„LUCTOR ET EMERGO" RENESSE GAAT
IN JUNI 75-JARIG BESTAAN VIEREN
Engelse „Glider" piloot
bezoekt Schouwen-Duiveland
Portret van een jubilaris
BAR
„ZIERICK"
STREEKNIEUWS
Officiële ontvangst op stadhuis
4
RENESSE, 29-5. Op 23 juni is het precies 75 jaar gele
den dat de Renesser fanfare Luctor et Emergo werd op
gericht. In die periode is het gezelschap uitgegroeid van
een nauwelijks 20 leden tellende vereniging tot een
bloeiend, goed ge-outileerd muziekgezelschap met rond
de 60 aktieve leden. Het korps heeft zich in die 75 jaar
een nauwelijks weg te denken plaats veroverd in de sa
menleving van Renesse. Of het nu Stra is, Sinterklaas,
wandeltocht of lampionoptocht, de muzikale leiding
wordt verzocht door Luctor et Emergo.
Ter gelegenheid van dit feestelijk jubileum zijn er verschillende aktivitei-
ten op touw gezet door een enthousiaste voorbereidingskommissie. Hoogte
punt van de jubileumviering wordt zonder enige twijfel de organisatie van
een marsconcours onder auspiciën van de K.N.F. Dit concours, dat wordt ge
houden op 14 juni op het sportterrein „De Laone" wordt voor de regio een
uniek gebeuren, want het is de eerste maal dat een dergelijk evenement op
Schouwen-Duiveland wordt georganiseerd.
Op 7 juni zal in het dorpshuis van
Renesse een receptie worden gehou
den. Ter gelegenheid daarvan zal
eveneens in het dorpshuis een ten
toonstelling worden opgezet onder
het motto „Muziek op Schouwen-
Duiveland". Hiervoor zullen o.m. ou
de programma's, foto's, uniformen
en instrumenten worden uitgestald.
Men heeft voor de realisatie van deze
tentoonstelling de medewerking ge
vraagd van andere muziekverenigin
gen in de regio waarop zeer veel posi-
tieve reakties zijn ontvangen, zodat
het een aardig geheel belooft te wor
den.
Oprichting
In 1905 staken te Renesse een aan
tal mensen de hoofden bijelkaar, op
initiatief van de heer M. Schoof, om
tot de oprichting te komen van een
fanfarekorps. Op 23 juni was het zo
ver en „Luctor et Emergo" werd een
feit. Dirigent werd de oprichter, de
heer M. Schoof.
Voorzitter van de nieuwe vereni
ging, toen nog president genaamd,
werd zijn zoon de heer M. L. Schoof.
Hij werd in het bestuur bijgestaan
door de heren L. Hodde, vice-
president, M. de Roo, secretaris en G.
van Klooster, penningmeester.
De eerste bode van Luctor et Emer
go was de heer Simon de Feiter, de
vader van de huidige bode de heer L.
J. de Feiter, die tevens oud-
onderdirekteur en ere-lid is en die op
de jaarvergadering dit voorjaar werd
gehuldigd met zijn 60-jarig jubileum
als muzikant.
Dirigenten
Door de jaren heen heeft „Luctor et
Emergo" vanzelfsprekend verschil
lende dirigenten gekend. De eerste
dirigent was de heer M. Schoof, die
tevens een belangrijke rol speelde bij
de oprichting.
Toen hij in december 1908 overleed
moest een nieuwe dirigent worden
gezocht en die werd gevonden in de
persoon van de heer M. v. d. Werf, die
met veel inzet van af het najaar van
af 1909 tot 1936 de scpeter (diri
geerstok) zwaaide. De repetities wer
den gehouden in de konsistorieka-
mer en er werd tweemaal per week
gerepeteerd en wel op woensdag en
zaterdagavond. De heer Van der Werf
werd in 1936 opgevolgd door de heer
P. de Blonde die tot 1946 de dirigent
was van „Luctor et Emergo".
Hij was de eerste dirigent die voor
Advertentie
ZIERIKZEE
Geopend van 17.00-02.00 uur
Sfeervolle inrichting
Ingang Mol
Statieportret van Luctor et Emer
go", ter gelegenheid van het 25-jarig
jubileum in 1930.
patie te vermelden is het feit dat op 1
juli 1906 op de weide van de heer H.
