Vrouwen in de politiek: SAMEN STERK t. i Lukkie Nederhoed vertelt over CDA-Vrouwenberaad Linda Sies zet zich in voor de Rooie-Vrouwen' Mevrouw Streng breekt lans voor vrouwen in de VVD 7 ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Donderdag 30 december 1982 Nr. 23243 ZIERIKZEE - „Waarom een CDA-vrouwenberaad?", vroegen we aan Lukkie Nederhoed-Zijlstra, die 4V2 jaar geleden het initiatief nam tot de oprichting van de afde ling Zierikzee. Ze heeft haar antwoorden gereed en geeft er voortdurend blijk van met hart en ziel achter deze vrouwengroepering binnen het CDA te staan. „Het CDA-vrouwenberaad werd aanvankelijk opgericht om vrouwen bewust maken van de politiek; om hen op zodanige wijze er mee te kon- fronteren, dat het hen aanspreekt; om de vrouwen over een drempel vrees voor die politiek heen te hel pen". Ze is ervan overtuigd, dat de afde ling Zierikzee deze doelstelling al heeft bereikt, hetgeen niet wil zeg gen dat het VDA-vrouwenberaad hier ter plaatse weer opgeheven zou moeten worden. Integendeel verschillende keren beklemtoont Lukkie dat de vrouwen een zeer we zenlijke inbreng binnen de partij kunnen hebben, dat de partij volgens haar ook best blij is met het funktio- neren van het vrouwenberaad, om dat daar onderwerpen worden door gesproken en beoordeeld waar men binnen de partij nauwelijks aan toe zou komen. ,,0p die manier kun je el kaar aanvullen". Vier groeperingen Op Schouwen-Duiveland bestaan vier groperingen van het CDA- vrouwenberaad, naast Zierikzee zijn dat de afdelingen Bruinisse, Midden- schouwen en Duiveland. Lukkie hoopt, dat er in Wester- schouwen iemand het initiatief zal willen nemen om te komen tot de oprichting van een huiskamergroep of tot het aanhaken bij één der ande re afdelingen. Onze woordvoerster is gesprek- leidster bij de afdeling Zierikzee en ze vertegenwoordigt met sinds kort iemand anders uit de regio, Schouwen-Duiveland in het provin ciaal bestuur. Bovendien is ze sekre- taresse van het CDA in Zierikzee. Onderwerpen, die binnen de huiska- mergroepen aandacht kregen of in de toekomst nog aan de orde komen, zijn: Energie, Vrede en Veiligheid, Sociale Zekerheid (een diskussiestuk binnen de gehele partij), Gezin en an dere Samenlevingsvormen, het Ar beidsterrein van de Vrouw en Konsu- mentenbeleid. Verder wordt aan scholing gedaan, zoals een kursus Emacipatie- weerbaarheid, Vergader- en Diskus- sietechniek en een kursus voor kandidaat-gemeenteraadsleden. De organisatorische opbouw van het vrouwenberaad is vrijwel over eenkomstig met die van de partij. Vanuit het Provinciaal Bestuur heeft één afgevaardigde zitting in de lan delijke raad. Per provincie hebben vier afgevaardigden stemrecht. Het funktioneren van het vrou wenberaad binnen de plaatselijke af deling is volgens Lukkie van plaats tot plaats verschillend. Zelf is ze, zo als gezegd, sekretaresse van de partij en is derhalve in staat de standpun ten van het vrouwenberaad nader uit te dragen of toe te lichten binnen de partij. Sinds enige tijd krijgt ze daar belangrijk steun bij van een speciale vertegenwoordigster uit het CDA- vrouwenberaad binnen het partij bestuur. Inbreng Onze woordvoerster draagt diverse voorbeelden aan om te illustreren dat de inbreng van de vrouwen heel wezenlijk kan zijn. Zo werd aktief meegewerkt bij de opstelling van het programma voor de gemeenteraads verkiezingen. Het vrouwenberaad bespreekt ook vele aktuele zaken, die spelen op plaatselijk, provinciaal of landelijk nivo. Tijdens een lande lijke partijraad-bijeenkomst enkele maanden geleden werd dan ook een gezamenlijke motie van het CDA- vrouwenberaad en de CDA-jongeren overgenomen. Het betrof een motie over vrede en veiligheid. Dichter bij huis: bij de gemeente politiek levert het vrouwenberaad langzaamaan meer inbreng. Zo