Bollen bloeiden om Parijs
Veertien nieuwe gediplomeerde
leden Strand-Reddingsbrigade
streeknieuws
Afscheid van gemeente
door ds Jan Eikelboom
Afdeling Zierikzee/Duiveland
Na acht jaar Haamstede
Bromfietser
ernstig gewond
bij botsing
4
OUWERKERK - De Reddingsbrigade Zierikzee Dui-
veland heeft er sinds zaterdag weer veertien gediplo
meerde leden bij. Zaterdagochtend werden op het
strandje bij Ouwerkerk examens afgenomen voor: Bre
vet Strandwacht, Strandwacht A en Strandwacht B. On
der de kritische oren en ogen van de examinatoren: G. J.
de Rooy en C. Schoof gaven achttien kandidaten blijk
van hun kennis zowel in theorie als in de praktijk. Enige
teleurstelling was er na afloop over het feit, dat vier
kandidaten moesten worden afgewezen, maar ja de
normen zijn streng en wellicht halen ze volgende keer
het begeerde diploma wel met vlag en wimpel.
K.N.B.R.D.-examinator G. J. de Rooy voelt Atie Bouwman aan de tand tij
dens het theoretisch gedeelte.
Jan Berrevoets, Martin van den
Berg, André Romijn en André
Boogerd hebben gedurende de afge
lopen weken de groep leerlingen op
geleid voor de diverse examens
strandwacht. Dat opleiden gebeurt
eveneens op het strandje bij Ouwer
kerk tijdens de bewaking van de
reddings- en E.H.B.O.-post aldaar.
Gedurende de herfst en de winter
worden wekelijks trainingsavonden
gehouden in de zwembaden „Onder
dak" en „Dolfijn". Daar kunnen de
leden worden klaar gestoomd voor
de zwembrevetten 1 t/m 6. Deze bre
vetten kunnen worden behaald door
jeugdleden van 7 t/m 15 jaar en zijn
gericht op zelf-beveiliging in binnen
wateren. Dit in tegenstelling tot de
opleiding strandwacht, die uiteraard
voorziet in hulpverlening in buiten
water.
Zes surfplanken
afgedreven
De leden van de Reddingsbrigade
Zierikzee/Duiveland moeten 's zo
mers nogal eens uitrukken. Onlangs
waren er zes surfplanken tegelijk af
gedreven en dan is het zaak, dat er
kordaat wordt opgetreden. Vooral
bij afgaand water zijn er in die hoek
bij Ouwerkerk wezenlijke gevaren
voor wie zich te ver in zee waagt. Op
het einde van de pier staat niet voor
niets een waarschuwingsbord. „Als
de mensen zich toch buiten de pier
begeven, gaan we er echter pas op af
als ze werkelijk in moeilijkheden ko
men. Als je ze eerder op de gevaren
wijst, kun je toch alleen maar een
grote mond krijgen", merkt Jan Ber
revoets nuchter op.
Zelf staat hij eventjes op non-
aktief wat betreft hulpverlening we
gens een moeizaam herstellende ten
nisarm, maar hij toont zich wel zeer
nauw betrokken bij de verrichtingen
van zijn pupillen, die deze zaterdag
examen moeten doen.
Jan vertelt desgevraagd, dat gedu
rende de zomerweken de red-
dingspost in Ouwerkerk dagelijks is
bezet. Zo mogelijk door een klubje
van zes leden. Thans wordt dat weer
wat moeilijker nu de scholen inmid
dels zijn begonnen. Er wordt naar
gestreefd de post van 's ochtends tien
tot 's avonds zes uur te bemannen. De
dagtaak begint met het schoonma
ken van het strand en het legen van
de afvalbakken. Vervolgens krijgen
de toiletten een opknapbeurt en
daarna wordt de boot gereed ge
maakt en in het water gelegd. Indien
de boot niet paraat ligt, posten er wel
op het einde van de pier drie leden
om zonodig met een lijn van onge
veer 20 m hulp te bieden in geval van
nood.
