Dieren
asiel
Schouwen-
Duiveland
morgen open
Zaterdag Open Huis
4
Asiels
overvol
met
katten
ZIERIKZEE - „U komt dus voor die poesjes". „Ja,
weet u, we zaten net middenin een verhuizing en dan is
het toch al zo moeilijk... en toen hebben we ze er maar bij
gelaten. Maar ze zijn wel mooi hè". Een voorval in het
nog officieel te openen dieren asiel dat aan de Zandweg
net buiten Zierikzee is verrezen. Een gesprekje tussen
één van de dertien vrijwilligers(sters) Anne Kleemans en
een dame met een doos met drie kleine poesjes, zeven
weken jong. Of ze een plaatsje kunnen krijgen in het
asiel. Dat kan sinds kort. Zaterdagmiddag wordt het
nieuwe onderkomen geopend, maar intussen werden al
tien poezen en drie honden ingeschreven. „Neeltje" was
de eerste gast, die inmiddels al lang een goed tehuis
heeft gevonden. De dame-met-de-doos werd verzocht een
afstandsverklaring te tekenen en een bedrag van 10,—
per katje neer te tellen. De dertig gulden bleek een ón-
overkomenlijk bezwaar, maar de poesjes mochten toch
blijven, wachten op een goede (betere) baas. Zo werkt
dat, want de dieren mogen niet het slachtoffer worden
van de (vaak) nonchalance waarmee mensen met dieren
omspringen.
De drieling werd direkt liefderijk
opgevangen, en het is niet waar
schijnlijk dat het drietal de geplande
véértien dagen in de nieuwe omge
ving blijft, want nog dezelfde mid
dag bestond er al grote belangstel
ling voor van een aantal toevallige
bezoekers. Tussen het „laatste-hand-
leggen" door; schoonmaken, gaas
aanbrengen en grint kruien op het
parkeerterrein, vertellen drie leden
van de werkgroep aan de vooravond
van de officiële opening over het ont
staan van het asiel, dat niet echt van
een leien-dakje is gegaan.
Woordvoerders in dit geval waren
Anne Kleemans, de sekretaresse Wil
de Graaf en mevrouw A. van Nieu-
wenhuize. De werkgroep bestaat ver
der nog uit F rans Silvius (voorzitter);
T. van Dijke, Jaap Struijk, Rinus
Snijders, Petra Pronk, Ria van Eijk
(die de beheerster wordt), Kees de
Bil, Ineke Lukes en Fien Hartman.
Deze groep startte in 1974 en nam de
draad op van het eerste begin. Voor
dat doel wordt een plakboek of tafel
gelegd uit die begintijd. Het is een in
ventarisatie van wenselijkheden en
bedrag van 3.280,— bijeen in het
asielfonds.
Een jaar verder vierden de Lions
het tweede lustrum, dat eveneens ge
paard ging aan een aktie voor het
dierenasiel. Kalenders werden ver
kocht en de aktie „Bouwsteen" ge
houden. Andere enthousiastelingen
maakten in de L.T.S. een maquette
van het te bouwen asiel, die tentoon
gesteld werd in „Mondragon" tijdens
de lustrumviering. De uiteindelijke
opbrengst van de Lions-aktie be
droeg 6.755,—, overhandigd aan Dr.
J. L. W. Wessels Boer tijdens een bij
eenkomst op het Havenplein.
Akties Haamstede
De schooljeugd van „De
Kirreweie" in Haamstede deed ver
volgens ook een duit in het zakje:
400,— brachten ze bijeen voor het
opvangcentrum, de opbrengst van
een rommelmarkt op koninginnedag.
Big-S. ging disco-avonden verzorgen
met het zelfde doel: geld inzamelen
voor het dringend wordende asiel.
Het resultaat van dit alles was, dat
in oktober 1974 de koopakte kon
worden getekend van het terrein aan
de Zandweg, Kadastraal bekend ge
meente Zierikzee sektie H nummer
76, groot 77.90 aren. De koopprijs
was 16.400,—. En toen.... werd het
stil rond het asiel!