werd binnen de partij een duidelijk stand punt gegeven over het belang van speelplaatsen voor de jeugd in de binnenstad en verder kondigt Luk kie aan, dat de CDA-vrouwen alert zullen zijn op het reilen en zeilen van het emancipatiebeleid binnen de ei gen gemeente. Weten hoe het plaatse lijk zit, bijvoorbeeld: „is er subsidie te krijgen voor het organiseren van kursussen?". Ze geeft er blijk van de weg van de geleidelijkheid te willen bewande len: niet werken naast de mannen in het CDA, maar elkaar steunnen en gebruik maken van eikaars talenten. „Daar kom je een stuk verder mee'.. Hoe geladen het Woord ook vaak moge klinken, emancipatie is onge twijfeld de drijfveer van de vorming van vrouwengroeperingen binnen de politieke partijen. Hoe denken die le den van het CDA-vrouwenberaad daar nu over? „Heel verschillend" „Heel verschillend", laat Lukkie weten. Ze is best bereid haar eigen mening over emancipatie te geven, maar benadrukt krachtig dat ze daarmee niet spreekt voor andere CDA-vrouwen. Ze betreurt die fluk- tuaties overigens niet. „Het zou een saaie boel zijn als iedereen er hetzelf de over dacht". Volgens haar is het best mogelijk om de hardlopers wat te temperen en de achterblijvers een duwtje te geven om op die manier toch tot goede kompromissen te ko men. Ze ontkent niet zelf misschien weieens wat vooruit te lopen in een standpunt over emancipatorische za ken. Als gesprekleidster hoeft haar dat echter niet op te breken. In die funk- tie is het niet altijd noodzakelijk je mening overduidelijk te ventileren. Emacipatie is voor Lukkie „eigen lijk helemaal geen punt". Volgens haar is het een kwestie van op basis van gelijkwaardigheid met elkaar omgaan; van respekt hebben ten op zichte van elkaar, ook als er sprake is van een andere levenswijze. Dat geldt dan niet alleen in de man vrouw verhouding maar ook in die van bijvoorbeeld jongeren- volwassenen of zieken-gezonden. Die basis van gelijkwaardigheid is voor haar de belangrijkste voorwaarde. Ligt het begrip emacipatie nou nog moeilijker in een partij, die geba seerd is op het Evangelie? Onze woordvoerster erkent, dat enerzijds op sommige zaken moeilijk een ant woord is te geven, anderzijds echter biedt dat Evangelie ook een grote rijkdom en de mogelijkheid normen en motieven aan de Bijbel te staven. Emacipatie afwijzen op grond van de Bijbel acht ze niet juist. „Je moet datgene wat in de Bijbel staat, bezien in de tijd, dat het geschreven is". In gemeenteraad Ondanks die aktieve huiskamer- groepen in Zierikzee en elders in de regio geen CDA-vrouwen in de ge meenteraden. Moet daar in de toe komst verandering in komen? „Dat hangt af van vaardigheden en des kundigheid", vindt Lukkie. Zelf zou ze liefst ook een andere verdeling in mannen en vrouwen aan die raadsta fels zien, maar gekozen worden al leen om het vrouwzijn acht ze niet juist. De reden, dat vrouwen vaak niet staan te popelen op een verkiesbare plaats te worden gezet, houdt vol gens haar verband met de taakverde ling thuis. Voor vrouwen met een gezin en eventueel een parttime-baan bete kent zo'n raadslidmaatschap een enorme taakverzwaring. Lukkie hoopt, dat in die situatie in de toe komst veel gaat veranderen, maar „de vrouwen zullen het zelf moeten doen. Met het blijven bij huisje-boompje-beestje, kom je geen stap verder". Bij vrouwen speelt volgens haar ook veel meer dan bij de mannen de schroom een bepaalde funktie te aan vaarden. „Het is misschien een dom me vraag, maar is bijvoor beeld een uitlating, die van vrouwen nogal eens wordt gehoord. „Waarom haal je jezelf nu zo naar beneden", denkt Lukkie dan meestal. Dergelij ke dingen zijn natuurlijk niet expli ciet CDA-gebonden, maar men krijgt er ook binnen het CDA-vrouwenbe raad wel mee te maken. Lukkie Nederhoed: .Langs de weg van de