Blom aan de Stoofweg te Renesse een
zomeravondconcert werd gegeven,
waarvoor ter bestrijding van de on
kosten entree werd geheven. Entrée
voor Heeren bedroeg 0,50. „Dames
en vreemdelingen" betaalden 0,25.
Het concert leverde de vereniging
een totale opbrengst op van 50,-
welke goed kon worden gebruikt,
want in deze periode werd een bugel
aangeschaft en twee trombones, wat
tesamen precies 100,- kostte.
In die tijd zorgde „Luctor et Emer
go" er voor, samen met de zangvere
niging en de mandolineclub dat er ge
durende de zomermaanden elke za
terdagavond „wat te doen" was in
het dorp.
Evenals tegenwoordig werd de
jaarlijkse uitvoering twee maal ge
ven, en haast elk jaar werd op He
melvaartsdag of met Pinksteren
deelgenomen aan een concours.
Het eerste vaandel van „Luctor et
Emergo" was een geschenk van de
heer F. M. D. Baron van Boetzelaer,
burgemeester van Renesse en ere
voorzitter van „Luctor et Emergo".
Het huidige vaandel is een geschenk
van oud notaris M. C. v. d. Bout, die
het vaandel liet maken naar een ei
gen ontwerp.
Na 25 jaar
In het jaar van het 25-jarig bestaan
geven de notulen een batig saldo te
zien van 5,33%. Reeds toen droegen
al heel wat mensen uit Renesse het
korps een warm hart toe, want 118
donateurs zorgden voor een totale
opbrengst uit donaties van 164,-.
Er werd nog steeds veelvuldig verga
derd en over elk nieuw lid dat zich
aanmeldde werd schriftelijk
gestemd. Ook werd er gestemd toen
de grote tromdrager vroeg of hij gro
te tromslager kon worden omdat hij
naar zijn zeggen „hoger op" wilde.
Dat het bij tijd en wijle nog steeds
warm toe ging binnen .„Luctor et
Emergo" mag blijken uit een briefje
dat de voormalige voorzitter, bakker
Bienefelt, van een lid ontving, met
de volgende merkwaardige tekst:
„Daar ik niet gelogenstraft wil wor
den tegenover rechtmatig goedge
keurde notulen bedank ik ingaande
heden als klant uwer".
Speciaal voor dit geval werd een
vergadering bijeen geroepen en de
notulen vermelden uitvoerige dis-
kussies over de zaak.
In 1933 werd het toenmalige school
hoofd de heer J. M. de Nooijer tot
voorzitter gekozen. In 1964 werd hij
opgevolgd door de huidige voorzit
ter, de heer J. A. Kouman.
Recent verleden
Dat de inwoners en gasten van Re
nesse „de muziek" altijd wisten te
waarderen mag blijken uit het feit
dat een inzameling ten bate van het
instrumentenfonds in 1956 3021,25
opleverde. Dit geld maakte het de
muziekvereniging mogelijk om in
1957 ter waarde van 7400,- een
nieuw instrumentarium aan te schaf
fen.
Het uniform van het korps bestond
toen nog steeds uit niets meer dan
een pet. Hieraan kwam in 1960 een
ZIERIKZEE
Diploma's brandweren
Op maandag 2 juni vindt in de
brandweerkazerne te Zierikzee, de
officiële diploma-uitreiking plaats
van de brandweren op Schouwen-
Duiveland.
Afdeling N.F.O.
De afdeling Noord-Zeeland van de
Nederlandse Fruittelers Organisatie,
houdt een avondekskursie op maan-
eind, want op initiatief van de heren
L. de Ruiter, L. Kloet en J. A. Kou
man werd door de inwoners van Re
nesse en de toeristen geld bijeen ge
bracht om de muzikanten „in het pak
te steken". Op 14 juli 1960 vond de
overdracht van de nieuwe uniformen
plaats.
Zoals het een moderne vereniging
betaamd is men gelijk gaan sparen
om te zijnertijd deze uniformen te
kunnen vervangen. Dit gebeurde dan
ook ongeveer een jaar of vijf geleden,
zodat het korps er nu, 75 jaar na de
oprichting, keurig bij loopt.
Tamboers
Altijd al beschikte het fanfare
korps over enkele tamboers binnen
de gelederen. Maar vanaf 1963 kan
gesproken worden van een echte
drumband. Deze „draait" onder lei
ding van de heer A. J.. Padmos uit
stekend en neemt de laatste jaren re
gelmatig, met veel succes, deel aan
marsconcoursen. Enkele malen werd
leider A. J. Padmos op zo'n concours
zelfs uitgeroepen tot de beste
tamboer-maitre van het concours.
