Bollen bloeiden om Parijs
Amateur-archeoloog Joop
Deurloo spit het strand
van Westerschouwen uit
Kollege Oostflakkee dringt
aan op spoedige realisatie
omleidingsweg om Oude Tonge
deurloo
mode
Overhemden
Na een aanloopperiode van 23 jaar:
Overtredingen uitverkopenwet
niet langer vervolgd
10-50% korting
„Ik rommel maar wat aan
OUDE TONGE - Burgemeester en wethouders van de
gemeente Oostflakkee hebben zich per brief gewend tot
de minister van Verkeer en Waterstaat, waarin het kolle
ge aandringt op spoedige aanleg van het gedeelte Rijks
weg A59: de omleiding om Oude Tonge. „Veel langer de
huidige gevaarlijke situatie handhaven is onverant
woord", zo stellen b. en w. „Met name de aantasting van
het leefmilieu in de woonkern Oude Tonge, vanwege de
geluidshinder die het verkeer over de S-47 teweeg brengt
en de daaraan gepaarde verkeersonveiligheid brengen
wij onder uw aandacht, teneinde de aanleg van Rijksweg
N59 op zo kort mogelijk termijn te realiseren", aldus het
kollege.
In de brief brengt het Oostflakkee's kollege in herinnering, dat al in 1960
door de gemeenteraden van de voormalige gemeenten Oude Tonge en Den
Bommel bij de vaststelling van de bestemmingsplannen rekening werd ge
houden met het tracé voor de realisering van voornoemde rijksweg, tussen
Den Bommel en Oude Tonge. Na samenvoeging van gemeenten tot de nieuwe
gemeente Oostflakkee per 1 januari 1966, werden deze plannen overgenomen
in het bestemmingsplan „Landelijk Gebied West", vastgesteld in de gemeen
teraad van 11 oktober 1979.
Het provinciaal bestuur heeft in
zijn laatst vastgestelde streekplan
voor de periode 1980-1990 eveneens
met de realisering rekening gehou
den door deze in de plankaart op te
nemen en aan te duiden als een „weg
met een funktie van de eerste orde".
Voorts is de weg in het rijkswegen
plan opgenomen onder prioriteits-
groep I, hetgeen betekent dat uitvoe
ring in aanmerking komt vóór 1990.
Werkgroep
„Op dit moment", aldus de brief,
„is een ambtelijke werkgroep bezig
met een heroverweging van het tra
cé. Uit informatie die wij hebben
verkregen is ons gebleken, dat de
werkgroep zo ver is gevorderd dat
binnen enkele maanden in een
bestuurlijk overleg het definitieve
tracé kan worden vastgesteld."
„Wij zouden er bij u op willen aan
dringen om, nu het technisch voor
werk zo ver is gevorderd, de aanleg
van genoemde weg zo hoog mogelijk
op uw prioriteitenlijst te plaatsen,
dat de uitvoering direkt na afron
ding van de technische voorbereiding
kan beginnen".
De kosten die met de aanleg ge
moeid zijn, omschrijft het kollege als
relatief laag. De 40 miljoen is rela
tief laag volgéns het kollege, zeker in
relatie met de opheffing van de grote
overlast die de huidige weg aan Oude
Tonge berokkent. „Met een snelle
aanleg kan tevens worden voorko
men, dat zowel door de provincie als
door de gemeente Oostflakkee enke
le miljoenen moeten worden uitgege
ven voor maatregelen die slechts no
dig zijn voor de tijd dat de rijksweg
nog niet is aangelegd".
Aanloopperiode
Naar de mening van het kollege
dient de aanloopperiode van 23 jaar
nu afgesloten te worden met een po
sitief besluit van de minister.
Inmiddels is de situatie zodanig,
dat op dit gedeelte van de „Zeeland
route" een etmaal-intensiteit van
17.000 motorvoertuigen geen uitzon
dering meer is. Deze aantallen en de
daarmee gepaard gaande ongevallen
baart het gemeentebestuur grote zor
gen.
