m
Bollen bloeiden om Parijs
Dertiende Bruse taptoe op de
dertiende augustus geen enkel
punt voor aktieve organisatie
Dans- en showfilm Fame
in bioseoop Zierikzee
Bodemsanering in knel door
ontbreken opslagterreinen
Sekretaris H. E. Braber: „Er is enige moed voor nodig"
Maak een mooie kans
op één van de
Minister
Smit-Kroes:
„Niets aan de
hand met
Zeelandbrug"
Nederland Gifvrij":
6
Het tamboer- en trompetterkorps Juliana uit 's Gravendeel treedt op de dertien Bruse taptoe als openingsnummer op.
BRUINISSE - „Er is enige moed voor nodig", aldus de
heer H. E. Braber, sekretaris van de Stichting Festivitei
ten Bruinisse, „om op de dertiende augustus de dertien
de Taptoe Bru te organiseren. Bijgelovige mensen zou
den kunnen denken dat het deze keer mis zou moeten
gaan. Maar nog nooit in het bestaan van de Taptoe is er
één in het water gevallen. Vol goede moed zijn we dan
ook aan het organiseren geslagen om Bru weer een eve
nement aan te bieden dat letterlijk klinkt als een klok".
Dat „we" slaat op de organiserende sekretaris die er bij
na een dagtaak bij heeft in samenwerking met de Bruse
tamboer-maitre Van de Putten. De taptoe vindt plaats
als gebruikelijk op het sportterein op zaterdagavond 13
augustus.
Vijf korpsen gaan weer zorgen voor een muzikaal spektakel in de schijn
werpers van het voetbalveld. In volgorde van optreden zijn dat: „Juliana" - 's
Gravendeel, „Rust Roest" - Zierikzee, „Nu met hope" met „Oefening en Uit
spanning" -Bruinisse-Nieuwerkerk, „Excelsior" -Goes en de „Klapper"
„O.B.K." uit Rhenen.
De koördinatie is in handen van de
Stichting Kombinatie van Korpsen
in de persoon van de heer A. Kros,
die in het hele land dergelijke evene
menten regelt en programma's
opstelt. Speaker is de heer S. G. v. d.
Paal uit Middelburg die over elk
deelnemend korps de bijzonderheden
zal vertellen en ook iets over de uit te
voeren werken. Voor aanvang van de
Taptoe zullen de korpsen een rond
gang door het dorp maken, vanaf de
diverse kleedgelegenheden: het vere
nigingsgebouw, het dorpshuis en het
sportpark.
Als om precies negen uur het kleu
rige klankspel begint hebben vroege
toeschouwers al kunnen genieten
van een sportdemonstratie, die deze
keer verzorgd wordt door sport
school Joseph Tol uit Zierikzee. Het
betreft hier karate-demonstraties,
die om 19.30 uur beginnen:
Gewone klub
Juliana uit 's Gravendeel zal het
spits afbijten, na de presentatie van
korpsen. Dit tamboer en trompetter
korps waarin ook vrouwen hun par
tij meeblazen, bestaat dit jaar 55
jaar.
In 1982 werd het korps in de nieu
we uniformen gestoken en van nieu
we instrumenten voorzien. Juliana is
geen gewone klub vindt voorzitter
Leen de ."Vlan. „Het klinkt misschien
een beetje onbescheiden", aldus de
voorzitter, „maar we doen wel eens
mee aan konkoersen en ik vind dat
we daar geen slecht figuur slaan. We
verbeelden ons niets: het enige wat
we willen is een gezellig, goed stukje
muziek brengen, dat prettig in het
gehoor ligt". Ilij vult nog aan dat een
uurtje lopen en blazen bijzonder goed
voor de konditie is en vergelijkt dat
met een edele vorm van trimmen.
Een enthousiaste klub dus, dat een
goed begin van Taptoe Bru waar
borgt.
Goede wijn behoeft geen krans, is
een gezegde dat zeker voor het Zie-
rikzeese „Rust Roest" opgaat. Want
wie kent dit show korps niet, met zijn
uitstekende muzikanten, goed ge
trainde majoretten en vlaggengroep.