Aktieve leden
De reddingsbrigade kan putten uit
een areaal van'31 aktieve leden voor
de bezetting van de strandpost. Over
igens varieert het aantal uren, dat'de
leden aan dit werk besteden zeer
sterk. Volgens Jan Berrevoets zijn er
leden, die deze zomer reeds in totaal
210 uren hebben gepost, daar tegen
over zijn er ook leden, die slechts 4 a
5 uur achter hun naam konden note
ren.
Het betreft allemaal vrijwilligers
werk, dat - met een blik op de dag
rapporten - duidelijk in een behoefte
voorziet. Naast het echte redden van
drenkelingen wordt er belangrijk
werk gedaan in de vorm van het be
handelen van kleine wondjes,
wespensteken en kwallenbeten.
Een verkort E.H.B.O.-diploma is
dan ook tevens verplicht om als
strandwacht te mogen fungeren. De
ze E.H.B.O.-opleiding voor de leden
van de reddingsbrigade wordt gege
ven door mevrouw Boot-Mangold
van het Rode Kruis. Het gaat om
twaalf lessen, die echter elk jaar her
haald dienen te worden. De klub, die
de E.H.B.O.-lessen volgt, wordt der
halve steeds groter.
Gedurende lange tijd heeft de red
dingsbrigade het zonder officiële
voorzitter moeten doen. Daar is in
middels verandering in gekomen
sinds de heer Sjef Bruens zich bereid
heeft verklaard de leiding op zich te
nemen als nieuwe voorzitter.
Financieel gezien dreigen er wat
donkere wolken zich samen te pak
ken. Van de gemeente Duiveland
wordt een jaarlijkse subsidie van
500,— ontvangen, van het Rode
Kruis afdeling Duiveland een bijdra
ge van 200,— en de gemeente Zie
rikzee toont zich incidenteel bereid
een subsidie te verstrekken, zoals vo
rig jaar toen een bijdrage van 458,—
werd verleend voor de aanschaf van
enkele nieuwe reddingspakken. Af
gelopen week heeft de Reddingsbri
gade echter vrijwel haar gehele re-
servepot moeten opsouperen in ver
band met de aanschaf van een nieu
we motor op de reddingsboot: een zo
genaamde langstaart-motor van
2.400,—. Verder zal men te maken
krijgen met een drastische tariefs
verhoging voor zwembad „Onder
dak". Volgens Jan Berrevoets ziet
het er naar uit, dat er volgend jaar
600,— meer betaald moet worden
voor het gebruik van het zwembad in
Zierikzee.
Per brief is inmiddels bezwaar aan
getekend tegen die tariefsverhoging.
De kontributie voor de leden van de
reddingsbrigade bedraagt 5,— per
maand en dat zou het bestuur eigen
lijk voorlopig graag zo willen hou
den.
Een spannend moment zaterdag
ochtend tijdens het afnemen van de
examens ontstond, toen de gloed
nieuwe langstaart-motor weigerde te
werken op het moment, dat
K.N.B.R.D.-examinator Schoof daar
juist in had plaats genomen om het
praktijkexamen in het water af te ne
men. „O, dat valt niet mee", ver
zuchtte André Boogerd aan de wal
met een van spanning vertrokken ge
zicht. Donderdag nog had hij de nieu
we motor in Zierikzee zeer grondig
getest en toen ging alles prima.
„Daar word je niet goed van", vulde
Jan Berrevoets aan, die ondanks zijn
met gips omhulde arm het water in
stapte om zelf polshoogte te gaan ne
men.
Breekpen
Het euvel werd tot opluchting van
iedereen ontdekt: de breekpen was
verdwenen; waarschijnlijk eruit ge
schoten toen eerder op de ochtend
over een wat te grote steen werd ge
varen. Gelukkig bevatte de motor
nog een reserve breekpen en na enig
oponthoud kon dat praktisch exa
men dan toch worden uitgevoerd. Za
terdagavond werd over de gebeurte
nissen deze dag nog eens ontspannen
nagepraat tijdens een gezellige bar
becue op het strand.