Die zorgen ontstaan doordat een
deel van de weg door het dorp Oude
Tonge gaat en levensgevaarlijke situ
aties voor weggebruikers en plaatse
vullen verzamelde hij op het strand
oud ijzer, dat hij weer verkocht. „Ik
heb er wat stukken uitgehaald hoor,
ift die bunkers. Nu is dat waarschijn
lijk geen cent hieer waard. Iri mijn
vrije tijd was ik altijd op het strand
te vinden, altijd op zoek naar iets."
„Speurneus"
De „speurneus van Haamstede"
vindt ook altijd wat. „Ja, meestal
geld. Als we over het strand lopen
dan zie ik geld liggen", vertelt hij.
Zijn vrouw: „Ja, echt waar. Wij (Mar-
ja en de kinderen) stappen er gewoon
overheen, maar hij vist het zo uit het
zand op. Dan denk ik wel eens, dat ik
dat nu niet gezien, hè. Soms vind ik
ook weieens iets. Dan zeg ik tegen
Joop: moet je dit niet hebben. Dan
voel ik me best een beetje trots."
Het gezin Deurloo is wel beïnvloed
door het enthousiasme van vader,
maar kent niet dezelfde betrokken
heid bij de archeologie. De gezinsle
den zijn wel eens mee geweest met
Joop naar het strand, maar in zijn
hart vindt hij dat maar niks. „Ik
zoek het liefst alleen, lekker rustig.
Je moet je toch een beetje koncentre-
ren op je werk," verklaart hij.
De amateur-archeoloog zoekt bij
voorkeur in de winter. De oosten
wind zorgt er in die periode voor dat
de toplaag van het zand wordt weg
geblazen. Dan komt er steeds een an
der stuk bloot te liggen, waarover
Joop zich met hart en ziel heenbuigt.
„Je moet het wel heel voorzichtig
doen, anders vind je niks. Sommigen
gaan als een gek spitten en graven.
Dat moet niet." Op die manier ging
hij zelf eerst ook te werk, maar nu
weet hij wel beter.
Een nare ervaring bracht hem ertoe
een meetaaldetektor aan te schaffen.
„Ik had op het strand gegraven en
was naar huis gegaan. De volgende
dag kwam ik terug en toen waren al
le munten weg. Een paar jongens
hadden ze meegenomen." Diep ver
ontwaardigd kwam hij thuis en zei
tegen zijn vrouw: „Nu koop ik een
detektor, dat zal me geen tweede
keer gebeuren."
Kapers op de kust, daar houdt Joop
niet van. Dat is ook één van de rede
nen, dat hij alleen te werk gaat. 's Zo
mers is hij bijna niet op het strand te
vinden. Nee, hoor, veel te druk. Dan
komen de mensen naar je toe om te
kijken wat je aan het doen bent.
Daar hou ik helemaal niet van", zegt
hij.
In de afgelopen winter heeft Joop
Deurloo aan de kust enkele tonput-
ten (houten vaten) gevonden. In 1400
1500 werden deze putten als drink
watervoorziening gebruikt. Later,
wanneer ze niet meer als zodanig vol
deden. waren ze bestemd voor afval.
Uit die putten komen ook kruiken.
De mensen lieten zo'n kruik aan een
touw zakken om water naar boven te
halen, maar er viel er wel eens naar
beneden.
Munten
De kollektie van Joop is al aardig
uitgebreid in de loop der jaren. Met
name de laatste paar jaar is het hard
gegaan, veroorzaakt door een groter
aantal zoekuren en vooral intensi-
ver.
Zijn muntenverzameling is netjes
opgeborgen in een map. De oudste
munt, de Mijt van Vlaanderen, da
teert van de periode 1346-1384. In die
periode regeerde Lodewijk van Male.
Ook een Portugese munt uit ca. 1438
is het vermelden waard. De archeo
loog heeft er wel een verklaring
voor, dat hij die munten aan het
strand van Westenschouwen heeft ge
vonden. Lang geleden was Westen-
schouwen een florerende haven.
Daar zullen al die munten wel van
daan komen, denkt hij. Verder toont
de map Frans, Duits, Engels en zelfs
Russisch geld.
„Toen ik nog niet zoveel kennis
had van de archeologie, heb ik veel
weggegooid. Dan vond ik iets en dan
dacht ik: ach, dat is toch niks. Daar
heb ik nu wel spijt van, het is zonde,
hè?" Langzamerhand nam zijn "ken-
<nis toe. Hij schafte literatuur aan,
sprak met mensen, die er het een en
ander vanaf weten en werd lid van de
amateur-archeologen vereniging De
Motte uit de gemeente Goedereede.