geleidelijkheid". De regionale afdelingen op Schou wen-Duiveland hebben wel onderlin ge kontakten, zij het vaak informeel en incidenteel. Belangrijk kommuni- katiemiddel is de z.g. „Nieuws brief", een informatieblad voor CDA-Vrouwen in Zeeland. Aan het einde van een zeer geani meerd gesprek laat Lukkie weten het eigenlijk zeer te betreuren, dat ande re vrouwengroeperingen vaak op een geheel verkeerde wijze tegen het CDA-vrouwenberaad aankijken. Ze vindt het jammer, dat die groe peringen meestal niet beseffen hoe intensief men zich binnen het CDA- vrouwenberaad bezighoudt met lan delijke, provcinciale en gemeentelij ke politiek. Lukkie spreekt de hoop uit, dat al le mogelijke situaties worden aange grepen om het wederzijds begrip tus sen de verschillende vrouwengroepe ringen te verbeteren. BURGH-HAAMSTEDE - „Wij zijn echt wel een pres siegroep binnen de partij", zegt Linda Sies in Burgh als we met haar spreken over de „Rooie vronwen" van de P.v.d.A. Linda is lid van de afdeling Westerschouwen en vertegenwoordigt in het provinciaal bestuur van de par tij de Rooie Vrouwen-afdelingen van Brouwershaven, Zierikzee en Westerschouwen. Verder heeft ze zitting in het bestuur van de P.v.d.A.-streekfederatie ten behoeve van de vrouwenzaken. Onderlinge kontakten tussen de re gionale afdelingen zijn er, volgens Linda incidenteel wanneer het nodig is. Verder zijn er gezamenlijke stu diedagen en ontmoetingen tijdens de provinciale vergaderingen. Het waarom van Rooie Vrouwen binnen de P.v.d.A. is volgens Linda Tweeledig. Binnen de politiek kom je als vrouw maar moeilijk'aan de bak tussen alle mannen; binnen een aparte vrouwengroepering zijn daar meer mogelijkheden toe. Ten tweede konstateert ze, dat steeds meer die achterstand van de vrouw in de maatschappij wordt ervaren. Midde len om daar wat aan te doen, zijn naar Linda's mening, alleen via de politieke weg te bereiken. Dat vin den ook de Rooie Vrouwen. Twee in valshoeken dus: politiek en emanci patorisch. Vrouwen onder elkaar zijn, aldus onze woordvoerster, in staat beter te funktioneren dan samen met de man nen. Binnen de vrouwengroepering behoeft niet de angst te bestaan „om op je snufferd te gaan". „Binnen de mannenwereld is het moeilijker. Als je je sterk gemaakt hebt, binnen de Rooie Vrouwen, kun je naar buiten treden". Linda wijst erop, dat als vrouw zijnde altijd van je verwacht wordt, dat je het goed doet en derhalve is je zelf scholen van zeer groot belang. Ook bij de Rooie Vrouwen wordt aan dat aspekt veel aandacht besteed: scholings- en vormingsgroepen, ka dertrainingen en studiedagen of - weekends. Binnen de afdelingen wordt gedis- kussieerd over bepaalde thema's. Zo zal men zich ook gaan voorbereiden op het landelijk vrouwencongres het komend voorjaar. Twee thema's zul len daar aan de orde komen: „Voor mij zijn ze allemaal gelijk" en „Hoe gaan we om met macht?". De menin gen hierover van de afdelingen in Zeeland en Brabant zullen vooraf gaand aan dat congres worden ge bundeld. Nog even terug naar die invloed van Rooie Vrouwen binnen de P.v.d.A. Linda windt er geen doekjes om, dat er weieens „strijd" geleverd moet worden om de belangen van de Rooie Vrouwen te verdedigen. „Het zijn ten slotte mannen ook binnen de partij", merkt ze nuchter op. Een en ander is volgens haar ook afhanke lijk van het reilen en zeilen van de betreffende afdeling. Zo omschrijft ze Zierikzee als een afdeling met veel aktieve vrouwen binnen het bestuur. „Dat heeft voordelen". Beschutting Als vrouw kun je zowel als Rooie Vrouw maar ook als partijlid aktief zijn. Sommige vrouwen blijken vaak de „veilige beschutting" van de Rooie Vrouwen te prefereren en zijn niet aktief binnen de afdeling. (Dat het op emancipatorisch gebied ook binnen de P.v.d.A. inderdaad nog niet helemaal botertje tot