Bekroond met
5 Oscars
Terwijl de schepen wachtten
DE CONCERTZAAL IN ZIERIKZEE VERTOONT
Terms of Endearment
en Ciske de rat
in bioscoop Zierikzee
Bijeenkomst Hervormde
gemeente in Ouwerkerk
Country-duo verzorgt
kerstconcert in Brouw
Geslaagde
proefvaart
zeekotter
Verbouwing
mosselkotter in
Ooltgensplaat
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Donderdag: 13 december 1984 o Nr. 23643
5
Advertentie
a.s. vrijdag 14 dec. 20.00 uur
a.s. zaterdag 15 dec. 20.00 uur
BESTE FILM
BESTE ACTRICE Shirley Maclaine
BESTE MANNELIJKE BIJROL
Jack Nicholson
BESTE REGISSEUR James L. Brooks
BESTE SCENARIO BEWERKING
"Mei hart en ziel"
SHIRLEY MacUUNE DEBRA VANGER JACK NICHOLSON
Alle leeftijden
a.s. zaterdag 15 dec. 14.30 uur
a.s. zondag 16 dec. 14.30 uur en 20.00 uur
Alle leeftijden
Reservering mogelijk 01110-2670
Prijs f 7,50
ZIERIKZEE- Na de openingsfilm Indiana Jones, vorige week in de Concert
zaal draaien er dit weekeinde opnieuw twee films van formaat. Vrijdag en za
terdag wordt de met vijf Oscars bekroonde Terms of Endearment getoond en
zaterdag en zondag draait de Nederlandse succesfilm Ciske de rat.
Terms of Endearment is eerder dit
jaar bekroond met vijf Oscars, voor
de beste film, de beste actrice (Shir
ley MacLaine), de beste mannelijke
bijrol (Jack Nicholson), de beste re
gisseur (James L.Brooks) en de beste
scenario-bewerking.
Debra Winger speelt naast Shirley
MacLaine de andere hoofdrol. Zij ver
tolkte in deze film haar eerste grote
rol en raakte daarmee in een klap be-
kend.Voor die tijd kende het publiek
haar alleen als het stemmetje van ET.
Terms of Endearment, een emotio
nele film, verhaalt over Aurora (Mac
Laine),die al vroeg weduwe wordt en
achterblijft met enig kind Emma
(Winger). Tussen moeder en dochter
bestaat een hechte band. Dat blijkt
duidelijk wanneer Emma is ge
trouwd, inmiddels twee kinderen
heeft en dagelijks met haar moeder
belt. Emma betrapt haar echtgenoot,
die een saaie onderwijzer is, met een
van zijn leerlingen. Er verandert veel
voor iedereen als Emma kanker
blijkt te hebben. In de Concertzaal
draait de film vrijdag 14 en zaterdag
15 december om 20.00 uur.
Ciske de rat
De jonge hoofdrolspeler Danny de
Munk raakte sinds zijn hoofdrol in
Ciske de rat in een keer bij heel Ne
derland bekend. De filmsong "Ik
voel me zo verdomd alleen" door hem
gezongen, werd een grote hit. Ook
spelen mee: Willeke van Ammelrooy,
Herman van Veen, Willem Nijholt,
Rijk de Gooyer, Peter Faber en Linda
van Dyck. De film is geproduceerd
door Matthijs van Heijningen en ge
regisseerd door Guido Pieters.
Ciske de rat, een jongen van elf,
staat bekend als een onhandelbaar
kind. Zijn ouders leven apart. Ciske
woont bij zijn moeder (Willeke van
Ammelrooy) met wie hij helemaal
niet kan opschieten. Zijn vader wil
scheiden, maar zijn moeder, die niet
gelukkig is, werkt dat tegen. Dat
leidt tot enorme spanningen. Tijdens
een uit de hand gelopen ruzie doodt
Ciske zijn moeder. In de Concertzaal
draait de film zaterdag om 14.30 uur
en zondag tweemaal, om 14,30 en
20.00 uur.