Alle gespen, ringen, borden, spin-
steentjes, pijpaardenbeeldjes, enz.
kan hij terugzoeken in naslagwerken
en brochures. „Zo weet ik tenminste
hoe oud iets is."
Joop kan voorlopig nog wél even
vooruit met zijn speurwerk. „In
Westenschouwen is op het strand nog
veel meer te vinden, volgens mij is
het onuitputtelijk. Door die wind
komt steeds een ander stuk bloot."
Binnenkort heeft hij drie weken
vakantie. Dan ga ik lekker aan het
strand liggen, maar wél om te zon
nen. Hoewel, ondertussen kijk ik
toch wel, hoor, of ik iets vind. Dat
kan ik toch niet laten", grapt Joop
Deurloo.
DEN HAAG - Overtredingen van de uitverkopenwet zullen niet langer wor
den vervolgd. De koördinerend advokaat-generaal voor ekonomische strafza
ken heeft dit geschreven aan de hoofdofficieren van justitie.
De uitverkopenwet staat op de hel
ling sinds de kommissie Van der
Graten heeft aanbevolen, dat ook de
ze wet voor deregulering in aanmer
king komt. Justitie gaat er daarom
vanuit dat in de toekomst uitverko
pen niet langer aan beperkende bepa
lingen gebonden zullen zijn, aldus
•.een woordvoerster van het ministe-
'rie van justitie.
Tot nu toe mochten bedrijven al
leen in bijzondere omstandigheden
overgaan tot uitverkoop, bijvoor
beeld bij opheffing van een zaak, en
DEN HAAG - De direkteur van het
Haagse Ziekenfonds AZIVO, Van der
Hoeven, zal zich dit najaar toch voor
de Haagse rechtbank moeten verant
woorden wegens verduistering.
DEN HAAG - Een in ons land ont
wikkelde methode om fosfaten uit
afvalwater te halen en opnieuw te ge
bruiken in wasmiddelen krijgt op
Europees niveau geen steun. De Eu
ropese kommissie, het dagelijks
bestuur van de EG, voelt er niets
voor de methode te propageren en fi
nancieel te ondersteunen.
daarvoor hadden ze dan een vergun
ning nodig van de Kamer van Koop
handel. Daarnaast bestond de moge
lijkheid om twee keer per jaar tot
een uitverkoop over te gaan, maar
daarbij moesten de winkeliers zich
wel houden aan bepaalde data.
Advertentie
v.a. 24,90
Mol 5-7, Zierikzee
door NEL SCHUTTEVAÊR-VELTHUYS
Dit was het begin van de ken
nismaking. Henk gaf zijn adres op,
kreeg een kaartje waarop zijn vol
gend bezoek stond aangegeven en
verliet de kamer met een opgelucht
gemoed. Het watje werkte direct al
en hij voelde zich een herboren mens.
Haastig zocht hij een Métrostation
op, want hij zou op deze dag met
monsieur Fontaine een autotochtje
maken naar de velden, waar de bol
len van de firma stonden te bloeien.
Als hij er aan dacht, hoe eenzaam en
verlaten hij zich de hele zondag had
gevoeld en bijna van plan was ge
weest op goed geluk maar een trein
te zoeken naar Amsterdam, werd het
heel licht in zijn hoofd. De kiespijn
was weg en dat juffertje had Hol
lands gesproken, muziek was het in
zijn oren geweest maar hoe kon
het bestaan, ze zag er toch erg Frans
uit.
De Métro bracht hem veel te vlug
naar zijn zin naar de Place de l'Opé-
ra, waar de hartelijke monsieur Fon
taine hem weer zat op te wachten met
een flesje wijn. Hij had nog zó veel
om over na te denken, want het zou
toch al gek moeten lopen, als dat aar
dige kind niet eens ergens met hem
ging eten. Zulke dingen deed je in een
stad als Parijs, het diner smaakte
tien maal zo lekker als je gezelschap
had. Zelfs Nita zou het leuk vinden,
als hij haar hierover schreef. Maar
hoe vond hij het adres van dat meis
je?
