Liesbeth Kort in Tunesië
op jacht naar wereldtitel
in Mistralklasse surfen
Titel vijfde klas libre
voor J. Oosse na boeiend
toernooi in Zonnemaire
Rekordskore voor damesteam
Mevo '80 tegen zwak Geervliet,
maar opnieuw verlies heren
4
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Maandag 8 oktober 1984 Nr. 23605
7
ZONNEMAIRE - Na een bijzonder
spannende finale is J. Oosse, lid van de
biljartvereniging Bommenede te Zon
nemaire er in eigen omgeving in
geslaagd beslag te leggen op de kam
pioenstitel 5e klasse libre van het dis-
trikt Schouwen-Duiveland van de
KNBB. Het heeft maar weinig ge
scheeld of Oosse, die zich in de voor
wedstrijden wel had geplaatst, had
door een administratieve vergissing
niet aan het toernooi kunnen deelne
men. Oorspronkelijk stond hij, even
als trouwens L. van der Maas van
D'Eule uit Oosterland, niet op de deel
nemerslijst vermeld. Doordat C. van
Velsen en A. van de Weel verstek
moesten laten gaan konden zij alsnog
tot het toernooi worden toegelaten, en
dit niet zonder sukses zoals na afloop
zou blijken.
Zondagmiddag, toen er nog anderhalve ronde
moest worden gespeeld, waren er nog drie kansheb
bers voor de titel, Oosse, M. Snoek van het Nieuwer-
kerkse DOS en A. Radewalt van OKK te Nieuwer-
kerk. Oosse en Snoek hadden hierbij met een
verliespartij de beste papieren in handen. Snoek had
in de tweede ronde met een karambole verschil van
de Oosterlander Wim de Jonge verloren, terwijl Oos
se zich ook al door een Oosterlander, Leen van der
Maas, met drie karamboles verschil geklopt zag. De
drie kanshebbers moesten zondagmiddag allen nog
twee keer in aktie komen. In de halve nog te spelen
ronde moest Snoek het opnemen tegen zijn klubge-
noot Wim de Graaf en Oosse tegen Radewalt.
De Graaf zorgde al meteen voor een verrassing
door Snoek gedecideerd (40-23) te kloppen. Daar op
de tweede tafel de partij tussen Radewalt en Oosse
nog maar tot de helft was gevorderd had Oosse het
vooruitzicht dat hij bij winst zich al kon verzekeren
van de kampioenstitel.
Lang heeft het er naar uit gezien dat hij hierin ook
zou slagen. In de 37ste beurt kwam hij nog een ka
rambole tekort om de partij in zijn voordeel te kun
nen beslissen. Tot vier keer toe liet hij hierna de
kans liggen om de partij uit te maken waardoor Ra
dewalt de kans kreeg de partij uit te maken waar
mee hij op gelijke hoogte kwam met Oosse en Snoek.
In de laatste finale partijen moest Snoek het opne
men tegen Oosse en Radewalt tegen Van der Maas.
Van der Maas, die aan een sterke eindspurt bezig
was door drie partijen op rij in winst om te zetten,
klopte Radewalt op overtuigende wijze (40-25) waar
door de beslissing moest vallen in de partij tussen
Snoek en Oosse. Tbt aan de veertiende beurt, 16-15 in
het voordeel van Oosse, ging de partij gelijk op. Oos
se wist hierna het initiatief naar zich toe te trekken
en reeds bij het afsluiten van de twintigste beurt had
hij een riante voorsprong van 27-16. In de 29ste beurt
kon Oosse de partij definitief in zijn voordeel beslis
sen (40-30), waarmee hij verzekerd was van de titel.
Met elf karamboles bracht Wim de Graaf de hoogst
geskoorde serie van het toernooi op zijn naam, ter
wijl het hoogste partij gemiddelde werd geskoord
door Radewalt met een partij in twintig beurten
(2-00) uit te maken.
Namens het distrikt Schouwen-Duiveland van de
KNBB overhandigde de heer J. Goudzwaard aan de
kampioen de bondsmedaille en de distriktswissel-
beker. Namens de deelnemers sprak de heer J. Oosse
woorden van dank tot de organiserende vereniging
Bommenede voor de uitstekende wijze waarop zij
het toernooi hadden georganiseerd.
J. Oosse, Bom., Z.'maire
276 234
1.53
8 1.18
10
W. de Graaf, DOS, N.'kerk
248
216
1.48
11 1.15
8
M. Snoek, DOS, N.'kerk
252
255
1.38
6 0.99
8
A. Radewalt, OKK, N.'kerk
237
250
2.00
7 0.95.
