Belgen en Bruënaars beboet voor
oesters vissen in Grevelingenmeer
Kantonrechter had veel
geduld met twee vissers
deurloo
mode
Stichting Samenlevingsopbouw
moet per 1 januari stoppen
Pantalons
98,-
79,-
Jaloersheid oorzaak
van konflikt over
een aftandse pony
ELEKTRO
LIEVENSE
4
Mr. W. F. van Solinge: „U bent géén gewaardeerde gasten..."
Vrijspraak en boete:
„Volgens mij is het verraaien werk!"
„Het heeft ons niet meegezeten"
Zeeuws lekkers
in Keulen
ZIERIKZEE - Forse boetes, vrijspraken, niet feilloze processen-verbaal, zelfs een ru
zie en een niet stil te krijgen echtgenote van een gedaagde: allemaal onderdelen van
een demokratische rechtspraak, zoals zich dat donderdagmiddag afspeelde voor de
kantonrechter in Zierikzee, mr. W. F. van Solinge. Hij en de officier van justitie, mr. T.
H. W. Stein, hadden het er maar druk mee! Weinig moeite gaven de twee Belgen, die
zich voor het klandestien oesters vissen uit het Grevelingenmeer moesten verantwoor
den. De twee waren zichtbaar onder de indruk van de Nederlandse rechtspraak en
kwamen niet verder dan hun spijt te betuigen voor het gebeurdeals ze de in-
beslaggenomen duikattributen maar terug kregen. Zelfs de tweemaal 150,- boete
vonden ze billijk, en ze krégen hun spullen terug.
De twee, uit Oostende afkomstig, waren op 20 maart dit jaar betrapt op het
grondgebied van Scharendijke, toen ze vier zakken oesters aan wal zetten. Ze
waren in het bezit van een duikvergunning van de provincie Zeeland, en wa
ren dus op de hoogte dat ze de oesters met rust moesten laten. Die vergunning
werd overigens direkt ingetrokken. Er werd niets ontkend, want in het
proces-verbaal was hun uitspraak opgetekend, dat ze die avond een feestje
zouden vieren, en daar zouden oesters wel bij passen, dachten ze
Mr Van Solinge hield de twee voor,
dat óók Belgen zich als gast dienen te
gedragen in Zeeland, als die provin
cie hen een duikvergunning ver
strekt. ,,U bent op deze manier geen
gewaardeerde gast en dat heeft niets
te maken met het feit dat u Belgen
bent. Er wordt weieens gezegd dat
men speciaal op buitenlanders zou
letten, maar dat is beslist niet waar:
het mag nu eenmaal niet en iedereen
die zich aan klandestien oesters vis
sen schuldig maakt en betrapt wordt,
wordt veroordeeld", aldus de kan
tonrechter. De officier, mr. Stein
achtte het wettig en overtuigend be
wijs geleverd, (de verdachten gaven
het ook toe zonder smoezen te verzin
nen) en vond dat de strafmaat onge
veer gelijk moest zijn aan de waarde
van de oesters: 300,-, en eiste twee
maal 150,- of drie dagen vervangen
de hechtenis. De inbeslaggenomen
duikuitrustingen ter waarde van en
kele duizenden guldens krijgen de
twee terug, zo vond de officier. Een
eis, waar ook de kantonrechter zich
geheel in kon vinden. Overigens zul
len de Belgen nóg een reisje naar Ne
derland moeten maken, om hun spul
len op te halen, want die liggen niet
direkt aan de balie van het kanton,
zoals ze dachten
Géén krukels rapen
Nóg twee oestervissers, dit keer uit
Bruinisse, L. d. J. en J. de J., moesten
zich voor hetzelfde feit verantwoor
den, al lag deze zaak ietsje anders.
Zij hadden volgens de wet op 9 febru
ari dit jaar onder de gemeente Brou
wershaven „oesters vervoerd zonder
vergunning", ofwel, illegaalgevist,
uit het Grevelingenmeer niet de be-
Advertentie
s-t-r-e-t-c-h
wasbaar
Slank model
Klassiek model
Mol 5-7, Zierikzee
doeling oesters te verkopen, hetgeen
ter zitting werd bevestigd. De vraag
van de Bruënaren was echter of je
buiten de percelen geen oesters mag
vissen, zoals krukels rapen.
Mr. Van Solinge: „Als u dacht dat
het mocht, waarom viste u dan in
donker, en met een onverlichte
boot?" „We hebben geheel in onwe
tendheid gehandeld edelachtbare",
was de onschuldverklaring van bei
den.