Ook de fanfare neemt regelmatig
deel aan concoursen, soms in samen
werking met de drumband aan een
marsenconcours, een andere keer
aan een concertconcours. De laatste
jaren wordt ook steeds met veel suc
ces een onderling solistenconcours
gehouden.
Daarnaast oogst het korps ieder
jaar veel succes met een zeer geva
rieerde uitvoering en vanzelfspre
kend zijn de heren en dames van
„Luctor et Emergo" van de partij bij
allerlei evenementen in Renesse en
vaak ook daarbuiten.
Het zit dus allemaal wel goed met
de 75-jarige, zeker als men bekijkt
dat er onder de leden veel jeugd is
vertegenwoordigd. Het spreekwoord
zegt immers „Wie de jeugd heeft,
heeft de toekomst".
dag 2 juni. Deze wordt gehouden op
het bedrijf van de heer P. Kastelein
te Geersdijk. Voor tijd: zie agenda.
Advieskommissie Welzijnbeleid
De vaste kommissie van advies en
bijstand voor het Welzijnsbeleid,
vergadert op woensdag 18 juni in het
stadhuis. De vergadering is voor ie
dereen toegankelijk.
Diploma-uitreiking
Technische School
Op dinsdag 10 juni vindt in de kan
tine van het schoolgebouw de
diploma-uitreiking plaats van de
Technische School „Schouwen-Dui
veland."
Veerse Meer-reisje
U.V.V.
De U.V.V. organiseerde deze week
weer de jaarlijkes busreis voor een
tocht om het Veerse Meer.
Gestart werd om 1 uur vanaf de Ba
lie met twee bussen van de firma Van
Oeveren met 100 sociëteitsleden
met hun echtgenoot(es), U.V.V.-sters
en oud-U.V.V.'sters.
Via Wissenkerke werd naar Vrou
wenpolder en Veere Gereden. Van
daar om het Veerse Meer heen, langs
kleine doipjes, door veel natuur
schoon en prachtige begroeide dijk
jes. Lof aan de chauffeurs die deze
tocht uit dachten! In restaurant
„Vrouwenpolder" werd de kof-
fiestop gehouden.
De terugtocht ging over Domburg,
Westkapelle, boulevar Vlissingen,
langs het vliegveld Midden Zeeland
en door de „Put".
Half 6 arriveerde het gezelschap
voor het ontmoetingscentrum. Wij
nijvere U.V.V.-sters voor een heerlij
ke koffietafel gezorgd hadden.
Na de gezellige maaltijd en een
slotwoord door de presidente mevr.
Van der Linde-Floruse, ging iedereen
zeer voldaan huiswaarts.
RENESSE
Tententocht
Op de camping Internationaal zijn in
de nacht van dinsdag op woensdag
uit de voortent tassen van twee Duit
se meisjes gestolen. Alle papieren
e.d. zijn ontvreemd. In dezelfde
nacht is bij J. V. uit Rotterdam een
stuk van 60 bij 65 cm uit de tent ges
neden. Er stond echter niets van
waarde, zodat bij V. niets wordt ver
mist. De beheerder van camping „De
Duinhoeve" te Haamstede deed aan
gifte van het feit dat in dezelfde
nacht van een aantal tenten en voor
tenten de plastic ramen zijn vernield.
zijn leiding een geldelijke vergoe
ding kreeg, want in 1937 werd beslo
ten de direkteur een gratifikatie toe
te kennen van 25,- per jaar.
In de oorlogsjaren werd het een
moeilijke zaak om de muziekvereni
ging te laten doordraaien. Vergade
ringen werden gedurende die tijd
niet gehouden. In de eerste oorlogsja
ren werd het gezelschap weliswaar
nog zo goed en zo kwaad als het ging
bij elkaar gehouden met één repeti
tieavond per week, maar de laatste
twee jaren ging dat zelfs niet meer en
kwam de hele vereniging stil te lig
gen.
„Weer op poten"
Na de oorlog werd de zaak echter
weer op poten gezet en in 1947 werd
de dirigeerstok in handen gegeven
van de heer L. C. Hoogerhuis, die tot
1956 voor de funktie van direkteur
tekende. Ook onder zijn leiding werd
nog steeds tweemaal per week gere
peteerd.