BRUSSEL - Dat Nederland en Bel
gië zich niet hebben verbonden aan
het stationeren van Amerikaanse
kruisvluchtwapens is schadelijk voor
de vooruitzichten van de Ameri
kaans/Russische ontwapenings
besprekingen. Dit heeft de Ameri
kaanse minister van Buitenlandse
Zaken, George Shultz, woensdag ver
klaard in Brussel.
Buiige strekke, buuge trekke
Oe'k dae noe biekomme, weet 'k zèllef nie. 't Kom
meschien deu 't zachte weer van de laoste tied. Achte
of negen graeien, overdag in December, dat laet z'n
eige niet uutpoesse! Dae za de ..Vegin" nie gröös op
wc'/e. Mc kunne 't kacheltje nog 'n bitje tèmpere ge
lukkig.
Sintcrklaos paste d'r g'nêêns in. Die óór over bes
neeuwde daeken te jakken. Zwarte Piet óór z'n eige
te buugcn, mit z'n witte kante lubben, over 'n witbe-
kraegde schoorstêên
Noe' Aol dat witte, dae zè't van komme. 'k Most
anêóns dienke an dat witte strand van Renisse. Noe
ou'k m'n eige ma bic Renisse, dat za laeter blieke, ma
m'n èbbe zó a 15 kilometer strand, in dan praete m'n
nog g'nêcns over de Brouwersdam Mè 't is
om no even wit. gelukkig, 't Ei aomac dat wieë, dat èl-
derc, dat zuuverc!
Lacte m'n d'r zuunig op wezc, olietankers!! 'n Bruun
café za gac, ma 'n bruun strand
De amvczigheid. zó dichtbic, van die gröóte zêêë in
dat wieë strand, mot z'n invloed ebbe op de mensen,
die d'r in dc buurte van leve. 't Ei 'n antrckkings-
krncht, zeker op de mensen, die in 't Óósten leve, bie
de bossen die 't ruumtcgcvoel bcpèrreke, in de Duitse
mensen uut do gröóte steden as, Keulen, Aken, Lever*
luiscn - dae kom je asporientje vandacn mensen, die
snnkke nae de ruumte of do .reine Luft", vö zoverre
nog anwezig
Bie ons eige loit dat 'n bitje anders. M'n binne d'r
bie opgegroeid, 't Ei. in 't is nog. 't décor, wacvö je le
ventje z'n eige afspeelt Arjaon gac 'n paer blomme
tjes plukke uut z'n eigen jeugd. Jc za ze wè terugken-
ne, dienk 'k.
'k Was vroeger lid van 'n gimmcstickvercêniging.
Dacriri spoelde z'n eige 't ..buugcn in strekken" af.
Onder de magic van dc Griekse naom ..Olympia" -
ma. dac a jc toen g'n bezei van - dcc je an lichaemelij-
ke oefening- Je lief in je gêêst wiero dae beter van,
zoic zc.
Óögtopunten vö micn wacrc de ..uutvoering" in de
Concertzaal, in 't „uutstapje"!
'k Zette dat laoste woord wè tussen annelingste-
kens, mit dienk t 'r om. zö'n uutstapje ei indruk gc-
markt'
Dan giongc m'n mit z'n aolen. in 't witte pak, mit
'n monogram, d'r soms wat schêêf opgespeld deu je
moeder, vanwege d'aest, nae 't strand van Renisse; 't
was dichtsebie!
De nacht daevoo dee je bekant g'n óóge dicht. De
spanning, de verwachting ielde je wakker! 'k Èbbe 't
noe over de jaeren dertig. As 'k mèrrege nae New
York mot vliege, slaepe ik vannacht toch nog as 'n ro
ze! D'r dee in dien tied nie zó vee op. 'n Uutstapje, as
beschreve, was 'n belevenis.
Dae mö je's an dienke! 's Ochens vroeg naë 't sta-
tionntje van de tram. Van de kant van Bru kwam 'n
dan angestöömd langs 't Roomse kerkóf, in as 'n dan
stilstong, dauwe in drienge, om 'r in te kommen, mit
je pakkelaoge. Je pakkeleoge: 'n flesse waeter, 'n
pakje boterammen, besmeerd mit stroopvet. Adde z't
brêêd t'uus, dan meschien amme of/in „goeie but
ter"! Was je bie de goeie: 'n rolle pimperment!
