Ruud de Groot zet zich voor de
zware taak om Zierikzeese klub
weer echt waterdicht te maken
Raadsvergadering
Middenschouwen
I
Een jongen beneden haar stand
Dit biedt de beeldbuis
STREEKNIEUWS
Maak een mooie kans
op één van de
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Donderdag 28 april 1983 Nr. 23310
5
Ex-voorzitter Zwart: „ZV Onderdak begint met nieuw elan"
ZIERIKZEE - Voor de tweede keer in exakt zeven weken hield de Zierikzeese
wemsportvereniging Onderdak in het Huis van Nassau in die gemeente een algeme
ne ledenvergadering. Op 9 maart reeds deelde voorzitter Ap Zwart met vertwijfelde
stem mee, dat de tweede sessie op 27 april wel eens het allerlaatste teken van leven zou
kunnen worden van de ZV Onderdak. „Als er geen nieuwe bestuursleden te vinden
zijn tussen nu en die nieuwe datum en ook geen mensen, die zich anderszins in willen
zetten om de aktieve sporters van onze vereniging hun sport te laten bedrijven, dan is
27 april het definitieve einde van de Zierikzeese zwemklub. Zo simpel ligt het, hoe
triest het ook in de oren mag klinken", legde Zwart op die gedenktwaardige avond ten
aanhore van amper een handvol leden uit. „Het kan zo niet langer. Een paar mensen in
onze vereniging doen de zaken, waarvoor tien tot vijftien mensen nodig zijn, als je al
les ook maar enigszins goed wilt regelen". Via de kolommen van de Zierikzeesche
Nieuwsbode kwamen Zwarts woorden uiteindelijk toch bij een veel groter publiek
aan en gelukkig voor de vele tientallen, die de zwemsport een goed hart toedragen:
met sukses. Amper enkele uren na het verschijnen van de Nieuwsbode van 10 maart
bleek de noodkreet van Ap Zwart het gewenste effekt te krijgen. Ruud de Groot uit
Serooskerke werd de nieuwe - toen nog kandidaat - voorzitter. Daar zou het niet bij
blijven.
,,Dit nieuwe bestuur aanvaardt
met plezier de nieuwe taak", stelde
Ruud de Groot in zijn toespraakje,
nadat de in groten getale aanwezige
leden hem unaniem tot voorzitter
hadden aanvaard. ,,In de voorbije
weken hebben we intern de diverse
problemen goed doorgespit en er is
een duidelijke beleidslijn uitgestip
peld voor de komende tijd. Hiermee
moet de vereniging weer de bloeien
de vereniging worden, die we alle
maal zo zeer hopen dat ze wordt". De
Groot memoreerde, dat de nieuw in
geslagen weg voornamelijk vijf pun-,
ten behelst. ,,Er zal een technische
kommissie benoemd worden, die
bestaat uit mensen, die zich louter
zullen inzetten voor de
wedstrijdsporters. Dit is van essen
tieel belang, want het zal veel men
sen stimuleren om lid te worden van
de ZV Onderdak, omdat men weet
dat de juiste begeleiding er is".
De Groot onderkende, dat het mik
ken op de wedstrijdsporters ook ter
dege gevaren met zich mee zou kun
nen brengen. ,,Een groot gevaar zou
kunnen zijn, dat zich groepjes gaan
vormen. Een groepje met louter goe
de zwemmers, een groepje met wat
mindere goeden en een groepje met
de allerminsten. Om dit te voorko
men willen we ernaar streven om zo
veel mogelijk met volwaardige ploe
gen deel te nemen aan wedstrijden op
kring-, distrikt- of landelijk niveau.
Niet meer startvergunninghouders
en niet-startvergunninghouders
apart, maar gewoon iedereen bij el
kaar en same» optrekken". Van
enorm belang noemde Ruud de Groot
de banden tussen de leden en het
bestuur. ,,De leden moeten bij een
bestuur kunnen aankloppen als er
iets is wat hen dwars zit op welk ge
bied ook. Daartoe hebben we een ver
trouwenspersoon aangesteld, een
„Ombudsvrouw". Je kunt daar te
recht met je problematiek". Eerste
ZV Onderdak-Ombudsvrouw wordt
Jacomijn Boshoven, net als Ruud de
Groot een nieuw bestuurslid, evenals
trouwens Jacques Schreinemacher,
die de technische kommissie gaat lei
den.