Een veelvuldig en graag gezien korps
onder leiding van Gerard van Wag-
tendonk. Hetzelfde geldt voor het ei
gen „Nu met hope" en „Oefening en
Uitspanning", die natuurlijk niet
ontbreken op dit specifiek Bru's ge
beuren.
Omschakelingen
Nummer vier in volgorde van op
treden is de bijna professionele band
„Excelsior" uit Goes. Opgericht in
1930 als „Pijperkorps" met voorna
melijk fluiten, trompetten, signaal
hoorns en trommels als instrumenta
rium.
Twee drastische omschakelingen
gaven het korps een geheel ander
aanzien en is er weinig meer over van
het aloude Pijperkorps. Volledig ge
schoold op Amerikaanse leest met
als voorbeeld het Amerikaanse
„drumcorps" verzorgt Excelsior nu
perfekt uitgevoerde shows, waartoe
bijvoorbeeld het hele slagwerkin
strumentarium in [1J980 werd vervan
gen door een percussieinstrumentari
um.
De Goese mannen bewezen al tallo
ze malen met dit nieuwe element heel
goed uit de voeten te kunnen. De
Color-guard geeft aan het geheel nog
een extra tintje. Bekend van dit
korps is de zogenaamde „front
facing show" met o.a. Star war,
Suspicious minds. My way en Let the
sun shine". Hopelijk voor de organi
satoren schijnt die zon op het Bruse
Boys voetbalveld! De rij van deelne
mende korpsen wordt gesloten door
„O.B.K." uit Rhcden
ZIERIKZEE - Coco, Montgomery, Doris en Leroy, wie kent die namen niet.
Het zijn enkele van de hoofdrolspelers van de in Nederland zeer populaire se
rie Fame, die al maanden op de televisie te zien is. Door de producers David
de Sivla en Alan Marshall is er ook een film over het leven van de studenten
aan de school voor modernde kunst in New York gemaakt. De regie is in han
den van Alan Parker. De film is zaterdag en zondag in Zierikzee te zien.
Deze film beeldt de droom van suk-
ses en de voortdurende herinnering
aan mislukking in de wereld der
kreatieve kunstenaars uit het
genadeloze gevecht van acht jonge
mensen om erkenning en hun weg
van onschuld naar ervaring.
Acht tieners laten zich inschrijven
bij de school te New York. Het zijn:
Ralph (Barry Miller), 'n Puertori-
Advertentie
Maak dit zinnetje af en stuur 't voor 15 september ih vol
doende gefrankeerde enveloppe naar Friskwis. Postbus 345.
8901 BC Leeuwarden, met twee platgedrukte doppen van
Rivelfa of E10 flessen. U mag zo vaak meedoen als u wilf.
Vergeet uw naam en adres niet.
Prijzen: 25 gratis lange woonweekends in een luxe
bungalow. Een deskundige jury beloont de origineelste
inzendingen. Prijswinnaars ontvangen uiterlijk 4 weken
na de sluitdatum persoonlijk bericht.
een paar apart met
héél weinig calorietjes
caanse jongen, die graag komiek wil
worden met Freddie Prinze als zijn
grote voorbeeld; Hilary (Antonia
Franceschi), een meisje met rijke ou
ders, die de ambitie heeft een grote
ballet-danseres te worden; Coco
(Irene Cara), een jonge kleurlinge en
begaafde zangeres; Montgomery
(Paul McCrane), een kwetsbare, gef
rustreerde jongen, die de toneeloplei
ding volgt en gekonfronteerd wordt
met zijn eigen homosexualiteit; Do-
ris (Maureen Teefy), een verlegen
joods meisje uit Brooklyn, die door
haar toneel-lessen zelfbeswuster en
zelfverzekerder wordt; Lisa (Laura
Dean), een onverbeterlijke kletskous
heeft de droom een beroemd danse
res te worden, helaas blijkt haar ta
lent ontoereikend om die droom te
verwezenlijken; Leroy (Gene Antho
ny Ray), is een keiharde, zwarte
ghetto-beWoner, die graag danser wil
worden, doch al het onderwijzend
personeel tegen zich inneemt door
zijn agressieve houding.
Zij delen allen dezelfde pijn en de
zelfde wanhoop om te slagen.
