Voorwaardelijke boete
voor permanent bewonen
van rekreatie-bungalow
DE GROOTSTE BOUWHEER VAN ZIERIKZEE
SAMAN BV
3
Zitting kantongerecht Zierikzee
Iets groensiets massaals
STREEKNIEUWS
i
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Vrijdag 14 januari 1983 Nr. 23252
ZIERIKZEE - „Ik ben anti revolutionair dat wil ik hier
met nadruk verklaren. Ik zal alles doen wat het wettig
gezag mij oplegt". Aldus was de reaktie van F. N. uit Ba-
rendrecht op de eis c.q. vonnis van 1.000,— op de zitting
van het kantongerecht, donderdagmiddag. N. had (en
heeft nog) een rekreatiebungalow in de gemeente Duive-
land voor permanent verblijf verhuurd aan mej. W. te
gen de zin van het kollege van b. en w. Trouwens ook te
gen de geldende verordeningen dienaangaande.
Voor dit feit wenste N. zich uitvoerig te verdedigen voor (plaatsvervan
gend) kantonrechter mr. J. H. Verstegen en kreeg daar alle gelegenheid voor.
Volgens N. was de verhuur met toestemming van de gemeente geschied en in
het verleden al veelvuldig voorgekomen. Zo vaak zelfs, dat genoemd kollege
woningzoekenden zijn adres doorgaf in geval van nood. Want daarop beriep
N. zich.
Mej. W. was bij hem gekomen met
het verzoek de bewuste woning te
mogen huren. Hij had alle beperken
de voorwaarden met haar doorgeno
men en een voorlopig huurkontrakt
gemaakt. De gemeente Duiveland
schreef haar in als inwonende van de
gemeente, dus N. dacht dat het wel
goed was. Mr. Verstegen: ,,Als je op
de sekretarie zegt dat je daar en daar
woont, is dat geen officiële toestem
ming, maar gewoon het registreren
van een mededeling, daar vergist u
zich in". Voor de officier van justitie,
mr. J. van Marion was het één van de
serie zaken in ,,het schimmig gebied
van strafrecht en administratief
recht". Een duidelijke zaak met ob-
jektief gezien een strafbaar feit. Van
belang was: hoe lossen we dit op?
Met politiedwang W. het huis uitzet
ten of via het strafrecht. De officier
koos voor het laatste en eiste:
1.000,— boete, te vervangen door 20
dagen hechtenis, waarvan 500,—
voorwaardelijk met een proeftijd
van twee jaar. Na een bevestigend
antwoord op de vraag van de kanton
rechter, of N. nu bereid was de huur
op te zeggen, maakte Verstegen hier
van 1.000,— voorwaardelijk met
een proeftijd van twee jaar, met de
verplichting de officier binnen vier
weken een afschrift van de huurop-
zegging te zenden.
Persoonsverwisseling
Wel zéér delikaat was de zaak te
gen C. J. v. d. G. uit Bruinisse die
zich voor de kantonrechter moest
verantwoorden voor het feit dat hij
op 2 mei '82 zonder geldig rijbewijs
een auto zou hebben bestuurd. Hij
zou tegen verbalisanten gezegd heb
ben dat het wel slordig was om zo te
gaan rijden. Op de zitting kwam ech
ter vast te staan dat niet C. J., maar
J. J. v. d. G. was verbaliseerd, de in
middels bij een ongeval overleden
broer. Pas na het fatale ongeluk kwa
men diverse zaken aan het licht,
waar dit er één van was.
Aanleiding voor vader v. d. G. om
niet op de zitting te getuigen in het
voordeel van C. J., wegens de gevoe
lige herinneringen. Mej. E. P. getuig
de wèl, en zodanig, dat zowel de offi
cier van justitie als de kantonrechter
besloten niet tot strafvervolging
over te gaan. „Ik hoop dat u uit de
verdere problemen komt", aldus mr.
Verstegen.