de boom is, bleek kort na het gesprekje met Lin da, overduidelijk toen in Brouwers haven de PvdA-burgemeester en de vrouwelijke PvdA-wethouder een subsidieverzoek van de werkgroep Vrouwencafé afwezen op grond van de vermoedelijk binnen de Vereni ging van B.W. en S. „bedachte" argu menten, (Red.). Linda omschrijft Rooie Vrouwen als „feministische socialisten". Daar is volgens haar niks aan af te doen. Ze erkent, dat sommige vrouwen ook binnen de eigen groepering daar soms wat minder goed mee overweg kunnen. Linda staat echter op het standpunt, dat ieder, die opkomt voor de vrouw, feministisch bezig is. Eigenlijk verbaast het haar, dat aan Rooie Vrouwen voor bui tenstaanders eenzelfde soort „engig- heid" kleeft als aan het woord „emancipatie". Rooie Vrouwen wek ken, volgens haar, bij andere groepe ringen soms weerstand op, na een be- Linda Sies: „Geen angst om op je snufferd te gaan". tere kennismaking, volgt dan vaak echter de konklusie: „Ze zijn toch ook wel aardig". Linda vindt zelf niet, dat Rooie Vrouwen altijd op de barricade staan te schreeuwen, maar dat idee leeft nou eenmaal bij velen. Langer bezig Rooie Vrouwen zijn echter wat lan ger bezig in de politiek, dan andere vrouwengroeperingen. Logisch der halve, vindt Linda, dat ze dan ook wat meer naar buiten treden. „Je komt met wat nieuwe ideeën, maar ja een voortrekkersfunktie wordt meestal niet gewaardeerd". Ook bij de Ró'öie Vrouwen gaat de emancipatie-ontwikkeling voor som migen weieens wat te snel, volgens de woordvoerster. Verschil in stand punt over het nastreven van de doelstellingen bestaat er ook wel. Sommigen willen veranderingen al leen via de politieke weg doorge voerd zien te krijgen, anderen zijn bereid voor hun idealen de straat op te gaan. Ruimte voor verschil in op vattingen, is er zeker wel binnen de Rooie Vrouwen-afdelingen, vindt Linda. Het komt nogal eens voor, dat vrouwen binnen deze politieke groe pering een achterstand in maatschap pelijke ontwikkeling weten weg te werken of in elk geval genoeg zelf vertrouwen krijgen om naar buiten te treden. Soms lukt het zo'n vrouw een baan te krijgen en dan bestaat de kans, dat ze als aktief lid van de Rooie Vrou wen verloren gaat. „Dat is weieens nadelig, maar je hebt dan toch zeker een doel bereikt", aldus Linda. Volgens haar moeten vrouwen, om een beetje invloed in die overwegend mannenmaatschappij te krijgen, trachten bepaalde funkties te gaan bekleden, bijv. in gemeenteraden, Waterschap, maar ook in ouderkom missies, schoolbesturen e.d. Meer vrouwen Linda hoopt, dat in de regionale ge meenteraden in de toekomst inder daad meer vrouwen zitting zullen krijgen. „Ook van andere partijen, want ondanks partijpolitieke ver schillen, zijn er heel wat punten waar alle vrouwen het over eens zullen zijn". Overigens vindt ze het niet vreemd, dat vrouwen blijkbaar niet staan te dringen om op een verkies bare plaats te komen. „Je komt te recht in een wereld, waar je moet le ren werken; het is knokken geblazen in die ambtenarij. Er wordt binnen de partij wel ge werkt aan het overtuigen van vrou wen van het belang om vertegen woordigd te zijn op plaatsen waar be leid wordt bepaald. Onderling wor den ook altijd afspraken gemaakt wie namens de Rooie Vrouwen be langrijke bijeenkomsten, als hoorzit tingen e.d. zullen bezoeken. Linda hoopt van harte, dat in de toekomst nog eens wat meer samen werking tussen de diverse politieke vrouwenorganisaties zal komen. Partijpolitiek zijn er, zoals gezegd, ook volgens haar, veel verschillen, maar het grootste streven voor de vrouwen van nu is toch om solidair met elkaar te zijn, vindt Linda. HAAMSTEDE - „Wij verstaan onder emancipatie het zelfstandig dragen van verantwoording voor zowel het persoonlijk, als het maatschappelijk leven. In een libera le gemeenschappelijke