8
L. v.d. Maas,
D'Eule, O.'land
249
269
1.09
9 0.93
8
L. Hakbijl, E. Nous, Z.'zee.
233
254
1.21
9 0.92
6
M. a.d. Wiel, Alweer Mis,
222
250
1.21
8 0.89
4
W. de Jonge, D'Eule, O.'land
222
258
0.98
8 0.86
4
De acht finalisten van het distriktskampioenschap vijfde klas libre. dat werd afgewerkt in café Bommenede
in Zonnemaire en dat winst opleverde voor J. Oosse van de organiserende vereniging.
ZIERIKZEE - De damesvolleybalploeg van Mevo '80 uit Zierikzee heeft za
terdagmiddag met speels gemak de eerste seizoenzege behaald. In amper
veertig minuten werd het zeer zwakke Geervliet naar een kansloze 3-0 neder
laag gespeeld zonder dat de Zierikzeese dames tot het uiterste hoefden te
gaan. In tegenstelling tot een week eerder kon de ploeg van trainer/coach
Roel Kok nu echter de koncentratie opbrengen om tot de eindstreep door te
gaan. Bij DVO werd toen ook met speels gemak een 0-2 voorsprong gereali
seerd en leidden de Zierikzeese dames in de derde set nog met 4-8 en toch nog
met 2-2 af te sluiten. De gehavende herenploeg van Mevo '80 leed voor de twee
de keer in suksessie een 3-0 nederlaag, maar de ploeg liet zich kwa inzet van
zijn beste kant zien.
Nog voordat Geervliet zich goed en
wel realiseerde wat er gaande was
leide Mevo '80 reeds met 7-1 door een
tweetal puike opslagbeurten van
Mieke van der Post en Coby de Looff
Geervliet probeerde een rustgevende
time-out, leek over even resultaat te
hebben toen het twee punten kon sko-
ren, maar bleek toen reeds uitgeb
lust. Goedspelend liet de Zierikzeese
ploeg de bezoekers alle hoeken van
het veld zien. De bezoekers gingen
zelfs herhaaldelijk op kinderlijke
manier in de fout, door fouten te ma
ken in de opstelling. Onder leiding
van een sterk spelende aanvoerster
Mieke van der Post denderde de
thuisploeg naar een afgekende 15-3
zege, een basis om op verder te bou
wen naar een forse zege.
Beterschap
Geervliet leek in de tweede set
besterschap te hebben beloofd. Tbt
2-2 mochten de dames uit Geervliet
gelijke tred houden om dan weer
kompleet ineen te storten.
Mevo '80 liep weer weg tot 7-2,
waarbij Roel Kok toch een time-out
inlaste om zijn dames erop te wijzen,
dat er voortdurend gekoncentreerd
te blijven spelen, zodat niet dezelfde
fout gemaakt zou worden als een
week eerder, toen bij DVO een zeker
lijkende zege alsnog werd verspeeld.
Bij de Zierikzeese ploeg mocht Liese
van de Velde de plaats innemen van
Coby de Looff. De nieuwkoomster
toonde aan een goede aanwinst te
zijn voor de ploeg. Vooral aan het net
bleek zij een gevaarlijk opponente.
Een puike opslagbeurt van Wilma de
Roo betekende al bijna het einde van
de tweede set, maar zij stokte twee
punten voor het einde, waarna Mieke
van der Post de zaak afrondde tot
15-2.
De derde set begon andermaal ge-
lijkopgaand, maar toen Gerda Nico-
laas in een ruk vier punten uit de
opslag verzamelde was het verzet van
de bezoekende ploeg andermaal ge
klopt. Ook Wilam de Roo eigende
zich weer vier punten toe en de partij
was gespeeld. Geervliet raakte kom
pleet geen bal meer goed. Ook een
time-out kon geen goed meer doen en
15-1 was het resultaat van de derde en
beslissende set. ,,Ik denk dat dit een
rekordskore is", stelde Roel Kok vast.
,,Van dergelijke partijen krijgen we
er ongetwijfeld nog een stuk of vier,
vijf meer, maar het zal daarin belang
rijk zijn, dat we ons niet laten over
mannen door onderschating.
Wanneer we kampioen willen worden
zullen we wekelijks volldig bij de les
moeten zijn". Met negen gelijkwaar
dige dames moet de ploeg echter in
staat geacht worden een serieuze gooi
naar het eerste klasserschap te kun
nen maken.
Herenploeg
Veel minder goed vergaat het de
naar de eerste klas gepromoveerde
herenploeg. Voor de tweede keer op
rij werd met 3-0 verloren, maar de
ploeg van coach Hans Boot moest dan
ook zeer gehandikapt aantreden.
