Bollen bloeiden om Parijs Amateur-archeoloog Joop Deurloo spit het strand van Westerschouwen uit Kollege Oostflakkee dringt aan op spoedige realisatie omleidingsweg om Oude Tonge deurloo mode Overhemden Na een aanloopperiode van 23 jaar: Overtredingen uitverkopenwet niet langer vervolgd 10-50% korting „Ik rommel maar wat aan OUDE TONGE - Burgemeester en wethouders van de gemeente Oostflakkee hebben zich per brief gewend tot de minister van Verkeer en Waterstaat, waarin het kolle ge aandringt op spoedige aanleg van het gedeelte Rijks weg A59: de omleiding om Oude Tonge. „Veel langer de huidige gevaarlijke situatie handhaven is onverant woord", zo stellen b. en w. „Met name de aantasting van het leefmilieu in de woonkern Oude Tonge, vanwege de geluidshinder die het verkeer over de S-47 teweeg brengt en de daaraan gepaarde verkeersonveiligheid brengen wij onder uw aandacht, teneinde de aanleg van Rijksweg N59 op zo kort mogelijk termijn te realiseren", aldus het kollege. In de brief brengt het Oostflakkee's kollege in herinnering, dat al in 1960 door de gemeenteraden van de voormalige gemeenten Oude Tonge en Den Bommel bij de vaststelling van de bestemmingsplannen rekening werd ge houden met het tracé voor de realisering van voornoemde rijksweg, tussen Den Bommel en Oude Tonge. Na samenvoeging van gemeenten tot de nieuwe gemeente Oostflakkee per 1 januari 1966, werden deze plannen overgenomen in het bestemmingsplan „Landelijk Gebied West", vastgesteld in de gemeen teraad van 11 oktober 1979. Het provinciaal bestuur heeft in zijn laatst vastgestelde streekplan voor de periode 1980-1990 eveneens met de realisering rekening gehou den door deze in de plankaart op te nemen en aan te duiden als een „weg met een funktie van de eerste orde". Voorts is de weg in het rijkswegen plan opgenomen onder prioriteits- groep I, hetgeen betekent dat uitvoe ring in aanmerking komt vóór 1990. Werkgroep „Op dit moment", aldus de brief, „is een ambtelijke werkgroep bezig met een heroverweging van het tra cé. Uit informatie die wij hebben verkregen is ons gebleken, dat de werkgroep zo ver is gevorderd dat binnen enkele maanden in een bestuurlijk overleg het definitieve tracé kan worden vastgesteld." „Wij zouden er bij u op willen aan dringen om, nu het technisch voor werk zo ver is gevorderd, de aanleg van genoemde weg zo hoog mogelijk op uw prioriteitenlijst te plaatsen, dat de uitvoering direkt na afron ding van de technische voorbereiding kan beginnen". De kosten die met de aanleg ge moeid zijn, omschrijft het kollege als relatief laag. De 40 miljoen is rela tief laag volgéns het kollege, zeker in relatie met de opheffing van de grote overlast die de huidige weg aan Oude Tonge berokkent. „Met een snelle aanleg kan tevens worden voorko men, dat zowel door de provincie als door de gemeente Oostflakkee enke le miljoenen moeten worden uitgege ven voor maatregelen die slechts no dig zijn voor de tijd dat de rijksweg nog niet is aangelegd". Aanloopperiode Naar de mening van het kollege dient de aanloopperiode van 23 jaar nu afgesloten te worden met een po sitief besluit van de minister. Inmiddels is de situatie zodanig, dat op dit gedeelte van de „Zeeland route" een etmaal-intensiteit van 17.000 motorvoertuigen geen uitzon dering meer is. Deze aantallen en de daarmee gepaard gaande ongevallen baart het gemeentebestuur grote zor gen. Die zorgen ontstaan doordat een deel van de weg door het dorp Oude Tonge gaat en levensgevaarlijke situ aties voor weggebruikers en plaatse vullen