DE VROUWEN IN DE GEMEENTEPOLITIEK
- X^r
Regentesses of
strijdlustige meiden
J. L. Niemantsverdriet-Leenheer,
burgemeester Westerschouwen:
wm
A. C. v. d. Klooster-van Sonsbeek
(P.v.d.A.), Westerschouwen:
A. F. v. d. Zande-Vleugel Schutter
(V.V.D.), Duiveland:
A. C. Hoogendoorn-Herfkens
(P.v.d.A.), Duiveland:
H. G. Gilden-van Geesbergen
(P.v.d.A.), Zierikzee:
J. Kloet-Schellingerhout
(P.v.d.A.), Middenschouwen:
L. W. Schouwenaar-Korstanje
(P.v.d.A.), Brouwershaven:
S. C. J. B. Loschacoff-De Kanter
(P.v.d.A.), Brouwershaven:
ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE Dinsdag 30 december 1980 Nr. 22836
13
SCHOUWEN-DUIVELAND, december. V.O.S.-kursussen,
vrouwencafé. Inspraak Emancipatieburo, Emancipatiestudie
dag. Begrippen, die ook in deze regio steeds vaker aan de orde
komen. Het bewustwordingsproces bij de vrouwen ontwik
keld zich ook (en waarom ook nietop Schouwen-Duiveland.
Zodra echter het begrip emancipatie in welke vorm dan ook
opduikt in de gemeentepolitiek geeft dat vrijwel altijd aanlei
ding tot enige diskussie. Soms is er sprake van een botweg af
wijzen van emancipatie-aktiviteiten, soms wordt er wat la
cherig over gedaan en in het gunstigste geval, als er dan ten
minste een klein bedrag aan subsidie wordt verstrekt, gaan de
heren betuttelen in de vorm van: „Ze moeten wel een verslag
sturen hoe het geweest is". Meestal blijken de heren raadsle
den in de praktijk de vrouw veel meer als gelijke te beschou
wen, dan ze door hun uitspraken aan de raadstafel doen gelo
ven. Helaas zijn nou juist die uitspraken (mede) bepalend voor
het beleid
Nu telt elke gemeente op Schouwen-Duiveland (o, nee
Bruinisse niet) één of meer vrouwelijke raadsleden en kan
tester schouwen zelfs bogen op de eerste vrouwelijke burge
meester in Zeeland. Hoe denken deze vrouwen nu over zaken
als emancipatie en feminisme e.d. In korte gesprekjes vroegen
we naar hun motieven in de gemeentepolitiek te gaan en naar
hun ervaringen op dit gebied. Kregen we daarbij te maken
met regentessenof met „strijdlustige meiden?" of met
vrouwen daar tussen in? Hun antwoorden waren beslist niet
op alle punten gelijkluidend, maar vrijwel allen waren het er
over eens, dat vrouwen geen schroom behoeven te hebben zich
op het politieke pad te begeven.
Zegt geen enkel probleem te hebben met haar mannelijke kollega's en
voelt zich volkomen geaksepteerd. Ze spreekt over een „boeiend be
roep". Ze zet zich in voor alle inwoners, niet alleen voor de vrouwen. De
burgemeester is van mening dat Westerschouwen het anti-emancipatie
image door het afwijzen van de V.O.S.-kursussen enkele jaren geleden,
allang is ky^tgeraakt. Op de vraag of ze meer vrouwen in de gemeente
politiek zou willen zien, antwoordt ze: „Dat maakt me niet uit, als je in
elk geval maar kwaliteit krijgt". Het maakt duidelijk verschil of je
echtgenoot of echtgenote van een burgemeester bent: meneer Niemants-
verdriet behoeft bijvoorbeeld geen officiële openingetjes te verrichten
of mee te gaan met het reisje van de bejaarden
Noemt zichzelf geëmancipeerd en gematigd feministisch. Ze heeft
sinds januari 1980 zitting in de gemeenteraad en zou andere vrouwen
willen stimuleren zich voor die gemeentepolitiek in te zetten om zo
doende de maatschappelijke invloed van de vrouw uit te breiden. Ze
zou ook graag van andere frakties vrouwen op een verkiesbare plaats
zien staan bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Mevrouw Van
der Klooster zou voorstander zijn van een vrouwencafé in Westerschou
wen, maar zou liever spreken van een „Vrouweninstuifin de hoop dan
meer vrouwen te bereiken. Ze is van mening, dat vrouwen rechter op
hun doel afgaan dan mannen en sneller tot besluiten kunnen komen.