samenleving hebben burgers het recht zelfstandig en in vrijdheid vorm aan hun leven te geven", antwoordt mevrouw H. Streng-Hagen in Haamstede op de vraag hoe de Vrouwen in de V.V.D. over emancipatie denken. Mevrouw Streng is kontaktvrouw in het provinciaal bestuur van de V.V.D. Dat houdt in, dat zij alic van belang zijnde zaken voor de afdelin gen doorspeelt naar de 16 kontakt- vrouwen in de gehele provincie. Ver der bekleedt ze de funktie van sekre* taris binnen de afdeling Wester schouwen. In deze region zijn er ook nog de af delingen in Zierikzee, Duiveland, Middenschouwen en Brouwersha ven. Haar antwoord op de vraag betref fende emancipatie was, zoals trou wens al haar antwoorden, welover wogen en zorgvuldig geformuleerd Dat, hetgeen ze daarin te berde bracht nog niet overal een vaststaand feit is, maar veel eerder een doelstelling, kon in de loop van het verdere gesprek worden vast gesteld. In de Westerschouwse situatie moet ze in elk geval konkluderen, dat na het aanvankelijk enthousi asme, de spirit weer wat wegebde. „Op zo'n moment moet je Je bezinnen Mevrouw H Streng-Hagen: ..Het is nog even wennen" om de zaak weer eens aan te zwenge len". Het duurt even Zij licht toe, dat de gemiddelde leeftijd zowel bij de Vrouwen in de V.V.D. ais bij de afdelingen in deze regio vaak heel wat hoger is dan bij voorbeeld in de Randstad. Met ande re woorden: het duurt even voor mensen zijn warm te krijgen voor nieuwe ideeën, denkbeelden en ont wikkelingen. „Een wat andere gea ardheid dan elders in ons land", al dus mevrouw Streng. „Hoe kun jij nou zo radikaal zijn", kreeg ze bij voorbeeld zelf eens te horen en ze konstateert nuchter. „Sommige he ren der schepping krijgen nou een maal meteen de kriebels bij het woord emancipatie". Zc is ervan overtuigd, dat ook dc mannen in de V.V.D. eraan moeten wennen, dat de vrouwen zich met po litiek gaan bezighouden. „Wij zijn niet tegen dc mannen, maar willen met dc mannen dc partij vormen", benadrukt mevrouw Streng. Ze is van oordeel dat er weieens compromissen gesloten moeten wor den en dat het mensen afschrikt als er te rigoureus vernieuwingen wor den doorgevoerd. Zo sprak zij, tij dens een wclzijnsoverlog tussen ge meenten en provincie te Zierikzee haar ongenoegen uit over het emancipatie-vignet dat het Provinei- aal Bureau op het briefpapier voer de. De gedeputeerde liet weten, daar niets aan te kunnen veranderen. Een ontwijkend en wat slap antwoord, vond mevrouw Streng. Het il lustreert slechts haar mening, dat veranderingen in de maatschappij geleidelijk moeten gaan en dat het nergens toe leidt mensen af te schrik ken Het waarom van Vrouwen in de V.V.D. beantwoordt onze woord voerster met de toelichting, dat vrou wen vaak niet zo gemotiveerd zijn zich met politiek te bemoeien. Toch is het volgens haar van belang dat ook vrouwen meedenken over plan nen en beleid. Door gezamenlijk op te treden zijn de vrouwen, volgens haar toch wat machtiger. „Er wordt weieens gauw gezegd, dat de Vrouwen in de V.V.D. een par tij in de partij vormen, dat is niet juist; we werken op gelijke voet met de mannen". Ze is ervan overtuigd, dat binnen de partij rekening wordt gehouden met het standpunt van de vrouwen in de V.V.D. Zo achtte dc afdeling Westerschou wen het destijds een principiële noodzaak, dat dc (mannelijke) V.V.D.-frakticvoorzittcr in dc ge meenteraad zich positiever dan voor heen zou gaan opstellen ten opzichte van het V.O.S.-wcrk in deze gemeen te. Een onderhoud tussen V.V.D.