Landelijk beeld:
ZIERIKZEE - Het is niet te
hopen dat het met het nieuwe
asiel in Zierikzee net zo gaat
als met de andere negentig
asiels in den lande: de dieren
bescherming sprak deze
maand van een paniekerige si
tuatie omdat alle asiels mo
menteel vol met katten zitten.
Financieel vormen ze een grote
belasting voor de asiels, waar
nog bij komt dat er een groot
gebrek is aan personeel (vrij
willigers). Wat betreft de hon
den is de situatie minder pro
blematisch.
Landelijk gezien zijn de
asiels voor 80 bezet met kat
ten, maar een aantal asiels zit
overvol. In Amsterdam bij
voorbeeld verblijven driehon
derd katten, andere grote ste
den hebben ruim honderd poe-
zebeesten in de hokken. Oor-
zhak is niet alleen de vakantie-
piek, maar ook de tendens dat
jonge katten steeds minder
worden gesteriliseerd of ge-
kastreerd dan voorheen. De af
delingen zullen daarom bin
nenkort een nieuwe aktie star
ten om de kattenbezitters te
aktiveren hun dieren te laten
steriliseren of kastreren.
De situatie is volgens de die
renbescherming des te proble
matischer omdat het om gezon
de katten gaat, die de dieren
artsen die aan de asiels zijn
verbonden, niet willen afma
ken.
het bepalen van prioriteiten en het
nagaan van mogelijkheden uit 1973.
Vooral (toen óók) een kwestie van
geld.
Streek-asiel
Op het prioriteitenlijstje prijkte in
1973 al een nieuw asiel, dat aan alle
gestelde eisen zou voldoen. Het
moest een streekasiel worden voor
geheel Schouwen-Duiveland. Aan
het gebrek aan geld werd wat gedaan
door de Lionsklub. In de Zierikzee-
sche Nieuwsbode van dinsdag 21 au
gustus een aankondiging dat ge
noemde service-klub een wandel
tocht zou gaan organiseren, waarvan
de opbrengst bestemd was voor het
asiel.
Het toen bestaande asiel was niet
meer dan een armetierig houten ge
bouwtje, zonder verw arming en ver
stoken van water. De Lions lieten het
niet alleen bij plannen, maar hadden
in de maand juli van dat jaar al een
En het werk had resultaat; vorig
jaar was een bedrag van 75.000,—
bijeen en kon de bouw een aanvang
nemen op 1 maart 1983. Als architekt
werd Ben Gillissen uit Biggekerke in
de arm genomen, zoon van het pro
vinciaalbestuurslid Gillissen. Hij
vervaardigde het ontwerp, waarna
er afspraken werden gemaakt met
bouwer Roggeband uit Zierikzee.
Geen dagelijkse klus voor deze
aannemer, want normaal bouwt een
aannemer het hele gebouw, maar in
dit geval was er sprake van veel zelf
werkzaamheid door de leden van de
werkgroep.
Toestanden
Anne weer: „Er moesten speciale
afspraken worden gemaakt wat zij
en wat zij zouden doen. We mochten
het gereedschap van Roggeband ge
bruiken en de werkplaats, alleen wat
wij niet zelf konden zou de aannemer
doen. Toen ontstonden er toestan
den weet ze nog heel goed. Het
metselwerk zouden ze bijvoorbeeld
zelf doen. Maar er werd gewerkt met
een speciale steen en leken (als de
werkgroep is) konden die niet ver
werken..
In ieder geval: het liep niet zoals
het zou moeten lopen met de bouw,
reden waarvoor er een beroep gedaan
werd op werklozen, die niet behoud
van hun uitkering aan het werk zou
den kunnen gaan bij de asielbouw.