Ook de onderlinge banden tussen
de leden en de betrokkenheid bij de
vereniging werden door de nieuwe
voorzitter niet vergeten. ,,Met name
in een individuele sport is dit van het
allergrootste belang", stelde De
Groot vast. „Daarom zal erin de toe
komst nog meer aandacht en waarde
geschonken gaan worden aan ons
klubblad „De Starter". Vooralsnog
zal Ap Zwart zich daarmee gaan be
lasten, zodat er voor hem nog wel an
ders te doen staat, dan alleen de advi
serende taak, die hij zichzelf toe
denkt". Zwart trad op eigen verzoek
af als voorzitter, maar wilde wel
graag deel uit blijven maken van het
bestuur, naar zijn eigen zeggen in een
adviserende rol, maar dat werd dus
door de nieuwe voorzitter ge-
Ioochenstraft. Vijfde en laatste
hoofdpunt in de beleidslijn van het
nieuwe Onderdak-bestuur is het
handhaven en eventueel uitbouwen
van de groep rekreatieve zwemmers
en zwemsters, die op het ogenblik
toch al dertig procent van alle Onder
dakkers uitmaken. Zoals voorheen is
Wil ten Haaf in deze het aangewezen
bestuurslid.
Resteren nog de twee op hun post
blijvende bestuursleden Marianne
Lodewijk en Miep Zwier. De laatste
was en blijft penningmeesteresse en
Marianne Lodwijk wordt van ge
woon bestuurslid sekretaresse bin
nen het nieuwe zevenkoppige
bestuur, hetgeen een vermeerdering
met twee betekent.
De scheldende ZV Onderdak-voorzitter Ap Zwart overhandigt zijn opvolger
Ruud de Groot de voorzittershamer. De Groot is in het normale leven leraar
aan de RSG in Zierikzee. Was in het verleden ook voorzitter van ZV De Braak
man.
„Er is bijzonder veel werk te doen.
We kunnen dat beslist niet met z'n ze
venen. Daar mag niemand van uit
gaan, want dan komen we weer in de
zelfde problemen terecht, waarin we
zaten voordat het echt slecht begon te
gaan. We moeten een beroep op een
ieder kunnen doen als er wat is, een
wedstrijd of weet ik wat. Als we dan
steeds aan een gesloten deur komen,
dan verzanden we weer. Vanavond is
getoond, dat niemand dat wil. Al
thans dat moet ik opmaken uit de
enorme hoeveelheid mensen, die deze
vergadering bijwoont, nadat het
Zwaard van Damocles dreigde toe te
slaan. Laat ons dus niet in de steek
en help ons een handje als het nodig
is", besloot Ruud de Groot zijn eerste
toespraak als voorzitter van de ZV
Onderdak.
De scheidende voorzitter Ap Zwart
toonde zich duidelijk opgelucht, dat
de missie die hij op 9 maart met
toestemming van zijn toen nog ge
trouwe bestuursleden inzette,
geslaagd was. „Het is goed geweest,
dat we niet bij de pakken zijn gaan
neerzitten en dat we zijn blijven zoe
ken naar nieuwe bestuursleden. On
ze ervaringen van de voorbije weken
zijn bijzonder positief over de men
sen, die nieuw zijn binnen het
bestuur. Ze hebben zich terdege
vechtlustig opgesteld en zijn even
min als wij dat waren, van plan om
zomaar op te geven. Persoonlijk ge
loof ik er weer heilig in. Oké, er zul
len allerlei mogelijkheden onder
zocht moeten worden om de
zwemsport weer op een hoger plan te
brengen, maar daar staat onze ver
eniging niet alleen in. Dat is elders
idem dito. Dit nieuwe bestuur staat
voor deze nieuwe mogelijkheden en
zal zijn steentje willen bijdragen.