Iets groens
„Ik zag iets groens, groot, massaals
opdagen van rechts, toen kwam de
klap en verder weet ik het niet
meer", aldus getuige J. B. uit Den
Haag. Het ging hier om de zaak tegen
mevrouw G. C. v. O., eveneens uit
Den Haag-Rijswijk, die op 30 mei '81
op Rijksweg 18 onder Ouwerkerk bo
ven op een stilstaande auto zou zijn
gereden. Haar advocaat voerde ter
zitting het woord, omdat gedaagde
zojuist van Intensife Care-afdeling
van het ziekenhuis kwam en onvol
doende aanspreekbaar was. Eerste
getuige in deze aangehouden zaak
was wachtmeester de J., één der ver
balisanten, die overigens buiten het
toen opgemaakte proces-verbaal
geen nieuwe feiten kon melden.
Tweede getuige was J. B. die ..iets
groens" had gezien en derde in de rij
was haar zus L. B. die een soortgelij
ke verklaring aflegde, een herhaling
van wat zij in het ziekenhuis had ver
klaard. De niet verschenen H. J. T. d.
W.-L., bestuurder van het „iets
groens" werd node gemist hetgeen
aanleiding voor de kantonrechter
was de zaak wederom aan te houden
voor onbepaalde tijd.
Geïriteerd
J. B. uit Rotterdam kwam eigen
lijk alleen maar betalen voor het feit
dat hij op rijksweg 18 op een wegvak
voor linksafslaand verkeer had inge
haald. „Ik was geïriteerd door het
langzame rijden van twee caravans
voor me", was zijn matig verweer,
waarmee hij zijn overtreding ruiter-
Advertentie
VERWARMINGSSERVICE
Telefoon 01110-2647 3909
lijk erkende. De officier achter het
wettig en overtuigende geleverd en
eiste f 45,— of één dag vervangende
hechtenis, hetgeen door mr. Verste
gen werd bekrachtigd in zijn vonnis.
Dodenmansknop
Rustend landbouwer P. G. uit
Moerdijk kwam met sukses zijn zaak
bepleiten. Hij had met zijn vissers
boot gevaren zonder zogenaamde
„dodenmansknop" op zijn motor. De
r.p. te water had dit op de Ooster-
schelde gekonstateerd in maart '82.
De dag na de gemaakte overtreding
had G. de knop laten aanbrengen en
leverde het bewijs ter zitting. „Ik
heb die boot al zeven jaar en is bij een
erkende handelaar gekocht. Ik wist
niets van die knop, waar de politie
mij op wees na een gezellig praatje
op het water. Verder was alles in or
de, en daarom keek ik wel erg ver
baasd, toen ik alsnog 90,— moest
betalen", was zijn verweer. Het was
toch al een slechte dag, want hij had
niets gevangen
Officier Van Marion vond dat hij
hier niet te maken had met een slor
dige bootbezitter met een „laat maar
waaien-mentaliteit" en vond verder
dat hij gedaagde vriendelijk moest
behandelen: 50,— was zijn eis.
Teveel naar de zin van gedaagde.
De kantonrechter deed er nog meer
af: zijn vonnis luidde 50,— voor
waardelijk met een proeftijd van één
jaar.
1000 cc
Geen voet aan de grond kreeg R. F.
M. uit Zwijndrecht die wegens het
met een snelheid van minstens
130 km/uur op de weg Zierikzee-
Burgh had gereden in mei '82 met een
motor van 1000 cc. Een verbalisant
op eveneens een motorfiets was hem
gedurende vier kilometer gevolgd.
Volgens verdachte zou hij slechts 60-
70 km/uur hebben gereden, maar
droeg daar geen bewijzen van aan.
„Het is het bekende liedje", zei de
officier. „Wie moeten we hier gelo
ven? Een verbalisant, die een ambts-
edig proces-verbaal heeft opgemaakt
en opgeleid is om dergelijke overtre
dingen te konstateren, of verdachte
die niets ter verdediging aanvoert. Ik
geloof de verbalisant en eis 240,—
of vijf dagen, het gewone tarief".
Hoewel verdachte niet in zijn rede
nering kon meegaan moest hij toch
genoegen nemen met het vonnis:
200,— of vier dagen.