verzamelde hij op het strand oud ijzer, dat hij weer verkocht. „Ik heb er wat stukken uitgehaald hoor, ift die bunkers. Nu is dat waarschijn lijk geen cent hieer waard. Iri mijn vrije tijd was ik altijd op het strand te vinden, altijd op zoek naar iets." „Speurneus" De „speurneus van Haamstede" vindt ook altijd wat. „Ja, meestal geld. Als we over het strand lopen dan zie ik geld liggen", vertelt hij. Zijn vrouw: „Ja, echt waar. Wij (Mar- ja en de kinderen) stappen er gewoon overheen, maar hij vist het zo uit het zand op. Dan denk ik wel eens, dat ik dat nu niet gezien, hè. Soms vind ik ook weieens iets. Dan zeg ik tegen Joop: moet je dit niet hebben. Dan voel ik me best een beetje trots." Het gezin Deurloo is wel beïnvloed door het enthousiasme van vader, maar kent niet dezelfde betrokken heid bij de archeologie. De gezinsle den zijn wel eens mee geweest met Joop naar het strand, maar in zijn hart vindt hij dat maar niks. „Ik zoek het liefst alleen, lekker rustig. Je moet je toch een beetje koncentre- ren op je werk," verklaart hij. De amateur-archeoloog zoekt bij voorkeur in de winter. De oosten wind zorgt er in die periode voor dat de toplaag van het zand wordt weg geblazen. Dan komt er steeds een an der stuk bloot te liggen, waarover Joop zich met hart en ziel heenbuigt. „Je moet het wel heel voorzichtig doen, anders vind je niks. Sommigen gaan als een gek spitten en graven. Dat moet niet." Op die manier ging hij zelf eerst ook te werk, maar nu weet hij wel beter. Een nare ervaring bracht hem ertoe een meetaaldetektor aan te schaffen. „Ik had op het strand gegraven en was naar huis gegaan. De volgende dag kwam ik terug en toen waren al le munten weg. Een paar jongens hadden ze meegenomen." Diep ver ontwaardigd kwam hij thuis en zei tegen zijn vrouw: „Nu koop ik een detektor, dat zal me geen tweede keer gebeuren." Kapers op de kust, daar houdt Joop niet van. Dat is ook één van de rede nen, dat hij alleen te werk gaat. 's Zo mers is hij bijna niet op het strand te vinden. Nee, hoor, veel te druk. Dan komen de mensen naar je toe om te kijken wat je aan het doen bent. Daar hou ik helemaal niet van", zegt hij. In de afgelopen winter heeft Joop Deurloo aan de kust enkele tonput- ten (houten vaten) gevonden. In 1400 1500 werden deze putten als drink watervoorziening gebruikt. Later, wanneer ze niet meer als zodanig vol deden. waren ze bestemd voor afval. Uit die putten komen ook kruiken. De mensen lieten zo'n kruik aan een touw zakken om water naar boven te halen, maar er viel er wel eens naar beneden. Munten De kollektie van Joop is al aardig uitgebreid in de loop der jaren. Met name de laatste paar jaar is het hard gegaan, veroorzaakt door een groter aantal zoekuren en vooral intensi- ver. Zijn muntenverzameling is netjes opgeborgen in een map. De oudste munt, de Mijt van Vlaanderen, da teert van de periode 1346-1384. In die periode regeerde Lodewijk van Male. Ook een Portugese munt uit ca. 1438 is het vermelden waard. De archeo loog heeft er wel een verklaring voor, dat hij die munten aan het strand van Westenschouwen heeft ge vonden. Lang geleden was Westen- schouwen een florerende haven. Daar zullen al die munten wel van daan komen, denkt hij. Verder toont de map Frans, Duits, Engels en zelfs Russisch geld. „Toen ik nog niet zoveel kennis had van de archeologie, heb ik veel weggegooid. Dan vond ik iets en dan dacht ik: ach, dat is toch niks. Daar heb ik nu wel spijt van, het is zonde, hè?" Langzamerhand nam zijn "ken- <nis toe. Hij schafte literatuur