Dat zal niet al morgen, of de volgen
de week merkbaar zijn, maar het zal
ook geen vijfjarenplan worden. Daar
ken ik deze nieuwe mensen nu al
goed genoeg voor. Er zal aan getrok
ken worden", meende Zwart.
(vervolg pag. 1)
zet van de pomp „niet zo geweldig"
is. Zowel VVD-er Van Langeraad als
CDA-raadslid A. B. Koster stelden
zich achter het collegestandpunt.
Koster zag er niet zo gauw een ander
instappen „en dan zou er een stuk
presentatie van de haven
wegvallen." Het alternatief zou vol
gens hem „slepen met jerrycans"
zijn.
Renden vond dat er toch „oneigen
lijke argumenten" werden gehan
teerd maar bracht het PvdA-voorstel
tot verhoging van 4 procent niet in
stemming, omdat het toch niet haal
baar zou zijn. Zodat de vergunning
weer voor drie jaar werd verleend
voor dezelfde jaarlijkse vergoeding
van 500,—.
In navolging van Bruinisse werd
wèl een vier procent verhoging toege
past voor „werken voor derden" van
de Technische Dienstkring Bruinisse
en Middenschouwen.
Met Van Langeraad had burge
meester Den Boer met verbazing
kennisgenomen van het feit, dat de
PZEM alsnog de kleinverbruikers
laat meedelen in de winst (ongeveer
100,— per gezin). Hij dacht dat de
zeer voorzichtige ramingen van de
PZEM, met het oog op de exploitatie
van een kernenergiebedrijf, er de
oorzaak van zijn dat niet eerder tot
een dergelijke uitkering werd beslo
ten. Van Langeraad vond het belang
rijk dat de gemeente als aandeelhou
der de vinger goed aan de pols van de
PZEM zou houden.
V erkeersmaatregelen
Renden vroeg naar de ver
keersmaatregelen bij de uitrit
Kael
Zaeterdagmiddag kwam m'n zwaeger uut Nieu-
werkerke buurte. Z'n vrouwe atten nie meegeb'rocht.
wantie ad wi vee last van der rimmetiek.
Eerst m'n thee gedronke in toen bimmen 'n endje
gae kuire.
Datte schole weg was atten nog nie gezie. ..Wie eit-
tat noe verzonne". zeiten. ..Wat 'n èrmoedig zoodje.
't Is gin gezicht aste toeristen komme.
Mó toen men over de Westbruggc kwamtne, wier 't
nog vee érger. De böömen langs de gracht aolemaele
ommegekapt; 't is ter zo kael as 'n luus. Ouwe mén
sen zudder nooit meer onder 't groen lóópe. t-is vréét.
Vó de schrik bin men tuus m& gauw twéé borrels
gae drienke. Toen was 't tied ommen nae de bus te
briengen. Dat ak beter nie kunne doe. want dae
stong 'n nichte van m'n moeder, tante Sophie, mit 'n
gróóte koffer rond te kieken. Noe bin ons nie zö tante
Sophie-achtig. want 't is zo'n vuule centebieter. ze
gun 'n ander nog gin naegelschraepsel, in z'ei nog 'n
schérpe tonge ök.
'k Bin blie dak je zie" zeide ze. want oe kom een
oud méns mit zon koffer tuus?
Af fijn. ik brochtze dan m<3 weg; die koffer woog as
dieploodin 't was noga een endje ok.
Róók jie? vroeg ze. Zou ze diere segoren in uus
Dd kon toch nie, docht ik!
..Ja, tante", zei ik wantrouwig.
Dd kon ik maarke; jen aesem gong zó roar, in je
ruuk nog nae drank ok.
Op zón maniere zajje nie oud worre, m'n jongen!
Af fijn, af fijn, die tante Sophie toch!
Tot ziens ma wt.
JAOKOB
Wervepad-Rengerskerkestraat. Hij
had al eerder op het gevaar voor kin
deren daarvan gewezen. Snoeien van
begroeiing ter verbetering van het
zich bleek achteraf niet mogelijk, liet
de voorzitter weten, omdat de be
planting op eigen grond van de eige
naar van de hoekwoning staat. Mis
schien zal er een oplossing worden
gevonden door waarschuwingsbor
den te plaatsen, opperde de burge
meester. Renden informeerde nog of
de achterliggende garages, waardoor
er geen hek kan worden geplaatst,
misschein demontabel zijn en ver
plaatst kunnen worden.