De autotocht was heerlijk met de
joviale Fontaine en de bollenvelden
deden het prima. Het was zelfs pret
tig die onverschillige Gerrit weer te
zien en hem eens echt Hollands te ho
ren kankeren.
Henk voelde hoe de chauffeur hem
opnam en het deed niet prettig aan te
moeten horen: „U ziet er een beetje
vuil-hemderig uit, ook al an de boe
mel geweest? Ik zal welderis een
paar adressen geven
Henk stak afwijzend zijn hand op
en liep verder langs de velden met
monsieur Fontaine, die het gewas
met kennersblik keurde. De dag ver
streek prettig en zakelijk kon hij ook
heel goed opschieten met zijn klant.
Op de terugweg spraken zij af in de
loop van de avond ergens gezellig te
gaan eten.
En op die manier werd Henk voor
de eerste maal een beetje ingewijd in
het Parijse leven. De kies bleef zich
goed houden, dus smaakte het uitge
zochte diner prima en hij kwam er
helemaal van op dreef. Ze dronken
meer wijn, dan Henk anders in een
heel jaar opmaakte, maar dat scheen
er bij te horen. Met zwier kwam hij
om twaalf uur zijn hotel binnen en de
hotelier keek hem blimlachend na,
toen hij neuriënde trappen beklom.
De volgende dagen waren niet zo
leuk, want de andere zakenrelaties
hadden nog al wat aan te merken en
ze kenden geen enkel woord Hol
lands, zodat Henk telkens alles ver
keerd begreep. Maar toen kwam de
dag, dat hij weer onder behandeling
moest bij de tandarts en onbewust
maakte hij extra toilet. Zijn wangen
en kin waren zo glad geschoren als
maar mogelijk was en in zijn blauwe
ogen schitterde een jeugdig vuur. Hij
moest aanstonds direct met zijn uit
nodiging voor de dag komen, anders
liep het mis, want de kies werd na
tuurlijk deze keer helemaal in orde
gemaakt.
In de wachtkamer zaten twee men
sen, maar toch mocht hij het eerst
binnenkomen. Hij was met haar al
leen, het was nog een paar minuten
voor negen en hij vroeg direct reso
luut: „Mag ik u uitnodigen vanavond
met mij te dineren?"
Ze bloosde een beetje en begon te
glimlachen, waarbij kuiltjes in haar
wangen vielen. Nu zag ze er uit als
een jong meisje, dat wist ze en ze was
er gelukkig om. Ze had geweten, dat
hij haar zou vragen, omdat hij hulpe
loos en eenzaam was in de we
reldstad. Dagenlang had ze gefanta
seerd, hoe het zijn moest samen met
hem te wandelen in het Bois de Bou
logne. Ze zou hem Parijs tonen, ze
zou zorgen, dat hij zich thuis voelde
in de mooiste stad ter wereld. Ach ja,
de mooiste stad als je er samen
kon wandelen, als je iemand had,
waarmee je je gevoelens kon
delen
Ze spraken na de behandeling af,
dat zij hem om half acht 's avonds
zou komen halen van het hotel, dat
was wel de eenvoudigste manier.
Twee mensen liepen de hele dag met
het eigenaardige gevoel rond, dat
iets ging gebeuren, waarvan ze de ge
volgen niet konden overzien. Henk
maakte zichzelf wijs, dat hij de juiste
weg bewandelde, door met een fat
soenlijk meisje uit eten te gaan.
Claudette maakte zichzelf niets wijs,
ze was hals over kop verliefd gewor
den op de frisse Hollander, hij was
geen moment uit haar gedachten ge
weest na hun eerste kennismaking.
Ze zag er allerliefst uit, toen ze hem
afhaalde bij de hotelingang. Voor de
eerste keer nam hij de bus, het aan
haar overlatend, tot hoever deze hen
moest brengen. Het was een nieuwe
sensatie op het balkon te staan van
zo'n Parijse bus, die bijna over de
straat scheen te slepen. En Claudette
zocht een klein intiem restaurantje
uit, waar ze zorgvuldig een diner
wist samen te stellen voor niet al te
hoge prijs. Want Claudette had ge
noeg mensenkennis om te zien, dat
Henk maar een gewone man was en
niet iemand die met geld kon smij
ten. En Henk voelde zich voor het
eerst sinds zijn vertrek van huis weer
gelukkig. Een vrouwtje zorgde voor
hem, hij behoefde zich nergens druk
over te maken, hij zou alleen maar
betalen met zo'n mooi nieuw en
knisterend bankbiljet.