aan, sprak met mensen, die er het een en ander vanaf weten en werd lid van de amateur-archeologen vereniging De Motte uit de gemeente Goedereede. Alle gespen, ringen, borden, spin- steentjes, pijpaardenbeeldjes, enz. kan hij terugzoeken in naslagwerken en brochures. „Zo weet ik tenminste hoe oud iets is." Joop kan voorlopig nog wél even vooruit met zijn speurwerk. „In Westenschouwen is op het strand nog veel meer te vinden, volgens mij is het onuitputtelijk. Door die wind komt steeds een ander stuk bloot." Binnenkort heeft hij drie weken vakantie. Dan ga ik lekker aan het strand liggen, maar wél om te zon nen. Hoewel, ondertussen kijk ik toch wel, hoor, of ik iets vind. Dat kan ik toch niet laten", grapt Joop Deurloo. DEN HAAG - Overtredingen van de uitverkopenwet zullen niet langer wor den vervolgd. De koördinerend advokaat-generaal voor ekonomische strafza ken heeft dit geschreven aan de hoofdofficieren van justitie. De uitverkopenwet staat op de hel ling sinds de kommissie Van der Graten heeft aanbevolen, dat ook de ze wet voor deregulering in aanmer king komt. Justitie gaat er daarom vanuit dat in de toekomst uitverko pen niet langer aan beperkende bepa lingen gebonden zullen zijn, aldus •.een woordvoerster van het ministe- 'rie van justitie. Tot nu toe mochten bedrijven al leen in bijzondere omstandigheden overgaan tot uitverkoop, bijvoor beeld bij opheffing van een zaak, en DEN HAAG - De direkteur van het Haagse Ziekenfonds AZIVO, Van der Hoeven, zal zich dit najaar toch voor de Haagse rechtbank moeten verant woorden wegens verduistering. DEN HAAG - Een in ons land ont wikkelde methode om fosfaten uit afvalwater te halen en opnieuw te ge bruiken in wasmiddelen krijgt op Europees niveau geen steun. De Eu ropese kommissie, het dagelijks bestuur van de EG, voelt er niets voor de methode te propageren en fi nancieel te ondersteunen. daarvoor hadden ze dan een vergun ning nodig van de Kamer van Koop handel. Daarnaast bestond de moge lijkheid om twee keer per jaar tot een uitverkoop over te gaan, maar daarbij moesten de winkeliers zich wel houden aan bepaalde data. Advertentie v.a. 24,90 Mol 5-7, Zierikzee door NEL SCHUTTEVAÊR-VELTHUYS Dit was het begin van de ken nismaking. Henk gaf zijn adres op, kreeg een kaartje waarop zijn vol gend bezoek stond aangegeven en verliet de kamer met een opgelucht gemoed. Het watje werkte direct al en hij voelde zich een herboren mens. Haastig zocht hij een Métrostation op, want hij zou op deze dag met monsieur Fontaine een autotochtje maken naar de velden, waar de bol len van de firma stonden te bloeien. Als hij er aan dacht, hoe eenzaam en verlaten hij zich de hele zondag had gevoeld en bijna van plan was ge weest op goed geluk maar een trein te zoeken naar Amsterdam, werd het heel licht in zijn hoofd. De kiespijn was weg en dat juffertje had Hol lands gesproken, muziek was het in zijn oren geweest maar hoe kon het bestaan, ze zag er toch erg Frans uit. De Métro bracht hem veel te vlug naar zijn zin naar de Place de l'Opé- ra, waar de hartelijke monsieur Fon taine hem weer zat op te wachten met een flesje wijn. Hij had nog zó veel om over na te denken, want het zou toch al gek moeten lopen, als dat aar dige kind niet eens ergens met hem ging eten. Zulke dingen deed je in een stad als Parijs, het diner smaakte tien maal zo lekker als je gezelschap had. Zelfs Nita zou het leuk vinden, als hij haar hierover schreef. Maar hoe vond hij het adres van dat meis je? De autotocht was heerlijk met de joviale Fontaine en de