Hieraan kwam een einde toen in
1956 de heer H. Roseboom de leiding
overnam. Ook bij de heer J. H. Blom,
die de leiding in 1959 van de heer Ro
seboom overnam en die de funktie
van direkteur (dirigent) nog steeds
bekleedt, wordt éénmaal per week
gerepeteerd.
Mooie eerste jaren
Eerst nog even terug naar die „goe
de oude tijd" van het prille begin. Bij
de oprichting werd de kontributie
vastgesteld op 5 cent per week. Na
tuurlijk werden er ook reglementen
opgesteld. Deze bleken echter al
spoedig niet aan alle eisen te vol
doen, want op de vergadering van 12
mei 1906 werden twee artikelen aan
het Reglement toegevoegd.
1). Wanneer een lid door ziekte
wordt aangetast is hij verpligt te zor
gen dat hiervan zo spoedig mogelijk
in ieder geval binnen 24 uur wordt
kennis gegeven aan den directeur.
2). Het lidmaatschap van het Fan-
farejorps is onverenigbaar met dat
van de Rederijkerskamer „De Water
geus".
Een week later werd op een verga
dering besloten de heer M. C. Kap
pers opdracht te verstrekken tot het
maken van een muziektent met een
vloeroppervlakte van 4>/2 bij 4*/2 me
ter, voor een bedrag van 750,-. Deze
vaste muziektent werd, later toen hij
te klein was geworden, verkocht en
in zijn geheel naar Scharendijke ver
voerd. Een transport dat destijds het
nodige opzien baarde.
Vergaderen deed men in die eerste
jaren veelvuldig, want de repetitiea
vonden werden éénmaal per week af
gesloten met een vergadering. De no
tulen van deze vergaderingen wer
den haast pijnlijk nauwkeurig bijge
houden. Ook de kleine ruzietjes en
onenigheden werden uitgebreid ver
meld. Zo staat ergens in de annalen
te lezen: „er werd gekakeld, kwestie
gemaakt en er werden over en weer
onhebbelijke dingen gezegd".
„Dames en
vreemdelingen'
Aardig om in deze tijd van emanci-
(ii)
ZIERIKZEE, 30-5. Ter gelegenheid van het bezoek op za
terdag 31 mei van de Engelse gliderpiloot Bernard
Black, die op 18 september 1944 een noodlanding maakte
op Schouwen-Duiveland, werd door de heer J. W. G. M.
Thuring uit Heesch een herdenkingsbrochure samen
gesteld. Deze brochure bevat vele gegevens over het ver
blijf van deze Engelse piloot op Schouwen-Duiveland tot
7 december 1944. In het eerste artikel, gewijd aan de bro
chure, werd reeds ingegaan op de gebeurtenissen vooraf
gaande aan die 18e september 1944.
Bernard Black, piloot van trans
portzweefvliegtuig met codenummer
DP 956, vertelt in een boeiend ver
slag over hetgeen met de glider op
die dag gebeurde: „Toen we opstegen
van Keevil was de vroege ochtend
mist nog niet opgetrokken. Het
eerste deel van de vlucht was weinig
enerverend, omstandigheden waren
rustig en er waren geen problemen
met het slepen.
De radioverbinding werkte goed
en maakte een goede kommunikatie
met de piloot van het slepende vlieg
tuig. Hij feliciteerde ons met de uit
stekende koershouding en vertelde
dat de gilder, die hij de vorige dag
had gesleept was gestationeerd vlak
bij Norwich. Terwijl we oostwaarts
vlogen, zagen we kombinaties van
andere "bases zich bij de armada voe
gen.
We vlogen over de oostkust en de
eerste impressies waren, die van ver
wondering en ontzag over de omvang
van de operatie. Een glider voor ons
ging naar beneden en kwam terecht
in zee. In de tijd, dat we hem bereik
ten, was de bemanning boven op de
vleugels geklommen en één van de
vele reddingsvaartuigen naderde
reeds snel de glider.
Ingehaald
Terwijl we de Nederlandse kust na
derden kwam de stroom vliegtuigen
samen en het luchtruim leek
overbevolkt. Beneden ons zagen we
de vloedlijn. Een andere kombinatie,
een beetje sneller dan de onze, haalde
boven ons in. Ik riep het sleepvlieg-
tuig op om het hem te vertellen,
waardoor ik de luchtstroming van
het inhalende sleepvliegtuig raakte.