Voor de officier telden alleen de
feiten, maar hij had twijfels over de
vermeende onschuld. Omdat het de
eerste keer was dat de twee betrapt
waren, volstond hij ook hier in het ei
sen van boete (dezelfde als de twee
Belgen), maar mèt de verbeurdver
klaring van het in beslaggenomen
vistuig en kleding. Ook de Bruënaars
wilden die spullen graag terug en mr.
Van Solinge streek z'n hand over het
hart: twee keer 150,- en de spullen
terug. Wéér twee tevreden
klanten
Onsmakelijke vertoning
„Ik vind dit een onsmakelijke ver
toning en ik wil die W. weieens hier
hebben. Eén van de twee beduvelt
me!", aldus een lichtelijk geïrriteer
de kantonrechter bij het behandelen
van de zaak tegen W. J. d. W. uit
Nieuwerkerk. De J. zou op 23 novem
ber '82 toestemming gegeven hebben
aan genoemde W. om met zijn brom
mer te rijden, die echter geen brom
mer was in de zin van de wet, ofte
wel: een sterk opgevoerde brommer.
Bij aanhouding had. W.jgezegd dat
de brommer van De J. was, die op de
zitting een héél ander verhaal op
hing. Omdat W. eerder voor een der
gelijk feit zou zijn veroordeeld en
dus een fikse boete vreesde, werd een
„deal" gemaakt met De J.: we zeggen
gewoon dat die brommer van jou is,
en dan betaal ik jouw boete. Toen
mr. Van Solinge dit hoorde ontstak
hij in toorn, zeker toen De J. terloops
opmerkte zélf bij de politie werk
zaam te zijn (in Rotterdam). W. wordt
als getuige opgeroepen in een volgen
de zitting.
„Heilig" proces-verbaal
„Een ambtsedig proces-verbaal is
min of meer een „heilig" stuk in de
rechtspraak", hield de kantonrech
ter voor de zoveelste keer deze mid
dag (en alle andere zittingen) de ver
dachte voor. „Een politieman is er op
getraind op te schrijven wat hij hoort
en ziet, niet wat hij denkt of konklu-
deert. Dat is de basis van alle
rechtspraak, ik ga daar dus niet aan
tornen, tenzij u mij kunt overtuigen
van andere feiten en daar iets meer
voor meebrengt dan uw nee tegen het
proces-verbaal". Dit lesje kreeg L. G.
J. M. van S. voorgeschoteld naar aan
leiding van een welles-nietes spellet
je tussen hem en de als getuige opge
roepen verbalisant, die hem op 22
september '82 had bekeurd wegens
het te hard rijden op rijksweg 18.
Ter zitting wilde Van S. beweren,
dat zijn auto (een Saab) niet eens har
der kon rijden dan 100 km/u. „Dat is
dan de eerste auto die ik tegen kom",
was de repliek van Van Solinge. Die
avond van de bekeuring had zich een
forse woordenwisseling voorgedaan,
die op de zitting nog eens
„dunnetjes" werd overgedaan. Offi
cier mr. Stein kende de aktie-wagen,
kende manier van werken van verba
lisanten en ging er dus vanuit dat
hetgeen in het P.V. stond waar was.
Zijn eis voor het bewezen feit: 120
km/u waar 100 gereden mag worden:
70,- of twee dagen. „Het is een pure
veronderstelling, die niet bewezen
is", hield de gedaagde vol, waarna de
kantonrechter tot zijn „lezing
rechtspraak" kwam. De 70,- nam
Van Solinge over, hoewel het eigen
lijk volgens het tarief 80,- moest
zijn. „Ik ga in hoger beroep", was het
slotwoord van Van S.
Vrijspraak
Een niet volledig proces-verbaal
was er de oorzaak van dat A. C. G. uit
Middelburg vrijspraak kreeg in zijn
zaak: het niet aangeven yan richting,
terwijl hij met zijn voertuig naar
rechts ging. Verbalisanten hadden
niet vermeld wéér bedoelde overtre
ding had plaatsgevonden, wel dat het
op de N-59 gebeurd moest zijn. Dè
tenlastelegging voldeed dus niet aan
de gestelde eisen, zo konkludeerden
zowel de officier als de kantonrech
ter,
R.D. had op 21 februari dit jaar ge
parkeerd op een plaats waar dat niet
mocht in Nieuwerkerk, althans vol
gens verbalisantéh^D. hield staande
dat hij in zijn eigen tuin had gepar
keerd, hoewel hij toegaf dat ter
plaats geen duidelijk erfafscheiding
aanwezig is. Voor de kantonrechter
aanleiding eerst een duidelijke situa
tieschets te zien te krijgen alvorens
een uitspraak te doen.