Uiteindelijk kwamen er twee
„We hadden er veel meer verwacht",
zegt mevrouw Nieuwenhuize," dat
zat dus ook een beetje tegen. Maar
aan Kees de Bil hadden we een heel
goede kracht. Jammer alleen was
voor ons (niet voor hem) dat toen hij
juist bij ons aan de slag zou gaan, hij
een baan aangeboden kreeg, en ja
dat gaat natuurlijk vóór. Maar hij is
toch bij ons gebleven, nu in de avond
en zaterdaguren. Kees is timmerman
van beroep en kan wérken!"
Wil de Graaf voegt er aan toe, dat
de héle werkgroep er alle vrije uren
in heeft gestoken. Bouwen in weer en
wind, maar dat ook nog de brade-
rieën moesten worden bemand, want
geld bleef nodig. De bouwkosten be
lopen in totaal met alles inbegrepen
150.000,—. De helft daarvan is dus
binnen. Voor een bedrag van
35.000,— werden renteloze leningen
aangegaan, beschikbaar gesteld door
andere werkgroepen, zodat er nog
40.000,— overblijft voor direkte fi
nanciering. Geld blijft dus welkom.
De werkgroep blijft ook .gewoon"
doorgaan met het inzamelen tijdens
festiviteiten. Van deze opbrengst
moet het asiel draaiende gehouden
kunnen worden, al deed de gemeente
Zierikzee onlangs een toezegging van
1000,— op jaarbasis. Een begroting
ZIERIKZEE - Hulp-inspekteur B. Dorreman, van de Nederlandse
Vereniging tot Bescherming van Dieren voor Noord- en Midden-
Zeeland, zal zaterdagmiddag om 14.00 uur het asiel openen door de ont
hulling van het naambord. Daarmee krijgt het gebouwtje aan de Zand
weg zijn officiële status. Ongetwijfeld zal Dorreman hij deze gelegen
heid een gloedvolle toespraak houden, alsook de voorzitter van het pro
vinciaal bestuur, A. M. Kannekens.
Na het officiële gedeelte volgt er een „open huis" voor alle belangstel
lenden uit de regio, te beginnen om 15.00 uur tot 18.00 uur. Er is koffie
en een frisdrank (met cake) voor iedereen die het werk van de vrijwilli
gers wil komen bekijken. Verder is er een tekenwedstrijd voor de kin
deren, verdeeld over twee leeftijdsgroepen: van vier tot zeven jaar en
van acht tot twalf jaar. De mooiste tekening zal ingelijst een plaatsje in
het asiel krijgen. Aan de wedstrijd, die op de openingsdag sluit, zijn te
vens leuke prijsjes verbonden. Het onderwerp van de tekening moet
het asiel zijn of dieren in het algemeen. Op de ingeleverde tekeningen
wel de naam en adres schrijven.
Anne Kleemans: „De eerste bouw
tekening was veel te mooi om waar
te zijn. Alles bleek te duur, de bouw
kon voorlopig niet door gaan en we
konden opnieuw beginnen, met dit
verschil dat er nu grond in eigendom
was. Maar wat heb je aan grond als er
niet op gebouwd kan worden?"
Braderieën
De werkgroep zat echter niet stil,
want wat al in het eerste begin vast
stond: geldgebrek, was nog steeds
van toepassing. Om de benodigde
gelden bijeen te krijgen werden alle
festiviteiten op het eiland „af
gestroopt". Braderieën, toeristenda-
gen, Ringpromotions, overal was de
afdeling van de Nederlandse Vereni
ging tot Bescherming van Dieren
aanwezig om de aandacht te vestigen
op de dringende noodzaak van een
goed funktioneren en geoutilleerd
opvangcentrum voor zwerf- en af-
standsdieren.
- -
heeft de werkgroep nog niet kunnen
maken, omdat op geen stukken na
gezegd kan worden hoe het bezoek
aan het asiel zal zijn. Wel is inmid
dels al bewezen dat er grote behoefte
aan bestaan, getuige de eerste tijde
lijke bewoners.