Even laeter: Schoddebozze, Zonnemaire - mit 'n rot
gang, onderlangs de diek - nae Brouw, dan Briepe, in
oh wonder, Renisse!
't Was dan nog 'n êêl endje gae. Eerst nae de Reke,
dan de Laóne deu - de mooiste olie weg van Schouwen
- dan de trap op
Dae waere ze dan! 't Strand in de wieë zêêë. 'k Voele
nog 'tzinderen van dat levensgeluk deu m'n lief! Die
dansende zonne an d'n émel, die kus, die omèreming
van dat Noordzêêwaeter! In êêl dicht bie, die gornet-
scheepjes. Je kon 't stööm van 't koken van de gornet
zie. In as de wind diende, joeg ze de geure 't strand op.
't Waeter liep deu je mond. De liemenaode in de twee-
tuun van Gloude, uut 'n kogelflesje, - angebööije due
de verêêniging - liep aok deu je mond, in gedeeltelijk
over je maegdclijke tenue!
't Is omae geweest!
Oak de óógc. donkere sparren an 't begin van de
dreeve nae „Slot Mocrmond". Dc dreeve, wae de smet
op rust, dat 'r mensen bin opg'angc Buuge. breke,
dcc toe opgeld
Blommetjes uut rfi'n jeugd. Dooie blaeren, zeker!
A'k tuus an taefel 'n gornctje „buuge in trekke" bic
'n botcram in 'n komme koffie, kom zó noe in dan, die
crinnering nog bovc.
De „ganiJilencocktail" ci de plekke ingenome van
dat simpele gebeuren van toon
Meer geluk
'k Vrncge m'n 't of
ARJAON
OUWERKERK - De heer M. J. Rouw, pastoraal medewerker van dc Her
vormde gemeente te Ouwerkerk, opende maandagavond de bijeenkomst met
de lezing van Rom. 14 én gebed. De heer Dekker kreeg dc gelegenheid de be
groting 1985, zowel van de Diaconie als van de Kerkvoogdij voor te stellen.
De vacatures in de kerkeraad zijn een
bron van veel zorg. De heer Rouw
drukte de aanwezigen op het hart
eens rond te kijken naar eventueel ge
schikte kandidaten.
Na de pauze gaf ds. Vijfwinkel uit
Oosterland via de filmprojector een
overzicht van zijn werk in Kenia. Ge
durende zeven jaar (van 1977 tot eind
1983) is hij daar leraar geweest aan
een theologische school, dertig kilo
meter ten noorden van Nairobi. Het
onderwijs wordt in het Engels gege
ven, meestal aan kleine groepen stu
denten, Ds. Vijfwinkel behandelde
het Oude Testament. Hij beëindigde
de bijeenkomst met dankgebed.
GOEDEREEDE - Op de Ooster-
schelde vond de geslaagde technische
proefvaart plaats van de GO 9, de
„Onderneming".
Deze robuuste zeekotter is in op
dracht van de gebroeders Groenen
dijk uit Goedereede gebouwd bij ma
chinefabriek Padmos in Bruinisse.
De boomkorviskotter is onder
Scheepvaart Inspectie gebouwd en
bestemd voor de platvis (tong e.d.).
Het schip voldeed ruim voldoende
aan de zware eisen die de S.I. stelt
aan zeegaande schepen. De nieuwe
kotter is 36 m lang, 8 m breed en heeft
een diepgang van 4.10 m. Padmos
bouwde in het schip een MAK-
scheepsdieselmotor van 2000 pk,
twee Mitsubushi hulpmotoren en een
havenset. Binnen veertien weken
werd de kotter in de Bruse haven om
getoverd van een kaal casco tot de
moderne visklare kotter die weer een
aanwinst betekent voor de Goerese
vloot. Zaterdag 15 december vindt de
officiële overdrachtsproefvaart
plaats.
Vrijdag 14 december
BROUWERSHAVEN - In het Verenigingsgebouw te Brouwershaven vindt
vrijdag 14 december een kerstconcert plaats dat wordt verzorgd door het
country-duo AG en Kate. Het jeugdige zangduo dat de laatste jaren in de
smalstad al verschillende inalen was te horen en te zien, brengt een program
ma met kerstliedjes die op country wijze worden vertolkt.
