race rechtvaardigt het in gevaar
brengen van mensenlevens,
waarmee de prioriteit bepaald is.
Het ligt echter wel in de
bedoeling om binnen de
budgetaire mogelijkheden in
deze race te streven naar een
optimale inzet van dat budget,
wat moet leiden tot een zo goed
mogelijke handicap-klassering
binnen de vloot in het algemeen
en in de D-klasse in het
bijzonder", vertelde Van der Lugt
na de tewaterlating van de
'Equity Law', temidden van
vele tientallen genodigden. Het
nieuwe jacht werd gebouwd door
Baltic Yachts, een werf die in de
zeilwereld al ruim tien jaar
bekend staat als een equivalent
voor veiligheid en
betrouwbaarheid. „De Baltic 55
DP is misschien niet het meest
ideale schip als het alleen op
snelheid aankomt, maar zeker
een schip dat het mogelijk
maakt om de beoogde resultaten
te behalen met een goede
organisatie, zorgvuldige
voorbereiding, doordachte
aanpak en teamwork", aldus
Pleun van der Lugt.
De 33-jarige zeiler zal onge
twijfeld ook in 1985 de
nieuwsmedia halen, wanneer hij
in september met zijn door Doug
Peterson ontworpen jacht in
Portsmouth van start gaat,
tezamen met een bemanning van
tien koppen. Juist dit laatste is
het essentiële verschil ten
opzichte van zijn eerste
wereldreis: toen moest hij het
helemaal alleen klaren, nu wordt
hij terzijde gestaan door tien
uiterst bekwame
bemanningsleden.
ZIERIKZEE -
Schouwen-Duivelandse
jachten deden tijdens de
jaarlijkse Delta-week
weer g-educht van zich
spreken. Verrassend was
ongetwijfeld de verove
ring van de Veronica-
beker door Evert van der
Zande met zijn Anne Ma
zurka. Voor het begin van
de veertiende Delta-week
kondigde Van der Zande
aan 'zomaar wat mee te
varen', maar hij streed
wel degelijk serieus mee
toen eenmaal het ruime
sop was gekozen. Ook tij
dens de openingswedstrij
den deden leden van de
WSV Zierikzee goede za
ken. De officiële opening
„Achteraf gezien had er misschien
meer in gezeten dan een tweede
plaats", stelde Willy van Bladel na
de zevende en laatste race vast. In
de zesde en voorlaatste race, die
wegens te weinig wind drie uur
later werd weggeschoten dan
aanvankelijk de bedoeling was,
maakten de broers de kardinale
fout, die hen de Europese titel zou
kosten. Direct achter de Russen
Sergei Prijmak en Edgar Tereknin
leken Willy en Cees van Bladel een
serieuze aanval te gaan inzetten op
een van de topplaatsen in de zesde
race. „In het laatste rak waren we
zo eigenwijs om te vroeg te gaan
aanvallen", verzuchtte Cees van
Bladel. „We lieten een groepje, dat
naar een bui toevoer, los. We zagen,
dat ze uit die bui wind kregen.
Hierdoor kon de Rus naar voren
oprukken, terwijl wij terugzakten
naar de staart van het groepje". De
Russen wonnen acht plaatsen,
terwijl de Bossche broers op de
tiende plaats bleven liggen.
De tiende plaats zou in principe
nog niet zo desastreus zijn geweest,
wanneer de broers in de andere
manches geen al te slechte
resultaten geboekt zouden hebben,
maar een Oostenrijkse combine in
een van de eerdere manches leverde
hen een disqualificatie op. Dit
werd dit keer overigens
verricht door Ir. H. Engel,
hoofd Deltadienst van
rijkswaterstaat en de
plaats van handeling was
na enige strubbelingen
vooraf toch weer het stad
huis van Zierikzee.
Traditioneel werden de eerste offi
ciële wedstrijden in de omgeving
van Zierikzee afgewerkt. De twee
daagse Zeeland wedstrijden brachten
de WSV Zierikzee tal van klinkende
successen. In de kleinste IOR-klasse
zorgden Sylvia en Jan-Willem
Kesteloo met de Roxanne voor een
dubbel succes. Niet alleen wonnen
zij beide races in hun klasse, maar
ook mochten zij de Mondragon-
beker en de Oosterschelde-beker in
ontvangst nemen. De Atalanta
beker voor het snelste jacht in de
klassen I tot en met IV was ander
maal voor WSV Zierikzee-voorzitter
Aad de Ruyter met zijn Soetichheyt.
In de NKK-klassen 6, 8 en 10 kwam
veroverde de Hydros van Nelisse de
Windekindbeker voor de kortst be
rekende tijd.
Tijdens de Zeelandwedstrijden
deed de Anne Mazurka van Evert
van der Zande ook al van zich spre
ken door in beide races direct ach
ter het superjacht Bierkaai van
Klunder als tweede te finishen. In
de Onrustrace beleefde de Delta-
week een primeur. Door de realisa
tie van de Roompotsluizen was de
organisatie gedwongen om het deel
nemersveld in twee groepen te laten
starten. De grote jachten voeren een
buitenbaan van 26 mijl, terwijl de
kleine jachten gedwongen waren om
op de Oosterschelde te blijven, zo
dat het 'uitstapje naar buiten' voor
deze deelnemers achterwege bleef.
Sylvia en Jan-Willem Kesteloo
stuurden hun Roxanne andermaal
naar een overwinning.
Watersportvereniging Zierikzee
behaalde als vereniging aan het
eind van de rit nog twee fraaie
overwinningen. Zowel in de NKK-
klasse als de IOR-klasse kwamen
de teamprijzen terecht bij de vereni
ging van voorzitter Aad de Ruyter.