bollenvelden deden het prima. Het was zelfs pret tig die onverschillige Gerrit weer te zien en hem eens echt Hollands te ho ren kankeren. Henk voelde hoe de chauffeur hem opnam en het deed niet prettig aan te moeten horen: „U ziet er een beetje vuil-hemderig uit, ook al an de boe mel geweest? Ik zal welderis een paar adressen geven Henk stak afwijzend zijn hand op en liep verder langs de velden met monsieur Fontaine, die het gewas met kennersblik keurde. De dag ver streek prettig en zakelijk kon hij ook heel goed opschieten met zijn klant. Op de terugweg spraken zij af in de loop van de avond ergens gezellig te gaan eten. En op die manier werd Henk voor de eerste maal een beetje ingewijd in het Parijse leven. De kies bleef zich goed houden, dus smaakte het uitge zochte diner prima en hij kwam er helemaal van op dreef. Ze dronken meer wijn, dan Henk anders in een heel jaar opmaakte, maar dat scheen er bij te horen. Met zwier kwam hij om twaalf uur zijn hotel binnen en de hotelier keek hem blimlachend na, toen hij neuriënde trappen beklom. De volgende dagen waren niet zo leuk, want de andere zakenrelaties hadden nog al wat aan te merken en ze kenden geen enkel woord Hol lands, zodat Henk telkens alles ver keerd begreep. Maar toen kwam de dag, dat hij weer onder behandeling moest bij de tandarts en onbewust maakte hij extra toilet. Zijn wangen en kin waren zo glad geschoren als maar mogelijk was en in zijn blauwe ogen schitterde een jeugdig vuur. Hij moest aanstonds direct met zijn uit nodiging voor de dag komen, anders liep het mis, want de kies werd na tuurlijk deze keer helemaal in orde gemaakt. In de wachtkamer zaten twee men sen, maar toch mocht hij het eerst binnenkomen. Hij was met haar al leen, het was nog een paar minuten voor negen en hij vroeg direct reso luut: „Mag ik u uitnodigen vanavond met mij te dineren?" Ze bloosde een beetje en begon te glimlachen, waarbij kuiltjes in haar wangen vielen. Nu zag ze er uit als een jong meisje, dat wist ze en ze was er gelukkig om. Ze had geweten, dat hij haar zou vragen, omdat hij hulpe loos en eenzaam was in de we reldstad. Dagenlang had ze gefanta seerd, hoe het zijn moest samen met hem te wandelen in het Bois de Bou logne. Ze zou hem Parijs tonen, ze zou zorgen, dat hij zich thuis voelde in de mooiste stad ter wereld. Ach ja, de mooiste stad als je er samen kon wandelen, als je iemand had, waarmee je je gevoelens kon delen Ze spraken na de behandeling af, dat zij hem om half acht 's avonds zou komen halen van het hotel, dat was wel de eenvoudigste manier. Twee mensen liepen de hele dag met het eigenaardige gevoel rond, dat iets ging gebeuren, waarvan ze de ge volgen niet konden overzien. Henk maakte zichzelf wijs, dat hij de juiste weg bewandelde, door met een fat soenlijk meisje uit eten te gaan. Claudette maakte zichzelf niets wijs, ze was hals over kop verliefd gewor den op de frisse Hollander, hij was geen moment uit haar gedachten ge weest na hun eerste kennismaking. Ze zag er allerliefst uit, toen ze hem afhaalde bij de hotelingang. Voor de eerste keer nam hij de bus, het aan haar overlatend, tot hoever deze hen moest brengen. Het was een nieuwe sensatie op het balkon te staan van zo'n Parijse bus, die bijna over de straat scheen te slepen. En Claudette zocht een klein intiem restaurantje uit, waar ze zorgvuldig een diner wist samen te stellen voor niet al te hoge prijs. Want Claudette had ge noeg mensenkennis om te zien, dat Henk maar een gewone man was en niet iemand die met geld kon smij ten. En