Illegaal kamperen
R. J. M. d. V. uit Wijchen liep tegen
een vonnis op van 100,— of twee da
gen vervangende hechtenis, wegens
het illegaal kamperen bij Scharendij-
ke in mei 1982. „Ja ik wist wel dat
het niet mocht, maar op andere plaat
sen wordt er niets aan gedaan. Trou
wens: er was nergens plaats op de
campings."
„Ik kan die plaatsen ook niet ma
ken", aldus mr. Verstegen. Voor de
offcier was het geen enkel punt: als je
met een caravan op stap gaat moet je
voor een plaats zorgen, van te voren,
toch op stap gaan betekent risiko's
lopen. Zijn eis was gelijkluidend aan
het vonnis.
Verdachte: „Wat komt er dan te
recht van de reklame „vakantie in ei
gen land?" heb ik dan geen recht als
Nederlander op een staanplaats? Ik
werk er het hele jaar hard voor, en
moet ik dan maar m'n caravan en
boot wegdoen, omdat er geen plaats
is?"
Zeer verongelijkt verliet hij de
zaal, aangevuurd door „vrienden"
om dan maar schriftelijk vonnis te
vragen, hetgeen een berg werk voor
de kantonrechter betekent. Alsof die
er iets aan kon doen
Niet/wel verzekerd
Om niet weer in een „welles-nietes-
spelletje" te verzanden werd de zaak
tegen J. B. uit Zierikzee opnieuw ver
daagd. B. had op 19 april geen voor
rang verleend aan een van rechts ko
mende auto, waarna een aanrijding
volgde, maar was bovendien niet
verzekerd op dat tijdstip. Na de vori
ge verdaging kwam B. met het „be
wijs" dat de auto wel verzekerd zou
zijn geweest: een afschrift van een
verzekeringsagent met een verkla
ring dat de auto per 19 april '82 W.A.
verzekerd was. Wel erg toevallig,
vonden zowel de kantonrechter als
de officier. Mede omdat de schade
nog steeds niet geregeld werd, vond
mr. Verstegen dat er maar meer ge
tuigen moesten worden opgeroepen.
„Ik raad u aan, zonder verplichting
overigens, om een raadsman in de
arm te nemen, want nu gaat het erg
ingewikkeld worden", raadde mr.
Verstegen verdachte.
Deel III
W. S. V. uit Zierikzee was betrapt
op het rijden met een auto zonder gel
dig deel Ill-kentekenbewijs. Een
aanvankelijk erkende overtreding
gekoppeld aan de wens voor een
schikking. Die kwam: 110,—, maar
dat was een beetje teveel vond V.
„Dat kan ik niet betalen. Ik heb
het minimumloon, een gezin met
twee kinderen (en een auto). Het is
echt te veel", pleitte hij. Voor de offi
cier geen enkele reden om gas terug
te nemen, want daar gaat het nu juist
om: men moet niet vergeten deel III
aan te vragen of te betalen. Hij paste
zelfs verhoging toe in zijn eis:
130,— of drie dagen.
Toen kwam verdachte met de mel
ding dat hij het wèl had, maar dat het
tussen zijn papieren was geraakt. De
kantonrechter bracht hem fijntjes
aan het verstand, dat de Rijksdienst
voor het wegverkeer nooit een deel
III had verstrekt voor zijn auto.
„Dan hab ik me zeker vergist. Sorry.
Dan ben ik zeker in de war", excu
seerde V. zich. Mr. Verstegen von
niste 110,— of twee dagen. Verdach
te: „Tot ziens edelachtbare". Kan
tonrechter: „Nee, dat hoop ik niet
voor u".
ZIERIKZEE
Vrijzinnig Hervormden
De Vereniging van Vrijzinnig Her
vormden, afd, Zierikzee, hield in het
Hervormd Verenigingsgebouw een
zeer geslaagde en goed bezochte bij
eenkomst.