- vrouwen en dlc frakticvoorzitter was er wel voor nodig. Mevrouw Streng prijst dc afdeling nu gelukkig met het feit, dat de V.V.D. in de gemeenteraad van Westerschouwen nu sinds september na een onderbreking van vier jaar, weer door een vrouw (mevrouw C. v, d. Haven-Eikelenboom) wordt verte genwoordigd. „Dat is van groot be lang", vindt onze woordvoerster, want eerlijk gezegd - vrouwen heb ben duidelijk hun inbreng in verkie zingsprogramma en op ledenverga deringen. maar zijn dan toch altijd nog afhankelijk van de mannen, die de beleidsbeslissingen nemen". De vergaderingen van de partij-afdeling worden natuurlijk ook door de Vrou wen in de V.V.D. bezocht. ..Vrouwen worden geaksepteerd onder voorbe- oud", denkt mevrouw Streng daar zelf van. „Niet verwonderlijk, het is nieuw, het is een kwestie van moeten wennen aan Vorming en scholing Vorming en scholing worden bin nen de gehele V.V.D. als zeer belang rijk bestempeld, daarvan getuigt al leen al de belangrijke plaats, die de organisatie hiervan in de diverse bestuurslagen krijgt toebedeeld. Me vrouw Streng legt uit, dat er een lan delijke Commissie Vorming en Scho ling is, die tot taak heeft de zoge naamde Haya van Somerenstichting te adviseren. Een naam, die als pos- thuum eerbetoon moet dienen aan Haya van Someren-Downer, die in haar periode als voorzitter van de V.V.D. bijzonder veel aandacht heeft gegeven aan vorming en scholing van het partijkader, zowel voor mannen als vrouwen. In dc provincie Zeeland is dc orga nisatie van die vorming en scholing in handen van mevrouw E. dc Kup- Bos. Een greep uit het omvangrijke pakket: gcmccntcraadskursusscn, propagandistenkursussen, diskussic- cn vcrgadcrtcchnick en forumtrai ningen. Wie als vrouw in de V.V.D. be langstelling heeft, kan landelijk be paalde kursussen volgen. Bij 10 A 20 deelneemsters binnen dezelfde regio, kan dichter bij huis een kursus wor den opgezet. Mevrouw Streng Iaat weten voor deze kursussen ook zo graag eens niet-bij-de V.V.D.-aangesloten vrou wen te bereiken. Een poging meerde re vrouwen te motivceren werd met enig sukscs derhalve gedaan via de Vrouwenraad. Voor sterk emancipatorisch gerich te onderwerpen wordt per regio een subsidie verstrekt. Zo bestaat thans de keus uit thema's als: „Herverde ling van werk", „Consumentenbe leid", „De Vrouw en de Chip". Per regio zullen twee gesubsidieerde kur sussen georganiseerd kunnen wor den. Van de kursussen is het maar een klein stapje naar het onderwijs in het algemeen, meent mevrouw Streng blijkbaar en ze maakt van de gele genheid gebruik eens duidelijk te la ten weten, dat de V.V.D. helemaal niet zo expliciet tegen de midden school is. De Vrouwen in de V.V.D. hebben daar een heel duidelijk standpunt over, hetzelfde als de man nen overigens. Voor hen is die mid denschool prima, zoland die niet opleidt tot een „eenheidsworst". Er moet keuzevrijheid blijven voor iedereen. Andere schoolvormen zul len dus moeten blijven bestaan. Mede in verband met haar politie betrokkenheid heeft mevrouw Streng ook zitting in dc welzijns- kommissic van Westerschouwen. Literaard brengt zc in dit verband haar adviezen uit over alle zaken het sociaal-kulturccl werk betreffend, maar vooral cmancipatic-aktivi- teilen vallen onder har taak. In dit kader hoeft zij zich onlangs nog behoorlijk geërgerd aan het feit. dat ze slechts bij toeval - tijdens een telefoongesprek niet een ambtenaar ter sekretarie - te horen kreeg, dat de termijn op enkele weken na verstre ken was voor het indienen van subsidie-aanvragen voor emancipa torische nktiviteiten in het kader van speciale Rijksbijdrage regeling, die 0,50 per inwoner beschikbaar stelt. Het ministerie is hier, volens haar, duidelijk in gebreke gebleven door de gemeente te laat te informe ren. Onze woordvoerster vindt het noodzakelijk, dat zulke dingen vroegtijdig en breeduit worden me degedeeld Er is nog veel te doen voor de vrou wen in politiek opzirht. Mevrouw Streng geeft de indruk zich daar voorlopig nog enthousiast voor te zullen inzetten. p

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1982 | | pagina 7