„Zijn er twee auto's in het spel?"
vroeg de officier zich af. J. P. P. was
op kenteken bekeurd voor het door
een rood verkeerslicht rijden op de
Serooskerkseweg op 10 februari '83.
P. bracht echter ter zitting een ver
klaring van het bedrijf waar hij
werkzaam is, (in Oud Beijerland)
waaruit duidelijk werd dat P. op dat
tijdstip nooit daar geweest kon zijn.
Ten overvloede bracht hij ook nog
zijn „prikkaart" mee waarmee vol
doende bewijs van het tegendeel
werd geleverd.
,,U doet er tenminste wat aan",
komplimenteerde mr. Van Solinge
gedaagde. Voor de officier bleef ech
ter vast staan dat bedoelde auto er
wèl was geweest, maar hij kon niet
bewijzen dat P. toen achter het stuur
zou hebben gezeten. Vrijspraak dus
voor P., wegens gebrek aan bewijs.
ZIERIKZEE - Twee vissers stonden donderdagmiddag
terecht op de zitting van het klantongerechfc H. S. uit
Colijnsplaat wegens vissen op een perceel dat eigendom
was van S. en W. K. S. uit Zierikzee, wegens het ver
oorzaken van een aanvaring. S. kreeg uiteindelijk vrij
spraak van de kantonrechter, W. K. S. „kreeg" f240,- voor
zijn overtreding. Beide zaken hadden met elkaar gemeen
dat ze behoorlijk wat tijd vergden (èn geduld!) van mr W.
F. van Solinge.
ter onnodig kwaad, want hij had buiten
de waard gerekend: mr Van Solinge
had een kaartje bij zich waarmee hij
zelfs de officier kon overtuigen dat de
bemanning van de T-12 nóóit gezien
zouden kunnen hebben dat H. S. juist
op perceel 25 aan het vissen was. Vrij
spraak was zijn vonnis.
Dc zaak van H. S. was een aange
houden zaak: al eerder had hij de
kantonrechter trachtte te overtui
gen dat hij niet gevist had op het
perceel van S. in de Oosterschelde.
De K.G.-14 was niet op perceel 25
geweest en dat kollcga's vanaf de T-
12 dat gezien zouden hebben, was in
zijn ogen onmogelijk.
De officier van justitie, mr T. H. W.
Stein, had intussen de getuigen van de
T-12 nogmaals aan de tand gevoeld, en
kwam tot de overtuiging dat H. S. wel
degelijk op perceel 25 gevist had, op
grond van getuigenverklaringen. Hij
achtte dit een delikt van ekonomisch
belang en eiste f 500,- of tien dagen
vervangende hechtenis. Verdachte in
reaktie hierop: „Ik vind het schrikba
rend dat vissers onder elkaar zoiets
doea Kun je tegenwoordig een bekeu
ring krijgen op grond van uitspraken
van een kollega?" Hij maakte zich ech-
In dichte mist
W. K. S. uit Zierikzee was op 16
september '82 gezagvoerder van de
ZZ-16 en voer met zijn schip de Zie-
rikzeese haven uit, in dichte mist Nog
vóór hij de haven uit was, werd de mist
zo dik, dat hij besloot op de palen te
gaan afmeren omdat verder varen niet
mogelijk was. Voor hij zover was
ramde de ZZ-16 een jacht, de„Olivijn"
midscheeps, met twee personen aan
boord die nog lagen te slapea Het
jacht werd tot splinters gevaren en
zonk, de bemanning werd gered.
H. B. uit Capelle aan de IJssel wist
nog precies te vertellen dat hij op 10
januari 1983 om 16.13 uur op zijn hor
loge had gekeken. Een tijdstip, dat
hij nog nèt op de Damaanzet rechtsaf
mocht slaan: twee minuten later
mocht dat niet meer volgens een ver
bodsbord. Tóch was hij bekeurd, om
dat het horloge van verbalisant 16.20
uur aanwees. De officier vond de tijd
van verbalisant de juiste en eiste de
gebruikelijke boete: 50,- of een dag.
Verdachte: „Ik heb helemaal geen
agent gezien in een wagen". Kanton
rechter: „Misschien zat hij wel in een
boom! Hij hoeft toch niet in een auto
te zitten?" 50,- was ook het vonnis.