De geslaagden
Het K.N.B.R.D.-brevet strand
wacht werd belaid door: Marion
Koper, Sjaak Spiegels, Marcel van
Twist en Mare Brunger. Voor het exa
men Strandwacht-A slaagden: Marja
v. d. Have, Janneke Wiggers, Atie
Bouwman, Karin Kesteloo en het di
ploma Strandwacht-B kwam in bezit
van: André boogerd, Yvonne Koster,
Martin v. d. Berg, Robert Smaling,
André Romijn en Patrik Kouijzer.
dwenen. In de tas zat onder meer
125,—. De Rijkspolitie kon later de
dader, R. v. d. M. uit Breda, aanhou
den.
SCHARENDIJKE
Surfplanken gestolen
Uit de jachthaven van Scharendij-
ke zijn zaterdag surfplanken met tui
gage gestolen van P. C. uit St. Ni
klaas (België). De waarde bedraagt
76.000 Belgische francs.
Lampionoptocht
Op zaterdag 27 augustus wordt in
Scharendijke een lampionoptocht ge
houden in de Dorpsstraat. Medewer
king verleent het blaasorkest „Witte
Wel". De tocht begint om 20.00 uur.
AMSTERDAM - Bij de opening van
het academisch jaar bij de universi
teit van Amsterdam zal op 5 septem
ber de president van het African Na
tional Congres of South Africa
(ANC), Oliver Tambo, een toespraak
houden.
RENESSE
Auto beschadigd
P. d. H. uit Haamstede parkeerde
zijn wagen in de Roelandsweg. In de
nacht van zaterdag op zondag werd
een koplamp verwijderd en werd het
spatbord beschadigd.
Tas gestolen
M. S. uit Dordrecht ging vrijdag
avond in een bar te Renesse naar het
toilet. Zij liet haar tasje op een tafel
achter. Bij terugkeer was de tas ver
Dinsdag 23 augustus
Ned. 1
9.30 en 13.00 uur Nieuws voor doven
14.00 uur Rof
15.30 uur RVU
16.00 uur De alles is anders show.
Herhaling van de hoogtepunten uit
diverse shows van Aad v. d. Heuvel.
17.00 uur De smokkelaar
18.00 uur Studio Sport
18.55 uur Gloria
19.20 uur Simonskoop
20.00 uur Journaal
20.28 uur Krakatoe east of Java. Een
film uit 1968 die zich afspeelt op Java
in Krakatoe, toen de vulkaan plotse
ling aktief werd, hetgeen een ramp
werd.
22.20 uur Aktua tv
22.55 uur Maastrechter staar. Portret
van dit bekende koor dat al honderd
jaar lang bestaat.
23.30 uur Journaal, 23.35 uur Nieuws
voor doven
Ned. 2
13.00 en 18.15 uur Nieuws voor doven
18.40 uur Sesamstraat
19.00 uur Nieuws
19.10 uur De verdediging van het
grondgebied
20.05 uur 3x M. Een programma rond
gospelzangeres Jessie Dixon.
20.40 uur Christenen vandaag
21.10 uur Wheaton male chorus. Pro
gramma van dit koor.
21.35 uur Tenslotte
21.40 uur Hungry to paint. Portret
van de Indonesische schilder Affan-
di.
22.15 uur Omnibus
22.30 uur Journaal
22.45 uur Studio Sport
HAAMSTEDE - Zondagmiddag was de afscheidsdienst
in de Gereformeerde kerk van Haamstede, waarin domi
nee Jan Eikelboom na een periode van bijna acht jaar af
scheid nam van zijn gemeente. De Gereformeerde kerk
van Den Haag-Loosduinen was in dit geval de „roepen
de" kerk. Het afscheid ging gepaard met goede, waarde
rende woorden, cadeaus, maar ook met weemoed en zelfs
ontroering.
Zijn afscheids-preek baseerde do
minee Eikelboom op twee schriftle
zingen: uit Genesis 12, de verzen 1-8
en uit Johannes 8 de verzen 1-11. Cen
traal stond de vraag: Wat is geloven?