ARNHEM - In de provincie Gelder
land gaan dit jaar zeker 14.000
schoolverlater op zoek naar een
baan. Dat is echter slechts een derde
deel van het totaal aantal eindexa
menkandidaten. Minder dan tien
procent van de eindexamenkandida
ten van Mavo, Havo en VWO gaat na
het behalen van het diploma op zoek
naar werk. De ongunstige ar
beidsmarktsituatie doet veel leerlin
gen besluiten een vervolgopleiding
te gaan volgen.
DEN HAAG - Er is geen sprake van
dat er bij de Zeelandbrug sprake zou
zijn van onderstroomde en afgebro
ken pijlers. Dat heeft minister Smit-
Kroes van verkeer en waterstaat
geantwoord op schriftelijke vragen
van twee D'66-kamerleden. De mi
nister toonde zich nogal geïrriteerd
door de vragen van de dames Wessel-
Tuinstra en Lambers-Hacquebard,
want zij voegde er aan toe: „Gaarne
zou ik van de vragenstelsters verne
men welke serieuze informatie hen
bewogen heeft het zware instrument
van kamervragen in deze te hante
ren."
Volgens de vragenstelsters zouden
de pijlers twee en drie onderstroomd
zijn en zou de voet van pijler twee op
een diepte van 25 meter zijn afgebro
ken. Zij vroegen in verband daarmee
ongeveer twee weken geleden aktie
van de zijde van de minister.
Volgens mevrouw Smit is er echter
geen vuiltje aan de lucht. De provin
ciale waterstaat in Zeeland onder
zoekt de pijlers van de brug vijf maal
per jaar. Als bij die periodieke kon-
trole blijkt dat er ongewenste ont
wikkelingen zijn, wordt het onder
zoek geïntensiveerd tot eenmaal per
veertien dagen, aldus mevrouw
Smit, die dan ook geen enkele aanlei
ding ziet tot nadere akties van haar
kant.
Vrijdag 5 augustus
Ned. 1
9.30 en 13.00 Nieuws voor doven
16.00 uur Ouders van niks?
16.50 uur De uitvinder
18.55 uur De uitvinder
18.55 uur De avonturen van muis op
mars
19.00 uur Pippi Langkous
19.25 uur Het koraaleiland
20.00 uur Journaal
20.28 uur Pinokkio. Pinokkio komt
eindelijk Gepetto weer tegen en op
de rug van signor Tonijn probeert het
tv, eetal weer aan land te komen.
21.25 uur Achter het nieuws
21.55 uur Claude Coretta. Vraag
gesprek met deze Zwitserse cineast.
22.35 uur De huwelijksdag. In de film
wordt een familie tijdens een mooie
zomerdag gevolgd. Buiten Genève
willen zij in een klein restaurant de
lunch gebruiken, maar jammerge-
noeg is het restaurant volledig bezet
door bruiloftsgasten. Zij moeten
naar elders uitwijken. Zoon Philip
mag wegens een oude traditie aan
schuiven
23.55 uur Journaal
00.00 uur Studio Sport
Ned. 2
13.00 en 18.15 uur Nieuws voor doven
18.40 uur Sesamstraat
19.00 uur Nieuws
'19.10 uur Tom en Jerry
19.20 uur Anna en koning van Siam
19.45 uur De zomeravondshow. Imi
tators zullen om de play-back trofee
strijden. Muzikale medewerking
wordt verleend door Corrie Konings,
Peter Koelewijn, Dennie Christian.
20.45 uur Hokus pokus. Goochelshow
21.40 uur Formule I plus I. Film over
de integratie van het kleuteronder
wijs en het basisonderwijs.
22.30 uur Journaal
22.45 uur Nieuws voor doven
22.50 uur The Killers. Een film met in
de hoofdrol Ronald Reagan. Hij
speelt hierin de rol van gangster die
met een kollega een man wil doden,
waarvan bekend is dat hij minstens
een miljoen moet bezitten. Zij vinden
echter geen cent
Vrijdag 5 augustus, 22.50 uur. Nederland 2 The Killers. Een scene uit deze
film met Angie Dickinsons en John Cassavetes.
UTRECHT - Het opruimen van door gevaarlijke stoffen verontreinigde
grond in ons land komt in de knel door het ontbreken van goede opslagterrei
nen voor de afgegraven grond. Dit stelt „Nederland Gifvrij", een samenwer
kingsverband van een aantal milieu-organisaties, in een brief aan minister
YVinsemius van volkshuisvesting, ruimtelijke ordening en milieubeheer.