Henk voelde zich voor het eerst sinds zijn vertrek van huis weer gelukkig. Een vrouwtje zorgde voor hem, hij behoefde zich nergens druk over te maken, hij zou alleen maar betalen met zo'n mooi nieuw en knisterend bankbiljet. (wordt vervolgd) lijke bevolking met zich meebrengt. Bovendien is er nog een bedrijfster rein gevestigd, dat uitkomt op deze weg. „Gesteld kan worden, dat het woon- en leefmilieu voor deze dorps kern hierdoor sterk negatief wordt beïnvlied. De bestaande weg wordt bijvoorbeeld dagelijks overgestoken door ongeveer 600 schoolkinderen en werknemers die op het industrieter rein werkzaam zijn. Bovendien wordt de weg op talloze plaatsen door het langzame, zware landbouw- verkeer gekruist. Files „Zoals de verwachting is, zal de verkeersintensiteit nog toenemen, gezien het reeds enkele jaren in ont wikkeling brengen van de rekreatie in het Grevelingengebied, ten behoe ve van de duizenden dagrekreanten üit de Randstad, waardoor de „Zee landroute" een bekende route is die niet onderschat moet worden. TT. Hier door ontstaan regelmatig files tussen Hellegatsplein en Oude Tonge 20 km) hetgeen tot veel sluipver- keer door de gemeente aanleiding geeft. Ons inziens zal de druk op de weg alleen maar toenemen als de Philipsdam gereed komt". De brief eindigt met de vermelding van moeilijkheden ook bij het streek-openbaar vervoer (Z.W.N.): vastzitten in de file en moeilijk op en af rijden vanuit het busstation, maar ook voor de op Goeree-Over- flakkee gevestigde transportbedrij ven die veel tijd (en dus geld) verlie zen door de files. Het kollege van Oostflakkee wil graag op korte ter mijn deze brief mondeling toelich ten. HAAMSTEDE - Het liefst blijft Joop Deurloo, amateur-archeoloog uit Haamstede, in de anonimiteit. In een vraaggesprek stemt hij wel toe, maar eigenlijk vindt hij die publiciteit maar overbodig. Hij wil gewoon zijn eigen gang gaan. „Ach, de mensen hier in de straat weten wel van al mijn vondsten af, maar voor de rest vind ik het niet zo belangrijk dat dat allemaal naar bui ten komt. Laat mij maar aanrommelen", zegt hij wat af standelijk. Maar in de loop van het gesprek wordt toch duidelijk dat Joop Deurloo razend enthousiast is over zijn hobby. De verhalen komen los, het muntenalbum wordt erbij gehaald en op den duur komt zelfs zijn verza melde kollektie op de eettafel. Met een knipoog naar zijn vrouw, Marja, vraagt hij nog wel eerst of dat goed is. La chend antwoord zij dat dat voor deze gelegenheid wel mag. Joop Deurloo toont één van zijn pronkstukken aan de fotograaf, het sierbord, dat hij enkele jaren geleden vond aan de voet van de Plompe toren. Anders dan verwacht staat de woonkamer niet vol met archeologi sche vondsten uit de Westhoek. Al leen in de keuken prijken enkele kommetjes en een sierbord uit ca. 1650, dat Joop in 1977 aan de voet van de Plompe toren vond. „Ja, zodra er gens graafwerkzaamheden worden verricht, dan ga ik kijken. Je weet nooit wat je vind." Joop (41) houdt zich al jaren en ja ren bezig met de amateur-archeolo- gie. „In mijn jeugd had ik er al be langstelling voor. Samen met enkele vriendjes zocht hij het strand van zijn geboorteplaats Westenschouwen af op zoek naar munten. Ik heb stro- persbloed, hè. Mijn grootvader was een stroper en mijn vader ook", lacht hij uitbundig. Om zijn zakgeld aan te OUDE TONGE - Een archief-opname van één van de knelpunten van de rijksweg bij en door Oude Tongehet gevaar lijk kruispunt bij „De Witte Stee".

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1983 | | pagina 4