Bekroning
Zaterdag dus de bekroning op het
vele werk van de vrijwilligers(sters)
als de officiële opening een feit is.
Dan heeft de regionale afdeling de
beschikking over twaalf hokken
(met buitenloop) voor katten en zes
voor honden, óók met een buitenren.
Verder is er een bad, een behandelta-
fel voor de dienstdoende dierenarts,
een bescheiden keukentje, een klein
kantoortje, een spoelhok, een kast
voor de voorraad en een toilet. Het
elektrisch moet nog worden aange
legd, evenals de verwarming die uit
plafond-elementen zal bestaan.
Grote wens is (er zal misschien wel
altijd wat te wensen overblijven):
een afrastering om het gehele ter
rein. Een speelmogelijkheid is een
vereiste voor een asiel, en de ruimte
is ook (meer dan voldoende) beschik
baar, maar de gasten kunnen dan zo
het aangrenzende bouwland inlopen
en dat is uiteraard niet de bedoeling.
Misschien dat een „vorstelijke gift"
ook in deze wens kan voorzien
Het asiel, dat vanaf zaterdag de
schone naam „Dierenasiel Schou
wen-Duiveland" zal dragen, is dage
lijks geopend (behalve zondag) van
9.30 tot 10.30 uur. Althans voorlopig
om de behoefte aan openingsuren
wat te peilen. De vrijwilligers heb
ben volgens rooster bij toerbeurt
dienst, zowel 's ochtends als in de na
middag als er gevoerd moet worden
èn schoongemaakt. Alles op basis
van „liefdewerk-oud-papier", maar
ze doen het gróóg zo wordt verze
kerd. Overigens kunnen er best nog
mensen bij, dus wie zich geroepen
voelt kan zich aanmelden. Be
heerster wordt zoals gezegd Ria van
Eijk uit Dreischor die volledig gedi
plomeerd is. Zij draagt de verant
woording voor de dagelijkse gang
van zaken, eveneens zonder betaling.
Het asiel is te bereiken via telefoon
nummer (01110)-7013 en bij geen ge
hoor 01112-1346.
Prijzen
In principe worden alleen honden
en katten aangenomen voor plaat
sing. Aanbieders van afstanddieren
betalen 10,— per jong poesje (tot ze
ven weken) en 25,— voor een vol
wassen kat, die voor die prijs wèl in
geënt moet zijn anders komt er een
tientje bij. Voor honden is de prijs
van afstand doen: 60,— zonder in
enting of 40,— met inenting. Het
spreekt voor zichzelf dat er in dat ge
val een geldig bewijs moet worden
bijgeleverd.
De afhaalprijzen zijn een stuk ho
ger: Voor een hond moet 115,— wor
den neergeteld en voor een poes
60,—. Maar zeggen de dames er di
rekt bij: dan is het betreffende dier
wèl ingeënt, gesteriliseerd ge-
kastreerd (kost bij een dierenarts al
leen al ongeveer 80,en ont
wormd.
Overigens zullen de dames alle die
ren aanpakken die worden aangebo
den, als het maar geen paard is. De
vogels gaan direkt naar dierenarts
Buth. Bij het herplaatsen alleen
blijft het overigens niet: er is ook ge
durende een behoorlijk lange periode
een nazorg van de afdeling. Mocht
het in uitzonderingsgevallen niet
goed gaan, is men verplicht het dier
weer aan het asiel af te slaan. De aan
bieders ondertekenen nog een af
standsverklaring en kunnen nimmer
meer enig recht laten gelden op hun
dier.
Bij de foto's:
Wil de Graaf (l). Anne Kleemans en
A. van Nieuwenhuize (r) met de zo
juist gebrachte drieling-poes. Op de
foto hier boven: nog even de bezem er
door... Helemaal bovenaan de pagina
het asiel, waar nog veel aan het bui
tenterrein gedaan moet worden zo te
zien.
TEKST: HARRY DE WAARD
FOTO'S:
JOH AN DC. BERREVOETS