A.E.P.-V.
Erg veel tijd spendeerde mr. Van
Solinge aan G. J. van M., om ook hem
uit te leggen dat een A.E.P-V. (Ambt-
edig Proces-verbaal) zwéér weegt in
zijn besluitvorming. Op 2 januari dit
jaar werd Van M. staande gehouden
op rijksweg 18 bij Zierikzee wegens
het niet voeren van groot- of dimlicht
bij dichte mist overdag. Volgens ge
daagde was het zicht toen meer dan
200 meter, volgens de politie minder
dan 200 meter, afgemeten aan de hek-
tometerpaaltjes langs de rijksweg.
Volgens het KNMI door Van M. ge
raadpleegd, was het zicht die dag op
dat tijdstip (13.15 uur) 200 meter en
een uur later 800 meter. „U deed er
wel goed aan om wat mee te brengen,
maar ik kom er niet verder mee: de
politie staat daar niet voor niets te
bekeuren en mist kan zéér plaatse
lijk zijn". De officier eiste 100,- of 2
dagen, de kantonrechter maakte
daar 80,- van, het laagste tarief.
ZIERIKZEE - Kantonrechter mr. W. F. van Solinge liet zich donder
dagmiddag niet verleiden in een konflikt dierenbescherming-dieren
arts, om tussen genoemde partijen in te gaan staan. J. H. de G. uit
Brugh-Haamstede was gedagvaard wegens het „nodeloos kwellen" van
een pony. Een inspekteur van de dierenbescherming had gekonstateerd
dat op 27 november van het vorig jaar in zijn wei een pony liep, die niet
op de juiste wijze bekapt was, en daardoor kreupel liep. De inspekteur
sprak van een aftandse pony met vergroeide hoeven die leed aan hoef-
bevangenheid, een dier waar nooit naar om werd gekeken en slecht ver
zorgd was.
Verdachte: „Die pony heeft als
sinds '81 die kwaal (hoefbevan-
genheid, red.) en het dier wordt
bekapt als het nodig is. En ik
vond, dat het toen nog niet nodig
was. Het beest loopt nu nóg moei
lijk, dat komt door die ziekte.
Maar ik weet wel hoe het komt:
volgens mij is het verraien werk!"
Jaloersheid
Aangevuurd door zijn ega ver
telde De G. hoe jaloersheid ten
grondslag lag van het waarschu
wen van de inspekteur. Een buur
meisje wildé paardrijles van hem
hebben, maar hij vond haar nog te
jong. En haar eigen paard mocht
op haar aandringen niet in de wei
van De G. lopen, een reden voor
genoemd buurmeisje (volgens ver
dachte dan) om de dierenbescher
ming te wijzen op de kreupele po
ny, om hem zo een hak te zetten.
„Laat die brief nou eens zien",
drong zijn vrouw aan. Bedoelde
brief was er een van de dieren
arts, waarin deze verklaarde re
gelmatig de pony van De G. be
kapt te hebben de laatste jaren,
maar dat het dier inderdaad leed
aan hoefbevangenheid waardoor
het altijd kreupel zal blijven lo
pen omdat deze ziekte moeilijk,
zo niet helemaal niet te genezen
Er was dus geen sprake van
„langdurig onderhoud onthou
den" zoals de inspektie in het
proces-verbaal schreef. Verdach
te: „Volgens de hoefsmid lopen er
honderden zo!"
Ja tegen nee
Het ja van de dierenbescher
ming tegen het nee van de dieren
arts, een zaak waar de kanton
rechter geen stelling in wenste te
nemen. Officier van justitie, mr.
T. H. W. Stein vond het „nodeloos
kwellen" een groot woord en
vond verder dat het feit middels
de brief van de dierenarts niet be
wezen kon worden,een mening
die ook de kantonrechter was toe
gedaan. Beiden konkludeerden:
vrijspraak.
RENESSE Voor de Stichting Samenlevingsopbouw
Schouwen-Duiveland betekent het stopzetten van de
subsidie door de gemeenten het definitieve einde. Tij
dens de algemene bestuursvergadering donderdagavond
in het dorpshuis te Renesse had het bestuur geen andere
keus dan akkoord te gaan met voorstel de Stichting op te
heffen. „Het is een nederlaag voor Schouwen-Duive
land. Een trieste ervaring. Het heeft ons dan ook niet
mee gezeten. Wisseling van opbouwwerker is daar één
voorbeeld van. Het is triest omdat zoveel mensen er veel
tijd in hebben gestoken. We hebben samen geprobeerd
iets op te bouwen, helaas kan het werk niet worden
voortgezet", aldus voorzitster C. J. Geluk die hiermee te
vens de teleurstelling verwoordde van de overige
bestuursleden.