Voor een ogenblik was de glider
moeilijk onder kontrole te houden,
de bakboordvleugel zakte en terwijl
ik dit wilde korrigeren, gebeurde het
een en ander:
Of mijn sleper raakte de
luchtstroom van de inhalende sleper,
of de sleeppiloot koos juist dat mo
ment om een ontwijkende aktie te
doen. Wat er ook precies gebeurde,
het resultaat bleef gelijk: Mijn sleper
liet zijn stuurboordvleugel zakken
en begon naar stuurboord te draaien.
Dit gebeurde op het moment dat ik
naar bakboord zwaaide. Toen was er
sprake van de gevreesde onhoudbare
situatie voor een glider op sleep".
Bernard Black vertelt in zijn relaas
verder hoe hij besloot de sleeplijn te
lossen. Zijn glider werd tijdens de
daling nog beschoten door Duitse ar
tilleristen in drie schepen in het Kee-
ten Mastgat. Terwijl de piloot
een ontwijkende aktie ondernam, do
ken twee of drie jachtvliegtuigen op
en namen de Duitsers voor hun reke
ning. Bernard zette zijn glider
tenslotte aan de grond in een veld,
behorende bij het bedrijf van Kees
Romeijn onder Nieuwerkerk. De
eerste Nederlander, die hij sprak was
Jan Romeijn, wiens boerderij dichter
bij Ouwerkerk lag.
Uit handen vail
de vijand
Om zich te onttrekken aan de Duit
sers moesten de inzittenden zich zo'
snel mogelijk uit de voeten maken.
Vermoedelijk zullen ze volgens in-
strukties hun glider met inhoud in
brand gestoken hebben nadat ze
eerst de persoonlijke wapens, muni
tie en voedsel eruit hebben gehaald.
Met zijn zessen zijn ze naar Nieuwer
kerk gepeddeld door het geïnun
deerd gebied. Daar zijn de twee pilo
ten uitgestapt en zijn de overigen on
der aanvoering van Herman de
Leeuw doorgevaren vermoedelijk
richting Sirjansland.
Omdat een deel van de bevolking
reeds in het begin van 1944 gedwon
gen was te evacueren was het vinden
van een passende woning geen pro
bleem.
Bernard Black en zijn co-piloot
Philip Hudson namen hun intrek in
het huis van C. van Klinken aan de
Molenweg recht tegenover de kerk
van de Gereformeerde Gemeente.
Jan Romeijn zorgde voor de provian
dering.
In die tijd werd Nieuwerkerk ook
weieens bezocht door een patrouille
te water van de Marechaussee uit
Zierikzee. De heer D. Visser weet
zich nog te herinneren hoe hij tijdens
zo'n tocht ramen en deuren van enke
le huizen aan het dicht timmeren was
toen hem van achter de deur plotse
ling een pistoolmitrailleur op zijn
borst werd gezet.
Terwijl hij van de schrik aan het
bekomen was, had de andere partij al
snel gekonkludeerd wat voor vlees ze
in de kuip had. Visser lichtte daarna
zijn collega J. H. van Doeselaar en
zijn superieur J. Schaap'in. Deze drie'
zouden gedurende vijf weken regel
matig voedsel overvaren op hun
tochten door dit gebied, totdat de
Duitsers dit verboden.
Diagnose
Tijdens één zo'n bezoek bleek dat
één der piloten ziek was. Visser zou
de klacht aan de dokter (E. Vleugels-
Schutter) gaan overbrengen. De dok
ter had al snel in de gaten dat Visser
niet de patiënt was. De diagnose
werd gesteld op diens realistische be
schrijving en de juiste medicijnen
werden meegegeven, blijkbaar met
succes.
Toen de bevoorrading steeds pro
blematischer werd en het gure jaar
getijde ook zijn rol ging spelen, zijn
beide piloten teruggegaan naar Jan
Romeijn en zijn moeder in Ouwer
kerk.
Begin december zijn de Engelsen
ondergebracht bij de verzamelplaats
ten huize van de familie Ringelberg
te Zierikzee. Dit in verband met de
voorgenomen repatriëring naar be
vrijd gebied. Een typische Engelse
karaktertrek, namelijk het lakonie-
ke en flegmatieke hebben ze steeds
behouden.
Overgegeven
Het ploegje van Herman de Leeuw
(Nederlandse passagier in de glider
van Bernard Black) raakte snel gede
moraliseerd. De drie Engelse para
troopers gaven zich over, maar De
Leeuw bleef ondergedoken en kreeg
van verschillende kanten assistentie,
onder andere van Jan Schoenmaker.