Geliëerd aan zijn vertrek besprak
Eikelboom Abraham, die alles ach
terliet wat hem vertrouwd was, om
de stem van God te volgen. „Je moet
wel lèf hebben om alléén op die stem
af te gaan", vond Eikelboom, die
hierin toch een vorm van herkenning
zag: elke keer weer opnieuw weg
gaan en opnieuw beginnen en leven
in onzekerheid.
Afhankelijk
Het schriftgedeelte uit Johannes
gaat over de overspelige vrouw, met
de bekende woorden van Jezus: Ga
heen, zondig van nu af aan niet meer!
Het verhaal van een angstig mens,
die het helemaal moest hebben van
een ander, van genade. Ook hiervoor
moet je lef hebben volgens de schei
dende dominee, die in beide figuren
gewone mensen zag, met beide benen
op de grond. Geloven is: het moeten
hebben van een ander, je volledig af
hankelijk maken van die ander.
Geloven, aldus dominee Eikel
boom heeft te maken met het verlies
van zekerheden. In dit verband haal
de de scheidende pastor een vraag
van het I.K.V. aan: Waar ligt je ver
trouwen precies? Als antwoord vond
hij: niet zweren bij de zekerheden
van deze wereld maar het aandurven
met God, óók al lijkt dat soms heel
onzeker.
„Je gaat niet zómaar weg! Je ver
laat niet zómaar je eigen groep, je
kerk. Dat doe je als geroepene om op
weg te gaan, het te wagen. En gelo
ven is: als mensen onderweg gaan, je
laten wegroepen, grensoverschrij
dend. Op weg naar het verrassende,
het aandurven met God. Geloven be
gint vaak waar je veel verliest, als je
kwetsbaar bent. Maar verlies nooit
de hoop", besloot dominee Jan Eikel
boom zijn laatste preek in dienst van
zijn kerk.
Avondmaal
Voordat hij officieel werd uitge
luid, vierde de gemeente (met de
gasten) het Heilig Avondmaal, op de
wijze die Jan Eikelboom had inge
voerd: lopen en mét de kinderen zo
als hij het graag wil.
Burgemeester J. L. Niemantsver-
driet-Leenheer sprak een kort woord
namens de burgerlijke gemeente.
Haar wens was Gods zegen voor Jan
Eikelboom, zijn werk en zijn gezin.
Ds. R. Stutvoet bedankte de schei
dende dominee voor zijn kollegiali-
teit en schilderde hem af als een
open, hartelijk mens, zo helders als
glas, die niet van formaliteiten
houdt. De cadeau-kommissie over
handigde de dominee een litho en een
wandkleed als aandenken aan de
acht Haamsteedse jaren.
Uitdaging
De heer S. Silvis, voorzitter van de
kerkeraad sprak als voorlaatste. Sil
vis feliciteerde Den Haag-Loosdui
nen met hun dominee. „Een beroep
naar één van de drie grote steden is
een uitdaging. Jan kan dat óón", was
zijn stellige overtuiging. De predi
kantsplaats van gereformeerd
Haamstede is vakant, en de beroe
pingskommissie is al aan het verga
dering, vertelde de heer Silvis.
„We zoeken geen tweede Jan,
maar de profielschets voor de
nieuwe dominee luidt: hij moet goed
kunnen preken, goed organiseren,
goede kontaktuele eigenschappen
hebben met jong en oud, een goede
relatie hebben met andere kerken, de
catechese moet voorop staan, hij
moet de gemeente aktiveren, aan
dacht hebben voor de liturgie, voor
stander zijn van avondmaal met kin
deren en Zambia niet vergeten. Geen
tweede Jan dus, maar hij heeft dit al
lemaal wèl aldus de kerke-
raadsvoorzitter, die hiermee de ver
diensten van de geliefde predikant
opsomde.
Maar ook de spanningen die Eikel
boom soms opriep in zijn streven
naar een mobile kerk inplaats van
een slapende kerk, stipte de heer Sil
vis aan. „Enkele haakten af, maar
dat was niet nodig".