Met het minimale aantal van zes
spelers moest worden afgereisd naar
Hellevoetsluis om Ibis partij te ge
ven. Spelmaker Gerrit van Splunder
ontbrak nog steeds en zijn vervanger
Kees van de Linde raakte vrijdag
eveneens geblesseerd. Van Splunder
kreeg vrijdag overigens te horen dat
zijn genezingsproces nog zeker vijf
weken langer zal aanlopen, dan ver
ondersteld werd. Wim van der Zande,
die aanvankelijk naar het tweede
team verhuisde, maar inmiddels
weer terug werd gehaald, kon we
gens ziekte al evenmin spelen. Overi
gens kan hij zijn plaats in de
hoofmacht pas per 1 novemnber weer
innemen.
,,De inzet van de getergde ploeg
was grandioos", laat Hans Boot we
ten. ,,Wat dat betreft zit het allemaal
nog wel goed, maar het is eigenlijk
logisch dat je in een eerste klas niet
met zes man een wedstrijd naar je
hand kunt zetten. Je moet gedurende
de wedstrijd de mogelijkheden voor
handen hebben om als coach eens iets
takisch uit te proberen via wissels,
waardoor je de tegenstander op een
verkeerd been kunt zetten. Dat mis je
volledig. Bovendien vergt het kondi-
tioneel bijzonder veel, zodat je bijna
geen volledige wedstrijd voluit kunt
gaan". Mevo '80 verloor de eerste set
regelmatig met 15-8, maar leek in de
tweede set sukses te gaan boeken
toen een 0-6 voorsprong werd vero
verd. Toen echter kon Ibis door een
aantal foutjes terugkomen en alsnog
doordrukken naar 15-11. Het verzet
van de moegestreden Zierikzeese
ploeg was toen gebroken en de
thuisploeg stevende door naar 15-5 in
de derde set. „Onder de gegeven om
standigheden zit er gewoon niet meer
is. Met Ad Hagestein en Eddy de
Looff in een hoofdrol hebben we er
het beste van trachten te maken",
beaamt Boot.
Liesbeth Kort doet deze week in Tunesië een serieuze gooi naar de wereldtitel in de Mistralklasse, nadat zij eerder
in het Schotse Flags derde eindigde tijdens het WK plankzeilen.
ZIERIKZEE - Voor de Zierikzeese surfster Liesbeth
Kort staat het laatste grote evenement van 1984 pal voor
de deur. Onder de Tunesische zon doet zij tot en met za
terdag een serieuze gooi naar de wereldtitel in de
Mistralklasse, onbetwist haar specialiteit, maar zelfs
een specialiteit hoeft in deze weergevoelige sport aller
minst een garantie te zijn voor sukses. Dat bleek wel tij
dens de laatste Europese titelstrijd op Guernsey, toen
Liesbeth Kort als titelverdedigster niet verder kwam
dan een negende plaats. ,,Ik ga het beste met wat zwaar
der weer, maar bij Guernsey was het voortdurende niet
meer dan windkracht twee. Dat ligt de surfsters uit de
Skandinavische landen veel beter. Zij zijn dat in de baai
en daar zo gewend", weet de negentienjarige surfster.
Onlangs revancheerde zij zich tijdens de wereldkampi
oenschappen plankzeilen voor dames bij het Schotse
Flags al terdege, maar de echte revanche moet toch in Tu
nesië volgen, al waarschuwt zij voor te overdreven opti
misme. „Het kan zo snel misgaan, dat ik met niet aan
een voorspelling durft te wagen", betoogt zij voorzichtig.
Liesbeth Kort boekte haar eerste
internationale sukses in 1981 door als
derde te eindigen tijdens de Europese
kampioenschappen in de Mistral
klasse. De Deense Pernile Störling
pakte de titel. Een jaar later werd de
Noorse Mama Berner haar op
volgster, maar Liesbeth Kort werkte
zich naar de tweede positie, waardoor
het duidelijk werd, dat met haar in
1983 terdege rekening gehouden zou
moeten worden. Dat bleek ook het ge
val. al scheelde het aanvankelijk niet
veel of de Zierikzeese had andermaal
met het vice-kampioenschap genoe
gen moeten nemen. Marjon van Don
gen uit Burgh-Haamstede
manifesteerde zich op het Balaton-
meer in Hongarije aanvankelijk zo
opmerkelijk, dat zij na twee manches,
uiterst verrassend de leiding in han
den nam. De volgende vier manches
gooiden echter roet in het surf-eten
van Marjon van Dongen. De grote
roetine van Liesbeth Kort bracht de
titel alsnog bij de Zierikzeese, maar
doordat Marjon van Dongen toch uit
stekend bleef volgen werd het een
kompleet Schouwen-Duivelands
feest met goud voor Liesbeth Kort en
zilver voor de Burgh-Hnamsteedse.