(wordt vervolgd)
lijke bevolking met zich meebrengt.
Bovendien is er nog een bedrijfster
rein gevestigd, dat uitkomt op deze
weg.
„Gesteld kan worden, dat het
woon- en leefmilieu voor deze dorps
kern hierdoor sterk negatief wordt
beïnvlied. De bestaande weg wordt
bijvoorbeeld dagelijks overgestoken
door ongeveer 600 schoolkinderen en
werknemers die op het industrieter
rein werkzaam zijn. Bovendien
wordt de weg op talloze plaatsen
door het langzame, zware landbouw-
verkeer gekruist.
Files
„Zoals de verwachting is, zal de
verkeersintensiteit nog toenemen,
gezien het reeds enkele jaren in ont
wikkeling brengen van de rekreatie
in het Grevelingengebied, ten behoe
ve van de duizenden dagrekreanten
üit de Randstad, waardoor de „Zee
landroute" een bekende route is die
niet onderschat moet worden. TT.
Hier
door ontstaan regelmatig files tussen
Hellegatsplein en Oude Tonge
20 km) hetgeen tot veel sluipver-
keer door de gemeente aanleiding
geeft. Ons inziens zal de druk op de
weg alleen maar toenemen als de
Philipsdam gereed komt".
De brief eindigt met de vermelding
van moeilijkheden ook bij het
streek-openbaar vervoer (Z.W.N.):
vastzitten in de file en moeilijk op
en af rijden vanuit het busstation,
maar ook voor de op Goeree-Over-
flakkee gevestigde transportbedrij
ven die veel tijd (en dus geld) verlie
zen door de files. Het kollege van
Oostflakkee wil graag op korte ter
mijn deze brief mondeling toelich
ten.
HAAMSTEDE - Het liefst blijft Joop Deurloo,
amateur-archeoloog uit Haamstede, in de anonimiteit.
In een vraaggesprek stemt hij wel toe, maar eigenlijk
vindt hij die publiciteit maar overbodig. Hij wil gewoon
zijn eigen gang gaan. „Ach, de mensen hier in de straat
weten wel van al mijn vondsten af, maar voor de rest
vind ik het niet zo belangrijk dat dat allemaal naar bui
ten komt. Laat mij maar aanrommelen", zegt hij wat af
standelijk. Maar in de loop van het gesprek wordt toch
duidelijk dat Joop Deurloo razend enthousiast is over
zijn hobby. De verhalen komen los, het muntenalbum
wordt erbij gehaald en op den duur komt zelfs zijn verza
melde kollektie op de eettafel. Met een knipoog naar zijn
vrouw, Marja, vraagt hij nog wel eerst of dat goed is. La
chend antwoord zij dat dat voor deze gelegenheid wel
mag.
Joop Deurloo toont één van zijn pronkstukken aan de fotograaf, het sierbord,
dat hij enkele jaren geleden vond aan de voet van de Plompe toren.
Anders dan verwacht staat de
woonkamer niet vol met archeologi
sche vondsten uit de Westhoek. Al
leen in de keuken prijken enkele
kommetjes en een sierbord uit ca.
1650, dat Joop in 1977 aan de voet van
de Plompe toren vond. „Ja, zodra er
gens graafwerkzaamheden worden
verricht, dan ga ik kijken. Je weet
nooit wat je vind."
Joop (41) houdt zich al jaren en ja
ren bezig met de amateur-archeolo-
gie. „In mijn jeugd had ik er al be
langstelling voor. Samen met enkele
vriendjes zocht hij het strand van
zijn geboorteplaats Westenschouwen
af op zoek naar munten. Ik heb stro-
persbloed, hè. Mijn grootvader was
een stroper en mijn vader ook", lacht
hij uitbundig. Om zijn zakgeld aan te
OUDE TONGE - Een archief-opname van één van de knelpunten van de rijksweg bij en door Oude Tongehet gevaar
lijk kruispunt bij „De Witte Stee".