Ook Van Langeraad kaartte een
verkeersprobleem aan. Hij vestigde
de aandacht op de grote snelheid
waarmee over de Weelweg en Kerk-
weg te Kerkwerve wordt gereden en
zou daar een maximumsnelheid van
30 kilometer per uur willen zien toe
gepast. Daarover zal de rijkspolitie
om advies worden gevraagd.
SR V-wagen
Mevrouw J. Kloet-Schellingerhout
vroeg naar de vergunning van de
SRV-wagen. Er is een voorlopige
voorziening getroffen, dat deze drie
dagen per week mag rijden. De be
trokken ondernemer heeft bij de
Raad van State bezwaar ingediend
tegen het niet verlenen van een ver
gunning door de gemeente.
Op een vraag tijdens de vorige
raadsvergadering, gesteld door
raadslid Renden, deelde de burge
meester nu mee, dat de besluiten-
lijstjes van B. en W. vergaderingen in
principe, en onder bepaalde voor
waarden, vertrouwelijk aan raadsle
den ter inzage zullen worden gege
ven.
De heer J. Pekaar werd tijdens de
ze vergadering beëdigd als waarne
mend gemeentesecretaris.
OOSTERLAND
Succesvol optreden V.Z.O.S.
Het koor van de Chr. Gem. Zang
vereniging V.Z.O.S. heeft o.l.v. diri
gent J. Zuidgeest deelgenomen aan
het 6e Zeeuwse zangers-manifest
1983 voor koren, ouderenkoren, groe
pen en solisten. Het door de Zeeuwse
Zangersbond „Zang Veredelt" geor
ganiseerde manifest vond plaats in
de concert- en gehoorzaal te Middel
burg.
V.Z.O.S. behaalde in de le.afdeling
de 2e prijs met een totaal van 210
punten. De koren werden beoordeeld
over 7 rubrieken (zoals bijvoorbeeld
zuiverheid, ritme, uitspraak) onder
verdeeld in de categorieën A en B.
Categorie A betekent het zingen
van een verplicht en een vrij num
mer, waardoor de moeilijkheids
graad hoger ligt. Categorie B staat
voor het zingen van twee vrije jium-
mers naar eigen keuze. k»
SIRJANSLAND
Kollekte Hartstichting
De kollekte, die vorige week in het
kader van de aktie van de Hartstich
ting is gehouden, heeft een bedrag
van 438,— opgeleverd. Dit bedrag
werd bijeengebracht door kollektant
J. de Jonge.
Vrijdag 29 april, 23.35 uur, Nederland 1: ,,Lily, aime moi". Met Juliette
Gréco als Flo.
Vrijdag 29 april
Ned. 1
9.30 en 13.00 uur Nieuws voor doven
11.00 uur Schooltelevisie
16.00 uur Woordblindheid
16.30 uur In stemming
17.00 uur Bijbels prentenboek
18.25 uur Teleac
18.50 uur Pippi Langkous
19.20 uur De natuur en de mens. In
deze natuurdokumentaire wordt
aandacht geschonken aan de laatste
Europese lynx.
20.00 uur Journaal
20.28 uur Achter het nieuws
21.10 uur Vijf dagen in december.
Jonge milieu-activisten hebben de
Duitse kernfysicus ontvoerd en hou
den hem gevangen op een verlaten
boerderij.
21.55 uur De ombudsman
22.25 uur Sonja op vrijdag. Praatpro
gramma.
23.30 uur Journaal
23.35 uur Lily, lieve Lily. Een Franse
filmkomedie met in de hoofdrol de
verleden jaar overleden Patrick De-
waer. Te zien in de hoofdrol als dag
bladjournalist Francois, die zich het
lot aantrekt van een metaalarbeider
Claude, die treurt om zijn vrouw, die
hem verlaten heeft. Samen gaan ze
naar een bokswedstrijd van een
vriend, die weer eens verliest en
eveneens getroost dient te
worden
Ned. 2
9.30 en 13.00 uur Nieuws voor doven
18.20 uur Paspoort
18.30 uur Sesamstraat
18.45 uur Jeugdjournaal
19.00 uur Nieuws
19.10 uur Babbelonië. Spelprogram-
ma.