DORDRECHT - Van 15 december tot
en met 24 februari 1985 is in het Dor-
drechtse museum een tentoonstelling
„150 jaar Dordtse tekenkunst" te zien.
Het gat om tekeningen en aquarellen
uit de periode 1700-1850 uit de eigen
collectie van het museum.
OOLTGENSPLAAT - De Bru 25, de
mosselkotter van Joh. de Waal,
wordt bij de fa. Gebuis in Oolt
gensplaat verbouwd.
De werf in „De plaet" gaat de kot
ter geschikt maken om met de moder
ne manier van waterdruk de mosse
len te lossen. Tot nog toe werden deze
gelost via de ti-aditionele manier met
wormen, een soort van grote kurke-
trekkerachtige as (de worm) die de
mosselen over boord draaide. Zoals
bekend worden de aangevoerde mos
selen van het Wad of de Zeeuwse Stro
men naar de mijn in Yerseke ver
voerd. Na bemonstering en keuring
laat de handelaar die de partij mosse
len van de schipper/kweker kocht, de
mosselen lossen op zijn verwaterper-
ceel in de Oosterschelde, de zoge
naamde natte pakhuizen. Op deze
percelen lost de kweker zijn mosse
len om te verwateren en dit lossen ge
schiedt de laatste jaren in meerdere
mate op waterkracht. Een sterke wa
terpomp spuit water in het ruim en
door openingen in de zijkant ver
dwijnt het water mét de mosselen
overboord, op het perceel van de han
delaar. Deze vrij recente manier van
lossen beschadigd bijna geen mosse
len terwijl ook de kans op materiaal-
schade beperkt wordt.
Het country-duo AG en Kate
AG en Kate, die hun zangnummers
intrumentaal begeleiden op gitaar,
banjo en autoharp, brengen op deze
avond ook verschillende van hun ei
gen composities ten gehore. Bij
country-muziek vormt van oudsher
de tekst het belangrijkste element
daarom is de muziek eenvoudig en
overzichtelijk gehouden en zeker niet
hard, verzekerde organisator Rien de
Veth.
De presentatie van de show omvat
allerlei factoren die het gebeuren een
gezellig ouderwets tintje geven, zoals
we dat kennen uit de country radio
shows uit de jaren dertig. Dat wil
zeggen een herkenningstune, praatjes
tussen elk nummer door en een eind-
tune, vaste gegevens die in elke show
terugkomen. Om presentatie en mu
ziek zoveel mogelijk aan te laten slui
ten gebeurt alles in het Engels. De
aanvang is 20.30 uur.
36
„Waar gaan we heen? Hoe verder
hoe liever," zei ze, toen dit tijdens de
maaltijd ter sprake kwam. En ze
keek verlangend de tafel rond eer ze
een nieuwe aanval waagde op de voor
haar staande schotel met erwten en
spek. Want het rijden had haar hon
gerig gemaakt.
„Laten we wachten tot Johan er is,"
vond Lijs. „Die zegt het ons wel."
„Maar als het erg ver is ga ik niet
mee," zei Maartje.
„Dat is je geraden ook," bromde
haar vader. „Is dat nog rijden wat jij
doet. Blijf jij maar hier op de kik
kerslootjes, hoor."
„Johan weet wel hoe we een mooie
tocht krijgen," vertelde Lijs. „Die is
overal geweest."
Welmoet liet haar erwten in de
steek.
„Rijdt hij goed?" vroeg ze.
„Die? Geen ander in de omtrek
doet het hem na. Hij danst en springt
en zwiert op zijn schaatsen als een
echte kunstenmaker," zei zijn vader
trots.
„Kan hij niet met ons meegaan?"
„Jc zou het hem kunnen vragen.
Maar ik weet niet of hij vanavond ko
men zal. Nu de tijden zo onzeker zijn
is hij minder vrij dan voorheen."
„Als hij komt is het wel op de
schaats," zei moeder Ham. „als hij
dwarsveld gaat is hij zó over. Het is
lichte maan en het ijs is betrouwbaar.