Ook hij werd naar Zierikzee overge
bracht om met de piloten en Zeeuwse
helpers via de Oosterschelde het be
vrijde deel van Zeeland te bereiken.
Hij en de piloten wisten in die dra
matische nacht van 7 december te
ontsnappen.
Lot van
de Armeniërs
Zoals reeds vermeld, was het slecht
gesteld met de povere resultaten van
de luchtdoelartilleristen op
Schouwen-Duiveland. Dat hieraan
sabotage ten grondslag lag, gepleegd
door Armeniërs is helaas nog niet al
gemeen bekend.
Jork Mikkenian, een voormalig on
derofficier uit het Sovjet-Russische
leger, moet hierbij de grote gangma
ker zijn geweest- waaraan indirect
veel paratroopers hun leven hebben
te danken.
Hij werd gearresteerd en onder
vraagd door wantrouwige Duitsers.
Wetende welk lot hem boven het
hoofd hing, slaagde hij erin, na een
schietpartij te ontsnappen in het
nachtelijk duister.
Tijdens zijn tocht op het eiland de
luchtarmada achterna werd hij ziek.
In deplorabele staat vond Joost Rin
gelberg hem. Deze laatste samen met
zijn vrouw verpleegden hem liefde
vol en verleenden onderdak.
Ook hij zou in die fatale nacht van
7 december worden overgezet, maar
de Duitsers wisten ook hem te pak
ken. Naar zijn lot hoeft men niet te
gissen, het zal allerdroevigst geweest
zijn.
Of zijn vermoedelijke terechtstel
ling samen hangt met de fusillade
van zeven Russische militairen van
Armeense origine op 9 december 1944
aan het Havenhoofd te Middelharnis,
is een zaak die door de lokale ge
schiedkundigen eens zou kunnen
worden uitgezocht.
Opstand voorbereiden
Ook de afloop van een andere Ar
meense militair, Sjoeran (vermoede
lijk zal dit zijn voornaam zijn, im
mers de achternaam van Armeniërs
eindigen meestal op „ian" b.v. Petro-
sian, Aznavourian), geeft weinig re
den tot hoop. Hij, een voormalig offi
cier vlieger bij de Sovjet-Russische
luchtmacht en achter de Duitse linies
aan het front neergehaald, was altijd
onrustig in de weer om een opstand
voor te bereiden tesamen met patri
ottische eilandbewoners om zo geal
lieerden eenheden te helpen bij het
bevrijden van het eiland. Hij heeft
vermoedelijk het zoet van de over
winning niet mogen smaken.
Ontvangst
Morgen (zaterdag) 31 mei zal Ber
nard Black, zoals gezegd, een herken
nismakingsbezoek aan Schouwen-
Duiveland brengen. Zaterdagmiddag
vindt een officiële ontvangst plaats
op het stadhuis te Zierikzee.
Mensen, die bij het gebeuren in
1944 betrokken waren, zijn van harte
welkom de ontvangst bij te wonen.
Inmiddels werd medegedeeld, dat
ook de Nederlandse inzittende in de
glider van destijds, Herman de
Leeuw zaterdagmiddag aanwezig zal
zijn.
Deze ontvangst op het stadhuis zal
gekombineerd worden met de be
groeting van een Schotse dansgroep
uit de twinstad Hatfield.
BRUINISSE
Aflevering
visserijschip „Jacoba"
Machinefabriek Maaskant BV te
Stellendam heeft dezer dagen het
nieuw gebouwde visseriisohin Jaco
ba" - UK 56 afgeleverd aan Rederij
L. de Boer en Zn BV te Urk.
De technische proefvaart heeft
plaatsgevonden vanuit de binnenha
ven te Stellendam. De afmetingen
van het vaartuig zijn: lengte over al
les 39,86 meter; breedte op het spant
9,00 meter; holte 4,70 meter. Het
vaartuig is uitgerust met een Crepel-
le scheepsdieselmotor type 12 PSN
SRR met een vermogen van 2400 pk
bij 800 omw/min., waarachter is ge-
plaats een hydraulische keerkoppe-
ling - fabrikaat Kuipers type 484540
reduktie 4, 18 1. De voortstuwing
geschiedt door middel van een Lips
Cunialbronzen vier-blads scheeps
schroef diam/mm 3200.
A,