19.40 uur Wiekentkwis. Spelpro-
gramma.
20.55 uur Mensen zoals hij en ik. Drie
eenakters waar Kees Brusse weer de
hoofdrol in zal vertolken.
22.00 uur Schaaktoernooi
22.10 uur Gesprek met de minister
président
22.30 uur Journaal
22.45 uur Namens onze ouders. Een
uitzending van het IKON.
23.40 uur Nieuws voor doven
Advertentie
Ik vind Rivella en E10 zo fijn omdat
Maak dit zinnetje af en stuur 't voor 15 juni in voldoende
gelrankeërdïéhveloppe naar Friskwis, Postbus 236.
8901 BA Leeuwarden, met twee platgedrukte doppen van
Rivella of E10 flessen. U mag zo vaak meedoen als u wilt.
Vergeet uw naam en adres niet.
Prijzen: 150 cheques ter waarde van f 50 -goed voor
een bezoek aan een schoonheidsspecialiste.
Een deskundige jury beloont de origineelste inzendingen.
Prijswinnaars ontvangen uiterlijk 4 weken na de sluit-
datum persoonlijk bericht.
een paar apart met
héél weinig calorietjes
„Om te verdienen," zei hij hard.
„We zijn met z'n zessen thuis,
ik ben de oudste en moeder is
weduwe."
„Maar," zei ze, „ik bedoel
neem me niet kwalijkik wou
maar zeggenjij zoudt toch
wel méér
„Wacht maar," stelde hij haar
gerust, „dacht je dat ik eeuwig
bij die Coöperatie bleef? Ik weet
nog niet wat ik ga doen, maar
ik zorg dat ik bij blijf, 'k Zit zo
wat iedere avond te blokken,"
zei hij toen als verontschuldi
gend
„Heb jijwéét je iets van
schilderen?"
„Ik hield altijd van tekenen,
maar daar was geen tijd voor.
En jaik ga wel eens graag
naar een tentoonstelling kyken,
als het niks kost. En ik heb er
over gelézen
„Interesseert het je dan?"
„Alles interesseert me," zei hij
kort. En Liesbeth begreep in
tuïtief, dat dit een van die jon
gens was, die de moeilijke weg
moesten gaan en wier begeerte
naar kennis heel hun leven on
verzadigbaar zou blijken, omdat
geen titel of graad hen garan
deerde, dat ze voor hun vak ge
noeg wisten.
Jaap kneep met kennersgebaar
ln de band. „Hard als een bik
kel," zei hij vergenoegd. „We zul
len 'em eerst wéér een beetje
leeg laten lopen en.dan stoppen
we 'm d'r in."
Liesbeth was veer in haar
zwijgen vervallen, en z*g toe hoe
Jaap de flets veer in orde
bracht. „Alstublieft dame," zei
hij, haar de fiets toereikend,
„maak het maar over op de
giro."
Opnieuw kleurde Liesbeth.
Moest ze hem hiervoor wat ge
ven? Kön dat? Met deze Jongen
had ze gepraat.over zichzelf.
Als waren ze gelijken. Neen...
dat waren ze niet. Hy was vèr-
ult haar meerdere, al was zij de
dochter van de grote zakenman
en hij de loopjongen, nou ja,
loopjongen! van de Coöperatie.
„Ik moet me nu haasten," zei
hij, zakelijk weer opeens, „want
de baas snapt niet waar ik blijf.
U doet maar kalmpjes aan.
hij zal het wel houden tot Mid
dendorp!"
Opeens begreep zehij wil
de niet met haar samen terug.
En ze begreep ook de oorzaak.
Hy was de knecht zy was de
juffrouw. En wat zou het voor 'n
gezicht geven, wanneer Liesbeth
Wagenborg en Jaap Borst van
de Coöperatie straks samen de
Dorpsstraat kwamen infietsen?