De milieu-organisaties komen tot deze konklusie op basis van de sane
ringsprogramma's- van enkele provincies. „Nederland Gifvrij" vindt dat de
minister samen met de provinciebesturen zo snel mogelijk voor goede opslag
plaatsen moet zorgen.
Het is nu vaak zo dat verontreinig
de grond her en der in het land in af
gelegen hoeken van vuilstortplaat
sen terecht komt, zonder dat goede
milieuveilige voorzieningen zijn aan
gebracht, of dat schoonmaakopera-
ties worden uitgesteld omdat de
grond nergens heen kan. De opslag
plaatsen zijn nodig voor de tijdelijke
opslag van verschillende soorten ver
ontreinigde grond waarvoor nog
geen goede saneringstechnieken be
schikbaar zijn, aldus Nederland Gif
vrij.
Er is volgens de milieu
organisaties nog een probleem dat de
bodemsanering belemmert: De
„drempelbijdrage" van maximaal
200.000 gulden die gemeenten per
verontreinigingsgeval moeten beta
len aan het rijk. Dit bedrag komt bo-
vernop de eigen bijdrage van tien
procent die de gemeenten al aan de
schoonmaakkosten moeten bijdra
gen. Voor veel gemeenten leveren de
ze kosten grote problemen op, vooral
bij kleine gemeenten met verschil
lende „gifgronden" binnen de gren
zen.
Gevolg is, aldus „Nederland Gif
vrij", dat gemeenten steeds minder
geneigd zijn hun medewerking aan
het opstellen van bodemsane
ringsprogramma's te verlenen. Dit
betekent in de praktijk dat vele ver
ontreinigingen niet worden onder
zocht en opgeruimd. Ook neemt de
neiging van gemeenten toe om de
vervuilde grond maar zelf Op te rui
men, en dat is volgens de milieu-or
ganisaties meestal niet bepaald een
garantie voor een goede aanpak.
„Nederland Gifvrij" vraagt1 minister
Winsemius daarom met klem om de
drempelbijdrage af te schaffen.
24
In de loop der tijden was hij gaan
inzien, dat hij de liefhebberij voor
schrijven van zijn moeder had mee
gekregen. Van zijn enige broer, waar
hij in zijn jeugd altijd alles mee had
gedeeld, hoorde hij slechts iets op
hoogtijdagen. Op zijn verjaardag
kwam het pakje met de eigengebak
ken cake van Nita, een fröbeldinget-
je van Jasper, een doos sigaretten
van Henk en een boek van Jan en
Wim. Hun briefjes waren in hartelij
ke stijl geschreven, maar de onver
schilligheid lag er duimendik boven
op. Koos had dit alles in de loop dei-
tijd aanvaard. Hij had slechtere tij
den gekend, toen bij de
vijand en hij wist, dat hij besmet
telijk was geweest voor de jonge kin
deren. Alleen Nita had lang volge
houden hem iedere week te schrij
ven, maar ook dat was uitgesleten.
Een enkele keer kwam ze op bezoek,
dan nam ze één of twee van de jon
gens mee en liet ze op-het grote plein
spelen, waar hij ze zien kon als hij de
spiegel maar goed draaide. Wim was
een paar keer met een verkenners-
vriend geweest, op de fiets, ze had
den toen bloemen en fruit gebracht
uit naam van zijn Groep. En de por
tier had naar de afdeling gebeld om
te vragen of patiënt Huisman uit wil
de kijken naar de duinzijde. Het had
hem diep geroerd, toen de zuster hem
zo op het balkon plaatste, dat hij de
jongens goed kon gadeslaan. Ze had
den geschreeuwd met hun jonge
stemmen en gezwaaid met hun hoe
den.
Zo lang ze maar mochten, waren ze
op dat stukje duin tussen het helm
gras blijven bivakkeren en Moeder-
Overste had de jongens wat boter
hammen laten brengen, had Wim la
ter met zijn slechte jongenshand ge
schreven. Koos kon urenlang naden
ken over allerlei kleinigheden. Hij
koesterde ook weer toekomstdro
men, want de datum was nu vast-
door NEL SCHUTTEVAÊR-VELTHU Y S
gesteld, dat ze hem zouden opereren.