De heer W. de Vos hield een goed
gedokumenteerd betoog over Schot
land, waarin hij niet alleen flora en
fauna van dit gebied beschreef, maar
evenzee ruime aandacht besteedde
aan geschiedkundige aspekten, reli
gieuze invloeden en kuituur-his
torische monumenten. Het geheel
werd toegelicht met vele dia's.
De bewondering en de dank van de
aanwezigen werd onder woorden ge
bracht door de wnd. voorzitter, de
heer H. E. S. Sinck, die zijn woorden
vergezeld liet gaan van een attentie
voor mevrouw De Vos.
Bijeenkomst NCVB
De NCVB afdeling Zierikzee houdt
woensdagavond 19 januari een bij
eenkomst in het Hervormd Vereni
gingsgebouw te Zierikzee. Mevrouw
M. Hack uit Haamstede zal spreken
over „Vrouw en vrijwilligerswerk".
Voor tijd: zie agenda.
Van rechts
Op de kruising Ravestraat en Pie-
terseliestraat kwamen donderdag
twee personenauto's met elkaar in
botsing. Automobilist H. F. C. uit
Oosterland kwam uit de Pieterse-
liestraat en zou een uit de Ravestraat
komende wagen te laat hebben ge
zien. Deze wagen werd bestuurd door
J. G. uit Nieuwerkerk. Beide voer
tuigen raakten beschadigd.
SCHARENDIJKE
Diploma hartreanimatie
Woensdag vond de uitreiking
plaats van de diploma's hartreani
matie, in de Putmeet te Scharendij-
ke. De kursus werd verzorgd door de
Hartstichting. De onderstaande kur-
sisten behaalde het diploma.
De dames: C. v. d. Zande, F. v. Lun
zen, J. Meuldijk, K. Dorreman-v. d.
Maas, M. Bevelander, M. Verhage, A.
Dalebout-van Dongen. A. Hanson-
Kloet, M. Hanson-v. d. Linde.
De heren: C. Dorreman, T. Petiet,
Verhage, A. Verwest, T. v. d. Tak en
S. Flohil.
Jacobus Louwerse:
Onderwijzer en weg- en waterbouwkundige
ZIERIKZEE - Jacobus Louwerse. In de afgelo
pen negentien jaar is onder zijn leiding de stad
Zierikzee fors uitgebreid en zijn de oude stadsge
deelten gerenoveerd. Als direkteur gemeentewer
ken heeft hij er voor gezorgd dat de monumen-
tenstad trots kan zijn op haar oude gebouwen.
Stadsherstel en stadsvernieuwing; twee taken, die
hij met veel zorg en veel liefde heeft uitgevoerd.
De mogelijkheden waren er ook voor. Hij heeft
de gouden jaren meegehad. Jaren, waarin de ge
meente Zierikzee veel geld heeft besteed aan het
verfraaien van het aangezicht. Dat vereenvoudig
de zijn taak natuurlijk wel.
Zaterdag 8 januari was Louwerse veertig jaar in dienst van de over
heid. Per 1 april van dit jaar maakt hij gebruik van de VUT-regeling.
Waarom? „Nou, de VUT is bedoeld om andere (jongere) mensen door te
laten schuiven. Als je eenmaal veertig dienstjaren hebt moet je een an
der niet meer in de weg zitten. Dan is het tijd om op te stappen. De twee
de reden is dat de financieel goede jaren voorbij zijn en dat zal voor het
stadsherstel en dé stadsvernieuwing van Zierikzee oók "zeker gevólgén
hebben. En ik moet eerlijk toegeven dat ik voor die tijd liever vertrek",
aldus Louwerse.
Jacobus werd in het Zeeuwse Koudekerke geboren (14-9-1920), maar
zijn ouders verhuisden kort na zijn geboorte naar Serooskerke op Wal
cheren. Hij doorliep daar de kleuter-en de lagere school en volgde na de
MULO in Middelburg de kweekschool.
Diensttijd
Het beroep van onderwijzer heeft hij echter als vervanger maar enke
le maandeiriuit kunnen voeren. Als loon ving hij 30,— per maand.