Spontaan stak ze haar hand
uit. „Jaap," zei ze, „je wordt be
dankt. Ik ben zo bly, dat je me
geholpen hebt
,,'t Was géén moeite," zei de
jongen nors. Opeens besefte hy
de afstand die hen scheidde.
„Nou juffrouwgoeie reis."
Wéér hield ze hem by zyn
mouw vast. „Je moet tegen my
geen juffrouw zeggen," zei ze
met een blos waarvan ze niet
wist, dat die het hart van de
jongen in vuur en vlam zette,
„ik heet Liesbeth. Zul je dat ont
houden, als je me wéér es tegen
komt?"
Jaap Borst zocht naar woor
den. Hy vond zyn toevlucht in
een grapje.
„Wéér met een lekke band?"
zei hy lachend.
„Altyd," antwoordde ze ern
stig. „En je wordt bedankt."
„Dat hééft u al gedaan," zyn
ogen lachten.
„Niet waar, dat was voor het
plakken."
„Wat heb ik dan nog meer
gedaan?"
„Oze werd vaag, maar
haar glimlach bleef, „dat hoor
je nog wel es. En je zoudt geen
u meer tegen me zeggen. Nou,
dag Jaap!"
„Dag
„Liesbeth!"
„Dag Liesbeth!"
Snel sprong hy op zyn fiets,
wuifde nog een verlegen groet.
Weldra was de witte jas om een
bocht van de weg verdwenen.
Langzaam trapte Liesbeth naar
huis, haar hoofd vol verwarrende
gedachten. Maar één woord bleef
in haar haken en maakte haar
vreemd-blij. „U bent wèl een
persooniykheid!"
„Tja," dach ze met een scheve
glimlach, „dat ze dat nu Juist
by de Coöperatie moesten uit
vinden!"
door TOM LODEWIJK
HOOFDSTUK II
Een nieuwe ontmoeting
Het was drie weken na het
„lekke-band-incident" zoals
Liesbeth het schertsend noemde
toen ze Jaap Borst weer ont
moette. Ze had hem twee keer
gezien op straat, terwyi hy voor-
by fietste. HU maakte een groe
tend gemaar, een soort militair
saluut, dat net niet te vrijpostig
was, constateerde Liesbeth-de-
dochter-van-Wagenborg, en dat
toch herinnerde aan iets dat zy
beiden alléén wisten, vond Lies
beth, het meisje van de lekke
band.
Ze had haar verhaal in geuren
en kleuren thuis verteld en er
wel voor gezorgd, dat alle na
druk viel op het grappige, dat
het juist iemand van de Coöpe
ratie moest zyn, die haar uit de
nood hielp. „Als dat maar geen
symbool is, vader!" had ze ge
lachen.
Wagenborg gaf zyn moeilijke
glimlach terug. Dit zorgenkind
van hem, hy had haar toch lief
met heel zyn hart. Jammer,
dat ze zo helemaal niet leek op
hem en op de anderen, en dat
hy haar soms zo weinig begreep.
Handig had ze het gesprek op
Jaap Borst gebracht.
„Een rare familie," had Ber
tha gezegd, die alles wist van
iedereen, „die vader, Maarten
Borst, was schipper by Kouwe-
naar. Hy is overboord geval
lenduizelig zeggen ze, maar
ik weet wel waarvan. Die moeder
kan het niet aan. Zes kinderen.
Zy zelf is niet al te proper. Van
die oudste jongen hoor je niks
dan goeds, hoor, 't schynt een
beste kracht te zijn by de Coö
peratie; hersens óók wel, geloof
Ik (Liesbeth maakte een grimas,
die Bertha gelukkig niet zag),
maar 't biyft daar vechten tegen
de bierkaai. Zij gaat nog uit
werken, de oudste dochter is op
't fabriek, die loopt 's zaterdags
avonds met nagellak en lippen
stift op de Dorpsstraat met Jon
gens te flirtenkomt niks van
terecht. Een huishouden van Jan
Steen."
(Wordt vervolgd