Daarna zou hij in een gewoon bed
mogen slapen. Van lieverlede kwam
dar de algehele genezing.
De zondagochtenden waren de
laatste tijd iets afgeweken van voor
heen, nadat Henk een paar prent
kaarten had gestuurd uit Parijs, was
Nita plotseling regelmatig gaan
schrijven. Tussen de regels door sche
merde verdriet om Henk, die zo erg
veranderd was. En al was Koos vrij
gezel gebleven, toch kende hij het le
ven goed genoeg om haar gevoelens
te begrijpen. Zijn schoonzuster Nita
had altijd een heel aparte plaats bij
hem ingenomen en hoewel hijzelf
geen gezin had gevormd, was hij toch
blij, dat zij de familie vier Huisman
netjes had nagelaten. De kleine Mari
anne had hij slechts gekend als een
mollige baby en een parmantige
kleuter, daarna was hij verbannen
naar Duitsland. Toen ze stierf, was
hij nog maar pas thuis, het had hem
erg aangepakt, omdat hij wist, hoe
trots Nita op haar dochter was.
Op een zonnige zondagmorgen in
juli, toen een onafgebroken rij dag
jesmensen het sanatorium passeerde,
las Henk, dat Nita van plan was hem
a.s. donderdag te komen bezoeken.
Ze kwam expres niet op zondag, om
dat het dan zo druk was met bezoek
en ze wilde met hem praten. Of dat
kon?
Koos moest glimlachen en haastig
schreef hij terug, dat hij niet van
plan was donderdg op reis te gaan, ze
werd verwacht. Toen kwam het on
geduld, dat hij al zo lang had weten
te verduwen. Ze had hem nodig, hem,
de zieke Koos, omdat ze niemand an
ders durfde toevertrouwen waar
haar hart zo vol van was. Terwijl zijn
buren bezoek kregen, lag hij stil
peinzend aan Nita te denken en gaf
maar verstrooid antwoord, als ze uit
medeleven hem ook eens iets vroe
gen.
Nita kwam op de fiets, ze had alle
tijd, want alle drie de jongens waren
met vakantie, Wim en Jasper in het
padvinderskamp, Jan bij opa, waar
hij in hoofdzaak at en sliep, verder
zat hij de hele dag in het zwembad of
lag te zonnen op het sportveld. En
Henk was zogenaamd voor zaken een
paar dagen van huis, maar ze wist.
dat hij drie vakantiedagen had opge
nomen. Met stralende ogen zag Koos
haar aan, toen ze hem zo hartelijk de
hand schudde en allerlei heerlijkhe
den voor hem uitpakte, die ze zelf
had gebakken. De overige patiënten
hadden geen bezoek, hun familie
woonde ver weg, ze lagen te lezen of
maakten leuke kleedjes en bladwij
zers van strengetjes gekleurde zijde.
Nita gaf ieder een aparte groet, sprak
eerst over allerlei futiliteitjes en viel
dan plotseling met de deur in huis.
„Koos, jij bent zijn broer, je kent
Henk vanaf zijn geboorte en vroeger,
toen ik er nog niet was om hem van je
af te houden, gingen jullie toch altijd
samen. Vertel me, Koos, is Henk
vroeger ook zo lichtzinnig geweest?
Want nu wordt het toch wel wat al te
bar, hij schijnt het heel vanzelfspre
kend te vinden drie dagen met een
andere vrouw op stap te gaan. Ik
noem de dingen maar bij denaam
ik ben helemaal alleen de jon
gens zijn uit kamperen Jan is bij
mijn vader Koos
Ze had zo nuchter en kalm willen
blijven, maar toch brak haar stem, al
wist ze het gefluisterde gesprek voor
de overige patiënten te verbergen.
Koos nam haar hand, de stevige
hand van een huisvrouw, die al het
werk zelf doet en alleen al dit gebaar
gaf steun en moed. Maar hij zag nu
duidelijk hoe haar zenuwen de
laatste tijd geleden hadden, ze kon
haar trekken nauwelijks beheersen.
(wordt vervolgd)