„Ach, je was al lang blij dat je de eer had om dat te mogen doen." Ter
wijl Louwerse bezig was zijn hoofdakte te behalen moest hij in decem
ber 1939 onder de wapenen. Tot mei 1940 zat hij bij de kustartillerie. Na
zijn diensttijd waren er veel onderwijzers, die op een baan wachtten.
Louwerse was verstandig en besloot zich te laten omscholen. In Dor
drecht volgde hij aan de HTS de studie weg-en waterbouw met een on
derbreking door een praktijkjaar.
„Zo'n beslissing neem je niet zomaar. Als je al een diploma in je zak
hebt is het niet zo makkelijk om te zeggen ik ga wat anders doen. Ik heb
het goed overwogen. Waarom weg- en waterbouw? Ja, als Zeeuw heb je
affiniteit met het water, hè. En trouwens vele onderwijzers voor mij,
ook van Zeeuwse afkomst, waren al naar de HTS in Dordrecht gegaan.
Het was een soort tendens. Ik moest wel helemaal van voren af aan be
ginnen, maar daar heb ik nooit spijt van gehad. Direkteur gemeente
werken is een zeer veelzijdig beroep en ik heb heel boeiende jaren mee
gemaakt," vertelt Jacobus Louwerse in zijn kantoor van het stadhuis.
Onderwijzer
„Daar zat ik dan in 1944 na de HTS-studie met een prachtig diploma.
Maar ik kon er geen kant mee uit." Om „veiligheidsredenen" (Neder
land was door de Duitsers bezet) bracht hij een bezoek aan de inspek-
teur van het lager onderwijs. Hij wilde niet voor de Duitsers werken en
kreeg van de inspekteur drie adressen, waar hij kon solliciteren naar de
funktie van onderwijzer. Op een bijzondere lagere school in Middelhar-
nis werd hij ongezien benoemd. „Ja, dat was toen een hele toestand als
je vanuit Dordrecht een bezoek wilde brengen aan Middelhamis. Je
moest in het bezit zijn van allerlei papieren om de kontroles te kunnen
passeren", herinnert Louwerse zich. Tot december 1944 werkte hij op de
school. Toen werden de mannelijke ingezetenen van Middelhamis op
transport naar Duitsland gezet. Ook Louwerse werd opgepakt. Hij is
meegevaren tot Kampen, kocht daar drie schildwachten om en ver
dween uit de kazerne. Hij stak lopend de Veluwe over en kwam bij ken
nissen in Benschop terecht.
Louwerse kreeg opnieuw met een razzia te maken, maar ontsnapte
aan de zoekaktie. Hij keerde terug naar Middelhamis.
Ir. G. Terluin, het hoofd van de provinciale waterstaat in Zeeland,
was net benoemd als hoofd van de wederopbouw van Goerce-
Overflakkee. Terluin was hem bekend, aangezien Louwerse in zijn on
der wijzersperiode in Middelhamis de kinderen van Terluin in de klas
had. „Het was een hoofd zonder personeel. Ik kon als eerste kracht in
dienst treden."
Louwerse kreeg van de militairen een volmacht om zijn werk te kun
nen uitvoeren. Hij moest materialen vergaren voor de herstelwerk
zaamheden. „Dat was toen niet lang filoseferen over wie wat kreeg.
Nee, dat ging van jij zoveel planken en jij zoveel stenen. Het was impro
viseren, fantaseren en gewoon bezig zijn. Na een jaar kwam er een
distributie-systeem. Vanaf dat moment vond ik niet meer voldoende
bevrediging in mijn werk. Het verzandde teveel naar de administratie
ve kant."
Gemeente-architect
In 1947 werd Jacobus Louwerse benoemd tot gemeente-architekt. Het
kantoor stond in het gemeentehuis van Ooltgensplaat, maar hij was
ook werkzaam voor de toen nog aparte gemeenten Oude Tonge, Den
Bommel en Stad a/h Haringvliet. In die plaatsen was een grote achter
stand in de riolering, de wegen en heel de bouwwereld. „Daar heb ik
aan veel vernieuwingen meegewerkt. De nieuwbouw kwam op gang, ik
had vijf havens onder mijn beheer en de wegen moesten worden verbe
terd. Alles wat we deden kwam pas achteraf in de raad. Dat zou tegen
woordig helemaal niet meer kunnen. De arbeiders groeven met de
schop de straat uit. want machines waren er niet."