In overleg met burgemeester W.
den Boer is overeengekomen dat de
inventaris net zo lang in het kantoor
pand mag blijven staan, totdat het
nieuwe onderkomen van de projekt-
leider van de Stuurgroep gereed is.
Ten slotte gaf de heer Deïst een over
zicht van de stand van zaken van het
Kleine Kernen Experiment.
In de vergadering van de regionale
werkgroep (vandaag) zal het concept-
evaluatierapport aan de orde komen.
„Evaluatie duidt al op een afron
ding. Zoals wellicht bekend houdt
het Experiment 31 december op te
bestaan", aldus de heer Deïst.
Direkt na opening van deze „ge
denkwaardige vergadering" zoals
mevrouw Geluk het noemde, deelde
de voorzitster mee dat ook het plan
Welzijnskoepel - een samenwerking
tussen de diverse welzijnsinstellin-
gen - door de gemeente op Schouwen-
Duiveland van de tafel is geveegd.
„Een bundeling van deze instellin
gen is gezien het resultaat van de ve
le besprekingen en vergaderingen
blijkbaar niet nodig. Ieder enthousi
asme ontbreekt hiervoor", aldus Ria
Geluk.
Verwarring
S. werd verweten dat tilj niet voor
zichtig genoeg was geweest in zijn
handelen, maar hij beriep zich op
overmacht: de dichte mist kwam te
plotseling om daar rekening mee te
kunnen houden. „Zelfs de door mij te
hulp geroepen R.P.-18 kwam in bot-
sing", aldus S, die verder zei alle
maatregelen die nodig waren in acht
te hebben genomen bij het uitvaren.
De diskussie met de kantonrechter
ging over het feit dat S. niet direkt was
gestopt (achteruitslaan) maar lang
zaam was doorgevaren. S. hield het er
op, dat hij wilde gaan afmeren.
Verkeerde beslissing
De officier vond dat S. een verkeer
de beslissing genomen had. „Ik ver
wacht van u als goed schipper, dat u
met dergelijke weersomstandigheden
niet doorvaart, maar direkt stopt Ik
acht het feit bewezen en eis f240,- of 5
dagen vervangende hechtenis". S.: „Je
ligt niet zomaar stil, het is geen auto
met een rem!" Mr Van Solinge achtte
de handelswijze van S. verwijtbaar en
vonniste konform de eis.
„U kunt in hoger beroep als u er
niet mee eens bent". „Dat doe ik
ook", was het antwoord van S., „en
ook bij de Raad voorde Scheepvaart,
die hebben er tenminste verstand
van!"
Voordat het echter het besluit viel
de Stichting met ingang van 1 janua
ri 1984 op te heffen, ontstond een ver
warrende diskussie. Voor een mede
werkster van de Stichting mevrouw
Rotte, wordt namelijk een wacht
geldregeling getroffen die pas in mei
1987 afloopt. Formeel is het zo, dat
degene die personeel aanneemt (in
dit geval de Stichting) ook verant
woordelijk is voor de werknemer zo
lang de wachtgeldtijd loopt.
In dit verband zou de Stichting dus
(op papier) nog eens ruim drie jaar
moeten bestaan.
Inmiddels heeft de gemeente Zie
rikzee, namens de deelnemende ge
meenten, te kennen gegeven na op
heffing het administratieve gedeelte
verder af te handelen.
„Wij zijn bereid de afwikkeling op
ons te nemen", aldus bestuurslid J.
Groen namens de gemeente Zierik
zee, „maar we zijn niet verantwoor
delijk voor eventuele problemen die
zich met de ex-werkneemster kunnen
voordoen. Je moet je als Stichting
verantwoordelijk voelen voor de
mensen die je destijds in dienst hebt
genomen".
Verwarring alom, want dat zou be
tekenen dat de Stichting officieel riog
eens tot mei '87 in stand moet worden
gehouden.
Vereffenaars
Het zag er naar uit dat het bestuur
zich geen raad wist met deze situatie,
totdat de heer J. Deïst voorstelde een
aantal bestuursleden als vereffe
naars aan te wijzen die na 1 januari
'84 namens de Stichting optreden zo
dra zich problemen voordoen. „Het
ziet er overigens niet naar uit dat de
ze personen daadwerkelijk voor pro
blemen komen te staan. Het is een
formele zaak die we op deze wijze
kunnen oplossen."