En hij zal Trijn wel weer eens willen
zien," besloot ze ondeugend.
„Tóch verwacht ik hem niet," zei
Ham.
Wclmoets honger cn vrolijkheid
waren nu ineens veel minder. Traag
at ze haar schotel leeg cn bedankte
voor meer. Doelloos staarde ze voor
zich uit tot haar ogen het langs de
kaars neerdruipende vet gingen vol
door J. VISSER-ROOSENDAAL
gen in zijn grillige gang. Ze hoorde
hoe de anderen een soort reisplan
bespraken, maar ze deed er niet aan
mee. Het scheelde haar niet meer; ze
was vast erg moe.
De tafel werd ontruimd en de bier
kruik en drinkkroezen alvast gereed
gezet; toen schaarden ze zich opnieuw
om de grote tafel, elk met het hand
werk waaraan hij of zij bezig was.
Welmoet haakte een nieuwe slaap
muts voor haar vader; een eenvoudig
patroon dat weinig aandacht vroeg.
De avond verliep vrijwel gelijk alle
andere. Er kwam bezoek, oud en jong
en natuurlijk was Trijn er ook weer.
Er werd gepraat, gelachen en gezon
gen, en toch vond Welmoet dat er iets
ontbrak.
Toen de zandloper zover gedaald
was dat het bijna bedtijd was, kwam
er weer volk aan de buitendeur. Be
kend volk, want de honden zwegen.
„Johan. Nu nog?" riep Krelis Ham
blij verrast toen hij de laatkomer her
kende. „Maar je zou toch vooreerst
niet komen, dacht je?"
„Niets is veranderlijker dan het
krijgsmansleven," antwoordde die na
een korte algemene begroeting.
„Het jonge volk hoopte op je
komst," zei moeder Ham.
„Hoe komt dat zo?" Johan ging als
gewoonlijk naast Trijn zitten en Lijs
schoof hem een kroes toe.
„We willen een verre schaatstocht
maken," zei ze meteen. „Naar Purme-
rend."
„Zo. Wie gaan er allemaal mee?"
Lijs noemde snel een reeks namen
met Welmoet als laatste.
„Kan die dat wel?" vroeg Johan
met een vluchtige blik in haar rich
ting. Dat prikkelde haar.
„Het is nogal de moeite, zo'n ritje.
Als het nu naar de Zaan was. of naar
Amsterdam," schepte ze op.
„Goed, goed, jij mag mee," suste hij
spottend. „En mag ik ook?" vroeg hij
dan. „Kan dat? Ben je vrij?" vroeg
Lijs gretig.
„Tot overmorgen."
„Heerlijk." Zijn zuster klapte
zachtjes in haar handen. „Wil jij dan
voorrijden, want dat wil geen van de
jongens hier. Maar dat spreken jullie
dan maar samen af, hè?"
Dat gebeurde. De jonge stemmen,
lichte en zware, vulden het vertrek
met hun snel opeenvolgende klan
ken. De oudere mensen luisterden en
gaven soms een raad of uitten hun
mening over een onderdeel van de
tocht. Dc kaarsen sputterden laag cn
Maartje zette een paar nieuwe in de
blakers.
Toen alles in kannen en kruiken
was en de bezoekers vertrokken, had
Ham de zandloper allang gekeerd en
Hannes het vee besteld.
Eer ze naar bed gingen, keken Lijs
en Welmoet nog even buiten in de
koude, lichte nacht.
„Ga maar rustig slapen, hoor. Dc
vorst is nog lang niet over," riep de
oude Melchert Barts hun van de weg
af toe. Hij kreeg gelijk.
De volgende dag begon het pas nog
eens goed te vriezen. Maar ondanks
de hevige koude maakte het Schel-
linkhoutcr jongvolk de voorgenomen
tocht. Ze verdeelden zich in twee
ploegen van zes cn reden achter el
kaar aan de stok. Op de heenweg ging
het voor de wind en reden ze in één
ruk door naar Purmerend, waar flink
gegeten en gedronken werd. De meis
jes betaalden de vertering, dat
hoorde nu eenmaal zo als er samen
geschaatst werd.
(wordt vervolgd)