Holten
De moeizame verbindingen tussen Goeree-Overflakkee en het vaste
land leidden er toe dat Louwerse besloot te vertrekken naar een andere
gemeente. De uitstapjes naar het vaste land kostten te veel tijd. Hij
schreef op een advertentie in Holten in Overijssel en hij werd aangeno
men, ook in de funktie van gemeente-architekt. Op 1 januari 1953 trad
hij in dienst en zo ontsnapte hij aan de watersnoodramp. Holten had
ook te maken met oorlogsschade en de prioriteit werd gegeven aan het
herstel van boerderijen en woningen. In eerste instantie betrof het een
éénmansfunktie, maar later kreeg hij medewerkers, die hem moesten
helpen met het herstel van de wegen, de bouw van woningwetwoningen
en de aanleg van rekreatieve voorzieningen.
Zierikzee
Elf jaar later vertrok hij samen met zijn vrouw en kinderen naar Zie
rikzee. Hij werd de eerste direkteur gemeentewerken in de geschiede
nis van Zierikzee.
„Toen wij kwamen moest je nog varen naar Schouwen-Duiveland. De
eerste pijlers van de Zeelandbrug waren geslagen en de Grevelingen-
dam bij Bruinisse was in uitvoering. In 1964 was Zierikzee financieel
gezien niet erg draagkrachtig. Het was een zogenaamde artikel 12 ge
meente. Ik heb veel meegemaakt in die jaren. Onder meer de toename
van de rekreatie en de import. De dienst gemeentewerken deed ook
veel begeleidend werk in het kader van de Monumentenzorg, zowel
naar de burger als naar de overheid toe. De dienst hield zich ook bezig
met de infrastruktuur, de vernieuwing van de kademuren en de jacht
haven, de plantsoenendienst, de bouw van de scholen en de restaura
ties."
Louwerse is ook veertien jaar voorzitter geweest van de welstands
kommissie in Zierikzee en deze kommissie heeft veel bijgedragen tot de
instandhouding van de vormgeving van Zierikzee.
„We hadden altijd alle vrijheid om initiatieven te nemen. Binnen on
ze onderhoudsbegroting hadden we veel speelruimte, maar zodra we in
de kapitaalsdienst kwamen moest er een voorstel naar het kollege. Veel
van onze wensen zijn verhoord en we hebben ook erg veel geld gekregen
om onze ideeën te realiseren. Je moet je natuurlijk wel bedenken dat
het funktioneren van de dienst bepalend was voor het aanzicht van de
stad."
Nieuwe wijken
In de dienstjaren van Louwerse in Zierikzee verdubbelde het aantal
inwoners bijna. Hij zag de mensen naar de nieuwbouwwijk Malta trek
ken, omdat een deel van de bevolking geen woning wilde in de nog niet
gerenoveerde binnenstad van Zierikzee. Na de renovatie konstateerde
Louwerse een terugkeer naar het centrum. De wijk Poortambacht ver
rees onder zijn supervisie, een wijk die voor het grootste deel is be
woond door nieuwe ingezetenen. „Dat is naar mijn mening het verschil
met Malta, waar over het algemeen oorspronkelijke Zierikzeeënaren
wonen."
Direkteur gemeentewerken omschrijft hij als een beroep, waarin wel
op je gelet wordt. „De burgers zijn vrij kritisch. Dat recht hebben ze
ook, maar vaak gaat het algemeen belang voor het persoonlijke belang
en wc hebben wel eens mensen teleur moeten stellen. De druk van de
publieke opinie is erg groot. Mijn vrouw en ik gaan na mijn afscheid
van de dienst in Drcischor wonen. We hebben daar een huis gekocht.
Daar zitten we onder de luwte van Zierikzee en dat bevalt ons prima",
besluit Jacobus Louwerse.