Tijdens de openings-plechtigheid
van de Delta-week memoreerde ir.
Engel aan de afsluiting van de
Oosterschelde door de Roompotslui
zen. „Tben ik het allemaal eens van
dichtbij kon meemaken, moest ik
tot de conclusie komen, dat het in
derdaad best jammer is, dat wc niet
meer naar buiten kunnen", zei hij.
„We moeten echter voorop stellen,
dat de Oosterschelde niet primair
voor de watersport is. De sporters
moeten het water delen met de na
tuur, de vissers en de scheepvaart.
Rijkswaterstaat staat ervoor om de
belangen van alle te bundelen, een
bepaald niet gemakkelijke taak,
maar met het nodige overleg komt
iedereen vast wel aan zijn trekken.
Mijn enige wens is, dat we het wa
termilieu beschermen. Dat kan met
verstandige afspraken".
Het EK in de Tbrnado-klasse
blonk opnieuw uit door een
perfecte, uiterst ontspannen lopende
organisatie, zowel in het
secretariaat op de wal, als tijdens
de zeven wedstrijden op het water
van het Grevelingenmeer. Daar
zwaaide de geolied functionerende
wedstrijdcommissie van de WSV
Brouwershaven de scepter. In het
secretariaat probeerde een team
onder leiding van Willy van Bladel
sr de zaken zo goed als enigszins
ging te laten functioneren, een taak,
die hen voortreffelijk was
toevertrouwd. Voor de
communicatie naar de pers toe
droeg Gerard van Geyn
nadrukkelijk zijn steentje (en
beentje) bij. Resumerend mag ge
steld worden, dat er weer een stukje
organisatorisch vakmanschap werd
afgeleverd, een toch altijd nog jonge
vereniging als de WSV
Brouwershaven tot eer strekkend.
resultaat werd uiteindelijk de
aftrekrace, waardoor de tiende
plaats gehandhaafd moest blijven.
Dat leverde het duo een grote
achterstand op ten opzichte van
vader en dochter Elvström. In de
laatste race probeerden zij hier nog
wel wat aan te doen, doordat het
veld toen werd geconfronteerd met
het typische Nederlandse weer, dat
de Van Bladels zo graag eerder
hadden gehad, maar het mocht niet
meer baten. Met een negende plaats
bleven de Denen net dicht genoeg in
de buurt om het Nederlandse
koningskoppel van de schitterende
Tbrnado-trofee af te houden, maar
het duo, dat voor het eerst samen in
de Tornado-klasse uitkwam was
uiterst tevreden. Dat kon
Watersportvereniging
Brouwershaven ook zijn en dat is
mooi....
ZIERIKZEE - Sportief gezien boekte de Zierikzeese
surfster Liesbeth Kort dit afgelopen jaar
ontegenzeggelijk het grootste succes van alle
eilandelijke sporters. Tijdens de
wereldkampioenschappen in de Mistral-klasse surfen
in Tunesië eiste de negentienjarige surfster de zilveren
medaille voor zich op achter de Noorse Jorunn
Horgen, maar vóór de Canadese Kathy Ross.
de Europese titelstrijd bij Guernsey.
Als titelverdedigster kwam zij daar
niet verder dan een negende plaats.
Onmiddellijk na de afloop zinde zij
reeds op revanche en de eerste
gelegenheid deed zich voor in het
Schotse Flags waar de
wereldkampioenschappen
plankzeilen werden afgewerkt. Met
een bronzen plak was al een hoop
van de matige prestatie op
Guernsey vergeten, maar de echte
revanche volgde eind oktober in
Tunesië.
Oorspronkelijk moesten er zeven
manches vervaren worden om de
nieuwe wereldkampioene aan te
wijzen. Op de eerste dag verliep
alles nog naar wens. Een aardig,
Hollands windje zorgde mede voor
een tweede en een vierde plaats,
waardoor Liesbeth Kort hoog in de
tussenstand kwam. Tben echter
begonnen de problemen met de
wind. Diverse races moesten wegens
Voor Liesbeth Kort betekende de een tekort aan wind worden
wereldtitelstrijd in Tunesië een afgelast en toen er uiteindelijk een
waardige afsluiting van een uiterst manche kon worden vervaren
wisselvallig seizoen, waarin succes eindigde de zwaarweervaarster op
en teleurstelling erg dicht bij elkaar de negende plaats, waardoor zij
lagen. Teleurstellend was het naar de vierde plaats in de
optreden van de Zierikzeese tijdens algemene klassering zakte. Er
moest nog slechts een manche
worden gevaren, maar alles was nog
mogelijk, omdat het veld in de top
van de klassering bijzonder dicht
bij elkaar stond.
De slotrace leverde Liesbeth Kort
een vierde plaats op, hetgeen
uiteindelijk voldoende zou zijn voor
de zilveren medaille. De extra
trainingsarbeid op de Oosterschelde
na de mislukking van Guernsey had
zijn vruchten afgeworpen. Na haar
derde plaats tijdens de EK in 1981,
de tweede in 1982 en de verovering
van de Europese titel in 1983
betekende de successen in Flags en
Tunesië nieuwe mijlpalen in de
carrière van de Zierikzeese surfster,
waarmee zij zich weer terdege in de
internationale kijker heeft gevaren.
Met haar successen lijkt zij de
aangewezen persoon om over 1984 in
aanmerking te komen voor de
uitverkiezing tot sportvrouw van
het jaar in Zierikzee.
1