De heren J. Deist, H. van Dam, A.
J. Padmos en J. Groen waren bereid
deze „taak" op zich te nemen. De li
quidatie zal verder door de gemeente
Zierikzee worden afgehandeld.
Inventaris
Met ingang van 1 januari 1984 is
ook de huur opgezegd van het kan
toorpand aan de Ring in Kerkwerve.
Het bestuur besloot een gedeelte van
de inventaris over te dragen aan de
Stuurgroep Werkloosheid voor het
kantoor van de projektleider. Ook de
Stichting Welzijn Ouderen zal als dat
nodig is - hierop een beroep kunnen
doen.
BURGH-HAAMSTEDE - Het echt
paar A. Hogenaar van de gelijknami
ge bakkerij aan de Ring in Haamste
de vertrekt morgen, zaterdag, naar
Keulen om van daaruit te proberen
de internationale markt te gaan be
treden met de verkoop van typisch
Zeeuwse en zelf ontworpen produk-
ten.
In Keulen wordt tot en met donder
dag de Anuga, een internationale
vakbeurs op levensmiddelengebied,
gehouden, waar bakkerij Hogenaar
met een flinke stand de produkten
gaat proberen aan de man te bren
gen.
Als typisch Zeeuwse bijzonderheid
worden aangeboden „schroisels", die
ook wel „spekken" worden ge
noemd, een ouderwets soort koekje
dat gewoonlijk werd uitgedeeld wan
neer er stréo werd gevierd. Ook
neemt het echtpaar Zeeuwse specu
laas mee naar Duitsland, een droge
tegenhanger van de gevulde boter
koeken in het assortiment. Kruidca-
ke is hier eveneens een bekende trak
tatie, maar bakker Hogenaar maakte
ook hiervan een eigen ontwerp (met
een vulling van vruchtjes en gember)
en hij noemde zijn specialiteit „Zoete
lieve Gerritje".
Een rond k rentebrood met spijs gaf
hij de benaming Wochenendstute,
met als tegenhanger een luchtig
krentebrood met appel en kersen,
ook een zelf uitgedacht artikel.
Wanneer het inderdaad lukt om
buitenlandse bestellingen te noteren,
zal dat een welkome aanvulling op
de stille winterperiode betekenen,
vertelde mevrouw Hogenaar, die de
hele opzet ook wel een beetje als een
avontuur ziet. Maar al zouden er
bestellingen tot uit Japan komen, is
dat geen bezwaar, want de delicates
sen kunnen diepgevroren en in con
tainers daar kersvers worden afgele
verd.
Experiment
Lopende projekten op dit moment
zijn verder de scholenexperimenten
Serooskerke Noordwelle en Sir-
jansland, het nieuwe dorpshuis Se
rooskerke en de intergemeentelijke
dorpenplannen. Voor het aanstellen
van een projektleider is inmiddels
subsidie beschikbaar gesteld.
Wat het scholenexperiment in
Noordwelle betreft, deelde de heer
Deïst mee dat het projekt niet is ver
lopen zoals het Kleine Kernen Expe
riment dat had gewild.
Omdat sinds dit schooljaar ook de
kleuters in Noordwelle terecht kun
nen (basisschool) moest een kleuter
leidster worden benoemd, dus een
derde leerkracht.
Noordwelle
Omdat het leerlingenaantal vol
gend jaar minder zal zijn, zal één van
de leerkrachten moeten verdwijnen.
Dit zal de onderwijzeres zijn van de
laagste klassen. De pas aangestelde
kleuterleidster zal in dienst kunnen
blijven.
„We zullen er alles aan doen om de
derde leerkracht te kunnen aanhou
den. Onze voorstellen liggen momen
teel bij het ministerie. We hebben
goede hoop".
WASHINGTON - President Reagan
is donderdag akkoord gegaan met dc
vorming van een komité voor zijn
herverkiezing als president, wat kan
worden beschouwd als een eerste
stap naar een tweede ambtstermijn.
Maar hij heeft nog niet definitief
besloten of hij zich kandidaat zal
stellen. Dat zal hij binnen enkele we
ken doen, zo zei senator Paul Laxalt
na een onderhoud met Reagan.
Advertentie
Aanleg
Elektr.- en water-installaties
Verkoop
en reparaties
Elektrische apparaten
Radlo-apparatuur
Televisie - Video - enz.
01114-1368
01119-1634