Diskwalifikatie
Dit jaar werd Liesbeth Kort voor
de derde keer Nederlands kampioene
en op Guernsey moest een geslaagde
greep naar prolongatioe van de Euro
pese titel worden gedaan. Het zou al
lemaal op een fikse deceptie
uitdraaien.
Na een diskwalifikatie in de eerste
de beste race zat een goed resultaat
er niet meer in, toen er zo weinig ra
ces werden vervaren, dat er geen af
trekrace meer mogelijk was. De
negende positie wa.> gezien de om
standigheden het best haalbare re
sultaat. „Ik wist geen raad met het
water en de geringe kwantiteit wind.
Daardoor werden het totaal misluk
te kampioenschappen", herinnert
Liesbeth Kort zich. Na het Guernsey-
avontuur voerde de Zierikzeese de
trainingsarbeid danig op, want de
vergissing zou en moest worden
goedgemaakt. De wereldkampioen
schappen plankzeilen voor dames bij
Flags zouden daartoe als eerste wor
den gebruikt.
Liesbeth Kort presteerde uitste
kend in Flags. Na de eerste dag van
de wedstrijden, die als een soort al
ternatieve olympische spelen golden,
bezette zij de tweede plaats, maar een
mindere wedstrijd zou haar alsnog
een plaatsje kosten. De bronzen me
daille betekende evenwel een prima
revanche. De wedstrijden werden ge
organiseerd, omdat er nog geen da-
messurfen en -zeilen op het
olympisch programma voorkomt.
„Er wordt vooraf bepaald op welk
soort plank er gevaren zal worden.
Dat werd nu de Mistralplank, dus dat
was voor mij wel gunstig. Iedere deel
nemer krijgt exakt dezelfde plank.
Overigens kun je je niet kwalificeren
voor deze wedstrijden, maar wordt je
door de nationale surf-organisatie
uitgezonden. Dat is op zich al een he
le eer en het is daarom extra leuk als
je er goed presteert", meent de Zie
rikzeese surfster, die inmiddels naar'
Tunesië afreisde om daar te trachten
opnieuw van zich te doen spreken.
Achterhaald
„Dat zal vast en zeker niet zo een
voudig zijn", stelt zij vast. „Zover als
ik heb begrepen komt de komplete
wereldtop naar Tunesië om daar een
greep naar de wereldtitel te doen.
Ook bij de dames is het de laatste
paar jaar enorm verbreed waar het de
kwaliteit betreft. Dat blijkt alleen al
uit het feit, dat we nu volledig apart
onze wedstrijden afwerken.
Vroeger gingen we steeds samen
met de heren van start, maar dat is
achterhaald. Dat maakt het allemaal
een stuk volwassenen Ook in het da-
messurfen heeft het professionele ge
beuren inmiddels zijn intrede
gedaan, hetgeen je ertoe verplicht
heeft om er veel meer voor te doen".
In de eerste jaren behaalde Liesbeth
Kort haar suksessen eigenlijk spe
lenderwijs. Technisch moest zij
steeds wat toegeven op haar tegen
standsters. Haar aangeboren talent
voor de surfsport vergoelijkten een
een ander. Door naar haar tegen
standsters te kijken stak zij beetje
bij beetje wat technische kunde op
zak, maar een echte scholing onder
ging zij nooit.
Liesbeth Kort vergaarde de meeste
suksessen zonder daarbij superfana-
tiek te zijn. Daar moest de voorbije
maanden aan getimmerd worden,
wilde de Zierikzeese niet roemloos
naar de achtergrond worden verdre
ven. Dag in, dag uit verbleef zij uren
op de plank op de Oosterschelde om
zodoende wat van haar ongemerkt
opgelopen achterstand weg te wer
ken. In Flags kwam van deze extra
arbeid het eerste rendement. Bij de
wereldtitelstrijd in Tunesië zal blij
ken of alles niet voor niets is geweest
en of zij nog wel echt met de top mee
kan. „Als er maar golven zijn, dan zie
ik het wel zitten. Of ik wereldkampi
oen word? Dat zul je mij niet horen
zeggen, maar stel dat ik wat geluk
heb, dan weet je het maar nooit, maar
er op rekenen? Dat niet hoor. We zien
wel waar we terecht komen. Ik zal er
het beste trachten uit te halen, meer
kan ik niet doen", konstateert Lies
beth Kort. De eerste twee manches
worden woensdag gevaren, de volgen
de twee op donderdag, de vijfde en
zesde op vrijdag en de zevende en
laatste race op zaterdag. De slechtste
van het septet mag als aftrekrace
fungeren.