Soms moeilijk
„We hebben het goed gehad in de
periode die nu wordt afgebroken",
aldus ds. Jan Eikelboom. „Soms had
u het moeilijk met mij, en ik met u,
want ik heb het u niet gemakkelijk
gemaakt, en mezelf ook niet. Het
heeft weieens wat stof doen opwaai
en, maar ik had graag nog méér ge
wild: politiek in de kerk bijvoor
beeld, en dat mis ik in de profiel
schets van de nieuwe dominee
De relatie met andere kerken had
Eikelboom ook graar meer uitge
breid, dat er geen samenwerking was
met Hervormd Haamstede was hem
een doorn in het oog. „Ik had eens
een droom, waarin één grote pro
testantse kerk was in dit gebied. Het
verschil tussen hervormd en gerefor
meerd was volledig verdwenen. Dat
móet kunnen!"
SCHARENDIJKE - De bromfietser
L. K. uit Scharendijke is zaterdaga
vond vrij ernstig gewond geraakt bij
een aanrijding met een auto. K. reed
zonder helm op de hoek [Eb en
Vloedstraat-Platteweg te Scharen
dijke. K. zou geen voorrang [hebben
verleend aan de automobilist'C. v. d.
H. uit Ellemeet. De voertuigén raak
ten zwaar beschadigd.
34
Een lange wandeling maakte zij
daarna op de Champs Elysées, waar
ze meer Engels en Hollands dan haar
eigen taal hoorde spreken. Ach ja, dit
was de tijd, dat vreemdelingen
beslag legden op Parijs en de inwo
ners een goed plekje uitzochten daar
buiten. Nu was ze zelf eigenlijk ook
een bezoekster en als ze later nog
eens met Henk kon trouwen, zou ze
een Hollandse vrouw worden. Hoe
zou dat klinken? Mevrouw Claudette
Huisman-B'esangon, voor Frangoise
zou het heel anders klinken, zoiets
als Wieman, maakte die van zijn,
naam, hij had het grappig gevonden.
Henry Wiesman, zouden ze zeggen,
als hij in Parijs wilde wonen. Dat zou
toch het beste zijn, want dan moest
hij wel helemaal breken met zijn ge
zin. Het was niets gedaan een man te
bezitten, die altijd op bezoek wilde
bij zijn kinderen en het zou ook niet
leuk zijn, als die kinderen bij haar
kwamen. Zulke grote jongens al, het
moest toch eigenlijk voor die jongens
erg pijnlijk zijn. En die vrouw be
greep ze niet, die moest nu toch ei
genlijk niet meer met hem uit loge
ren willen gaan? Samen in zo'n klein
oud huisje, had Henk verteld en hij
had haar zo'n klein exemplaar aange
wezen, toen ze ergens buiten de stad
wandelden. Dat was ook zo mal, hij
wilde in de stad nooit gearmd lopen,
bang als hij wa's, dat ze hem zouden
zien met haar. Wat gaf dat nu? Over
een poosje wist toch iedereen het im
mers
Terwijl Claudette al fantaserend
wandelde en genietend hier en daar
etalages bekeek, was Henk totaal
verdiept in zijn zoon Wim. Weggedo
ken achter een vlierstruik in een luie
stoel, volgde hij met zijn blik de ka
tachtige bewegingen van Wim in zijn
korte brokje. De jongen sloop over de
dakgoot en bereikte de openstaande
raampjes van het kleine slaapka
mertje. dat in koekoeksvorm wat
vooruit sprong. Zijn verbrande snuit
door NEL SCHUTTEVAÊR-VELTPUYS
gluurde omzichtig naar binnen, hij
zocht kennelijk de afdeling waar
Truus haar slaapplaats had. Henk
wist, dat ze met de andere jongens
bezig was bessen te plukken in buur-
mans tuintje en hij verkeerde in de
mening, dat Wim iets in haar bed wil
de verstoppen, opdat ze 's avonds zou
schrikken. Zulke dingen deed hij
vroeger zelf ook wel eens om een
nichtje te plagen.