Heeft sinds 1970 zitting in de gemeenteraad van Duiveland. Ze zegt
het als „erg leuk" te hebben ervaren in deze gemeente als eerste vrouw
haar intrede in de gemeentepolitiek te hebben gedaan. Het is haar
destijds allemaal verschrikkelijk meegevallen en ze heeft niet het ge
voel gehad zich te hebben moeten bewijzen, maardat komt waar
schijnlijk omdat iedereen me altijd al kende als „Annefree van de dok
ter", aldus mevrouw Van der Zande. Ze noemt zichzelf niet feministisch
en zegt wat konservatieve opvattingen te hebben. Veel belang hecht ze
wel aan gelijke kansen en gelijke rechten voor de vrouw. Ze is een felle
voorstander van de V.O.S.-kursussen en zou ook haar stem geven aan
subsidie voor een vrouwencafé.
Zit vanaf 1978 in de Duivelandse raad en heeft sterk het gevoel, dat je
je als vrouw altijd moet bewijzen. „Je moet tweemaal zo goed zijn als
een man". Ze ging uit politieke overwegingen in de gemeenteraad,
maar is ook in breder verband zeer aktief in de politiek en besteedt veel
aandacht aan vrouwenzaken. Vrouwen zijn, volgens haar, vaker onze
ker om naar buiten te treden, omdat ze zich voortdurend afvragen of
hun argumenten wel goed zijn. Mevrouw Hoogendoorn zou graag meer
vrouwen in de gemeentepolitiek zien. „Ze vormen de helft van de sa
menleving en kunnen vaak met efficiënte en meer doordachte ideeën
komen, hetgeen bijvoorbeeld van groot belang kan zijn bij het maken
van bestemmingsplannen". Ze betreurt het dat vrouwenzaken meestal
wat lacherig worden behandeld.
Is de enige vrouw in de Zierikzeese gemeenteraad en heeft het gevoel
dat er vaak heel skeptisch tegen haar wordt aangekeken. „Je moet je
als vrouw dubbel bewijzen". Ze zou dolgraag wat steun krijgen van an
dere vrouwelijke raadsleden, ook van de overige frakties. Ze voelt zich
soms wat eenzaam tegenover een gemeentebestuur, dat geen greintje
begrip heeft van emancipatie en ook niet de moeite wil nemen er zich in
te verdiepen. Mevrouw Gilden zegt zelf soms wat moeite te hebben met
het begrip feminisme, omdat velen er een verschillende inhoud aan ge
ven. Ze wil beslist niet alle vrouwelijke dingen over boord zetten en al
tijd op de barrikade staan, maar pleit wel voor gelijke kansen en rech-
ten.Zoals reeds gemeld neemt mevr. Gilden afscheid van de raad. Red.
Heeft sinds 1966 zitting in de gemeenteraad van Middenschouwen en
zal door haar fraktie in januari worden voorgedragen als kandidaat
voor de vakante wethoudersfunktie. Ze noemt zichzelf geëmancipeerd,
maar zeker niet feministisch. Ze was het dan ook eens met het voorstel
van het kollege geen subsidie te verlenen aan het vrouwencafé te Zie
rikzee, wegens de geringe betrokkenheid van de vrouwen in Midden
schouwen. Mevrouw Kloet vindt, dat door aktiviteiten als het vrou
wencafé de emancipatie in een kwade reuk kan komen te staan. Ze zegt
goede kontakten te hebben met haar kollega-raadsleden en met de amb
tenaren. Ze ervaart daarin een gelijke behandeling en beoordeling.
Was „erg huiverig" om in 1979 - na het overlijden van de heer De Moor
- het wethouderschap te aanvaarden. „Het kwam zo onverwachts en ik
had nog maar weinig ervaring", zegt mevrouw Schouwenaar. Ze heeft
niet kunnen konstateren dat ze door de mannelijke gemeentebestuur
ders met argusogen bekeken zou zijn. ^Ach als je zo'n prille wethouder
bent, kijken ze de kat toch uit de boom of je nu man of vrouw bent".
Wethouder Schouwenaar houdt zich niet specifiek met vrouwenzaken
bezig. Ze zegt binnen het Brouwse gemeentebestuur nooit diskrimine-
rende zaken te hebben ervaren. Ze heeft inmiddels geleerd, dat het
werk van een wethouder heel anders is, dan je je als raadslid soms voor
stelt.
Heeft voor de tweede periode zitting in de Brouwse gemeenteraad. Ze
was altijd al geïnteresseerd in de politiek en vindt het „goedkoop"
kommentaar te leveren als je er zelf niet aan deelneemt. Ze zegt het on
begrijpelijk te vinden, als vrouwen niet in de raad zitting zouden dur
ven nemen. „Ik heb er al zoveel mannen gezien, waarvan ik me afvroeg
waarom zij wel". Toegespitst op de situatie in de gemeente Brouwers
haven is ze van mening, dat de terughoudendheid bij vrouwen ook een
gevolg is van het feit, dat „openbaarheid" bij het Brouwse gemeente
bestuur zeker niet de hoogste prioriteit heeft. „Er is geen enkele reden
om zo geheimzinnig te doen", aldus mevrouw Loschacoff. Ze denkt dat
velen haar een „kenau" vinden, maar dat hindert haar niet.