De lange benen verdwenen nu door
de raamopening, de jongen bleef
maar een ogenblikje weg en toen
henk hem weer zag verschijnen, liet
hij zich met een plof op de grond val
len. Met krijgsgeschreeuw begon hij
dan te huppelen naar de anderen en
toen ontdekte Henk pas, wat zijn
veelbelovende zoon gedaan had. Aan
zijn padvindersriem bengelde een
pakje brieven, keurig met een rose
lint bij elkaar gebonden.
Hij maakte wel zoveel lawaai, dat
de anderen opkeken met hun
besmeurde bessenmonden.
Henk zat te schudden van het la
chen om de potsierlijke sprongen die
Wim maakte tegenover nichtje
Truus.
Pas later ontdekte ze de brieven en
ze stootte een gil uit, alsof ze ver
moord werd. Dan vloog ze op Wim af,
schold hem uit voor lelijke dief en
probeerde hem te overweldigen.
Maar Wim was vlug en had lange be
nen, hij sprong zonder enige moeite
over de heg en rende de weg op.
Truus er achteraan.
Nita, die stiekem in de kamer een
dutje was gaan doen na het eten,
kwam haastig de tuin in, waar Henk
haar probeerde uit te leggen, wat er
aan de hand was. maar hij schudde zó
van het lachen, dat Jasper het met
een paar woorden zei en het dan ook
op een lopen zette. Alles was nu in
rep en roer, want ook opa en de buur
man gingen op de weg kijken. Ze za
gen Wim in zijn lichte zomerkleding
allerlei omtrekkende bewegingen
maken, want ook Jan had een vervol
ging ingezet. De jongen holde einde
lijk weer terug en klom vlu|» als eeri
kat in een boom en toen de janderen
hem bereikten, zat hij met éen glun
der gezicht op een dikke takten deed,
alsof hij de brieven wileje lezen.
Henk kreeg medelijden met Truus,
die van een agressieve in een sme
kende toon was vervallen. Nita be
weerde bemoedigend, dat Wim veel
te sportief was om andermöns brie
ven te gaan lezen, hij plaagde zijn
nichtje maar een beetje op [zijn jon
gensachtige manier.
Toen zei Jan plotseling stug: „Va
der, u moet het Wim verbieden, het is
gemeen, u zou het ook niet leuk vin
den als hij zo deed met uw brieven."
Onbewust dacht Henk aan het pak
je blauwe geparfumeerde brieven,
dat hij in een afgesloten vakje van
zijn schrijftafel bewaarde. Een schok
voer door hem heen, stel je voor, dat
Wim de brieven van Claudette vond
en ze plagend aan zijn riem bond.
Boven zijn hoofd galmde de jon-
gesstem: „Mijn allerliefste poesenel-
letje, wat heb je een zacht
velletje
Plotseling prikkelbaar, riep Henk
boos: „Kom naar beneden, Wim, en
geef die brieven terug."
Maar hij zag niet, dat het gezichtje
van Truus was opgeklaard, ze zag
duidelijk, dat Wim het briefje zelf ge
schreven had en het zogenaamd uit
de bundel had genomen. Wim deed
alsof hij zijn vaders stem niet hoorde
en las op hoogdravende toon veel
malle woorden voor. Hij schrok he
vig, toen Henks stem veranderde tot
een hese woedestem.
„Bliksemse jongen, doe je nou ein
delijk wat ik je zeg. of solliciteer je
naar een ouder wets pak rammel?"
Ze werden er allemaal stil van en
Henk zag nog juist, hoé over Jans
smal gezicht een triomfantelijk lach
je gleed.
(wordt vervolgd)
KV4U1IH
(•maiKZi
Examenkandidaten lanceren vol goede moed de reddeingsboot, nog onwetend van het feit. dat de nieuwe langstaart
motor het aanvankelijk zal laten afweten wegens het verliezen van een zogenaamde breekpen.
